หัวข้อ: OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! [by Silence_Serin] บทส่งท้าย Update 30.09.54

[Pumpkin]

อัศจรรย์เลือดพุ่ง  ฮ่าๆๆๆ    เลือดพุ่งจริงๆด้วยแหละ

หนูเนมโดนกัดลิ้น เจ็บนะนั่น

ไอ้พี่โตมันโหดร้ายยยยยยยย T  T



นี่คือฉากหวานที่รู้สึกว่าหวานที่สุดแล้วเท่าที่อ่านมา

และคาดหวังว่าภายภายหน้ามันน่าจะมีอีกนะเออ





ก็รอกันต่อปายยยยย

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

 :angry2:อีพี่โตแม่งมารมณ์ไหนวะเนี่ยะ

เนมน่าสงสารได้อีกเน๊อะ

[Na_RimKLonG]

ตกลงว่าจะหวานนนนนนนนนนน 

หรือ!!

จะโหดดดดดดดดดดดด       

 

[Serin]

  มีคนรู้จักดาวฮาเม็กจริงๆด้วย ชิชะ

คราวหน้าจะถามเรื่องอลิกับทชชี่มั่ง เอาให้ติดกินทามะกันทั่งหมดนี่ล่ะ  
กะว่ะจะเข็นมา ตอนต่อไปเป็นอันแน่นอน แต่ระยะเวลาไม่แน่นอน
เนื่องจากใกล้เทศกาลไฟนอลแฟนตาซีขึ้นมาทุกขณะ...

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์และกำลังใจน่ะค่ะ
ตอบรีบน..อะไรๆมันก็เป็นไปได้ ฮ่าๆ..

ปอลอ...ไฟนอลแฟนตาซี..ก็เดากันเอาเถิด..

[kan]

หัวเราะไรอ่า

งงงงงงงงงงงง


แต่ว่านะ...นานๆทีีจะมี..นะ


มีบ่อยๆนะคะ  ไม่ค่อยเหนสองคนนี้เค้า...กันเลย เห่อๆ

 
 

[katte]

รีบน มีเสียงจากดาวฮาเม็กตะโกนมาไกลๆว่า ฉาก

ยังเร็วไปร้อยปี 

ไรท์เตอร์เค้าติดการ์ตูนประดุจเด็กรุ่นน่ะค่ะ ต้องเข้าใจเค้าหน่อย

 

[Meen_Emp]

--**--

เอ่อ...เหมือนจะหวานนะ...อิอิ

แบบว่าจูบ เลือดสาดเลยอ่ะ+55

 :a5:จะสอบไฟนอลแล้วเหมือนกันค่ะ....เป็นกำลังใจให้จ้า~~~~~

[Serin]

โหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห...

เล่นแรงน่ะฮ่ะ เดี๋ยวไซต์คิกขาคู้เลยเน้..  
  ว่าติดการ์ตูนไม่เท่าไหร่ มาว่าชั้นแก่...มีตายยยยยยย  

อายุยังไม่ถึงเวลาเข้าผับเลยค่ะเธอ   เล่นงี้มีเคืองอ่ะห๊ะ..

ปอลิง..ผู้คนที่ผ่านไปและอ่านมา โปรดอย่าสนใจค่ะ..ไม่มีอะไรหรอกก๊ะ..ไรท์เตอรออกจะใจดี๊ ~~ใจดี..หึหึหึ

[oaw_eang]

อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ

เหมือนคนเขียนจะคุมอารมณ์ของเรื่องไม่อยู่  แกว่งมากไปหน่อยหรือเปล่า?

เอาให้แน่ว่าจะเขียนแนวไหน

หรือว่าตั้งใจเขียนแบบนี้อยู่แล้ว

ถ้าใช่ก็อดเสียดายนิดหน่อยไม่ได้

เพราะที่ผ่านๆ มา ทำได้ดีทีเดียว

[โมกข์มีนา]

 

[Serin]

ตอบรีบนค่ะ..

ยอมรับน่ะค่ะว่ามันแกว่ง..แต่จะว่าไงดีล่ะ..คงเพราะตั้งใจว่าจะเขียนแบบนี้มาแต่แรก..
แต่ตอนนี้มันขัดอารมณ์ของเรื่องไปมากเลยทีเดียว รู้ดีเลย แหะๆ..
แต่เพราะคอนเซปของเรื่องนี้ ไม่ใช่แนวรันทดมาแต่แรกแล้ว ที่เห็นเนื้อเรื่องรุนแรงส่วนใหญ่ก็มาตอนหลังๆน่ะค่ะ
ความจริงแล้ว พอตัดสินใจเขียนนิยายเรื่องนี้ สิ่งที่คิดว่าจะสื่อออกมาคือ "การใช้ชีวิตคุก" น่ะค่ะ โดยผ่านจากตัวเอกที่เข้ามาสัมผัสด้วยตัวเอง และเจอเหตุการ์ณต่างๆนาๆทั่งร้ายและดีปนกันไป และอีกอย่างก็คือ "ความรัก"ในคุก ระหว่างผู้กระทำผิดด้วยกัน
  คิดเหมือนกันค่ะว่าอารมณ์มันตัดไปตัดมาแบบนี้จะทำให้คนอ่านเสียอารมณ์รึเปล่า..อารมณืของเรื่องที่ผลิกผันไปมา ซึ่งกำหนดมาจากเหตุการ์รที่ตัวนายเอกพบเจอและสิ่งที่เราคิดจะสื่อก็คงเอาออกมาไม่หมดจริงๆ..

