น่ารัก(ว่ะ) 2
9...หวงทำไม ไม่ได้รักซะหน่อย
.
.
.
>...กาย...<
วันนี้เลิกเรียนแล้วฮะ ผมกับฟ้าเรากลับบ้านด้วยกัน วันนี้ผมจะติดรถฟ้ากลับบ้านล่ะฮะ เพราะพ่อกับแม่ติดธุระแล้วพี่พีชก็ต้องใช้รถด้วย ผมชอบนะเวลาที่ได้กลับบ้านกับฟ้าน่ะ เราจะเล่นกันจนถึงบ้านเลยฮะ เล่นกันแบบเด็กๆ น่ะ บางทีก็นั่งคุยกันเงียบๆ ก็มีฮะ^^
‘วันนี้พี่จะไปนอนบ้านไอ้ฟิล์ม ไว้เจอกันที่นั่นนะครับ’
ผมยิ้มก่อนจะอ่านข้อความที่พี่น้ำส่งมาให้ฟ้าฟัง ฟ้าย่นจมูกน้อยๆ ก่อนจะบ่นดังๆ ออกมาว่าพวกขี้เมา ฮ่าๆ ดูท่าว่าจะเป็นอย่างที่ฟ้าว่าแน่ๆ เลย เพราะเต้คุยฟุ้งกับฝ้ายทั้งวันเลยฮะเรื่องฟุตบอลบิ๊กแม็ต พวกพี่น้ำเองก็คงมาสังสรรค์กันเพราะเรื่องนี้แน่ๆ เลย
“กายมาค้างกับฟ้านะ จะได้ทำรายงานด้วยไง”
ผมพยักหน้าก่อนจะเปิดประตูรถ โบกมือบ๊ายบายฟ้าแล้วก็เข้าบ้านฮะ คิดว่าอาบน้ำใหม่แล้วเย็นๆ ถึงจะเดินไปหาฟ้าที่บ้านล่ะ
“พี่ทำรวมมิตรไว้รอแน่ะ” พี่ติ่งบอกอย่างใจดี
“กายทานเลยได้มั้ยฮะ” ผมอ้อนขอ พี่ติ่งใจดีอยู่แล้วฮะ “แล้ววันนี้กายจะไปนอนบ้านฟ้านะฮะ เราต้องทำรายงานคู่กัน”
พี่ติ่งไม่ว่าอะไรนอกจากเดินไปที่ห้องครัวและกลับมาหาผมที่ห้องนั่งเล่นพร้อมด้วยถ้วยใส่รวมมิตรน่ากิน
“มื้อเย็นน้องกายอยากทานอะไรคะ” พี่ติ่งนั่งลงคุยเล่นด้วยฮะ “หรือจะไปทานกับน้องฟ้า”
“อืม...สงสัยต้องไปทานกับฟ้าฮะ” ผมตอบไป เพราะฟ้าชวนไว้ตั้งแต่วันก่อนแล้วว่าให้ไปทานข้าวที่บ้านบ้าง
“งั้นเดี๋ยวพี่ทำเพิ่มอีกซักอย่างแล้วยกไปให้บ้านนั้นก็แล้วกัน จะได้ไม่น่าเกลียดด้วย น้องกายเอาแต่ไปฝากท้องไว้ที่นั่น” พี่ติ่งว่าพลางยิ้ม
“ก๋วยเตี๋ยวลุยสวนได้มั้ยฮะ กายได้ยินฟ้าบ่นอยากกิน”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวพี่ทำให้ ทำเผื่อพวกคุณฟางด้วย” พี่ติ่งว่าอย่างนั้นก่อนจะลุกเดินออกไป คงไปทำอาหารไว้ให้แหล่ะฮะ
ผมจัดการกับรวมมิตรจนเกือบหมดถ้วยแล้วถึงได้ขึ้นไปบนห้องฮะ วันนี้นอกจากมีนัดกับฟ้าแล้วผมยังมีนัดกับเจ้าซาซาด้วย ต้องพามันไปเดินเล่นฮะ หลังจากที่ปล่อยให้มันไปเดินเล่นกับพี่ติ่งเสียหลายวัน ดูท่าว่าเจ้าตัวดีจะไม่อยากไปเดทกับพี่ติ่งแล้วล่ะ
พออาบน้ำเสร็จก็เกือบห้าโมงครึ่งแล้วฮะ เวลากำลังดีเลยเหมาะกับการเดินเล่นชิวๆ^^ ผมลงไปหาซาซาดีกว่า
“กายพาซาซาไปเดินเล่นนะฮะ” ผมร้องบอกพี่ติ่ง ได้ยินเสียงตอบรับมาก่อนจะที่พี่ติ่งจะสำทับอีกคำว่าอย่าอยู่ค่ำนัก
ผมออกมาหาซาซาที่บ้านของมันฮะ ดูซาซาจะดีใจใหญ่ที่จะได้ออกเดทกับผม^^ มันร่าเริงมากเลยล่ะ
“วันนี้ไปแถวสวนริมน้ำก็แล้วกันเนอะ” ผมบอกซาซาก่อนจะจูงมันออกมาจากบ้าน แต่ต่อจากนั้นก็เป็นซาซาล่ะฮะที่เป็นผู้นำแล้วให้ผมวิ่งเหยาะๆ ตามหลัง ซาซาชอบออกมาข้างนอก เวลาออกมาทีมันจะร่าเริงมากฮะ เป็นหมาบ้าพลัง^^
“กาย!”
