หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย

[Moon_Crying]

ค่อยๆเริ่มไปทีละนิดล่ะเนอะ ทำเค้าไว้เยอะ
ก็ค่อยๆเป็นค่อยๆไปดีกว่า ดูกายมีใจให้อยู่แล้ว
สู้ตาย

[Seoul In Love]

+ เป็ดเหลืองให้ทุกข้อความ ขอบคุณค่ะ 

[aehJTS]

ที่กับน้องฟ้าละห้ามนั่นนูนนี่
แต่ที่กับตัวเองคิดจะจัดเต็ม 

  คะ

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

แบบนี้คนอ่านก็มีความสุขค่า 

[klaew]

 
ชอบมากมายอ่ะตอนนี้
รอตอนต่อไปนะคะ

[Wins_Sha]

โฮะๆๆๆๆ

ขยันทำให้น้องอายจริงๆพี่ฟิล์ม
น้องกายอายม้วนแล้วม้วนอีกจนตัวจะกลมอยู่แล้ว

แต่ว่าทำไมเต้ทำแบบนั้นอ่ะ
ไปคบกับผู้หญิงเฉยเลย
จับปลาสองมือจริงๆ
แถมยังเป็นเพื่อนห้องเดียวกันอีก
ทำแบบนี้กายเสียใจนะ
ถ้าจะเลิกกับกายทำไมไม่บอกตรงๆ
ทำแบบนี้น้องกายจะเกลียดเอานะ

[torto]

ยังไม่ได้อ่าน  แต่มาขอบคุณที่มาต่อให้อ่านอีกแล้ว

ขอตัวไปอ่านก่อนนะ  ท่าทางจะน่ารักตามชื่อเรื่องนะตอนนี้ๅ^_^

[pae666]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อ่านไปยิ้มไป น้องกายกะพี่ฟิล์มใกล้จะสวีตวี๊ดดดวิ้วววว แล้วชิมิ

ส่วนไอ้เจ้าเต้ ตกลงมันรักน้องกายจริงรึเปล่าเนี่ย ทำไมถึงควงสาวได้ล่ะ ..แต่ก็ดีแล้วล่ะ น้องกายจะได้รู้ซะทีว่าควรเลือกใคร ^__^

รอตอนขึ้นภูนะฮ๊าฟฟฟฟฟฟ!! ท่าทางจะสนุกมว๊ากกกกกกกกกกก >///<

[NCJung]

ค่อยๆรุกคืบ อิอิ

[Seoul In Love]

33 - เรื่องงี่เง่า
.
.
.
>...ฟิล์ม...<

ฤกษ์ดีเก้าโมงเช้า...หลังจากได้รับพรจากพ่อกับแม่ว่าให้เดินทางปลอดภัยและเที่ยวกันอย่างมีความสุขแล้ว พวกเราก็ได้เวลาพากันออกจากบ้านครับ^^รถตู้คันใหญ่ที่บรรทุกผู้โดยสารเต็มอัตราเคลื่อนตัวออกจากหน้าบ้านตรงไปยังถนนใหญ่ทันที ภายในรถก็สนุกสนานกันใหญ่ครับ ของกินมีเพียบ แอลกอฮอล์มีพร้อม^^

กิจกรรมในรถก็เยอะนะ ไอ้แดนมันเป็นหัวหน้าเด็กไปแล้วครับตอนนี้ ชวนน้องๆ เล่นไพ่อีกรอบ ฟ้าก็นะ ไม่เข็ดลากกายกับฝ้ายไปเล่นด้วย สุมหัวกันอยู่สี่คนล่ะครับ ไอ้นัท ไอ้น้ำ ฟากับฟางแล้วก็พ่วงลูกพีชพากันจับกลุ่มนั่งดูดีวีดีไปครับ ไอ้นัทมันพกมาด้วยหลายเรื่องเลยทีเดียว ส่วนพวกที่เหลือรวมผมด้วยก็นี่เลยจับกลุ่มคุยเล่นบวกกับดื่มกันนิดๆ หน่อยๆ แต่ห้ามเมาครับ เพราะเรายังมีภารกิจกันอีกเยอะ^^

ลุงชิดพอเห็นว่าพวกผมดื่มกันเท่านั้นล่ะ แกบอกว่าจะเปลี่ยนเส้นทางก่อน ให้คืนนี้ไปพักที่บ้านแกในจังหวัดขอนแก่นแล้วค่อยไปส่งที่ภูกระดึงในเช้าวันรุ่งขึ้นครับ แกกลัวว่าพวกผมจะไม่ไหวกันซะก่อน^^

ก่อนอื่นขอบอกว่าการไปภูกระดึงก็ไปได้หลายทาง ทั้งเครื่องบิน รถยนต์และรถไฟ แต่รถไฟต้องจอดที่ขอนแก่นแล้วต่อรถอีกหลายทอดเหมือนกัน คราวหน้าถ้าได้มาอีกผมกะว่าจะเลือกมาทางรถไฟดูครับ เพราะมีบางคนบ่นอยากขึ้นรถไฟ^^

“พี่แดนโกงรึเปล่าเนี่ย~”

