We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว)  (อ่าน 1950120 ครั้ง)

ออฟไลน์ nana

  • 아주마 애기 두명 ㅋㅋ
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-2
น้องซอนย่าโดนซะแล้ว :laugh:

ออฟไลน์ jeaby@_@

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +454/-3
รอดูคืนพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นน้า

เกลียดนางซอนย่าเจงๆเลย อยากตบๆๆ :angry2:

ทีมเก่งจัง

ออฟไลน์ a_tapha

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4981
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +397/-1
 o13    สุดยอดเหมือนเดิม



ออฟไลน์ JJHJJH

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +293/-2
ซอยถี่ เอ๊ย ลงถี่กว่านี้ก็ได้นะค๊า ยินดีค่า

mma419109

  • บุคคลทั่วไป
        จะรู้จักเข็ดหลาบกันบ้างไหมหนอ  งานปาร์ตี้ริมหาดจะมีอะไร
 สนุกๆเกิดขึ้นชักตื่นเต้นแล้ว


           :man1:น้องเป้คนขยัน รักษาสุขภาพด้วยนะ

ออฟไลน์ thaitanoi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1451
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-2
สนุกดีครับ รอตอนงานปาตี้ของสามสาวว่าจะสนุกแค่ไหน

ออฟไลน์ เกริด้า(๐-*-๐)v

  • ไม่อยากคิดอะไรทั้งนั้นแหละ
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3191
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +349/-29
สะใจ๋สะจายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย   :laugh: :laugh:

เป็นไงล่ะนังซอนย่า อยากเล่นทีมดั๊นโดนเล่นกลับซะเอง   :m20:

แต่ก็อย่างงั้นแหละ ทีมเป็นคนมีไหวพริบดีจะตายยยยยยยย   o13   

แล้วอีกอย่าง..เรื่องงานก็ไม่ควรเอามาล้อเล่นด้วยนะยะ   :angry2:

Fern_YJ

  • บุคคลทั่วไป
ชอบให้ลงถี่ๆนั่นใช่ค่ะ
ชอบให้ซอยถี่ๆ นั่นก็ใช่ (ห๊ะ???) เอ๊ย ไม่ช่ายยย~
ชอบตอนนี้ๆ อ่านตอนหนูทีมสู้คนแล้วแล้วฮึกเหิมดีค่ะ ฮ่าๆ
จริงๆชอบคนแบบมิ้นต์จังเลยค่ะ ไม่รู้ทำไม ลุ้นๆให้มิ้นต์ได้กะเชฟเร็วๆน้าตัวเธอ
เค้าชอบของแรงๆ 
พี่ยอดนี่ดูไปดูมา เคะป่าว(วะ)คะ? เขินอายได้น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆพ่อคุณ พ่อมหาจำเริญ ฮ่าๆ
รอนะคะ ขอบพระคุณสำหรับตอนนี้ค่า :pig4:

dragon3oyd

  • บุคคลทั่วไป
กร๊ากกกกกกก สะจายยยยย
ทีมม สุดยอดอ่ะะะ แรงอีกก หุหุ


พี่ยอดดด น่ารักจังเลยย ><

thomaskung

  • บุคคลทั่วไป
ติดงอมแงม งึมงัม มาลงบ่อย ๆ นะ

 :z13:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






RomeO_C_Leng

  • บุคคลทั่วไป
เย้ๆๆๆๆๆๆมาลงแล้วว

ขอบคุณมากนะครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ

แต่ทีมแรงงงงงงงงงงงงงจิง ๆ -*-

crazykung

  • บุคคลทั่วไป
 o13 o13

มาไม่บ่อยแต่ซอยถี่ๆก้อโอเคครับพี่

อิอิ

แล้วจามารอ่านครับ

DekDoy

  • บุคคลทั่วไป
 :angry2:

สู้ต่อไป ทีม

ออฟไลน์ a_tapha

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4981
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +397/-1