ผมดึงสายผูกเอาไว้ก่อนจะหันไปมองทางด้านหลัง เป็นฟ้านั่นเองที่ร้องเรียกแล้วกำลังเดินมาหา ข้างหลังฟ้าเป็นพี่ฟิล์มคนที่ทำให้ผมแก้มร้อนฉ่า
ผมส่งยิ้มให้ฟ้าก่อนจะหลุบตาลงต่ำเมื่อเผลอสบตากับพี่ฟิล์ม ฝ่ายนั้นส่งยิ้มจางๆ มาให้ แต่ผมไม่กล้ายิ้มตอบกลับไป ก็เหตุการณ์ห้าวันที่แล้วผมยังจำได้ดีอยู่เลยนี่ฮะ-///-
“ฟ้าจูงเอง” ฟ้าว่าพลางดึงสายจากมือผมไปจูงซาซาซะเอง แถมยังเดินนำหน้าทิ้งผมไว้ข้างหลังกับพี่ฟิล์มซะอีก น่าตีจริงT^T
“หมู่นี้กายสนิทกับไอ้น้ำจังนะครับ”
ผมขมวดคิ้วเมื่อได้ยินพี่ฟิล์มพูดอย่างนั้น “พี่น้ำเป็นพี่ที่น่ารักฮะ”
“เพราะมันน่ารักรึเปล่าถึงได้ติดต่อกับมันไม่เลิก”
ผมลืมความอายไปแล้วอะฮะ ตอนนี้มีแต่ความไม่เข้าใจ “พี่ฟิล์มทำไมชอบพูดแบบนี้ พี่น้ำมาเกี่ยวอะไรด้วย” ลงท้ายเราก็คุยกันด้วยเรื่องนี้ทุกที สุดท้ายเดี๋ยวพี่ฟิล์มก็จะโกรธ ไม่ชอบเลยฮะ
“พี่ยุ่งกับไอ้น้ำไม่ได้เลยใช่มั้ย” พี่ฟิล์มพาลT^T
“กายไม่คุยด้วยแล้ว” ผมว่าก่อนจะเดินหนี ไม่อยากทะเลาะด้วยเลยฮะ พี่ฟิล์มไม่น่ารักเลยเวลาพูดไม่ดีแบบนี้
“อย่าเดินหนีพี่!”
ผมบิดข้อมือตัวเองออกจากฝ่ามือพี่ฟิล์มแต่อีกคนก็ไม่ยอมปล่อย ตอนนี้พี่ฟิล์มน่ากลัวมากเลย หน้าดุมากเลยฮะ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำตาดุแบบนั้นด้วย ผมไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย แล้วพี่ฟิล์มมาโกรธอะไร
“อย่ายุ่งกับไอ้น้ำอีก” พี่ฟิล์มย้ำ “เข้าใจมั้ยครับน้องกาย”
ไม่เข้าใจ ผมไม่เข้าใจเลย พี่ฟิล์มทำไมต้องมาบังคับกันด้วย ผมกับพี่น้ำเราพูดคุยหรือติดต่อกันแบบพี่น้องเท่านั้นนะ
“อย่ามาดื้อกับพี่นะ” พี่ฟิล์มว่าแล้วบีบข้อมือผม เจ็บ! “ถ้าพี่เห็นน้องกายอยู่กับไอ้น้ำอีกล่ะก็...”