นั่งไปได้ซักพักผมก็เริ่มได้ยินเสียงโอดครวญของน้องชายซะแล้วล่ะครับ พอเงยหน้าขึ้นมองดูก็เห็นเจ้าฟ้าทำหน้ามู่ทู่เชียว มีไอ้แดนนั่งนับเงินเย้ยอยู่ซะด้วย มิน่าล่ะถึงได้โวยวาย ใช่แล้ว ฟ้าหมดตูดอีกตามเคยครับT-T

“เดี๋ยวแวะปั้มแล้วพี่จะเลี้ยงขนมน่า” ไอ้แดนมันง้อครับ แค่นั้นล่ะฟ้ายิ้มแฉ่ง^^ มิน่าล่ะ เด็กๆ ถึงได้ปลื้มไอ้แดนนักมันมีมนต์ดีนี่เอง ไว้คราวหน้าผมจะใช้ไม้นี้บ้าง^^

นั่งคุยเล่นกับเพื่อนได้ซักพักผมก็แยกตัวออกมานั่งดูหนังกับพวกไอ้นัทแล้วครับ ไม่ไหวอะ ชักมึนแล้วเหมือนกัน คงเพราะเมื่อคืนนอนดึกแล้วดันตื่นเช้าด้วย ผมว่าผมน่าจะหลับเอาแรงซักงีบแล้วค่อยตื่นขึ้นมาทานมื้อเที่ยง ได้ยินไอ้น้ำบอกเพื่อนแว่วๆ ว่าอีกชั่วโมงจะจอดแวะหาข้าวกิน

“พี่ฟิล์มเป็นอะไรรึเปล่าฮะ”

ผมลืมตาขึ้นมองเจ้าของเสียงเล็กๆ ที่เอ่ยถาม เห็นกายทำหน้าเป็นห่วงอยู่ข้างๆ เดาว่าคงถูกไอ้แดนดันให้มานั่งนี่แน่ๆ ทำดีมากไอ้เพื่อนรัก^^

“ยังไม่ตอบกายเลย ไม่สบายรึเปล่าฮะ”

ผมชอบเวลาที่น้องกายเป็นห่วงผมจัง “ปวดหัวนิดนึงครับ” ตอบไปตามจริงครับ แค่นั้นล่ะน้องกายหยิบกระเป๋าเป้ตัวเองมาเปิดแล้วก็ค้นหาอะไรใหญ่เลย แล้วจากนั้นก็ยื่นซองยามาตรงหน้าผมครับ “หือ?”

“ทานกันไว้ก่อนฮะ” กายบอกแล้วก็หยิบขวดน้ำส่งมาให้ด้วย

“ขอบคุณครับกาย” ผมปลื้มจังเลย รู้สึกดีสุดๆ ตอนนี้ต่อให้เป็นยาพิษผมว่าผมก็กล้าหยิบเข้าปากอะ^^

“เอายาดมด้วยมั้ย กายมีนะ”

“ไม่ดีกว่า พี่ไม่เป็นไรมากหรอก” ให้ดมยาด้วยนี่ไม่ไหวนะครับ ยังไม่แก่ขนาดนั้นนะ^^ “พี่ว่าพี่จะนอนซักหน่อย” ผมบอกตามจริง คือตั้งใจจะนอนอยู่แล้วอะนะครับ “ขอยืมไหล่กายเป็นหมอนได้มั้ย”

แก้มใสๆ นั่นแดงเรื่อนิดๆ ก่อนที่หัวน้อยๆ พยักหน้าเบาๆ แค่นั้นก็พอแล้วครับ ผมเอนหัวลงพิงไหล่น้องกายแล้วก็หลับตาลงทั้งๆ ที่ยังยิ้มกริ่ม

ไม่รู้ว่านอนไปนานเท่าไหร่แต่พอรู้สึกตัวตื่นอีกทีรถก็หยุดที่ปั้มน้ำมันแล้วครับ ผมนอนหลับสนิทเลยคงเพราะว่าได้หมอนอย่างดี^^

“กายเมื่อยรึเปล่า” ผมถามน้องเมื่อเราขยับตัวลุกจากที่นั่งและลงจากรถเป็นคู่สุดท้าย พวกเพื่อนๆ นั่นพากันเดินลิ่วตรงเข้าไปหาของกินในมินิมาร์ทกันแล้วล่ะ

“นิดนึง” กายตอบพลางยิ้ม แน่ล่ะว่าต้องเมื่อยอยู่แล้วก็ให้ผมยืมไหล่หนุนตั้งหลายชั่วโมงนี่นา

“งั้นกายหนุนไหล่พี่คืนนะ” ผมบอกยิ้มๆ ได้ผลเพราะอีกคนหน้าแดงน้อยๆ และรีบจ้ำเดินตามหลังฟ้าไปโน่นเลย ทิ้งให้ผมหัวเราะเบาๆ และเดินตามเข้าไปคนเดียว

แต่ละคนก็เดินวนหาของกินที่ตัวเองอยากทานล่ะครับ แต่ส่วนใหญ่แล้วจะมีแต่ขนมซะมากกว่า พวกไอ้เป้มันได้เบียร์กันมาอีกหน่อย ส่วนน้องๆ นี่ก็ขนพวกขนมขบเคี้ยวกับน้ำอัดลมครับ

“พี่ฟิล์มจ่ายนะ” ฟ้ายิ้มแป้นพลางหอบถุงขนมหลายห่อมายืนตรงหน้าผม ตาเล็กๆ นั่นมองอ้อนให้ผมจัดการให้

“ชักจะเลี้ยงไม่ไหวแล้วนะเนี่ย” ผมแกล้งว่า ฟ้าทำหน้ามุ่ยน้อยๆ เมื่อได้ยินผมว่าอย่างนั้น

ไอ้แดนเลยได้ที “ให้ไอ้คริสเลี้ยงซะสิ มันเต็มใจจะตาย”

ผมหันไปทำหน้านิ่วใส่ไอ้เพื่อนตัวดีที่หัวเราะคิกคักกับฝ้ายมีกายยิ้มๆ ตามด้วย พอหันมาเห็นน้องชายตัวเองที่กำลังแก้มแดงหน่อยๆ แล้วก็ได้แต่ถอนใจ เฮ้อ! ดูท่าว่าผมคงจะเสียเจ้าฟ้าให้ไอ้คริสมันจริงๆ ซะแล้ว--*

พูดถึงยังไม่ทันขาดคำเลยครับ ผมต้องกดรับโทรศัพท์จากไอ้คริสซะแล้ว มันช่างโทรเข้ามาถูกจังหวะดีจริงๆ ผมเดินออกมาคุยกับมันนอกร้าน แต่ก็เห็นหรอกนะว่าฟ้าน่ะมองตามมาด้วย ชัดเจนเลยทีนี้ --! ฟ้าดูท่าว่าจะชอบพอไอ้คริสมันจริงๆ แล้วไอ้คนที่พร่ำถามถึงแต่น้องชายผมในสายนี่ก็คงจะจริงจังกับฟ้าไม่ต่างกัน

“เออ ฟ้าสบายดี ไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย” ผมขมวดคิ้วใส่คำถามของไอ้คริส เมื่อครู่มันถามว่าฟ้าเป็นไงบ้าง ได้ยินว่าร้องไห้หรือปวดหัวอะไรนี่ล่ะ เพราะผมก็ได้ยินไม่ชัดเท่าไหร่ แต่มันไปรู้เรื่องพวกนี้มาจากไหนเนี่ย

“ฟิล์ม ฝากดูแลฟ้าด้วยนะเว้ย”

“น้องกูนะมึง กูดูแลดีอยู่แล้วน่า ว่าแต่มึงเถอะ เปลี่ยนใจจะมาก็ยังทันนะ ตอนนี้พวกกูอยู่สระบุรี” ผมปลงซะแล้ว ถ้าน้องผมจะมีความสุขเพราะการได้รักกับไอ้คริส ผมว่าผมก็โอเคนะ อย่างน้อยฟ้าก็มีรอยยิ้มล่ะ

“กูกำลังจะไปเชียงใหม่” เสียงไอ้คริสหม่นหมองเลย

“งั้นก็เดินทางดีๆ นะเว้ยคริส เดี๋ยวทางนี้จะเที่ยวเผื่อเอง”

“อืม ไว้เจอกัน”

ผมบอกลาไอ้คริสก่อนจะกดวางสาย ก็พอดีกับที่พวกเพื่อนๆ พากันเดินออกจากร้านมินิมาร์ท แต่ละคนหอบหิ้วของกินกันมาคนละถุงสองถุง

พอกลับขึ้นรถ ลุงชิดก็บอกว่าเดี๋ยวอีกซักพักจะแวะที่ร้านอาหารให้หาอะไรทานกัน ระหว่างนี้ก็ทานขนมนมเนยกันรองท้องไปก่อนครับ

นั่งรถกันมาได้อีกเกือบชั่วโมงล่ะครับกว่าจะเจอร้านอาหารที่น่านั่ง พอลุงชิดจอดรถเท่านั้นล่ะพากันลงแทบจะทันทีเลย เพราะตอนนี้หิวมากๆ แล้วครับ ขนมที่กินกันเข้าไปนั่นมันย่อยไปหมดแล้ว

เพราะมากันหลายคนดังนั้นเลยนั่งแยกโต๊ะกันครับ ครอบครัวตัวฟอของผมก็นั่งด้วยกันนี่ล่ะมีพ่วงน้องกายกับน้องฝ้ายมาด้วย ส่วนเพื่อนผมก็นั่งโต๊ะถัดไปกัน แต่ละคนก็สั่งอาหารที่อยากทานครับ ส่วนลุงชิดแกขอไปหาส้มตำไก่ย่างทานที่ร้านห่างออกไปอีกหน่อยครับ นัดแนะกันแล้วว่าจะเจอกันอีกหนึ่งชั่วโมงต่อจากนี้

“กายเอาอะไรครับ” ผมถามกายเพราะน้องยังไม่สั่งอาหารเลยครับ มัวแต่ยุ่งอยู่กับโทรศัพท์มือถือ ผมเห็นทำหน้านิ่วใส่โทรศัพท์ตั้งแต่อยู่บนรถแล้วล่ะ ไม่แน่ใจว่ามีปัญหาอะไรเหมือนกัน

“กายเอาเหมือนฟ้าฮะ” น้องบอกก่อนจะขอตัวลุกเดินออกไป

ผมมองตามไปก่อนจะถอนใจและหันกลับมาสั่งอาหารเพิ่ม แน่ใจล่ะว่าคงเป็นแฟนกายแน่ๆ ที่โทรมา เพราะกายกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ผมพยายามไม่สนใจเพราะนั่นถือเป็นเรื่องส่วนตัวของกายครับ แม้จะนึกห่วงอยู่เหมือนกันเพราะดูเหมือนว่ากายจะอาการหัวเสียไม่น้อยเลยเมื่อกลับมานั่งที่โต๊ะ

“เป็นอะไรเหรอกาย” ได้ยินฟ้าถามครับ

“ไม่มีอะไร” กายว่าพลางส่ายหน้า น้องเสหลบสายตาผมด้วย “ฟ้าสั่งอาหารเผื่อกายแล้วใช่มั้ย”

“พี่ฟิล์มสั่งให้แล้ว” ฟ้าว่า

นั่นล่ะครับน้องกายถึงได้ยอมเงยหน้ามายิ้มบางๆ ให้ผมแทนคำขอบคุณ แล้วจากนั้นก็คุยจุ๊กจิ๊กกับฟ้าต่อ

ระหว่างนั้นผมสังเกตเห็นใครบางคนทำหน้าตาชิวๆ สบายๆ ไม่มีท่าทางเป็นห่วงเป็นใยกายที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเลยซักนิด ใครคนนั้นคือฝ้ายครับ น้องมันนั่งชิวมาก คุยเล่นกับฟางและไม่แม้แต่จะหันมาถามกายเลยซักนิดว่าเมื่อครู่นี้อารมณ์เสียหรือหงุดหงิดอะไร ผมว่ามันแปลกๆ ปกติฝ้ายดูห่วงเพื่อนมากอะ หรือผมจะคิดมากไปเองวะ

“มีอะไรเหรอครับพี่ฟิล์ม” นั่นมองนานจนฝ้ายรู้สึกตัวเลย

“เปล่าครับ” ผมยิ้มแหยพลางเอ่ยตอบ ฝ้ายเพียงแต่เลิกคิ้วหน่อยนึงแล้วก็เลิกสนใจหันไปคุยกับฟางต่อ

ผมบอกตัวเองว่าคงคิดมากไป ดังนั้นเลยละสายตาจับผิดจากฝ้ายกลับมาสนใจกับอาหารที่เริ่มจะทยอยมาเสิร์ฟแต่พอเงยหน้าขึ้นมาก็เจอตากลมโตของน้องกายจ้องมองอยู่ก่อนแล้ว ผมเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ และกายส่ายหน้าเบาๆ ตอบกลับมาก่อนจะหันไปมองทางอื่นที่ไม่ใช่หน้าผม

ไม่แน่ใจว่าผมทำอะไรให้กายโกรธรึเปล่านะ เพราะต่อจากนั้นมากายไม่แม้แต่จะสบตากับผมเลยทั้งๆ ที่ผมเอาแต่สนใจมองน้องตลอด ขนาดผมตักอาหารไปใส่จานให้กายยังไม่สนใจจะตักขึ้นมาทานเลย นึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าน้องกายโกรธผมเรื่องอะไรT-T
.
.
>...กาย...<

ผมไม่ได้สนใจป้ายบอกทางที่บอกว่าเรากำลังเลี้ยวเข้าสู่จังหวัดนครราชสีมา ผมแค่อาศัยวิวข้างทางเพื่อหลบหนีจากเสียงเอะอะของคนในรถก็เท่านั้นเองฮะ หลบหนีมาจมอยู่กับความคิดงี่เง่าของตัวเองที่แม้แต่ผมยังคิดเลยว่ามันแสนจะงี่เง่ามากจริงๆ

ไม่รู้สิฮะ แต่ความคิดนี้มันทำให้ผมรู้สึกไม่สนุกกับการไปเที่ยวทริปนี้ซะแล้วสิT-T ผมคิดว่าบางทีพี่ฟิล์มอาจจะเลิกสนใจผมแล้วก็ได้ เพราะเมื่อกลางวันพี่ฟิล์มเอาแต่มองฝ้าย บางทีตอนนี้คนที่พี่ฟิล์มชอบอาจจะเป็นฝ้าย

เป็นความคิดที่ไม่ได้เรื่องเลยใช่มั้ยฮะ ผมเจ็บปวดจังที่ตัวเองคิดระแวงเพื่อนสนิทแบบนี้ ฝ้ายดีกับผมมากๆ แต่ตอนนี้ผมไม่กล้าแม้แต่สบตากับฝ้ายT-T ผมเกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้จัง ผมคิดว่าผมกำลังอิจฉาฝ้าย

ผมปิดตาลงขณะที่รู้สึกได้ว่ามีคนดึงผ้าม่านให้ปิดบังแสงแดดที่ส่องเข้ามาในรถ เจ็บจังเลย ผมจำกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ นี่ได้ดี ...พี่ฟิล์มนั่นเองที่เป็นคนดึงผ้าม่านให้ผม...แค่ดูแลเพราะผมเป็นน้องข้างบ้านใช่มั้ยฮะ

“หลับแล้วล่ะ” ได้ยินเสียงนี่ยิ่งทำให้นึกอยากร้องไห้จังT-T ไม่รู้ว่าพี่ฟิล์มบอกใครนะ ผมไม่ได้ยินเสียงคนถามเลยนี่นา

“สงสัยจะง่วงมั้ง” นั่นเสียงฝ้ายT^T “กายนอนดึกด้วยล่ะครับ”

“งั้นก็ปล่อยให้นอนไปดีกว่าเนอะ” เสียงพี่ฟิล์มดูร่าเริงจัง เพราะได้คุยกับฝ้ายรึเปล่านะ

“ผมก็ว่างั้น พี่ฟิล์มมาดูหนังต่อเถอะครับ ปล่อยกายมันนอนเถอะ”

ได้ยินเสียงขยับตัวเบาๆ ก่อนที่จะรู้สึกว่าเบาะข้างๆ ว่างเปล่า ผมกอดตัวเองเอาไว้ ขณะที่ซุกหน้าเข้าหาเบาะนั่ง สัมผัสได้ถึงน้ำตาที่ไหลจากดวงตาที่ปิดสนิท ผมขี้แยอีกแล้วใช่มั้ยฮะ

เสียงพูดุคยหลายต่อหลายเสียงที่ดังผ่านเข้ามาในหู แทบทุกเสียงนั่นไม่ได้ทำให้ผมปวดใจได้เท่ากับเสียงคุ้นเคยของคนสองคนที่ผมรักมาก คนสองคนนั้นที่ไม่ได้รู้เลยว่าตอนนี้เป็นสาเหตุให้ผมงี่เง่าอยู่ตรงนี้
.
.
.
ยังไม่ถึงภูกระดึง 

[klaew]

 
น้องกายนึกได้ไงว่ะเนี่ยเฮ้ย
 o8จะบอกอะไรให้นะน้องกายพี่ฟิล์มเขาห่วงน้องมากเลยนะ ( :m28:แล้วน้องจะได้ยินมั้ยเนี่ย )
เอาเถอะรอคอยตอนต่อไปนะคะ
 

[Betpa_Jeab]

น้องกาย!!!! โอ๊ยยย ป้าจะเป็นลม คิดแบบนี้เดี๋ยวตีเลย 

[slurpee04]

อะไรทำให้กายคิดแบบนั้น
พี่ฟิล์มห่วงกายมากนะ


 

[jeeu]

อ้าว... น้องกาย
จะคิดไกลไปไหนคะลู๊ก
   =.,=
ลุ้นคู่นี้อ่ะ
เกมพลิกตลอดเวลา
เมื่อไหร่จะเข้าใจกันน๊า

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

โอ๋ๆๆน้องกาย 
อย่าคิดมากนะคะ
พี่ฟิล์มเข้าดูอาการด่วนค่ะ 

[vi2212]

กายคิดไปไกลแล้ว ..ฟิล์มนึกได้เร็วๆนร้า

[Wins_Sha]

ไอ่หยา!!!

:o :o :o :o :o :o :o

น้องกายไหงรู้สึกแบบนั้นได้ล่ะ
คิดเองเศร้าเองเลยทีนี้
พี่ฟิลมเค้าสนหนูคนเดียวไม่ได้สนฝ้ายหรอก
อย่าคิดมากสิ
เดี๋ยวเที่ยวไม่สนุกนะจ้ะ

[Moon_Crying]

กลายเป็นว่าคิดมากเองเจ็บเอง
เอาเข้าไป แล้วมันจะดีกันได้จริงๆเมื่อไหร่ล่ะเนี่ย

[icyblue]

น้องกายคิดเอง เออเอง เจ็บเอง 

สงสัยอะไรทำไมไม่ถามล่ะค่ะ พี่ฟิล์มเค้าออกร๊ากกกกกก รักซะขนาดนั้น

[Horizon]

นายฟิล์มรีบแก้ไขด่วน

[aehJTS]

น้องกายอ่ะทำไมคิดงั้นละคะ
กายภาพของน้องฝ้ายเป็นแบบไหนเนี่ย
ถึงทำให้กายคิดไปได้ไกลขนาดนั้น
แบบว่าตัวเล็ก ๆ น่ารักเหมือน กาย กับฟ้าเหรอ ไม่น่านะ

  คะ

[Supermimt]

คิดมากไปแล้วหนูเอ้ย!

[watcharet]

เลิกคิดได้แล้วมั้งกาย ยิ้มเ้ข้าไว้

[CarToonMiZa]

กายคิดมากไปมั๊ย

[nightsza]

โถ่ น้องกายคิดมากไปแล้วนะ

[Seoul In Love]

34 - ฝันดี
.
.
>...กาย...<

“กาย...น้องกายครับ”

รู้สึกตัวอีกทีก็มีเสียงคนปลุกแล้วฮะ นี่ผมหลับไปนานเท่าไหร่นะ

“ถึงแล้วล่ะ”

“ถึงไหนฮะ” ผมถามออกไป ตายังลืมได้ไม่เต็มที่เลยฮะ ง่วงจังT^T

“ถึงบ้านลุงชิดไงครับ ลงกันเถอะ”

ผมพยักหน้าหงึกหงักแล้วลุกตามแรงดึงของอีกคน พอลงจากรถเท่านั้นล่ะรู้เลยว่าคนที่ดึงผมลงมาคือพี่ฟิล์ม ส่วนคนอื่นๆ พากันเดินตามลุงชิดเข้าไปในบ้านกันหมดแล้ว

“เข้าข้างในดีกว่าจะได้อุ่น” พี่ฟิล์มว่าพลางกุมมือผมพาเดินเข้าไปข้างใน “กลัวกายไม่สบายจัง นอนหลับตลอดทางเลยนะ ปวดหัวรึเปล่า”

ผมส่ายหน้าเบาๆ เป็นคำตอบฮะ แต่จะให้ตอบความจริงก็ไม่ได้ ว่าผมน้อยใจพี่ฟิล์มต่างหากถึงได้แกล้งหลับจนหลับไปจริงๆ น่ะT-T

พี่ฟิล์มเอามือมาอิงหน้าผากผม หน้าตาพี่เขาเป็นกังวล นั่นทำให้ก้อนความน้อยใจค่อยๆ ละลายหายไปทีละนิด ผมรู้สึกดีนะฮะที่ได้เห็นสีหน้าเป็นห่วงจากพี่ฟิล์ม บางทีผมอาจจะคิดมากเกินไป

“กายไม่ได้ป่วยหรอกฮะ” ผมบอกเสียงแผ่ว

“ทานยากันไว้ก่อนดีกว่านะ”

ผมมองดูพี่ฟิล์มเดินวุ่นไปคว้ากระเป๋าสะพายจากพี่เป้ ระหว่างนั้นก็นั่งลงข้างๆ ฝ้ายกับฟ้าที่กำลังนั่งคุยกันอยู่กับพี่แดน เสียงพูดคุยสนุกสนานนั้นทำให้ผมอดยิ้มจางๆ ตามไม่ได้ และพอฝ้ายหันมาหาแล้วผลักหัวผมเต็มแรงก็ทำให้ผมกล้าพอที่จะสบตาคู่นั้นแล้วทำหน้ามุ่ยใส่เพื่อนได้

“กูรู้นะว่ามึงคิดอะไร” ฝ้ายกระซิบที่ข้างหูผม “ให้กูคบกับพี่ฟิล์มสู้จีบมึงเป็นเมียไม่ง่ายกว่าเรอะ!”

ผมยิ้มแหย ลืมไปได้ยังไงนะว่าฝ้ายเป็นแม่หมอประจำกลุ่มน่ะ “กายขอโทษ” ผมบอกเสียงอุบอิบ รู้สึกแย่จังเลยที่คิดไม่ดีกับเพื่อน

“คิดมากไม่เข้าท่า” ฝ้ายดีดหน้าผากผมอีกแล้ว เพื่อนบ้านี่T^T

“ฟ้าได้ยินกายละเมอ” ฟ้าที่นั่งอยู่นานออกปากเฉลย เจ้าตัวยิ้มแฉ่ง “ได้ยินกายบอกว่าน้อยใจแล้วก็อะไรซักอย่างเกี่ยวกับฝ้าย ฟ้าเลยบอกฝ้าย แล้วฝ้ายก็เดาได้ว่ากายคิดว่าพี่ฟิล์มอาจจะชอบฝ้ายใช่มั้ยล่ะ”

เดาเก่งกันจังนะ ผมทำได้แค่พยักหน้า สองคนนี้น่ากลัวจังเวลารวมหัวกันแบบนี้ ต่อไปต้องระวังซะแล้ว

“ฟ้าไม่ได้บอกพี่ฟิล์ม ฟ้าบอกแต่ฝ้าย”

“กายขอโทษนะฝ้าย” ยังไงผมก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี แม้ว่าตอนนี้จะรู้สึกสบายใจมากกว่าก็เถอะฮะ ฝ้ายไม่ได้ชอบพี่ฟิล์มล่ะ^O^

“อย่าคิดมาก พี่ฟิล์มเขารักมึงจะตาย อีกอย่างเขาไม่ใช่ผู้ชายที่พร้อมจะรักผู้ชายมากมายหรอก เขารักผู้ชายได้แค่คนเดียว กูว่าคนนั้นเป็นมึง เพราะงั้นมั่นใจไว้” ฝ้ายบอกพลางยิ้ม

“...อื้อ...” ผมพยักหน้า ตอนนี้ยิ้มได้แล้วฮะ^^

“แล้วเต้ล่ะ” ฟ้าถามขึ้นมา

ผมถอนใจ นึกไปถึงอีกคนที่ตอนนี้คงกำลังสนุกอยู่ที่กรุงเทพ กลับไปผมคิดว่าเราสองคนคงต้องคุยกันจริงๆ จังๆ ซะที ไม่ว่ายังไงเต้ก็ยังคงเป็นคนสำคัญของผม ไม่ว่าวันข้างหน้าสถานภาพของเราจะเปลี่ยนไปในทิศทางไหน แต่ผมจะไม่ลืมเลยว่าครั้งหนึ่งเคยมีแฟนที่ชื่อเต้

“ทุกคนก็มีเหตุผลในการกระทำของตัวเองทั้งนั้น” ฝ้ายพูดขึ้น

ผมกับฟ้ามองหน้าฝ้ายด้วยความแปลกใจ ฝ้ายเพียงแต่ยิ้มและไม่เฉลยอะไรอีก แม้ว่าฟ้าจะคะยั้นคะยอให้พูดแค่ไหน

“ทานยาก่อนครับน้องกาย”

ผมส่งยิ้มให้พี่ฟิล์มที่ยื่นยามาตรงหน้าพร้อมกับแก้วน้ำ แม้จะรู้ดีว่าตัวเองไม่เป็นอะไรแต่ผมก็ยังหยิบยาจากมือพี่ฟิล์มมาทาน พาราเซตามอลเม็ดเล็กนั่นเป็นตัวแทนความห่วงใยจากพี่ฟิล์มนี่นะ

