หัวข้อ: (story) อย่าหวังว่าจะทำร้ายกูได้อีก 2 เข้ามาลาพร้อมความจริง

[~•SAkurAIro•~]

อ่า ดองไว้อ่าน 3 ตอนรวดด  

แต่ละตอนก้คนละอารมณ์เชียววว ฮ่า ฮ่า
ชอบอ่ะ พี่เสือนี่ประหยัดจริงๆ เอิ๊กๆ ๆ
ตอนล่าสุดนี่ ภ้าเป็นเราก้ฉุนขาดเหมือนกันน  

[panpan]

จอง 1 เล่มถ้วนคับ

[piride]

ถ้ารวมเล่ม หนู ขอจองด้วยนะคะ

 

[DexTunG]

มา           คอยอยู่นะ





    

[MaeMoo]

หวัดดีค่ะ น้องโซ่

เข้าใจน้องโซ่นะ และเข้าใจน้องเสือด้วย
บางทีก็ขัดไม่ได้ ไอ้เรารึก็โกรธอยู่ที่บ้าน
พอเค้ากลับมา บ้านก็แทบระเบิด

แต่พออารมณ์ผ่านไป ก็ใจเย็นลง ขอร้องกันดีๆ ว่าอย่าทำแบบนี้อีก
เค้าก็เข้าใจ และเริ่มปรับเพื่อเรามากขึ้น

อยากให้น้องโซ่ใจเย็นๆ นะคะ สิ่งที่น้องเสือทำให้น้องโซ่ที่ผ่านมา
ก็พิสูจน์ถึงความรัก ความซื่อสัตย์ที่น้องเสือมีต่อน้องโซ่นะคะ

รักษาความรักไว้ให้นานๆ เข้าใจและใจเย็นให้มากๆนะคะ


ส่วนเรื่องรวมเล่ม........... จัดไปอย่าให้ช้า 1 ชุดจ้า
อยากเก็บเป็นเล่มอ่ะ ทำเลยทำเลย หนับหนุน

[pongsj]

เอาอีกแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววว

[Loidelohm]

เรื่องรวมเล่มเห็นด้วยกะน้องโซ่.....
เอ่อ....อ...........................อ.............................................................อ
ว่าแต่ว่า....หนังสือมันจะบางไปรีเปล่าอ่ะ..ฮี้วววววววววววววววววววววววววว
อีกสองปีค่อยมารวมก็ได้นะ (จะโดนถีบมั้ยเนี่ยะ)
ก็เค้ารู้สึกว่า เรื่องมันน้อยมากเลยอ่ะตะเอง
อยากให้หาเรื่องกับพี่เสือมาใส่เยอะๆ
จะได้มันส์ๆ
                    

[kunkai]

:m16:พี่เสือ
ไม่จำเล๊ย
คราวก่อนก็เงี๊ย

[nopkar]

ใจเย็นๆแล้วคุยกันเด๋วก็หายคร้าบบบบบ


ปล.เรื่องรวมเล่ม ถ้ารวมก็สนับสนุกครับ^^

[morrian]

อ๊ากกกกกกกกกกก ค้างอย่างแรงง 

พี่เสือทำโซ่น้อยใจอีกแล้ววอะ

รอตอนต่อไปนะค้าบผม 

[Loidelohm]

รอคำแก้ตัวของพี่เสือ จากน้องโซ่

[Chocolate108]

ก๊า กกกกก

มันค้างมาก

อ่านสองตอนมันละอารมกันเลย

555555*5

ปล.จอง 1 เล่มถ้ารวมเล่ม

[Loidelohm]

น้องข้างบนจิ้มลิ้มดีจัง
น่าจิ้มหลายๆทีติดกัน

[CYPINUS]

พี่เสือทำโซ่เสียใจอีกแล้ว 

พี่เสือรีบเคลียร์ตัวเองด่วน 

[takara]

อ๊า  พี่เสืออะ ทำให้พี่โซ่ระแวงอีกแล้วอะ

[«ƤȑǃǹĉΞḠ○ḺҒ™»]

ทำเรื่องอีกแล้ววววว    

[ranaways]

รวมเลยดิ

น่ารักนะเนี่ย

ตั้งแต่ ม. ต้นเลย

[kungyung]

รวมเล่มหรือครับพี่โซ่
จัดไป..อย่าได้ช้าครับ

[u-only-one]

.....อืม...เข้าใจความรู้สึกน้องโซ่ดีว่าเป็นอย่างไรเลยนะ
คนเราไหนจะหิว หึง น้อยใจ รอแล้วก็ยังไม่มาสักที
พอได้ยินว่าไปส่งที่บ้านอีก....ปรี๊ดดดดดแน่นอน...
...นั่นแหละนะแต่ละคนก็มีเหตุผลของตัวเอง ...อยากรู้นะเนี่ยว่าพี่เสือจะว่าไง ชริ

...รวมเล่มก็น่าสนใจเนอะ อืมๆ

[Jason]

ภาค 2 ตอน 8

หงุดหงิดๆ
หิวก็หิว
ไม่รอแมร่งแล้วเว้ย
เปิดตู้เย็น มองซ้ายมองขวา ไม่มีอะไร
เซ็งๆๆๆ หิวๆๆๆๆ
ไม่กินก็ได้ว่ะ ว่าแล้วเดินปิดไฟ
นอนแมร่งเลย
งอลๆๆๆๆ
คอยดูนะ กลับมา พ่อจะงอลให้ง้อจนตายเลย
.
.
.
.
ผมหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้
แต่มาสะดุงตื่นขึ้นมาอีกที เพราะเสียงมือถือดัง
ในใจคิดว่าเป็นพี่เสือโทรมาแน่ๆ
ผมพยายามปรับสายตาเพ่งมองดูเบอร์
ถ้าเกิดเป็นเบอร์ไอ้พี่เสือ ผมจะไม่รับ แกล้งมัน
แต่หลังจากพิจรณาแล้วเป็นเบอร์02 จากที่ไหนสักแห่ง
โทรมาดึกๆแบบนี้ มีเรื่องด่วนแน่ๆ
ผมตัดสินใจรับสายทันที
“สวัสดีครับ”ผมกรองเสียงตามสายไป
“ครับ คุณ.(โซ่)...รู้จักกันคุณ.(เสือ)...มั้ยค่ะ”เสียงปลายตามถามมาถึง
“ครับ มีอะไรรึป่าวครับ”ชักใจไม่ดี
“คุณ..(เสือ)..ประสบอุบัติเหตุ ตอนนี้อยู่ รพ.... นะครับ ยังงัย ช่วยติดต่อญาติของคนไข้ด้วยนะครับ”คนปลายสายตอบกลับมา
และนั้นมันทำเอาผมแทบหยุดหายใจตอนนั้นซะให้ได้
ทันทีที่สติกลับมา ผมรีบดิ่งตรงออกมาจาก คอนโด เพื่อไปรพ.ทันที
ตลอดทางผมจัดการโทรหาทั้งพ่อแม่พี่เสือ และพ่อแม่ผม
ตอนนั้นผมสติแตกมาก
ไม่รู้ว่าพี่เสือเป็นยังงัยบ้าง
ใจตอนนี้ผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย
ใจมันสั่นยังงัยไม่รู้ อยากไป อยากไปให้ถึงรพ.ให้เร็วที่สุด
ใจผมจดจออยู่ที่คนที่รพ. จนลืมดูไปว่าตัวเองขับไปเร็วเท่าไหร่
ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ขับรถปาดหน้ารถคนอื่นไปกี่คัน
ผมจำไม่ได้ว่ากดแตรไล่รถคันอื่นไปกี่ครั้ง
ผมจำไม่ได้ว่า เกือบ ชนท้ายรถคนอื่นไปกี่คัน
ตอนนี้ผมไม่สน ไม่สนอะไรทั้งนั้น ผมสนแต่คนที่อยู่รพ.เท่านั้น
.
.
.
.
ผมเดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้อง ER กี่รอบไม่รู้
รู้แต่ว่า ตอนนี้ผมนั่งไม่ติด
พ่อแม่พี่เสือก็มาถึง หลังจากผมไม่ถึงชั่วโมง
พ่อแม่ผมเองก็มาถึงแล้วเช่นกัน
ผมเข้าใจแล้วล่ะ ว่าทำไมในละคร
คนที่ยืนรอที่หน้าห้อง ER ถึงยืนเฉยๆไม่ได้
ทำไมต้องกระวนกระวายอยู่อย่างนั้น
ทำไมต้องคอยมองที่ประตูบานนั้น ว่าจะเปิดเมื่อไหร่
ทำไมเวลามันผ่านไปช้าอย่างนี้
และทำไม ทุกคนต้องรีบวิ่งไปหาหมอที่เดินเปิดประตูออกมาจากห้องนั้น
“ลูกดิชั้นเป็นยังงัยบ้างค่ะคุณหมอ”ป้าเพ็ญพูดทันทีที่หมอออกมาจากห้อง ER
“ปลอดภัยแล้วครับ คนไข้ไม่เป็นอะไรมาก แต่อย่างไร หมอก็อยากให้คนไข้ อยู่ห้อง ICU ต่อสักคืนนะครับ...”เพียงแค่นั้น
เพียงแค่ได้ยินว่าปลอดภัย ทุกอย่างมันดูลอยหายออกไปจากใจทันที
ผมผ่อนลมหายใจช้าๆ พร้อมนั่งลงได้สักที
แม่ผมขยับเข้ามากอดเบาๆ
“พี่เค้าปลอดภัยแล้วลูก”แม่ผมพูดเบาๆ
“พี่เค้าปลอดภัยแล้ว”แม่ผมพูดซ้ำอีกรอบ
น้ำตาผมเริ่มไหลออกมาช้าๆ
ไม่รู้ว่าทำไม แต่มันไหลออกมาเอง
มันควบคุมไม่ได้
มันรู้สึกโล่งอกยังงัยไม่รู้
แม่ผมดึงผมเข้าไปกอดแน่นขึ้น
“พี่เค้าปลอดภัยแล้ว พี่เค้าปลอดภัยแล้ว”แม่ผมพูดวนไปวนมา พร้อมลูบหัวผมเบาๆ
แม่ผมปลอบผมอยู่นานพอสมควรกว่าผมจะกลับมาเป็นปกติได้
“ป่ะ ไปหาพี่เค้ากัน”แม่ผมพูดออกมา พร้อมคลายกอดผมออก
“ป่ะลูก”แม่ผมพูดอีกครั้ง ผมกับแม่เดินไปที่ห้อง ICU พร้อมกัน

ตอนนี้ทางรพ.ยังไม่อนุญาติให้ญาติเข้าไปพบคนไข้ได้ จนกว่าจะพรุ่งนี้เช้า
แต่ผมอยากเจอหน้าพี่เสือจัง ตอนนี้ผมอยากเห็นหน้าพี่เสือจังเลย
“กลับไปพักก่อนเถอะลูก เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่”ป้าเพ็ญหันมาพูดกับผม ที่พยายามจะส่องเข้าไปในห้องICU เพื่อหาพี่เสือ
“โซ่ กลับไปนอนก่อนเถอะ พรุ่งนี้ค่อยมาหาพี่เค้าใหม่”ลุงสิงเดินเข้ามาสะกิดบอกผมอีกคน
“ผมยังไม่อยากกลับครับ ผมอยากเจอพี่เสือก่อน”
“เจอตอนนี้พี่เค้าก็ไม่รู้หรอก พี่เค้าหลับอยู่”พ่อผมเดินเข้ามาพูดต่อ
“ไม่เป็นไร ขอผมอยู่อย่างนี้ก่อน เพื่อพี่เสือตื่นขึ้นมาแล้วอยากเจอผม”ผมตอบกลับไป
“ถึงพี่เค้าตื่น แต่ลูกก็เข้าไปไม่ได้อยุ่ดี ตอนนี้พี่เค้าอยู่ใน ICU นะ ค่อยมาพรุ่งนี้ใหม่นะลูก”แม่ผมพูดต่อ
“แต่แม่...”
“กลับไปนอนนะ พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่นะ”แม่ผมพูดอีกรอบ
“กลับไปนอนก่อนเถอะหนูโซ่”ป้าเพ็ญกับลุงสิงห์ พูดขึ้นมาพร้อมกัน
“ครับ”ผมเลยต้องจำใจยอมกลับบ้านก่อน
.
.
.
.
ตลอดทางผมได้แต่เฝ้าโทษตัวเอง
คงเป็นเพราะผม เพราะผมเองที่ทำให้พี่เสือ ขับรถชนเสาไฟฟ้า
คงเป็นเพราะผมเอง ที่ไปงี้เง้าใส่พี่เค้า จึงทำให้พี่เสือต้องรีบกลับมา
คงเป็นเพราะผมเองรึป่าว...อีกจิตใต้สำนึกนึง อ้างขึ้นบ้าง
ถ้าไม่เพราะ ผู้หญิงคนนั้น นัดพี่เสือไปกินข้าว พี่เสือก็ไม่ต้องออกไป
ถ้าไม่เพราะ ผู้หญิงคนนั้น ไม่ชวนพี่เสือไปต่อ พี่เสือก็คงกลับมาบ้านนานแล้ว
และถ้าไม่เพราะ ผู้หญิงคนนั้น ไม่ให้พี่เสือ ไปส่งที่บ้าน พี่เสือก็คงไม่เหนื่อยจนหลับใน และขับรถไปชนเสาไฟฟ้าอย่างนั้น
ใช่ มันไม่ใช่ความผิดผม มันเป็นความผิดของคน คนนั้น คนที่ชื่อ สา
มึงคอยดู ถ้าพี่เสือกูเป็นอะไรไป มึงจะเป็นคนที่ต้องรับผิดชอบทั้งหมด
.
.
.
.

[alterlyx]

^
^
จิ้มๆๆ คุณโซ่

ตกตะลึง  
ไม่ชอบอ่านเวลาที่ ใครต้องเจอกับเรื่องร้ายๆเลย ... เฮ้อ อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอ จริงๆ
แต่ก็ไม่มีใครผิดซะทีเดียวหรอกนะคะ
บางวิกฤตก็เป็นโอกาสให้เราได้ ไตร่ตรองถึงปัญหา ... แล้วไม่พลาดเหมือนเดิมอีก

ถึงจะเป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว ... ก็คงเป็นแผลเป็นในใจทั้งพี่เสือและคุณโซ่พอสมควร
+1 ให้กำลังใจซะเลย

[kuraki]

   พี่เสือคงรีบกลับมาหาพี่โซ่นั่นแหละ แต่ปลอดภัยก็ค่อยยังชั่วหน่อย
อ่านแล้วแบบพี่โซ่โกรธรุนแรง เป็นโหมดพี่โซ่ที่น่ากลัว 
แต่ก็สมควร เพราะยัยสาคนนี้ทำให้พี่เสือกลับดึกจนเกิดอุบัติเหตุเลย 

รออ่านต่อนะคะ รักพี่โซ่พี่เสือ รักเรื่องนี้

 

[MurasakiLove]

เง้ออออออออออออออ สงสารโซ่ 
ไม่น่าเลยพี่เสือ อย่าโทษตัวเองเลยนะจ๊ะ โซ่ไม่ผิดดดดดดดด 
ยัยคนนั้นตะหาก ชิส์ หมั่นไส้เธอจริง

 

[Soulmate]

พี่โซ่น่ากลัว

[pongsj]

เอาแล้วววววววววววววววววววววววววว

[mecon]

 
อดงอนเลยคะ  
งานเข้าอย่างแรง โธ่ๆพี่เสือรีบมากสินะ คงรีบกลับมาง้อเมียนั่นล่ะ
จึงลืมระมัดระวังทุกสิ่งอ่าน แต่ปลอดภัยก็ดีแล้วนะ
โซ่อย่าโทษใครเลยนะ คิดซะว่า อิพี่เสือมันฟาดเคราะห์ก็แล้วกันนะ

รักกกกกกกกกโซ่ของพี่เสือคะ

 

[manami1155]

เง้อ....
เหตุการณ์พลิกผันมากๆ
ถึงกับตกอกตกใจกันเลยทีเดียว
ไม่อยากให้พี่โซ่โทษใครเลยทั้งตัวเองทั้งพี่สา
เอาเป็นว่ามันเป็นอุบัติเหตุละกันเนอะ

เพราะฉะนั้นเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสคะ
ระหว่างพี่เสืออยู่โรงพยาบาลก็เป็นเวลาดีในการปรับความเข้าใจกันพอดีเลย
แหะๆ

[melon_jung]

พี่เสือคงจะรีบจัดอ่ะ...เลยได้เรื่องเข้าให้....แต่ปลอดภัยก็ดีแล้วนะค่ะ
โซ่ก็อย่าไปคิดโทษตัวเองแล้วก็เจ๊คนนั้นเลยนะ...
เอาเป็นว่าพอพี่เสือฟื้นขึ้นมาก็คุยกับพี่เสือดีๆ...แล้วก็เอาใจพี่เสือมากๆหน่อยละกันนะ 
คนเจ็บแบบพี่เสือคงต้องการกำลังใจดีจากโซ่อยู่แล้วหล่ะ 

[RAKDEK_KA]

เออ......คุณโซ่ค่ะ แบบว่า
อุบัติเหตุ น่ะ มันเกิดขึ้นได้ทุกที่ทุกเวลานะ
อยู่ที่ว่า จะถึงที่ใครมากกว่าอ่ะ
อย่าไปโทษเค้าเลยนะ  แล้วก็อย่าโทษตัวเองด้วย
 

[Huo_To]

พี่เสืออย่าเป็นอะไรมากนะแก      ช้านสงสารน้องโซ่ สับสนวุ่นวายใจแย่เลย

พี่ผิดไปแล้ว  อ่านตอน7 ไปเมื่อวาน วันนี้ว่าจะมาเมนท์ยุโซ่ซะหน่อย ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้