
พวกคนแก่ๆนี่รู้ดีจังเนอะว่าจะมาดึกๆ เกือบเช้าแล้วล่ะเนี่ย อุอุ มาต่อให้ละครับผม
----------------------------------------------
ตอนที่ 16
“ หวัดดีครับพี่ ” พี่แซนช็อคตาค้าง มองหน้าพวกผม สลับกับหน้าของผู้หญิงที่พามาด้วย ซึ่งตอนนี้ก็ไม่แตกต่างกับพี่แซนเท่าไร
“ แซน ” ผู้หญิงคนนั้นถามพี่แซนสั้นๆ ดูเหมือนพี่แซนจะเกรงๆ บวกกับเกร็งๆ จนทำอะไรไม่ถูก ขณะที่ต้นสนทำท่าจะถามต่อ ก็โดนแสตมป์ดึงไว้
“ เดี๋ยวพี่ไปหาที่หอไอแชมป์ ”
“ แซน ... ” พี่ผู้หญิงคนนั้นเสียงดังขึ้นครับ
“ ถือว่าพี่ขอเหอะนะ ” ลงทุนขอ ก็ต้องยอมแหละครับ กินข้าวไม่อร่อยแล้วล่ะ
“ ต้นสนมึงว่าแปลกๆไหมวะ ” พอเดินออกมา ไอมาร์คที่ท่าทางเหมือนไม่ได้สนใจอะไรก็ถามครับ
“ ผู้หญิงคนนั้นเหรอ ”
“ เขาเป็นแฟนกันเหรอวะ กูว่ามันไม่ใช่อะ ” มันถามเหมือนที่ผมคิดเลย
“ กูก็ว่างั้นแหละต้นสน กูว่าเรากลับไปรอพี่แซนที่หอเลยดีมะ ” แสตมป์ออกความเห็นบ้าง
“ แล้วถ้าพี่แชมป์ พี่แซน เจอกัน หอไม่กระจุยเหรอวะ ” ผมบอก
“ แกก็โทรหาสิ ถามว่าพี่แชมป์อยู่ไหน ” ผมรีบโทรศัพท์หาพี่แชมป์ทันทีครับ
“ ว่าไงค๊า ” เฮ้ย พี่แชมป์เปลี้ยนไป๋ ๆ ๆ
“ พี่ชาวดอย ... พี่แชมป์อยู่ไหนครับ ”
“ อ๋อ อยู่แถวมหาวิทยาลัยเนี่ยจ้ะ มีอะไรเหรอ ฝากพี่ไว้ก็ได้ ” พูดอย่างกับฝากของ
“ พอดีกำลังจะกลับน่ะครับ เลยโทรหา ”
“ จ้า ๆ ” แล้วพี่เขาก็วางสาย
“ พี่เขาออกไปข้างนอกแล้วว่ะ เรากลับกันเหอะปะ ” แล้วพวกผมก็เดินทางกลับหอพักกัน แน่นอน ระหว่างทางไอพวกขี้เมาก็แวะซื้อเหล้า โซดา น้ำแข็ง เรียกว่าพร้อมรบ
“ ข้าวปุ้น ทำไมไม่กินบ้างวะ ” ไอมาร์คยังมีหน้ามาถามอีก พอมาถึงก็ไม่รีรอเลยครับ เปิดกันดัง ป๊อกแป๊กๆ ฟังแล้วมีความสุข -*-
“ กินทำห่าอะไร ขมแปล่มๆ สู้ชาเย็นก็ไม่ได้ ” ตอบตามความรู้สึกครับ
“ ชาเย็นใส่นมข้มด้วยใช่ปะ ” ไอต้นสนเริ่มหื่นละ
“ ลองใส่ของเรามั่งก็ได้ หวานกว่าของมันอีก ” แสตมป์ก็เอากะเขาครับ ทีนี้พอกินไปกินมา เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นครับ
“ ฮะ ฮึก ... ฮึก ” มาแล้ว อารมณ์ฮึกๆ ไอมาร์คอะสิครับ กินได้ไม่กี่แก้ว อาการออก
“ เป็นไรของมึงวะห๊ะ ร้องแม่งอยู่นั้นแหละ กูก็บอกแล้วไง ว่าแบบมึง หาใหม่ไม่ยากหรอก ” แสตมป์ก็เข้าไปปลอบทันที ดีนะที่อาการมันไม่ออกตอนสนิทกับผมแรก เพราะผมไม่รู้จะปลอบมันยังไง ตั้งแต่เกิดมาปลอบใครไม่ค่อยเป็นเลย
“ ฮึก ... มึงคิดดูสิ ฮะ ... เขาเลิกกับกูแล้ว ฮึก ทำไมเขาต้องส่งรูปมันกับแฟนมาให้กูดูอีก เขาทำเพื่ออะไรวะ ”
“ ประชด ไงน้อง ” ใครว้า
“ เขาคงแค่โกรธที่ผ่านๆมา น้องไม่เคยทำบางอย่างให้กับเขา เวลาเขามี เขาก็เลยอยากอวดน้องไง ถ้าน้องยังรักเขาอยู่ พี่แนะนำให้เอาไหม ” ไอพี่แซน เดินเข้ามาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียง ที่สำคัญมาถูกได้ไงเนี่ย
“ ไม่พี่ พี่จะมาแนะนำมันแบบนี้ได้ไง มันเพิ่งโดนหักอก พี่จะเล่นแผนอะไร ก็อย่าให้มันทำร้ายจิตใจคนอื่นสิพี่ ” ผมเคยบอกหรือยังว่า ปกติแสตมป์มันจะไม่ขึ้นเสียงกับใคร โดยเฉพาะรุ่นพี่ของคณะมันเอง แต่คราวนี้มันทั้งเสียงดัง และที่สำคัญกับรุ่นพี่ด้วย
“ แสตมป์ พี่เข้าใจน้องนะ พอเถอะ ” ไอแสมตป์ถึงกับนิ่งไปเลยครับ ผมล่ะงง รู้อะไร ทำไมผมไม่เห็นรู้อะไรเลยวะ
“ ว่าไงครับ วันนี้ตามพี่ไปทำไม ”
“ บังเอิญไปเที่ยวกัน ก็เลยเห็นภาพเด็ด แค่นั้นเอง ” ต้นสนเริ่มพูดจาไม่เป็นมิตรกับพี่แซน ผมเองเริ่มรู้สึกไม่ดีซะแล้วสิครับ
“ ภาพเด็ดอะไร ถ้าจะเด็ดกว่านั้น ต้องตอนต่อยไอแชมป์ ”
“ เฮ้ยพี่ ... อย่าลามถึงพี่ผม ” นั้นไง ผมเริ่มกระเถิบๆๆๆ ไปอยู่กับไอแสตมป์กับมาร์คแทน ตอนนี้มันแทบจะไม่สนว่าต้นสนกับพี่แซนเขาแยกเขี้ยวใส่กันยังไง เพราะมัวแต่ปลอบๆกันอยู่
“ แล้วพี่ไม่ใช่พี่แกเหรอวะ ”
“ พี่ผมเหรอ ผมไม่นับถือไอคนที่คาบแฟนคนอื่นไปแ..กหรอก ” พี่แซนกำหมัดแน่นข้างๆลำตัว อย่ามีเรื่องกันเล้ย กูไม่ชอบ (แต่ก็เคยมีอะนะ อุอุ)
“ ขอโซดาแก้ว แล้วมานั่งคุยกันดีกว่า ” อ้าว เย็นลงซะงั้น ไอต้นสนก็พอได้นะครับ พี่เขาบอกก็ชงให้
“ ต้นสน แกเคยคิดจะปกป้องใครสักคนไหมวะ ” ไอต้นสนมองมาทางผมแล้วก็ยิ้มให้ ผมก็เขินดิ คนห่าอะไรยิ้มหล่อชิบ หึหึหึ เป็นเอามากนะกูเนี่ย
“ แน่นอน เคยครับ ”
“ แกเลือกทำกับเขายังไงวะ ” โดนคำถามนี้ ต้นสนคิดนานเลย ไอมาร์คกับแสมตป์ก็กลับมานั่ง ไอพวกนี้หนิ รักสงบจริงๆ
“ ก็ทุกอย่าง ทำทุกอย่างเพื่อให้เค้าไม่ต้องรับรู้อะไรที่เลวร้าย หรือเราคิดว่าถ้าเค้ารู้ แล้วเรากับเค้าจะไม่เหมือนเดิม ” ซึ้งๆ ต่อไปเวลาจะให้มึงปากหวาน กูจะมอมเหล้ามึง
“ พี่ก็เหมือนกัน ” พอถึงตอนนี้ หลายสิ่งหลายอย่างมันเปลี่ยนไปทันที ที่ได้ยินพี่แซนพูดแบบนี้ เพราะถ้าเปรียบผมเป็นที่คนต้องการจะปกป้อง งั้น ...
“ พี่ชอบพี่แชมป์เหรอ ” พี่แซนกระดกเหล้าเกือบหมดแก้ว หน้าของพี่เขาเริ่มแดง ตาหวานเยิ้มเลย
“ คงไม่ใช่หรอกต้นสน พี่ไม่ได้ชอบเขาหรอก ”
“ งั้นพี่จะทำไปทำไม ” ต้นสนมันยอมเรียกพี่แซนว่าพี่ละครับ
“ แรกๆพี่ทำไปเพราะเห็นว่ามันเป็นคนดี มันไม่ควรจะถูกหลอก แต่พอพี่กับมันสนิทกันมากขึ้น มัน ... ไอแชมป์ทำให้พี่ไม่เหมือนเดิม ” ผมฟังแล้วมันคันๆไงไม่รู้อะครับ
“ ยังไงพี่ เล่าให้พวกผมฟังได้ไหม ”
“ ก็ดีเหมือนกัน พี่ก็ไม่อยากให้มันเป็นความลับอะไรนักหรอก ”
“ เออ แล้วพี่ผู้หญิงคนนั้น ” ผมถามครับ อยากมีส่วนร่วมอะ
“ พี่สาวพี่เองแหละ สวยไหม ” กรรมเวร ที่แท้พี่สาวเขา พูดไม่ออกเลย ตอนนี้อยากจะนั่งฟังให้มันหมดซะก่อนครับ แต่สภาพของไอแสตมป์กับมาร์คไม่ไหวละครับ ขอนอนหลับก่อน เลยเหลือผมกับต้นสนแค่สองคนที่นั่งฟังพี่เขาเล่าเรื่อง
----------------------------------------------------------
ตัดแบบให้ค้างน้อยที่สุดเท่าที่จำทำได้แล้วนะครับ เพราะตอนหน้าจะได้ไม่ต้องทน อุอุ เพราะมันจะหมุนไปหมุนมา นึกถึงตอนที่มันเล่าแล้วยังขำหน้าของพวกมันอยู่เลยครับ อิอิ
หายไปนอนไม่ใช่อะไรหรอกครับ พอดีไปช่วยอาทำบัญชีครับ เรียกว่าตรวจสอบดีกว่า เพราะอาเป็น GM ให้บริษัทขนาดกลางครับ เพลินไปหน่อยอย่าว่ากันเลยน้าครับ ^^"