หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย

[ขนมสัมปันนี]

ขอบคุณครับสำหรับนิยายดีๆ สู้ๆต่อไปครับคนเขียน

[CarToonMiZa]

กายน่ารักตลอด

บวกเป็ด

[Rhythm]

จองหนังสือหมดเขตเมื่อไหร่คะ?

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

ตอนท้ายๆนี่สยองจริงค่ะ หนูกลัววววววว 
มีหอมกงหอมแก้มด้วย 

[Seoul In Love]

กด + เป็ดเหลืองให้ทุกข้อความ 

เจอกันอีกทีวันเสาร์นี้ค่า 

ขอบคุณมากๆ 

[naiin]

                                   มีคนมาแอบหอมแก้มแบบนี้ แถมเป็นคนที่เราชอบมันต้องฝันดีอยู่แล้ว

[away3g]

  :sad4:ใจจะขาดรอนๆๆรีบๆมาต่อนะครับ

[Wins_Sha]

แอบหลอนอ่ะ

[zeeds]

หลอนได้อีกครับ ×_×"

ปล.ทุกคนน่ารักมากกเลยทั้งเรื่องยกเว้น นิ้งกับเพื่อนๆน่าจะโดนหนักกว่านั้น!

[Phyguppy]

 

[Seoul In Love]

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ 

ขอให้ทุกท่านมีความสุข สุขภาพแข็งแรง มีเงินมีทองใช้ตลอดปีค่ะ 
.
.

[Seoul In Love]

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=10844.0

สั่งจองหนังสือ

ของแถมสำหรับท่านที่สั่งจองหนังสือไว้ค่ะ
ส่วนท่านที่ซื้อหนังสือ น่ารัก(ว่ะ) ไปก่อนหน้านี้ในล็อตแรก เราจะจัดส่งที่คั่นไปให้ทางไปรษณีย์นะคะ ท่านใดต้องการที่คั่น(คริสxฟ้า)ก็สามารถส่งที่อยู่ให้เราที่เมล์นะคะ เราจะจัดส่งไปให้ค่ะ ส่วนท่านใดที่สั่งเล่ม ฟิล์มxกาย ไว้ เราจะส่งที่คั่นคริสxฟ้า แนบไปในหนังสือให้เลยค่ะ 





หนังสือยังสั่งจองได้นะคะ เราทำมาเผื่อไว้ประมาณ 10 ชุดค่ะ ดูรายละเอียดการสั่งจองได้ที่หน้า 1 หรือ zaza-fahแอดhotmail.com

หน้าปกทั้ง 3 เล่ม เป็นแบบนี้ค่ะ





ขอบคุณมากค่ะ 

[pae666]

แอร๊ยยย จะได้หนังสือแล้วเหรออ ออออ ฮี่ๆๆๆ >////<

[ToffeE_PrincE]

ตามทันแล้ว

ติดตามๆ

 

[Seoul In Love]

มาวันนี้ตอนเย็นๆ ค่ะ 

 

[Number1_90]

^
^
^
^

จะรออ่านนะคะ

+1 ให้ค่ะ 

[Seoul In Love]

ขออนุญาตแจ้งเรื่องการจัดส่งหนังสือค่ะ 

ลูกค้าท่านใดต้องการเปลี่ยนแปลง ชื่อ+ที่อยู่ในการจัดส่ง
รบกวนเมล์แจ้งที่ zaza-fah(แอด)hotmail.com ก่อนวันที่ 13 พ.ค. 55 นะคะ

ส่วนท่านใดต้องการหนังสือเพิ่มหรือสั่งใหม่ รบกวนเมล์มาที่ zaza-fah(แอด)hotmail.com ค่ะ
เราทำเผื่อไว้หลายชุดทีเดียวค่ะ 

ขอบคุณมากค่ะ 

[Seoul In Love]

39 - ผมรักคนนี้ครับ
.
.
>...ฟิล์ม...<

วันนี้มีเรื่องมากมายให้ต้องทำครับ อย่างแรกเลยคือไปมหาลัย จะว่าไปแล้วเหลือเวลาไปที่นั่นอีกไม่กี่วันเองนะ เพราะพวกผมจะจบกันแล้วล่ะครับ เหลือแค่รอลุ้นว่าผลสอบจะออกมายังไงแค่นั้นเอง ส่วนเรื่องที่สองซึ่งต้องรีบทำมากๆ คือเรื่องหัวใจครับ^^

“วันนี้ฟ้าเลิกเร็ว” เสียงแจ๊วๆ ของเจ้าน้องชายดังมาให้ได้ยินทันทีที่ผมเข้าไปในห้องอาหารเลยล่ะครับ “พี่ฟิล์มอยากไปรับฟ้ามั้ยฮะ” เจ้าตัวดีหันมาอ้อนทันทีที่เห็นหน้ากันเลย

“กี่โมงครับ” ผมถามพลางนั่งลงข้างน้องชาย ทุกคนเริ่มทานอาหารกันไปแล้วล่ะครับ ผมลงมาช้ากว่าใครเพื่อนเลย

“เที่ยงฮะ”

“พี่ยังอยู่ที่มหาลัยอยู่เลย” ผมบอกน้อง ก็ต้องทำธุระที่คณะอีกหลายอย่างเลยครับ ไม่น่าจะไปรับน้องได้ทันนะเนี่ย “ฟาล่ะ” ผมหันไปถามฟาบ้าง เผื่อจะไปรับฟ้าได้

“ฟาเลิกบ่ายสองอะครับ”

คราวนี้เจ้าฟ้าเริ่มหน้ามุ่ยแล้ว ผมหันไปมองที่ฟางก็เห็นน้องสาวส่ายหน้าเจื่อนๆ มาให้ ก่อนจะบอกว่ามีนัดกับเพื่อนแล้วว่าหลังเลิกจะไปช็อปปิ้งกันต่อ แล้วฟางก็เลิกช้ากว่าฟ้าตั้งสามชั่วโมง

“เดี๋ยวพ่อไปรับดีมั้ย” คุณพ่ออาสาครับ เพราะลูกชายคนเล็กหน้าบูดมุ่ยทุ่ยไปแล้ว

“ไม่เป็นไรฮะ” ฟ้าส่ายหน้า ก็นะถึงจะดื้อแต่ก็รู้นะครับว่าบริษัทของพ่อกับทางไปโรงเรียนฟ้าน่ะมันคนละทิศกันเลย “ฟ้าไปรอพี่ฟิล์มที่คณะนะ” แล้วเจ้าน้องตัวดีก็หันมายิ้มอ้อนผมซะอย่างนั้น รู้เลยว่าคราวนี้ขัดใจไม่ได้เด็ดขาด ไม่งั้นมีหวังฟ้างอน!

“ครับผม” ต้องยอมไปล่ะครับ น้องทั้งคนนี่นะ^^

พอได้รับคำตอบที่ถูกใจแล้วฟ้าก็อมยิ้มร่าเริงอารมณ์ดีตลอดมื้ออาหารเช้า ก่อนจะขึ้นรถไปโรงเรียน วันนี้ลุงชิดก็รับหน้าที่ไปส่งเหมือนเคยครับ ได้ยินแว่วๆ ว่าจะไปรับน้องกายด้วย

เอาตามจริงนะพอได้ยินอย่างนั้นแล้ว ผมก็อยากเป็นคนขับรถไปส่งที่โรงเรียนแทนลุงชิดอยู่หรอกนะครับแต่ไม่สามารถแยกร่างได้T^T แถมเช้านี้ยังนัดพวกเพื่อนๆ ไว้ที่มหาลัยตอนแปดโมงกว่าด้วย ต้องรีบไปเหมือนกัน

ผมขับรถตามหลังรถลุงชิดก่อนที่เราจะแยกกันที่หน้าปากซอย ผมต้องแวะไปรับไอ้นัทก่อนครับ เนื่องจากว่าเมื่อวันก่อนท่านนัทเกิดสะดุดล้มตกบันไดขาเลยเดี้ยง ผมซึ่งอยู่บ้านใกล้กับมันมากที่สุดเลยต้องเป็นสารถีคอยขับรถรับส่งเพื่อนครับ

“โทษทีนะฟิล์ม” ไอ้นัทบอกผมทันทีที่มันเข้ามานั่งในรถเลย ไอ้นี่มันขี้เกรงใจ มารยาทงามอะนะ^^

“เรื่องขี้ผงแค่นี้เอง” ผมบอกมัน ก่อนจะออกรถ

นัทกับผมเราคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปตลอดทางจนถึงมหาลัยครับ พอจอดรถเรียบร้อยก็พากันเดินมาที่คณะ

ไอ้เป้กับไอ้ตี๋นั่งรออยู่แล้วที่ม้านั่ง ไม่นานไอ้น้ำกับไอ้แดนก็ตามมาสมทบ แล้วสุดท้ายก็เป็นไอ้คริสที่หายหน้าหายตาไปนาน มันมาหลังสุดพร้อมกับหอบเอาของฝากจากเชียงใหม่มาเพียบ ส่วนใหญ่ก็เป็นขนมทั้งนั้น อร่อยทุกอย่างครับ^^

คุยเล่นกันได้ซักพักก็ได้เวลาเข้าห้องไปพบอาจารย์ครับ อย่างที่บอกไปว่าใกล้จะจบแล้ว หลังจากที่อาจารย์ให้ศีลให้พรให้โอวาทและคำด่า^^แล้วเรียบร้อยแกก็ปล่อยให้พวกเราไปจัดการเรื่องผลการเรียนกันต่อครับ

กว่าจะจัดการอะไรแล้วเสร็จเที่ยงกว่าพอดีครับ ผมเกือบจะลืมไปแล้วว่ารับปากอะไรน้องชายไว้มานึกได้ก็ตอนที่เห็นหน้าใสๆ ของน้องฟ้ากับน้องกายพ่วงน้องฝ้ายมาด้วยนั่นล่ะ

“พี่ฟิล์ม” ฟ้ายิ้มกว้างวิ่งมาหาผม แต่แล้วรอยยิ้มกว้างๆ นั่นก็ค่อยๆ หายไปกลายเป็นหน้าเจื่อนและสีหน้าเศร้าแทนตามองไปทางด้านหลังของผมด้วย ผมเลยหันไปมองทางด้านหลังก็รู้สาเหตุเลยครับ ไอ้คริสมันวิ่งจ้ำอ้าวไปโน่นแล้ว เฮ้อ!

“ไอ้คริสมันมีธุระน่ะครับเลยต้องรีบกลับ” ผมปลอบน้องไป

ฟ้าไม่ได้พูดอะไรนอกจากเงยหน้ามายิ้มนิดๆ ให้ผมเห็นก่อนจะเดินไปหากายและกุมมือเพื่อนไว้ น้องกายก็ก้มไปกระซิบอะไรใส่หูไม่รู้แต่ก็ทำให้ฟ้ามีสีหน้าดีขึ้นครับ นี่ผมต้องยอมรับใช่มั้ยนะว่าน้องผมรักชอบไอ้คริสจริงๆ

“วันนี้มาบุกถึงถิ่นเลยนะ” เสียงร่าเริงของไอ้แดนครับ มันเพิ่งลงมาจากตึกแล้วเห็นพวกน้องกาย เลยส่งเสียงทักแล้วได้ผลด้วยเพราะน้องๆ สนใจมันมากกว่าพวกผมซะอีกนะ กายกับฟ้านี่วิ่งไปเรียกพี่แดนๆ ใหญ่เลย^^

“วันนี้จะมาให้พี่แดนเลี้ยงข้าวฮะ” ฟ้าบอกพลางยิ้มตาปิด

ไอ้แดนก็หัวเราะใหญ่มันลูบๆ ผมน้องฟ้าแล้วก็พยักหน้า เท่านั้นล่ะได้ยินเสียงเย้! ดังลั่นเลย “เดี๋ยวให้ไอ้น้ำเลี้ยง”

“อ้าว! ไหงงั้นวะ” ไอ้น้ำทำหน้านิ่ว แต่พอฟ้าหันมาทำตาวิ้งๆ ใส่มันก็ถอนใจก่อนจะยอมพยักหน้า “พี่เลี้ยงก็ได้ ไม่ต้องมาทำตาอ้อนเลยนะเรา” มันว่าพลางยิ้ม ก็นะ มีใครทนลูกอ้อนของฟ้าได้บ้างล่ะ “เดี๋ยวกูไปเก็บเงินจากไอ้คริสทีหลังก็ได้วะ” มันแอบพูดเบาๆ แต่ผมได้ยินนะ ฮึ่ม!

เรากำลังจะยกขบวนไปทานอาหารกันพอดีเลยครับหากว่าไม่ได้ยินเสียงเรียกชื่อผมซะก่อน พอหันกลับไปดูก็ปรากฏว่าเป็นนิ้งนั่นเองที่เรียกไว้

“ขอนิ้งคุยด้วยหน่อยได้มั้ยคะฟิล์ม”

ผมหันไปมองน้องกาย น้องมีสีหน้าไม่สบายใจหากแต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากห้าม และนั่นเพียงพอแล้วครับสำหรับคำตอบที่ผมจะตอบนิ้ง “นิ้งมีอะไรก็พูดมาได้เลยครับ”

“นิ้งอยากคุยกับฟิล์มตามลำพัง”

“ผมไม่มีความลับกับเพื่อนครับ” ผมเอ่ยบอกตามตรง ดูเหมือนใจร้ายแต่ผมอยากให้น้องกายมั่นใจว่าผมไม่มีความลับอะไรกับน้องอีก แล้วกับนิ้งผมก็จบแล้วจริงๆ

“ฟิล์ม...”

ผมได้อยากทำให้นิ้งร้องไห้เลยครับ เห็นน้ำตาของนิ้งแล้วผมก็เสียใจนะ แต่คนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆ กันนี่ผมก็ไม่อยากทำให้เสียใจเหมือนกัน ผมเลือกน้องกายแล้วหวังว่านิ้งคงจะเข้าใจ

“ขอนิ้งคุยแค่แป๊บเดียวนะ...”

ผมได้แต่เบือนหน้าหนีจากใบหน้าที่มีน้ำตาปริ่มของนิ้ง ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย นิ้งไม่ควรมาเสียเวลากับผมอีก

“นะคะฟิล์ม...นะ...”