ผมใจคอไม่ดีเลยฮะ พี่ฟิล์มตอนนี้น่ากลัวมากเลย พี่ฟิล์มเวลาโกรธแล้วไม่ฟังใครด้วย ผมต้องเตือนพี่น้ำแล้วว่าอย่าไปแหย่พี่ฟิล์ม กับผมพี่ฟิล์มคงไม่ทำอะไรแต่กับพี่น้ำ...ผมเป็นห่วงพี่น้ำจังเลย
“กลัวพี่เหรอน้องกาย”
ผมพยักหน้าอย่างไม่ปิดบัง พี่ฟิล์มดุจะตาย
“พี่ขอโทษถ้าทำให้ตกใจ” พี่ฟิล์มว่าก่อนจะเปลี่ยนจากบีบข้อมือมาเป็นจับมือผมไว้หลวมๆ แทน ได้ยินเสียงฟ้าร้องเรียกเราสองคนด้วย พี่ฟิล์มเดินนำผมไปหาน้องทันทีเลยฮะ
“พี่ฟิล์ม” ผมเอ่ยเรียกอีกคนพลางมองไปที่ฝ่ามือของเราที่กุมกันอยู่ พอเงยหน้าขึ้นก็สบตาเข้ากับแววตาของพี่ฟิล์ม พี่เขายิ้มด้วยฮะ “มือ...”
“...อ้อ...” พี่ฟิล์มหัวเราะก่อนจะยอมปล่อยมือ “พี่จับได้คนเดียว เข้าใจมั้ยครับ” เขาทิ้งประโยคนี้ไว้ข้างหูผมฮะแล้วจากนั้นก็เดินไปหาฟ้า
พี่ฟิล์มไม่รู้หรอกฮะว่าทำให้ผมหน้าแดงแค่ไหน ผมกลั้นยิ้มจนปวดแก้มเลยนะ เฮ้อ~ทั้งๆ ที่ตั้งใจว่าจะตัดใจแล้วนะ ทำไมต้องมาพูดเหมือนให้ความหวังกันด้วยเนี่ย พี่ฟิล์มนิสัยไม่ดีT_T
เรานั่งเล่นกันอยู่ที่สวนริมน้ำซักพักฮะก่อนที่จะพากันเดินกลับ ระหว่างนั้นผมพยายามไม่อยู่ใกล้พี่ฟิล์ม แต่ฟ้าก็คอยชวนให้คุยกับพี่ฟิล์มอยู่นั่นล่ะ ฟ้านะทำกันได้T^T
ผมแวะเอาซาซาเข้าบ้านแล้วก็เอาก๋วยเตี๋ยวลุยสวนของพี่ติ่งด้วยฮะ ฟ้าดีใจใหญ่เลยเมื่อรู้ว่าผมถืออะไรออกมา ก่อนที่เราจะเดินต่อไปที่บ้านฟ้า
ป้านิ่มกับพี่นิดทำอาหารไว้เยอะมากเลยฮะ ป้านิ่มบ่นใหญ่เลยว่าพี่ติ่งทำมาทำไมก็ไม่รู้ แกบอกว่าผมคนเดียวแกดูแลได้ ไม่เห็นต้องทำให้วุ่นวายเลย พี่ติ่ง ป้านิ่มแล้วก็พี่นิด สามคนนี้เขาสนิทกันนะฮะ^^
พี่ฟิล์มออกไปคุยโทรศัพท์ฮะ ส่วนผมกับฟ้าก็นั่งคุยเล่นกัน ไม่นานพี่ฟากับพี่ฟางก็ลงมาสมทบ พอพี่ฟิล์มคุยธุระจบเราก็ไปที่โต๊ะอาหาร แล้วก็เริ่มทานมื้อเย็นกันล่ะฮะ ฟ้าทานก๋วยเตี๋ยวอย่างเดียวเลยอะ^^
“ทานเสร็จแล้วฟ้ากับน้องกายขึ้นข้างบนเลยนะ” พี่ฟิล์มสั่งล่ะฮะ ทำเอาฟ้าหน้ามุ่ยเลย เดาว่าเพื่อนๆ ของพี่ฟิล์มคงจะมาถึงในอีกไม่ช้านี้แน่ๆ
“วันนี้ฟานอนบ้านน้องกายนะพี่ฟิล์ม” พี่ฟาบอกฮะ
พี่ฟิล์มพยักหน้ารับรู้ฮะ ส่วนผมรู้นานแล้ว วันไหนที่ผมมาค้างที่บ้านฟ้านะพี่ฟาจะเปลี่ยนไปนอนบ้านผมเป็นเพื่อนพี่พีชแทนฮะ รักกันดีเนอะ^^
“น้องกายรีบทานครับ”
ผมหยุดมือที่เขี่ยข้าวก่อนจะเงยหน้ามองตาดุๆ ของพี่ฟิล์ม แต่มองได้ไม่นานหรอกฮะต้องกลับมารีบทานเพราะพี่ฟิล์มดุเกินไปแล้ว ไหนจะเสียงหัวเราะเบาๆ ของฟ้ากับพี่ฟาอีก แล้วรอยยิ้มล้อๆ ของพี่ฟางก็ทำให้ผมทำตัวไม่ถูกด้วยฮะ พี่น้องบ้านนี้นี่แปลกๆ กันทุกคนเลยอะY^Y
พอทานเสร็จพี่ฟิล์มก็จูงมือฟ้ากับผมพาขึ้นข้างบนทันทีเลยฮะ(- -!) ฟ้านี่บ่นอุบเลยแต่ก็ถูกพี่ฟิล์มมองดุๆ เจ้าตัวดีเลยเงียบกริบเลยฮะ ส่วนผมก็นะจะกล้ามีปากเสียงอะไรล่ะฮะ เดี๋ยวได้ถูกพี่ฟิล์มกินหัว(o_O)
“ห้ามลงไปข้างล่างเด็ดขาดเลยนะ” พี่ฟิล์มบอกพลางจ้องเราสองคนด้วยล่ะฮะ น่ากลัวมากมาย ก่อนที่พี่เขาจะปิดประตูห้องให้ด้วยล่ะ
“ยี้! พี่ฟิล์มงี่เง่า” ฟ้าแล่บลิ้นใส่พี่ชายด้วย ทำเอาผมเผลอยิ้มเลยฮะ “อย่าไปสนใจเลยกาย คนแก่ก็อย่างนี้ล่ะ” เจ้าตัวดีหันมาบอก
“ทำรายงานกันดีกว่านะ” ผมไม่อยากให้ฟ้าอารมณ์เสียเลยเปลี่ยนเรื่องฮะ อีกอย่างถ้าทำเสร็จเร็วเราก็จะได้เล่นเกมส์กันไง^^
ฟ้าดึงโต๊ะญี่ปุ่นมากางแล้วก็หยิบเอาหนังสือมาสองสามเล่ม ผมเอาโน้ตบุ๊คตั้งตรงหน้า แล้วเราก็เริ่มต้นทำงานกันฮะ
ผ่านไปชั่วโมงกว่าๆ รายงานก็เสร็จเรียบร้อย ฟ้าวิ่งไปที่ห้องพี่ฟิล์มเพราะเครื่องปริ้นซ์ที่ห้องฟ้ามีปัญหาฮะ เลยต้องไปใช้ที่ห้องพี่ชาย แล้วไม่นานเจ้าตัวก็กลับมาพร้อมกับรายงานที่ถูกปริ้นซ์ลงกระดาษอย่างดี เหลือแค่เอาเข้าเล่มแล้วก็จัดส่งอาจารย์เท่านั้นเองฮะ อ้า~พวกผมเป็นอิสระแล้ว (^0^)
“พวกพี่น้ำมาแล้วล่ะฟ้า” ผมร้องบอกฟ้าที่กำลังวุ่นกับการเลือกหนังสือการ์ตูนฮะ เมื่อครู่นี้พี่น้ำส่งข้อความมาหาบอกว่ามาถึงแล้วและอยากให้ผมลงไปหาด้วย พี่น้ำบอกว่าจะเอาของอะไรให้ฮะ ว่าแต่มันอะไรกันล่ะ แล้วผมจะลงไปหาได้ยังไง พี่ฟิล์มไม่ให้ลงไป “ฟ้า พี่น้ำให้กายลงไปหาล่ะ”
“กายก็ลงไปสิ” เจ้าตัวดีบอกพลางยิ้ม ได้หนังสือการ์ตูนในมือแล้ว
“เดี๋ยวกายก็ได้ถูกพี่ฟิล์มดุสิ” ผมบอกอุบอิบ ไม่อยากถูกดุนี่ฮะ วันนี้โดนมาหลายรอบแล้วด้วย ผมถอนใจเฮือกเลยฮะก่อนจะอ่านข้อความที่ถูกส่งเข้ามาอีกรอบ “พี่น้ำบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย ให้รีบลงไป เอาไงดีล่ะฟ้า”
ฟ้าทำท่าขบคิดเงียบๆ ก่อนจะดีดนิ้ว “เอางี้” เจ้าตัวดีว่าพลางยิ้มก่อนจะขยับเข้ามาหาผมแล้วกระซิบบอกแผนฮะ “กายก็ลงไปข้างล่างหาพี่น้ำนะส่วนฟ้าจะแกล้งทำเป็นว่าหลอดไฟในห้องน้ำเสียเลยให้กายลงไปเข้าห้องน้ำข้างล่าง แล้วเดี๋ยวฟ้าเรียกลุงชิดมาดูให้ด้วย จะได้แนบเนียนหน่อย แค่นี้พี่ฟิล์มก็ดุไม่ได้แล้ว”
“จะดีเหรอ เผื่อพี่ฟิล์มจับได้ล่ะ” ผมยังไม่ไว้ใจแผนของเพื่อนอยู่ดีฮะ ก็นะ ถ้าถูกจับได้ขึ้นมาผมกับฟ้าถูกดุตายเลย (TT^TT)
“ไม่หรอกน่า กายอย่ากลัวเลยทำตามที่ฟ้าบอกเถอะ ไว้ใจฟ้ามั้ย”
ผมพยักหน้าเบาๆ ถ้าตอบว่าไม่ มีหวังฟ้าได้งอนผมตายเลยฮะ “รีบตามลงไปนะ” ผมย้ำกับฟ้าก่อนจะเปิดประตูห้องออกไปฮะ
ตอนที่เดินลงบันไดไปนี่ได้แต่ภาวนาเลยฮะว่าอย่าเจอพี่ฟิล์มเลย ถึงจะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ก็เถอะ ก็นี่มันบ้านของพี่ฟิล์มนี่นา ไม่ให้เจ้าตัวอยู่บ้านแล้วจะให้ไปอยู่ไหนล่ะ จริงมั้ยฮะ ผมคิดอะไรโง่ๆ อีกแล้ว ( “- -)
พอเดินผ่านห้องนั่งเล่นก็ไม่เห็นพี่ฟิล์มเลยฮะ เห็นแต่พวกพี่นัทพากันนั่งคุยกันอยู่ ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกเลยก่อนจะรีบเดินไปที่สวนหน้าบ้าน พี่น้ำนัดผมไว้ที่ชิงช้าหน้าบ้านฮะ
“ยุงจะหามพี่แล้วรู้มั้ย” พี่น้ำบอกทันทีที่เห็นหน้าผมเลยฮะ พี่เขายิ้มๆ ไม่ได้มีทีท่าโกรธอะไร
“ขอโทษฮะ กายกลัวพี่ฟิล์มดุ” ผมบอกไปตามจริงฮะ
พี่น้ำหัวเราะเลย “ไอ้ฟิล์มมันบ้า!” พี่เขาว่าก่อนจะยื่นถุงกระดาษของห้างดังมาให้ผมฮะ “ช็อคโกแลตน่ะครับ ไว้ทานเล่นนะ” พี่น้ำบอกพลางยิ้ม ผมยกมือไหว้ขอบคุณพี่น้ำก่อนจะรับมาฮะ
เราคงจะคุยกันต่อได้อีกฮะถ้าหากว่าพี่น้ำไม่สะกิดให้ผมหันไปมองใครบางคนที่ก้าวเท้าฉับๆ เดินลัดสนามมา หน้าของพี่ฟิล์มดุมากขนาดว่าเห็นไกลๆ ยังทำเอาผมแทบสั่นเลย ตายแน่เลยกายงานนี้(TT_TT)
