หวัดดีครับ
มาลงช้าอีกแล้ว
ช่วงนี้ไม่ว่างเลยครับ ไปทำธุระหลายๆที่เลยเขียนไม่เสร็จตอนสักที...
เอ่อ...ก็ขอบคุณสำหรับตอนที่แล้วนะ
มี nc นิดหน่อย แล้วเห็นทุกคนชอบกัน และบอกว่ามันพอดีเหมาะกับวาน
ก็ขอบคุณมากครับ ถึงมันจะน่าอายก็เถอะ แฮะแฮะ.........>_<.........
..........................................
จะคนนี้หรือคนไหนก็รักนายคนเดียว
~~43~~
รุ่งขึ้นของอีกวัน
ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการป่วย ทั้งตัวร้อน ทั้งเป็นไข้
และร่างกายไม่มีแรง แม้กระทั่งจะลุกเดิน
พี่กัทดูตกใจมาก
ผมรู้เลยว่าเป็นเพราะอะไรถึงได้ป่วยแบบนี้
" พี่กัทจะพาวานไปไหนครับ "
ผมลืมตาถามเสียงเบาเมื่อถูกพี่กัทอุ้มขึ้นจากเตียงนอนทั้งชุดนอนแบบนั้น
" พี่จะพาเราไปหาหมอไงครับ "
" ไม่ต้องหรอก วานไม่เป็นอะไรมาก กินยาแก้ปวดแก้ไข้ก็พอแล้วเดี๋ยวก็หาย "
" ไม่ได้หรอก พี่ไม่ไว้ใจ เกิดวานไม่หาย แล้วกลับอาการแย่ขึ้นกว่าเดิมจะทำยังไงล่ะ "
" ไม่เป็นไรหรอกคร้าบ "
" ไม่เป็นไรได้ยังไงล่ะ ไปหาหมอ วานจะได้หายเร็วๆ แล้วพี่ก็จะได้สบายใจด้วยไงครับ "
พี่กัทอธิบายให้ผมยอมไป
ได้ยินแล้วก็เข้าใจนะ ผมก็ไม่อยากทำให้พี่กัทไม่สบายใจด้วย
" งั้นก็ได้ครับ แต่ห้ามบอกหมอนะว่า....น่ะ " พี่กัทอมยิ้ม เพราะเข้าใจที่ผมพูดน่ะครับ
แล้วพี่กัทก็พาผมไปโรงพยาบาล
ตอนที่หมอมาตรวจก็ต้องกลั้นใจกลัวว่าหมอจะถามแล้วจะรู้ว่าสาเหตุที่ป่วยมันเป็นเพราะอะไร
แต่หมอก็แค่ตรวจ ไม่ได้ถามอะไร
แต่ถึงจะไม่ถาม ผมก็คิดว่า จริงๆแล้วหมอเค้าคงรู้แหล่ะครับ
ก็ทั่วตัวผมมีแต่รอยชํ้าเป็นจํ้าแดงๆ
และที่หนักสุดคือที่ต้นคอกับที่หน้าอกของผม
พี่กัทฝากรอยเอาไว้ชัดเจนชัดแจ๋วซะถ้าใครเห็นก็คงต้องรู้เองน่ะครับ...แฮะแฮะ
๐
๐
หลังจากที่กลับมาจากโรงพยาบาลแล้ว
ผมก็นอนหลับไปทั้งวันทั้งจากฤทธิ์ยา และจากความอ่อนเพลีย
พี่กัทเองก็ไม่ไปเรียน อยู่เฝ้าผมไม่ห่าง
พอผมรู้สึกตัวตื่น ก็จะเห็นพี่กัทนอนอยู่ข้างๆ ถ้าไม่หลับก็จะอ่านหนังสือตลอด
คอยเอาข้าว เอาน้ำมาป้อนให้ รวมทั้งยาก็ด้วย
ตอนบ่ายๆมีโทรศัพท์โทรเข้ามาหาหลังจากที่ผมตื่นพอดี
เห็นเป็นพี่เมืองโทรมาก็เลยจะกดรับสาย
แต่ก็ช้าไปกว่าพี่กัทที่แย่งไปซะก่อน
