ปล.1 ขอบคุณคร้าบที่แวะมาเมนท์ให้กัน ขอบคุณทุกคนนะครับ
ปล.2 ขอโทษที่วันนี้ลงดึก เมื่อกี้มัวแต่ดู The Star 6 อยู่ แหะๆ
ปล.3 สวัสดีปีใหม่จีนครับ มีความสุขมาก ๆ
ตอนที่ 27 ใครซ้อน
ก็สมใจพี่แบงค์จนได้ ไม่รู้ว่ามีผลประโยชน์ได้เสียกับคอนเสิร์ตครั้งนี้หรือเปล่า ก็พี่แบงค์เล่นชวนทุกคนไปงานหมดเลย ทั้งไอ้หยอง ไอ้ท็อป อิแมนจวน อิปั๊ม ขนาดไอ้ต้นยังถึงกับยอมออกค่ารถให้มันมาดูคอนเสิร์ต โอย เป็นอะไรมากไหมพี่ คนที่เหมือนจะหนักสุดก็คงจะไอ้ตอง กับไอ้บูมนี่แหละครับสองผู้ใกล้ชิด ไม่มาก็ไม่ได้ งอนตุ๊บป่องๆ
ที่ผมไม่อยากมานี่ก็ไม่ใช่อะไรหรอกนะครับ คือผมจะบอกว่ามีวงที่ผมรู้จักแค่ไม่กี่วงเอง ผมไม่ค่อยจะฟังเพลงอินดี้ซักเท่าไหร่ก็เลยไม่ค่อยรู้จักซักเท่าไหร่นะครับ พี่แบงค์ชวนให้ไปตั้งแต่กลางวันให้ไปดูเค้าออกบูธก่อน แล้วตอนเย็น ๆ ก็จะเริ่มมีคอนเสิร์ต แดดก็ร้อนเปรี้ยง ๆ ไอ้ตองทำหน้าหงิก ผิดกับพี่แบงค์ ยิ้มร่าเข้าบูธนู้นออกบูธนี้อยู่ตลอดเวลา ชอบของเค้าแหละครับ
ถ่ายรูปกับศิลปินค่ายโปรดของเขาไปก็หลายสิบภาพ นู่นครับ ไอ้บูมนู่นตากล้อง ไม่มีทางที่ไอ้ตองจะไปถ่าย ตอนนั้นพี่เป้เพิ่งจะดังเอง ไอ้ตองยังไม่รู้จักเลยว่าพี่เค้าเป็นใคร ไอ้ตองรอเจ็ทเซทเตอร์ สครับ กับลุลา อย่างเดียว อย่างอื่นไม่สน(เพราะไม่รู้จัก)
ยกตำแหน่งผู้ร่วมงานดีเด่นให้สองศรีสหายข้างห้องของเรา วันนี้เธอสองคนแต่งตัวมาในแนวโบฮีเมียน เธอบอกอย่างนั้น กระโปรงลายดอกยาวเสื้อเบาหวิวตัวโคร่ง กับวิกผมลอนยาวที่อิแมนจวนอุตส่าห์ไปหายืมมา กับแถบเพชรคาดผม ชุดเครื่องเพชรที่อิปั๊มไปเหมามาจากประตูน้ำ สร้อยคอเพชรสะท้อนแดดระยิบระยับเข้าตา กับต่างหูเพชรอันเท่าฝ่ามือ เท่านั้นยังไม่พอกับแหวนเพชรเก๊ ที่ส่องประกายยิบยับวับวาว อิปั๊มบอกว่าไม่ได้ผลทางด้านราคา แต่ได้ผลในการโชว์ ราคาถูกแต่ใส่แล้วสวยก็โอเค ของสวยไม่จำเป็นต้องแพง แล้วก็เช่นกันของแพงใช่ว่าจะสวยเสมอไป ถูกต้องเลยน้อง
คนรักที่ดีไม่จำเป็นต้องหน้าตาดี แล้วคนหน้าตาดีก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเป็นคนรักที่ดีของเรา
