หัวข้อ: We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว)

[vvivy]

 


มาเเล้วซีซั่นสาม รอติดตามนะคะ

คิดถึงพี่ยอด นู๋ทีม และคุณเป้ค่ะ

[kazhiki]

กรี๊ดดดดดด   ติดตามๆค่ะ

[vascular]

...รออ่านซีซั่นสามนะครับ

...เสียดายจังมาได้ตอนเดียว ปกติชอบอ่านจากเรื่องที่จบแล้ว มันไม่ขาดตอนดี

...อ่านทีข้ามวันข้ามคืน

[kasarus]

น้องทีมยังแรงดีไม่มีตกเหมือนเดิมเลยนะ
ว่าแต่คราวนี้จะมีศัตรูหัวใจกี่คนล่ะเนี่ย

[HappyMelon]

คุณน้องทีม แรงเหมือนเดิมเลยค่ะ
พี่ยอดมีทีมเข้ามาช่วยแล้วคงเบาใจไปบ้างหละ
ภาคนี้มีดูแลเอาใจใส่สามีตั้งแต่ตื่นนอนเลยทีเดียว
ทีม น่าร๊ากกกกกก จัง พี่ยอดไม่หลงได้ไงเนี่ย
แล้วภาคนี้จะมีศัตรูหัวใจโผล่มาอีกป่ะคะเนี่ย ลุ้นๆ
รอตอนต่อไปค่ะ

[ปลาทองสีชมพู]

ว้าววววววววววววว ดีใจๆ ซซ สาม
พี่ยอดประเสริฐโดยแท้

[DEK-JANGRAI™]

โอ้ยยยยยยยยย  

รอมานานแล้วเหมือนกัน

สมใจหวังซักที

ซีซัน 3

สุดยอด

[myall]

คุณเป้กลับมาแล้ว พี่ยอดกับน้องทีมก็มาด้วย

ดีใจจังค่ะที่มาต่อภาค 3
จะรออ่านตอนต่อๆไปนะคะ

[DexTunG]

  :กอด1:คิดถึงพี่ยอด นู๋ทีม และคุณเป้

[ronlbb]

รู้ฤทธิ์ทีมน้อยไปเสียแล้ว

จัดการเลยๆๆๆ

พี่ทีมสุ้

ปล**  รักพี่เป้ที่สุด เย้ๆๆ ภาค 3 มาแว้ว

[kongkilmania]

  ดีใจมากกกกกกกกก...ที่้น้องเป้มาต่อseason III
ที่ชอบเรื่องของเป้มาก  เพราะมัน"จริง" นี่แหล่ะไม่ต้องจินตนาการให้ลำบาก
ยกเว้นเรื่อง  เรื่องเีดียวแหล่ะ ที่น้องเป้ทำให้คนอ่านต้องลำบากจิ้นเอาเอง กร๊ากกกกก
พี่ก็เคยทำงานบริษัทที่มีโรงงานอยู่ต่างจังหวัด
บริษัทแรกทำอยู่เกือบปี ไม่เคยไปโรงงานแม้แต่ครั้งเดียว โทรคุยตลอด
บริษัทที่สอง เคยไปโรงงานครั้งเีดียว ตอนจัดงานปีใหม่ 5555
นอกนั้นใช้โทรคุยกันตลอดๆ

ยังปลื้มพี่ยอดเหมือนเดิม ถึงจะโง่จริงหรือแกล้งโง่ก็เหอะ รักแล้วรักเลย อิๆๆ
ส่วนน้องทีมไม่ต้องพูดถึง นางเอก เอ๊ย!!!นายเอกในดวงใจอยู่แล้ว
รักษาผลประโยชน์ของพ่อคุณทูนหัวเป็นที่สุด
แถมภาคนี้ยังเป็นแม่ศรีเรือนซะอีก
ปรนนิบัติพี่ยอดตั้งกะยังไม่ลืมตาตื่น ยันเข้านอนขนาดนี้
พี่ยอดไม่รักไม่หลงก็ให้มันรู้ไป 

ปล. ขออภัยหากเม้นยาวไปบ้าง
     ดีใจเหมือนได้เจอเพื่อนเก่า อดเวิ่นเว้อไม่ได้ แหะๆๆ

[cavalli]

 


แรง ยัง ดี ไม่มีตก

เรยยย

[ordkrub]

ต้อนรับการกลับมาของ season 3 ครับคุณเป้ จะตามอ่านทุกวันครับ55555

[ida_iii]

จุดพลุฉลองซีซั่นสาม

น้องทีมยังคงแรงได้อีก

เป็นกำลังใจให้นะคะ

[EoBen]

พึ่งเห็นคะ

ฮิ้ววววววว

รออยุ่นะคะ เบนเจ้าเก่าคะ

ฮ่าๆๆ

[RemySexyCool]

We belong together (Season III) ตอนที่ 2
...ตั้งแต่วันที่ผมได้รับเอกสารมาตรวจสอบ ผมก็จัดทีมบัญชีเข้ามาช่วยกันหาจุดที่คิดว่ามีการทุจริตกันสามวันเต็ม ๆ จนในที่สุดก็ได้ผลสรุป...ทางโรงงานมีการยักยอกเงินบริษัทไปเป็นหลักล้านจาการจัดซื้อที่ราคาสูงเกินกว่าราคาตลาด และผูกขาดกับบริษัทผู้จำหน่ายเพียงรายเดียว ซึ่งสืบแล้วบริษัทดังกล่าวเป็นของญาติคุณนภาผู้จัดการแผนกบัญชีของโรงงาน ที่ผมเพิ่งรู้จากปากลูกน้องว่าแท้จริงแล้วคุณนภาก็เป็นหนึ่งในเมียน้อยของคุณวัฒนา...มิน่าล่ะ ถึงได้วางก้ามใหญ่โตเหลือเกิน...เค้าเป็นเมียน้อยคุณวัฒนา หรือจะมาสู้กับเมียหลวงของคุณยอดอย่างผม...
“...ทีม...พี่ว่าเราไปเที่ยวพักผ่อนกันซักเดือนนึงเถอะ...”  พี่ยอดพูดกับผมบนเตียงหลังจากผมเล่าสรุปการทุจริตของคุณวัฒนาจบ
“...เรา...หมายถึงพี่ยอดกับทีมเหรอ...”  ผมเลิกคิ้วถามงง ๆ
“...ใช่...เราสองคน...”
“...นึกยังไงเนี่ย...ร้อยวันพันปีไม่เห็นอยากจะพักเลย...”  ผมถามยิ้ม ๆ
“...ก็เป็นรางวัลให้ทีมที่หาคนทุจริตได้ไง...พี่เห็นก้มหน้าก้มตาอยู่กับกองเอกสารตั้งหลายวัน...ทีมอยากไปไหนล่ะ...”
“...เดือนนึงเลยเหรอ...อืม...ไปหาแม่ดีกว่า...ค่าใช้จ่ายสูงไปป่าว...”  ผมถามเสียงเบาด้วยความเกรงใจ
“...ไปสิ...นาน ๆ ไปที เท่าไหร่พี่ก็ยอมจ่าย...”
“...ทีมว่าไม่น่าจะใช้เงินเยอะนะ...เพราะมีที่พักฟรี เสียแค่ค่ากินบางมื้อกับตั๋วเครื่องบิน...”
“...โอเค...งั้นพรุ่งนี้เราไปทำวีซ่ากันเลย...”  พี่ยอดสรุป
“...สงสัยจะทำงานเหนื่อยจริง ๆ นะเนี่ย...”  ผมแหย่
“...อืม...”
“...แล้วเรื่องคุณวัฒนาล่ะ...”
“...เอาไว้กลับมาค่อยคิดละกัน...”  พี่ยอดพูดพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะพลิกตัวนอนหงายเอามือก่ายหน้าผาก
*
*
...ช่วงเช้าผมจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบิน กับเอกสารของเราให้เรียบร้อยแล้วเดินทางไปสถานทูตอังกฤษ...ทุกอย่างราบรื่นไม่มีอะไรติดขัด...หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันทำงาน...พี่ยอดไปดูงานที่โรงงาน ส่วนผมกลับมาเคลียร์เอกสารที่ออฟฟิศ...ผมรวบรวม และเรียบเรียงข้อมูลเพื่อเล่นงานผู้ทุจริตจนเสร็จ...ตอนเย็นพอจะมีเวลาว่าง จึงเข้ามาเช็คเมล์ของตัวเองและของพี่ยอด...โดยพี่ยอดได้ให้พาสเวิร์ด และมอบหมายให้ผมเช็คเมล์ได้ตลอดเวลา เพราะพี่ยอดต้องเดินทางบ่อยบางครั้งจึงไม่มีเวลาเช็คเมล์เองได้...
“...พี่ยอด...ทีมรู้แล้วว่าทำไมพี่ยอดถึงอยากให้ทีมพัก...” ทันทีที่ขึ้นรถกลับบ้านพร้อมกัน ผมก็เปิดประเด็นเลย
“...อะไรนะ...”  พี่ยอดทำหน้างง
“...เมื่อเย็นทีมเช็คเมล์พี่ยอด...ทางญี่ปุ่นบอกว่าคุณวัฒนาขู่ว่าจะถอนหุ้น ถ้าทีมยังก้าวก่ายการทำงานของพวกโรงงาน...”
“...อืม...”  พี่ยอดรับคำด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“...พี่ยอดเลยให้ทีมไปพักเดือนนึง เค้าจะได้พอใจใช่มั้ย...”  ผมพยายามทำเสียงปกติ ทั้งที่โกรธมาก
“...แล้วจะให้พี่ทำยังไงอ่ะ...คุณวัฒนามีหุ้นตั้งสามสิบเปอร์เซนต์...ถ้าเค้าถอนหุ้นบริษัทก็แย่นะ...”
“...โอเค...ถ้าในเมื่อทีมเป็นคนสร้างปัญหานี้ งั้นทีมก็จะแก้เอง...พี่ยอดไว้ใจทีมมั้ย...”  ผมถามตรง ๆ พี่ยอดอึ้ง
“...ไว้ใจสิ...”  พี่ยอดพูดเสียงจริงจัง
“...ปากพี่ยอดบอกว่าไว้ใจ แต่สายตาพี่ยอดกำลังกังวลอยู่นะ...”  ผมแย้ง
“...พี่เป็นห่วงมากกว่า...”
“...ถ้าพี่ยอดไว้ใจทีม...ปล่อยให้ทีมจัดการปัญหาเองนะ...”
“...ได้...แต่ถ้าทีมจะทำอะไรทีมต้องปรึกษาพี่ก่อน...โอเคมั้ย...”  พี่ยอดดูผ่อนคลายขึ้น
“...จ้า...”
*
*
...หลังจากที่ผมบอกวิธีแก้ไขปัญหาของผมกับคุณวัฒนาให้พี่ยอดฟัง...ตอนแรกเค้าอึ้ง และมีแววตาไม่มั่นใจว่าผมจะทำได้...แต่เมื่อผมยืนยันความเป็นไปได้ และขอโอกาสพิสูจน์ความสามารถ พี่ยอดถึงเปิดไฟเขียวให้ผมทำทุกอย่าง โดยมีตำแหน่งผู้ช่วยกรรมการผู้จัดการเป็นเดิมพัน ถ้าผมทำไม่สำเร็จ ผมต้องออกจากงาน และพี่ยอดจะให้ผมช่วยดูแลงานอื่นแทน ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับบริษัทอีก...ซึ่งหนึ่งในหน้าที่หลักคือดูแลพี่ยอด และดูแลการก่อสร้างบ้านใหม่ของเราที่เพิ่งวางเงินดาวน์ไป...
*
*
...ระหว่างที่รอวีซ่าไปอังกฤษ ผมใช้เวลาไปกับสำนักงานกฎหมายชื่อดังที่เจ้าของเป็นเพื่อนสนิทของพ่อผม...เมื่อทนายได้ดูเอกสาร และฟังคำอธิบายของผมแล้ว เค้าบอกว่าฝ่ายเรามีสิทธิ์ที่จะชนะ และบีบให้คุณวัฒนาขายหุ้นคืนพี่ยอด เพื่อแลกกับการไม่โดนดำเนินคดีในความผิดฉ้อโกง...โอเค...ปัญหาเรื่องการถอนหุ้นของคุณวัฒนาจบไป เราไม่ง้อเค้าก็ได้...แต่ใครจะมีเงินขนาดนั้นมาซื้อหุ้นล่ะ พี่ยอดกับผมมีเงินเก็บก็จริง แต่เพิ่งจะเสียเงินก้อนสำหรับดาวน์บ้านไป...ต่างคนก็เหลืออยู่ไม่มากพอที่จะซื้อหุ้นของคุณวัฒนาได้...
...ในเมื่อเราซื้อไม่ได้ เราก็ต้องหาคนซื้อ หรือ หาเงินซื้อเอง...การไปอังกฤษครั้งนี้ต้องไม่สูญเปล่า...ผมจะทำทุกทางให้ได้เงินมากที่สุด หรือในขณะเดียวกัน ผมก็จะหาญาติ หรือเพื่อนชาวต่างชาติที่สนใจธุรกิจมาร่วมหุ้นกัน...ปัจจุบันนี้พี่ยอดเป็นเหมือนหุ่นเชิดให้ครอบครัวชาวญี่ปุ่นที่มีพระคุณพาพี่ยอดไปชุบตัว เมื่อได้ที่แล้ว เค้าก็เปิดบริษัทนี้ขึ้นมา โดยให้พี่ยอดเป็นหุ้นส่วนใหญ่หกสิบเปอร์เซนต์ซึ่งก็เป็นหุ้นเพียงแต่ในนาม การตัดสินใจทุกอย่างเป็นไปตามคำสั่งชาวญี่ปุ่นทั้งนั้น...คุณวัฒนามีหุ้นถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์ และเป็นหุ้นที่ลงเงินจริงด้วย...ส่วนอีกสิบเปอร์เซ็นต์ที่เหลือ เป็นหุ้นลมเพื่อให้ครบเจ็ดคนที่จะตั้งบริษัทจำกัดได้ตามกฏหมาย...
*
*
...ในที่สุดเราสองคนเดินทางถึงลอนดอน พักที่บ้านของครอบครัวผม...เป็นครั้งแรกที่ผมเที่ยวลอนดอนแบบมีความสุขที่สุด...พี่ยอดเองก็ผ่อนคลายลงเพราะผมบอกให้ทนายไปคุยกับคุณวัฒนาให้จบในระหว่างที่พวกเราอยู่อังกฤษ 1 เดือน...แต่กว่าจะให้พี่ยอดสงบได้ก็เล่นเอาเหนื่อย เพราะพี่ยอดกลัวว่าจะมีเรื่องราวลุกลามใหญ่โต...ผมต้องอธิบายไปว่าเราถือไพ่เหนือกว่า ทางญี่ปุ่นคงไม่อยากได้หุ้นส่วนที่ทุจริตหรอก...
“...ไม่ได้เดินทางไกลอย่างนี้มานาน เหนื่อยมั้ยทีม...”  พี่ยอดพูดพลางล้มตัวลงนอน
“...นิดหน่อย...แต่มีความสุขนะ...”
“...พี่คงมีความสุขมากกว่านี้ ถ้าทีมมานอนห้องเดียวกับพี่อ่ะ...”  พี่ยอดอ้อน
“...ไม่ได้หรอก ถ้ามานอนห้องนี้พ่อกับแม่ทีมจะคิดยังไงอ่ะ...”  ผมหลบตาพี่ยอด เพราะกลัวว่าจะใจอ่อน
“...โห...พ่อกับแม่ทีมไม่รู้จริง ๆ เหรอว่าเราเป็นอะไรกัน...”  พี่ยอดเด้งตัวขึ้นมาถาม
“...เหมือนจะรู้นะ...ไปนอนดีกว่า...กู๊ดไนท์นะพี่...”  ผมตัดบท ไม่กล้ามองหน้าพี่ยอด กลัวใจอ่อน
“...เดี๋ยว...พูดกู๊ดไนท์อย่างเดียวเหรอ...ต้องทำยังไงด้วย...”  พี่ยอดดึงมือผมไว้ และทำแก้มพองให้ผมกู๊ดไนท์คิสเหมือนทุกคืนตอนอยู่กรุงเทพฯ
“...พี่ยอดอ่ะ...”  ผมหน้าแดง คงแปลกที่มั้งครับ ผมถึงได้เขินขนาดนี้
“...เร็ว ๆ นับหนึ่งถึงสามถ้ายังไม่จุ๊บ คืนนี้พี่จะไม่ยอมให้ทีมกลับห้องนะ...”
*
*
...เมื่อก่อนตอนมาเรียน และทำงานที่นี่ ผมแทบไม่สนใจกับสถานที่ท่องเที่ยวในลอนดอนเลย ทั้ง ๆ ที่เมืองนี้มีเสน่ห์ในตัวเองอย่างมาก พิพิธภัณฑ์ ห้างดัง สะพานข้ามแม่น้ำ โบสถ์ พระราชวัง เมื่อก่อนนั่งรถผ่านก็เฉย ๆ แต่พอได้มากับพี่ยอด ทุกอย่างเดิม ๆ แต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป มองทางไหนก็ก็มีแต่สิ่งสวยงาม...การเดินทางโดยรถไฟฟ้าใต้ดินที่เคยน่าเบื่อก็กลับสนุกขึ้นเพราะพี่ยอดยืนแนบชิดคอยถามเรื่องของเมืองนี้ตลอดทาง...
*
*
...ผ่านไปได้สัปดาห์เดียว เราก็เที่ยวกันจนทั่ว...ถึงเวลาต้องทำงานแล้ว...ผมตระเวนเยี่ยมเพื่อนฝูงที่เคยเรียน และเพื่อนที่ทำงานด้วยกัน เจ้านายเก่า ๆ ญาติโยม เพื่อนพ่อ เพื่อนแม่ ผมไปหาหมด...ไปเพื่อถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ และทุกคนก็จะถามเรื่องงานของผม ซึ่งเปิดโอกาสให้ผมเสนอโปรเจคส่วนตัวเพื่อยกให้เป็นผลงานของพี่ยอด หรือแม้แต่ขายสินค้าของบริษัทหาลูกค้ารายใหม่ซึ่งก็จะให้เป็นผลงานของพี่ยอดอีกเช่นกัน...ผมพยายามจะทำให้พี่ยอดมีผลงานเยอะ ๆ เพื่อสร้างเครดิตให้พี่ยอด เพื่อที่คนญี่ปุ่นเจ้าของบริษัทตัวจริงจะเห็นถึงความสามารถในเรื่องบริหาร และหาลูกค้าบ้าง...เพราะความสามารถจริง ๆ ของพี่ยอดคือการลงมือทำงานในด้านปฏิบัติการ ไม่ใช่บริหาร...
…ไหน ๆ ก็มาถึงอังกฤษแล้ว สัปดาห์ที่สามพวกเราก็เริ่มหาสินค้าแปลก ๆ ที่คิดว่าจะขายได้ที่เมืองไทย...ราคาค่อนข้างสูง แต่มันก็คุ้มค่าถ้าจะใช้เงินส่วนตัวเสี่ยงนำเข้ามาขาย...ซื้อมาขายไป กำไรดีจะตาย...อย่างน้อยสินค้าพวกนี้ก็ไม่เน่าไม่เสีย ถ้าจะตกรุ่นเราก็ขายในราคาทุน จะได้ไม่เข้าเนื้อตัวเอง...ถ้าขายหมด กำไรต่ำ ๆ ก็หกหลัก...
...ส่วนการพรีเซ็นต์สินค้าที่จะส่งออกของผมผ่านไปด้วยดี มีลูกค้ารายใหม่หลายรายสนใจสินค้าของบริษัทเรา และพร้อมจะสั่งซื้อเป็นจำนวนมาก...แต่เรื่องการที่จะหาใครซักคนมาลงทุนเป็นหุ้นส่วนแทนคุณวัฒนามันยากเหลือเกิน เวลามีจำกัด ใครจะไว้ใจมาร่วมหุ้นโดยตัดสินใจในระยะเวลาสั้นขนาดนี้...เฮ้อ...อีกไม่กี่วันผมก็ต้องกลับกรุงเทพฯแล้วยังหาหุ้นส่วนใหม่ไม่ได้เลย...
“...ทางญี่ปุ่นโกรธที่พี่อธิบายไม่ได้ว่าเพราะอะไรคุณวัฒนาจะถอนหุ้นกะทันหัน...”  พี่ยอดพูดเสียงเครียดหลังจากเช็คเมล์ในตอนหัวค่ำ
“...ใจเย็น ๆ เดี๋ยวเรากลับไปค่อยอธิบาย...”  ผมวางมือบนต้นแขนพี่ยอด และยิ้มให้กำลังใจ ทั้ง ๆ ที่ยังกังวลอยู่
“...อืม...ถ้าเราจำเป็นต้องให้คุณวัฒนาถือหุ้นต่อไป...ทีม...เอ่อ...”  พี่ยอดอ้ำอึ้ง
“...พี่ยอดไม่ต้องห่วง ถ้าทีมหาคนมาซื้อหุ้นคุณวัฒนาไม่ได้ ทีมจะออกจากงานไปเฝ้าบ้านให้พี่ยอดเอง...”  ผมพูดขำ ๆ
“...ดีมาก...พี่ไม่อยากให้ทีมเหนื่อย...แค่ทำหน้าที่เมียที่ดีของพี่ก็พอ...”  พี่ยอดดึงเอวผมมานั่งตัก
“...ทำยังไงเหรอ...”  ผมแหย่พลางเอามือโอบรอบคอพี่ยอด
“...ตอนนี้อยู่เฉย ๆ ก่อนนะ...ห้ามดิ้นล่ะ...”  พี่ยอดกระซิบข้างหูผมก่อนจะจู่โจมจุดอ่อนของผมที่เดิม
*
*
…หลังจากที่ผมทำหน้าที่ของตัวเองไปแล้ว ก็ต้องย่องกลับห้องนอนพ่อกับแม่...มันยังไม่ดึกเกินไปนักทั้งสองคนจึงยังนั่งดูทีวีอยู่ในห้อง...และด้วยสายตาของผู้ที่ผ่านโลกมาก่อน...ผมยังไม่ทันหย่อนตัวลงนั่งที่โซฟา แม่ก็ทักทันที...
“...หนักใจอะไรอยู่หรือเปล่าลูก...”
“...เอ่อ...”
“...มีอะไรก็บอกพ่อกับแม่บ้างก็ได้นะ...อย่าคิดว่าตัวเองเก่งไปหมดทุกเรื่อง...”  พ่อละสายตาจากทีวีมาพูดกับผม
“...เรื่องยอดก็ปรึกษาได้นะ...เพื่อนแม่มีคู่รักแบบนี้เยอะแยะ...ที่นี่เค้าไม่ซีเรียสเรื่องนี้...”  แม่แซว ส่วนพ่อนั่งหน้าเฉย
“...โห...ทีมเครียดเรื่องงานต่างหาก...”  ผมพูดเบี่ยงประเด็น แต่หน้าร้อนวูบ ๆ
“...งานแกก็ดีอยู่แล้วนี่...มีปัญหาอะไรล่ะ...” พ่อสนใจกับเรื่องนี้ทันที
*
*
...ผมตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้พ่อกับแม่ฟัง...เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ผมกับครอบครัวคุยกันได้นานขนาดนี้ ปกติจะคุยกันแค่บนโต๊ะอาหารเย็นแป๊บเดียวก็แยกย้ายเข้าห้อง...คืนนี้ทั้งสองคนดูจะสนใจปัญหาเรื่องงานของผมเป็นพิเศษ ผลัดกันซักถามรายละเอียดซะผมตอบแทบไม่ทัน โชคดีที่อธิบายเรื่องบริษัทมาเป็นร้อยรอบในเวลาไม่ถึงเดือน ทำให้ผมพรีเซ็นต์ได้คล่องปาก...จนในที่สุด ผมก็ได้หุ้นส่วนบริษัทคนใหม่แล้ว...
*
*
...ตลอดทางบนเครื่องบินที่จะกลับกรุงเทพฯ ผมกับพี่ยอดดูจะมีความสุขกันมาก...ผมมีความสุขกับลูกค้ารายใหม่ที่หามาได้หลายราย มีความสุขกับเงินแสนที่จะได้หลังจากนำเข้าสินค้าตัวใหม่...มีความสุขกับการกำจัดคนทุจริตให้ออกจากบริษัท...มีความสุขกับการเปิดตัวหุ้นส่วนใหม่ของบริษัท...มีความสุขที่คุณทนายแอบบอกผมว่าสามารถบีบคุณวัฒนาให้ขายหุ้นในราคาที่น่าพอใจ เพื่อแลกกับการไม่ถูกฟ้อง...และแน่นอน...มีความสุขกับหนึ่งเดือนที่ผ่านมากับชีวิตต่างแดนของผมและพี่ยอด...เราสองคนสามารถเดินจูงมือ หรือโอบกอดกันโดยไม่ต้องแคร์สายตาใครที่อังกฤษ...เรานั่งเรือล่องแม่น้ำเทมส์ด้วยกัน...ขึ้นชิงช้าลอนดอนอาย...กินอาหารมื้อแพงที่สุด...นั่งรถไฟไปเที่ยวหลายเมือง...เป็นการเดินทางที่น่าประทับใจ...แต่ถ้าไปโดยไม่มีเรื่องงานเราคงสนุกมากกว่านี้...เอาน่า...ไว้บริษัทอยู่ตัวแล้ว เราค่อยมากันใหม่...ที่พักฟรีมันทุ่นค่าใช้จ่ายได้เยอะอยู่...
...ในขณะที่ผมนั่งอมยิ้มเมื่อนึกถึงเรื่องต่าง ๆ พี่ยอดก็ดูหนังบนจอส่วนตัวอย่างมีความสุขเช่นกัน...และผมก็รู้ว่าเค้ามีความสุขที่ผมไม่สามารถหาใครมาซื้อหุ้นคุณวัฒนาได้ และผมจะต้องออกจากงานไปอยู่บ้านเฉย ๆ ตามที่รับปากไว้...พี่ยอดยังไม่รู้ว่าจะมีบิ๊กเซอร์ไพร้สเร็ว ๆ นี้...

***************************************************************************
...ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ ทุกความเห็น ขอบคุณที่คิดถึง และขอบคุณที่ยังติดตามกันอยู่นะครับ...จบตอนที่ 2 ซึ่งเป็นเหมือนตอนปูเรื่องอีกตอน...ต่อจากนี้ไปเตรียมพบกับ We belong together Season III อย่างเต็มรูปแบบ...เพื่อนสาวคนสนิททุกคนในเรื่องจะออกมาแน่นอนในตอนหน้า...แต่จะเป็นยังไง บอกไม่ได้ เพราะยังคงคอนเซปท์เดิม คือ ออกจากหัว แล้วไหลลงมาที่แป้นคีย์บอร์ดทันที โดยมีพลังประหลาดที่ส่งผ่านมาจากคอมเม้นท์ของผู้อ่านทุกคน มันเหมือนทำให้มีแรงฮึดให้รีบมาลงต่อไว ๆ เพราะรู้ว่ามีคนรออ่านอยู่...แล้วเจอกันใหม่เร็ว ๆ นี้นะครับ

...เป้...

[scouser]

คิดถึงมากมาย
จิ้มคุณเป้ก่องนะ เด่วมาเม้น
ไปอ่านก่อง

[Angel_K]

ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยคะกับการอ่านเรื่องนี้ไม่ว่าจะตอนไหน

ตัวละครทุกตัวก็มีเสน่ห์ดึงดูดให้เรื่องน่าติดตามมากๆ

ชอบจังเรื่องนี้

 

[LEO]

...เข้ามาติดตาม...มหากาพย์ทีมกับพี่ยอดครับ...เป็นเรื่องที่ประทับใจและลืมไม่ลงจริงๆ
...ทีมเป็นนายเอกในฝันไปแล้ว

[wan]

คิดไม่ออก บอกทีมได้ จัดการได้ทุกปัญหา ทุกข้อสงสัย 
รอบิ๊กเซอร์ไพรซ์  ถ้าพี่ยอดรู้ว่า ทีมหาคนมาเป็นหุ้นส่วนได้ จะทำหน้ายังไง
แล้วคนที่มาเป็นหุ้นส่วนนะ พ่อตากะแม่ยายเชียวน่ะ
รอผองเพื่อน กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง
+1 เป็นกำลังใจให้ น้องเป้ 

[kanda53]

  น้องทีมสุดยอดค่ะ.....
พี่ยอด กะ น้องทีมกำลังสร้างอนาคต
คงมีอะไรให้ฝ่าฟันอีกเยอะ....
แต่ไม่ท้อเพราะมีกันและกันใช่มั๊ย...

กด + ให้กำลังใจคุณเป้ ค่ะ 

[Nabee]

ไม่คิดว่าพี่เป้จะมาต่อเร็วขนาดนี้นะเนี่ย...นึกว่าจะมาอาทิตย์ละครั้งเหมือนตอนซีซั่นที่แล้วเสียอีก

แล้วแบบนี้พี่เป้จะต่ออาทิตย์ละครั้ง หรือว่า แล้วแต่ว่าพี่เป้จะมีเวลามาต่อล่ะค่ะ???...อยากรู้อ่ะค่ะ จะได้เตรียมตัวรอได้ถูก...อิอิ

มาเข้าที่เรื่องของนู๋ทีมกะพี่ยอดบ้าง...และแล้วปัญหาต่าง ๆ นู๋ทีมของเรา(?) ก็แก้ปัญหาได้ดีเหมือนเดิม

ไหนจะเรื่องหาลูกค้าใหม่ ไหนจะเรื่องหาคนมาซื้อหุ้นอีก...นู๋ทีมนี่เก่งมาก ๆ เลยอ่ะ...นับถือจริง ๆ

ชักจะอยากรู้แล้วสิ ว่าคนที่จะมาซื้อหุ้นต่อจากคุณวัฒนาคือใคร...หวังว่าคงจะเป็นบิ๊กเซอร์ไพร์สจริง ๆ นะ...อิอิ


รออ่านตอนต่อไปฮะ XD

[IIMisssoMII]

รอเหล่าเพื่อนสาว
แต่รู้สึกว่าจัดการปัญหาของนายวัฒนาง่ายไป เหมือนจะมีหลุมพลาง -*-
คิดฮอดพี่เป้ หลาย ๆ
รูปดิสเพลย์ก็ชวนฝันเหลือเกิน
สรุปเรื่องนี้ ประสบการณ์ตรงพี่เป้ใช่ไหมค่ะเนี่ย

[Natavishi]

 

นู๋ ทีม ยัง  แรง ได้ อีก น่ะ  พี่ เป้

 

[A-J.seiya*]

><
ทีมนี่ยังแรงไม่เปลี่ยนนะ ^^
หุหุ
บิ๊กเซอไพรส์ที่าว่าคืออะไรเนี่ย
พี่ยอดจะช็อค มั๊ย ????

ลุ้นนนนน

[-N-]

รักๆๆๆๆตัวละคร และ รักๆๆๆคุณเป้มากๆๆๆๆ

ขอบคุนนะคะ

[huimei]

แรงไม่มีตกจริงๆ หุหุหุ
หวังว่าปัญหาต่างๆจะผ่านไปได้ด้วยดีน้าา
ไม่อยากให้มีเรื่องเครียดๆเกิดขึ้นอีก

  พี่เป้

[uknowvry]

โอ้ว้าวววว...มีเรื่องให้ตื่นเต้นตลอดอ่ะ

[iiดาวพระสุขლii]

ทีม ยังคงเก่งไม่เปลี่ยน....^^  

[vvivy]

รอติดตามค่าคุณเป้