“อาบน้ำ ทานข้าว แล้วเข้านอนกันเลยนะ พรุ่งนี้ต้องออกกันตอนตีสามนะ” พี่ฟิล์มบอกทุกคนฮะ

แค่นั้นล่ะ พี่แดนขออาบก่อนใครเพื่อนเลย ลุงชิดก็ใจดีนะฮะ แกให้หลานชายต้มน้ำไว้ให้แล้ว พอเอาไปเทลงในตุ่มก็เป็นน้ำอุ่นพอดีเลย เห็นแล้วน่าสนุก พวกผมเลยพากันช่วยต้มน้ำฮะ

มีตุ่มอยู่ข้างนอกด้วยล่ะ พวกพี่เป้บอกว่าขี้เกียจรอคิวเพราะมากันหลายคน ดังนั้นเลยพากันผลัดผ้าไปอาบที่นอกบ้านแทน พวกพี่เขาก็พากันมาขอน้ำต้มจากเราฮะ แล้วถือไปเทใส่ตุ่มเอา ได้ยินเสียงบ่นกันใหญ่ว่าหนาวๆ แต่ไหงมีเสียงหัวเราะลั่นปนมาด้วยหว่า-?-

“เชี่ยตี๋! ผ้ากู!”

“ก๊าก! ไอ้นัทมึงจะไปเป็นผัวใครได้วะ เล็กขนาดนี้!”

“เรื่องของกู! เชี่ยฟิล์มหัวเราะดีนัก โดนซะบ้าง!”

“เฮ้ย! ห่านี่!”

เสียงพี่ๆ โวยวายฮะ ดูท่าว่าจะมีศึกดึงผ้าขาวม้าแน่ๆ เลยอะ แกล้งกันเป็นเด็กๆ เนอะ^^

“ไปอาบน้ำได้แล้วเด็กๆ” พี่แดนอาบเสร็จแล้วฮะ

“ฟ้าขออาบก่อนนะ”

ผมกับฝ้ายก็โอเค ให้ฟ้าอาบก่อนเพราะฟ้าขี้หนาวฮะ ขืนอาบดึกกว่านี้มีหวังจามฟุดฟิดเพราะเป็นหวัดแหงๆ

พอฟ้าอาบน้ำเสร็จแล้วก็เป็นคราวผมฮะ ไม่อยากจะบอกเลยว่าถึงจะบอกว่าอาบน้ำต้มแต่ก็ยังหนาวอยู่ดีT^T พออาบเสร็จออกมาได้ผมตัวสั่นเลยอะ ทำเอาฝ้ายหัวเราะเลย คอยดูทีตัวเองเถอะ

รอยี่สิบนาทีฮะ แล้วก็เห็นผล ผมกับฟ้าหัวเราะเลยเพราะฝ้ายออกมาด้วยสภาพไม่ต่างจากผมเลยซักนิดเดียว แถมฝ้ายยังห่อตัวเองด้วยผ้าขนหนูทับชุดนอนอีกชั้นด้วย อากาศหนาวที่ขอนแก่นทำร้ายฝ้ายได้ด้วย^^

พอทุกคนอาบน้ำเรียบร้อยแล้วก็มานั่งล้อมวงทานข้าวกันฮะ ลุงชิดโทรมาที่บ้านไว้ก่อนเรามาฮะดังนั้นเลยมีอาหารอร่อยๆ ให้ทานกันเยอะแยะเลย มีลาบหมูที่ใส่ตับเยอะมาก^^ ส้มตำ ต้มไก่บ้านเนื้อเหนียวแต่อร่อย^^

อิ่มหนำสำราญกันแล้วก็ได้เวลาเข้านอนฮะ บ้านของลุงชิดเป็นบ้านไม้สองชั้น ญาติลุงชิดจัดที่นอนไว้ให้แล้วฮะ อยู่ชั้นบน ส่วนเจ้าของบ้านอย่างลุงชิดจะย้ายไปนอนบ้านแม่ซึ่งอยู่ถัดไปอีกหลังเดียวฮะ

“ตอนตีสามลุงจะมาปลุกนะครับ”

“ครับ!”

แล้วลุงชิดก็ออกจากบ้านไปฮะ พวกเราเลยได้ครองบ้านแกล่ะ^^ มีเสียงพูดคุยกันเบาๆ ด้วย ผมนอนอยู่กับฟ้า ฝ้าย พี่แดน ฮะ ส่วนพวกพี่ฟางนอนอยู่ในห้องนอนของลูกสาวลุงชิดซึ่งก็คือพี่นิดพี่เลี้ยงของฟ้าไงฮะ ตอนนี้พี่นิดอยู่บ้านฟ้าที่กรุงเทพ พวกพี่ฟางเลยได้รับอนุญาตให้เข้าไปพักในห้องได้

พวกผู้ชายก็นอนฟูกที่ด้านนอกแทนฮะ แต่พอปิดประตูหน้าต่างแล้วอุ่นใช้ได้เลยนะ แถมยังมีผ้าห่มนวมให้ห่มกันทุกคนด้วย สบายจะตาย^^

“นอนกันได้มั้ย” พี่ฟิล์มเดินมาดูเราด้วยฮะ พี่เขาดึงผ้าห่มคลุมฟ้าด้วย เพราะฟ้าน่ะขี้หนาว “เอาเสื้ออีกซักตัวมั้ยครับ”

“แค่นี้ก็อุ่นแล้วฮะ” ฟ้าตอบพลางยิ้ม แน่ล่ะฮะ เล่นนอนกอดผมกับฝ้ายอยู่นี่นา พอเบื่อผมก็หันไปกอดฝ้าย พอฝ้ายพูดแกล้งเข้าให้ก็หันหน้ากลับมากอดผมกลับ ฟ้ายุกยิกตลอดอะ^^

“น้องกายนอนได้นะ” พี่ฟิล์มหันมาถามผมบ้างฮะ

“นอนได้ฮะ”

“เอาไปนอนด้วยเลยดิ ถ้าห่วงนักน่ะ” พี่แดนน่ะ-///-

“ทำได้ทำไปแล้ว”

ผมรีบซุกหน้าลงกับผ้าห่มทันทีเลยฮะ ประโยคเมื่อครู่นี้พี่ฟิล์มกระซิบใส่หูผมคนเดียว และมันทำให้ผมหน้าร้อนแปลกๆ>///<

“ฝันดีครับน้องกาย”

“ฝันดีฮะพี่ฟิล์ม” ผมตอบเสียงเบากลับไป

พี่ฟิล์มกลับไปนอนข้างพี่นัทแล้ว พี่น้ำกดปิดไฟ มีเสียงพูดคุยกันเบาๆ แต่ผมกลับได้ยินเสียงพี่ฟิล์มที่คุยกับเพื่อนชัดเจน ฝันดีแน่เลยคืนนี้^-^
.
.
ตีสองกว่าๆ พี่ตี๋กับพี่ฟิล์มก็ปลุกทุกคนให้ตื่นแล้วฮะ เราจัดการล้างหน้าล้างตากันเรียบร้อยแล้วก็พอดีกับที่ลุงชิดเข้ามาในบ้าน ลุงแกยิ้มเลยที่เห็นพวกเราตื่นก่อนแกมาปลุกซะอีก

หาอะไรอุ่นๆ ดื่มแก้หนาวรอบกองไฟที่ลุงชิดจุดไว้ให้ซักแป๊บนึงฮะ แล้วเราก็บอกลาญาติลุงชิดที่ลุกมาส่งกันด้วย จากนั้นก็พากันขึ้นรถตู้

ลุงชิดบอกให้นอนพักเอาแรงกันในรถด้วยฮะ แต่ดูท่าว่าพวกพี่ฟิล์มคงจะตื่นเต็มตากันแล้ว ผมเองก็ได้โอวัลตินร้อนๆ ไปแก้วนึงก็รู้สึกไม่ง่วงแล้วเหมือนกัน แต่ฟ้ากับฝ้ายพากันหลบคอพับคออ่อนไปแล้ว^^

“น้องกาย” พี่พีชเรียกฮะ พอผมหันไปหาพี่พีชก็ส่งขนมปังกับแก้วนมมาให้ฮะ “นมอุ่นรองท้องซักแก้วก่อนค่ะ”

ผมยิ้มขอบคุณพี่สาวก่อนจะรับมาทานฮะ ฟังจากที่พวกพี่ฟิล์มคุยกันดูท่าว่าคงใช้เวลาพอสมควรกว่าจะถึงที่หมายฮะ

หนังท้องตึงหนังตาหย่อน ผมเริ่มจะเข้าใจความหมายของประโยคนี้ซะแล้วล่ะฮะ เพราะตอนนี้ชักจะเริ่มง่วงแล้วล่ะ คิดว่านอนพักเอาแรงซักชั่วโมงคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง พอตื่นมาผมก็คงได้เจอภูกระดึงแล้วล่ะฮะ
   
“น้องกาย ง่วงเหรอครับ”

“ฮะ” ผมพึมพำตอบพี่ฟิล์มไปฮะ ก่อนที่จะรู้สึกว่ามีมืออุ่นๆ มารั้งหัวผมให้ซบลงที่ไหล่กว้าง ผมอมยิ้มก่อนจะหลับตาลง

“ถึงแล้วพี่จะปลุกเองครับ”

ผมพยักหน้าเบาๆ แม้จะหลับตาอยู่แต่ก็รับรู้ได้ว่าพี่ฟิล์มห่มผ้าให้ด้วยฮะ และแม้จะกำลังง่วงแค่ไหนแต่ผมก็รู้ล่ะว่าตัวเองกำลังยิ้มอยู่ ชอบความรู้สึกแบบนี้จังฮะ ผมมีความสุขนะ^^
.
.
ใกล้ถึงภูกระดึงแล้วค่ะ 

[tawan]

เขินอายน่ารักกก

 

 

[slurpee04]

พี่ฟิล์มกาย น่ารักอ่ะ 

[Still_14OC]

อุ่นทั้งกาย อุ่นทั้งใจเลยนะน้องกาย

[jeeu]

แอร๊ยยยยยยยย
แบบนี้ล่ะ ที่อยากได้
ยังจะหวานได้อีกรึป่าวเนี้ย
เดินหน้าเต็มกำลังเลยพี่ฟิล์ม
สู้ๆค่ะพี่