หัวข้อ: ...จะคนนี้หรือคนไหนก็รักนายคนเดียว...

[pukpra]

น้องวันวานค้า เนื้อหอมจริงๆ
ธรรณ์เนี่ยะ เก่งนะ ใจแข็งมาก นอนอยู่ข้าง ๆ กัน ไม่ทำอะไรน้องวันวานเลย 
อยากรู้จริง ๆ ถ้าพี่เมือง พี่วุฒิ หรืออิตาพี่กัทรู้ว่าน้องวันวานไปค้างบ้านธรรณ์แล้วจะบ้านบึ้มมัยเนี่ยะ 555
+1 ให้น้องวานคนน่ารักจ้า 

[ever-never]

น่ารัก จริงๆ เลยนะ คุณวันวาน
รอตอนต่อไปนะคับ   

[Natavishi]

 



มา  ต่อ  เร็ว ๆๆ



น่ะ   คับ


รออ่านอยู่


อิอิอิ


 

[mist]

พระเอกตัวจริงจะเป็นคนไหนล่ะนี่ เดาไม่ถูกเลย แต่ละคนก็รุกกันเหลือเกิน

[chocolate]

เนื่อหอมอะ มีแต่คนมารุม  แล้วใครจะเป็นพระเอกหว่า

[christmas]

ตกลงแล้วคนไหนกันแน่อ่ะ

อยากอ่านต่อแหล่ะค้าบ..........รอรอๆๆ

[khun_Kling]

  พี่วันวาน

อยากรู้แล้วน่ะ ว่าใครคือพระเอกตัวจริงอา

รออ่านตอนต่อไปค่ะ

[manami1155]

ว่าแล้วเชียวว่าต้องเป็นนายธันณ์
วันวานอย่าใจอ่อนน้า
คิดถึงหน้าพี่กัทเข้าไว้
แต่พี่กัทนี้ก็นะ ป่านนี้ยังไม่มาง้ออีก

สรุปแล้วเรื่องนี้ใครเป้นพระเอกเนี้ย

[From hell]

หนุกดีคัฟ


มาต่อด่วนนะคัฟ น้องวันวาน ...

[namtaan]

มาแรงอีกคนแล้วนะธรรณ์
ถึงกับดึงวันวานไปนอนกอด
แล้วอีกสามหนุ่มหายไปไหน
โดยเฉพาะนายกัส ถ้าไม่ตามน้องวานเลยนี่ แย่มากนะ
บวก 1 แต้มนะจ๊ะ รอตอนหน้าที่ว่าจะยาวๆจ้า

[imac]

เดาไม่ถูกว่าน้องวานจะเลือกใคร....

[kitty]

 o18ชื่อน่ารักอะ วันวาน  แอบเชียร์พี่กัทททททททททททสู้ๆๆๆ

[LingNERD*]

โหย  วานเนื้อหมอได้อีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 555

[สมุนไพร]

จะเอาพี่กัทๆ

[ifwedo]

อิพี่กัทใจร้าย เชิดใส่เบาๆ

[maxtorpis]

 

[zensaki]

มาอ่านเช้าวันนี้ ขอบอกพี่ธรรน่ารักสุดๆ.. กัก กัก รอตอนต่อไป..คร้าาาา กิ กิ

[ponpimon_ban]

หนุกมากค่ะ
มาต่อเร็ว ๆ นะค่า
 

[bixzz]

  เสียกอดให้ธรรณ์ไปซะแล้ว...หนุ่มๆ คนอื่นๆ ต้องเร่งมือหน่อยแล้วน๊า
รออ่านต่อนะครับวาน

[ribbon]

หวัดดีครับ

วันนี้เกือบเย็นแน่ะครับ 555
แต่ก็เอามาลงให้นะ

...............................

~~15~~

ก่อนไอ้แหวนจะมา ผมก็ต้องมาใจหายอีกรอบ
ก็ไอ้ธรรณ์น่ะสิครับ
มันออกจากห้องนํ้ามาแบบว่าผ้าใกล้จะหลุดเต็มที
มันมัดปมผ้าไม่แน่นน่ะครับ
สงสัยมันคงอยากจะยั่วผมมั้งครับ

เพี๊ยงงงงงง....ขอให้มันหลุดจริงๆซะทีเถอะ
อ้าว ผมนี่คิดอะไรก็ไม่รู้เน๊อะ
55555

ไอ้แหวนมันมาถึงก็ตอนที่ไอ้ธรรร์มันแต่งตัวเสร็จพอดี
ไอ้ธรรณ์มันไปเปิดประตูให้ไอ้แหวน
พอมันเดินเข้ามาแค่นั้น
มันก็เริ่มแซวเลยครับ

" เฮ้ย ไอ้วานแต่งตัวอย่างนี้มึงน่ารักดีว่ะ "  ไอ้แหวนมันพูดครับ

" อย่างนี้เนี่ยนะ บ้าแล้วมึง "

" ก็มันจริงนี่หว่า ไอ้ธรรณ์มึงว่าไงวะ "  มันหันไปถามไอ้ธรรณ์

" ไม่น่ารักเฉยๆนะ แม่งโคตรน่ารักเลยว่ะ "  ไอ้ธรรณ์มันตอบครับ

" เสร็จมึงแล้วล่ะสิ "

" พูดบ้าไรวะไอ้แหวน เอาเสื้อผ้ากูมาเลยมึง "  ผมต่อว่ามัน  พูดบ้าอะไรไม่รู้

" ก็มึงน่ารักขนาดนี้ ไอ้ธรรณ์มันจะอดใจไหวเหรอวะ "

" .............. " 
ผมเงียบเลยครับ  อายนะโว้ย

" ไอ้แหวนมึงก็ชอบไปแกล้งไอ้วานมัน ดูสิอายจนหน้าแดงเป็นลูกตำลึงแล้ว "
ไอ้ธรรณ์มันพูดกับไอ้แหวนครับ

" อายบ้าอายบออะไรล่ะวะ โกรธโว้ย "  บอกมัน ก็อายด้วยเลยต้องกลบเกลื่อนน่ะครับ

" 55555 "
มัน 2 คนหัวเราะผมกันใหญ่เลยครับ

" ไหนเสื้อผ้ากูล่ะ "  ถามไอ้แหวนมันครับ

" อ้าวเฮ้ย กูลืมหยิบออกมาว่ะ "

" อะไรของมึงเนี่ย "

" ไม่เป็นไร มึงก็แต่งชุดนี้ไปก่อนนั่นแหล่ะ "  ดุมันพูดสิ

" จะบ้าเหรอไงวะ ถ้าอย่างนั้นกูก็คงจะต้องอยู่นี่ตลอดน่ะสิ "

" เอออย่างนั้นก็ดีว่ะ เราเต็มใจโว้ย "
ไอ้ธรรณ์มันได้ที ก็เลยเข้าคู่กับไอ้แหวนซะเลย

" ไอ้บ้า แต่เราไม่เอาหรอกนะ "

" แต่เราเอานะ " 
ไอ้ธรรณ์มันพูดบ้าอะไรก็ไม่รู้

" ........... "  เจอแบบนี้ผมก็เงียบสิครับ
ขืนพูดไปพูดมา เดี๋ยวก็เข้าตัวเองซะอีก

" 55555 เอ้าเอาไป กูล้อเล่นว่ะ " 
ไอ้แหวนเดินไปหยิบถุงใส่เสื้อตรงหลังประตู
ไอ้นี่มันกวนประสาท น่าจะเกิดมาเป็นผู้ชายซะจะได้หมดเรื่อง

" กวนจริงนะมึง แกล้งกูให้อายญาติมึงซะอย่างนั้นแหล่ะ "
ผมต่อว่ามันนิดหน่อย
แล้วก็เดินไปหยิบถุงเสื้อที่ไอ้แหวนมันยื่นให้ เสร็จก็เดินเข้าห้องนํ้าไป

เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จออกมา
ก็เห็นมัน 2 คนคุยอะไรกันก็ไม่รู้
หัวเราะขำกันด้วย  อย่างกับคุยกันเรื่องตลกแน่ะครับ

" เฮ้ย  มึงใส่แบบนี้แล้วห้ามมาเดินกับกูนะ " 
ไอ้แหวนมันบอกผมก่อนเลยครับที่มันเห็นผมออกมาจากห้องนํ้า

" อ้าว ทำไมวะ กูแต่งอย่างนี้มันน่าเกลียดเหรอไง "
ผมพูดไปก็ก้มมองตัวเองไปด้วย  เผื่อมีอะไรที่ผิดปกติ ก็จะได้รู้น่ะครับ

" ป๊าววววว ไม่มีอะไรน่าเกลียดเลยซ้ากนิดเดียว "

" แล้วทำไมล่ะ มึงจะพูดอะไรก็พูดซะทีเถอะ กูรำคาญแล้วนะมึง "  บ่นมันครับ

" 555 ก็ไม่มีอะไรว่ะ แต่กูบอกมึงสักอย่างนะ "

" อะไรอีกล่ะวะ "

" มึงอย่าไปเดินที่เปลี่ยวๆคนเดียวนะมึง เดี๋ยวถูกหนุ่มๆฉุดจะหาว่ากูไม่เตือน "

" อ้าว ไรวะกูผู้ชายนะโว้ย "

" ขอเราฉุดนายคนแรกเลยนะ " 
ไอ้ธรรณ์อีกแล้วครับ  มันจะอะไรกับผมนักเนี่ย

" ........พอเลยไอ้พวกนี้นี่ ก็มันไม่มีให้ใส่แล้วนี่หว่า แค่ขาสั้นกับเสื้อยืดมันแปลกตรงไหนล่ะวะ "

" ก็คนอื่นมันไม่แปลก แต่มึงใส่แล้วมันแปลกว่ะ 555 "  ไอ้แหวนมันบอกครับ

" ...เปลี่ยนเรื่องได้แล้วมึง " 
ผมบอกมันครับ ไม่งั้นคงอีกยาวแน่ๆ

" 555 แล้วมึงจะไปเรียนเหรอเปล่าวะ "  ไอ้แหวนมันถาม

" วันนี้กูไม่ไปว่ะ ว่าจะไปซื้อของก่อนแล้วจะลงไปบ้านเลย มึงก็จดโน๊ตให้กูด้วยแล้วกัน "  บอกมันครับ

" เออได้ งั้นกูกลับก่อนดีกว่าเดี๋ยวจะไปเข้าเรียนไม่ทัน "

" ก็เดี๋ยวไปด้วยกันสิวะ "  ไอ้ธรรณ์มันบอกไอ้แหวนครับ

" เออก็ดี " 
มันรีบตอบโดยไม่ต้องคิดเลยสักนิด

แล้วเราก็ออกมากันครับ
ไอ้ธรรณ์แวะไปส่งไอ้แหวนที่หน้ามหาวิทยาลัย
เสร็จแล้วก็ขับรถพาผมมาที่ห้าง

" เออเราลืมไปมีอีกเรื่องที่เราต้องขอรบกวนนาย "

" อะไรล่ะวะ บอกมาสิ "

" ยืมตังค์หน่อยนึง เราไม่มีตังค์ว่ะ แฮะแฮะ เราอยากได้เสื้อผ้าใหม่ชุดนึงน่ะ ชุดนี้ใส่แล้วคนมองเยอะเลย "
บอกมันไป ก็หัวเราะเขินๆมันด้วย
ก็รู้สึกดีกับมันนะ ถึงมันจะพูดอย่างนั้นอย่างนี้ไปบ้าง
แต่ว่านิสัยจริงๆมันก็ดีนะครับ

" ได้เลย สบายอยู่แล้ว "

" ขอบใจนายนะ นายดีกับเราจังเลย "

" กับนาย เรายินดีทุกอย่างนะ มากกว่านี้เราก็ให้ได้ "

" ......... "  ไม่ตอบมันนะ
แต่ผมก็ส่งยิ้มไปให้ ยิ้มด้วยความจริงใจเลยครับ

แล้วผมก็เดินเลือกซื้อเสื้อผ้าชุดนึง
ทั้งเสื้อกับกางเกงเลยครับ
พอได้ที่ชอบแล้ว ผมก็เข้าห้องนํ้าเปลี่ยนเป็นชุดที่เพิ่งซื้อมานี่แหล่ะครับ

ออกมา ไอ้ธรรณ์มันเห็นก็ยิ้มให้
แต่มันก็ไม่พูดอะไรหรอกนะ
ผมก็ไม่ถามด้วย
แล้วมันก็ชวนผมไปกินข้าวกัน
ก็กินไปคุยกันไปได้พักใหญ่เราก็กลับครับ

" เออ เรารบกวนนายไปส่งเราที่ขนส่งหน่อยนะ เราว่าจะกลับไปบ้านว่ะ "
ผมบอกไอ้ธรรณ์ครับ

" กลับเหรอวะ ไม่ค้างกับเราอีกคืนนึงเหรอ "

" ไม่ดีกว่า เราจะกลับไปหาพ่อกะแม่น่ะ คิดถึงมากๆ ไม่ได้กลับบ้านเป็นเดือนๆแล้ว "

" อืม งั้นก็ได้ "
ไอ้ธรรณ์มันก็ไม่ถามอะไรผมอีก
แล้วมันก็ขับรถมาที่ขนส่งครับ
แต่ยังไม่ทันถึง ไอ้แหวนมันก็โทรเข้ามาหาไอ้ธรรณ์แล้วขอสายผม

" อะไรวะไอ้แหวน "
" มีคนมาหามึงที่ห้องด้วยว่ะ กูเห็นแล้วตกใจเลยว่ะ " ไอ้แหวนบอกผม

" ใครเหรอวะ มึงรู้จักหรือเปล่า "
" เฮ้ยช้าๆก็ได้ ถามว่ารู้จักหรือเปล่า กูก็รู้นะรู้ดีด้วย ก็ชื่อดังจะตายไป "
มันพูดแล้ว ผมนี่นึกถึงทันทีเลยครับว่าจะเป็นใคร

" เอ่อ ใครเหรอวะ "  กลั้นใจถามมันไปครับ
" ก็พี่กัท รุ่นพี่สุดหล่อนั่นไงวะ "

" อ๊ะ  ระ เหรอ และ แล้วเค้ามาถามหากูทำไมล่ะวะ "  ตะกุกตะกักถามมันครับ
" เค้าก็ไม่ได้บอกซะด้วย เห็นแค่มาถามหามึงน่ะ "

" ละ แล้วที่มึงบอกว่าเห็นพี่เค้าแล้วตกใจนี่ ปะ...เป็นยังไงวะ "  ถามมันอีกครับ
" ก็ปกติเห็นหล่อโคตรซะขนาดนั้น แต่วันนี้พี่มันโทรมเหมือนคนไม่ได้หลับได้นอนเลยว่ะ "

" ระ เหรอวะ "
" เออสิ นี่มึงไปมีเรื่องอะไรกับพี่เค้าหรือเปล่าวะ อ๊ะ...มึงต้องมีอะไรกับพี่เค้าแน่ๆเลย มึงบอกกูมาเลยนะ "
ไอ้แหวนมันสงสัยครับ
แต่จะให้ผมบอกมันตอนนี้ ผมก็บอกไม่ได้
ก็ไอ้ธรรณ์มันนั่งขับรถอยู่ข้างๆนี่ครับพูดอะไรออกไป มันก็ต้องรู้หมดน่ะสิ
มันเป็นเรื่องน่าอายด้วย
แค่ที่ผมคุยกับไอ้แหวนอยู่นี่ มันก็หันมามองผมบ่อยๆแล้ว

" เออ แล้วกูจะบอกมึง แต่ตอนนี้กูขอกลับไปบ้านก่อนนะ จะไปหาพ่อกับแม่ว่ะ "
" อะไรวะเนี่ย  เออก็ได้ แต่มึงสัญญานะ ว่ามึงต้องบอกกู "

" เออดิ กูไม่เคยโกหกอะไร มึงเองก็น่าจะรู้นะ "
" งั้นวันจันทร์เจอกันนะโว้ย "

" อืม ได้ เดี๋ยวไงค่อยคุยกันใหม่แล้วกันว่ะ "  บอกมันไป
" เออ เดินทางดีๆนะโว้ย "

" อื้อ "
แล้วผมกับมันก็วางสายกันไปครับ

ผมยื่นมือถือส่งคืนไอ้ธรรณ์
ก็เห็นมันมองผม เหมือนจะอยากถาม
แต่มันก็ไม่ถามผมครับ
แล้วถึงแม้ว่ามันจะถาม ผมเองก็คงไม่ตอบมันไปหรอก
มันเป็นเรื่องส่วนตัวของผมนี่ครับ
แล้วจะให้ไปเล่าได้ยังไงว่าถูกไอ้พี่กัทมันจูบน่ะครับ
อายตายเลยครับ

แล้วผมก็ต้องขอยืมเงินไอ้ธรรณ์อีกครั้ง
ผมว่ามันต้องเบื่อผมไปอีกนานเลยล่ะครับ
แค่เจอกันครั้งแรก ถูกผมยืมเงินไปหลายแล้วล่ะครับ 555

ผมได้ตั๋วรถก็ต้องรออีกเป็นชั่วโมงครับ
ไอ้ธรรณ์มันก็ดีมากเลย มันนั่งรอเป็นเพื่อนผมจนผมขึ้นรถเรียบร้อยมันถึงกลับครับ
ซึ้งในตัวมันจัง

ผมอยู่ในรถอีกหลายชั่วโมงครับ
นั่งมองภาพตามข้างทางไปเรื่อยๆ
พอหลับก็หลับไม่สนิทครับ

มันอดคิดถึงเรื่องที่ไอ้แหวนมันโทรมาบอกผมอยู่ตลอดเลย
ไม่รู้ว่าพี่กัทมาถามหาผมทำไม
แล้วพี่เค้าเป็นอะไรถึงไม่ได้หลับไม่ได้นอนล่ะ
ผมคิดวนเวียนแต่เรื่องนี้ จนมาถึงจังหวัดบ้านผม

ที่บ้านของผมอยู่ริมชานเมืองออกไปจากตัวเมืองไม่ไกลนัก
ต้องนั่งรถออกไปอีกทอดหนึ่งน่ะครับ
แล้วตอนที่ผมมาถึงนี่ มันก็คํ่ามากแล้ว
แต่ก็ไม่มีปัญหาสำหรับผมหรอกครับ

ผมเดินไปตู้สาธารณะ
โทรไปหาไอ้เพื่อนซี้ของผมที่บ้านอยู่ในตัวเมืองน่ะครับ ให้มารับผม
วางสายไป ไม่ถึง 5 นาทีเพื่อนผมมันก็มาจอดรถตรงหน้าผมเรียบร้อยครับ
เร็วเป็นจรวดเลยมัน 555

แล้วมันก็พาผมไปกินข้าวก่อน
เสร็จก็ขี่รถมอเตอร์ไซด์คันเก่งของมันไปส่งผมที่บ้าน แล้วมันก็กลับไปครับ
โดยมันบอกว่า พรุ่งนี้มันจะมารับไปหาเพื่อนๆคนอื่นๆ

เดินเข้าบ้านพ่อกับแม่ก็ตกใจนิดหน่อย
ก็ผมมาโดยที่ไม่ได้บอกนี่ครับ
แม่ก็กอดผม ส่วนพ่อก็ยิ้มให้ผม
นี่แหล่ะครับ ที่ผมอยากได้รับมากที่สุด
ดีจังครับ

คืนนั้นผมนอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
จะว่าจากการเดินทางก็ไม่น่าจะใช่
เพราะผมก็ไม่ได้รู้สึกเหนื่อยแบบนั้น
มันเหนื่อยใจมากกว่าครับ
ที่เอาแต่คิดถึงเรื่องของพี่กัทตลอดเวลา
ไม่อยากคิด แต่มันก็ห้ามไม่ให้คิดไม่ได้

ตื่นมาตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างเลย
อยากนอนต่อ แต่ก็นอนไม่หลับแล้ว
ล้างหน้าแล้วลงมาข้างล่าง

แม่ผมตื่นแล้วครับ
กำลังง่วนอยู่ที่ในครัวเลย
ผมก็เข้าไปช่วยครับ  ช่วยหุงข้าวทำกับข้าวให้ทันใส่บาตร
ได้ทำแบบนี้ สิ่งเดิมๆแบบนี้
ทำให้รู้สึกจิตใจปลอดโปร่งขึ้นครับ

พอตอนสายๆ ไม่มีอะไรให้ทำแล้ว
ผมก็มานอนอ่านหนังสือในห้องนอนของผม
พี่ชายของผมก็เข้ามาหา
แล้วก็ชวนออกไปข้างนอกกันครับ
ก็ไปช่วยพี่ที่ร้านน่ะครับ
ดูนู่นทำนี่ เหมือนแต่ก่อนที่ผมยังอยู่ที่นี่

พ่อกับแม่ก็ถามนะครับเรื่องมือถือของผมน่ะ
ผมก็บอกท่านไปว่ามันหายครับ รวมทั้งกระเป๋าเงินด้วย
พ่อกับแม่ก็ไม่ว่านะครับ
ยังให้พี่พาผมไปซื้อใหม่
แต่ผมก็บอกว่าไม่เอาครับ ที่นี่แพง
เดี๋ยวผมไปหาซื้อที่กรุงเทพดีกว่ามันถูกกว่าตั้งเยอะ
ก็ผมคิดจะไปเลือกซื้อที่ร้านพี่วุฒิน่ะครับ
พ่อกับแม่ก็ไม่ว่าอะไรก็ยอมตามใจผม

ตอนเย็นๆคํ่าๆ เพื่อนๆมันก็มารับผมไปเที่ยว
ก็ตามบ้านเพื่อนสนิทๆซี้ในกลุ่มน่ะครับ
นานๆได้เจอกันที ก็มีเรื่องคุยกันเยอะเลยครับ

พอวันจันทร์
ผมก็ขึ้นรถทัวร์มาตั้งแต่ตี 5 ครับ
ถึงก็ก่อนเที่ยงนิดนึง 
แล้วผมก็นั่งรถมาที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน

ตอนที่มานั้น ก็กลัวๆอยู่เหมือนกันครับว่าจะเจอพี่เมืองหรือคนอื่น
แต่ก็ไม่เจอใคร
พอผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ลงมาข้างล่าง
แวะไปหาป้าภางค์ เอาของฝากไปให้
เสร็จแล้วก็ออกไปที่มหาวิทยาลัยทันเรียนช่วงบ่ายพอดีครับ

เข้าห้องเรียนทันอาจารย์มา
ผมก็เข้าไปนั่งข้างไอ้ติมันครับ
ไอ้ติมันก็มองผมนะ
รู้เลยว่าต้องอยากคุยอยากถามอะไรผมแน่ๆ
แล้วก็รู้ว่าเรื่องอะไรด้วย

พอเลิกเรียนได้เท่านั้นแหล่ะครับ
ก็เป็นอย่างที่ผมคิดเลย

" เฮ้ย ไอ้วาน มึงไปไหนมาวะ ทำไมกูโทรหามึงแล้วมึงไม่รับ "

" อ้อ กูลืมมือถือไว้น่ะ แล้วกูก็กลับบ้านด้วย " 
ไม่ได้โกหกมันนะครับ  แต่ก็ไม่ได้บอกละเอียด

" แล้วมึง........ "  ไอ้ติมันจะถามอะไรของมันต่อไม่รู้
ก็พอดีที่ไอ้แหวนมันเดินเข้ามาดึงผมให้ตามมันออกไปกับมัน

" มึงมานี่กับกูก่อนโว้ย "  มันบอก

" อะไรวะไอ้แหวน มึงจะพากูไปไหนวะเนี่ย "
ผมถามมันครับ
ไอ้แหวนมันก็ไม่ตอบนะ
มันก็ดึงแขนผมให้ผมตามมันไปจนออกนอกห้องเรียน

" เออน่า ตามกูมาก่อน เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหล่ะวะ "

" อะไรของมึงเนี่ย "  บ่นมัน แต่ก็เดินตามมันไปแหล่ะครับ

" ก็บอกว่าตามกูมาก่อนไงวะ ไม่ต้องถามอะไรหรอกนะ "  มันบอก
แล้วพอถึงบันไดหนีไฟที่อยู่ด้านข้างของอาคาร มันก็หยุดเดิน

" มึงรอตรงนี้ก่อนนะโว้ย "
ไอ้แหวนพูดจบ มันก็เดินออกไป
ผมก็งงกับมันนะ แต่มันบอกให้ผมรอ ผมก็รอครับ
ไม่รู้มันจะทำอะไรของมันเหมือนกัน...............
๐
๐
๐
...................................

จบตอนนี้ก่อนนะครับ
ตอนนี้ก็ไม่มีพี่กัทอีกแล้ว  แฮะแฮะ

ขอบคุณครับ สำหรับทุกๆเม้น
ขอบคุณครับ สำหรับคนใหม่ๆที่เข้ามาอ่านมาเม้นให้วานครับ

มีความสุขกับเรื่องของผมนะ 

วันวานครับผม...^_^...

[สมุนไพร]

ไปตามพี่กัทมาแน่เลย

กรี๊ดกร๊าด

[chocolate]

แล้วไงจะรออ่านตอนต่อไปเน้ออ 

[LEO]

...โหยยย...ดีใจๆ...ได้อ่านแล้ว 
...ไม่มีตัวพี่กัทก็ไม่เป็นไรครับ...อย่างน้อยก็มีชื่อมาให้ได้ข่าวบ้าง
...

[จริงใจ]

ค้างอ่ะ     ต้องเป็นพี่กัทแน่เลยที่เพื่อแหวน จัดให้

เพื่อนวันวาน    ต่อด่วนเลยน่ะ

[mecon]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดีๆๆให้ไอ่พี่กัทมันกินไม่ได้นอนไม่หลับซะบ้าง
นี่ถ้ารู้ว่านุ้งวันวานไม่กลับห้องแล้วไปขออาศัยนอนกับใครอะไรยังไง
แบบไม่ง้อมันอ่ะนะมันคงคลั่งตาย ดีๆๆสมๆๆๆๆสะใจ
แล้วการที่นุ้งวันวานหนีกลับบ้านอีกรอบคราวนี้ยาวเลยเชียว
อิอิกลับบ้านไปหาพ่อหาแม่ก็ดีเหมือนกันนะคะแต่พอกลับมา
ส่งสัยจะต้องเคลียร์อีกหลายคดี เจ้าติก็หนึ่ง ไหนจะพี่เมืองแล้วก็เจ้าแหวนอีก
หุหุ แล้วนี่เจ้าแหวนนัดให้นุ่งวันวานมาเคลียร์กับใครล่ะเนี่ย
รถไฟจะชนกันมั๊ย
+1 จัดให้คะ 

[ranaways]

ให้รอพี่กัทแน่นอนเรยยยยยยยยยยยย

[ever-never]

เกิดมาน่ารัก ก็ต้ัองทำใจ หน่อยนะคับ คุณวันวาน
รออ่านตอนต่ีอไปนะ 

[mist]

หรือว่าเพื่อนแหวนจะเป็นแม่สื่อให้พี่กัทหว่า

[LingNERD*]

ตอนหน้าขอมีพี่กัท นะ 555

[nana]

ให้รออะไรหนอ