ขอบคุณสำหรับคำติติงน่ะค่ะ จะรับไปปรับปรุงค่ะ ขอบคุณมากสำหรับคำถามน่ะค่ะ

[panuwattew]

 :laugh:จูบแรกเลือดกระจายแล้วอ่ะ

ตอนไปนู๋เนมจะเหลือเหรอไม่อยากคิดอ่ะ

เคลียกันเองดีกว่า

ปล.สงสัยเจ๊โตแอบหึงเจ๊กันแน่นอน

 

[โมโม่ที่รัก]

มาต่อเร็วๆนะคับบบบบ
 

[PRiiNZE]

หวาน...?
หวนาแบบมีกลิ่นคาวเลือดอะไรทำนองนี้ป่ะ ? 55555.
รีบๆมาต่อนะคร๊าบบบ :} 

[DexTunG]

 

[emmybblood]

เห็นด้วยกับรีบนบางท่านค่ะ 

แบบว่าเนื้อเรื่องบางตอนพาอินไปกับความคับแค้นของน้อง  ประมาณเชื่อเลยว่าเจ็บนี้ต้องมีแลก 

แต่ตอนล่าสุดกลายเป็นเหมือนคู่รักงอนง้อกันเท่านั้นเอง       แบบว่าทำเอากราฟดิ่งวูบอ่ะค่ะ

แต่ส่วนเนื้อหาของเรื่องก็ยังยอดเยี่ยมค่ะ   

[UnFabulOus]

 

หวานแบบแปลกๆเนอะ ไอ้พี่โต เนี่ยยย

[chaoyui]

ตอนนี้มันอะไรก๊านนนน

มันไม่ใช่อะ หวานจนแปลก

[porpeppe]

ในที่สุดก็ได้อ่าน

อิพี่โตมันโรคจิตแหงมๆ

อยากอ่านต่อต่อไปแย้ว

มาต่อไวๆนะคร้าบบบ...

 

[RELAXED]

มาเร็วๆๆๆๆๆค้างอ่ะ

อยากเจอน้องเนมอิอิอิ

[meansguy]

ผมกลับคิดว่า มันก็สมเหตุสมผลอยู่นะ กับงานเขียนของน้องเขาที่พยายมสื่อออกมาให้เห็นว่า ตัวละครมันมีความรั่ว ของทุกตัว ดังนั้นจึงไม่แปลกที่การแสดงออกของตัวละครจะคุ้มดีคุ้มร้าย


อีกอย่างถ้าเรามองในมิติ ลึกๆ ของตัวละครมันก็น่าจะเป็นแบบนี้  ต้องมองให้ออกว่า ตัวละครที่ชื่อโต ถึงแม้จะมีความโหดร้ายและดิบเถื่อน แต่ด้วยใจจริงๆแล้วผมคิดว่าน้องคนแต่งพยายามสื่อให้เห็นว่า จริงๆแล้ว โตไม่ได้จะคิดร้ายกับเนมจนถึงขนาดอาฆาตมาดร้าย จะเอากันให้ถึงตาย  โตอาจจะมีความเอ็นดูน้องเนมอยู่ลึกๆ(บางทีอาจจะลึกมากจนเรามองไม่เห็น ฮ่าๆ)


ถ้าเรามองในแง่ความเป็นจริงของสังคมจากข่าว หรือจากสื่อต่างๆ จะเห็นคนที่อยุ่ในนั้นถ้ามีคนใหม่เข้าไปแล้วเปรี้ยตรีนแบบน้องเนม เขาเอากันจนตายไปแล้ว รุมซ้อมกันจนตายจากที่เป็นข่าวที่เห็นอยุ่บ่อยๆ

แต่ของเนมจะเห็นว่าโดนรุมซ้อมขนาดนั้น ยังมาทำปากดีต่ออีกได้  แสดงว่าพี่โต มานก็ไม่ได้เอาจริง อาจจะแค่สั่งสอนให้หลาบจำ ในความเปรี้ยวตรีนของน้องเนมก็ได้ แต่ จริงๆมันอาจจะแอบเอ็นดูนู๋เนมอยู่ก็เป็นได้   แต่จะโอ๋มากก็ไม่ได้เด๋วจะได้ใจ และเป็นที่หมั่นใส้ของคนอื่น


ประเด็นแบบนี้จะมองให้มันอ่อนด้วยในแง่วรรณกรรมก็เป็นได้  แต่ถ้าจะมองให้มันสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของคนแต่งก็ย่อมเป็นไปได้เหมือนกันครับ


แต่ผมคิดว่าผมเข้าใจในสิ่งที่น้องคนแต่งพยายมจะสื่อนะครับ

[dea]

ร๊อ รอ รอ

เมื่อไหร่พี่โตของเค้าจะมา อ่า 


คิดถึงพี่โต

กอดนักเขียน

เค้าอยากอ่านวันเน้~~~


ปล.รอวันนักเขียนยกพี่โตให้เค้า
 

[love_y]

วันนี้น้องเนมก่ะอีพี่โตจะมามั้ยน้าาาาาาา

[rushzhii]

รอ ร้อ รอ ...
ชอบเรื่องนี้สุดๆเลย
ขอซื้อต่อบทไปทำหนังได้มะคับ
 

[arebaba]

เข้ามานั่งรอคุณเหี้ยพี่โต กับ น้องเนมเหมือนกัน

วันนี้จะมาไหมน้า

เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์อัพไวๆ น่ะจ่ะ

 

[kunkai]

รอค้าบ
หวานปนเลือด
ฮุฮุ.....ได้ใจ

[ใจฉันอยู่ที่ใคร]

มารอตอนต่อไปด้วยเหมือนกัน 

อยากเห็นน้องเนมเอาคืนไอ้เอี้ยพี่โตเร็วๆ

[Phantomhive]

อ๊ากก อ่านทันแล้ว 
สนุกมากๆ เลยอ่า มันแลแปลกใหม่ดีจัง
ได้อ่านแบบนี้แล้วมันเหมือนแง่มุมใหม่
มาต่อเร็วน้า อยากอ่านต่อแล้ว
พ่อกับแม่เคยเข้าไปสอนวิชาชีพในคุกชายอ่า
แล้วเราอยากถามมาตลอดว่าเป็นไงบ้าง
แต่พ่อกับแม่สอนเฉพาะพวกที่กำลังจะพ้นโทษแล้ว
แม่เคยเล่าให้ฟังแต่ในคุกหญิง แต่คุกชายไม่เคยเลย
จะถามอะไรมากก็ไม่กล้า เพราะแม่ไม่รู้ว่าชอบพวกนี้ - -^
ไงก็ขอบคุณที่มาตีแผ่ค่ะ มึนๆว่า ตกลง
เนมจะทำยังไงกันแน่ ลุ้นๆ ต่อไป
ปล. ชอบคาแรกเตอร์เมฆอ่า 

[Serin]

Imprison 25: ละเมอ..เพ้อ..พก..




   แปะ!!!...

เพี๊ยะ !!!..

เพี๊ยะ !!!..

ตุ๊บ !!!!!!!..


   “..โอ้ยยยย...ถีบทำไมเนี่ยยยยย...” ก้มลงบ่นปนกระซิบทันทีเมื่อโดนฝ่าตีนยังสีข้างทำเอาเอวแทบจะถลอก..เอาเข้าไป ถีบได้ถีบเอา ฮึ่ย..

   “..แล้วมึงดิ้นไปดิ้นมาหาพ่อรึไงว่ะ..” เสียงด่ากลับทำเอาผมคอหดวูบ..แต่มันความผิดไอ้เนมเรอะ ก็ในนี้มันมีแต่ยุงนี่นา กัดมาตัวแล้วตัวเล่า ทำเอาคันคะเยอไปทั้งตัว..    

  “..ก็ยุงมันกัดนี่..” เถียงคำไม่ตกฟากใส่ทันควัน ทำเอาเจ็บแปลบที่สีข้างอีกครั้งอย่างรวดเร็ว..และซ้ำรอยเดิม..ชึ่ย...ไอ้พี่โตแม่ง..

   “..เหอะ..ลากคนอื่นมานอนแล้วยังจะมาด่า รำคาญนักก็ให้กลับไปนอนที่เดิมเด้ ..มาทำเป็นไม่พอใจ คนเค้าอยากจะอยู่จะตายชักล่ะ..”
 
ผั๊วะ !!!

  “..หงะ..”

  “..เดี๋ยวกุก็จับมุดคอห่านซะหรอกไอ้เวร หัดสงบปากสงบคำซะมั่ง ตีหนึ่งตีสองแล้ว อยากโดนตีนรึไงมึง !!”ว่าแล้วก็ออกแรงเขกหัวผมสองสามรอบ ไอ้เนมหน้าบึ้งเลย  แต่ก็ยอมเงียบไป..แม้มือจะเกาแขนแกร่กๆ..

  “........” เสียงหายใจแรงแบบไม่พูดไม่จาทำเอาผมชะงัก นึกถึงความเจ็บแปลบบนปากและลิ้นของตัวเองแล้วยังสยองไม่หาย..เกร็งตัวนอนนิ่ง..หลับตาปี๋..

  แหมะ..

   อะไรเย็นๆเหนียวๆหล่นลงบนแขนผม ผมลืมจาขึ้นมามองแขนตัวเอง พบว่ามันเป็นเนื้อครีมสีขาวๆที่ส่งกลิ่นหอมจางๆ คุ้นจมูก..ถึงจะคุ้นจมูก..แต่ไม่คุ้นเลยกับการกระทำนี่ ผมก้มมองแขนตัวเองที่มีเนื้อครีมสีขาวหยดลงไปหลายจุด แล้วหันไปมองหน้าคนทำอย่างไม่เข้าใจการกระทำ

  “..เอาทาๆไปซะ..จะได้หมดเรื่อง.. “ว่าพลางโยนขวดยากันยุงไว้เหนือหัวตัวเอง หันมาทำหน้าเข้มใส่ “..ถ้าคราวนี้ไม่เงียบล่ะก็มึง...”

   คาดโทษใส่แล้วหันไปนอนหงาย ผมยกแขนสองข้างตัวเองมาลูบเนื้อครีมให้ทั่วหัวคิ้วก็ขมวดน้อยๆ..ครุ่นคิด...

...จำกันได้มั้ย..ว่าการกระทำแบบนี้..มันเกิดขึ้นตอนคืนแรกที่ผมมาที่นี่..คืนที่ผมเกือบจะโดนเลื้อย..

