หัวข้อ: (story) อย่าหวังว่าจะทำร้ายกูได้อีก 2 เข้ามาลาพร้อมความจริง

[Jason]

เหนื่อยจัง

วันนี้ อาม่าก็ไปนอนกับอาก๋งแล้ว
นอนที่เดียวกัน หลังจากปล่อยให้ อาก๋งนอนรอตั้งนาน

หลับให้สบายนะครับ


RIP.


Jason

[RAKDEK_KA]

 

[MurasakiLove]

บีบๆ นวดๆ
โซ่น่ารักจัง 
อุตส่าห์เข้ามาส่งข่าวให้หายคิดถึง
เหนื่อยก็พักผ่อนก่อนน๊า อย่าหักโหม เด๋วจะป่วยซะก่อน
 

[kuraki]

RIP  


พี่โซ่ เหนื่อยก็พักผ่อนเยอะๆก่อนนะคะ เป็นห่วงนะคะ

 

[manami1155]

พี่โซ่กะพี่เสือก็พักผ่อนเยอะๆนะคะ
ช่วงนี้อากาศเพี้ยนๆเหนื่อยๆมาเดี๋ยวจะไม่สบายเอา

RIP

 

[sonicboy]

รักษาสุขภาพด้วบน่ะครับ

[takara]

เสียใจเรื่อง อาม่าของ พี่โซ่ด้วยนะคร๊าบบบ  แล้วก้อดีจายยที่ผลตรวจออกมาม่ายเป็นรัยอะ

[MaeMoo]

หวัดดีค่ะน้องโซ่

ไม่เป็นไรนะ ทำใจให้สบายนะคะ

คนจีนเราจะมีวันเช็งเม้งไง ถือว่าได้ไปไหว้บรรพบุรุษทุกๆปี

พักผ่อนเยอะๆ นะคะ

[mecon]

 

รักษาสุขภาพด้วยนะคะทั้งสองคนเลยคะ

[DexTunG]

เสร็จจากงานแล้ว  พักผ่อนบ้างนะคับ



แล้วดูแลสุขภาพกันหน่อย



มามอบกำลังใจให้นะคับ      






  

[dokjarn]

 

อาม่า โซ่ ไปสบายแล้วครับ

เป็นกำลังใจให้นะครับ

รอเรื่องเล่าของ

ไทเชน  อยู่นะครับ

 

[luvY]

รออ่านตอนต่อไปนะคะ

 

[Jason]

ภาค 2 ตอน 5

ตั้งแต่วันที่แม่พี่เสือมาหาที่คอนโด
ก็ดูสถานการณ์ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี
ผมเองก็กลับไปทำงานที่เดิมได้เดือนกว่าๆแล้ว
คราวนี้ผมเองก็ทำงานเต็มตัว ทุ่มทุกอย่างที่ผมสามารถจะทำได้ เพื่อจะเรียนรู้ทุกอย่างให้เร็วที่สุด
และอยู่ตัวเร็วมากที่สุด

จนถึงตอนนี้พี่เสือเองกับลุงสิงห์ก็ยังไม่คุยกัน
ถึงแม้อะไรๆจะดูเป็นไปด้วยดีก็ตาม
พี่เสือเองก็แสดงออกมา เหมือนกับว่าไม่ได้กังวลใจใดๆกับเรื่องนี้
แต่ผมเองคิดว่า ลึกๆในใจพี่เสือก็ยังคงอยากจะเคลียร์กับพ่อให้เร็วที่สุด
เพราะฉะนั้น คงเป็นผมเองที่คงต้องจัดการอะไรสักอย่าง
ผมกดโทรศัพท์โทรหาคนคุ้นเคยที่โทรหาทุกวัน
“พ่อ”ผมกรอกสายไป
“ว่างัย ไอ้ตัวดี”พ่อผมทักกลับมา
“พ่อช่วยผมหน่อยสิ”
“ช่วยอะไร”
“พ่อรู้รึป่าวว่า ลุงสิงห์กับพี่เสือยังไม่คุยกันเลย ผมเป็นห่วงน่ะ”ผมเริ่มรายงานสถานการณ์ที่เกิดมา
“แล้วจะให้พ่อช่วยยังงัย”
“พ่อก็คุยกับลุงสิงห์ให้หน่อยสิ”
“แล้วจะให้พ่อพูดว่าอะไรล่ะ พ่อว่าเรื่องแบบนี้เค้าสองคนควรเคลียร์กันเองมากกว่านะ”พ่อผมอธิบายเหตุผลของตัวเองเช่นกัน
“แต่ว่า ถ้ารอให้เค้าสองคนคุยกัน ถึงตอนนั้น พี่เสือคงเครียดตายก่อน”
“อืม เข้าใจล่ะ กลัวเป็นม่ายว่างั้น”มุกของพ่อ ทำลูกเครียด เดี๋ยวนี้พ่อผมแซวผมหนักเหลือเกิน
“พ่ออ่ะ”ต้องให้งอล
“อ่ะ ๆๆ เดี๋ยวพ่อช่วย เอางี้ล่ะกัน เย็นนี้ พาสามีของลูกมากินข้าวที่บ้านเราล่ะกันนะ เด๋ยวพ่อจะชวนครอบครัวนั้นมากินด้วย”พ่อผมเริ่มออกอุบาย แต่ไอ้คำว่า พาสามี เนี้ย พ่อช่างกล้าพูดเนอะ
“ได้ๆๆ”ผมตบปากรับคำไป
.
.
.
.
เวลาทุ่มกว่าๆผมก็มาถึงบ้าน
แต่ก็ยังมาช้ากว่าลุงสิงห์กับป้าเพ็ญที่มารออยู่แล้ว
ผมเดาว่า ลุงสิงห์กับป้าเพ็ญคงไม่รู้เรื่องที่พ่อผมชวนพี่เสือกับผมมาด้วยคืนนี้
ทันทีที่ผมกับพี่เสือปรากฏร่าง
ก็มีสายตาคู่นึงที่มองผมทั้งสองคนอย่างประหลาดใจ
“อ้าว มากันแล้วหรอ”พ่อผมพูดขึ้น
“หวัดดีครับ ลุงสิง ป้าเพ็ญ”ผมกล่าวขึ้น
ลุงสิงห์ยกมือขึ้นรับไหว้
“บอกให้เรียกแม่ ก็ไม่ยอมเรียกสักที”ป้าเพ็ญพูดกลับอย่างขำๆ
“หวัดดีครับ พ่อแม่”พี่เสือทักทางพ่อทางแม่ผมบ้าง
“อ้าว ๆ มาๆๆ มานั่งนี้ มาหาพ่อตาหน่อยสิ”พ่อผมเรียกไอ้พี่เสือให้ไปนั่งข้างๆ
ผมแอบเห็บลุงสิงห์แอบแบะปากนิดๆ อารมณ์แบบหมั่นใส้นิดๆ
“เป็นงัยลูก หิวมั้ย”พ่อผมพูดต่อกับพี่เสือ
“นิดๆครับ”
“รอหน่อยนะ รอเค้าจัดโต๊ะแป้ปนึง”แม่ผมพูดต่อ
“ครับ”พี่เสือตอบกลับไป
ผมเองก็เดินไปนั่งข้างๆพี่เสือ
“แล้วนี้งานเป็นงัยบ้างลูก”ป้าเพ็ญถามขึ้นบ้าง
“ก็ยุ่งๆนิดหน่อยอ่ะแม่”พี่เสือตอบกลับไป
“ก็เล่นหายหัวไปเป็นอาทิตย์ จะไม่ยุ่งวุยวายได้ยังงัย”เสียงลุงสิงห์พูดขึ้นอย่างมีอารมณ์
ผมแอบบเห็นสายตาพี่เสือมองกลับไปทางลุงสิงห์อย่างตัดพ้อ
“อ้าว ก็เสือมันไปง้อเมียมัน มึงจะพูดทำไม”พ่อผมเองก็สวนกลับไปทันที
“ไม่รู้ ไม่รู้เว้ย กูมันคนนอก”ลุงสิงห์พูดกลับมาอย่างมีอารมณ์เช่นกัน
“กูถามจริงๆ มึงมีปัญหาอะไร”พ่อผมพูดต่อ
“ก็ป่าว กูจะไปมีอะไร ชีวิตมัน ก็เรื่องของมัน”ลุงสิงห์พูดพร้อมจ้องมาทางพี่เสือกับผม
“มึงรังเกียจลูกกูหรอ”พ่อผมพูดออกไปอย่างจริงจัง
“มึงรังเกียจโซ่ใช่มั้ย”พ่อผมพูดต่ออย่างมีอารมณ์
ลุงสิงห์ดูชะงักไป คงเพราะไม่อยากจะเชื่อว่าพ่อผมจะถามอย่างนี้
“ไหนมึงตอบมาสิสิงห์ มึงรังเกียจลูกกูหรอ”พ่อผมพูดต่อ
“ป่าว กูไม่ได้รังเกียจหนูโซ่”ลุงสิงห์พูดกลับมาเบาๆ
“แล้วมึงมีปัญหาอะไร”พ่อผมพูดต่อ คราวนี้กลายเป็นลุงสิงห์ที่นั่งเงียบมองหน้าพ่อผม
“กูอยากจะรู้จริงๆว่ามึงมีปัญหาอะไร ไหนเมื่อมึงไม่ได้รังเกียจลูกกู แล้วมึงมีปัญหาอะไร หรือว่ามึงรังเกียจลูกตัวเอง”พ่อผมพูดออกไปค่อนข้างแรง
ลุงสิงห์เองก็จ้องพ่อผมอย่างไม่วางตา
“ถ้ามึงรังเกียจเสือ มึงจะตัดมันออกจากมรกดมึงก็ได้ มึงจะตัดพ่อลูกกับมันก็ได้ มึงไม่ต้องกลัวใครเค้าจะนินทามึงหรอกว่าเป็นพ่อเหี้ยๆ ตัดลูกและรังเกียจลูกได้ลงคอ กูว่าเสือมันเข้าใจ แล้วมึงก็ไม่ต้องห่วงนะ เพราะกูนี้แหละจะดูแลมันเอง เพราะกูเองก็รักมันเหมือนลุกกูคนนึง”พ่อผมพูดออกไป
ไม่มีคำพูดใดๆออกมาจากปากลุงสิงห์ตอนนี้
ผมเองมองไปทางพี่เสือ สีหน้าพี่เสือตอนนี้เต็มไปด้วยความกังวล
ผมเองก็ได้ แต่เอื้อมมือไปตบลงขาพี่เสือเบาๆ
“กูไม่รู้นะว่ามึงคิดอะไรของมึงตอนนี้ แล้วกูก็ไม่เข้าใจมึงด้วย แต่กูอยากจะบอกอะไรมึงไว้อย่างนะ
ลูกยังงัยมันก็คือลูก ถึงแม้มันจะมีเรื่องที่มันไม่ได้อย่างใจมึงบ้าง มึงก็ต้องยอมรับและเข้าใจมัน เพราะว่ามันคือลูกของมึง
อย่างน้อยมึงก็ควรจะสำนึกเอาไว้ว่ามันเกิดมาจากมึง เกิดมาจากยีนมึง เพราะฉะนั้นมันก็มาจากกรรมพันธ์มึงนั้นแหละ
ถึงมันจะผิดเพี้ยนไปบ้าง แต่มึงก็ต้องยอมรับว่า มันก็มาจากมึงเหมือนกัน”พ่อผมพูดต่อ
“กูจะบอกมึงไว้แค่นี้แหละ”พ่อผมพูด
“กูว่ามึงสองคนคุยกันซะ คุยกันให้รู้เรื่องแล้วไปแดกข้าว กูจะไปรอที่โต๊ะ”
“ป่ะ โซ่ แม่ คุณเพ็ญ เราไปรอที่โต๊ะอาหารกัน”พ่อผมพูดพร้อมลุกขึ้นแล้วเดินนำหน้าออกไป ผมแม่ แล้วก็ป้าเพ็ญก็เดินตามออกมาเช่นกัน
.
.
.
.
เวลาผ่านไปเกือบๆชั่วโมงพี่เสือกับลุงสิงห์ก็เดินกอดคอกันออกมาจากห้องนั่งเล่น มาที่โต๊ะอาหาร
สีหน้าพี่เสือตอนนี้ ดูมีความสุขมาก
ลุงสิงห์เองก็เช่นกัน ดูมีความสุขเช่นกัน
ผมแอบสังเกตุเห็นตาทั้งสองคน ดูแดงๆช้ำๆ สงสัยคงมีร้องไห้กันหลายยก
“เป็นงัย คุยกันรู้เรื่องแล้ว เดินกอดกันอย่างมาอย่างนี้”พ่อผมพูดขึ้นทันทีที่ทั้งสองคนเดินปรากฏร่างออกมา
“เสือก”สั้นๆคำเดียวที่ลุงสิงห์พูดก่อนเดินไปนั่งๆลงข้างๆป้าเพ็ญ
พี่เสือเองก็เดินมานั่งลงข้างๆผมเช่นกัน
“เป็นงัยบ้าง”ผมกระซิบถามพี่เสือเบาๆ
“เรียบร้อย”พี่เสือตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้ม
ผมเองไม่รู้ว่า พี่เสือคุยอะไรกับลุงสิงห์ และผมเองก็ไม่ได้ถามอะไร
แค่รู้ว่าตอนนี้ลุงสิงห์กับพี่เสือเข้าใจกัน คุยกันได้ดี ผมก็พอใจแล้ว
บรรยากาศอาหารเย็นวันนี้เป็นไปด้วยดี
ทุกอย่างดูกลับมาเหมือนเดิม
ลุงสิงห์กับป้าเพ็ญก็บังคับให้ผมเรียกว่า พ่อกับแม่
แถมยังมีการแซวเรื่องพี่เสือให้ผมฟังเยอะแยะไปหมด
เช่น
“กูเพิ่งรู้นะ ว่าที่ไอ้เสือมันแอบมานอนบ้านมึงบ่อย เพราะว่ามันอยากมานอนห้องหนูโซ่”อันนี้ลุงสิงห์แฉ
“มันขโมยรูปโซ่ไปหลายใบเลยแหละ ข้าเห็นตอนกำลังขโมย”อันนี้พ่อแฉ
“ชั้นพยายามให้เสือไปนอนห้องรับแขกก็ไม่ยอม จะนอนห้องหนูโซ่ให้ได้ เวลามานอนที่นี้”อันนี้ แม่ผมแฉ
“เสือเคยขอชั้นจะไปเรียนต่อที่sydney ด้วย ที่แท้จะแอบไปหาหนูโซ่นี่เอง”อันนี้ป้าเพ็ญแฉ
.
.
.
.
“ผมกลับก่อนนะครับ”ผมลาพ่อกับแม่ พร้อมกับลุงสิงห์กับป้าเพ็ญ
“กลับดีๆนะ”แม่ผมพูดกลับมา
“โซ่”อยุ่ดีๆ ลุงสิงห์ก็พูดขึ้นระหว่างที่ผมกำลังคุยกับพ่อกับแม่
“ครับ”
“ลุงฝาก..ไม่ใช่สิ .... พ่อ ฝากเสือมันด้วยนะ ถ้ามันดื้อ หรือว่าเกเร บอกพ่อนะ เดี๋ยวพ่อจัดการเอง”ลุงสิงห์พูดขึ้นต่อ
“ครับ”
“เสือ ถ้าเอ็ง ทำโซ่เสียใจ พ่อเองเอ็งตายแน่ ดูแลน้องเค้าดีๆนะ”ลุงสิงห์หันไปบอกทางพี่เสือ
“ผมรับปากครับพ่อ”
และนั้นมันทำผม มีความสุขที่สุด

[kuraki]

กรี๊ด เราได้จิ้มคนแรกป้าวเนี่ย

คุณพ่อพี่โซุ่สุดยอดมากกกกกกก

แต่เราชอบตอนแฉพี่เสือมากที่สุดอิอิๆๆ

ดีใจด้วยนะคะ ที่พี่เสือกับคุณพ่อพี่เสือเข้าใจกันซะที 

[jaaeyboy]

ในที่สุด พ่อพี่เสือก้อเข้าใจแล้ว  ดีใจด้วยน่ะค่ะ

แอบรักพ่อพี่โซ่จัง  พูดได้ใจมาก อิอิ 

[koroto]

เรื่องคุณเชนเครียดได้ทุกตอน(แต่ก็ชอบนะ) มีตอนนี้นี่แหละมีความสุขสุดยอดดดดด

[C2U]

ดีจัง พ่อลูก เข้าใจกันแล้ว

หายเครียดซะทีเนอะ เสือ โซ่   

[mecon]

  ซึ้งกินใจคุณพ่อตา ออกหน้าปกป้องลูกเขยแบบนี้
ฮิ้ววววววววลุงสิงห์ เส็ดใจอ่อนแล้น เย้ๆๆๆๆๆ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะโซ่
ร้ากกกกกกกกกกกกกโ๋ซ่ของพี่เสือ
+1 จัดให้คุณลูกสะใภ้ได้เข้าบ้านแ้ล้น

[┗◎┗◎]

โห ลุ้นแทบแย่

ดีจังที่เคลียร์กันได้

[HydrA]

เราก้อมีความสุขไปด้วย
ฟ้าหลังฝนสวยงามเสมอ

[cassper_W]

เย้ๆๆๆ มาต่อแล้ววว


ดีใจด้วยน่ะค่ะ  พี่โซ่ที่ในที่สุดทุกอย่างมันก็ผ่านมาได้อ่ะค่ะ

เราก็แอบลุ้นๆๆน่ะค่ะ  เหอๆๆๆ  คิดว่าด่านที่ผ่านยากที่สุดก็พ่อ แม่นี่แหละค่ะ แต่ถ้าท่านเข้าใจ มันเป้นอาไรที่รู้สึกยินดีจิงๆๆ

ถึงเรืองจะผ่านมานานแล้วก็ตาม   แต่ก็ขอแสดงความดีใจกะพี่โซ่ และพี่เสือ ด้วยน่ะค่ะ

อยากรู้จัง  มีแบบว่าขอแต่งงานกันบ้างไหมค่ะ  คือบางครั้งแม้อยู่ด้วยกันแล้ว ก็แอบเหมือนๆๆใช่ไหมค่ะ  แต่ก็อยากรู้ว่าพี่เสือเค้าจะมีพูดบ้างไหม

เพราะดูๆๆแล้วพี่เสือดูจิงจังกะเรื่องพี่โซ่ทุกเรื่องอ่ะค่ะ  


แล้วมาต่อไวไวน่ะค่ะ  แต่ไม่เอารีบจบน่ะ  อยากให้ต่อไปอีกนานๆๆ แหะๆๆ

[Ak@tsuKII]

   ดีใจโซ่มาต่อแล้ว 

ตอนนี้ให้ใจคุณพ่อโซ่เลย  อิอิ    น่ารักกกกก เย้ๆเข้าใจกันแระ

  เป็นกำลังใจ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ทั้งพี่เสือ และโซ่   

[Nichdia]

เย้ ดีจิง เข้าใจกันแล้ว

[SoN]

เย่ เย่

^^

[woradach]

ดีจายมั่กๆเลยครับที่พ่อแม่ทั้งพี่เสือและพี่โซ่เข้าใจกันดี น่ารักจังเลยคับ ฮิฮิ 

[koo_jarm]

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พ่อ ลูก เข้าใจกันแล้ว
ปลื้มใจจริงๆ 

[Forever_ever]

พ่อน้องโซ๋สุดยอดมากๆ เลยอ่ะ
ต้องเจอแบบนี้แหละ
จะได้คุยกัน เข้าใจกันซักที

ดีใจด้วยนะจ๊ะ
คราวนี้ก็ครอบครัวสุขสันต์แล้ว

[StillLoveThem]

 :...ลึกๆๆพ่อพี่เสือ คงไม่ได้เกลียดลูกหรอก แต่คงน้อยใจ แอบคบกันแล้วไม่บอก
...หรือ อาจ.งง..อยู่ ลูกกูเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ต้องให้เวลาท่านหน่อย
...แต่สุดท้าย ก็ลูกเนอะ เป็นยังไงก็ลูก ..พ่อโซ่สุดยอด พูดถูกใจทุกคำพูดเลย
...ครอบครัวสุขสันต์ แล้วสิ

[manami1155]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่โซ่มาต่อแล้ว

ก่อนอื่นขอ+1ให้พี่โซ่แต่ฝากไปให้พ่อพี่โซ่หน่อยค่ะ
ตอนนี้ได้ใจไปเต็มๆเลย พ่อพี่โซ่น่ารักมาก เดี๋ยวกะสามี เดี๋ยวกะเมีย เอิ้กๆๆ อ่านแล้วเขิลแทนเลย
ในที่สุดพี่เสือกะพ่อพี่เสือก็เข้าใจกันดีแล้ว อันนี้ยิ่งต้องยกความดีความชอบให้พ่อพี่โซ่เข้าไปอีก

ฮ้า...อเห็นครอบครัวพี่โซ่กะพี่เสือมีความสุขแล้วดีใจจริงๆคะ

[pongsj]

 อิอิ แฮปปี้ที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด