หัวข้อ: "พี่ครับเป็นแฟนผมนะ"

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

พี่แบงค์คนป่วยมันกวนมากนัก ก็จับมันฉีดยาไปเลยจะได้หายหื่นกันไปปปปปปปปปปปปปปปปปป

[Solar cell]

อิลุงแข็งใจทำใจแข็ง ช่ายป่ะคับตอง
แต่อันที่จริงก็คงจะอยากปล้ำเหมือนกัน

[PEENAT1972]

  อีป้าแก่ๆ ว่า คนเรานะคะ ถ้าไม่เมาก็รั่วได้

อีกสักนิดสิคะ พี่แบ็งค์ จะได้ หาอะไรไปอุดรอยรั่ว

ออดอ้อนเหลือเกินนะคนเรา หมั่นกระเพาะมากกว่าไส้ ชิ...

+1 จัดไป  10 ที คนแต่ง

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[knightofbabylon]

ไม่สบายแล้ว  แง้วๆๆๆๆๆๆๆๆ   

โนว์คอมเม้นท์ มา :กอด1:ทีนึง

[railay]

 

[แอบซุ่ม]

ตองน่ารักจังง๊องแง๊งดีขี้อ้อนด้วย

[NUTTYZERO]

  ผมว่าให้พี่แบงค์ฉีดยาก็น่าจะหายนะ ไม่ต้องไปถึงมือหมอหรอก 

ขอบคุณครับพี่ตอง เป็นกำลังใจให้นะครับ 

[lomekung]

 

ตองหื่นได้อีก

[K2KARN]

เอร๊ย ตอนนี้น่ารักมากอะตอง
ชอบทั้งสองคนอะทั้งตองทั้งพี่แบงค์
อ่านเพลินเลยนะ น่ารักดี ง้องแง้วน่ารัก ฮา

[-~iK@iZ_KunG~-]

ตองน่าสงสารจังเลยนะครับ ฮ่าๆๆ

น่าจะโดนจับกดด้วยนะ

เอิ๊กส์ๆๆๆๆ


สิวแตกหรอครับ ทำอะไรมาหล่ะ สิวถึงแตกนะ รึว่า...

หึหึ

[kunkai]

หุหุ
โดน(ตรีน)จนได้
อ้อนซะ

[Kusano ~~ Kawaii]

ขี้อ้อน

อ้อนเยอะไปหน่อย

โดนเรยยย ฮาาาาา

[vvivy]

 

นู๋ตองเซงเลยป่ะล่ะ

[DexTunG]

อ้อนกันจริง อ้อนกันจัง อ้อนนี้หวังอะไรป่าว


 

[Kfc_Pizza]

 หวัดดี ตอง

 ขออ่านก่อนนะ

ไม่ได้เข้าเสียนาน

เดียวมาเม้นท์

 

[CanonDNattari]

วอนจริง ๆ หาเรื่องจริง ๆ ปลูกพืชหวังผล ชิมิ ชิมิ 

ยัยคนนี้ยังไม่เลิกฝันว่าจะเป็นสามีพี่น้องบูมอีกเหรอ 

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

ใช้ลูกอ้อน เลยเจอลูกถีบซะละ
โถ....

เลี้ยงเมียด้วยลำแข้ง

ขอบคุณและจะติดตามครับ

[bon]

หึหึ รู้แระว่าตองป่วยทางจิดประเภทไหน จิตหงุดเงี้ยว

[Phichchii]

สนุกๆๆๆๆ

มาต่อเร็วๆนะ

[berry_kiss]

สวัสดีจ๊ะ เพิ่งจะได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ ตามถึงตอน20แล้ว ยังเหลืออีก40ตอนแน่ะ จะพยายามตามให้ทันเร็วๆ ตอนอ่านก็อ่านไปยิ้มไป ก็ตองกับพี่แบงค์เค้ารักกันหวานชื่นนี่นา (คนไม่มีคู่อิจฉาวุ้ย)

[darling]

+1 เป็นกำลังใจให้น้องตองกะตาลุง แต่น้องตองนี่หื่นจังเลยเนอะ

[kongkilmania]

ผิดแผนน้องตองป่ะเนี่ย
อ้อนอยากให้พี่แบงค์.... แต่โดนพี่แบงค์  แทนซะงั้น
ตั้งแต่ได้ออกทีวี สารคดีกูปรีฟัดกัน
่น้องตองหื่นนนนนนนนนนน...ขึ้นเยอะมั่กมากกกกกก 


ปล.อิจฉาจิ๊ง พวกที่กินแล้วไม่อ้วนเนี่ย ชิส์ๆๆ
ของเราแค่มองๆข้าวขาหมู ไอติม เค้กแค่เนี๊ยะ... น้ำหนักก็รีบขึ้นซะละ กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!!!!

[philophobia]

ทิ้งไว้นานหลายบ้านปีกว่าจะได้มาตอบ เนาะ คิดถึงเสมอ

StillLoveThem  : แมนจวนกลับมาสวยสยองได้เหมือนเดิมแล้วครับ ท่ามกลางความหวาดกลัวของคณะแพทย์ผู้รักษา
♥a2k♥ : เค้าก็น่ารักมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วนะ อ๊างงงงงง
sukie_moo : เจ๊ ครับ ไอ้ตองจะบอกไว้ ณ ที่นี้เลยว่า ภาพพจน์ไอ้ตองอ่ะมี แต่ปริมาณน้อย แค่นั้นเอง
jonathan2624 : อิลุงมันไม่ได้รำคาญตองหรอกครับ มันแค่เลี้ยงตองด้วยลำแข้งเท่านั้นเอง
Little Devil : ไม่สำเร็จครับงานนี้ กินแห้วกระป๋องตราหน้าแข้งกันไป
SJ : ประกาศเรื่องแมนจวน ยังไม่ตายครับ ตายยากมาก ขนาด โดนปืน m79 ทะลุหัวยังไม่ตายเล้ย
shockoBB : คิดถึงเหมือนกันคร้าบบบ
Akamei : ตอนอาบน้ำก็น่ารักนะคร้าบบบ อ๊างงงง
i love u {knt} : โดน(เตะ) ซะตูดช้ำเลย เฮ้ออออ โวยวาย ๆๆ
bbyuqin : โดนแข้งบ่อย ๆไม่ดีนะ เดี๋ยวจะกลายเป็นคนพิการไป อ๊างง
a_tapha : โดนลำแข้งซะด้วยนะครับงานนี้
pandaๅ123 : สรุปว่างานนี้ชวดครับ ชวดดดดด
Ooคุณชายติ๋วoO : ยังไม่ได้"เอากัน"
+S+ : คิดถึงเอสมากเหมือนกัน ไว้พี่ตองไม่สบายจะไปอ้อนเอสบ่อย ๆ นะคร้าบบบ
ordkrub : ตกลงนี่แฟนหรือนักมวยวะเนี่ยยยยย
jimmyjimmy : ไอ้ตองไม่เคยรั่วนะจะบอกให้ มีสติอยู่ตลอดเวลา ถึงว่าสตินั้นจะเหลือน้อยก็เถอะ หุหุ
sayhi11 : จะตอกย้ำซ้ำเติมกันไปไหนเนี่ยยยย
naiin : หรือวันนี้เขาเป็นวันนักมวยแห่งชาติ ไอ้ตองต้องโดนตีน เอ้อออออ
jiBtar : หุยย จุกเลยว่าไอ้ตองหื่น ไอ้ตองไม่เห็นจะหื่นเลย ฮ่า ๆๆๆ
Solar cell : อยากปล้ำแต่ไม่มีแรง เพราะว่าอิลุงแก่แล้ว อ๊างงงงงงงงงงงงง
PEENAT1972 : เหมือนไอ้ตองไม่เต็มบาทเลย ดูเซ๊ แง่งงงง
ken_krub : ขอบคุณคร้าบบบ
knightofbabilon : มา ๆ มา กอด จูบ ลูบ คลำ จุ๊บบบบบบ
railay : ขอบคุณคร้าบบบ
แอบซุ่ม : ปกติไอ้ตองขรึม ๆ นะครับ อ๊างงงงง
NUTTYZERO : ให้หมอฉีดดีกว่าจะได้เปลี่ยนกระบอกบ้าง อ๊างงงงงง
lomekung : ตองเปล่าหนา เขามาเองงงงงง
K2KARN : ก็บอกแล้วไงว่าไอ้ตองอ่ะขรึม มาว่าไอ้ตองฮาอีก ไม่เข้าจวยจริง ๆ
~^PrinceZa^~ : หัวกระแทกกัน สิวเลยแตก แม้ ๆๆ คิดมากกกกก หุหุ
kunkai : อยากได้อยากอื่น แต่ได้ลำแข้ง เฮ้อออออ เซ็งจวย
Kusano ~~ Kawai : ก็เห็นเขาบอกว่าอ้อนแล้ววิธีนี้จะได้ผลไง ไอ้ตองก็เลยจัดหนัก ก็เลยโดนตีนหนัก ๆ มารุย
vvivy : เซ็งครับ เซ็งมาก มากที่สุดในโลกเลย
DE SaiKuNee : แหม ๆ ก็หวังนิด ๆ หน่อย ๆ เขินบิดตัวไปมา เอานิ้วขี้จิ้ม ๆ กัน
Kfc_Pizza : แวะมาอ่านบ่อย ๆ นาาาา
AfTerShoW : เรื่องความฝันก็ยังไม่หยุดหรอกครับ จนกว่าจะมีคนปลุกให้ลุกไปฉี่ อ๊างงง
ก.กา : ไม่เห็นจะดีเลย เลี้ยงด้วยลำแข้ง เลี้ยงด้วยลำ..... เห็นจะดีกับทั้งสองฝ่าย ฮ่า ๆๆ
bon : หงุดหงิดตลอด 5 นาทีอ่ะ เอาสิ ฮ่า ๆๆ
Phichchii : มาต่อแล้วคร้าบบ ท่านผู้มีอุปการะคุณ
berry_kiss : อ่านให้หมดนะครับ แล้วแวะมาคุยกัน แหะๆ ๆ
darling : เปล่าหื่นซะหน่อยยยย จริง หนา
kongkilmania : อิจฉาอะไร ไอ้ตองยังอยากอ้วนขึ้นเยอะ ๆ เป็น 10 กิโลเลย

[philophobia]

ตอนที่ 61 เคยสนเหรอ

“เป็นไงเจ็บเปล่า”
“ไม่ลองมาโดนฉีดเองล่ะ จะได้รู้ว่าเจ็บไหม”
“โห่ เข็มเล็กนิดเดียว”
“ไอ้ตอนฉีดน่ะไม่เท่าไหร่หรอก หลังจากฉีดเสร็จสิ ปวดโว้ย ประคองหน่อยดิ” เกลียดจริง ๆ ไอ้เข็มฉีดยาเนี่ย อันเล็กติ๊ดเดียวแต่เจ็บชะมัด ตอนมันเข้าไปหรือฉีดอยู่เนี่ยไม่เจ็บหรอก คุณพยาบาลเธอก็อ้อยอิ่งอยู่กับแก้มก้นไอ้ตองอยู่เป็นนานสองนานไม่รู้พิศวาสอะไรนักหนา กว่าคุณพยาบาลเธอจะบอกว่า “เสร็จแล้วคะ” ได้ไอ้ตองกลั้นหายใจอยู่เจียนจะหมดลม เหมือนกับไอ้เข็มอีกอันแต่เข็มอันนี้ขนาดใหญ่กว่ามาก กว่าเจ้าของมันจะหลุดปากออกมาได้ว่า “จะเสร็จแล้ว” เนี่ยเล่นเอาเหนื่อยหอบ มันเหลือเกินจริง ๆ นะไอ้เข็มฉีดยาเนี่ย
“ใครเฝ้าแมน” หนูแมนจวนคนสวยของเราผู้ที่เราไม่คิดว่าเธอจะได้เจ็บได้ไข้อะไรกับเขาตอนนี้ต้องมานอนแอ้งแม้งอยู่ที่เตียงพักฟื้นผู้ป่วยในโรงพยาบาล คุณหมอคนไหนน้อจะโชคดีได้เป็นหมอเจ้าของไข้ของอิแมนจวนเนี่ย มีดผ่าตัดจะผ่านผิวหนังมันไปได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
“ปั๊มแหละมั้ง”
“ถ้าพี่ไม่สบายบ้างใครจะไปเฝ้า”
“บูมไง” หรือที่จริงจะให้ตอบก็คือบรรดาเมีย ๆ ทั้งหลายของอิลุงไง คงจะมีอยู่หลายสิบ ถ้านับมาตั้งแต่มัธยมปลายตามที่ลุงแกเล่ามาให้ฟังอ่ะนะ เด็กอะไร้ แก่แดด มีเมียตั้งแต่อยู่ ม.4 ต้องเอาอย่างไอ้ตองนี่ตั้งแต่เกิดมาเป็นตัวยังไม่เคยมีเมีย คิดแล้วสลดในชะตาชีวิต
“ไม่เคยคิดจะไปเฝ้าอ่ะ” เดี๋ยว ๆ ขอเวลา 3 วินาที ขอถามหน่อยไปหัดงอนมาจากใคร ทุเรศลูกตามากเหมือนควายไบซันงอนเมียยังไงยังงั้น ตัวก็โต ๆ เคราก็ฮึ่ม แล้วมาทำสะบัดสะบิ้ง เฮ้ย เริ่มไม่แน่ใจละว่าตกลงไอ้ตองมีแฟนเป็นตุ๊ดเก่าหรือเปล่า
“อยู่ดี ๆ มาพูดเรื่องป่วย บ้าป่าวเนี่ย”
“เมื่อกี้เขาบอกมันอยู่ห้องไหนนะ” ใครก็ได้ช่วยเอาขาข้างขวาที่ว่างอยู่เตะอิลุงแรง ๆที เรื่องมีอยู่ว่ามันเป็นคนเดินไปถามประชาสัมพันธ์ว่าอิแมนจวนมันนอนอยู่ห้องไหน ส่วนผมก็นั่งปวดสะโพกตามยถากรรมอย่างน่าสงสาร ตาก็มองบุรุษพยาบาลรูปงามที่เดินผ่านไปมา ก่อนสายตาจะไปประสานกับเจ้าของไข้ที่ยืนกอดอกคอยอยู่แล้ว และก็ได้รับประทานมะเหงกไปอีกหนึ่งลูกใหญ่ อะไรวะ แค่มองโว้ย แค่มอง
“หึ ตองไม่ได้ฟัง” นั่งมองบุรุษพยาบาลอยู่ไม่เห็นหรือไง เด็ก ๆ เดี๋ยวนี้นี่มันหน้าตาดีเนาะ ซี้ดดด น้ำลายหก
“อ่า นี่ไง ห้องนี้ป่าว”
“เปิดไปเจออิแมนก็คงใช่แหละ โอ๊ย เจ็บ” ทำร้ายคนป่วยอ่ะ ทำไมต้องตบหัวกันด้วยก็ไม่รู้ใจร้ายว่ะ ไม่เหมือนน้อง +S+ เลย อ๊างงงง อิลุงต้องเข้าใจผิดว่าหัวไอ้ตองเป็นกระท้อนแน่ ๆ ทุบได้ทุบเอา เกิดมีอะไรกระทบกระเทือนถึงสมองขึ้นมาใครจะรับผิดชอบวะ เอ๊ะ หรือนี่มันจะเป็นแผนของอิลุงที่มันจะทำให้ไอ้ตองกลายเป็นคนวิกลจริต แล้วมันจะหาเมียใหม่ เฮ้ย ไม่ได้การล่ะ
“กวนตีน ๆ”
“เปิดดิ”
“อ้าว คุณพี่ คุณใหญ่หวัดดีคะ” อิแมนจวนอยู่ในชุดคนไข้สีขาวของโรงพยาบาลตัดกันกับสีผิวของมันอย่างรุนแรง อยู่คนละฝากของกระดานชาร์ตทฤษฎีสี หน้าตาก็ไม่ได้บ่งบอกว่าป่วยอะไรมากมาย สงสัยอยู่โรงพยาบาลแล้วมีความสุข ก็คงงั้นแหละครับ ขนาดบุรุษพยาบาลยังหน้าตาดี แล้วคุณหมอ ๆ ทั้งหลายล่ะ เอื้อก ไอ้ตองหาเรื่องมานอนโรงพยาบาลบ้างดีกว่า เอ เอาโรคอะไรดีวะ เลือดออกตามไรฟันนี่เขาให้นอนโรงพยาบาลได้ไหมอ่ะ
“นึกว่าหลับ”
“หลับได้ไงคะ หลับก็พลาดสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตสิคะ” เห็นไหมครับขนาดป่วยโดนเขาเถือหนังแหกท้อง ตัดไส้มันยังไม่เดือนร้อนเลย อย่าคิดว่ามันจะลำบากกับช่วงใดช่วงหนึ่งของชีวิตมันเลยครับ ป่วยเจียนตายขนาดนี้มันยังแรดได้ดูเอาเถอะครับพี่น้อง
“หมอหล่ออ่ะดิ” อิลุงได้กับอิแมนจวนไม่ทันไรทำเป็นรู้ดีนะ ใช้เซ้ เรามันตกกระป๋องแล้วนี่ แล้วก็สะบัดหัวเกรียน ๆ 2 ที ตามมาด้วยสายตาอันสมเพชของพี่แบงค์และอิแมนจวน
“เหมือนเทพจะลอยจากฟ้ามาดินเลยล่ะค่ะ หล่อกว่าเอาคุณพี่ 10 คนมารวมกันแล้วสกัดให้เหลือคนเดียวซะอีก” โห อยากเห็นหนังหน้าว่ะ มันจะหล่อขนาดไหนกันเชียว ถ้าหล่อมากกูจะขอสมัครเข้าเป็นแฟนคลับคุณหมออีกคน
“จีบเลยดิ”
“ไม่หรอกคะ กลางทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะในใจกลางมีแต่คุณพี่คนเดียว” เอ่อ ช่วยเกรงใจกูผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียพี่แบงค์หน่อยเถอะ มึงนี่ก็แทะโลมพี่แบงค์ได้ตลอดเวลาเนาะ อิลุงก็ชอบให้เขาแทะโลมซะจริง ๆ หมดไปแล้วแขนซ้าย กับขาขวา โดนอิแมนจวนแทะไปแล้วจะเหลืออะไรให้ไอ้ตองบ้างเนี่ย
“โห งดน้ำ งดอาหาร ไม่หิวเหรอ”
“หิวค่ะ ลำพังอิถุงน้ำเกลือจะช่วยยาไส้กลางได้พอที่ไหน ปกติคุณใหญ่เห็นว่ากลางกินควายได้เป็นตัว ๆ”
“เออ จริง” คำกริยาว่ากินนี่เกือบจะใช้ไม่ได้กับอิแมนจวน ต้องเรียบว่าสูบเสียมากกว่า ภายในเวลาเท่ากัน อิแมนจวนสามารถกินอาหารของคน 2 คนได้หมด คำว่าสูบเท่านั้นแหละที่มันคู่ควร
“ปั๊มไปไหนแมน”
“ซื้อของหน้าโรงบาลค่ะ เดี๋ยวคงขึ้นมา”
“เฮ้ย อยากกินโรตี พี่แบงค์ยืมโทรศัพท์หน่อย” ในการเมืองเขามีคำศัพท์ว่า “ระบบไพร่อุปถัมป์” เราก็มีเหมือนกัน “ระบบผัวอุปถัมป์” มันถึงมีสโลแกนออกมาไงครับว่า “ผัวรวยช่วยเราได้” อ๊างงง คติพจน์ประจำใจของอิแมนจวนมันน่ะครับ ใครจะลองเก็บไปใช้บ้างก็ได้นะครับ อิแมนจวนไม่ถือ
“ไม่ได้เอามาอยู่ในรถ”
“คุณพี่จะเก็บไว้ให้แม่ย่านางรถใช้เหรอคะ โทรศัพท์เขามีไว้ให้พกติดตัว”
“เตะคนป่วยนี่ผิดไหมตอง” เอาเลยพี่แบงค์เอาหมอนกดหน้ามันให้มันขาดใจตาย แต่ไม่เอาขนาดตอนเป็นคนมันยังน่ากลัวขนาดนี้ แล้วถ้ามันเป็นผีล่ะ ป๊าดดดดดด ไม่อยากคิด
“คิดว่าน่าจะไม่นะ”
“คุณพี่สวัสดีคะ”
“ไปข้างล่างได้อะไรมา”
“ก็ไปเรื่อยแหละค่ะ ของกินเล่น” อยากให้เห็นของกินเล่นของอิปั๊มที่มันหิ้วมาครับ เต็มสองมือ สัก 10- 15 อย่างได้ แล้วมาบอกเนี่ยของกินเล่น ไอ้ตองกินอิ่มได้เป็น 4 มื้อ ทึ่งกับมันสองคนจริง ๆ
“ปั๊มมาเฝ้าทั้งวันเลยเหรอ”
“ว่างตอนไหนก็มา ถ้าขี้เกียจก็ไม่มา มันไม่เดือดร้อนหรอกค่ะ มันอยากจะเป็นผัวหมอ” ทำหน้าระรื่นขนาดนี้ก็ถึงว่าน่ะสิ ถ้าไม่มีแรงบันดาลใจมันจะระรื่นชื่นสุขได้ขนาดนี้เชียวหรือ ว่าแต่ ห๊ะ อะไรนะ มันอยากเป็นผัวหมอ เฮ้ย พูดผิดแล้วมั้ง
“แอร๊ย อิปั๊มหยาบคาย พี่หมอเขาออกจะหล่องามหนักหนาเหมือนเทวดาลงมาเสกปั้น” ป๊าดดดด มันจะหล่อขนาดไหนกันวะ เทวดาลงมาเสกปั้นเนี่ย
“ไม่งามให้รู้ไปสิ แต่งหน้าสวยกว่าแม่กูอีก” บร๊ะ อยากจะหัวเราะให้หน้าตาขี้เหร่ ผู้ชายอะไรวะแต่งหน้าสวยกว่าแม่อิปั๊มอีก แปลก ๆ ละ ผู้ชาย แต่ แต่งหน้า เอ๋ ตรรกะมันแปลก ๆ เหมือนจะไปด้วยกันไม่ได้แต่เป็นไปแล้ว สรุปก็คือ ผู้ชายคนนี้แต่งหน้าได้สวยกว่าแม่อิปั๊มอีก
“อินี่ปรักปรำพี่หมอของกู พี่เขาไม่ได้แต่งหน้า พี่เขาหน้าใสธรรมชาติ”
“Eye Shadow สีน้ำตาล ปัดแก้มสีพีชอ่อน มาสคาร่าสีดำ รองพื้นแบบน้ำ” เฮ้ย หมอหรือนางแบบวะ แต่งหน้าปานถ่ายหนังสือขนาดนั้น ชักอยากเห็นขึ้นมาซะแล้วสิเนี่ย จะมีใครหมั่นไส้ไอ้ตองไหมที่มีเก้าอี้เหลืออยู่แต่ไอ้ตองไม่นั่งกลับไปนั่งตักอิลุงแทน อิลุงก็ไม่ว่าอะไรกลับโอบเอวไอ้ตองเอาไว้อีก อ๊างงงง
“โห ปั๊มรู้ได้ไง”
“หนูรู้ หนูเห็น เซนส์หนูแรง”
“หล่อมากเหรอแมน อยากเห็นอ่ะ”
“หล่อมากค่ะคุณใหญ่ หล่อ ล้อ หล่อ”
“แต่เขาเป็นสาว” เจออิปั๊มเบรกเข้าไปเต็มตรีนหัวแทบคะมำ อิปั๊มพูดอะไรมาเปอร์เซ็นต์การเป็นไปได้มีอยู่สูงมาก ควรปันใจไปด้านเชื่อ แต่การลงทุนมีความเสี่ยง ผู้ลงทุนควรศึกษา บลา บลา ๆ
