หัวข้อ: We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว)

[โน๊อา]

เป็นกำลังใจให้น้องทีม
เป็นกำลังใจให้น้องแก้ว
เป็นกำลังใจให้คุณวาดะ
แล้วจะเป็นอะไรให้พี่ยอดดีล่ะเนี่ย ????

[RomeO_C_Leng]

ขอบคุณนะครับบรออ่านอยุ่นะคร้าบบ


 

[gneuhp]

แซน กล้ามากอ่ะ
แต่ไม่เปนไร ทีม ไม่หวั่น

ทีม สู้ๆๆๆ เปนกำลังใจให้

ปล.  พี่เป้ค่าา เปนกำลังใจให้เสมอ ฮิฮิ

[ai_no_uta]

ฮูเร่ๆๆๆ 


ดันกระทู้ๆๆๆ


นั่งรอ  นอนรอ  พี่เป้ 


เมื่อไหร่จะมาอัพหน๊อออ

[n2]

แซนแรงจริงๆ คิดจะแย่งพี่ยอด ทีม  เลย

[NUTSANAN]

แซนแบบ
ไม่ไหวนะค๊าาาา
รู้ว่าพี่ยอดไม่คิดไร
แต่แซนนี่ดิ่ ?
ทีมสู้สู้นะจ้ะ
แต่แบบว่า.. ..

เอาท์ดอร์ รอฉากนี้อยู่นะ

[broke-back]

ก่อนอื่นต้องขอบคุณ เป้....คนแต่งคนเล่า
  เล่าได้สนุกสุดยอด สนุกมาก ถึงมากที่สุด

นับว่าเป็นความโชคดีที่เกิดคิดถึง เอ้&วุธ ขึ้นมา
ก็เลยแวะเข้าไปเยี่ยมเยี่ยมในกระทู้นั้น
มาเจอลิงค์เรื่องนี้ คลิกเข้ามา โอ้โห..สนุกค่อดๆๆๆๆๆ

ลากอ่านมาราธอนตั้งแต่เที่ยงถึงเย็น ลุกจากหน้าคอมฯไม่ได้--ปวดอึยังกลั้นเลย
อ่านทันแล้วครับ แต่ติดหนึบซะนี่ อยากอ่านต่อคร้าบบบบบบ

 :impress2:บุคลิกของทีมกะพี่ยอด แอบมีกลิ่นของเอ้กะวุธ นะครับ..เป้ หุหุ
ตอนนี้ก็เลยรักทั้ง  เอ้&วุธ  และ  ทีม&ยอด  

 :กอด1:เป้ +1 ครับ

[jonathan2624]

สนุกมากค้าบบบ จะรออ่านต่อออ อิอิ 

โจ้

[┗◎┗◎]

รอ ร้อ รอ
ทีมจะเด็ดดวงขนาดไหน

ทีม ไฟท์ติ้ง!!!!!! 

[MaeMoo]

คราวนี้คงได้เห็นทีมแสดงอภินิหารให้ดูอีกเป็นแน่แท้ ชอบๆ
และยังมั่นใจในตัวพี่ยอดเสมอ รึเปล่านะ

แอบเชียร์คุณวาดะกับน้องแก้วจ๊ะ

[narajasing]

lo6dm6d9vog]pvt8iy[

สนุกทุกตอนเลยครับ


นึกว่าตัวเองอยู่ในเรื่องด้วยเลย

เป็นส่วนหนึ่งของเราไปแล้ว

[sukie_moo]

สนุกมากเลยคะ อ่านรวดเดียวตั้งแต่ภาคแรกจนถึงตอนปัจจุบัน  อ่านเพลินมากๆ

 

ก่อนอื่นต้องขอบคุณ เป้....คนแต่งคนเล่า
  เล่าได้สนุกสุดยอด สนุกมาก ถึงมากที่สุด

นับว่าเป็นความโชคดีที่เกิดคิดถึง เอ้&วุธ ขึ้นมา
ก็เลยแวะเข้าไปเยี่ยมเยี่ยมในกระทู้นั้น
มาเจอลิงค์เรื่องนี้ คลิกเข้ามา โอ้โห..สนุกค่อดๆๆๆๆๆ

ลากอ่านมาราธอนตั้งแต่เที่ยงถึงเย็น ลุกจากหน้าคอมฯไม่ได้--ปวดอึยังกลั้นเลย
อ่านทันแล้วครับ แต่ติดหนึบซะนี่ อยากอ่านต่อคร้าบบบบบบ

 :impress2:บุคลิกของทีมกะพี่ยอด แอบมีกลิ่นของเอ้กะวุธ นะครับ..เป้ หุหุ
ตอนนี้ก็เลยรักทั้ง  เอ้&วุธ  และ  ทีม&ยอด 

 :กอด1:เป้ +1 ครับ

อยากอ่านเรื่อง เอ้&วุธ  บ้างนะค่ะ  ขอลิ้งค์ไปหน่อยคะ

[กระต่ายชมจันทร์]

พี่เป้คะ ขอแบบแซนโดนตอกหน้าให้ทีมเอามือถืออัดเสียงอะไรก็ได้สักทีเถอะ - -+

เอ ท่าทาง...จะมีคู่ใหม่เกิดสองคู่ในภาคนี้แฮะ อิๆ

[imac]

รออ่านตอนต่อไปนะค๊าบ

[broke-back]

 
ย่องเข้ามา
กดเป้ถึงในกะทู้ คิคิ


 :3123:ใกล้จะมาต่อเรื่องอีกรึยัง..หนุ่มหน้าหวาน


ป้อล่อ..เรื่องของเอ้กะวุธ อยู่ในบอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วครับ(เรื่องเล่าอดีตเด็กพาณิชย์ฯ)อ่านแล้วจะรู้ครับว่า..รักแท้มีอยู่จริง

[kanda53]

สำหรับเพื่อนสาวที่ดีอย่างแก้ว...คงจะพบกับความสุขเสียที
นู๋ทีม...เอาความรักเข้าสู้  ....ถูกต้องแล้วคร้าบบบบ 
พี่ยอดคงทั้งรักทั้งหลงเลยล่ะ
ขอบคุณสำหรับความสนุกค่ะ 

[JJHJJH]

วันนี้อากาศดี พี่เป้แอบหนีเที่ยวรึเป่าาาาา >.<

[RemySexyCool]

We belong together (Season II) ตอนที่ 10

...รู้เขา รู้เรา...รบ 100 ครั้ง ชนะ 100 ครั้ง...
...รู้เรา ไม่รู้เขา...รบ 100 ครั้ง ชนะ 50 ครั้ง...
...รู้เขา...แต่ไม่รู้เรา...รบ 100 ครั้ง แพ้ทั้ง 100 ครั้ง...
*
*
...ผมเคยได้ยินคำพูดนี้จากที่ไหนซักแห่ง และคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง...เท่าที่ได้ข้อมูลของแฟนเก่าพี่ยอดมาก็ทำให้ผมแทบจะยอมแพ้ตั้งแต่แรก...คิมบอกว่าเคยได้อ่านสัมภาษณ์คุณแซนในนิตยสารชื่อดังหลายเล่ม...แก้วก็บอกว่าเคยเห็นเค้าในโทรทัศน์บ่อย ๆ...มิ้นท์ยังเสริมว่าได้ยินเรื่องความแรงของเค้าบ้าง...มีผมคนเดียวที่ไม่รู้อะไรเลย เพราะตอนอยู่อังกฤษผมไม่ค่อยได้ติดตามข่าวสารในประเทศไทยเท่าไหร่นัก โดยเฉพาะข่าวซุบซิบไฮโซ และข่าวบันเทิง...

...ผมยังไม่อยากจะตื่นตูมจึงแค่หาข้อมูลของคุณแซนไว้ก่อน...ลึก ๆ แล้วหวังว่าเค้าจะแค่ล้อเล่นกับผม แหย่ให้ผมหึงมากกว่า...สถานะอย่างเค้าสามารถหาคนหล่อกว่า รวยกว่าพี่ยอดได้แน่นอน...และหลังจากวันนั้นคุณแซนก็หายไปพักใหญ่ ทำให้ผมโล่งอกไปได้นิดนึง...
“...มอร์นิ่งจ้ะทีม...”  คุณแซนโผล่มาที่ออฟฟิศของผมก่อนเที่ยงวันหนึ่ง
“...สวัสดีครับ...”  ผมทักด้วยสีหน้าปกติ
“...เที่ยงนี้ทานข้าวที่ไหนเหรอ...”
“...แถวนี้แหละครับ...” 
“...อืม...ลืมไปว่าเที่ยงนี้ยอดไม่อยู่ออฟฟิศ...ทีมคงต้องไปกินข้าวกับเพื่อนเหมือนทุกวันอ่ะเนอะ...”  คุณแซนพูดพลางยิ้มมุมปาก
“...ครับ...เราไม่จำเป็นต้องทานข้าวด้วยกันทุกมื้อ...ต่างคนต่างก็มีสังคมของตัวเอง...”  ผมพูดเสียงเรียบ แอบเคืองที่เค้ารู้ว่าพี่ยอดไม่อยู่ออฟฟิศ
“...ให้อิสระอย่างนี้นี่เอง ยอดถึงได้ไปไหนไม่รอด...แต่...ในโลกปัจจุบันนี้ถ้าให้อิสระแฟนมากเกินไประวังแฟนจะนอกใจนะ...”  คุณแซนยั่วผม
“...อ๋อ...ประมาณว่า ถ้าไม่ระวังดี ๆ สุนัขจะคาบไปทานใช่มั้ยครับ...”  ผมยิ้มยั่วกลับไปบ้าง
“...มีคนบอกว่าเธอไม่ธรรมดา...อืม...จริง...แรงดี...ชั้นชอบความท้าทาย...”  คุณแซนพูดพลางยิ้มมุมปาก
“...ทีมพยายามจะเป็นเหมือนคนธรรมดา...ไม่อยากวีน ไม่อยากเหวี่ยง...แต่ถ้าโดนรังควาญก่อนทีมก็พร้อมจะสู้...แรงมาเท่าไหร่ ทีมก็จะแรงกลับไปเท่านั้น...”
“...แล้วชั้นจะรอดูความแรงของเธอ...” คุณแซนเดินเข้ามาจ้องหน้าผมใกล้ ๆ
“...รออีกไม่นานหรอกครับ...”  ผมยื่นหน้าเข้าไปให้ใกล้มากขึ้น คุณแซนผงะ ไม่คิดว่าผมจะกล้าจ้องกลับ
*
*
…คุณแซนหายไปอีกครั้งหลังจากวันนั้น...แต่ผมยังต้องระวังตัวต่อไป ระหว่างนี้เค้าอาจจะกำลังสืบหาข้อมูลผมอยู่ก็ได้...หรือว่าเค้าอาจจะงานยุ่ง เห็นหมู่นี้ออกงานสังคมถี่ขึ้น...ถึงเค้าจะไม่เข้ามาวุ่นวายที่ออฟฟิศผม แต่คุณวาดะก็บอกผมว่าได้ไปกินข้าวกับคุณแซนบ่อย ๆ...
...ในคืนวันเสาร์ผมลงมาเจอคุณวาดะโดยบังเอิญที่หน้าล็อบบี้ ผมเลยชวนเค้าไปกินของว่างเบา ๆ ที่ร้านมิ้นท์ เพราะผมจะไปรอพี่ยอดกลับบ้าน ไม่อยากอยู่บนห้องคนเดียว มันเบื่อ ๆ ลงมาเม้าท์กับเพื่อนสาวดีกว่า...คุณวาดะเองก็แสดงท่าทางดีใจที่ผมชวน...
“...คุณอย่ามองผมแบบนั้นสิทีม...ผมไม่ได้มีอะไรกับคุณแซนนะ...”  เจ้านายผมพูดยิ้ม ๆ เมื่อเราคุยกันถึงเรื่องคุณแซน
“...โห...ร้อนตัวนะเนี่ย...ทีมแค่จะถามเรื่องงานเฉย ๆ...”
“...เค้าจะมาเป็นลูกค้าของเราเร็ว ๆ นี้...”
“...ดีจัง...”  ผมจำใจพูด
“...ผมรู้ว่าคุณมีปัญหากับคุณแซนอยู่...แต่อย่าให้เรื่องนี้มากระทบกับงานนะ...”  เจ้านายผมเข้าโหมดดุแบบไม่ทันตั้งตัว
“...ทีมแยกแยะได้ครับ...ไม่ต้องห่วง...”  ผมพูดเพื่อให้เค้าไม่ต้องกังวล
“...โอ้โห...วันนี้มาพร้อมหน้าพร้อมตาเลยนะ...”  ผมหันไปตามเสียงมิ้นท์ เห็นแก้วมาพร้อมกับน้อง ๆ กลุ่มเดิม และเพื่อนสาวคิมโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้
“...สวัสดีครับคุณวาดะ...”  คิมเข้ามาทักทายเจ้านายถึงโต๊ะด้วยกิริยาเรียบร้อยผิดหูผิดตา
“...มาทานข้าวเหรอครับ...”  คุณวาดะถาม
“...เอ่อ...ครับ...”  คิมตอบไม่เต็มปาก
“...งั้นเชิญครับ คืนนี้ผมเลี้ยงทุกคนเลย...”  คุณวาดะบอกคิม แต่มองแก้วที่หลบตาทันที
“...แก้วมานั่งด้วยกันสิ...”  ผมชวนเพื่อนสาว
“...เรากินกับน้อง ๆ ดีกว่านะ...”  แก้วปฏิเสธ
“...มีเรื่องจะปรึกษา...”  ผมงัดไม้เด็ด แก้วเป็นคนมีน้ำใจ และตามคาด มันยอมมานั่งโต๊ะเดียวกับผม
“...สวัสดีครับคุณวาดะ...”  แก้วยกมือไหว้ แล้วหลบตาหน้าแดง
“...ทำงานเหนื่อยมั้ยครับ...” 
“...วันนี้ห้องเต็ม...เหนื่อยนิดหน่อยครับ...”
“...ขอตัวไปดูในครัวแป๊บนึงนะ...”  ผมเดินออกมาให้เค้าได้อยู่กันตามลำพัง
*
*
...ดึกมากแล้วพี่ยอดก็ยังไม่กลับ...ผมรู้แค่ว่าวันนี้พี่ยอดไปพบลูกค้ารายใหม่ตามที่เลขาเค้าบอก...ผมไม่เคยคิดจะโทรจิกอยู่แล้วจึงได้แต่รอไปเรื่อย ๆ จนร้านมิ้นท์ถึงเวลาปิด...คุณวาดะอาสาไปส่งแก้วที่ห้องเช่าด้วยตัวเอง ปกติเค้าต้องมีคนขับรถของบริษัทให้ แต่ดึก ๆ อย่างนี้คนขับก็กลับบ้านไปแล้ว ส่วนรถจอดอยู่ที่ลานจอด พี่ยอดมีกุญแจสำรองเผื่อฉุกเฉิน และผมคิดว่าเค้าวางแผนมาแล้ว จึงพกติดตัวมากินข้าวด้วยในคืนนี้...

...หลังจากส่งเพื่อนสาวกลับกันไปเป็นคู่ ๆ ผมก็เดินขึ้นห้องคนเดียวเหงา ๆ...พี่ยอดบ้างานเหมือนเคย...เค้าดูแลในส่วนปฏิบัติการ แต่ลูกค้ารายนี้จะทำให้เค้าได้ผลงาน และบริษัทจะได้กำไรครั้งใหญ่ ผมเห็นเค้าตั้งใจทำงานนี้มากจึงได้แต่ให้กำลังใจ และให้คำปรึกษา...ผมยังเป็นคนแนะนำพี่ยอดด้วยซ้ำว่าให้พาลูกค้าไปเอนเตอร์เทนบ้าง หาสถานที่แปลก ๆ พูดคุยหว่านล้อม เพื่อข้อตกลง และผลประโยชน์ของคู่ค้า...ลูกค้าคนไทยคุยง่ายกว่าต่างชาติเยอะ ถ้าเอาใจดี ๆ โอกาสที่ลูกค้าจะเซ็นสัญญายิ่งมีมากขึ้น...
“...พี่ยอด...”  ผมส่งเสียงเรียกพี่ยอดทันทีที่เปิดประตู ได้ยินเสียงเพลงเบา ๆ แสดงว่าเค้ากลับมาแล้ว
“...ทีมไปไหนมา...”  พี่ยอดถามผมยิ้ม ๆ
“.........................”  ผมไม่ตอบ ตามองคนที่นั่งอยู่บนโซฟาข้าง ๆ พี่ยอดเขม็ง
“...คุณวาดะไม่อยู่ห้อง...พี่ขอมารอเค้าที่ห้องเพื่อนเก่าหน่อยนะ...”  คุณแซนพูดเสียงหวาน แต่มองผมเหมือนผู้ชนะ
“...เชิญตามสบายครับ...”  ผมฝืนยิ้มให้ แล้วเดินเลี่ยงไป
“...พี่ซื้อขนมมาฝากอยู่ในตู้เย็นนะ...”  พี่ยอดบอก แล้วหันไปสนใจกับกองเอกสารตรงหน้าต่อ
*
*
...ผมโกรธมาก แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะมันไม่มีเหตุผลที่ผมจะเหวี่ยง...คุณแซนอ้างว่าคุณวาดะไม่อยู่ มันก็จริง เพราะตอนนี้เค้ากำลังไปส่งแก้ว...แต่...พี่ยอดกับคุณแซนไปเจอกันที่ไหนยังไงถึงได้มาอยู่ด้วยกันในห้องเรา...ผมเปิดตู้เย็นดูขนมที่พี่ยอดซื้อมาฝาก...ไม่ใช่แน่นอน...พี่ยอดไม่มีทางซื้อขนมแบบนี้ จากการที่ผมรู้จักพี่ยอดมา เค้าไม่มีทางเข้าร้านเบเกอรี่ร้านนี้แน่ ๆ...
“...พี่ยอด...เพื่อนมาทำไมไม่เอาน้ำกับขนมออกมาต้อนรับล่ะ...”  ผมพูดยิ้ม ๆ พลางวางถาดน้ำและขนมบนโต๊ะ
“...ขอบใจจ้ะทีม...แต่พี่กับยอดทานกันมาจากข้างนอกแล้ว...แหม...เด็กคนนี้น่ารักจัง รู้จักปรนนิบัติรับใช้ซะด้วย...”  คุณแซนเน้นประโยคหลัง ผมมองพี่ยอดแว๊บนึง เห็นเค้าส่งสายตาแบบให้ผมใจเย็น ๆ
“...สำหรับพี่ยอดทีมทำให้ได้ทุกอย่างแหละ...แต่สำหรับแขกอย่างคุณแซน ทีมเอาออกมาต้อนรับตามธรรมเนียมไทยแท้แต่โบราณ ใครมาถึงเรือนชานต้องต้อนรับ...จะมาดีมาร้ายยังไงก็ต้องเอาน้ำมาให้ดื่ม...”  ผมพูดและยิ้มให้คุณแซนก่อนจะนั่งลงข้างพี่ยอด
“...แซนกำลังจะเปิดกิจการใหม่ เค้าจะสั่งซื้อสินค้าหลายอย่างเลย...”  พี่ยอดรีบอธิบาย
“...ใช่...แล้วเดี๋ยวพออะไรเข้าที่เข้าทางพี่ก็ต้องจ้างบริษัททีมมาดูแลเรื่องระบบอีก...คุณวาดะน่าจะบอกแล้วนะ...”  คุณแซนเสริม
“...ครับ...ยินดีรับใช้ครับ...” 
“...ดึกแล้ว...วาดะยังไม่มาซักที...แซนกลับก่อนดีกว่า...ยอดไปส่งหน่อยสิ...”
“...ทำไมไม่โทรถามคุณวาดะล่ะครับ...เค้าอาจจะใกล้กลับมาแล้วนะ...เดี๋ยวทีมโทรให้ก็ได้...”  ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“...ไม่ต้องโทรหรอกทีม...พี่ไม่มีอะไรจะคุยกับคุณวาดะแล้ว...ไปเถอะยอด...”  คุณแซนรีบพูด และลุกขึ้นทันที
“...พี่ยอดพักผ่อนเถอะ...ทำงานมาเหนื่อย ๆ ...ทีมไปส่งคุณแซนให้เองดีกว่า...ขอกุญแจหน่อย...”  ผมแบมือขอพี่ยอด
“...เอ่อ...แซนเค้าเป็นลูกค้าพี่นะทีม...”  พี่ยอดพูดเสียงเบา
“...เค้าก็เป็นลูกค้าทีมเหมือนกัน...ทีมเต็มใจบริการ...”  ผมพูดเสียงเรียบ
“...แต่...”  พี่ยอดทำท่าจะพูดต่อ
“...ถ้าพี่ยอดไปส่งคุณแซน ทีมขอติดรถไปด้วยละกันนะ...”  ผมขัด
“...เอ่อ............”  พี่ยอดมองหน้าผมกับคุณแซนสลับกัน
“...ไปส่งทีมที่บ้านมิ้นท์ด้วย...คืนนี้ทีมจะไปค้างที่นั่น...”  ผมเดินไปกระซิบพี่ยอด
“...ทำไมอ่ะ...”
“...อยู่ดี ๆ ก็อยากไป...”  ผมตอบเบา ๆ
“...ทีมไม่ต้องไปส่งพี่หรอก...พี่เกรงใจ ทีมพักผ่อนดีกว่านะ...ยอดจำทางไปบ้านพี่ได้...ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวก็มา เค้าไปส่งพี่หลายครั้งแล้ว...”  คุณแซนยังยั่วโมโหผมต่อ
“...ตกลงพี่ยอดจะไปส่งคุณแซนเองหรือเปล่า...”  ผมจ้องพี่ยอด
“...พี่ขอไปเองนะ...”  พี่ยอดเงียบไปนิดนึงก่อนจะตอบ
“...อืม...ขับรถดี ๆ ละกัน...”  ผมรับคำ ก่อนจะหันไปยิ้มให้คุณแซน แล้วเดินเข้าห้องตัวเองไปเงียบ ๆ
*
*
...ไม่ได้โกรธแบบนี้มานานแล้ว...ผมทิ้งตัวลงบนเตียง ใจเต้นแรง ตัวร้อนรุ่มไปหมด มือกำผ้าห่มแน่นแบบไม่รู้ตัว...นี่เราแพ้ตั้งแต่ยกแรกเลยเหรอ...ใช่สิ...เรารู้แต่เขา ไม่รู้คนของเรา...สู้ยังไงก็แพ้...เค้าไปรับไปส่งกันกี่ครั้งแล้ว...เค้าไปตกลงธุรกิจกันตั้งแต่เมื่อไหร่...เมื่อเย็นที่เค้าไปกับลูกค้า หมายถึงไปกับคุณแซนใช่มั้ย...

...ไหนบอกว่าจะกลับบ้านไง...ผมยังได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักของคุณแซนอยู่หลายครั้ง...เราจะยอมแพ้แบบที่ยังไม่ทันได้สู้เหรอ...ไม่นะ...ผมสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วคิดถึงวิธีการป้องกันไม่ให้พี่ยอดกับคุณแซนอยู่ด้วยกันสองต่อสอง...จากนั้นก็รีบอาบน้ำแต่งตัวให้เร็วที่สุด...คุณแซนยังไม่กลับ...ดีมาก...ผมเปิดประตูออกไปอีกครั้งในลุคที่พี่ยอดไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนัก...ทีมคนเดิมกลับมาแล้ว...ทีมคนที่เที่ยวหัวราน้ำ...ทีมคนที่มีสายตาเชิญชวนแบบไม่ตั้งใจ...ทีมคนที่แค่ยิ้มให้ก็ได้เบอร์เกย์หนุ่มที่หมายปองในสถานบันเทิงกลางคืน...น้ำหอมกลิ่นเซ็กซี่ที่ใช้สำหรับกลางคืนถูกนำกลับมาฉีดอีกครั้ง หอมฟุ้งไปทั้งห้อง...
“...อ้าว...นึกว่ากลับกันไปแล้วซะอีก...”  ผมแกล้งทำหน้าแปลกใจ พลางเดินไปเลือกรองเท้าที่ตู้หน้าประตู
“...จะไปบ้านมิ้นท์เหรอ...”  พี่ยอดเดินตามมาถามเสียงเข้ม
“...เปล่า...จะไปเที่ยว...”  ผมตอบโดยที่ไม่มองหน้าเค้า
“...ไปไหน...”  พี่ยอดกัดฟันถามอีก
“...ไม่รู้...แล้วแต่เพื่อน...”
“...เพื่อนคนไหน...”  พี่ยอดเริ่มเสียงดังขึ้น
“...บอกไปพี่ยอดก็ไม่รู้จัก...เพื่อนสมัยเรียน...”
“...อย่าประชดพี่อย่างนี้นะ...”  พี่ยอดพูดเสียงรอดไรฟัน
“...ทีมไม่ได้ประชด...ทีมจะไปเที่ยวกับเพื่อนผิดตรงไหน...ทีพี่ยอดจะไปส่งแฟนเก่าที่บ้านทีมยังไม่ว่าอะไรเลย...”  ผมพูดยิ้ม ๆ แต่ตาผมไม่ได้ยิ้มด้วย
“...งั้นออกไปด้วยกัน...เดี๋ยวพี่ไปส่งแซนเสร็จแล้ว ทีมอยากไปไหน พี่จะพาไป...”
“...ขอบคุณ แต่ไม่อ่ะ...ทีมไม่รบกวนเวลาของพี่กับแฟนเก่าหรอก...กว่าจะไปส่งคุณแซนถึงบ้านเธคก็ปิดพอดี...แยกย้ายกันไปเหอะ...”  ผมพูดเสียงเรียบ ใส่รองเท้าเสร็จแล้วผมลุกขึ้นทันที
“...เดี๋ยว...รอพี่ด้วย...” 
*
*
...พี่ยอดก้าวยาว ๆ ไปพูดอะไรไม่รู้กับคุณแซน เค้าขมวดคิ้วนิดนึงก่อนจะยิ้มหวาน และลุกเดินตามมาทางผม...พี่ยอดบอกให้เราสองคนรอเค้าอาบน้ำแต่ตัวแป๊บนึงแล้วเค้าจะไปส่งเราทั้งคู่...เมื่อผมและคุณแซนยืนประจันหน้ากันตามลำพัง...ยิ้มหวานของคุณแซนก็เปลี่ยนเป็นยิ้มเยาะ...
“...คิดว่าทำประชดยอด แต่งตัวไปเที่ยวแบบนี้จะได้ผลเหรอ...”
“...อย่างน้อยเราก็ได้นั่งรถไปด้วยกันอ่ะ...”
“...เธอควบคุมเค้าได้แค่คืนนี้คืนเดียวเท่านั้นแหละ...”
“...เหรอ...คอยดูต่อไปละกัน...”  ผมยิ้มยั่ว คุณแซนเม้มปากแน่น
“...ได้...ชั้นจะคอยดู...ระหว่างแฟนคนแรก คนที่ทำให้เค้ารู้ตัวว่าเป็นเกย์ กับแฟนที่ได้มาแบบบังเอิญอย่างเธอ ยอดจะเลือกใคร...คนอย่างชั้น ถ้าจะเอาอะไร...ต้องได้...”  คุณแซนเน้นเสียงที่ประโยคหลัง
“...เชิญคุณภูมิใจกับการเป็นคนแรกต่อไปละกัน...ส่วนทีมกำลังพอใจกับการเป็นคนสุดท้ายของพี่ยอดในเวลานี้...ถ้าเราสองคนจะเลิกกัน นั่นหมายถึงทีมทิ้งพี่ยอด...เพราะคนอย่างทีม ถ้าอะไรที่ทีมไม่เอา...ทีมก็โยนทิ้ง...อ้อ...คุณเป็นแฟนคนแรกของพี่ยอดก็จริง แต่คุณรู้มั้ยว่า คุณไม่ใช่คนแรกที่พยายามจะทำให้ทีมกับพี่ยอดเลิกกัน...เคยมีหลายคนมายืนตรงหน้าทีมและพูดอย่างคุณแซน...แต่...ไม่เคยมีใครทำสำเร็จ...และจะไม่มีใครทำสำเร็จด้วย...”  ผมพูดเสียงต่ำพลางจ้องหน้าคุณแซนด้วยสายตาที่ท้าทาย
*
*
...ระหว่างทางจากห้องไปลานจอดรถพี่ยอดคงรู้สึกถึงบรรยากาศอึมครึมระหว่างผมกับคุณแซน...แม้ว่าคุณแซนจะหาเรื่องมาคุย แต่พี่ยอดดูท่าทางจะไม่ได้ตั้งใจฟัง เพราะมัวแต่มองผมกด SMS ส่งหาใครซักคน...ไม่ให้มองได้ยังไง ก็ผมเล่นพิมพ์ไปยิ้มไป พอผมกดส่งปุ๊บ ก็มีการส่งกลับทันที...ผมอ่านข้อความแล้วยิ้มอีกครั้ง...

...ในที่สุดก็ถึงรถของพี่ยอด...ผมมองไปรอบ ๆ คิดในใจว่าถ้าเราต้องไปด้วยกันสามคน ผมไม่ยอมให้คุณแซนนั่งหน้าคู่กับพี่ยอดเด็ดขาด...
“...พี่ยอด...ทีมขอขับเองนะ...”  ผมแบมือขอกุญแจพี่ยอด
“...จะดีเหรอ...ทีมไม่ได้ขับรถมานานแล้วนะ...”
“...อยู่โน่นทีมก็ขับ...แถมเลนขวาเหมือนกันด้วย...”  ผมเถียง
“...ให้ทีมขับก็ได้...แล้วยอดมานั่งข้างหลังกับแซน...จะได้คุยเรื่องร้านกันต่อไง...”
“...เอ่อ...”  พี่ยอดลังเล
“...ทีมเปลี่ยนใจแล้ว...ไปแท็กซี่ดีกว่า...เสียเวลาย้อนไปย้อนมา...”  ผมหมุนตัวจะไปด้านถนน
“...เที่ยวให้สนุกนะ...”  คุณแซนยิ้มระรื่น
“...อ้าว...คุณวาดะ...”  ผมโบกมือร้องทักเจ้านายที่เลี้ยวรถเข้ามาพอดี
“...สวัสดีตอนเย็นครับทุกคน...”  คุณวาดะลงจากรถมาทักทาย
*
*
...คุณแซนหน้าเสียเมื่อเจอคุณวาดะ...มันคงไม่บังเอิญอย่างนี้ ถ้าผมไม่โทร และส่งข้อความบอกเค้าให้มาเจอกันที่ลานจอดรถ...ผมขอความช่วยเหลือในฐานะเพื่อนให้ไปส่งคุณแซนที่บ้าน...คุณวาดะก็ยินดีช่วย เค้าบอกเป็นนัย ๆ ว่าวันนี้ผมก็ช่วยเค้า คงเป็นเพราะผมสนับสนุนเรื่องแก้วอย่างเต็มที่...
“...จะไปไหนกันเหรอครับ...”  คุณวาดะถามผม
“...ทีมกำลังจะเรียกแท็กซี่ไปเที่ยวอ่ะครับ...ส่วนพี่ยอดจะไปส่งคุณแซนกลับบ้าน...”  ผมพูดหน้าเฉย
“...อ้าว...ให้ผมไปส่งแซนที่บ้านดีกว่านะ...ส่วนคุณยอดพาทีมไปเที่ยวสิ...คุณกล้าปล่อยทีมไปเที่ยวคนเดียวเหรอ...เอ...หรือจะให้ผมไปเที่ยวกับทีมดี...”  คุณวาดะแหย่พี่ยอด
“...แซน...ให้คุณวาดะไปส่งนะ...”  พี่ยอดรีบพูด คุณแซนหน้าบึ้งนิดนึง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มหวานเหมือนเดิม
*
*
...ผมมองรถคุณวาดะขับออกไปจนลับตา...หันกลับมาเห็นพี่ยอดกำลังมองผมตาเยิ้ม...ผมทำหน้าเฉยแล้วเดินกลับขึ้นที่พัก...พี่ยอดเดินตามมาติด ๆ ผมไม่สนใจ ไม่พูดด้วย ไม่มองหน้า จนถึงห้อง...ผมหอบสมบัติส่วนตัวเพื่อย้ายไปนอนในห้องสำหรับแขกในคืนนี้...พี่ยอดนั่งมองผมเงียบ ๆ...เมื่อผมจัดของเสร็จก็ออกไปรับลมที่ระเบียง...
“...โกรธพี่เหรอ...”  พี่ยอดตามออกมายืนข้าง ๆ
“...อืม...”  ผมรับคำในคอ
“...พี่ไม่ได้คิดอะไรกับแซนจริง ๆ นะ...”
“...เหรอ...”
“...แซนกำลังจะเป็นลูกค้าของพี่...พี่ก็ต้องดูแลเค้า...พี่คิดว่าทีมเข้าใจพี่นะ...”
“...เข้าใจว่าต้องดูแล...แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ยอดถึงไม่มีลิมิตในการดูแลอ่ะ...”
“...โอเค..ต่อไปพี่จะดูแลเค้าให้เหมือนลูกค้าทั่วไปก็ได้...”
“...อ้าว...แล้วที่ผ่านมาดูแลยังไงอ่ะ ถึงได้ไม่เหมือนลูกค้าคนอื่น...ไปรับไปส่งกันกี่ครั้งแล้ว...วันนี้ไปไหนกันมา...ไม่ได้ถามให้ตอบนะ แต่ถามให้สำนึกว่าพี่ยอดควรจะบอกทีมก่อนที่ทีมจะรู้จากปากคุณแซน... “
“...พี่ขอโทษ...พี่กลัวว่าทีมจะไม่สบายใจ...”
“...อะไรที่มันผ่านไปแล้วก็ให้มันแล้วไปเถอะ...แต่อย่าทำอย่างนี้อีกละกัน...ทีมไม่อยากให้พี่ยอดเสียลูกค้านะ แต่ทีมก็รับไม่ได้ที่คุณแซนพยายามจะป่วนเราอ่ะ...”
“...ครับ...ต่อไปพี่จะให้เมียพี่ช่วยวางแผนทุกอย่างเลย...เมื่อกี้ถ้าไม่ได้ทีม พี่ก็คงต้องไปส่งแซนที่บ้าน...เอะใจตั้งแต่ถ่วงเวลาหารองเท้า เดินออกไปที่จอดรถก็เดินช้าผิดปกติ ที่แท้รอคุณวาดะอยู่นี่เอง...”
“...ฉลาดจริง ๆ ผัวใครเนี่ย...ขอให้ฉลาดอย่างนี้ต่อไปละกันนะ...อย่าให้แฟนเก่าปั่นหัวได้ล่ะ...”  ผมประชด
“...ไปอาบน้ำนอนกันเถอะ...”  พี่ยอดเปลี่ยนเรื่อง มองผมตาเป็นประกาย ผมรู้ทันทีว่าพี่ยอดไม่ได้ชวนไปนอนอย่างเดียวแน่ ๆ
“...ยังไม่ง่วง...”  ผมเล่นตัว
*
*
...พี่ยอดไม่ปล่อยให้ผมเล่นตัวต่อไป เพราะเค้าจู่โจมผมทันที อาการปั้นปึ่ง น้ำเสียงเย็นชาเมื่อครู่กลายเป็นเสียงหัวเราะเบา ๆ เมื่อพี่ยอดซุกไซ้เข้าที่จุดอ่อนของผม...ดึกมากแล้ว...บนระเบียงชั้นสูงสุดของเซอร์วิสอพาร์ทเม้นท์หรู...ไม่มีทางที่ใครจะปีน หรือส่องกล้องแอบดูเราแสดงความรักกันอย่างร้อนแรงเพราะความตื่นเต้นกับบรรยากาศเอ้าท์ดอร์...ลมเย็น ๆ ปะทะร่างเปลือยของเราทั้งคู่...แสงจันทร์กระทบผิวของพี่ยอดทำให้เห็นเหงื่อเม็ดเล็ก ๆ บนกล้ามแกร่ง มองกี่ครั้งก็ทำให้ผมใจหวิว...ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณแซนต้องการพี่ยอดกลับไปเป็นเหมือนเดิม เพราะนับวันพี่ยอดจะยิ่งดูมีเสน่ห์ และที่สำคัญคือมีแรงดึงดูดทางเพศมากขึ้น...เพียงแค่เห็นแผงอกที่เค้าปลดกระดุมลงสองเม็ด ก็ทำให้ผมใจสั่นได้แล้ว...แต่ตอนนี้ผมมองร่างเปลือยของพี่ยอดในแสงสลัว มันทำให้อาการเขินอายในตอนแรกหายไป กลับกลายเป็นความเร่าร้อน และอยากจะสัมผัสร่างกายพี่ยอดไปทุกส่วน...เมื่อเราสบตากันอีกครั้ง ไม่มีคำพูดใดอีกเลย มีเพียงแต่เสียงลมหายใจหอบกระเส่า และเสียงครางเบา ๆ ไปตามอารมณ์ส่วนลึก...

*****************************************************************************
...ขอบคุณทุกกำลังใจ ทุกคำติชม ทุกคอมเม้นท์นะครับ...ดีใจทีมีคนอ่านหน้าใหม่เข้ามาเม้นท์ และชื่นใจที่เห็นยูสเซอร์คุ้นเคย...วันนี้อากาศเย็นสบาย คนเขียนมีความสุขก็เลยให้จบตอนตามแบบที่คนอ่านรีเควส แบบ Underneath the star...อากาศเปลี่ยนแบบไม่ทันตั้งตัว รักษาสุขภาพด้วยนะครับ...
...สำหรับผู้อ่านที่เป็นผู้เขียนด้วย...ถ้ามีเวลาว่างผมจะขอไปอ่านบ้าง และจะไม่ลืมคอมเม้นท์แน่นอนครับ...เราเป็นคนเขียนเหมือนกัน เข้าใจว่าพอได้อ่านคอมเมนท์แล้วมีกำลังใจมาเขียนต่อ...แต่ผมไม่ค่อยมีเวลาเลยจริง ๆ ตอนแรกที่จบซีซั่น 1 กะว่าจะทิ้งระยะสักพักไปทำเรื่องส่วนตัว และจะได้มีเวลาไปติดตามอ่านเรื่องคนอื่นบ้าง...แต่เพราะผู้อ่านทุกท่าน ทำให้ผมกลับมาเร็วกว่าที่คิดไว้...ผมต้องขอให้กำลังใจผู้เขียนท่านอื่นไว้ ณ ที่นี้ แล้วจะตามไปเม้นท์ทันทีที่มีเวลานะครับ...
...เป้...

[hikikomori]

   จิ้มพี่เป้   

ยัยแซนนี่บอสตัวแม่เลยนะ

ตอนนี้เป็นอะไรที่มันส์มากจริงๆ  แต่น้องทีมยังฝีมือดีไม่มีตกนะ

อย่างงี้ไม่ให้พี่ยอดรักได้ไง  55

ปล.  ดีใจมากค่าที่อากาศเริ่มเย็นบ้างแล้ว  ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะค้า

[Little Devil]

สะใจจริงๆ น้องทีม...
แรงได้ใจ  แต่ขอแรงงงงงงง กว่านี้
สำหรับมารร้ายแบบแซน
เบื่อตายอดจังเลย.....
ขัดใจสุดๆ ....น่าจะให้เสียน้องทีมอีกรอบ
เผื่อจะฉลาดขึ้น อะไรจะสุภาพบุรุษเกินจริง
เรื่องเทคแคร์ก้อให้ลูกน้องระดับหัวหน้างานดูแลไป
เจ้าของบริษัทฯ ลงมาดูแลเองเลย
แล้วบอกว่าไม่ได้คิดอะไร เชื่อดีมะ

+1 น้องเป้ อากาศเปลี่ยนอีกแล้ว
      รักษาสุขภาพด้วย  

[Cha Ris Ma]

ทีม สู้ๆ

ไปฝึกพี่ยอดให้ทันคุณแซนซะด้วย

[NUTSANAN]

พี่ยอดอ่ะ
ไม่ระวังเลยอ่ะ
ดีนะที่ทีมยังมีเหตุผลอ่ะ
เป็นเรานี่เหวี่ยงกระจายย
ไม่นิ่งแบบทีมแน่ๆอ่ะะะ
แซนนี่ก็ร้ายนะ   
แต่อย่าหวังงงเว้ยย

แอบเชียคู่แก้วกับคุณวาดะอะ
น่ารักดี
 

ตอนนี้โกดพี่ยอด
ชิชิ
 

[｡◕rainfall◕｡]

โอ๊ยยยยอ่านตอนนี้แล้วแอบเคืองพี่ยอดอะ

ดีนะที่คุณวาดะมาทันเวลา 

ยังไงก็ดูแลลูกค้าอย่าให้เกินลีมิตละพี่ยอด ชิๆๆ

รอตอนต่อไปและก็ขอบคุณพี่เป้ด้วยค่า

[ifwedo]

มาดันเจ้าค่ะ อ้อวันนี้วันเกิดเช้มาร์นะพี่เป้

[SoYiLovE]

พี่ยอดก็ยังคงน่ารักไม่เปลี่ยนแปลง

พี่ยอดกะทีมผ่านอะไรมาเยอะน้าาา

พี่ยอดไม่หวั่นไหวกะคนอื่นหรอกจ้าทีม

อิอิ อะไรก็พี่ยอด ๆ เนอะ 

ขอบคุณที่มาต่อคะ 

[Nabee]

เปิดมาประโยคแรก...นึกว่ากำลังอ่านสามก๊กอยู่นะเนี่ย 5555555+ *โดนพี่เป้กระโดดขาคู่ใส่*
แต่ก็เป็นอย่างที่เค้าว่ากันนั่นแหล่ะ...รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้ง ก็ชนะร้อยครั้ง

อ่านพาร์ทนี้แล้วให้ความรู้สึกว่า เหมือนมีสายฟ้าผ่าเปรี้ยงปร้างเป็นแบล็คกราวน์อยู่ตลอดเวลา
ฟาดฟันกันด้วยคารม ไหวพริบ แล้วก็ประสบการณ์กันอย่างดุเดือดเลือดพล่านกันเลยทีเดียว
นี่ถ้าไม่เกรงใจว่าดึกมากแล้วเนี่ย...กะว่าจะไปเอาป๊อปคอร์นมานั่งกินไปด้วยอ่านไปด้วยนะ
เพราะเหมือนกำลังดูหนังบู๊แอคชั่น ที่เค้ากำลังสู้กันอย่างเมามันส์เลยทีเดียว
เสียแต่อย่างเดียวว่า อาวุธที่เค้าใช้กันนั้น คือคารม และเล่ห์เหลี่ยม ไม่ใช่ปืนผาหน้าไม้
แต่ถึงอย่างนั้นก็ขอบอกเลยว่า ดุเดือดเลือดสาดกันน่าดู และคาดว่าคนที่พลั้งพลาดในรอบนี้
จนเสียเลือดแล้วก็ต้องรีบปลีกตัวไปรักษาแผลของตัวเองก็คือ คุณแซน 555555+ *หัวเราะด้วยความสะใจ*

ชักเริ่มไม่แน่ใจซะแล้วสิ ว่าตัวเองกำลังเม้นท์นิยายรัก หรือว่านิยายบู๊แอคชั่นล้างผลาญกันแน่ = ='
เอาเป็นว่าตอนนี้นู๋ทีมของเราก็ก้าวลงสู่สนามรบอย่างเต็มตัวแล้วสินะเนี่ย...หึหึหึ - -+
คราวนี้ใครจะเลือดสาด แขนขาด ขาหัก หรือว่าจะตายก่อนกัน ก็ต้องรอลุ้นกันต่อไป
อย่างน้อยยกแรก นู๋ทีมของเรา(?)ก็ชนะน็อคไปแล้วหนึ่งยก...อิอิ
แต่แหม๋...ยังรู้สึกว่านู๋ทีมยังแรงไม่เต็มที่เท่าไหร่เลยอ่ะ...น่าจะหนีพี่ยอดไปซะจริง ๆ เลยนะนู๋ทีม
เห็นพี่ยอดลังเลแบบนี้แล้วหมั่นไส้เหมือนกันอ่ะ...ทำอะไรไม่เคยจะเคลียร์เล๊ยยย...ขัดใจจริง ๆ ...ชิส์ ๆ ๆ ๆ -*-


พีเอส 1,, ไม่คิดว่าพี่เป้จะสนองนี้ดคนอ่านด้วยฉากเอ้าท์ดอร์จริง ๆ นะเนี่ย...แต่แหม๋...ร้อนแรงกันทั้งคู่เลยนะค่ะ...คนอ่านก็ปาดเลือดกันไปสิ
ตอนนี้ไหลอย่างกะท่อประปาแตกแล้ว *เอาถังมารองเลือด พร้อมทั้งยกผ้าเช็ดหน้าเช็ดอีกที*
พีเอส 2,, พี่เป้ก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยเช่นกันนะค่ะ...รอตอนต่อไปเช่นเดิมคร้าบพ้ม...อิอิ~*

[thaitanoi]

สนุกมากเลยครับ ทีมต้องสู้กับอุปสรรคอีกนานเลยนะเนี่ยแต่พี่ยอดคงไม่หวั่นไหวง่ายๆหรอกนะ เป็นกำลังใจให้คุณเป้ครับ

[Panny]

รอดไปหนึ่งยก พี่ยอดนิ่งๆ หน่อยดิ ยัยแซนยิ่งหน้าด้านๆ อยู่

[leogemini]

ไม่กลัวใจพี่ยอดนะ



แต่กลัวพลาด เข้าทางแผนของแซนจริง




 

[JJHJJH]

ทีมเผลอไม่ได้เลยนะเนี่ย พี่ยอดก็มองโลกแง่ดีไปป่าว ทำอะไรหลบๆ ซ่อนๆ เพราะความหวังดีเนี่ย เลิกได้แล้วนะ เดี๋ยวเจอทีมแรงหนักแล้วเอาไม่อยู่หรอก -"-

+ พี่เป้สุดหล่อค๊า จุ๊บุๆ