ด้วยความที่เวลาแยกเป็นสองเวที แต่ละเวทีก็จะมีศิลปินก็จะต่างกันไป ไอ้ตองลากพี่แบงค์ไปดูเจ็ทฯ เพลงก็รู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง แดดก็ร้อน เหงื่อก็ไหล เจ็ทฯเล่นไปสักครึ่งชั่วโมงได้ ก็ถึงวงที่รอคอยของเราสองคน สครับ ไง วู้ เฮียบอล ลุงเมื่อย อ๊ากกก พี่เค้าก็เล่นมันส์ ๆ ของเค้าไป ไอ้ตองกับพี่แบงค์ก็แหกปากร้องที่เพลงไหนร้องได้ หลายเพลงมาก แต่เพลงที่ไอ้ตองจำได้ไม่ลืมก็คือเพลงใกล้ พี่แบงค์จับไอ้ตองหันหน้าเข้าไปหา แล้วก็ร้อง ตรงไหนมีคำว่าฉัน ก็ชี้ตัวเอง คำไหนมีคำว่าเธอ ก็ชี้มาที่ผม ผมก็เล่นด้วยบ้าง หุหุ ท่าทางลุงมีความสุขดีจัง
“อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญได้เจอฉัน
อาจะเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่ด้วยกัน
เพราะเธอยังไม่เคยได้รู้มันเป็นยังไง
และฉันไม่เคยเข้าใจถ้ามันต้องอยู่อย่างนั้น
ถ้าเราไม่คุยกันสักครั้ง วันนี้ก็คงไม่มีใครเข้าใจ
เพราะเธอยังไม่เคย และฉันก็ยังไม่เคย
ไม่รู้มันเป็นยังไง จะปิดตัวเองทำไม”
ใช่สิครับเราสองคนบังเอิญมาเจอกัน บังเอิญมาคบกัน มีแต่เรื่องบังเอิญทั้งนั้นเลย แต่ก็มีความสุขกับความบังเอิญนี่นา แล้วไอ้ตองจะเอาอะไรอีก
จนกระทั่งสครับเล่นเสร็จ ไอ้ตองก็รีบย้ายเวทีไปอีกฝั่งนึงจะไปฟังลุลา ตรงนั้นก็เจอสองสาวโบฮีเมียนของเราอยู่ก่อนแล้ว ยืนเต้นรั่ว ๆ เหมือนโดนยากันยุงรมอยู่นู่น พี่แบงค์ภาวนาว่า อย่าให้มันสองคนเห็นเล้ย ไม่งั้นโดนฉุดไปด้วยแน่ ๆ แต่เหมือนฟ้าจะกลั่นแกล้ง คำขอไม่ได้รับการอนุมัติ อิแมนจวนหันมาเจอเราสองคนพอดี มันเดินเข้ามาหาด้วยความเร็วสูง แล้วคิดดูนะครับคนที่แต่งตัวแบบอิแมนจวนเนี่ยมันก็ต้องตกเป็นเป้าสายตาถูกไหมครับ แล้วยิ่งมันเดินมาหาด้วยความเร็วขนาดนั้นมีหรือใครจะไม่มอง ยิ่งเวทีนี้เป็นเวทีเบา ๆ คนฟังน้อย ส่วนใหญ่ก็จะนั่งกันด้วยแล้ว จะเหลือเหรอครับ
ทราบว่าอิแมนจวนกับอิปั๊มเนี่ยมารั่วอยู่เวทีนี้นานแล้ว เพราะว่าเบียดเข้าไปฟังเวทีนู้นไม่ไหว คนเยอะมาก ได้ตองกับพี่แบงค์ยังตองใช้ความสามารถพิเศษแทรกตัวสุดพลังถ้าไม่จับมือกันไว้นี่มีสิทธิ์พลัดกันแน่นอน แป้งที่แมนจวนอุตส่าห์โปะลงไป ตอนนี้กำลังละลายผสมกับเหงื่อ ทำให้หน้าตาเป็นด่างดวง พอผมทักอิปั๊มก็บอกว่า มันไม่ยอมใส่รองพื้นสมน้ำหน้ามัน อยากสวยแบบธรรมชาติ แล้วเป็นไงล่ะ สวยเลยตอนนี้ แป้งหลุดเป็นโขบ หุหุ
จะเป็นตุ๊ดกะตาหน้ารถ บนถนนแห่งความรัก บลา บลา อิแมนจวนกับอิปั๊มผลัดกันตะโกนคำว่า “ตุ๊ด” ใส่กัน เป็นที่ขบขันแก่พวกเราที่อยู่ใกล้ ๆ รัศมีที่ได้ยิน ลุลามาร้องกับน้องพลอยหนึ่งเพลง พอฟังลุลาจบ เราก็อยู่ฟังอีกวงสองวงแล้วก็เริ่มตามตัวกันกลับ ไอ้หยองกับไอ้ท็อปมาช้า ไม่รู้ว่าไปทำอะไรกันมา หุหุ หมั่นไส้ที่สุด พี่หยองกินนี่ไหม พี่หยองเอานั่นไหม
กว่าจะออกจากโรบินสันได้ใช้เวลานานมาก รถติดขนาดหนัก ก่อนออกมาเรานัดกันไปเจอกันที่หลังมอจะกินข้าวต้มกัน กว่าจะมาถึง กว่าจะหาที่จอดรถได้ หลังมอหาที่จอดรถยนต์ยากมาก อิแมนจวนบ่นอุบอิบว่ามาหลังมอคนเยอะ กลัวคนที่มันหมายตาอยู่จะมาเห็น ก็แน่ล่ะครับ ถ้าเจอในยามนี้เป็นใครก็กระเจิง ปกติแมนจวนก็แต่งตัวเป็นบอยตัดผมสั้น ทุกครั้งที่เห็นเป้าหมายหน้าตาดีแมนจวนจะสลัดคราบสาวสวย แล้วแอ๊บแมนทันที ไอ้ตองเห็นครั้งแรกแล้วตกใจ ตอนนี้เริ่มชินแล้วล่ะครับ ถ้าเกิดคนที่แมนจวนมาเห็นเข้าในสภาพนี้ตอนนี้ต่อให้แอ๊บแมนยังไงก็คงไม่ไหวแล้วล่ะครับ กระเจิงอย่างเดียว ส่วนอิปั๊มนับวันยิ่งเหมือนผู้หญิงเสียดายที่ตัวเล็กไปแค่นั้นเอง
“น้องต้นคะ กินนี่ไหมคะ”อิแมนจวนแล้วกลืนไอ้ต้นแล้ว อย่านะโว้ย น้องกูเพิ่งฟาดเคราะห์ไป อย่าเอาราหูมาอมน้องกูอีก
“ขอบคุณครับ พอแล้วครับ”ไอ้ต้นกินกับแทบไม่ทันอย่างนั้นหมด เอาอย่างนี้เติมให้อีก
“พี่แบงค์คะ ได้ข่าวว่าจะไปเมืองจีนเหรอคะ”อิแมนจวนผู้ที่เป็นสายข่าวท้องถิ่นถามขึ้น
“อืม ไปสิ้นเดือน”พี่แบงค์กินผัดผักบุ้งหมูกรอบหาย เพราะว่าไอ้ตองแย่งหมูกรอบมากินเอง
“อย่าลืมของฝากหนูสองคนนะคะ”อิแมนจวนของเรา
“อินี่น่าเกลียด เที่ยวไปขอของฝาก”อิปั๊มส่งเสียงสายฟ้าฟาดลงมากลางวง
“แหม กูก็พูดไปงั้นแหละ ยังไงพี่แบงค์เค้าก็ไม่ลืมเมียน้อยอย่างกูหรอก”กล้ามาก เดี๋ยวส้อมกูจะไปจิ้มตามึง
“น้องต้นคะ กินอันนี้นะคะ อ๊ะ น้องบูมก็หมดแล้ว อ่ะนี่คะ” นั่นไงครับ เด็กวัยรุ่นสองคนกำลังถูกอิแมนจวนทำลายอนาคตอยู่ ใครก็ได้ช่วยน้องเราที
“พี่แบงค์เมื่อวานไปไหนอ่ะ เห็นขับรถผ่านหอเพื่อนผม คนซ้อนใครอะ แจ่มโคตร”
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