“กูยอม”
“ยอมแพ้ไม่เถียงแล้วเหรอ”
“เปล่า ยอมเป็นผัวเขา” อ๊างงง อ๊างงง อ๊างงง กระเทยไทยใจห้าวหาญมาก ตัยหองแล้วอิแมนจวนจะเป็นแอน ทองประสมที่พลิกบทบาทครั้งสำคัญ เรื่องนี้นักแสดงฝ่ายชายโดย อิแมนจวน ณ เมืองชุม นักแสดงฝ่ายหญิงคุณพี่หมอหน้าหล่อเหมือนเทวดาลงมาปั้น ในท้องเรื่อง “ผิดหรือที่ฉันจะเป็นรุก” ติดตามชมในนิยายเรื่องต่อไป อ๊างงงง
“แล้วพี่แบงค์กับพี่ตองไปไหนกันมาคะ”
“ก็ตั้งใจมาเยี่ยมแมนนี่แหละ”
“วันนั้นใครพามาโรงบาล ตองเปลี่ยนขา” ได้ยินไม่ชัดเหมือนสั่งให้เปลี่ยนท่า ด้วยความเคยชินก็ยกตูดก่อนเลย ก็ของมันเคยเนาะ
“พี่หยองกับท็อปกลับมาพอดีก็เลยวานให้ไปส่ง”
“แล้วยังไงถึงเป็น”
“กลางก็ไม่ทราบเหมือนกันนะคะคุณใหญ่ กลับมาจากลอยกระทงกลางก็ปวดท้อง อยากอ้วก ปวดจนทนไม่ไหวก็เลยมาหาหมอดีกว่า”
“เจ็บไหม”
“ต้องยกให้เป็นความดีความชอบของวิสัญญีแพทย์คะ ที่กลางยังคงรับรู้ทุกการกระทำ”
“รู้สึกตัวเหรอ”
“คะ แต่ไม่เจ็บ หมดฤทธิ์ยาเท่านั้นแหละค่ะ เหมือนโดนรถ 10 ล้อเหยียบตรงท้องน้อย”
“โอ๊ย เจ็บแทน” คงเหมือนมีคนมากรีด ๆ เย็บ ๆ ตัด ๆ อะไรกับตัวเรา ผิดกันตรงที่เราไม่รู้สึกเจ็บ แต่สัมผัสได้ หึย น่ากลัว
“กลางก็คิดช้าไปหน่อย แทนทีจะบอกให้หมอตัดไส้ติ่งอีกอันที่อยู่ถัดกันลงไปให้กลางด้วยเลย จะได้ไม่ต้องถ่อไปทำอีกที่ยันฮี ไอ้เรื่องลืมนี่บ่อยจริง ๆ” มันทำด้วยกันได้ด้วยเหรอวะ อินี่ก็พูดแปลก ๆ แปลกเหมือนหน้าตา จะอาศัยเจ็บครั้งเดียวไปเลย ไหน ๆ ก็จะเฉือนแล้วก็เฉือนมันไปในคราวเดียวกันเลยว่างั้น
“แล้วออกโรงบาลเมื่อไหร่”
“พรุ่งนี้ค่ะ”
“ตอนนี้เจ็บแผลอยู่ไหม”
“ก็ยังเจ็บอยู่นะคะ เวลาไอเวลาจามนี่ต้องกลั้นเอา” คิดภาพตามว่าไอแรง ๆ ขึ้นมาแล้วเกิดแผลตรงหน้าท้องที่เขาเย็บไว้เกิดฉีกขึ้นมาแล้วไส้ไหล อ๊างง น่ากลัวที่สุดในโลก
“ทรมาณ ฮ้าวว”
“ง่วงเหรอคะพี่ตอง”
“เมื่อกี้ไปฉีดยามาอ่ะ โคตรปวด ง่วงขอนอนหน่อยนะ” ไอ้ตองก็เลยพุ่งตัวไปด้วยความเร็วสูงไปตรงโซฟา หมายจะพักผ่อนอิริยาบถสักหน่อย ฤทธิ์ยาคงออกแล้ว หาวอยู่หวอด ๆ เจ็บสะโพกก็ยังไม่หาย
“เป็นไรไปคะไม่สบายเหรอ”
“อือ ไม่สบายตั้งแต่ลอยกระทงอ่ะ”
“นอนเถอะค่ะ แต่ถ้าตื่นมาเห็นหนูกับพี่หมอกำลังรักกันก็อย่าส่งเสียงดังนะคะ” พี่หมอเขาของหลวมตัวตกมาเป็นของมึงเนาะ ทำไมเขาไม่มีรูปหมอเจ้าของไข้ติดหน้าห้องด้วยเนาะ

ผมนอนพลิกตัวไปมาอยู่พักใหญ่ เพราะท่านอนยังไม่เข้าที่เข้าทาง โซฟาก็สั้นเกินกว่าที่จะเหยียดขาได้เต็มพิกัดความสูงของร่างกายผม ก็เลยต้องคุดคู้ไปมา เสียงคุยกันของสามคนนั้นก็ดังเป็นระยะสลับกับเสียงโทรทัศน์ บางคราวก็ขัดด้วยเสียงเดินไปมาของคนข้างนอกห้อง เสียงนั้นค่อย ๆ ดังไกลไปเรื่อย ๆ เบาลงเรื่อย ๆ จนที่สุดก็ไม่ได้ยินเสียงเหล่านั้นอีกเลย



“ตอง ตอง ตอง กลับไปนอนต่อที่ห้องป่ะ” พี่แบงค์นั่งขัดสมาธิกับพื้นปลุกผมให้ตื่นขึ้นมา ผมเอื้อมมือไปลูบปากพี่แบงค์ก่อนจะถูกงับนิ้วเบา ๆ
“ฮือ กี่โมงแล้ว”
“สองทุ่มแล้ว” โห นี่ขนาดนอนมาทั้งวันแล้วนะเนี่ยยังนอนได้อีก คืนนี้มีหวังตาสว่างยันเช้าพรุ่งนี้แน่ ๆ แล้วพอตาสว่าง ก็ต้องหากิจกรรมกลางดึกทำกันสองคน อ๊างงงง เช่าหนังมาดูกันสองคนลุง – หลานดีกว่า
“หลับไปนานไหม”
“ก็คงนานแหละพี่ก็หลับ” ได้เรื่องมากเลยแฟนกู เมื่อกลางวันก็นอนกับผมมาแล้ว ก็ยังอุตส่าห์นอนเฝ้ากันได้เนาะ คืนนี้ไม่ต้องห่วงว่าจะได้หลับได้นอน ตาสว่างกันโดยไม่ต้องพึ่งตัวช่วยแน่ ๆ
“ปั๊มไปไหน”
“กลับไปอาบน้ำ”
“แมนหลับเหรอ” อยู่โรงพยาบาลมันแสนจะน่าเบื่อ ไม่มีกิจกรรมอะไรให้ทำสักเท่าไหร่ ๆ หลับ ๆ ตื่น ๆ ฟื้น ๆ ไข้ ๆ อยู่นั่นแหละ แต่คงเป็นเวลาที่แสนวิเศษของอิแมนจวนมันที่ฟ้าประทานเทพบุตร เอ๊ะ หรือเทพธิดาวะ ช่างมันเถอะ ประทานอะไรสักอย่างลงมาให้มัน
“อือ”
“หิวข้าวไหม”
“นิดหน่อย ตองล่ะ”
“ก็พอทนได้”
“งั้นรอปั๊มมาก่อนแล้วค่อยไปละกันเนาะ” จะทิ้งอิแมนไว้แต่เพียงคนเดียวเดี่ยวโดดก็เห็นทีจะเป็นอันตรายแก่ผู้มีหน้าตาดีทั่วไป จำเราสองคนจะต้องอยู่ยั้งเฝ้ามันเอาไว้ก่อน เพื่อมิให้ออกเพ่นพ่านกระทำความเดือดร้อนให้ผู้ใด (แล้วจะสำนวนโบราณทำซอกตึกอะไรวะ)
“คิดไว้เลยจะกินอะไร” คำถามสุดฮอต คือคึดฮอดแต่กอดบ่ได้ อ๊างงง เกี่ยวกันไหมเนี่ย คิดเรื่องจะกินอะไรทีไรจะตีกันตายทุกที
“ไม่กินข้าวเย็นได้ไหม” ขี้เกียจคิดละ
“ก็พี่หิว”
“ก็ไม่รู้จะกินอะไรนี่นา”
“ชวนหยองทำสุกี้กัน” ผักอีกแล้วท่านผู้ชมมื้อกลางวันที่แล้วก็ผัก เย็นก็ผักอีกแล้ว จะขัดก็ขัดไม่ได้ บ่นหงุงหงิง ๆ อะไรไม่รู้อยู่คนเดียว ไอ้เราก็เพราะรักเนาะเขาบอกให้กินอะไรก็กิน
“มันไม่สบายนี่”
“ลองโทรหาก่อนดิ”
“มึงอยู่ไหน” ผมยันตัวขึ้นมานั่งก่อนจะดึงพี่แบงค์ขึ้นมานั่งข้าง ๆ กัน
“เหรอ ไม่มีไรว่าจะชวนมากินข้าวเย็นด้วยกัน”
“พี่แบงค์ชวนกินสุกี้”
“เออ เดี๋ยวไปรับก็ได้”
“เออ ๆ ถึงแล้วโทรหา”
“ว่าไง”
“ก็มาได้ แต่เดี๋ยวไปแวะรับมัน”
“ท็อปไม่อยู่เหรอ”
“ไม่รู้อ่ะ กลับไปนอนบ้านมั้งไม่งั้นก็มีการบ้านแหละ”
“แล้วไม่มีการบ้านกับเขามั่งเหรอเราอ่ะ” ผมเลื่อนตัวมาพิงไหล่พี่แบงค์ไว้ก่อนจะคว้ามือข้างหนึ่งมากัด ๆ แทะ ๆ เล่น
“วันนี้ไปเห็นไปเรียนไหมละ”
“ยังครั่นตัวอยู่ไหม”
“ไม่แล้ว หายแล้วมั้ง ร้อนดูเหงื่อดิ” ถ้าตอนที่ยังไม่หายจะครั่นเนื้อครั่นตัวมาก ปวดตามข้อ ลำบากต้องกินยาแก้ปวด พอหมดฤทธิ์ยาก็เป็นอีก หนาวอีก กินยาจนเกินขนาดที่เขากำหนดแล้วก็เลยพอ ไม่กินยาดีกว่า ถึงได้ไปฉีดยานี่แหละ ปรากฏว่าหายเลยแต่ปวดสะโพกแทน ยาเข็มเล็กนี่ดีจริง ดีกว่ายาเข็มใหญ่ ฉีดทีนึงก็มันส์จริง แต่ปวดเมื่อยตามร่างกาย
“พรุ่งนี้ไปเรียนนะ”
“หึ ไม่ไป”
“เดี๋ยวนี้ดื้อ พูดไรไม่ฟัง”
“ก็ไม่อยากไป”
“พรุ่งนี้ไปส่ง ไม่ไปจะโทรบอกแม่” ขี้ฟ้องว่ะ แน่จริงอย่าฟ้องดิ บรู่
“พรุ่งนี้วันพุธจะไปทำไม”
“เออ ลืม” สงสัยต้องหาซื้อโปรตีนให้กินเยอะ ๆ เพิ่มความจำซะแล้ว เดี๋ยวพลาดพลั้งเป็นอัลไซเมอร์ขึ้นมาละเดือดร้อนแน่ ลูกเกิดมามีพ่อเป็นคนความจำเสื่อม แต่ก็ไม่เป็นไรให้บูมรับเป็นลูกก็ได้ อ๊างงง เพ้อกลางวัน ฮ่า ๆ มีความสุข
“แก่แล้วก็งี้”
“ห่างกันปีเดียวเหอะได้ข่าว” แต่ทำไมขนาดตัวและความยาวมันห่างกันลิบขนาดนี้ล่ะ ไม่เข้าจวย
“พี่แบงค์ไหน ๆ อยู่นิ่ง ๆ ดิ๊”
“อะไร”
“หงอก”
“เวอร์ละ”
“เนี่ย ๆ เดี๋ยวกลับห้องจะถอนให้ดู”
“ตองโม้ นี่ ๆ ของตัวเองก็มีนี่ ๆ”
“เชื่อ”
“จริง ๆ เนี่ยเต็มหัวเลย”
“หงอกใช่มะ”
“เปล่า เห็บ หมัด กับ เหา” ชอบว่าไอ้ตองเป็นหมาเหลือเกินนะลุง มิน่าพักหลังนี้ชอบจริง ท่า
Doggy เนี่ย
“พูดจาแบบนี้ เอาไปเลย 2 อาทิตย์”
“อะไร”
“งดกามกิจ 2 อาทิตย์”
“เฉย ๆ”
“เดือนครึ่ง”
“..........” พี่แบงค์ยกไหล่ขึ้นสองข้างประมาณว่า “ฉันเฉย ๆ นะ”
“3 เดือน”




“ใครจะสน ว่าวเองก็ได้ โด่”

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

มันจะไปถึงใจเหร๊อเฮียแบงค์มืออ่ะ

มันจะไปดีเท่าสุดที่รักตองน้อยได้เหร๊อ

คิดใหม่ได้นะเฮียโด่

ตองตองอย่าน้อยใจสิ เค้ายังอ่านอยู่หนา

อ้ออีกอย่างลืม

[SoYiLovE]

 

เอาจิงดิ มันแทนกันได้เหรอ เหอ เหอ

[naiin]

“ใครจะสน ว่าวเองก็ได้ โด่”
เป็นงัยล่ะเขาไม่ง้อเลย สงสัยปรกติไอ้ตองต้องเรียกร้องบ่อยแน่ๆ :

[Akamei]

เอิ่ม ม มม
ไม่แคร์จริงๆเลยหรอค่ะ
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
คิดจะว่าว เองจริงอ่ะ
 

[l3iZal2l2e]

ทำเป็นบอกว่างด โห่ ระวังจะเสียใจทีหลังนะพี่ตอง
กร๊ากกกกกกกกกกกกก
 

อิลุงเขาไม่ง้อด้วยนะ