พอรู้ว่าเป็นใครโทรมาก็กดปิดเครื่องไปทันที
ผมก็จะต่อว่า
แต่กลายเป็นพี่กัทดุผมซะแทน
โดยมีเหตุผลที่ไม่ให้ผมคุยแค่สั้นๆ “ พี่หวง “
พอได้ยินแค่นั้นผมก็เงียบไปเลย
ไม่อยากต่อล้อต่อเถียง เพราะปวดหัวด้วยน่ะครับ
ตกกลางคืนผมก็มีไข้อีก
แต่พี่กัทก็คอยดูแลเช็ดเนื้อเช็ดตัวผม
เอายาให้ผมกินจนผมไข้ลดลง ตัวพี่กัทก็ไม่ได้หลับเลย
จนเกือบเช้าน่ะแหล่ะครับพี่กัทถึงได้หลับลงเมื่อเห็นว่าผมไม่เป็นอะไรแล้ว
๐
๐
พอตอนสาย
อาการป่วยก็ดีขึ้นแล้ว ร่างกายรู้สึกสบายขึ้นตามไปด้วย
แต่อาการปวดเมื่อย ตลอดจนเจ็บเล็กๆน้อยตามตัวยังคงอยู่ แต่ก็ไม่มากนัก
ยกเว้นที่ตรงนั้นด้านล่าง ที่ยังคงเจ็บมากอยู่
เวลาที่จะเดินเข้าห้องน้ำนั้น แทบแย่แน่ะครับ เดินก็ไม่สะดวก เจ็บก็เจ็บ
นึกแล้วก็โมโหพี่กัท
ที่มาหลอกผมว่าต้องมีอะไรกันอีกมันจะดีขึ้น
แต่ที่ไหนได้ล่ะครับ ผมว่ามันแย่มากกว่าเดิมน่ะครับ
แล้วพอลองคิดดู ไอ้ที่จะไปว่าพี่กัทมันก็ไม่ถูก
ส่วนหนึ่งมันก็เป็นเพราะผมเองด้วย ที่ดันไปเชื่อและก็ยอมพี่กัทง่ายๆ
เพราะถ้าคิดตามดีๆแล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะ
ในเมื่อมันเจ็บอยู่แล้วน่ะ พอโดนย้ำเข้าไปอีกก็ต้องยิ่งแย่กว่าเดิมน่ะสิครับ
กลายเป็นผมน่ะแหล่ะที่ดันเสียท่าพี่กัทเอง แฮะแฮะ...
" เฮ้ยไอ้วาน วันนี้ไม่มาเรียนเหรอวะ "
เสียงไอ้แหวนมันถามผม เมื่อผมกดรับสายจากมัน
" เออ ไม่ไปว่ะ ไม่ค่อยสบาย ฝากมึงช่วยดูเรื่องเรียนให้ทีนะ มีอะไรน่าสนใจก็โน๊ตให้ด้วย "
" ได้ แล้วนี่มึงเป็นอะไรมากหรือเปล่าวะ เมื่อวานก็ไม่ได้เข้าเรียน โทรไปก็ไม่ติด "
" ก็เอ่อ มะ เมื่อยตัว เมื่อคืนก็มีไข้ แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นหน่อยว่ะ " ผมตะกุกตะกักบอกมันไปครับ
" เหรอวะ เออ แล้วนี่มึงอยู่ที่ไหนวะ เดี๋ยวเย็นๆกูจะได้ไปเยี่ยม "
" ก็ เอ่อกูอยู่ที่ห้องพี่กัทน่ะ "
บอกมันไปทั้งๆที่ก็ไม่อยากจะบอกนัก
" อ้าว ทำไมไปนอนป่วยที่ห้องพี่เค้าวะ มีอะไรหรือเปล่า " มันพูดเหมือนว่าเริ่มสงสัย
" อะไอ้บ้า มะไม่มีอะไรโว้ย "
รีบบอกมันเลยครับ
แต่ไอ้แหวนมันก็คือไอ้แหวนที่มักจะจับผิดผมได้
แล้วก็อีกอย่าง ผมโกหกใครไม่เป็น ถึงจะโกหกไปก็ถูกจับได้อยู่ดี แฮะแฮะ...
" นี่หรือว่าที่มึงป่วยเพราะว่า..."
" อะไรๆ ไม่มีอะไรซะหน่อย กูแพ้อากาศโว้ย " รีบบอกมันอย่างรวดเร็วเลยล่ะครับ
" แพ้อากาศเนี่ยนะ เมื่อยเนื้อเมื่อยตัว ไม่เชื่อมึงหรอกวะ " มันก็ตอบอย่างจับผิดผมอย่างเร็วเหมือนกัน
" ไม่เชื่อก็ตามใจมึงสิ "
" ถ้าตามใจกู ก็หมายถึงมึงเสร็จพี่กัทไปแล้วล่ะสิวะ " ไม่เข้าใจว่าทำไมมันคิดเรื่องแบบนี้ได้เร็วจัง
" ไอ้เชี่ย ไม่โว้ย "
บอกมันทั้งๆที่เหงื่อก็แตกพลั่กเลยล่ะครับ
" รีบด่ากูแล้วพูดปฎิเสธแบบนี้ กูว่ามันเป็นจริงแหงเลยว่ะ 555... "
“ อะไอ้แหวนบ้า ไอ้เพื่อนโรคจิต “
ไม่รู้จะทำอะไรมัน จะได้ก็แค่ด่ามันอย่างเดียว
“ ฮ่าฮ่า มาว่ากูซะงั้น ไม่ล้อก็ได้วะ “ ดูมันสิ พูดแล้วพอรู้แล้วก็หัวเราะ
“ เออดี เงียบเลยมึง “
“ แล้วนี่พี่กัทไม่อยู่เหรอวะ “ มันถามผมต่อครับ
“ อยู่สิ บอกให้ไปเรียนก็ไม่ยอมไป “
“ ก็ดีแล้ว พี่กัทเค้าคงเป็นห่วงมึงมากนั่นแหล่ะ “
“ อื้อ... “
“ พี่กัทอยู่ตรงนั้นหรือเปล่าวะ “ มันถามต่ออีกครับ
“ อาบน้ำอยู่ ถามทำไมเหรอวะ “ ถามมันกลับบ้าง
“ ก็ไม่มีอะไร แค่จะขอแวะไปเยี่ยมมึงน่ะ “
“ ไม่ต้องมาหรอก “ รีบห้ามมันเลยทันที
“ อ้าว ไมวะเพื่อนจะไปเยี่ยมดันห้ามไม่ให้ไป แปลกคนจริงเลย “
กับคนอื่นก็คงให้มาง่ายๆแหล่ะ แต่เพราะว่าเป็นมัน เลยต้องรีบห้าม
“ ก็มึงมากูรู้ว่ามึงต้องล้อกูแน่ๆ หรือว่าไม่จริงล่ะ “
“ จริง...เฮ้ยพูดเล่นว่ะ เพื่อนรักป่วยทั้งคนใครจะไปแกล้งได้ลงวะ กูเป็นห่วงอย่างจริงใจนะมึง 555 “
“ แหม ดูพูดเข้า เออ...งั้นก็รอเดี๋ยว อีกแป๊บพี่กัทก็อาบน้ำเสร็จแหล่ะ “
หันไปมองเห็นว่าพี่กัทยังไม่ออกมาก็เลยบอกมัน
“ เออได้...แล้วเป็นไงมั่งวะ “
“ อะไรล่ะ กูก็บอกมึงไปแล้วนี่หว่าว่าปวดเมื่อยตัวน่ะ “
“ ไม่ใช่ อันนั้นกูรู้แล้ว แต่ว่ากูหมายถึงเมื่อคืนน่ะ มันส์ดีมั๊ยล่ะมึง “ ดูมันถามผมสิครับ ผู้หญิงอะไรเนี่ย...
“ เชี่ยแหวน ถามบ้าอะไรของมึงเนี่ย อยากรู้เหลือเกินนะมึง “ ต่อว่ามันไปครับ
“ เออสิวะ ก็อยากรู้นี่หว่าว่ามึงรู้สึกยังไงน่ะ 555... “
“ ก็ถ้ามึงอยากรู้มากนักก็ลองกับพี่วุฒิดูสิวะ เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหล่ะ 555... “
“ บ้าแล้ว กูผู้หญิงนะมึง ไม่ใช่ผู้ชายอย่างมึงถึงจะโดนแล้วไม่ท้องไม่มีปัญหาอะไรน่ะ “
“ ไอ้บ้า ก็ยังดีนะมึงที่รู้ว่าเป็นผู้หญิงน่ะ แต่ที่มึงพูดถึงกูเป็นผู้ชายแล้วจะไม่ท้อง แต่มันก็แปลกสำหรับกูนะโว้ย “
“ ฮ่าฮ่า ไม่เป็นไรหรอกมึง แค่ไม่ท้องมันก็พอแล้ว จะคิดอะไรไปให้มันปวดหัวทำไมวะ “
มันพูดเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ เป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป
“ มึงก็พูดง่าย ลองมึงโดนมั่งสิ มึงก็คิดแหล่ะ ไม่เอาละพูดเรื่องอื่นดีกว่า “
“ ฮ่าฮ่า เรื่องอื่นก็ได้วะ เออแล้วเมื่อคืนโดนซะกี่ทีล่ะวะ ถึงได้นอนป่วยแบบนี้น่ะ “
“ เชี่ยแหวน เปลี่ยนเรื่องโว้ยยยยยย “
“ 555...”
“ อ่ะพี่กัทอาบนำเสร็จแล้ว คุยเองแล้วกัน “
ผมบอกมัน เมื่อเห็นพี่กัทเดินออกมาพอดี แล้วผ้าเช็ดตัวที่พันที่เอวก็ทำเอาผมรีบหันหน้าหนี
ก็มันอดคิดถึงเมื่อคืนไม่ได้นี่ครับ
ตัวพี่กัทที่ไม่มีอะไรติดตัวมากอดผมน่ะ
“ เออ มึงก็พักผ่อนนะโว้ย “
“ อืม... พี่กัทครับ ไอ้แหวนมันขอคุยด้วยน่ะ “
ผมหันไปบอกแล้วยื่นมือถือส่งหี่กัทที่เดินมาเช็ดหัวข้างๆตัวผมที่นอนอยู่
“ หวัดดีครับ ว่าไงน้องแหวน “ พี่กัททักทายไอ้แหวนมันครับ
“ อืม 555 แซวพี่เลยนะ “ ...........
“ ครับไม่ต้องห่วงนะ พี่ดูแลเพื่อนน้องอย่างไม่ให้คาดสายตาเลยละ “ .................
“ ก็มาสิ มาถึงก็โทรมาบอกแล้วกัน เดี๋ยวพี่จะบอกที่หน้าฟรอนท์ให้ “ ..............
“ 555โอเคครับ เดี๋ยวจัดการให้ครับ “ ..................
" ครับ หวัดดีครับ “ .................
พี่กัทพูดจบก็วางสายไป
แล้วหันหน้ามามองผม ที่นอนมองพี่กัทอยู่เหมือนกัน
“ ดูทำหน้าเข้าสิ เดี๋ยวพี่ก็อดใจไม่อยู่อีกหรอก “
พี่กัทบอกผม
แล้วนี่ผมทำหน้ายังไงล่ะเวลาที่มองพี่กัทน่ะ
“ อะไรอีกล่ะครับ วานเจ็บไปหมดทั้งตัวแบบนี้ยังจะคิดทะลึ่งกะวานอีกเหรอ “
“ ก็เราอยากทำหน้าแบบนั้นทำไมล่ะ มองพี่ซะตาหวานเยิ้มขนาดนั้นเหมือนอยากให้พี่ทำอะไรน่ะ “
“ พี่กัทบ้าอ่ะ วานไม่ได้ทำตาหวานอะไรสักหน่อย ไม่ได้คิดอะไร ไม่อยากให้ทำอะไรด้วย “
รีบตอบปฎิเสธเสียงแข็งเลยล่ะครับ
“ 555 แต่พี่เห็นนี่นะ เออเกือบลืมไปแน่ะครับ...จุ๊บ “
พี่กัทพูดแล้วก้มหน้าลงมาจูบปากผมทันที หลบก็หลบไม่ทันด้วย
แล้วก็เลื่อนมาหอมแก้มด้วย
สุดท้ายก็ก้มมาจูบที่หน้าอกของผม
“ อะ อะไรล่ะ “ ผมถามเมื่อพี่กัทเอนตัวนอนลงข้างๆผมแล้ว
“ น้องแหวนฝากมาน่ะ “
“ โห ไอ้แหวนบ้า ฝากบ้าฝากบออะไรก็ไม่รู้ “
" 555 แต่ถึงน้องแหวนไม่ฝาก พี่ก็อยากทำอยู่แล้วล่ะ โอ้ย... 555 "
พี่กัทร้องเสียงดังเลยครับ เมื่อถูกหยิกท้อง
ผมน่ะติดเป็นนิสัยไปแล้วล่ะครับ ทำอะไรไม่ได้ ก็หยิกท้องพี่กัทแหล่ะครับ...