เข้ามาดันรอคนสวยค่ะ


 :z2:


ออฟไลน์ aha

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 125
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
 :pighaun: :pighaun: :pighaun:


เมื่อไหร่จะมาสักที รออยู่น้า

นายเอกเรา แรงได้อีกนะ

 :fire: :fire: :fire:


ออฟไลน์ LEO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 924
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +366/-3
...ชอบทั้งลงถี่ๆ...และ...ซอยถี่ๆแหละ...เย้ยยยย :impress2:
... :pig4:

ออฟไลน์ RemySexyCool

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 313
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1090/-2
    • RemySexyCool
We belong together 23

...ช่วงเช้าจะยุ่งเพราะแขกเช็คเอ้าท์...พอตอนบ่ายแขกใหม่ก็ทยอยเข้าเช็คอิน...ขั้นตอนทำเช็คอิน ก็ต้องอาศัยแม่บ้านอีกเช่นเคย เพราะทางแผนกแม่บ้านเมื่อทำห้องสะอาดเรียบร้อย ก็จะแก้ไขในคอมพิวเตอร์ให้ทางฟร้อนท์ได้รู้ว่าห้องไหนสะอาดพร้อมส่งแขกใหม่...แต่บางทีแขกจองห้องที่พิเศษไว้ พอเราเช็คในคอม เห็นว่าเป็นห้องว่าง แต่ยังไม่สะอาด...เราก็ต้องโทรถามแม่บ้านว่าห้องนั้นยังทำความสะอาดไม่เสร็จ หรือสะอาดแล้ว แต่แม่บ้านยังไม่ปล่อยลงเครื่อง เนื่องจากซุปเปอร์ไวเซอร์ยังไม่ได้ไปตรวจ และยังไม่ได้รับการยืนยันให้เปลี่ยนสถานะของห้องในคอมพิวเตอร์...

“...ห้อง 1209 วีซีหรือยัง...”  ผมถามออฟฟิศแม่บ้าน นังซอนย่ารับสายเหมือนเดิม (V/C = Vacant and Clean)
“...รอเดี๋ยว...”  ซอนย่าตอบเสียงแข็งก่อนวางหูไปเพื่อเช็คกับแม่บ้านบนฟลอร์
*
*
 “...วีซีแล้ว...ส่งมาได้...”  ซอนย่าโทรกลับในเวลาไม่นาน
“...อืม...แขกรีเควส...ผ้าห่มเพิ่ม 1 หมอน 1 ผ้าเช็ดตัว 2 เครื่องแปลงไฟด้วย...”  ผมพูดเป็นภาษาอังกฤษแบบดัดจริตทำสำเนียงให้ฟังยากที่สุด
“...เธอพูดอะไรของเธออ่ะ...”  นังซอนย่าตวาด
“...ไอพูดเพื่อให้แขกได้ยินด้วยว่าไอรีเควสไปให้ตรงกับที่แขกต้องการหรือเปล่า...”  ผมตอบเป็นภาษาอังกฤษอีก แขกที่อยู่กับผมพยักหน้าให้
“...พูดอะไร...พูดช้า ๆ สิ...แขกจะเอาอะไร...”  มันตวาดผมอีก
“...ตรงนั้นมีใครอยู่บ้าง โอนไปให้เราคุยก็ได้นะ...”  ผมยั่วโมโหมัน
“...มีคุณแม่บ้าน...แต่เค้ายุ่งอยู่...แขกจะเอาอะไรบอกเราก็ได้...”  ซอนย่าเสียงอ่อนลง
“...แขกอยากได้ผ้าห่มเพิ่ม 1 หมอน 1 ผ้าเช็ดตัว 2 แล้วก็เครื่องแปลงไฟ...” ในเมื่อมันพูดดีขึ้น ผมก็ตอบดี ๆ
“...โอเค...เดี๋ยวเราให้แม่บ้านไปใส่ไว้ในห้องเลย...” 
“...อืม...”  ผมรับคำแล้ววางสาย
*
*
...ผมเตือนมันแล้วว่าอย่าให้ผมเป็นฝ่ายเริ่มสงคราม...เพราะสงครามที่ผมก่อขึ้นจะไม่จบลงง่าย ๆ...ตลอดบ่ายนั้น ผมเกาะติดพี่ ๆ ที่รับเช็คอิน เพื่อช่วยเหลือ...ซอนย่ามันคงโมโหน่าดูที่รับสายจากฟร้อนท์กี่ครั้งก็เป็นผมพูด...ตะบี้ตะบันสั่งให้มันทำโน่นทำนี่โดยที่มันปฏิเสธไม่ได้ เพราะเป็นหน้าที่...แต่ผมจงใจแกล้งมัน ทั้ง ๆ ที่บางอย่าง ฟร้อนท์สามารถทำเองได้ หรือรอให้ผ่านไม่ก่อน ไม่ต้องจิกใช้ขนาดนั้น...

