ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
พอดี ผมเคยอ่านเรื่องนี้ เมื่อไม่นานมานี้
ก็ที่เดิมครับ จาก บอดปาล์ม ก็เลยคิดว่า น่าจะเอามาให้เพื่อนๆในเล้าอ่านดูกัน
....โตโต้โต ครับ
เรื่องนี้ชื่อเรื่อง ศัตรู...ที่รัก เป็นเรื่องเล่าจากคุณพัด
.....................................................
บางที คนที่เราคิดว่าเป็นศัตรูมาตลอด คนๆนั้นกลับมาเป็นคนที่เรารักมากที่สุด
เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้น หลังจากที่ผมเข้าเรียนในระดับอุดมศึกษา
แต่ผมก็ไม่ได้เอนท์ติดหรอกนะครับ
ผมก็เหมือนกับหลายๆคน ที่ผิดหวังกับการเอนท์
ก็เลยเลือกเข้ามหาฯลัยเอกชนแห่งนึง
และที่นี้แหละครับที่ผมได้เจอกับคนที่ผมคิดว่าเค้าเป็นศัตรู
...เช้าวันแรก เป็นวันปฐมนิเทศ
เหอะๆวันนี้ผมก็ตื่นสายเลยครับ ก็เมื่อคืนอ่า ตื่นเต้นนอนไม่หลับ
วันนี้กูก็ตื่นสายแมร่งซะเลย
ที่แรกจะไม่ยอมตื่น โดนแม่ขู่ว่า จะไม่ให้ไปอยู่หอ ถ้าไม่ยอมตื่น
เลยรีบตื่นแต่โดยดี
แหมผมก็เป็นคนที่เหมือนกับเด็กอายุ 17-18 ทั่วๆไปที่อยากจะออกไปใช้ชีวิต
คนเดียวบ้าง พอได้ยินคำนั้น ผมรีบดีดตัวขึ้นมาอยากเร็ววิ่งเข้าห้องน้ำ รีบแต่งตัว
แล้วก็รีบบึ่งไปมหาฯลัยโดยเร็ว
...แต่จนแล้วจนรอด ผมก็ไปสายอยู่ดีครับ
เอางัยดีว่ะ กูเค้าเข้าหอประชุมกันไปหมดแล้ว
ระหว่างที่ผมเก้ๆกังๆ อยู่หน้าหอประชุม ก็มี รุ่นพี่กลุ่มนึง
คงสงสัยแหละครับว่าทำไม ผมถึงอยู่ข้างนอกหอประชุม
“น้องค่ะ”หนึ่งในกลุ่มรุ่นพี่นั้นเรียกผม
“ครับ”
“ทำไม ไม่เข้าไปข้างในล่ะค่ะ”
“ผมมาสายอ่าครับ”
“น้องอยู่คณะในล่ะ”
“คณะ...ครับ”
“อ้าว คณะเดียวกับพี่นิ งั้นมานี้ตามพี่มา”แล้วผมก็เดินตามพี่ๆกลุ่มนั้นไปครับ
ใจงายไปมั้ยว่ะกู
พี่เค้าก็พาเข้าไปในหอประชุมครับ
“น้องนั่งตรงนี้นะค่ะ”
“ครับ”ผมนั่งลงโดยงาย
ระหว่างที่ผมนั่งฟังไอ้พวกผู้บริหารมหาฯลัยพูดไปเรื่อยๆ
“หวัดดีครับ ผมชื่อยุดครับ”คนที่นั่งข้างๆผมแนะนำตัว
“ครับ ผมชื่อ พัดครับ”ผมแนะนำตัวบ้าง เอาล่ะเว้ย กูมีเพื่อนแล้วเว้ย
แล้วผมกับยุดก็เรื่องคุยกันครับ
ยุดเป็นคนต่างจังหวัดครับ ท่าทางกวนตีนใช่เล่น
หน้าหม้อ ชวนผมดูผู้หญิงตลอดเวลา หารู้ไม่ กูสนใจผู้ชาย 5555
ผมคุยกับไอ้ยุดได้ไม่นาน ก็มีนักศึกษาชายอีกคน มานั่งข้างๆผม
แล้วมันก็มาพร้อมกับพี่ผู้หญิงคนเดิมที่พาผมเข้ามา เป็นคนพามาครับ
แสดงว่ามาสายเหมือนกู เหอะๆ
“หวัดดีครับ ผมชื่อยุด”ไอ้ยุดครับ มันแนะนำตัวกับไอ้คนมาใหม่
“อืม ดี กูชื่อสอง”พอผู้ชายคนนั้นมันปริปากตอบไอ้ยุด ผมรู้สึกว่ามันไม่ถูกชะตายังงัยไม่รู้ครับ
“ยินดีที่รู้จัก”ไอ้ยุดพยายามชวนคุยต่อ
“อ้อ นี้ชื่อ พัด”ไอ้ยุดแนะนำผมให้ไอ้สองรู้จัก
ผมหันไปมองหน้ามัน กะว่าจะยิ้มให้
แต่สิ่งที่มันตอบกลับมา ทำเอาผมอยากจะถีบปากมันครับ
“อืม ทำไม มึงพูดเองไม่ได้รึงัย ถึงต้องไอ้ยุดแนะนำตัวแทนมึง”อ้าวไอ้เหี้ยนิ
“กวนตีนแล้วไม่ล่ะไอ้สัด”อารมณ์ขึ้นครับ
“แล้วทำไมกูล่ะ”มันกวนตีนผมต่อครับ
ไอ้ยุดคงเห็นท่าไม่ดีครับ
เลยห้ามทัพไว้ก่อน
นับตั้งแต่วินาทีนั้นผมตัดสินใจกับตัวเองว่า ผมจะไม่ญาติดีกับมันเด็ดขาด
................................................
หลังจากฟังพวกผู้บริหารมหาฯลัยบ่นเสร็จ
การปฐมนิเทศก็จบลงครับ
“พัด จะไปไหนต่อว่ะ”ไอ้ยุดถาม
“ก็คงกลับบ้านว่ะ กลับไปขนของเข้าหอ”
“อ้าว มึงอยู่หอด้วยหรอ”ไอ้ยุดสงสัย แต่ตอนนี้สิ่งที่ผมสงสัยมากกว่าก็คือไอ้สองมึงจะมาฟังอะไรกูพูดกัน
“อยู่หอไหนล่ะ”
“อ้อ หอนอกอ่า ชื่อ....อ่า”ไอ้ยุดทำหน้าพยายามนึก
“ซวยฉิบหาย”ไอ้เวรสองสบถออกมา
“เป็นอะไรว่ะสอง”ไอ้ยุดถามสอง
“ก็ซวยงาย ที่ไอ้เหี้ยเนี้ย เสือกอยู่หอเดียวกับกู”ไอ้สองพูดออกมา
“มึงคิดว่ากูอยากอยู่หอเดียวกับมึงรึงัย”ผมเริ่มต่อปากต่อคำกับมันครับ
“นี่ มึงสองตัวหยุดเถียงกันได้มั้ย มึงจะทะเลาะกันตั้งแต่วันแรกเลยรึยังงัยว่ะ”ไอ้ยุดทนไม่ไหวครับ
“ก็ไอ้เหี้ยเนี้ยเริ่ม”กูฟ้อง
“แล้วจะทำไมกู”ไอ้สองเถียงผมต่อ
“พอได้แล้วกูหิวข้าว”ไอ้ยุดโวยวายต่อ
“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง”ไอ้สองมันอาฆาตผมครับ
ผมไม่เข้าใจจริงๆครับ ว่าทำไม
ไอ้สองมันถึงจงเกียจจงชังผมนัก
ผมไปทำอะไรให้มันตอนไหน ก็ไม่รู้
แต่ช่างมันเถอะ กูไม่ยอม
“กินร้านไหนดีว่ะ”ไอ้ยุดถามขึ้นมา ระหว่างเดินผ่านร้านอาหารไปเรื่อยๆ
“กินร้านนี้แหละ”ผมชี้ไปที่ร้าน อาหารตามสั่ง
“ตกลง”ไอ้ยุดตัดสินใจ
“ไม่เอา”ไอ้มารพูดขัดขึ้นมาครับ
“ไม่เอาก็ไม่ต้องแดก”ผมสวนมันควัน
“มึงจะกินอะไรสอง”ไอ้ยุดถาม
“กูจะกินก๊วยเตียว”
“ไปกินก๊วยเตียวก็ได้ป่ะ”ไอ้ยุดตามใจมัน
“ไม่เอา กูจะกินข้าว”ผมงอแงครับ
“เอานา ยอมๆ ไอ้สองสักครั้งเถอะนะ กูหิว”เห็นแกไอ้ยุดนะมึง กูยอมก็ได้ว่ะ
“ก็ได้”พอจบคำพูดผม ไอ้สองมันก้ยิ้มเยาะเย้ยผมทันทีครับ ทีใครทีมัน มึง!!!!
.....................................................
พอกินก๊วยเตียวเสร็จ
“เออ พัด เดี๋ยวกูไปช่วยมึงขนของเอามั้ย”ไอ้ยุดเสนอ
“อ้าว แล้วมึงไม่กลับบ้านหรอ”ผมถามยุด ตอนนั้นลืมไปว่าบ้านมันอยู่ต่างจังหวัด
“อ้าว บ้านกูอยู่ราชบุรี มึงจะให้กูกลับยังงัย กูอยู่หอในเว้ย ว่างไม่มีรายทำ ไปช่วยมึงขนของดีกว่า”เออ ซึ้งน้ำใจมึงว่ะ
“เออ ดีเหมือนกันว่ะ”ผมคุยกะไอ้ยุด
“มึงไปป่าว สอง”ไปชวนมันทำไมว่ะ ไอ้ยุด
“อืม ไปดิ”เห้ย มึงไปทำไมว่ะ
“มึงไม่ต้องไปหรอก ไอ้สอง กูว่ามึงไป คงมีแต่อู้”ผมเริ่มเหน็บมัน
“พอเถอะนา พัด มันอยากไปก็ให้มันไปเถอะ”ทำไมมึงเข้าข้างไอ้สองจังว่ะ
............................................................................
ไม่นานผม ยุดแล้วก็ไอ้เวรสองก้มาถึงบ้านผมครับ
“บ้านมึงหรูเหมือนกันนี่หว่า ไอ้พัด รวยมากสินะมึง”ไอ้ยุดพูด
“บ้าหรอมึง รวยเลยอะไร ถ้ารวยอ่า กูไม่เรียนหนังสือแล้ว นอนอยู่บ้านเฉยๆดีกว่า”ผมพูดเล่นๆกับไอ้ยุดครับ
“ปัญญาอ่อน”
“มึงด่าใครไอ้สอง”
“ก็ด่าคนปัญญาอ่อนใครอยากรับก็รับ”ดูมันสิครับเพื่อนๆ
แต่ก่อนที่ผมจะอ้า ปากด่ามันคืน แม่ก็มาพอดีครับ
“อ้าวกลับมาแล้วหรอ พัด แล้วนี้พาใครมาด้วยล่ะ”แม่ผมครับ
“อ้อ เพื่อนนะแม่ นี้ยุดครับ แล้วนี้ ไอ้สอง”
“ทำไมไปเรียกเพื่อนอย่างนั้นล่ะพัด พูดไม่เพราะเลย”โอ้ย แม่มันนะร้ายนะแม่
“ใช่ครับ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม พัดเค้าถึงว่าผมตลอดเลย”โอ้ยย ไอ้ตอแหล
ดูมันสิเพื่อนๆมันร้ายมากเลย
“แล้วนี้ มาช่วยเจ้าพัดขนของกันหรอจ๊ะ”แม่ผมถามต่อ
“ครับ”ยุดกับไอ้เวรสองตอบพร้อมกัน
“อ่าจ๊ะ ตามสบายนะ งั้นเด๋ยวแม่ไปทำข้อว่างให้นะ ไปเก็บของเถอะพัด”แล้วแม่ผมก็หลบฉากไป ห้องครัวครับ
.......................................................................
ระหว่างเก็บของที่ห้องนอน
“บ้านมึงนี้หรูจังว่ะ พ่อแม่มึงทำงานอะไรว่ะ”ไอ้ยุดถามต่อ
“อ้อ พ่อกูเป็นหมอว่ะ แม่เมื่อก่อนเป็นเภสัช แต่ตอนนี้อยู่กับบ้านเฉยๆ”ผมตอบไป
“แล้วนี้รูปใครว่ะพัด”ไอ้ยุดชี้ไปที่รูปพี่สาวผม
“พี่กู สวยม่ะ”พี่ผมสวยจริงๆครับ หนุ่มๆที่มหาฯลัยงี้นะ ติดจรึม
“พี่มึงหรอ มีแฟนยังว่ะ”มันเริ่มหม้อครับ
“ไม่ต้องเลย กูไม่ให้เว้ย พี่กู มึงเก็บของให้กูต่อเลย”แล้วผมก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ
เพื่อที่จะเก็บของให้สวนตัว แต่ไอ้เหี้ยสองเดินตามผมเข้ามา
“มึงตามกูมาทำไม”ผมถามมันไป
มันไม่ตอบอะไร แต่มันยื่นหนังสือเล่มหนึ่งออกมาวางตรงนี้ผม
หนังสือเล่นนั้นผมจำได้ดี มันเป็นหนังสือโป๊เกย์ที่ผมซ้อนไว้หลังตู้เสื้อผ้า
มันไปเอามาได้งัย
“มึงเป็นเกย์สินะ ถ้ามึงไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ อย่าขัดใจกู”พูดเสร็จแล้วมันก็เดินออกจากห้องน้ำไป แต่ก่อนไปมันยังพูดอีกว่า
“ทีหลังเก็บดีๆนะ ของพวกนี้”แล้วมันก็ยิ้มที่มุมปาก
“ฉิบหายแล้วกู” “ฉิบหายแล้วกู” “ฉิบหายแล้วกู”
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