" สมนํ้าหน้า อ๊ะ... " เป็นผมที่ถูกจูบคืน
กลิ่นครีมอาบนํ้าจากกายพี่กัททำเอาผมรู้สึกดี ยอมโอนอ่อนจากการกระทำที่ให้ผม
แล้วกว่าจะปล่อยผมได้ก็อีกพักใหญ่เลยล่ะครับ
พี่กัทมองจ้องตาผม ถอนหายใจออกมาอย่างแรง
" เราน่ะ อยู่ใกล้แล้วทำเอาพี่ควบคุมตัวเองไม่ค่อยจะได้ทุกที "
" ก็ไม่ต้องควบคุมสิ อ๊ะ.................. "
นี่ผมพูดอะไรไปน่ะ พูดเหมือนกับเชิญชวนพี่กัทเลยล่ะครับ
" 555 ครั้งหน้าหายดีแล้วอย่าลืมพูดแบบนี้นะ พี่จะไม่ปฎิเสธเลย แต่วันนี้พี่ขอให้เราหายป่วยก่อนนะ "
พี่กัทบอกผม
ทำเอาผมหน้าแดงทันที อายครับ
ไม่รู้ว่าผมพูดอย่างนั้นไปได้ยังไงเหมือนกัน
คิดแล้ว กลัวว่าจะเป็นผมเองด้วยที่อยู่ใกล้พี่กัทแล้วจะควบคุมตัวเองไม่ได้น่ะครับ
" ................. "
“ 555 เงียบเลย พี่ว่าเราเปลี่ยนเรื่องดีกว่านะ ไม่งั้นเกิดพี่ห้ามใจไม่ไหวเดี๋ยววานจะได้นอนป่วยไปเป็นอาทิตย์ "
พี่กัทพูด แล้วยิ้มให้ผมครับ
" ................. " ผมไม่พูด แต่ก็ยิ้มอายๆให้พี่กัทครับ
" แล้วนี่เช้านี้พี่ว่าเรากินข้าวต้มดีกว่านะ จะได้คล่องคอหน่อย “ พี่กัทเปลี่ยนเรื่องถามผม
“ อะไรก็ได้ครับ วานกินได้หมดแหล่ะ “
“ งั้นไม่ต้องกินข้าวต้มแล้วล่ะ กินอย่างอื่นดีกว่า “
“ กินอะไรล่ะครับ “ ผมถามทันที
“ กินพี่ดีกว่านะ อร่อยกว่าข้าวต้มด้วยแถมยังคล่องคอซะอีก “ พูดแล้วก็อมยิ้ม
“ .....ไอ้พี่บ้า ไหนไม่พูดเรื่องนั้นแล้วไง.... “ ผมต่อว่าเบาๆครับ
“ 555 พี่แหย่เล่นครับ เดี๋ยวพี่สั่งข้าวก่อนนะ “
“ อื้อ “
พี่กัทก็หยิบโทรศัพท์ข้างเตียงนอนมากดสาย
แล้วก็สั่งข้าวต้ม และของกินอย่างอื่นเพิ่มอีก 3 อย่าง
เสร็จแล้วพี่กัทก็มานั่งข้างผม
มองผม และก็นั่งยิ้มแบบนั้น จนผมต้องเอ่ยถาม
“พี่กัทเป็นอะไรเหรอครับ มองวานแล้วก็ยิ้มแบบนั้นน่ะ “
“ ก็พี่ดีใจน่ะครับ “ พี่กัทตอบ
“ ดีใจอะไรเหรอครับ วานงงนะ “
“ ก็ดีใจที่พี่ได้วานมาเป็นของพี่ไงครับ “
“ บ้าสิ ไม่ต้องพูดก็ได้ วานอายนะ “
หน้าแดงอีกแล้ว
พี่กัทเป็นคนที่ทำให้ผมหน้าแดงได้แทบจะตลอดเวลา
“ 555 รู้มั๊ยเวลาที่วานอายนะ พี่อยากจะทั้งกอดทั้งจูบเลย “ พี่กัทพูดต่อครับ
“ อ้าว งั้นวานไม่อายก็ได้ “ บอกไป แต่หน้าก็ยังคงแดงเหมือนเดิมแหล่ะครับ
“ 555 ไม่เป็นไรหรอก ถึงไม่อายพี่ก็อยากกอดอยากจูบอยู่ดีน่ะแหล่ะ “