“...ห้อง 3102 วีซีหรือยัง...”  ผมโทรบอกมัน
“...รอเดี๋ยว...”  มันรับคำเสียงแข็งแล้ววางสายไป  ผมกลั้นหัวเราะ
“...นี่...เธอแกล้งเราใช่มั้ย...ห้อง 3102 มันมีที่ไหน...”  ไม่นานนักมันก็โทรกลับมาโวย
“...อุ๊ย...สงสัยเราพูดผิด...เราจะเอาห้อง 3002...โรงแรมเรามีแค่ 30 ชั้นนี่นา...ทำไมเธอไม่ท้วงเราล่ะ...”  ผมพูดขำ ๆ
“...เธอจงใจแกล้งเราใช่มั้ย...ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนะ...”  มันยังโวยวาย
“...ถ้าคิดว่าเราแกล้ง ต่อไปก็ระวังตัวให้มากขึ้นอีกนิดนะ...เกมนี้มันเพิ่งเริ่ม...มันยังไม่น่ากลัวเท่าไหร่หรอก....เมื่อวานบอกว่าอยากรู้นี่...ว่าเราน่ากลัวแค่ไหน...”  ผมพูดเสียงต่ำและหัวเราะในลำคอก่อนจะวางสายไป
*
*
...พอได้สะสางเรื่องนังซอนย่าแล้วผมค่อยทำงานอย่างมีความสุขมากขึ้น...ที่ผ่านมาก็แค่เบา ๆ เพื่อรอดูผลตอบรับจากมัน...ถ้ามันแรงมาอีก ผมก็จะแรงกลับไปสองเท่า...นึกในใจว่าอีมิ้นท์คงเอาอีผีสองตัวนั่นอยู่ เพราะมันก็แสบพอตัว...

“...ทีม...จะปิดรอบเช้าแล้ว...ตกลงเราต้องจ่ายเท่าไหร่เหรอ...” ซอนย่าเดินขึ้นมาหาผมที่หลังฟร้อนท์ ซึ่งผมกำลังเฮฮากับพี่ ๆ รอบบ่ายที่มาเตรียมตัวออนฟลอร์

“...รอเดี๋ยว...”  ผมเดินเชิด ๆ ออกไปหน้าฟร้อนท์ หยิบเอกสารแล้วเดินกลับมาหามัน แล้วเดินนำมันออกมาคุยกันที่อื่น
“...เราผิดเองแหละ ที่บอกทีมช้า แขกมันก็เลยหนีไป...นี่ขนาดลดแล้วยังแพงอยู่เลย...”  ซอนย่าพูดเสียงเบา สีหน้าสำนึกผิด เมื่อเห็นบิลในมือ
“...เธอต้องการให้เราโดนแขกวีนใช่มั้ย...”  ผมถามมันตรง ๆ
“...อืม...เราขอโทษนะ...”
“...ก็แค่นี้แหละ...เธอไม่ต้องจ่ายหรอก...เราเก็บเงินแขกแล้ว...”  ผมดึงบิลคืน พลางยื่นเอกสารอีกใบให้
“...แขกจ่ายได้ยังไงอ่ะ...”  ซอนย่าแปลกใจ
“...เราก็แค่โทรขึ้นไปถามแม่บ้านบนฟลอร์ แล้วก็คาดคั้นแขกอีกนิด...ทุกอย่างเคลียร์...”  ผมพูดยิ้ม ๆ
“...โอ๊ย...ขอบคุณมากทีม...ขอบคุณ...เรานึกว่าต้องเสียเงินซะแล้ว...ที่บ้านเราส่งเงินมาให้นิดเดียว เพราะเห็นว่าฝึกงานไม่ต้องใช้เงินเยอะ มีข้าวให้กิน 3 มื้อ มีฟอร์มให้ มาทำงานกับน้าไม่ต้องเสียเงิน...ถ้าต้องเอาเงินไปจ่ายคืนโรงแรม เราก็ไม่รู้จะบอกที่บ้านยังไง...”  ซอนย่ายิ้มหน้าบานแถมยังพูดอีกยาว
“...ตอนแรกก็กะว่าจะแกล้งให้เสียเงินแหละ...แต่ทำไม่ลง...”  ผมบอกความจริง
“...เราขอโทษ...ต่อไปเราจะไม่แกล้งทีมอีกแล้ว...พวกเรามาฝึกงานเหมือนกัน...เป็นเพื่อนกันดีกว่าเนอะ...”  ซอนย่าพูดพลางจับมือผม
“...เราไม่ได้โกรธกันนี่นา...แค่ไม่ชอบขี้หน้ากันเฉย ๆ...ใช่ป่ะ...”  ผมพูดขำ ๆ
“...อืม...ตอนแรกเราหมั่นไส้ แล้วก็อิจฉาทีมอ่ะ...”
“...เฮ้ย...เราน่าหมั่นไส้ตรงไหนวะ...”  ผมอยากรู้
“...ก็...รูปลักษณ์ภายนอกอ่ะ...เสื้อผ้าหน้าผม...แล้วก็ท่าทางมั่นเกินร้อย...”
“...โห...มันเป็นของมันเอง ไม่ได้ตั้งใจเลยนะ...แล้วอิจฉาอะไรอ่ะ...เราไม่มีอะไรให้น่าอิจฉาเลยนะเว้ย...”
“...นักศึกษามหาลัยชื่อดัง...รูปร่างหน้าตาดี...เครื่องประดับเต็มตัว...และที่สำคัญ...ได้อยู่ใกล้ชิดกับพี่ยอดด้วย...”
“...เรากับพี่ยอดไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย...”
“...ตอนนี้ยังไม่เป็น...แต่อีกหน่อยได้เป็นแน่...ข้างล่างเค้าแซวพี่ยอดกันกระจาย...”
“...เราไปทำงานก่อนดีกว่า...เปลี่ยนรอบแล้ว...พี่ ๆ คงตามหาเราอยู่...”  ผมตัดบทเพราะไม่อยากแสดงท่าทางแปลก ๆ ให้ซอนย่ามันรู้
“...แหม...ไม่ต้องอายหรอก...แค่เราเห็นทีมกับพี่ยอดเดินมาด้วยกัน...เราก็รู้แล้วว่าอย่างเราคงไม่มีสิทธิ์...” 
“....................................”  ผมพูดไม่ออก
*
*
...เลิกงาน...พี่ยอดเดินมารอผมที่หลังฟร้อนท์...เสียงพี่รุจแซวและหัวเราะดังลอดออกมาหน้าฟร้อนท์...พี่ที่อยู่รอบบ่ายบอกกับผมว่า มีพี่รุจคนเดียวที่กล้าแซวพี่ยอด...แผนกฟร้อนท์กับแผนกช่างแทบจะไม่ได้คลุกคลีกัน...ไม่เหมือนแผนกแม่บ้าน เพราะอยู่ชั้นใต้ดินเหมือนกัน...ดังนั้นพวกแม่บ้านจะสนิทและกล้าเล่นกับพี่ยอดมากกว่า...ทำให้ภาพพจน์ของพี่ยอดในสายตาแผนกอื่นกลายเป็นคนขรึมและขี้เก๊ก...

...แต่วันนี้พี่ยอดมายืนอมยิ้มปล่อยให้พี่รุจแซว และเล่นถึงเนื้อถึงตัวระหว่างรอผมเคลียร์งาน...พอทุกอย่างเรียบร้อย ผมก็เดินกลับพร้อมพี่ยอดท่ามกลางแบ็คกราวน์เป็นเพลงแต่งงานที่พี่ ๆ ส่งเสียงล้อ....

“...พี่ยอดไม่ต้องมารับมาส่งอย่างนี้ก็ได้นะ...”  ผมพูดทำลายความเงียบระหว่างเดินกลับ
“...ทำไมล่ะ...”
“...ก็...ก็...ก็...”  ผมพยายามนึกคำพูดที่ดูดี
“...ทีมอายเหรอ...”  พี่ยอดพูดเสียงเบา
“...ทีมกลัวพี่ยอดอายมากกว่า...”  ผมรีบพูดสวน
“...อายทำไม...ไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย...”
“...แต่มันแปลก ๆ ไง...”
“...ทีมมีใครที่ต้องแคร์เหรอ...” 
“...ไม่มี...”
“...พี่ก็ไม่มี...”  พูดจบพี่ยอดก็คว้ามือผมมาจับไว้แน่น...ตอนแรกผมจะสะบัดด้วยความเคยตัว...แต่ผมก็ต้องปล่อยให้เค้าจับมือผมเดินกลับห้อง เพราะผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากมือหนา และจากสายตาคมเข้มของพี่ยอด
*
*
...เราแวะกินข้าวกันที่แคนทีน...ไม่นานนัก คนที่ผมรู้จักทั้งหมดก็มาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย...แก้วมาพร้อมกับไผ่...มิ้นท์เดินยิ้มร่ามากับเชฟฟิลิป...ซอนย่ามากับพนักงานผู้ชายในชุดฟอร์มแม่บ้าน...ส่วนนังผีสองตัวนั้นเลิกงานตั้งแต่สามโมงเย็น คงกลับบ้านไปแล้ว...พวกเรานั่งร่วมโต๊ะกันได้อย่างไม่ขัดเขิน...พวกผู้ชายก็คุยกันไป...ส่วนพวกเราก็เม้าท์แบบเก็บอาการนิดนึง...สงสารก็แต่ฟิลิป ปกติเค้าจะได้สิทธิพิเศษกินข้าวที่คอฟฟี่ช็อฟ แบบเดียวกับผู้บริหาร หรือสั่งอาหารไปกินในงบที่โรงแรมเสนอให้...พอมาเจอแกงส้มชะอมกุ้ง กับปลาสลิดทอด และปลาอะไรไม่รู้ ตัวเล็ก ๆ ทอดกรอบ หวาน ๆ เค็ม ๆ โรยงาด้วย...ดูเหมือนเค้าจะแหยง ๆ แต่พอได้ลองกินกลับชอบ เพราะแกงส้มที่ป้าทำแยกให้คนใต้ที่เป็นคนท้องถิ่นกิน กับคนภาคอื่นคนละหม้อ...ฟิลิปจึงกินได้เยอะกว่าพวกเราซะอีก...