“นิ้ง -- ผม -- “

“พี่ฟิล์ม” กายเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผมด้วยแววตาลำบากใจ ผมรู้ว่าน้องกายอึดอัดครับ ผมเองก็ลำบากใจเหมือนกัน “พี่ฟิล์มคุยกับพี่นิ้งก่อนดีมั้ยฮะ” น้องบอกด้วยน้ำเสียงเบาหวิว เป็นเด็กใจดีอีกแล้ว

“กายอะ” ได้ยินเสียงเจ้าฟ้าท้วงมาเบาๆ ด้วย น้องชายผมยืนอยู่กับพวกไอ้แดนทำหน้านิ่วคิ้วขมวดไม่พอใจอยู่ครับ

“กายเชื่อใจพี่ใช่มั้ยครับ” ผมพูดกับน้องกายครับ แค่น้องกายเท่านั้นที่ผมใส่ใจ แค่คนนี้เท่านั้นที่ผมจะไม่ยอมให้เข้าใจผิดอีก

“...อื้อ...” ใบหน้าน่ารักนั่นขยับขึ้นลงเบาๆ ก่อนจะส่งยิ้มจางๆ มาให้ “กายเชื่อพี่ฟิล์มฮะ”

แค่นี้พอแล้วครับ เรายิ้มให้กันก่อนที่ผมจะเดินแยกจากกลุ่มเพื่อนและเดินนำนิ้งออกไปห่างอีกหน่อย แต่น้องกายก็ยังเห็นผมชัดเจนนะครับ ผมอยากให้เคลียร์ทุกอย่างเลยเลือกทำแบบนี้

“ฟิล์มคะ นิ้งคิดถึงฟิล์มมากนะ” นิ้งบอกผมทันทีที่เราอยู่กันตามลำพัง นิ้งดูไม่มีความสุขเลย

เห็นแล้วผมรู้สึกแย่นะครับ ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้เลยจริงๆ แม้จะเลิกกันแล้วแต่ผมก็อยากเห็นนิ้งมีชีวิตที่ดีนะ

“นิ้งคิดถึงฟิล์ม” นิ้งบอกแล้วเข้ามากอดผม

เธอร้องไห้ด้วยครับตอนนี้ ยิ่งผมดันเธอออกไปนิ้งก็ยิ่งร้องไห้ใหญ่ แต่ปล่อยให้ทำแบบนี้ไม่ได้หรอกครับ นอกจากที่นี่จะเป็นมหาลัยแล้วคนที่ผมรักก็กำลังมองดูอยู่ด้วย ผมไม่อยากให้น้องกายเข้าใจผิด ไม่อยากทำเหมือนให้ความหวังนิ้งด้วย

“นิ้งอย่าทำแบบนี้สิ” ผมร้องห้ามเมื่อเธอจะเข้ามากอดผมอีก ต้องยื้อกันไว้สุดแขนเลยทีเดียวครับ

“นิ้งรักฟิล์มนะ” น้ำเสียงสะอื้นนั่นร้องบอกผม “เรากลับมารักกันไม่ได้เหรอคะฟิล์ม กลับมาหานิ้งนะ...กลับมานะ”

ผมเสียใจนะ แต่ผมกลับไปไม่ได้จริงๆ “นิ้ง ผมขอโทษครับ”

“ฟิล์ม!”

ผมทิ้งนิ้งเอาไว้ตรงนั้น เดินกลับมาหาน้องกายและเพื่อนๆ ยังได้ยินเสียงร้องไห้ของนิ้งอยู่เลยครับ ผมนี่เป็นผู้ชายที่แย่จริงๆ

“มึงทำดีที่สุดแล้วเพื่อน” ไอ้ตี๋ตบบ่าผมพร้อมกับปลอบ ก่อนที่มันจะกอดคอผมเดินพาไปขึ้นรถ

แม้ว่าจะขับรถมาแล้วแต่ภาพที่นิ้งร้องไห้ก็ยังติดตาผมอยู่เลยครับ รู้สึกไม่ดีเลยจริงๆ นะ นิ้งเคยเป็นคนที่ผมรัก แต่ขอโทษจริงๆ ตอนนี้ผมไม่สามารถบังคับให้ตัวเองรู้สึกอย่างนั้นได้อีก

“พี่ฟิล์ม ไม่เป็นไรใช่มั้ยฮะ” น้องกายถามเสียงเบา

ผมยิ้มให้คำถามเป็นห่วงนั่น ผมรักนิ้งไม่ได้เพราะผมรักคนนี้ครับ ผมรักน้องกายไปแล้วครับ
.
.
To Be Con
ยังมีคนอ่านอยู่มั้ยเน้อ 

[nokkie]

ยังคอยติดตามอยู่นะคะ ^^

[naiin]

                          สั้นไปๆๆๆๆๆๆขัดใจวัยรุ่น 

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

พี่ฟิล์มต้องหนักแน่นนะคะ
ฟ้าน่าร้ากกก (เกี่ยวมั้ย 555)

[away3g]

  :haun4:ค้างงงงงงงงงงงงอ่ะ  มาต่อเร็วๆนะ

[zeeds]

เบื่อนิ้งจริงๆ

ขอให้ทุกๆคนมีความสุข แล้วนิ้งรับกรรมสักที!!

[MoMoRin]

สั้นไปนิดนุงนะคะ อ่านๆไป อ้าวจบตอนซะละ ฮ่าๆๆๆ // ปล.พี่ฟิล์มทำถูกแล้วค่ะ อย่าไปอะไรกับนางอีกเลย เดี๋ยวเรื่องจะไม่จบง่ายๆอีก

[NOoTuNE]

คนเรามันไม่รักกันแล้ว ทำยังไงมันก็ไม่รัก แล้วก็มันไม่มีใครผิดด้วย


ทำดีที่สุดแล้วแหละพี่ฟิล์ม ถ้าพี่ไม่ทำแบบนี้ คนที่เจ็บไม่ได้พี่แค่นิ้งคนเดียวแน่

[Wins_Sha]

ยังตามอ่านอยู่จร้า

^^

[Seoul In Love]

กด+เป็ดเหลือง และ โหวต+ ให้แทนนะคะ

ขอบคุณทุกคอมเ้ม้นต์ค่ะ 

คราวหน้าจะมาแบบยาวๆ เลย   

[Seoul In Love]

40 - แทบหยุดลมหายใจ
.
.
>...ฟิล์ม...<

แม้ว่าจะขับรถมาแล้วแต่ภาพที่นิ้งร้องไห้ก็ยังติดตาผมอยู่เลยครับ รู้สึกไม่ดีเลยจริงๆ นะ นิ้งเคยเป็นคนที่ผมรัก แต่ขอโทษจริงๆ ตอนนี้ผมไม่สามารถบังคับให้ตัวเองรู้สึกอย่างนั้นได้อีก

“พี่ฟิล์ม ไม่เป็นไรใช่มั้ยฮะ” น้องกายถามเสียงเบา

ผมยิ้มให้คำถามเป็นห่วงนั่น ผมรักนิ้งไม่ได้และไม่คิดจะกลับไปหาเธออีก เพราะผมรักคนนี้ครับ ผมรักน้องกายไปแล้ว^^

“คิดมากรึเปล่าฮะ” น้องกายถาม สายตาที่มองมานั่นผมเห็นความเป็นห่วงฉายชัดเลยครับ

“นิดหน่อยครับ” ผมตอบตามจริง “แต่ตอนนี้หายแล้วล่ะ” แค่น้องกายเป็นห่วงผมก็รู้สึกดีขึ้นเยอะแล้วล่ะครับ

“ดีจัง” น้องกายพึมพำเสียงเบา ผมชอบมองเวลาที่น้องยิ้มครับ เพราะนอกจากจะเห็นรักยิ้มน่าๆ นั่นแล้วรอยยิ้มของน้องกายยังทำให้โลกสดใสด้วย^^

“พี่ฟิล์ม” ได้ยินเสียงโอดโอยดังมาจากข้างหลังครับ เป็นเสียงของน้องฟ้าน่ะแหละ นี่เห็นนั่งเงียบมานานนึกว่าหลับฟุบคาไหล่ของฝ้ายไปแล้วซะอีก ที่ไหนได้ตอนนี้ยื่นหน้ามาอ้อนผมซะแล้ว “ฟ้าหิวแล้วอะ”

“ใกล้ถึงแล้วครับ ทนนิดนึงนะ”

“ฟ้าอยากกินไอติมด้วยฮะ” อ้อนอีกแล้ว^^ “กายก็อยากเนอะ”

“อื้อ>_<” คนนี้ก็ขยันตามใจนะ น้องกายน่ะไม่เคยขัดใจฟ้าเลยครับ

“ได้ทุกอย่างครับ น้องฟ้าไปนั่งดีๆ ไป” ผมล่ะกลัวว่าจะหัวคะมำครับ นี่ลืมไปรึเปล่าว่าพี่ชายกำลังขับรถอยู่เนี่ย

หลังจากปราบเจ้าทโมนเรียบร้อยแล้วผมก็ขับรถพาน้องๆ ไปจนถึงร้านอาหารที่ไอ้แดนมันบอกไว้ก่อนหน้านี้ครับ เป็นร้านที่มันชอบล่ะนะ มันว่าอาหารอร่อย เชื่อปากไอ้แดนได้ครับเพราะไอ้นี่ทานข้าวนอกบ้านบ่อยกว่านั่งทานที่บ้านตัวเองซะอีก

พอนั่งกันได้แต่ละคนก็สั่งรายการอาหารที่อยากทานครับ วุ่นวายกันอยู่พอควรก่อนจะเงียบลงเมื่อได้สิ่งที่ต้องการกัน ฝ้ายนี่เงียบกว่าใครเพื่อน ส่วนคนที่เสียงดังสุดให้ทายเลย ปิ๊งป่อง! ถูกเผง^^น้องชายผมเองครับ

“ฟ้าอยากกินไอติม” น้องฟ้าบอกไอ้แดนครับ นั่งขนาบข้างระหว่างไอ้แดนกับน้องกาย สบายเขาล่ะ ดูเหมือนจะมีคนเอาใจเพิ่มมาอีกหนึ่ง^^

“กินข้าวก่อนแล้วค่อยกินสิ” ไอ้แดนมันว่าพลางยิ้ม มือมันก็ลูบหัวน้องฟ้าเล่น ดูท่าจะเอ็นดูขนาดหนัก แล้วสองคนนี้ก็ก้มหน้าคุยกันงุ๊งงิ๊งๆ อยู่แค่สองคนนั่นแหละครับ

ผมก็ปล่อยให้คุยกันไปครับ หันมาดูแลคนที่นั่งอมยิ้มอยู่ข้างๆ ดีกว่า “วันนี้เป็นไงบ้างครับ” เราคุยกันเบาๆ ครับ แต่แน่ใจว่ามีใบหูรอบทิศทางคอยเงี่ยฟังบทสนทนาระหว่างผมกับน้องกายอยู่

“ดีฮะ” น้องกายยิ้มจางๆ “ไม่มีอะไรไม่ดีเลย”

“แล้วเต้ล่ะ”

“วันนี้เต้ไม่มาฮะ” กายว่าพลางถอนใจ “โทรมาบอกว่าไม่สบาย พวกกายว่าจะแวะไปดูด้วยฮะ” น้องเงยหน้ามองผมด้วยแววตาเหมือนเกรงนิดๆ คงกลัวว่าผมจะว่าอะไรล่ะมั้งครับ แต่ผมยังไม่มีสิทธิถึงขนาดนั้นหรอกT^T

“พี่เชื่อน้องกาย” ผมกระซิบบอกไปแบบนี้

“...ขอบคุณฮะ...” กายตอบเสียงเบากลับมา แต่มีรอยยิ้มนิดๆ นะ คิดว่าน้องคงอายไม่น้อยเลยล่ะ^^

“อีกอย่างเต้ก็เป็นแฟนน้องกายด้วย”

ความจริงข้อนี้ดูเหมือนจะทำให้น้องกายเงียบไป น้องไม่ได้พูดอะไรกับผมอีก และเป็นเวลาเดียวกับที่อาหารเริ่มมาเสิร์ฟ พวกเราลงมือทานกัน พูดคุยกันด้วยเรื่องอื่น ที่ไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้าเด็กเต้นั่น

“พี่ฟิล์ม ฟ้าจะไปบ้านเต้นะฮะ” น้องชายผมส่งเสียงมาบอกครับ ตอนนี้มีไอติมอยู่ตรงหน้าแล้ว ไอ้แดนมันสั่งให้นั่นล่ะ ดูแลกันดีเหลือเกินจริงๆ ชักสงสัยว่าต้องมีอะไรแอบแฝงอยู่เบื้องหลัง ฮึ่ม!

“น้องกายบอกพี่แล้วครับ” ผมพยักหน้าอนุญาต ยังคิดเลยว่าจะขับรถไปส่งเอง เพราะบ้านเจ้าเด็กเต้นั่นอยู่ไม่ไกลนักครับ อีกอย่างผมจะได้โล่งใจด้วยว่าน้องๆ ไปถึงที่นั่นอย่างปลอดภัย “เดี๋ยวพี่ไปส่ง”

กายเงยหน้าขึ้นมามองผมแวบนึงครับก่อนที่น้องจะก้มหน้ากลับไปหาถ้วยไอติมของตัวเอง ผมรู้ว่าน้องกายไม่อยากให้ผมไปเจอเต้แน่ๆ ล่ะ

พอทานข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้วผมก็แยกตัวออกไปส่งน้องๆ ครับแล้วถึงจะกลับไปเจอพวกไอ้นัทที่มหาลัยอีกครั้ง ส่วนพวกมันก็จะพากันกลับไปที่มหาลัยเลยครับ

แยกหน้านี้ก็จะถึงซอยบ้านเต้แล้ว ผมรู้สึกว่ามีมือนิ่มๆ มาสะกิดที่ต้นขา พอหันไปหาคนสะกิดน้องกายก็ทำหน้าไม่สู้ดีนัก เห็นอย่างนั้นผมเลยส่งยิ้มปลอบไปให้

“พี่ไม่เป็นไร” ผมต้องบอกไปแบบนี้ครับ

“จริงๆ นะฮะ” ดูเหมือนน้องจะยังไม่ค่อยเชื่อนะครับนี่ เพราะยังส่งสายตาเป็นห่วงมามองผมตลอดเลย

“ครับ พี่ไม่เป็นไรจริงๆ”

ต้องยืนยันกันแบบนี้ล่ะครับน้องกายถึงจะยอมหายห่วง เอาตามจริงผมปลื้มมากเลยนะที่น้องเป็นห่วงผมแบบนี้^O^ ถึงน้องกายจะยังไม่พูดคำว่ารักออกมาให้ผมได้ยินชัดๆ ก็ตามทีนะครับ แต่จากท่าทางที่น้องแสดงออกมาในระยะหลังๆ นี่ก็ทำให้ผมมั่นใจครับว่าน้องกายรักผมชัวร์^^ รู้อย่างนี้แล้วเดินหน้าต่อให้เต็มที่แน่นอน

“ให้พี่มารับรึเปล่า” ผมถามทันทีที่มาส่งถึงบ้านไอ้เต้เลยครับ

“ฟ้ากับกายนั่งแท็กซี่กลับก็ได้ฮะ” น้องกายเป็นคนตอบแทนครับ “พี่ฟิล์มจะได้ไม่ต้องวนไปมา”

“ใช่ฮะ ไว้เจอกันที่บ้านนะ” น้องชายของผมว่าอย่างนั้นครับ

“โอเค แต่ถ้าอยากให้มารับก็โทรหาพี่นะ”

“อื้อ” ฟ้ายิ้มตาปิด^^

“ขับรถระวังนะฮะ”

ผมยิ้มตอบกลับคำห่วงใยของน้องกายด้วยความยินดีครับ ก่อนจะขับรถออกไปจากหน้าบ้านไอ้เด็กเต้ มองจากกระจกหลังเห็นไอ้เต้มันเดินออกมารับเพื่อนๆ ด้วย ผมละสายตาเมื่อภาพด้านหลังเลือนหายไป และตั้งใจขับรถไปหาเพื่อนๆ ที่มหาลัยแทน
.
.
>...กาย...<

พี่ฟิล์มขับรถออกไปแล้วฮะ ผมได้แต่มองตามท้ายรถคันนั้นไปด้วยความเป็นห่วง ไม่รู้ว่าพี่ฟิล์มจะคิดมากรึเปล่าT-T แม้เจ้าตัวจะบอกว่าไม่เป็นไรก็เถอะ แต่ผมก็ยังอดห่วงไม่ได้อยู่ดีฮะ

“มากันจนได้นะ”

พวกเราหันไปมองยังต้นเสียง เจ้าของบ้านน่ะแหละฮะเดินส่ายหน้ายิ้มๆ ออกมาต้อนรับ ดูเต้ก็ไม่ได้ป่วยอะไรมากฮะถ้าไม่นับหน้าที่ดูซีดเซียวไปสักหน่อย แน่ล่ะก็เต้น่ะเล่นเป็นหวัดนี่นา

“ทำไมไม่นอนพักล่ะ” ผมอดท้วงไม่ได้ คนป่วยต้องพักผ่อนเยอะๆ สิ นี่มีอย่างที่ไหนมาเดินว่อนอยู่นี่กัน

“ไม่เป็นไรหรอก” เต้ว่าพลางยิ้มให้ผม “เต้นอนจนเบื่อแล้ว นี่ลงมาเพราะได้ยินเสียงรถหรอก นึกไว้ไม่มีผิดว่าต้องพากันมาน่ะ” เต้ว่าพลางเดินนำพวกเราเข้าบ้านฮะ

“แม่ไม่อยู่เหรอเต้” ฟ้าถามฮะ ปกติเวลาเต้ไม่สบายแม่จะอยู่คอยดูแลตลอดเลยฮะ

“ออกไปบริษัทเดี๋ยวก็กลับ”

“เต้ขึ้นไปพักบนห้องดีกว่านะ” ผมรีบบอกเมื่อเต้จะปักหลักคุยกับพวกเราที่ห้องนั่งเล่นฮะ ไม่ได้เด็ดขาด หน้าซีดๆ นั่นน่ะทำให้ผมเชื่อไม่ลงอะว่ากำลังจะหายดี

“เต้ไม่เป็นไรจริงๆ นะ” เต้ยิ้มให้ผม “กายห่วงเกินไปแล้ว”

“ก็กายห่วงนี่” ผมบ่น “เต้ชอบไม่ดูแลตัวเอง”

“เอาน่า ตามใจมันเถอะ” ฝ้ายพูดขึ้นมาฮะ ส่ายหน้าหน่ายๆ ด้วยล่ะ อะไรกันเนี่ยT^T

สุดท้ายเต้ยอมตามใจผมฮะ^^ เดินนำขึ้นบันไดไปชั้นสองแต่โดยดีเลยล่ะ พอเข้าห้องมาได้ผมก็พยุงให้นอนเลย แล้วก็ห่มผ้าให้ด้วย พอลองเอาฝ่ามือทาบกับหน้าผากเต้แล้วก็ค่อยหายใจโล่งหน่อย ตัวรุมๆ แค่นั้นฮะ

“บอกกายแล้วนี่ว่าเต้ใกล้หายแล้วน่ะ” เต้บอกยิ้มๆ ฮะ ดูเหมือนว่าคนป่วยจะอารมณ์ดีนะ^^

“นึกไงไปนั่งตากน้ำค้างตอนดึกๆ” ฟ้าถามเต้ฮะ ผมก็อยากรู้เหมือนกันนะ

“นอนไม่หลับ” เต้ว่า “เลยออกไปนั่งเล่นที่ระเบียง รู้ตัวอีกทีก็ตอนใกล้เช้าแล้ว ทีนี้ไข้กินเลย”

“สมควรล่ะ อยากทำตัวเป็นพระเอกมิวสิคดีนัก” ฝ้ายเยาะเย้ยฮะ เต้มันก็หัวเราะนะฮะ ไม่ได้ถือสาอะไร

“จริงสิ กายเอาผลคะแนนมาให้ด้วยนะ” ผมเปลี่ยนเรื่อง หยิบเอากระดาษแจ้งผลคะแนนสอบมาให้เต้ฮะ เต้ก็รับไปดูแล้วยิ้มล่ะ ดูเหมือนจะพอใจกับคะแนนที่ได้นะ^^

พวกเรานั่งคุยเล่นกันหลายเรื่อง เต้อารมณ์ดีตลอดเวลาเลยฮะ พูดแหย่ฟ้าบ้างหรือไม่ก็แกล้งต่อยแขนฝ้ายเล่นบ้างล่ะ แต่เต้ไม่โหวกเหวกโวยวายอารมณ์เสียเหมือนหลายวันก่อนเลยฮะ ผมรู้สึกเหมือนกับว่าพวกเราได้เต้คนเดิมกลับมาเลยล่ะ^^

“อ๊ะ! พี่แดนโทรมา” ฟ้าร้องแล้วหยิบโทรศัพท์ออกไปคุยที่ระเบียง ว่าแต่มีอะไรรึเปล่านะ พี่แดนถึงได้โทรมาเวลานี้น่ะ-?-

“ไปเข้าห้องน้ำนะ” ฝ้ายบอกแล้วลุกออกไปเลยฮะ

ตอนนี้ในห้องเลยเหลือแค่ผมกับเต้สองคน ดูเหมือนว่าเราสองคนจะไม่ได้อยู่ใกล้กันแบบนี้นานแล้วนะฮะ แม้เต้จะกลับมาเป็นคนเดิมแล้วแต่ผมก็ยังอดประหม่าไม่ได้อยู่ดีT-T

“วันนี้กายเงียบจังเลย”

ผมได้แต่ยิ้มเมื่อถูกเต้ทักแบบนี้ พอมองหน้าเต้ชัดๆ แล้วมันยากจังเลยฮะที่จะเอ่ยบอกสิ่งที่อยู่ในใจออกไป ผมกลัวว่าถ้าพูดออกไปแล้วเราจะไม่เหมือนเดิม ผมกลัวเสียเต้ไปฮะ กลัวจริงๆ ว่าเต้จะไม่พูดกับผมอีก ผมไม่อยากถูกเต้เกลียดเลยฮะT__T

“ไปเที่ยวสนุกมั้ย ไม่เห็นเล่าให้เต้ฟังเลย”

“ฮะ...อะ...อืม สนุกดี...” ผมตอบอึกอักชะมัดเลยT^T

“กับพี่ฟิล์มก็ดีด้วยใช่มั้ย”

ผมแทบหยุดลมหายใจเมื่อได้ยินประโยคเมื่อครู่นี้ นี่เต้ถามอะไรออกมา ทำไมถึงถามเรื่องพี่ฟิล์มกันล่ะ...เต้ไปรู้อะไรมา?
.
.
To Be Con
ขอบคุณทุกๆ คอมเม้นท์นะคะ อยู่อ่านด้วยกันจนจบน้า~

[MoMoRin]

น้องกายคะ พูดไปเถอะค่ะ ยอกเต้ซะว่าหนูรักพี่ฟิล์มคนเดียวอะไรก็ว่าไปเนอะ เต้จะได้ไม่เจ็บนานไงคะ อดทนเสียใจแค่แป๊บๆเอง....นะคะ

[NOoTuNE]

น้องกาย ยิ่งยื้อ เต้ก็ยิ่งเจ็บนะลูก


ยังไงเต้ก็ไม่มีทางเกลียดน้องกายได้ลง


ให้กำลังใจน้องกาย น้องเต้ และคนเขียน