..มือหนาที่ลูบเนื้อครีมไปมาลวกๆบนแขนผม ปากก็บ่น แล้วสุดท้ายก็ลากผมไปซุกอก..บอกขอโทษที่ทำให้ผมเจอเรื่องไม่ดี...

...นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ผมนับถือและซาบซึ้งในบุญคุณที่ผู้ชายคนนี้มีให้..

แล้วตอนนี้......ล่ะ.....

   “..ถ้าลำบากนัก...ก็..ไม่ต้องให้มานอนตรงนี้..ก็ได้..” ผมบ่นลอยๆด้วยเสียงไม่ดังนัก..หัวอกมันตื้อปนเจ็บแปลบๆอย่างไม่รู้สาเหตุ..ขอบตาร้อนผ่าว..รู้สึกแปลกๆเหมือนอยากร้องไห้ แต่ก็ไม่ใช่...

      มันเป็นความจริง..ที่ยังไงผมก็อยู่คนละห้องขังกับพี่กันย์จะแปลงร่างเป็นงูเลื้อยออกไปหาตอนกลางคืนได้รึไง..ไอ้การที่ให้ผมมานอนตรงนี้..ไม่มีความจำเป็นสักนิด..

  แล้วยิ่งที่ทำวันนี้..มันอะไร?..

ยอมรับว่ามันไม่ใช่ประสบการณ์ที่ดีนักหรอก ไอ้การถูกลากคอไปให้คนอื่นทำมิดีมิร้ายถึงที่ โดยผู้ชายที่ตัวเองไว้ใจ..หรืออย่างน้อย ก็เคยไว้ใจ แต่ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน..ว่าทำไม..ทำไมมันกลายเป็นแบบนั้นไปได้..

..ทำไมถึงกลายเป็นคนเดิม..คนที่เคยดูแลปกป้องผมเมื่อตอนแรกล่ะ..ทั้งที่ทำกันถึงขนาดนี้แท้ๆ..

แต่ที่ท่าโมโหที่สุด ก็คงไม่พ้นตัวเอง..ที่พอเอาเข้าจริงแล้ว..ไอ้ความโกรธที่มี..มันกลับค่อยหายไป..เหมือนกับที่พี่กันย์พูดไว้ไม่มีผิด..

   โกรธ..เกลียด..มากจนขนาดอยากจะทำร้าย เอาให้ตายกันไปข้างไม่ใช่เหรอ?..แล้วทำไม...?...

 ผมเอามือลูบหน้าตัวเองแรงๆแล้วถอนใจเฮือก..พลิกตัวๆไปอีกด้านอย่างครุ่นคิด..

พยายามทบทวนความรู้สึก..ว่าทำไม..

หรือผมจะเป็นได้แค่เด็กน้อยโง่ๆที่ไม่โตซักที เหมือนคนอื่นมอง..

....มันจะเป็นแบบนั้นเหรอ?..จะลืมเหรอ กับสิ่งที่เคยได้รับ..ความอัปยศอดสูนั่น จะทำเป็นลืมๆมันไปซะ แค่เพียงโดนทำดีด้วยครั้งเดียว เนี่ยน่ะ

  มันจะคุ้มค่าแล้วเหรอ?..จะยอมให้อภัยเหรอ?..ไม่ง่ายไปหน่อยรึไง..ไม่สาสมกับสิ่งที่ได้รับมาเสียหน่อย..

 จะทำตัวเหมือนคนขี้แพ้  เพราะโดนทำดีด้วย หรือจะอาฆาตแค้นโกรธเคืองต่อไป เพราะสิ่งที่ได้รับมันหนักหนาขนาดนั้น..

..จะเอายังไง?..


     “..หึ....ใครจะยอม...” เสียงตอบรับลอยๆทำให้ผมชะงัก..พลิกตัวไปหันไปมองหน้าคนพุด..คำตอบที่ได้รับนั่นทำให้ผมเลิกคิ้วทั้งที่เกือบลืมคำถามตัวเองไปแล้ว แต่กลับนึกขึ้นมาได้ซะนี่..ก็แค่บ่นว่าไม่เห็นต้องลากมานอนนี่..แต่คำตอบนั่นไม่ได้ทำให้รู้อะไรเพิ่มเลยสักนิด แล้วพอหันไป..เชี่ยพี่โตกลับนอนหนุนแขนตัวเอง นอนหลับไปแล้ว หรืออย่างน้อยก็หลับตาไปแล้วนั่นล่ะ..

  “............” ผมเลยได้แต่พลิกตัวไปอีกด้าน..แต่พอเจอพี่ทินนอนอ้าปากหวอ ท่าทางน่าพิสมัยเกินจะทนเลยพลิกกลับมานอนหงาย..แต่กลับโดนแขนหนักๆ..หนาๆพากลงบนอกดังตึก..เล่นเอาแน่นกันไปพัก..

  สุดท้ายไอ้เนมเลยได้นอนตะแคง..หันหน้าไปทางไอ้พี่โตที่นอนหงายอ้าซ่า..เงาร่างที่หนากว่าอย่างเห็นได้ชัดนั้นอยู่บริเวณตรงใบหน้าของผม..ผมแอบเหลือบมองหัวไหล่ คาง เลยไปจนถึงใบหน้าที่หลับตาพริ้ม..หลับอย่างสุขขีนั้น พอเทียบกับตัวเองที่ต้องมานอนคิดไปเครียดมาอยู่นี่ มองแล้วมันก็อดหมั่นไส้ไม่ได้..
..กัดหูอีกรอบดีมั้ยว่ะ..

   “..คึ...” คิดแล้วหลุดขำเอง..แค่อ้าปากกัดรอบเดียว คนเดียว ยังโดนไปตั้งขนาดนี้..คิดแล้วแอบลูบปากตัวเอง..แผลที่โดนลูบร้อนวาบ..คิดถึงไอ้คำพูดล้อเลียนของพวกลุงๆทั้งหลายแล้วอดหน้าแดงไม่ได้..สมองแบบนี้คิดได้แต่เรื่อง..ไม่เป็นเรื่อง..ชิ...

   ผมพ่นลมหายใจพรูออกจากปากแล้วตัดสินใจหลับตาลง..ปล่อยให้สมองได้หยุดพักและร่างกายได้พักผ่อน..ตัดสินใจวางปัญหาครุ่นคิดหนักสมองและเหนื่อยอกเหนื่อยใจไว้แค่นี้ ไม่ว่าผมจะคิดอะไร หรือจะทำอะไรต่อไป ตอนนี้ก็ต้องพักผ่อนเอาแรงอย่างน้อยก็เพื่อจะลุกขึ้นมายืนหยัดได้ในวันพรุ่งนี้..

...วันนี้มัน....เหนื่อยเกินไปแล้ว..


ตุ๊บ !!!


  เปลือกตาขยับขยุกขยิก..เมื่อรู้สึกถึงความหนักของวัตถุบางอย่างที่พาดลงบนกาย แม้จะไม่หนักมากแต่ก็มากพอจะทำให้ตื่นขึ้นมาจากนิทรารมย์ของตนเอง..เปลือกตาหนาเปิดขึ้นช้าๆ..อันดับแรกที่เห็นคือเพดานสีดำสนิท..และแสงสลัวที่ลอดออกมาจากทางเดิน..ทำให้รู้..ว่ายังไม่ถึงเวลาเช้า..

คิดแล้วขมวดคิ้ว..ก้มมองไอ้วัตถุที่พาดลงมาบนตัว..

  “....” ถอนใจแรงๆเมื่อเห็นว่ามันคืออะไร..เชี่ยนี่...เอาตีนมาพาดตัวกูเลยน่ะมึง..

     ภาพที่เห็น คือไอ้ควายตัวเดิมที่วันนี้ลากมันมานอนข้างๆ หลังจากที่ไปนอนดมส้วมมาเป็นอาทิตย์ กวนตีนแกว่งปากหาส้นเท้าชาวบ้านมาตั้งหลายวัน เหมือนมันจะไม่รู้ตัวเลย ว่าที่รอดปากเหยี่ยวปากกามาทุกวันนี้ได้เพราะใคร แถมยังทำท่าจะแปรพักตร์ไปอยู่กับไอ้หมอหมาๆ..ที่ทำตัวเหมือนคนดี..นักหนา..ทั้งที่ความจริงมันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับกูเลย..

     วันนี้ได้ฤกษ์ชำระความ เลยลากมันออกไปให้ไอ้ปื้ดลองดู..เตี้ยมกับมันไว้ว่าให้ลองก่อน อย่าเพิ่งเอาจริง..ไอ้ห่านั่นบ่นใหญ่...อยากแดกเนื้อสด...เหอะ...กูเก็บไว้ต่อราคาว่ะ...

  แล้วยังไง..แค่จะเอาไปให้ไอ้ปื้ดมันดัดนิสัยซักยกสองยก..ที่ไหนได้..เสือกคันปากกระโดดงับหูมันซะอย่างนั้น แถมเกาะแน่นยิ่งกว่าหมีโคอาล่าเกาะต้นยูคา ลากออกยังไงก็ไม่มา..เลยต้องเอาวิธีปัญญาอ่อนที่สุดมาใช้..จี้เอวแมร่ง..แถมไอ้เวรนี่ก็เสือกบ้าจี้..ดันปล่อยอีก..

   แต่ปากหมาๆของมันนี่ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ เถียงคำไม่ตกฟาก น่าเอาตีนยัด แต่ไอ้หนังหนาๆแบบนี้ ตีนยัดไปก็เท่านั้น เลยเอามาแกล้งดีกว่า..ตอนแรกก็แต่จะหยอกๆ..คิดจะกัดให้เป็นแผลไป จะได้หงอ..

...แต่..ใครจะรู้ว่ะ..ว่า...แม่งพอ...

ชิ...ก็ถือว่าทำไปเพราะติดลม คิดอะไรมาก..

  ไอ้ปากแบบนั้น.. มันก็เหมือนทั่วไปนั่นแหละ..ปากผู้ชายแม่งก็ทั้งแห้งทั้งแข็ง...ถึงปากไอ้นี่มันจะ...เออ..จะ..นุ่มกว่า..นิดหน่อย..ก็...ก็แค่เพราะมันมาอยู่ใหม่..ก็เลยยังดูดีมีสกุลอยู่บ้าง อีกหน่อยก็คือๆกัน เหมือนกับคนอื่นนั่นล่ะ..

   แล้ว..ไอ้ที่สอดลิ้นเข้าไป..ก็...ก็แต่จะกัดลิ้นมันแต่นั้น จะเอามือลากไป ก็ขยะแขยงน้ำลาย เลยต้องทำแบบนี้...แค่เอาลิ้นควานๆไปลากเอาลิ้นมันออกมาแล้วกัด..ก็แค่นั้น...ไม่ได้จะเคลิ้มจะอะไรสักนิด..

...ก็แค่ไม่อยากให้มือเปื้อนน้ำลายล่ะว่ะ !!

  แล้วที่หัวเราะ..ที่ชอบใจ..ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก...

   ก็แค่หัวเราะคนโง่...หัวเราะท่าทีโง่ๆของมัน..หัวเราะ...ไอ้เด็กเมื่อวานซืนที่พอใครทำดีด้วยหน่อยก็เขวไปทางนั้น..

ทั่งที่กุทำกับมันเหมือนหมา ทั้งที่ตอนนั้นกูลากมันมาให้คนอื่นเอา พอกูหันมาทำดีนิดเดียวมันกลับทำเขว..อ่อน..อ่อนจนไม่รู้จะเอาไปทำอะไรได้..

ทั้งน่าสมเพชจนต้องถอนใจ..และน่าขำ..

   มันน่าขำ...น่าขำเป็นบ้า..

“..อือ..”..เสียงร้องครางงึมงำ เลยก้มลงมอง..เชียนี่..มึงเอากูเป็นหมอนข้างแล้วใช่ไหม?..

    ไอ้เนมมันเอาตีนขวามาพาดตรงเอว แต่นั้นไม่พอ ยังจะเอาหัวมาซุกแขนอีก..

แล้วไอ้หน้าโง่ๆนั่นมันก็...โว้ยยยยย จะเอาหน้ามาหนุนแขนกุเพื่อ !!พ่อมึงรึไง กุเป็นแม่มึงเรอะ

  พยายามดิ้น สลัดไอ้ตัวมีขนนี่ แต่..เหมือนยิ่งดิ้นยิ่งไปกันใหญ่ มันยิ่งขยับตัวเบียดเข้ามาเรื่อยๆ กินที่บนฟูกไปเรื่อย..

ตุ๊บ...

..สุดท้าย...ไอ้เวรนี่ก็เอาตัวกูเป็นที่นอนซะสมบูรณ์แบบ..


...มองหน้าโง่ๆที่ซบอกน้ำลายยืดแล้วนึกโมโห ละเมอห่าไรว่ะ นอนดิ้นไปดิ้นมาจนมาทับกูทั้งตัวแบบนี้ ถึงมันจะไม่หนัก ก็ใช่ว่ากุจะไม่รู้สึกน่ะ..อึกอัดตายห่า..ร้อนก็ร้อน..ฮึ่ย...

    หน้าขาวๆที่ซบอก..เหมือนจะเงยหน้านิดๆ..ปากยืนหน่อยๆ..เลยเห็นไอ้รอยแดงปื้นๆจากปากที่โดนกัดไปด้วย..เลยลองเอามือไปลูบดูเบาๆ..อือ...ก็นิ่มๆดี..เหมือนเยลลี่เลย

 งั่บ !!..

   ดึงมือออกมาแทบไม่ทัน ไอ้เวรนี่มึงชักจะเหมือนหมาเข้าไปทุกทีแล้วน่ะ !!..

     ตัดสินใจนอนนิ่งปล่อยให้มันอยู่อย่างนั้นไปก่อน เงยหน้ามองเพดานที่มืดทึบแล้วก้มมองหน้าไอ้ควายตรงหน้า มองแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ..
 มึงมันก็เป็นควายอย่างที่กูคิดจริงๆ..

   โง่..ยอมให้คนอื่นปั่นหัว โง่..ยอมถูกหลอกไปทั่ว..

โง่....ที่คิดว่าจะมีคนจริงใจกับมึง..

ทำไมตรรกะง่ายๆของที่นี่ มึงถึงไม่ยอมเข้าใจซักที..

..ก็แค่ผลประโยชน์..

คบกันด้วยผลประโยชน์ เข้าหากันด้วยผลประโยชน์..อยู่ด้วยกันก็แค่ รวมกลุ่มเพื่อมีชีวิตรอด.เพื่อให้แข็งแกร่ง สร้างอิทธิพล เอาความสุขสบายเข้าตัว เอาความทุกข์ ไปถมให้คนอื่น..

..เอาสมองที่ไหนมาคิด..ว่าจะมีใครเข้ามารับผิดด้วยความสำนึกผิดและคิดจะอยู่ จะทำตัวดีๆเพื่อจะได้ออกไปเป็นคนใหม่..

  คนแบบนั้นน่ะมี...มี..แค่ตอนแรกๆ..แต่พอนานไป..มึงรู้ไหม?..ว่าสุดท้าย สัญชาติญาณของคนก็จะผลักดันให้ต้องดิ้นรนและทำทุกสิ่งเพื่อตนเอง.

ไม่รู้ว่าคนแบบมึงหลุดมาที่นี่ได้ยังไง..ไม่รู้ว่าไอ้โง่คนนี้..จะถูกคนอื่นหลอกไปอีกนานแค่ไหน..

มึงมันโง่..ที่จริงใจ โง่..ที่ลืมอะไรง่ายๆ..

แค่กูดีกับมึงนิดเดียว มึงก็กลับเอนเข้ามาหาฝ่ายกูแล้ว..ไม่รู้ตัวรึไง..


  ดิ้น...

  กำลังคิดอะไรเพลินๆกลับต้องมาสะดุ้ง มานอนตายบนตัวกูซะเต็มที่แบบนี้ยังเสือกดิ้นอีก..เอาหัวถูๆไปทางนู้นทางนี้ นึกว่าเป็นอกเชี่ยกันย์รึไงว่ะ ไอ้เวร กูไม่ใช่พวกวิปริต เหอะ..

..แล้วมันก็ยังขยับต่อ..สุดท้ายจบลงที่มันเอาหัวมาซุกคอกู พ่นลมหายใจอุ่นๆใส่หู..

เหลือบมองดูมัน..เห็นแต่คอ..กับอกที่ผ้ามันย้อยตกลงไปนิดหน่อย.. พยายามหันไปมองหน้ามัน..เห็นแก้มมันอยู่ใกล้ๆ..ขนตาพับลงปิดลูกตากวนตีนนั่นไว้..มันพ่นลมออกมาจากปากน้อยๆ..เหมือนฝันดี..

มึงฝันดี..แต่กูไม่ได้หลับ..ไอ้ห่า !!!..

คิดแล้วอารมณ์เสียชิบหาย..แถมมันยังดิ้นไปโดนโน่นโดนนี่..เออ...โดนไปซะทั่ว..

  “..ไอ้เนม...” กระซิบใส่หูมันเบาๆ..แต่หนักหน่อย..

  “............” มันกรนเบาๆเป็นคำตอบ..ไอ้เชี่ย..

   “..ไอ้เนม..” คราวนี้เสียงเข้มกว่าเดิม..แต่มันก็ยังทำแค่ขยับตัวยุกยิก..

  “....งือ..... “ ครางงึมงำในลำคอ..แล้วแขนของมันทั้งสองข้างก็ตวัดกอดรอบคอกู เอาให้แน่นซะจนหายใจแทบไม่ออก แล้วเอาหัวตัวเองซุกลงที่ซอกคอ..ล็อกแน่นเกาะทั้งตัวยิ่งกว่าปลิง..เป็นอันเสร็จพิธี...

   “.........” กูได้แต่นอนจ้องเพดานคุก..ไม่รู้จะเอาอะไรมาด่ามันแล้ว..

  “..อืม...” เสียงครางหงุงหงิงแบบมีความสุขนักหนา พร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนๆของยาทากันยุงโชยเข้าจมูก..นี่ตอนดึกๆมันจะหอมเป็นพิเศษรึไง..หรือว่ามันถูกกับหนังไอ้เนม กลิ่นเลยดีเป็นพิเศษ..ไม่เห็นเหมือนตอนที่กูทา

   “.........” ตามหลักก็ควรสะบัดมันให้หลุดแล้วง้างตีนถีบไปให้ไกล เสร็จแล้วก็ลากคอมันไปนอนในส้วม..แต่..ไอ้น้ำหนักที่ทับบนตัวนี่ก็ไม่ได้น่ารำคาญเท่าไหร่..

...ไปๆมาๆ..มันก็ชวนง่วงดีเหมือนกัน...

 ก้มไปมอง..เห็นหัวที่มีผมดำ..กับแก้มขาวๆนั่นชัดถนัดตา..เวลามันโกรธหรือว่ามันอาย แก้มมันจะเห่อแดงไปหมดทั้งหน้า ดูแล้วขำยังกะอะไร..

   ...แต่กูนี่สิ...จะนอนยังไงดี...

  “..พี่โต..เฮียเว้ย..” เสียงกระซิบนั่นทำให้กุสะดุ้ง หันขวับไปทางเสียงเรียกนั่น มองหน้าไอ้ทินที่ตื่นเมื่อไหร่ไม่รู้ ทำตาวิบๆวับๆใส่กูเห็นแล้วอยากจะเอาศอกถอง แต่เพราะมีปลิงติดอยู่แบบนี้ เลยไม่รู้จะทำยังไง...

  “..อะไร...” ถามเสียงห้วนมาทำหน้าตาแบบนั้นใส่ กูล่ะหงุดหงิด

  “..พรุ่งนี้...ป๋าบอกให้ไปหาว่ะ..” มันกระซิบ..สีหน้าลำบากใจ..

  “..เออ...” กุนิ่งไปพักเมื่อได้ยิน ก่อนจะตอบมันออกไปเบาๆ..ไอ้ทินพยักหน้ารับสีหน้าลำบากใจไม่น้อยมันทำท่าเหมือนจะมาแกะไอ้ตัวที่เกาะตัวกูให้ แต่ก็ช่างมันเถอะ..กูไม่ได้หนักอะไร..

  “..หึ....” พลิกตัวไปนอนตะแคง ไอ้ควายตัวนี้เลยเอนลงมาด้วย..มันยังกอดคอกุแน่นเหมือนกลัวตก..ว่ะ..แกล้งไม่สำเร็จผล..

   เห็นท่าทีสุขสันต์แล้วหมั่นไส้จริงๆไอ้เด็กเวรนี่ ...

     ยกแขนพาดหลังมันผลั่ว..แล้วเอามือดันๆหัวมันให้ซุกอกมากกว่าเดิม..กูไม่ได้พิศวาส..แต่รอดูดีกว่า..ว่าพอตื่นขึ้นมา..มันจะทำหน้ายังไง..

  “.........” ไอ้วิทย์ทำหน้ารู้ทันแล้วพลิกตัวกลับไปนอน เห็นหน้ามันแล้วอยากเตะชิบหาย...

      ก้มมองดูไอ้คนที่นอนหลับตรงหน้าแล้วก็อดถอนใจอีกเฮือกไม่ได้..ก็ก็ใช่จะไม่รู้ ว่าที่มึงเป็นแบบนี้เพราะอะไร..ถึงจะบอกว่ามึงโง่..แต่กูก็เข้าใจดี..ว่ามันเป็นเพราะอะไร..

  บางสิ่งบางอย่างกับคนบางคน ต่อให้ร้าย และทำให้แค้นจนอยากจะกระอักเลือดแค่ไหน..ถึงจะอยากบดขยี้ด้วยปลายเท้าและให้มันสลายหายลงไปต่อหน้าต่อตา..

   แต่สุดท้ายแล้ว..ทำยังไง..ก็เกลียดมันไม่ลงซักที..

.......Oh bad Guy!! รักร้ายๆของผู้ชายในคุก.......

ประกาศด่วนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ค่ะ !!
จากที่ประกาศไปในเม้นก่อนๆแล้วว่าเรากำลังมีภารกิจ ไฟนอลแฟนตาซี ใกล้เข้ามา..
และบัดเน้...เมื่อหันไปมองปฏิทินแล้วไซร้.....
อีกสองอาทิตย์ก็จะสอบแล้วน่ะค่ะพี่น้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
  อ่านหนังสือยังไม่จบเลย เดี๋ยวต้องไปติวอีก ฮว้ากกกกกกกก  :o211:กฎหมายสี่ตัว...หึหึหึหึ...ฆ่ากุเลยเหอะ...
    ดังนั้น เพื่อเกรดอันสวยงามที่ต้องไขว่คว้าให้ได้มาแล้วไซร้ ไรท์เตอร์จึงขอลายาว(มากกกกกกกกกกก) เพื่อไปปฏิบัติภารกิจนี้ให้ลุล่วง !!!...
..คาดว่าประมาณปลายๆกุมภานี้คงแล้วเสร็จและเมื่อเสร็จภารกิจนี้แล้วจะเข้ามาต่อตอนต่อไปโดยไวค่ะ..
...

ว่าด้วยเรื่องของตอนนี้....
อินไซด์พี่โต..มาแล้วก๊ะ หึหึ  ทำหลายคนผิดหวังไปรึเปล่า
   มันอาจไม่ใช่อย่างที่หลายคนคิด และที่ไรท์เตอร์คิด ก็อาจจะไม่เหมือนที่หลายคนอยากจะให้เป็น เมื่อลงมือเขียนตอนนี้ที่คิดไว้ คือเราไม่ควรมองอะไรแค่ภายนอก ด้วยมุมมองของคนภายนอกไม่สามารถนำไปตัดสินผู้อื่นได้ เพราะคุณไม่ใช่เขา ไม่ได้ไปยืนอยู่บนจุดๆเดียวกับเขา และไม่อาจรู้ได้ว่าภายใต้รอยยิ้ม ท่าทีต่างๆและบรรยากาศที่สวยงาม..มันมีอะไรซ่อนอยู่...
  อยากลองเขียนพาร์ทที่เอาความคิดของคนสองคนในสถานการณ์ใกล้เคียงกันมาเขียนตั้งนานแล้วและพอลองเอาความคิดของสองคนนี้มาเปรียบเทียบกัน..ไอ้เนมมันก็เด็กจริงๆด้วย
   ป๋าคือใคร?..ป๋าก็คือ....พระเอกที่แท้จริงของเรื่องนี้ค่ะ... ผลั่ว !!! โดนตบทันควัน..
ล้อเล่นค่ะ..ป๋า..คือ...ผู้ที่จะทำให้ไอ้พี่โตทำตัวสมเป็นพระเอกซักที (หมายถึงมั้งน่ะ)
   เรื่องคำถาม ที่ถามมาประมาณว่าทำไมเรื่องมันถึงเป็นแบบนี้ ทำไมอารมณ์มันเป็นแบบนี้ ถือว่าตอนนี้ก็อาจจะช่วยเฉลยข้อข้องใจไปได้นิดหน่อย แต่ถ้ามีข้อข้องใจอะไรก็ถามมาได้เลยน่ะค่ะ จะมาตอบให้วันหลัง(หมายถึงหลังสอบ ) ค่ะ
..ส่วนความคิดเห็นและทุกคำติชมที่มีก็ขอรับไว้ปรับปรุงค่ะ จะเอาไว้แก้ตัวในโอกาสต่อไปเพื่อที่จะเขียนให้ดีๆยิ่งขึ้น ไม่ขออะไรมากหรอกค่ะ ขอแค่คอยติดตามอ่านกันแบบนี้ก็พอใจแล้ว..

ปอลิง...คิดว่าเนมจะไม่เอาคืนพี่โตแล้ว...คิดงั้นกันจริงอ่ะ  

[dea]

  พี่โตค๊า

ในที่สุดพี่โตก็ทำตัวสมเป็นพระเอกแล้วว

ไรท์เตอร์ขาอย่างน้อยหนูก็เป็นคนนึงที่รักพี่โตมาตั้งแต่ต้นน๊า


ปลาย กุมภา แม่เจ้า !! 

ได้แต่รอคอย พี่โตของช้านนน  ของน้องเนมดิ ลืมๆ


ขอให้ได้เกรดอันสวยงามนะค่ะ
 
ตอนต่อไปขอ ยาวๆๆๆๆๆ

รักไรท์เตอร์