...ระหว่างมื้อเย็น...เราคุยกันเรื่องปาร์ตี้เย็นพรุ่งนี้...ซึ่งซอนย่าเองก็เพิ่งรู้ว่าเราจะจัดกันที่ชายหาด...หน้าที่จัดซื้อของสดจึงตกเป็นของซอนย่าแทน เพราะไผ่คงไม่ถนัดกับการจับจ่ายในตลาดสด...เราต้องให้ไผ่ใช้แรงงานแทน...ตกเย็นพนักงานรอบบ่ายเริ่มทยอยลงมากินข้าว...พวกเราจึงย้ายไปนั่งคุยกันที่ชายหาด...แต่ซอนย่ากับเด็กชีขอกลับบ้านก่อน...เราเลยแยกย้ายกันตรงนั้น...เชฟก็ขอตัวไปทำงานต่อ เพราะต้องเตรียมอาหารมื้อค่ำสำหรับแขก...

“...เดี๋ยวพี่มานะ...”  พี่ยอดขอตัวไปห้อง
“...แกไปดีกับอีซอนย่าตั้งแต่เมื่อไหร่วะ...”  มิ้นท์ถามผมทันทีที่พี่ยอดแยกตัวไป
“...ตอนบ่ายนี่เอง...”
“...ทีมมอบโชคให้ซอนย่าตั้งแต่เช้าเลยอ่ะดิ...เค้าลือกันทั้งแผนก...”  แก้วบอก
“...โห...ไม่มีอะไรมากหรอก...ช่างมันเถอะ...ตอนนี้เราก็โอเคกันแล้ว...”  ผมพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
*
*
...พวกเรานั่งเล่นอยู่ที่เก้าอี้ผ้าใบ มองดูพนักงานคนอื่นเล่นฟุตบอลชายหาด พลางคิดเมนู และจัดงบสำหรับปาร์ตี้พรุ่งนี้...พี่ยอดวิ่งลงมาสมทบในชุดเสื้อยืด กางเกงบอล...คงล้างหน้ามาด้วย เพราะหน้าใสกิ๊ก และเห็นไรผมเปียกนิด ๆ...

“...พี่ขอไปเล่นบอลกับเพื่อนก่อนนะ...เดี๋ยวมาคุยด้วย...ไผ่เอาหน่อยมั้ย...”  พี่ยอดพูดแล้วหันไปชวนไผ่ไปเล่นบอล
“...มันไม่ถนัดอ่ะครับพี่...”  ไผ่มองกางเกงนักศึกษาของตัวเอง
“...ไปเอากางเกงพี่ที่ห้องไปใส่ก่อนมั้ยล่ะ...”  พี่ยอดถาม
“...ไม่เป็นไรครับ...ผมเล่นแบบนี้ก็ได้...”  ว่าแล้วไผ่ก็ถอดรองเท้า ถุงเท้า ถอดเสื้อซ็อป และ...กางเกง เหลือแต่บ๊อกเซอร์ และเสื้อยืดสีขาว แก้วมองตาค้าง มิ้นท์มองแต่ช่วงกลางลำตัว ส่วนผม....มองไม่ได้ เพราะพี่ยอดจ้องอยู่แบบดุ ๆ
“...เพิ่งกินข้าวเสร็จ...ไปวิ่งเล่นบอลเดี๋ยวก็จุกหรอก...”  ผมบอกที่ยอด
“...เมื่อกี้พี่วิ่งขึ้นวิ่งลงสามชั้นยังไม่จุกเลย...ไม่เป็นไรหรอก...”
“...จ้า...เก่งที่สุด...”  ผมประชด
“...พี่ต้องออกกำลังกายเยอะ ๆ กลางคืนจะได้ไม่คิดเรื่องอื่น...หมดแรง กลับห้องก็นอนอย่างเดียว...”  พี่ยอดก้มหน้ามากระซิบข้างหูผม
“...ขอให้จริงเหอะ...” ผมกระซิบกลับ
“...อะไรกันน่ะสองคนนั้น...”  มิ้นท์ตะโกนแซว พี่ยอดเกาท้ายทอยแก้เขิน พลางพยักหน้าชวนไผ่วิ่งไปร่วมวง
“...ตกลงแกกับพี่ยอดเป็นอะไรก้นวะ...”  อีมิ้นท์เปิดประเด็นอีกแล้ว
“...พี่น้องร่วมห้อง...”  ผมตอบยิ้ม ๆ
“...ร่วมห้อง หรือร่วมเพศในห้องยะ...”
“...อีนี่...ยังไม่มีอะไรกันเว้ย...”
“...คงได้มีอะไรเร็ว ๆ นี้แหละ...ดูท่าแล้วไม่น่ารอด...”  อีมิ้นท์กัด ผมพูดไม่ออก หันไปหาแก้วให้ช่วย
“...อ้าว...นี่ก็มัวแต่นั่งมองผู้ชาย...ไม่พูดไม่จา...ไม่ช่วยกันเลย...ปล่อยให้อีมิ้นท์มันกัดเราอยู่คนเดียว...”
“...กินข้าวกะละมังเดียวกันแล้วยังจะกัดกันอีก...”  แก้วพูด แต่ไม่ละสายตาจากพวกที่เล่นบอล
“...ไม่ใช่หมา...”  ผมกับมิ้นท์แก้พร้อมกัน
*
*
...ตอนอยู่กรุงเทพฯ ผมไม่เคยได้มีโอกาสนั่งดูคนเล่นกีฬาเลย...แม้แต่งานกีฬาสี หรือกีฬามหาวิทยาลัย...เพราะมันดูเหมือนเกย์หื่น นั่งดูเป้าผู้ชาย...แต่...ตอนนี้ผมเพลินกับการดูบอลตรงหน้าจริง ๆ อาจจะเพราะตอนนี้พี่ยอดถอดเสื้อออก เหลือแต่กางเกงบอลบาง ๆ มองย้อนแสงแดดอ่อน ๆ ยามเย็น เห็นไปถึงไหนต่อไหน...

“...มึงทนไหวได้ยังไงวะทีม...ถ้ากูอยู่ห้องเดียวกับพี่ยอดคงได้...”
“...พอเลยอีหื่น...”  ผมเบรก
“...จริง ๆ นะ...ดูสิ...สูง..เข้ม...กล้ามตึงแน่นไปทั้งตัว...”  อีมิ้นท์เพ้อ
“...ทาร์เก็ตของแกมันพวกฝรั่งไม่ใช่เหรอ...”  ผมเบรกอีกรอบ
“...อีนี่...ตอนนี้น่ะ...อะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ...” อีมิ้นท์กระดี๊กระด๊า
“...เฮ้ย...พี่ยอด...”  แก้วร้องเสียงดัง ทำให้ผมกับมิ้นท์หันไปตามเสียง
“...พี่ยอดเป็นอะไรอ่ะ...”  ผมลุกขึ้นยืน เมื่อเห็นพี่ยอดนอนกุมข้อเท้าอยู่บนพิ้นทราย
“...อ้าว...พาพี่ยอดไปไหนอ่ะ...” มิ้นท์ร้องถาม
“...ไปดูกันเถอะ...” ผมวิ่งตามคนที่พยุงพี่ยอดออกไป


*****************************************************************************

...ขอบคุณทุกกำลังใจ...ทุกความเห็นนะครับ...มาช้าไปนิดนึง...คนเขียนมัวแต่ Enjoy shopping อากาศดี ทำให้อยากออกไปข้างนอก...แต่คิดว่าจะพอแล้ว...วันนี้หมดไปหลายตังค์...จากนี้ต่อไปคงมาได้ถี่ขึ้น...เพราะเห็นว่าคนอ่านชอบถี่ ๆ 555++

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป
ว่าจะมารอ
..lol..มาอัพพอดี
ขอบคุณนะ writer

namtaan

  • บุคคลทั่วไป
มาอัพถี่ๆ ยิ่งถูกใจเลยจริงๆหละจ้า
บวก 1 แต้มไปให้คุณเป้ไปก่อนเลย

และแล้วทีมก็สามารถเปลี่ยนศัตรูให้กลายเป็นมิตรได้
พี่ยอดข้อเท้าแพลงเหรอ หรือว่าโดนอะไรอ้ะ ทำไมต้องรีบพาออกไปขนาดนั้น


ออฟไลน์ Nichdia

  • สักวันผมจะเจอ...
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-1
มาดึกเชียว

พี่ยอดเจ็บ

หุหุ สงสัยงานนี้จะมีพยาบาลจำเป็น

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






DexTunG

  • บุคคลทั่วไป
ไปเที่ยวมาหลายวันไม่ได้อ่านเลย


กลับมาได้อ่านจุใจเลยทีเดียว :pig4:









 :undecided: :undecided:

ออฟไลน์ @BUA@

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +427/-8
ชอบเรื่องนี้อ่ะ   
 :กอด1:

mecon

  • บุคคลทั่วไป
แหม.......สาวๆดีกันแล้วก็ดีคะ...จะได้ไม่ต้องคิดแผนการอะไรให้ปวดเฮด
หมดคู่แข่งนังซอนย่าไปหนึ่ง โล่ง...อกอิแป้นเล้กๆไป  :jul3:
แต่...ตอนนี้ผมเพลินกับการดูบอลตรงหน้าจริง ๆ อาจจะเพราะตอนนี้พี่ยอดถอดเสื้อออก
 เหลือแต่กางเกงบอลบาง ๆ มองย้อนแสงแดดอ่อน ๆ ยามเย็น เห็นไปถึงไหนต่อไหน...

>>แล้วเห็นไปถึงไหนล่ะคะ  :m10: วิวดีเหมือนเกิน กรั่กอีกหน่อยต้องมานั่งชมบ่อยๆนะคะ หึหึมีให้เลือกสรร :laugh:

นายช่างเป็ฯอะไรไปคะ ...โธ่ๆข้อเท้าพลิกรึ  :man1:

ปล.+1 คะ คนแต่งช๊อปบ่อยจังแหม..น่าอิจเป็นที่สุด  ตอนนี้ o13

ออฟไลน์ ohm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 424
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-2
เป็นแฟนเรื่องนี้ด้วยคน
ทีมแรงดี ^^


ขอบคุณที่มาต่อคร้าบ (ชอบถี่ๆ อิๆ)

ออฟไลน์ tutu

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-2

jokirito

  • บุคคลทั่วไป
พี่ยอดข้อเท้าเป็นอะไรจ้ะ   :impress2:

ออฟไลน์ Cha Ris Ma

  • สาระไม่ค่อยมี...หน้าตาดีไปวันๆ
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3302
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +670/-0
 :z1:น้องทีมได้โอกาสดูแลพี่ยอด

ออฟไลน์ nidnoi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 558
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-0
สงสัยพี่ยอดต้องการพยาบาลพิเศษแน่ๆ
เจ็บอย่างนั้น 

 :z1:

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
แรงมาก็แรงกลับ ยื่นไมตรีมาก็ยื่นไมตรีกลับ  o13

หลังจากนี้คงได้พยาบาลกันหน้าดู รอไอ้ตอน ถี่ ๆ อยู่นะครับ เป้

+1 เป็นค่ามัดจำ  :z2:

ออฟไลน์ ronlbb

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1209
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
พี่ยอดไปไหนอ่ะ

มิ้นจ๊ะ  พูดผิดพูดใหม่ได้นะ
ไม่ใช่ทีมที่ทนไม่ไหว  แต่พี่ยอดอีกนิดและจะทนไม่ไหว  :z1: :z1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด