หัวข้อ: We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว)

[RemySexyCool]

We belong together 45

...ท่ามกลางอากาศเย็นสบายในช่วงฤดูหนาว...ผมยืนกอดอกอยู่ที่ระเบียงห้อง...ลมทะเลพัดปะทะหน้า ผมสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดแรง ๆ เผื่อว่าอากาศดี ๆ จะทำให้สมองปลอดโปร่ง และสามารถตัดสินใจเรื่องต่าง ๆ ได้ดีขึ้น...ตอนนี้ผมสับสนเหลือเกิน...ระหว่างเหตุผล และความรู้สึกของตัวเอง...ผมจะเลือกอะไร...
“...เมื่อเย็นนี้พี่บอกแม็คว่าพี่จะไม่ไปกินข้าวกับเค้าแล้วนะ...”  พี่ยอดกอดผมจากด้านหลัง แขนที่แนบกันอยู่ตอนนี้เย็นเฉียบ หอมสบู่กลิ่นคุ้นเคย
“...ทำไมล่ะ...”
“...พี่ผิดเองที่สงสารคนอื่นจนลืมคนของพี่...พี่คิดว่าแค่ไปกินข้าว มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ไม่คิดว่าทีมจะโกรธขนาดนี้...”
“...ถ้าเป็นคนอื่น ทีมไม่ว่าอะไรหรอก แต่แม็คมันต้องเอาเรื่องพี่ยอดไปกินข้าวกับเค้ามากระแทกหน้าทีมแน่ ๆ...”
“...พี่เข้าใจ...”
“...แล้วแม็คว่ายังไงมั่งล่ะ ที่พี่ยอดไม่ไปกับเค้าอ่ะ...” 
“...เค้าถามเหตุผล พี่ก็บอกว่าเราไม่ควรไปด้วยกันสองคน เพราะพี่มีทีมแล้ว...”  พี่ยอดพูดเขิน ๆ
“...แล้วถ้าทีมยังจะไปกรุงเทพฯ กับคุณกรณ์ พี่ยอดจะว่าอะไรป่าว...”  ผมหันไปถามพี่ยอด
“...ไม่ว่า...แต่ไม่ให้ไป...”  พี่ยอดทำหน้าโหด
“...ทำไมอ่ะ...” ผมอมยิ้ม
“...ถ้าไปกับคนอื่นพี่ไม่ว่าหรอก...แต่กับกรณ์พี่ไม่ไว้ใจเลย ถึงทีมจะรอดมาได้ แต่เค้าก็เอาเรื่องทีมมาปั่นหัวพี่ได้อีกนาน...”
“...ขอทีมคิดซักคืนละกัน...”  ผมบอกพี่ยอด เมื่อคืนเค้าทำให้ผมนอนไม่หลับเป็นครั้งแรกในชีวิต เพราะมัวแต่คิดเรื่องของเค้า และจะทำยังไงให้ทุกคนรู้ว่าผมกับพี่ยอดไม่ได้เป็นอะไรกัน
“...โอเค...”  พี่ยอดรับคำหงอย ๆ
*
*
...เราทำเกินไปหรือเปล่าหว่า...พี่ยอดดูซึม คิ้วขมวดแทบจะชนกัน และถอนหายใจบ่อย ๆ อยากจะบอกเค้าเหลือเกินว่า เมื่อคืน ผมก็เป็นอย่างนี้ เพียงแต่ ผมเครียดอยู่คนเดียวในห้อง...
“...ไปไหนอ่ะ...”  พี่ยอดร้องถามเมื่อเห็นผมลุกจากโซฟาจะเข้าห้องนอนตัวเอง
“...ไปซักผ้ามั้ง...”  ผมกวน
“...โห...คืนนี้นอนห้องพี่นะ...”  พี่ยอดอ้อน
“...ไม่เอา...ทีมอยากนอนคิดอะไรเงียบ ๆ คนเดียว...”  ผมแกล้งต่อ
“...อืม...ก็ได้...”  พี่ยอดรับคำซึม ๆ
*
*
...แกล้งเค้า แต่ทำไมเรากระสับกระส่ายซะเองวะ...ผมพลิกตัวไปมา นอนคว่ำ นอนหงาย นอนตะแคงหลายท่า ปกติหัวถึงหมอนก็หลับปุ๋ย คืนนี้ไม่มีอะไรต้องกังวลแล้ว หลับซะทีสิ...แต่...ดึกขนาดนี้ ทำไมยังได้ยินเสียงทีวีแว่ว ๆ พี่ยอดยังไม่นอนอีกเหรอ...

...ผมตัดสินใจเปิดประตูออกไปเบา ๆ เห็นพี่ยอดนอนหลับตา เอาแขนก่ายหน้าผากอยู่บนโซฟา...ภาพผู้ชายใส่กางเกงบอล เปลือยอก โชว์กล้ามท้อง และไรขนอ่อน ๆ มันควรจะทำให้ผมปั่นป่วนไม่ใช่เหรอ...แต่อาการของพี่ยอดตอนนี้มันทำให้ผมสงสารเค้าขึ้นมาจับใจ...
“...พี่ยอด...”  ผมเขย่าขาเค้าเบา ๆ
“...อ้าว...ทำไมยังไม่นอนล่ะ...”  พี่ยอดลืมตาขึ้นมาถามผมเสียงแห้งผาก
“...ก็นอนคิดคนเดียว มันคิดไม่ออกอ่ะ...ต้องเห็นหน้าพี่ยอดเพื่อประกอบการตัดสินใจด้วย...”  ผมพูดขำ ๆ
“...ทีมรู้มั้ย...พี่ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อนเลยนะ...ไม่น่าเชื่อว่าทีมจะทำให้พี่จุกซะร้องไม่ออก...”  พี่ยอดพยายามฝืนยิ้ม
“...ไปนอนเหอะ...เร็วดึกแล้ว...เดี๋ยวทีมไปส่ง...” ผมพูดพลางปิดทีวี ปิดแอร์ แล้วฉุดพี่ยอดลุกขึ้นจากโซฟา ก่อนจะจูงมือพี่ยอดเข้าห้องนอน
“...อารมณ์ไหนเนี่ย...”  พี่ยอดถาม เมื่อผมดันพี่ยอดให้นอนลง แล้วทิ้งตัวลงไปซุกที่ไหล่ของเค้า
“...ทีมไม่ไปกับคุณกรณ์แล้วนะ...เพื่อนที่กรุงเทพฯ อีกไม่นานก็ได้เจอกันแล้ว...ส่วนคุณกรณ์ทีมช่วยงานเค้าที่สนามบินที่นี่ก็ได้...”
“...ทำไมต้องให้ฟร้อนท์ไปรับด้วยล่ะ...แขกคนไทยทั้งนั้น...”
“...ถ้าเค้าให้ทีมไป ทีมก็ไป เพราะอย่างน้อยมันก็เป็นประสบการณ์ทำงาน...แต่จริง ๆ แล้วมันควรจะเป็นหน้าที่ของ GRO นี่หว่า...”  ผมนึกได้
“...นั่นแหละ...อยู่ห่าง ๆ เค้าไว้หน่อยก็ดีนะ...พี่หวง...”  พี่ยอดยิ้มเป็นครั้งแรกในรอบหลายชั่วโมงนี้ ก่อนจะหอมหน้าผากผมเบา ๆ และไล่ปลายจมูกลงมาเรื่อย ๆ
“...พอแล้วพี่ยอด...”  ผมห้ามเสียงหอบ ๆ เมื่อพี่ยอดถอนริมฝีปากของเค้าออกจากปากผม ก่อนจะซุกลงมาที่จุดอ่อนของผม
“...พี่ตามใจทีมตลอด...ทีมถึงรอดมาได้ทุกวันนี้...แต่ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่ปล่อยหรอก...”  พี่ยอดพูดยิ้ม ๆ
“...ถ้าทีมจะเสียซิงอ่ะ...ต้องโดนข่มขืนแล้วแหละ...ทีมควบคุมตัวเองได้อยู่แล้ว...”  ผมเถียง ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าถ้าเป็นพี่ยอด ผมเต็มใจสนอง แต่เค้าดันไม่รุกให้มากกว่านี้...เฮ้อ...เป็นคนดีจริง ๆ
*
*
...บรรยากาศทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม...และดูเหมืนจะยิ่งดีขึ้น...วันนี้ผมตื่นเช้ากว่าปกติ ล้างหน้า แปรงฟัน หาชุดเก่า ๆ โทรม ๆ เพื่อไปออกกำลังกายกับพี่ยอด...เพิ่งรู้ว่าการตื่นแต่เช้ามันดีอย่างนี้นี่เอง...อากาศสดชื่น...น้ำทะเลใสจนเห็นพื้นทรายด้านล่าง คลื่นลูกเล็ก ๆ ทำให้ผมกับพี่ยอดสามารถว่ายน้ำได้สบาย...แดดไม่มี ไม่ต้องกลัวตัวดำ...เสียอย่างเดียว ตรงที่น้ำมันเย็นไปหน่อย...
“...นึกยังไงถึงมาออกกำลังกายตอนเช้าได้ล่ะ...ไม่เล่นโยคะแล้วเหรอ...”  แม็คลอยหน้าลอยตาทักผมเมื่อเจอกันที่หาดทรายขณะที่เรากำลังจะเดินกลับห้อง ผมทำท่าให้พี่ยอดขึ้นไปก่อน แล้วหันมาคุยกับแม็ค
“...ก็อยากรู้ว่ามาออกกำลังกายตอนเช้านี่มันเป็นยังไง...มันปลอดโปร่ง...โล่งสบาย...แต่ไม่ดีอย่างนึง...พวกที่ชอบลักกินขโมยกินส่วนมากจะใช้เวลาช่วงนี้หากินแหละ...”  ผมพูดขำ ๆ แต่แม็คเม้มปากแน่น
“...อ๋อ...ก็เลยต้องตามมาเฝ้า...”  แม็คกัด
“...แหม...ก็นิดนึงอ่ะนะ...ของดี ๆ ถ้าไม่เฝ้าระวังไว้...หมาก็คาบไปทานสิจ๊ะ...”  ผมกัดกลับ
“...งั้นก็เฝ้าดี ๆ ละกัน...อย่าเผลอล่ะ...” 
“...ถ้าคิดว่าเอาไปได้ก็เอาไปสิ...ยังไงก็ได้แค่ตัว...ถ้าคนเค้ามีใจ ไม่เห็นต้องพยายามรอให้เจ้าของเค้าเผลอเลย...”  ผมจัดให้อีกดอกก่อนจะยิ้มมุมปากนิดนึง แล้วเดินขึ้นห้องตามพี่ยอดไป
*
*
...ผมกับแม็คเจอกันอีกครั้งที่ฟร้อนท์...เราสองคนใส่หน้ากากเข้าหากัน...ช่วยกันรับเช็คเอ้าท์ตามที่พี่รุจจัดงานให้...ตอนเช็คเอ้าท์เป็นอะไรที่วุ่นวายมาก ปกติทำคนเดียวได้ แต่เช้า ๆ แบบนี้แขกเยอะ มารุมกันเต็มเค้าท์เตอร์...ไหนจะต้องห่วงกับค่าใช้จ่ายที่รอแม่บ้านแจ้งลงมาจากห้อง...ไหนจะโดนแขกกดดัน เพราะต้องรีบขึ้นเครื่อง...อีกทั้งพวกไกด์ พวกหัวหน้าทัวร์ก็เร่งซะจนน่ารำคาญ...แต่ผมก็ยังยิ้มได้...ส่วนแม็คนอกจากไม่ยิ้มแล้ว ยังแสดงท่าทางหงุดหงิดใส่แขกอีก...
“...พี่...วันเสาร์ทีมจะไปกรุงเทพฯ แล้วก็จะแวะไปตัดผมทรงนี้แหละ...”  ผมเปิดแม็กกาซีนแล้วเม้าท์กับพี่ที่ฟร้อนท์ หลังจากแขกเริ่มซาลงในช่วงสาย แม็คไม่เข้ามาร่วมวง แต่ยืนเก็บเอกสารอยู่ไม่ไกล
“...แกจะบ้าเหรอ...สกินเฮดเลยนะ...”
“...พี่ยอดชอบ...”  ผมทำเป็นกระซิบแต่เสียงดังลอดออกไป
“...อีตายอดนี่ก็แปลก...มิน่าถึงได้โสดมานาน...”  พี่เค้าเม้าท์
“...มีแปลกกว่านั้นอีก...เค้าชอบให้ใส่เสื้อผ้าโทรม ๆ เก่า ๆ อ่ะ...” 
“...เออว่ะ...พี่เห็นแต่เค้าใส่เสื้อผ้าโทรม ๆ เหมือนกัน...แต่พอทีมมาอยู่นี่ ถึงได้ดูดีขึ้น...ตอนแรกพี่เรียกตายอดว่าตาฤาษีเลยนะ...เมื่อก่อนเค้าเถื๊อน เถื่อน...” 
*
*
...พอแม็คเดินเข้าหลังฟร้อนท์ ผมก็เอากระดาษสอดคั่นหน้าทรงผมไว้ แล้วคุยเรื่องอื่นแทน...ไม่นานนักเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น หน้าจอโชว์เบอร์โต๊ะคุณกรณ์...ผมกับพี่อีกคนมองหน้ากัน...สุดท้ายผมก็ต้องเป็นคนรับสาย...แม็คเดินออกมาทำเป็นเนียนฟังผมคุยกับคุณกรณ์...เราน่าจะไปเรียนนิเทศนะเนี่ย...แอ็คติ้งเสียดายที่ไม่ได้ไปกรุงเทพฯ ของผม ทำให้แม็คแอบยิ้มมุมปาก...

...คุณกรณ์โทรมาบอกว่า เค้าจำเป็นต้องไปกรุงเทพฯ กับแม็ค เพื่อทำเรื่องเอกสารหลายอย่าง...ครั้งนี้ไม่สะดวกให้ผมไปด้วย...แต่ถ้ามีโอกาสครั้งหน้าจะพาผมไปแน่นอน...ผมก็โอดโอยกับคุณกรณ์นิดนึง บ่น ๆ ว่าคิดถึงเพื่อน อยากไปเที่ยวสีลม อยากไปตัดผม อยากกินขนมหลายอย่างเลย...คุณกรณ์บอกว่าจะซื้อขนมมาฝากก่อนจะวางสายไป...

...เฮ้อ...ขอบคุณวิชาการจัดการ และจิตวิทยาทั่วไปที่ร่ำเรียนมาด้วยความยากลำบากทั้งสองสถาบัน...เมื่อจับจุดถูก ผมก็ไม่จำเป็นต้องหาเรื่องโกหกคุณกรณ์เพื่อจะปฏิเสธการไปกรุงเทพฯ กับเค้าในครั้งนี้...และไม่ต้องเดาเลยว่า แม็คเป็นคนขอไปกับคุณกรณ์ และเค้าจะต้องกลับมาที่นี่อีกครั้งในสภาพที่เค้าเข้าใจว่าพี่ยอดชอบ และทำในสิ่งผมตั้งใจจะทำ...อยากก๊อบปี้เราดีนัก เดี๋ยวจะหาคาแรคเตอร์ให้...ได้เป็น One and Only หนึ่งเดียวของโรงแรมนี้เลย....
*
*
“...ไม่ได้กินข้าวกลางวันด้วยกันนานเลยนะเพื่อน...”  มิ้นท์เดินเข้ามาในแคนทีน ร่วมโต๊ะกินข้าวกับผมและแก้ว วันนี้พี่ยอดติดงานดูแลสถานที่ด้านนอกตัวอาคารโรงแรม และยังไม่ว่างจะกินข้าวตอนนี้
“...แล้วมิ้นท์รีบตื่นมาทำไมอ่ะ...”
“...ตื่นมาให้หมาหอน แล้วนอนต่อหรือเปล่า...”  ผมกัดขำ ๆ
“...อีเวร...กูจะไปแจ้งฝ่ายบุคคลเรื่องย้ายออกย่ะ...”
“...อืม...ทีม...ตกลงทีมไม่ย้ายมาห้องเราแล้วใช่มั้ย...”  แก้วถาม
“...รู้ได้ไงอ่ะ...”  ผมงง
“...ไผ่บอก...พี่ยอดบอกให้ไผ่ย้ายมาอยู่ห้องเราด้วย...”  แก้วพูดเขิน ๆ
“...พี่ยอดนี่ร้ายนะ...กันเมียไม่ให้หนีไปไหนเลย...” 
“...อีนี่...ยังไม่ได้เป็นอะไรกัน...”  ผมแย้ง หน้าแดง
“...ถ้าเป็นกูนะ...ถึงพี่ยอดไม่ทำอะไร กูจะกระดึ๊บ กระดึ๊บขึ้นคล่อมเองเลย...”  มิ้นท์แหย่ผม
“...โอ๊ย...เด็กสมัยใหม่ เรียนยังไม่ทันจบก็มีผัวกันเป็นคู่ ๆ แล้ว...”  เสียงอีอ้วนพูดลอย ๆ จากโต๊ะด้านข้าง
“...อืม...สงสัยกูต้องหาผัวฝรั่งบ้าง...เผื่อจะได้มีบ้าน มีรถ สบาย ๆ ไม่ต้องดิ้นรนทำงานให้เหนื่อย...”  อีผอมพูดบ้าง
“...บางคนก็เรียนมาซะดี...สุดท้ายก็ตั้งหน้าตั้งตาหาผัว...มาฝึกงานแท้ ๆ มีแต่คนพูดถึงเรื่องผู้ชาย ไม่มีเรื่องงานเลย...”  อีสองคนนั้นยังหาเรื่องมากัดพวกผมอีก ถ้าไม่ติดว่าแก้วห้ามไว้ อีตุ๊ดผีสองตัวนั่นคงได้โดนอีมิ้นท์ร่อนจานกระแทกปากแน่
“...เราจะไม่พูดถึงเรื่องการศึกษานะ...เพราะโอกาสของแต่ละคนไม่เหมือนกัน...แต่บางที การศึกษาจะทำให้คนมีความคิดมากขึ้น...อ้อ...แล้วถ้าอยากได้บ้าน ได้รถ แบบสบาย ๆ อ่ะนะ...เดี๋ยวจะเผาไปให้...”  ระหว่างเดินไปเก็บจาน ผมเอามือเท้าโต๊ะของอีสองคนนั่น แล้วพูดเสียงเรียบ พลางมองหน้าพวกมันสลับกันด้วยแววตาสมเพช ก่อนจะเดินตามเพื่อนสาวไปโดยไม่สนใจกับเสียงกรีดร้องโหยหวนตามหลัง
*
*
...วันอาทิตย์ พวกเราช่วยกันขนสมบัติมิ้นท์ไปบ้านของฟิลิปในตัวเมืองด้วยรถใหม่ป้ายแดงของเค้าที่เพิ่งซื้อด้วยเงินสด หลังจากที่พวกเค้าสองคนตกลงจะตั้งรกรากที่นี่ และมีโปรแกรมจะทำร้านอาหารร่วมกันหลังจากมิ้นท์เรียนจบ...ตอนแรกที่พวกเรากลัวว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองจะไม่ยั่งยืน เพราะที่ผมเคยเห็นฝรั่งมา มักจะเจอแต่ประเภทรักเร็ว เลิกเร็ว...แต่ฟิลิปยืนยันว่า เค้ารักมิ้นท์จริง ๆ เพราะมิ้นท์ไม่เหมือนคนอื่นที่เค้าเคยคบมา...มิ้นท์ไม่เคยพูดเรื่องเงิน ขยันทำงาน และที่สำคัญคือ มีความฝันเช่นเดียวกับเค้า คือเปิดร้านอาหาร...ไม่เสียแรงที่มิ้นท์เรียนคหกรรม เพราะร้านอาหารที่กำลังจะเปิด มีทั้งอาหารไทย และอาหารฝรั่งตามความถนัดของทั้งคู่...

...ฟิลิปบอกผมว่า อยากให้ผมมาช่วยจัดการร้านในช่วงแรก...พี่ยอดยิ้มดีใจ เมื่อผมรับปาก เพราะนั่นหมายความว่า ผมจะได้มีเวลาอยู่กับเค้าอีกพักใหญ่ ก่อนที่ผมจะไปสมัครงานประจำที่กรุงเทพฯ...มันก็ไม่ได้เสียหายอะไร ถ้าผมจะอยู่ที่นี่ต่อ เพราะฝึกงานเสร็จ ผมก็จบแล้ว ไม่มีอะไรค้างคาที่กรุงเทพฯ นอกจากจะจัดการเรื่องเอกสารขอจบนิดหน่อย...และกำหนดรับปริญญาก็เป็นปีต่อไป...

...อีกอย่างบ้านของฟิลิปก็ยังมีห้องว่างเหลือให้ผมพักได้อีก...ส่วนแก้วเอง มิ้นท์ก็อยากให้มาช่วยเหมือนกัน แต่แก้วยังแบ่งรับแบ่งสู้อยู่ เพราะความสัมพันธ์ของแก้วกับไผ่ ยังไม่ชัดเจนนัก...ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะแก้วไม่ค่อยพูด หรือแสดงความรู้สึกของตัวเองมากนัก...ส่วนไผ่ก็เป็นเด็กธรรมดา ที่ไม่เคยรู้จักความรัก ถึงแม้ว่าในวิทยาลัย ไผ่จะมีคนมาชอบเยอะ แต่ความซื่อของเค้า ทำให้ยังไม่เจอใครที่รักเค้าจริง ๆ ซะที...

***************************************************************************
…ขอบคุณทุกกำลังใจ ทุกความเห็นนะครับ...วันนี้ไม่ได้ออกไปไหน แดดแรงมาก อยู่บ้าน ก็เลยมาต่อให้นิดนึง...เห็นรีพลายแล้วชื่นใจ หายเมื่อยแบบไม่ต้องไปนวดเลย...ข้อดีอีกอย่างของการมาเขียนเรื่องนี้คือ ทำให้อยู่บ้าน ไม่ต้องออกไปไหน ไม่เสียเงินด้วย...
...เป้...

[shiro_niji]

ครั้งหน้ารอดูแมกส์ตัดสกินเฮด

[Little Devil]

ขอบคุณนะน้องเป้ น้องทีมเลือกหัวใจตัวเอง
ต้องรอลุ้นพายุลูกต่อไปใช่มะ

[namtaan]

สนุกจริงๆเลย
สะใจมาก ทีมแก้ทุกอย่างได้ลงตัว
พี่ยอดไปไหนไม่รอด คุณกรณ์ปฏิเสธการเดินทางเอง
แถมยังจะได้แม็คแบบนิวลุคอีก
บวกอีก 1 แต้ม ขอบคุณคุณเป้มากค่ะ

เห็นรีพลายแล้วชื่นใจ หายเมื่อยแบบไม่ต้องไปนวดเลย...ข้อดีอีกอย่างของการมาเขียนเรื่องนี้คือ ทำให้อยู่บ้าน ไม่ต้องออกไปไหน ไม่เสียเงินด้วย...
^
^
แบบนี้ต้องมาต่อบ่อยๆ นะคะ จะได้ประหยัดและหายเมื่อย 

[13th Devil]

แหม... พอดีกับพี่ยอดแล้ว หนูทีมก็เล่นเกมต่อเลยนะจ๊ะ นางร้ายจริงๆ ด้วยอ่ะแบบนี้ 
ขอบคุณคุณเป้ สำหรับตอนใหม่ครับ......แล้วรีบมาต่อเรื่อยๆ นะครับ จะได้สดชื่น ไม่ปวดไม่เหมื่อย ตลอดไงครับผม

[IIMisssoMII]

งั้นพี่เป้อยู่บ้าน บ่อย ๆ สิคะ
รอดูโฉมใหม่นังแมกซ์ ฮ่าๆๆ

[cavalli]

 

[jokirito]

    น้องทีมเนี่ยสุดยอดจริงๆ   ยกตำแหน่งสุดยอดนายเอกดาวรุ่งพุ่งแรงไปเลย เคลียร์ปัญหาทุกอย่างได้หมดจดมาก 

[mecon]

  พี่ยอดดีเกินไปที่ไม่รุกฆาตชิมิเคอะน้องทีม....
แรงดีไม่มีตกจิกๆจะแพ้ก็แค่เวลาอิพี่ยอดมันทำให้เสียหลักก็เท่านั้นแหละ
นอกนั้นนุ้งทีมก็กวัดแกว่งดาบได้ทุกทิศ เก่งจริงๆแม่คุณ
เพื่อนมิ้นท์ออกเรือนไปล่ะ ไวจริงเชียว ย๊ากกกถ้าพี่ยอดไม่คืบไม่คลาน
นุ้งทีมก็จัดการเลยสิเคอะให้ไว ไหนๆอิพี่ยอดก็เป็นลูกไก่เชืองๆแล้วนี่นา

วันจันทร์จะได้เหนนังนุ้งแม็กเป็นอิโล้นซ่ามั๊ญนะ....

+1 คะ

[M@nfaNG]

โล่งอกหน่อยดีกันสักที คราวนี้ก็ลุ้นต่อให้ตาแม็คหัวล้าน
ที่ต้องลุ้นหนักๆอีกอย่างคือ..เมื่อไหร่จะร่วมหอกันสักที
น้องทีมจะเลิกฝึกงานแล้วนะ

ขอบคุณ คุณเป้ค่ะ ยอมเสียเวลาพักผ่อนมาเขียนนิยายให้อ่านกัน

[wan]

  สรุปทุกปัญหา ทีนจัดการได้

แต่ละดอก แต่ละไม้ ที่ส่งให้กับสหายสงครามมันช่าง 

มารอดู การออกแบบของทีนที่ให้กับ แม็ค

+1 ให้เป้ สำหรับการไม่ออกไปไหน ขอบคุณครับ   

[ronlbb]

ดีกันแล้ว

ดีใจจัง

 

[┗◎┗◎]

พี่ยอดน่ารัก 

[vvivy]

 

ทีมเยี่ยมมาก พี่ยอดน่าร้ากกก

ส่วนเเมค หุหุ สกินเฮด

  คุณเป้ค่ะ รอติดตามนะคะ

[silverspoon]

ชอบนายเอกแบบทีมมากมาย เฉือนกะตัวร้ายสนุกมาก 

[dragon3oyd]

ไม่อยากจะคิดภาพ น้องแมคตัดสกินเฮด 55555

[SoYiLovE]

ดีใจจัง ดีกันแล้ว

พี่ยอดน่ารักเนอะ ตามใจทีมดีอ่ะ และไม่โง่แบบพระเอกในละคร


---------------

โหหหหหห คนเล่าหน้าตาสวยได้รูปจัง (ผู้ชายหน้าสวย)

รอตอนต่อไป 

[jeaby@_@]

เเมคเอ๋ย ห้าๆๆๆ สะใจ
ยากทำตามดีนัก
ได้เด่นเเน่ๆ 

พี่ยอดน่ารัก ทีมก็เจ๋ง ตาต่อตา ฟันต่อฟัน

พี่เป้ขอบคุณค่ะ สนุกจังเลย

ปล. ใช่รูปพี่เป้อะป่าว น่ารักทุกรูปเลยในดิสอะค่ะ 

[*SparklinG*]

สะใจจริงจัง ฮ่าๆๆๆ อยากดูแม็คหัวเกรียน!!

[thaitanoi]

รอดูแม๊คในโฉมใหม่ซิจะแจ่มซักแค่ไหนนะ ทีมยังคงเก่งเสมอ ขอบคุณคุณเป้นะครับ

[kasarus]

ไชโย ทีมยืดเวลาอยู่ที่นี่ต่อไปได้แล้ว
พี่ยอดก็รีบๆ เผด็จศึก เอ๊ยยยยยยยยย เผด็จหัวใจทีมให้ได้เร็วๆ นะ

[nOn†ღ]

น้องแม็คกะผมทรงใหม่ สะจายยยย 

[hikikomori]

โหยยย   คิดสภาพแม้คมาพร้อมหัวสกินเฮ้ดกะเสื้อผ้าโทรมๆ  สะจายยยยยยยยย

คืนดีกันแล้วคู่นี้ อิอิ น่ารักได้อีกนะ

อยากให้ทีมมาทำงานใกล้ๆพี่ยอดจริงๆอ่ะ อย่ากลับกรุงเทพเลยน้า

[Cha Ris Ma]

 
น้องทีมยังแรงดีไม่มีตก
ระบบการจัดการเยี่ยมยอด

[@BUA@]

น้องทีมร้ายได้น่ารักเหมือนเดิม
 
แม็คจะออกมาสภาพไหนเนี่ย

[ifwedo]

รอตอนหน้าแรงงง

[aujozena]

 :haun4:แมคตัดสกินเฮด เอิ่ม..

[« ‡± ÚêKí ±‡ »]

นางร้ายตัวจริง !!! 

[tutu]

 

สะจาย

[ok.betong]

ผมก็ทำงานโรงแรมนะ
บรรยากาศแบบนี้เลย