“ .......อ้าว ไอ้พี่บ้า แล้วจะพูดทำไมล่ะเนี่ย.............. “
" 555 ก็อยากพูดนี่ครับ "
" พี่กัทไปใส่เสื้อผ้าได้แล้ว นุ่งแบบนี้แล้วมัน.......... "
ผมบอกครับ
ก็เห็นรูปร่างพี่กัทแล้วมันอดนึกตอนกอดผมทุกที
" 555 ไม่ชอบเหรอ ทีเมื่อคืนยังบอกว่า.............. "
" เฮ้ยยยไม่เอานะ หยุดพูดเลย วานไม่คุยด้วยแล้ว วานจะนอน " พูดแล้วพลิกตัวหันหลังให้พี่กัท
" 555 ก็ได้ๆเปลี่ยนก็เปลี่ยน "
พี่กัทบอกแล้วก็เดินไปเปลี่ยนชุด
ผมได้ยินเสียงตู้เาสื้อผ้าเปิด ก็เลยหันไปมอง
พี่กัทก็กำลังเลือกเสื้อผ้าจากตู้ แล้วก็ถอดผ้าเช็ดตัวที่พันตัวออก
แล้วก็หยิบเสื้อผ้าที่เลือกแล้วเอามาใส่
ผมก็หันหน้ากลับมานอนหงานตามปกติเหมือนเดิม
สักครู่ เสียงประตูตู้เสื้อผ้าก็ปิด แล้วพี่กัทก็เดินมานั่งลงข้างผมอีกครั้ง
" นี่แน่ะ...ตะกี้แอบดูพี่เปลี่ยนเสื้อผ้าเหรอ "
พี่กัทพูด แล้วจูบลงมาตรงหน้าอกผม ที่โผล่พ้นผ้าห่ม
" โห...รู้ได้ไงล่ะ แต่ว่าวานไม่ได้แอบดูซะหน่อย "
" ไม่ได้แอบดูจริงเหรอ แต่พี่ว่าเห็นมองพี่อยู่นะ "
" ก็ไม่ได้แอบนี่ วานจ้องดูเลยต่างหากล่ะ แฮะแฮะ " พูดแล้วก็ยิ้มให้พี่กัทด้วยครับ
" 555 เรานี่นะ มันจะน่ารักไปถึงไหนเนี่ย "
พี่กัทกัดฟันพูด แล้วตั้งท่าจะก้มมาจูบผมอีก แต่ว่าเสียงประตูห้องมันดังขึ้นซะก่อน
" ก๊อก ก๊อก... "
" เฮ้อ....มารมาขัดซะได้ "
" 555 " ผมหัวเราะ
แล้วพี่กัทก็เดินลุกขึ้นเดินออกจากห้องนอนไปครับ
ได้ยินเสียงพูดคุยดังเข้ามาเบาๆ ก็รู้ว่าเด็กข้างล่าง เอาอาหารที่สั่งขึ้นมาส่ง
พอสักพัก พี่กัทก็เดินกลับเข้ามา พร้อมกับถาดข้าว
แล้วก็เดินเอาออกไปวางบนโต๊ะเล็กๆที่ระเบียงห้อง
" วันนี้พิเศษซะวันนึงนะ กินข้าวที่ระเบียงแล้วกัน "
" ก็ดีครับพี่ "
พูดแล้วก็ยันตัวเองจะลุกขึ้น
ยังรู้สึกเจ็บอยู่ แต่ก็ไม่มากเหมือนวันก่อนแล้วล่ะครับ
" มานี่ กอดคอพี่ไว้นะ "
พี่กัทบอกผม แล้วอุ้มผมเดินออกไปที่ระเบียงห้องแล้ววางให้ผมนั่งที่เก้าอี้
" รอพี่เดี๋ยวนะ " พี่กัทบอกผม แล้วเดินกลับเข้าไปในห้อง
สักครู่ก็ออกมาพร้อมกับเสื้อแขนยาวตัวใหญ่ ที่เห็นแล้วไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นเสื้อของพี่กัทน่ะครับ
แล้วพี่กัทก็เดินมาหา เอาเสื้อนั้นมาใส่ให้ผมด้วย
" ขอบคุณครับ "
พี่กัทไม่ตอบอะไรครับ ได้แต่ส่งยิ้มมาให้ผมแทน
" กินเองได้มั้ย หรือให้พี่ป้อน แต่พี่ว่าพี่ป้อนดีกว่า " พี่กัทพูดเองเออเองเสร็จเลยครับ
" ไม่ต้องหรอก วานกินเองได้ มือไม่ได้เจ็บซะหน่อย "
" เอาน่า พี่ป้อนนะ พี่อยากป้อนให้ " พี่กัทบอกผมครับ
ยืนยันว่าจะทำตามที่พูด เพราะว่าช้อนที่มีข้าวต้มกลิ่นหอมชวนกิน มาจ่อตรงหน้าผมแล้ว
" ก็ได้ครับ "
พูดแล้วก็อ้าปาก ยอมกินที่พี่กัทป้อนให้
กินได้เกือบหมดชาม ก็รู้สึกอิ่ม
" อีกนิดนึงนะ จะหมดแล้ว "
" ไม่เอา วานอิ่มแล้วครับ "
" งั้นอีกคำนึงก็ได้ " พูดแล้วก็ยื่นช้อนมาป้อนให้อีก
" คำเดียวพอนะ "
พูดจบผมก็ยอมกินครับ
พี่กัทก็ยอมผมเหมือนกัน แล้วพี่กัทก็กินของตัวเองจนหมด
เสร็จแล้วก็อุ้มผมกลับมานอนที่โซฟา เพราะว่าผมยังไม่อยากกลับไปนอนที่เตียง
" พี่ครับ เล่นเกมส์กันดีกว่า นอนแล้ววานเบื่อน่ะครับ " ผมบอก
" ได้เลยครับ รอเดี๋ยวนะ " แล้วพี่กัทก็เอาเกมส์มาต่อสาย
ผมเห็นแล้ว ก็เลยลุกขึ้นจากที่นอนอยู่ ค่อยๆเดินมานั่งที่พื้นหน้าเครื่องเกมส์
" อ้าว ลุกมาทำไมล่ะ เดี๋ยวพี่เลื่อนไปให้เล่นที่โซฟาก็ได้ "
" ไม่เอา วานอยากลงมานั่งเล่นที่พื้นนี่อ่ะ มันสบายกว่านั่งที่โซฟาอีก "
" ก็ตามใจวานครับ เดี๋ยวพี่ไปเอาหมอนเอาเบาะมาปูพื้นก่อนนะ จะได้นั่งนิ่มๆสบายๆ "
พี่กัทพูดแล้วลุกออกไป
สักพักก็หอบหมอนและเบาะรวมทั้งผ้าห่มนวมออกมาด้วย
จัดวางเสร็จ ทั้งผมกับพี่กัทก็นั่งเล่นเกมส์สบายๆครับ
เล่นกันไปเถียงกันไป เพราะผมสู้พี่กัทไม่ได้ จนพักใหญ่ พี่กัทก็เอายาให้ผมกิน
เล่นต่อได้อีกไม่นาน ผมก็เลื่อนมานอนหนุนตักพี่กัท
นอนดูพี่กัทเล่นต่อไม่นานก็หลับไปครับ
๐
๐
๐
................................
จบตอนยาวๆแล้วล่ะครับ...
ช่วงนี้มีแต่เรื่องที่หวานๆ มากบ้างน้อยบ้าง คงไม่เบื่อไปก่อนนะ
เพราะเรื่องช่วงนี้มันจะมีอะไรต่างๆที่ต่อเนื่องกัน ก็เลยต้องเขียนยาวต่อกันหลายตอน
เลยดูเหมือนว่าเรื่องมันยังไม่ได้เดินไปไหน
ขอบคุณนะครับ
ขอให้สุขภาพแข็งแรงกันทุกคนด้วยนะเป็นห่วงทุกคนครับ
วันวานครับผม...^_^...
หัวข้อ: ...จะคนนี้หรือคนไหนก็รักนายคนเดียว... (อ่าน 445406 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก