หวัดดีครับเพื่อนๆ.....โทษทีนะครับ...หายไปหลายวัน......พอดีแอบหนีเที่ยวมานะครับ.....แล้วก็ช่วงนี้งานเยอะด้วยครับเลยไม่ได้เข้ามา.....งั้นเดี๋ยววันนี้ต่อให้ยาวๆละกันครับ....
".....รู้ไหมครับ...ที..โชคดีมากเลยนะครับ.."
"...โชคดี....เรื่องไรครับ...
.."
"...ก็...ที..เป็นคนแรกนะครับ....ที่ได้เวลาของผมไปทั้งวันแบบนี้...."
"....จริงอ่ะ...ดีใจจัง...
.." ผมยิ้ม....แล้วแอบสบตากุ๊ก...
.
แล้วกุ๊กก็เดินแยกไปขึ้น BTS ....ในระหว่างที่กุ๊กขึ้นบันไดเลื่อน.....ผมมองตามไป....ในใจไม่อยากให้กุ๊กไปเลยครับ.....
อยากให้กุ๊กอยู่กับผมนานๆ..............แล้วกุ๊กก็หันกลับมาส่งยิ้มแล้วโบกมือบ๊ายบายให้.......
คืนนั้นผมกลับถึงบ้านเกือบเที่ยงคืน...เพราะมัวแต่ไปรอเพื่อนที่สยามเพื่อจะกลับบ้าน
พร้อมกัน.....พออาบน้ำเสร็จก็กะว่าจะเข้านอนเลย.....แต่ดันคิดถึงกุ๊กขึ้นมาตะหงิด..ๆ...ก็เลยกดโทรศัพท์ไปหากุ๊ก....
"......หวัดดีครับ..."
".....หวัดดีครับบบบบบบบบ........มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ..." กุ๊กตอบมาเสียงหวาน
".....ไม่มีไรครับ.....แค่...คิ...
.เอ่อ.." อยากจะบอกว่าคิดถึงนะครับ...แต่ดันพูดไม่ออก....
...เฮ้ออออ.....
"....ที..ว่าอะไรนะครับ..."
".....อ๋อ..เอ่อ...จะถามว่าถึงบ้านรึยังครับ...."
"...ยังเลยครับ...พอดีพี่เค๊าพาไปทานข้าวข้างนอกมา.."
"...เหรอครับ....แล้วถึงไหนแล้วครับ.."
"....อืม...ใกล้จะถึงบ้านแล้วครับ.." แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆเกือบครึ่งชั่วโมง....
"....อืม....กุ๊ก....เจอกันวันจันทร์นะครับ.."
".....ครับ....ฝันดีนะครับ...."
"...ครับ.....เอ่อ...กุ๊กครับ......เอ่อออออ.....คิด....คิดถึงนะครับ..
." ฮี่ๆ..
..พูดออกไปแล้ว......พูดออกไปแล้ว...
".....ครับ....เหมือนกันครับ.." และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่เราบอกว่า........คิดถึงกัน.......
คืนนั้นผมนอนคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับกุ๊ก.....ไม่อยากจะเชื่อ
เลยนะครับว่าในที่สุด.......ผมก็ต้องมาตกหลุมรักกุ๊กเข้าเต็มเปา....ทั้งๆที่ตอนแรกกุ๊กไม่ได้อยู่ในสายตาผมเลย....ออก
จะหมั่นใส้นิดๆด้วยซ้ำ.......เนี่ยแหละน๊า...เค๊าถึงว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด.........บอกไม่ถูกเหมือนนะครับว่าผมเริ่มรู้สึกชอบกุ๊ก
ตั้งแต่ตอนไหน....เมื่อไร........มันคงจะสะสมมาวันละนิดละหน่อย.....จนผมมารู้สึกตัวอีกที่......กุ๊กก็มาวิ่งเล่นในหัวใจผม
ซะแล้ว.......
เช้าวันจันทร์....ผมรีบตื่นแต่เช้า...อาบน้ำแต่งตัวรีบไปทำงาน.....แต่ทำไม....ตื่นเต้นจัง....
พอไปถึงอ๊อฟฟิศ....พี่แก้วก็รีบเรียกผมไปดูรูปที่ถ่ายกันในงานวันศุกร์.....แต่เอ....ทำไมวันนี้คนมาทำงานน้อยจัง..
"....นี่....นายที...รีบมาดูผลงานของเธอเลย.."
"...ไร..เจ๊...ไม่เห็นมีไรเลยย.."
"....อะ...ดูดีๆ...แล้วตอบมาใหม่....
." พี่แก้วส่งรูปผมกับกุ๊กมาให้ดู....
"....เอ๊ย...เจ๊...มีรูปนี้ด้วยเหรอ...
.ถ่ายตอนไหนอ่ะ....ผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย...".ตกใจซิครับ....ก็เป็นรูปผมกอดกับกุ๊กอยู่...
....
"....ย่ะ.....ไม่ได้มีแค่รูปเดียวนะ....นี่ก็มี.....นั้นก็ใช่....นั่นก็ด้วย..."...พี่แก้วเปิดมาให้ดูเต็มเลย....แว๊ก...ทำไงดี
"...โห..เจ๊..ทำไมมันเยอะจังอ่ะ......ไปถ่ายตอนไหนวะเนี่ย.
.."
"....แล้วนี้มีคนเห็นยังอ่ะเจ๊.....เอาออกเถอะ.....นะ..นะ....ได้โปรด...ขอร้องละ..นะ...พี่แก้วนะ.." ผมอ้อนวอน
"...จะเอาออกทำไม...ก็มันไม่มีไรไม่ใช่เหรอ...โห๊ะ..ๆ.."..พี่แก้วห้วเราะสะใจ
".....น่า...นะ...เอาออกเถอะ.....สงสัยวันนั้นผมจะเมาหนักไปหน่อย....."
"....ฉันว่าไม่หน่อยแล้วละ...ถ่ายรูปออกมาแถบจะขี่กันซะขนาดนั้น....."
"....โห..เจ๊..พูดจาน่าเกรียด..
.ยังไม่ถึงขนาดนั้นซะหน่อย.."
"...ย่ะ....เนี่ยฉันเอาออกเกือบหมดแล้วแหละ....แต่มีบางรูปที่เป็นรูปหมู่ก็ต้องเอาไว้ให้คนอื่นเค๊าดูด้วยนะ...." เฮ้อ...รูป
หมู่นี่แหละตัวดีเลยครับ....ก็ผมดันไปซบอยู่ในอ้อมแขนกุ๊กแบบจะ..ๆ...
. สงสัยจะเมาหนักจริงๆจำไม่ได้เลยครับ
".....ขอบคุณครับบบบ....
.หือ...พี่แก้วเนี่ยนอกจากจะแก่แล้วยังใจดีอีก....หือ...รักตายเลย
.." พี่แก้วค้อนใส่ตาเขียว..
"..ไม่ช่ายยยย....ฉันยังสาว....สวย...ใส...อยู่ต่างหาก.." พี่แก้วไม่ยอมแพ้
"....อ่ะ...พอละ....แล้วนี่กุ๊กเห็นรึยังครับ.."
"...เห็นแล้ว...แต่ไม่เห็นมันพูดไรนี่...ได้แต่ยิ้มๆ...แต่ฉันก็ไม่ได้แซวมันเหมือนที่แซวเธอนะ...กลัวมันจะเขินนะ...".
"...น่ารักที่สูดดดดด...พี่แก้วเนี่ย...
.."
แล้วกุ๊กก็เดินเข้ามาพร้อมกับถุงโจ๊ก
".......ทานข้าวรึยังครับที..."
" .....ยังอ่ะ...ก็ไม่มีใครสนใจซื้อมาให้ทานนี่ครับ.."....สตอเบอรี่ใส่กุ๊กซะงั้น...
"......งั้น..ทานโจ๊กกับผมนะครับ..."
"......ขอบคุณครับ.....
" แล้วกุ๊กก็ไปจัดการเทโจ๊กใส่ฉาม...แล้วก็ยกมานั่งทานโต๊ะผม....หุ..หุ..
..ทาน
โจ๊กไป..มองหน้ากุ๊กไป.......เฮ้อ.........มีความสุขจัง.......
..