พอพี่ฟิล์มเดินมาถึงชิงช้าพี่เขาก็คว้าข้อมือผมเลยฮะ ผมได้แต่นิ่วหน้าเพราะพี่ฟิล์มบีบแรงมากเลย พี่ฟิล์มไม่ได้พูดอะไรนอกจากดึงให้ผมเดินตามเข้าไปในบ้าน ได้ยินเสียงพี่น้ำหัวเราะเบาๆ ตามหลังมาด้วยฮะ
พี่ฟิล์มไม่ได้พูดอะไรเลยฮะ ขนาดเดินผ่านห้องนั่งเล่นและพวกพี่ตี๋ร้องทักพี่ฟิล์มยังหันหน้าเหวี่ยงๆ ไปมองกลับจนพวกพี่ตี๋เงียบไปเองเลย แล้วอย่างนี้ผมจะเหลืออะไรล่ะฮะ ตายอย่างเดียวแน่เลยY_Y
พี่ฟิล์มลากผมขึ้นบันไดไปชั้นสองฮะ พอดีกับที่ฟ้าเปิดประตูห้องออกมา ผมรีบส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปที่ฟ้าทันทีเลย แล้วฟ้าก็พยักหน้าเบาๆ เหมือนจะบอกว่าเดี๋ยวจัดการต่อเองด้วยฮะ
“พี่บอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ให้ลงไปข้างล่าง” พี่ฟิล์มดุผมกับฟ้าเสียงขรมเลยฮะ แล้วยังบีบข้อมือผมอีกด้วย มันเจ็บมากเลย(TT^TT) “ทำไมไม่ฟังครับน้องกาย” พี่ฟิล์มหันมาดุผมคนเดียวเลยฮะ ตาก็จ้องด้วย
“ก็กาย...” ผมยังพูดไม่จบประโยคเลยฮะแรงบีบที่ข้อมือก็เพิ่มแรงขึ้นกว่าเดิม ทำเอาหน้าแหยไปเลย มันเจ็บนะ!
“พี่พูดอะไรนี่กายไม่เคยสนใจฟังเลยใช่มั้ยครับ บอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ให้ยุ่งกับไอ้น้ำ ทำไมกายไม่ฟังพี่ฟิล์มครับ”
“กาย...พี่ฟิล์ม กายเจ็บนะ” ผมจะร้องไห้แล้วนะ
“พี่ฟิล์ม” ฟ้าร้องเรียกพี่ชายฮะ ในที่สุดก็มีช่องให้ฟ้าพูดได้ซะที “ฟ้าให้กายลงไปเข้าห้องน้ำข้างล่างเอง”
“ฟ้าไม่ต้องยุ่ง” พี่ฟิล์มหันไปดุฟ้า ผมกับฟ้านี่ได้แต่มองหน้ากันก่อนจะหน้าแหยไปตามๆ กันเลย แล้วพี่ฟิล์มก็หันมาหาผมอีก “บอกพี่ซิลงไปข้างล่างทำไม” แล้วก็ถามคั้นเอาคำตอบด้วยฮะ
“กาย...กายลงไปเข้าห้องน้ำฮะ” ผมบอกตามแผนของฟ้าฮะ
“แล้วบังเอิญเจอไอ้น้ำงั้นสิ แล้วบังเอิญไปนั่งเล่นชิงช้าด้วยกัน” พี่ฟิล์มประชดแบบนี้ไม่ชอบเลยฮะ “คิดว่าพี่จะเชื่อมั้ยครับกาย”
ผมมองไปที่ฟ้า ส่งสายตาขอความช่วยเหลืออย่างด่วนเลยฮะ ผมไม่ไหวแล้ว พี่ฟิล์มดุมากเลย แล้วยังพาลอีก
“พี่ฟิล์ม ไฟในห้องน้ำมันเสียแล้วฟ้าก็...”
“พี่บอกว่าไงฟ้า” พี่ฟิล์มหันไปทำหน้าดุใส่น้องชาย โธ่~จบกัน ไม่มีใครช่วยผมได้แล้ว “อย่าพูดถ้าพี่ไม่ได้ถาม” แล้วพี่ฟิล์มก็หันมาหาผมสิคราวนี้ ผมจะทำอะไรได้ฮะนอกจากก้มหน้าหนี ผมกลัวจนจะร้องไห้อยู่แล้ว แรงบีบที่ข้อมือก็ยังมีอยู่ ผมแค่เผลอขยับข้อมือนิดเดียวพี่ฟิล์มก็เล่นเพิ่มแรงบีบยิ่งกว่าเดิม มันเจ็บจะตายT^T “ไอ้น้ำพูดอะไรกับกาย บอกพี่ซิ” พี่ฟิล์มก้มหน้าลงมาหาผม ยิ่งผมพยายามก้มหน้าหลบพี่ฟิล์มก็ยิ่งตามฮะ เหมือนจะเอาคำตอบให้ได้อย่างนั้นล่ะ
“เอ่อ...เสร็จแล้วนะครับคุณฟ้า”
ผมลอบถอนหายใจเมื่อเห็นลุงชิดเปิดประตูห้องออกมาฮะ พี่ฟิล์มหันไปมองลุงชิดกับกล่องเครื่องมือที่ลุงแกถืออยู่
“มีอะไรเหรอครับลุง” พี่ฟิล์มถามลุงชิด
“ไฟในห้องน้ำมันเสียครับ คุณฟ้าว่ามันติดๆ ดับๆ ผมเลยจัดการเปลี่ยนหลอดใหม่ให้ครับ” ลุงชิดตอบ
พี่ฟิล์มพยักหน้ารับรู้ก่อนจะปล่อยให้ลุงชิดกลับไปพักผ่อน แล้วพี่เขาก็หันหน้ามามองหน้าผมอีกรอบ ผมรู้สึกได้ถึงแรงบีบของข้อมือที่คลายลง พี่ฟิล์มเปลี่ยนเป็นจับเอาไว้หลวมๆ แทนฮะ
“ไฟในห้องน้ำมันเสียฟ้าเลยให้กายลงไปใช้ห้องน้ำข้างล่าง”
พี่ฟิล์มไม่พูดอะไรนอกจากหันมามองผม พี่เขาถอนหายใจก่อนจะปล่อยข้อมือผม “พี่ขอโทษครับ”
ผมส่ายหน้าให้กับคำขอโทษนั่น ผมไม่เข้าใจเลย ทีคนอื่นพูดพี่ฟิล์มกลับฟังแต่ทำไมพอผมจะพูดบ้างพี่ฟิล์มกลับไม่ฟังอะไรเลย
จะว่าผมเอาแต่ใจก็ได้ฮะ แต่ผมขืนมือออกจากฝ่ามือพี่ฟิล์มแล้วก็เดินเลี่ยงเข้าห้องมาเลย ถึงผมจะรักแต่ผมก็โกรธเป็นเหมือนกันนะฮะ ผมเสียใจและน้อยใจเป็นด้วย
ผมนั่งลงที่ปลายเตียงแล้วหยิบโทรศัพท์มากดส่งข้อความหาพี่พีช ให้พี่เค้าออกมารับหน่อยฮะ ผมไม่อยากนอนค้างที่นี่แล้ว ไม่อยากเห็นหน้าพี่ฟิล์มที่ดีแต่ดุด้วยT^T
ไม่รู้พี่ฟิล์มเข้ามาตอนไหน พอผมเงยหน้าจากโทรศัพท์ก็เห็นพี่เขานั่งข้างๆ ผมแล้ว พอมองไปอีกด้านก็เห็นฟ้ายืนมองอยู่ ผมกับฟ้าเราสบตากันเงียบๆ ก่อนที่ผมจะก้มลงมองข้อมือตัวเองที่ตอนนี้ถูกพี่ฟิล์มลูบเบาๆ
“กายครับ พี่ฟิล์มขอโทษ เจ็บมั้ยครับ”
“ไม่ฮะ” ผมตอบ ประชดเป็นเหมือนกันนะT^T ผมก้มหน้าลงไปอ่านข้อความที่พี่พีชตอบกลับมาฮะ พี่เค้าบอกว่ากำลังจะออกมาจากบ้านแล้ว
“โกรธพี่เหรอครับ”
“เปล่าฮะ กายไม่ได้โกรธ” ผมโกรธมากด้วย เจ็บข้อมือด้วยฮะ! “ฟ้า กายกลับบ้านดีกว่า” ผมเงยหน้าขึ้นบอกฟ้า “เดี๋ยวพี่พีชจะมารับ”
พี่ฟิล์มขมวดคิ้ว ผมเห็นพี่เขาหยิบโทรศัพท์บ้านที่หัวเตียงฟ้าแล้วก็กดโทรออกฮะ แต่ตอนนั้นผมไม่สนใจหรอกว่าพี่ฟิล์มจะโทรหาใคร “พีชเหรอ พี่ฟิล์มนะ ไม่ต้องออกมานะครับ กายจะค้างที่นี่ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เดินไปส่งเอง ไม่ต้องห่วงนะ” พอพูดจบพี่เขาก็วางสายแล้วหันมามองผมเลยฮะ
“กายจะกลับบ้าน” ผมบอกเสียงแข็ง พี่ฟิล์มอย่ามาบังคับนะ
“พี่ไม่ให้กลับ” พี่ฟิล์มตอบกลับมา หน้าดุยิ่งกว่าเดิมอีกฮะ แต่ผมไม่กลัวแล้ว น้อยใจมากกว่า “แล้วไม่ต้องลงไปข้างล่างนะ คราวนี้พี่แน่ใจว่าห้องน้ำมันคงไม่มีอะไรเสียอีกแน่ แต่ถ้าห้องน้ำในห้องนี้มันเกิดเสียขึ้นมาอีก ไปเข้าห้องพี่” พูดจบพี่ฟิล์มก็เดินออกจากห้องไปเลยฮะ
ฟ้าทรุดตัวลงนั่งแทนที่พี่ฟิล์มแล้วก็ลูบแก้มผมเบาๆ “กายโกรธพี่ฟิล์มจริงๆ เหรอ” ฟ้าถาม น้ำเสียงเป็นกังวลไม่น้อยเลยฮะ
ผมได้แต่ส่ายหน้าตอบ ถึงจะโกรธแต่ผมรู้ฮะว่าตัวเองไม่เคยโกรธพี่ฟิล์มได้นานเลย พอพี่เขาพูดดีด้วยผมก็จะกลับมายิ้มดีใจได้อีก มันเป็นแบบนี้มาตลอดนี่ฮะ ผมน่ะใจง่ายจะตายT^T
“กายน้อยใจใช่มั้ย”
ผมพยักหน้าแทนคำตอบ ฟ้าถามได้ตรงใจผมเหลือเกินฮะ ใช่ ผมน้อยใจพี่ฟิล์ม น้อยใจมากๆ เลยด้วย น้อยใจทั้งๆ ที่ก็รู้ดีว่าพี่ฟิล์มไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย น้อยใจทั้งๆ ที่รู้ดีว่าไม่มีประโยชน์ มีแต่ผมที่รู้สึกรู้สมไปคนเดียว
“กาย ฟ้าไม่ได้เข้าข้างพี่ชายตัวเองนะ แต่พี่ฟิล์มไม่เคยเป็นแบบนี้เลยจริงๆ” ฟ้าปลอบผมฮะ ตอนนี้ผมอ่อนแออีกแล้ว
ผมไม่ได้ตอบอะไรไปแค่รับฟังฟ้าเท่านั้น ผมไม่อยากคิดอะไรเข้าข้างตัวเองอีกฮะ ปากบอกว่าจะตัดใจมาหลายรอบแล้วแต่ไม่เคยทำได้จริงเลยซักครั้ง ผมว่าถ้าผมทำได้อย่างที่ปากว่าวันนี้ใจของผมมันคงไม่ต้องเจ็บ และผมก็คงไม่ต้องมานั่งร้องไห้อยู่แบบนี้ด้วย
ผมแย่จริงๆ รักเอง เจ็บเอง งี่เง่าอยู่คนเดียว พี่ฟิล์มรับรู้ด้วยมั้ยก็เปล่า พี่เขาไม่รู้อะไรซักนิด แม้แต่ผมที่ร้องไห้ซบอกฟ้าอยู่ตอนนี้พี่ฟิล์มก็คงไม่รู้
.
.
.
To Be Con
น้องกายร้องไห้อีกแล้ว T^T
P.s. ฝากรวมเล่ม คริสxฟ้า ด้วยนะคะ สนใจดูรายละเอียดได้ที่หน้า1 หรือเมลล์สอบถามได้ที่ zaza-fahแอดhotmail.com ตอนนี้เปิดโอนเงินแล้วค่ะ
โพลล์
หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย (อ่าน 776957 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก