พี่เจคร้าบ อยากกลับไปรับน้องเหรอคร้าบ -*- มาต่อแล้วจ้าทุกโคนๆๆ อิอิ
---------------------------------------
ตอนที่ 13
ผมขึ้นรถ แล้วก็เดินกลับห้อง ตอนนี้มาร์ค ต้นสน กับพี่แชมป์ก็ยังนั่งกันอยู่
“ เป็นไงวะ แก้ได้ไหม ” พี่แชมป์ถามผมก่อนเลย
“ แก้ได้ดิพี่ ระดับนี้ ”
“ เห็นเขาว่าพี่คนนี้เคี่ยวจะตาย แกไปทำยังไงวะ ” อ้าวไอมาร์ค มึงก็ไม่น่าไปพูดให้เป็นเรื่อง
“ ก็ ... ต้องไปนั่งลอกบทเรียน แล้วก็ส่งพี่เขาไปน่ะ เลยกลับมาช้านี่ไง ” จะรอดไหมนิ ว่าแต่พอมาถึงตอนนี้ก็ได้คิดนะครับ ว่าทำไมพี่แซนถึงไม่ให้บอกเรื่องที่ผมไปเจอพี่เขามา
“ ดีแล้วแหละ มาๆอ่านหนังสือต่อๆ ” ผมก็นั่งอ่านแบบจำใจ เพราะเคยอ่านมาแล้วตอนที่อยู่กับพี่แซน สักพักผมเลยขอตัวไปอาบน้ำ แต่พอเดินกลับมา ...
“ ดอย มึงว่าไอแซนน่ะ มันยังไงวะ ” พี่แชมป์พูดครับ
“ ก็ไม่ยังไงหรอก ” เสียคุ้นมาก พอโผล่ออกมาก็เห็นพี่ชาวดอยมที่หอผมครับ แต่งตัวแมนผิดปกติว่ะ
“ อ้าว พี่ชาวดอย ไมแต่งตัวงี้ครับ ” แกกระโดดลุกขึ้นมากอดผม พี่แชมป์งี้โวยวายไล่พี่ชาวดอยใหญ่เลย
“ แหมๆ ชั้นไม่เอาหรอกน้องเธอน่ะ จะเอาเธอนั้นแหละ ” พี่แชมป์ก็ไล่ตบหัวเลยดิ จนพอหายบ้ากัน ก็มานั่งคุยกันต่อ
“ ทำไมกูไม่เคยรู้ว่ามันชอบผู้ชาย ” อึ๋ยยยยย
“ บอกแกแล้วได้อะไรยะ ต้องบอกน้องข้าวปุ้นสิ ชิมิๆ ” เฮือกก ผมเริ่มร้อนตัวครับ หนีไปนั่งข้างๆต้นสนกับมาร์คแทน เอาต้นสนก็มองๆ คงจะงงอะครับ ปกติไม่ค่อยอยู่ใกล้มัน (เวลาคนเยอะๆ อิอิ)
“ ไม่ไง ก็เพื่อนกัน ขนาดมึงกูรู้กูก็ไม่ว่าอะไร ”
“ ย่ะ คนเรามันต้องมีเหตุผลที่ไม่บอกแหละ นี่ถ้าชั้นไม่ไปเจอแฟนเก่า อีชะนีเผือกนั้นน่ะ ชั้นก็ไม่รู้หรอกว่ามันจะเอาผู้ชาย … แล้วแกรู้หรือปล่าวว่ามันมีร้านอาหารแถวๆมหาวิทยาลัยด้วยนะคะ เป็นพ่อครัวเองด้วย ” เฮ้อ กูจารอดไหมเนี่ย ชักหวั่นๆใจ
“ ช่างมันเถอะๆ อ่านหนังสือเหอะมึง มาๆ ”
และแล้วเวลานรกสุดๆก็มาถึง ช่วงเวลาสอบ พวกพี่แชมป์สอบ 7 วิชา ผมสอบ 4 วิชา มีเพื่อนมีพี่มานั่งอ่าน ก็กดดันตัวเองไปในตัวครับ ในที่สุด ก็ผ่านมาจนได้ ข่าวคราวเรื่องพี่แซนก็น้อยลง จนไม่มีใครพูดถึงครับ
“ ไปมึง ไปกินเหล้าๆ ” นั้นไงพากันไปทำกุศลอีกละ
“ ไปร้านกูไหม ” เงียบเลย พี่แซนพูดครับ แต่เงียบไม่นานก็เฮกันซะงั้น ดีใจกับของฟรีอะดิพวกนี้ และผม พี่แชมป์ กับเพื่อนๆอีกเกือบสิบคนก็ไปกินเหล้าฉลองการสอบเสร็จที่ร้านพี่แซนครับ
“ จะเอาอะไร เชิญตามสบาย ... เอางี้ไปกินหลังบ้านกูมะ ” บรรยากาศส่วนตัว มีหรือพวกขี้เหล้าจะไม่ไป อิอิ
“ เอ้า ช้นนนน ” เริ่มละๆ
“ ไงเดี๋ยวไปดูร้านก่อนนะ จะมาเรื่อยๆ ” แล้วพี่แซนก็ไป ปล่อยผีบ้ากินเหล้าเสียงดัง ผมก็ไม่ค่อยจะชอบหรอกครับ ขมๆ ซ่าๆ เลยกินกับโค้กแทน ส่วนไอต้นสนก็นั่งข้างๆ
กินเหล้า เล่นกีตาร์ ร้องเพลง เคาะเหล้า เคาะขวด สนุกกันเลยทีเดียว ผมก็เริ่มเคลิ้มๆ อยากมันมั่ง เลยโดดไปนั่งร้องเพลงกับพี่แชมป์
“ อ้าว เจ๊ มาอีกแล้วเหรอ สวัสดีครับพี่ๆทุกคน ” ครายว้า ... อิ๊บอ๋ายยยแล้น ไอตี๋เล็ก
“ สวัสดีครับ ๆ น้องไอแซนเหรอ ” มันอยู่ในชุดเด็กมัธยมครับ เห็นแล้วนึกถึงตอนมัธยมจัง ภาพเก่าๆก็ลอยมาให้นึกซะงั้น
“ แหมๆ ไม่ทักไม่ทายเลยนะเจ๊ จำผมไม่ได้เหรอ เพิ่งมาบ้านผมเมื่ออาทิตย์ก่อนเองนะ ” มึง ๆ ไอตี๋ งานกำลังจะเข้ากูแล้วนะมึง
“ อะไร เคยเจอกันแล้วเหรอ ” พี่แชมป์พูดครับ เอาไงดีกู จะว่าไปพี่แซนบอกให้ผมอย่าบอกพี่แชมป์ แล้วทำไมไม่เตือนไอตี๋เล็กน้องตัวเองมันด้วยวะ
“ ก็ตอนนั้นไง ตอนที่เจ๊มาแก้เรื่องวิชาที่เจ๊ติดไง ที่ต้องมาลอกลงกระดาษวันนั้นไง ” หงิกเลย หมดเปลือกจ้า ตอนนี้คนอื่นๆขาก็เฉยๆ แต่มีอยู่สามสี่คนที่เงียบ
ตอนนี้ก็ละลายเป็นแป้งเปียกกันหมดกลุ่ม เหลือแค่พวกคอแข็งๆ กับคนที่ไม่ได้กิน นั้นก็คือผมเนี่ยแหละ
“ อีแชมมมม มึงจาไปคิดมากอาร้าย แซนมันไม่เอาน้องมึงหร๊อกก เอิ๊ก ๆ ๆ ” พี่ชาวดอย เมาละมั่วเละเลยครับ แถมยังพูดจาไม่ห่วงชีวิตผมซะด้วย
“ พวกมึง พาชาวดอยกลับได้แล้ว ไว้วันหลังกูจะชวนมันมากินอีก ” ตอนนี้พวกเพื่อนๆของพี่แชมปเหมือนเห็นสัญญาณบางอย่าง พากันทะยอยกลับกันหมดเลย
“ ต้นสน พาข้าวปุ้นกับมาร์คกลับไปนอนที่หอ อ่ะ เอารถพี่ไป ”
“ แล้วพี่ล่ะครับ จะกลับยังไง ”
“ เออน่า แกกลับกันไปเถอะ แล้วก็ ... กับไอแห้งนั้น ขอนะ เข้าใจไหม ” พี่แชมป์มาแตะๆตัวผม ก่อนจะไปเตือนไอต้นสน นี่เขาจะทำอะไรกันวะเนี่ย
ระหว่างทางกลับ ไอมาร์คนอนสลบไปแล้วครับ ไม่พูดไม่จา ทำให้ผมสองคนอยู่กันเงียบๆเหงาๆ ไม่มีใครเอ่ยปากพูดก่อน
“ วันนั้น ทำไมไม่บอกว่าไปอยู่กับพี่แซนมา ”
“ ก็พี่เขาไม่ให้บอก ” ผมพูดตามความจริงเลยนะ
“ พี่เขาไม่ให้บอกก็เชื่อ ถ้าเขาขอมีอะไรด้วยจะเชื่อเขาไหม ” น่านงาย ความหึงขึ้นตา
“ จริงๆ ต้นสนแกเข้าใจเค้ามั่งสิ พี่เขาเป็นเพื่อนกับพี่แชมป์ เป็นพี่ผู้ช่วยครู เขาบอกมาแบบนั้น เค้าก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไมด้วย ”
“ นายยังไม่รู้เหรอเนี่ย ”
“ รู้อะไรล่ะ ”
“ พี่แซนเคยหลอกพี่แชมป์เรื่องผู้หญิง ” หืม ผมก็งงๆ ตอนนี้อยากรู้มากมายว่ามันอะไรหนักหนา แต่มันยังไม่เล่า บอกว่ารอเอาไอมาร์คไปนอนก่อน แล้วค่อยมาคุยกัน
แต่ก็ยังไม่วายนะครับ แอบพกเหล้ากลับมากินซะด้วย ไอแสตมป์ที่นอนเฝ้าห้องอยู่ (เด็กหน้าใส ไม่กินเหล้ากินยา อุอุ) ก็ออกมานั่งด้วย
“ คือ พี่แชมป์เล่าให้ฟังว่า ตอนนั้นพี่แชมป์จีบสาวอยู่คนนึง ”
“ ตอนนั้นก็ทำท่าว่าจะคบกันอยู่แล้ว แต่จังหวะนั้นพี่แซนก็เข้ามา ด้วยความที่เป็นคนนิ่งๆมั้ง ผู้หญิงเขาชอบมากกว่า ก็เลยไปคบกับพี่แซน แสตมป์อย่ามั่ว มึงมานั่งข้างกูนี่มา อยากจับก็จับของกูมาๆ ” เหอะๆ ไอแสตมป์มานั่งลูบขาผมครับ กวนดีมั้ยล่ะ
“ แล้วมันมีอะไรวุ่นวาย ” ผมถามไป
“ ก็พี่แซนเขาไม่ได้ดูแลผู้หญิงคนนั้นดีพอ เขาเสียใจที่พี่แซนทำเหมือนแค่ต้องการชนะพี่แชมป์เฉยๆ ก็เลยกลับมาหาพี่แชมป์ ” มีงี้ด้วยเหรอวะเนี่ย
“ แบบที่มึงกำลังจะปล่อยข้าวปุ้นมาหากูใช่ปะ ” แสตมป์ครับ กวนไม่หยุดหย่อน
“ ข้าวปุ้นอะไม่ปล่อย แต่จะปล่อยตีนไปหามึงอะ เงียบๆดิวะ ”
“ สรุปแล้วไง เรื่องพี่แชมป์อะ”
“ แกก็พาผู้หญิงคนนั้นไปด้วย แล้วก็ไปทะเลาะกับพี่แซน ชกต่อยกันเละ ผู้หญิงก็ดันเข้าไปช่วยพี่แซน ขอให้พี่แชมป์เลิกทำ พี่แชมป์เลยตัดใจ แล้วก็เป็นอย่างทุกวันนี้ ”
“ ไม่ใช่ๆ แล้ววันนี้มันเกี่ยวอะไรกับที่ผ่านๆมาวะ ”
“ ก็หลังจากนั้นเขาก็เลิกกัน เพราะผู้หญิงรู้ตอนหลังว่าพี่แซนไปเอากับผู้ชาย ตอนนี้พี่แชมป์ก็เลยคิดว่าพี่แซนจะเอาแกทำเมียละมั้ง ” งั้นก็แย่ดิ พี่แชมป์ไม่ต่อยกับพี่แซนเละเลยเหรอเนี่ย แล้วสรุปแล้วทั้งหมดนี้ ผมเป็นต้นเหตุหรือปล่าว ผมสับสนไปหมดแล้วนะเนี่ย
------------------------------------------------
รักทุกโคนๆ คร้าบ ไงเด๋วกลับมานะครับ เพิ่งพาพ่อกลับจากโรงพยาบาล *-*
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
