หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย

[a_tapha]

ดื้อๆ แบบนี้ จัดเต็มไปเลยพี่   

[aehJTS]

 น้ำเราฝากความหวังไว้ที่นายมากเลย คนแบบนี้ต้องทำโทษด้วยการ

จับขังในห้องนอนไม่ให้ออกมา 3 วัน 3 คืน
ปิดปากที่ร้ายกาจด้วยปาก
ไม่ให้สวมเสื้อผ้าเพื่อป้องันการหนี  (คนอ่านหื่นชิบ )

แต่ที่ต้องทำเป็นอย่างแรกก่อนลงโทษคือ
\/
\/
\/
คนแต่งกลับมาต่อก่อนนนน.....................

  คะ

[kwa]

พลาดเรื่องน่ารักๆแบบนี้ไปได้ไงเนี่ย *0*
น่ารัก(ว่ะ) มากกกกกกก*-* อ่านแบบนอนสตอปเลยทีเดียวค่ะ^^

[slurpee04]

น่ารัก(ว่ะ) สมชื่อเรื่องเลย


น่ารักมากจริงๆทุกคู่เลย
เอ่ออ....พี่น้ำจัดหนักเลยค่ะ หึหึ =X 

[TheWanFah]

อ๊าก
ไรเตอร์ รีบๆมาต่อน่ะค่ะ
ค้างอย่างแรง
 

[naumi]

:m16:ดื้อนักจัดให้ทุกคืนไปเลย
กดๆๆๆๆๆ

 

[@21]

อยากให้นัทคู่เต้มากกว่าฝ้ายอะ

ไม่ค่อยอยากให้นัทคู่ชะนีเท่าไหร่ ทั้งแบบว่าก่อนหน้านั้นรักฟ้ามาก่อน 

ส่วนคู่แดน น้ำ น่ารักดี รอลุ้นจ้า

[4559]

อู๊ย

น้ำเบาเบานะ

[lomekung]

 

[BeeRY]

50% จงมา
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

รอด้วยใจรัก  คิคิ

[pinkky_kiku]

รอด้วยจ้าาา กะลังค้างเลยย

[BENIE]

หลังจากแอบซุ่มอยู่นาน ก้อตามทัน

รอด้วยคนนะค่ะ

 

[kihaezzzzzz]

อุ๊ย ได้เสียกันอีกคู่เเละ

[mumumama55]

  รอ  นะ 

 

[llPETCHll]

เห้ยย ไม่เคลีย !!

เอาฉากเคลียด้วยร่างกายมาเดะ !! 5555555555 +

[maii]

เข้ามาอ่านรวดเดียวถึงหน้านี้เลย
อยากบอกว่า...เรื่องนี้...
  น่ารัก(ว่ะ) จิงๆ



รอต่อนะคะ

 

[TheWanFah]

ไรเตอร์หาย

[Ember]

สวัสดีคับ พึ่งอ่านเรื่องนี้เป็นครั้งแรก
อ่านจบภายในวันเดียวเลย 5555+
เป็นนิยายที่สนุกมากๆ ลุ้นสุดๆ
โดยเฉพาะนิ้งอะไรนั้น ร้ายกาจมาก
ท่าจะยังไม่จบง่ายๆ เห้อออ ได้แต่ลุ้นน้องกายกะพี่ฟิล์มต่อไป สงสารน้องกาย ><

ชอบน้องฟ้ามากๆ น่ารักที่สุดเลย
แต่ก้ยังแอบลุ้นให้พี่นัทได้กับเต้ ไม่ก้ฝ้าย 5555555+ จะได้ครบสูตรกันไป อิอิ

[evilheart]

ตะลุยอ่านรวดเดียวจบ ว่ากันเป็นคู่ๆ กันเลยนะ เริ่มจาก ...
น้องกายสมหวังกับพี่ฟิล์มซะที แต่พี่เค้ายังหวงน้องไม่ิเลิกเลยเนอะ
น้องฟ้ากะพี่คริสกว่าจะสมหวัง เป็น 3 เดือนที่แสนทรมานจริงๆ เลยใช่ไหม
ว่าแต่ตอนพิเศษของพี่นัทเนี่ย น้องฝ้ายหรือเปล่าที่เป็นเด็กช่างอ้อนคนนั้น
คู่ที่ชวนคิดที่สุดคือคู่ของพี่แดน นึกอยู่ตั้งนานว่าบุคคลนิรนามคนนั้นเป็นใคร
มาเฉลยเอาตอนพิเศษนี่เองว่าคือพี่น้ำ ผู้ช่วยมือดีของน้องกาย
เรื่องนี้บอกได้สั้นๆ กระชับพื้นที่สุดๆ ว่า "น่ารักค่ะ"

[Seoul In Love]

>...น้ำ...<

   “คุยกันยังไงวะ มันเดินไปนู่นแล้ว”
   
         “เงียบน่าเป้ กูจัดการได้อยู่แล้ว” ผมบอกอย่างเซ็งๆ ก่อนจะเดินตามไอ้แดนไป ได้ยินเสียงไอ้เป้ตะโกนตามมาว่าให้เคลียร์กันให้ดี

   ผมน่ะอยากจะเคลียร์กับมันให้จบอยู่แล้วครับ แต่ไอ้แดนนี่สิกวนชิบหายเลย นอกจากมันจะไม่ยอมฟังแล้วยังขยันหนีหน้าผมอีก แถมยังชอบคิดอะไรแปลกๆ อีกด้วยมันน่ะ

   “มานี่” ผมดึงแขนแดนเอาไว้ก่อนที่มันจะทันได้เดินไปหาพวกไอ้ฟิล์ม “มาเคลียร์กับกูก่อน” ยังไงวันนี้ผมก็จะไม่ยอมให้มันหนีได้อีกแน่

   “กูไม่มีอะไรจะคุยกับมึง!”

   “อย่างี่เง่าแดน” ผมชักจะหงุดหงิดมั่งแล้ว

   “มึงจะเอายังไงวะ บอกให้กูเป็นเพื่อนกูก็เป็นให้แล้ว มึงจะเอายังไงกับกูอีก!” มันตะคอกดังลั่นเลย เห็นแดนร้องไห้แล้วผมไม่ชอบเลยแฮะ

   “ก็ตอนนี้กูไม่ได้เป็นแค่เพื่อนไงแดน!” อยากให้พูดนักใช่มั้ย ได้! จะพูดให้หมดเลย “กูเป็นผัวมึง จำได้มั้ยล่ะ!”

   “แล้วไง! แค่นอนกันคืนเดียวแล้วเป็นผัวเมีย งั้นกูคงมีผัวเกือบครึ่งร้อยแล้วมั้ง!” เกลียดเวลาที่แดนมันพูดแบบนี้ที่สุดเลย!

   “แค่นอนคืนเดียวไม่พอใช่มั้ย งั้นกูนอนกับมึงทุกคืนเลยแล้วกัน!!”

   “ไอ้เชี่ย!! ปล่อย!!”

ผมชักทนไม่ไหวกับอาการดื้อด้านของไอ้แดนแล้ว ในเมื่อมันพูดแบบนี้ก็ไม่ต้องพูดดีๆ กันล่ะ คุยกันด้วยร่างกายซะเลย!!

“เฮ้ย! มึงจะลากมันไปไหนวะไอ้น้ำ!”

ผมไม่สนใจเสียงร้องห้ามของไอ้เป้ ไม่ใส่ใจกับเสียงร้องด่ากับกำปั้นที่ฟาดลงบนตัว ตอนนี้ผมสนใจแค่ว่าจะจัดการไอ้คนมากเรื่องนี่ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร!

“เจ็บนะเว้ย!”

ผมนึกอยากจะหัวเราะกับเสียงร้องแหวนั่น เมื่อกี๊นี้ผมเพิ่งเหวี่ยงไอ้แดนลงไปนอนอยู่บนเตียง และตอนนี้ผมก็กำลังคล่อมอยู่บนตัวมัน แขนสองข้างของแดนถูกผมรวบไปไว้บนหัว ตอนนี้เจ้านี่มันเลยเหลือแค่ปากกับตาเท่านั้นที่แสดงออกว่าอยากจะฆ่าผมซะเหลือเกิน

“มึงนอนกับเพื่อนตัวเองได้ด้วยเหรอน้ำ!”

ประโยคนี้ทำให้ผมหยุดชะงัก ใบหน้าที่กำลังก้มต่ำลงซุกอยู่ที่ซอกคอพลอยชะงักงันไปด้วย “ถ้าเป็นเมื่อก่อนไม่ แต่ตอนนี้คนที่นอนอยู่ล่างกูไม่ใช่เพื่อน แต่เป็นเมีย”

“แต่ตอนนี้กูอยากได้เพื่อนมากกว่าผัวว่ะน้ำ” ไอ้แดนมันยิ้มหยัน “มึงเข้าใจมั้ย ระหว่างเรามันคือความผิดพลาด กูผิดที่คิดไม่ซื่อกับมึง ส่วนมึงก็ผิดที่ดันมานอนกับกู ครั้งเดียวเกินพอว่ะน้ำ ปล่อยกูไปเหอะ”

ผมไม่คิดจะหยุด ตั้งแต่วันที่ได้รู้ว่าผมกับแดนก้าวข้ามคำว่าเพื่อนมา ผมตั้งใจจะสานต่อ อย่างน้อยได้รับผิดชอบความรู้สึกของแดนก็ยังดี

“กูไม่ใช่คนที่นอนกับใครก็ได้นะน้ำ คนที่กูจะนอนด้วยคือคนที่กูรักและเขาก็รักกู และมึงไม่ใช่”

ผมถอนหายใจยาว “แต่มึงเป็นเมียกูแล้วนะแดน”

“อย่าให้กูต้องรังเกียจตัวเองไปมากกว่านี้เลย จบแค่นี้เหอะ”

“จิ๊!” ผมจะทำยังไงดี ยิ่งพูดแดนมันก็ยิ่งร้องไห้ ยิ่งได้ฟังผมก็ยิ่งหงุดหงิด ผมก็รู้สึกผิดนะ ผมอยากรับผิดชอบ แต่ทำไมแดนมันไม่ยอม!

“น้ำ กูขอร้อง ให้เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเถอะ”

“มึงพูดเองนะ!” ได้! ผมยอม เอาอย่างนั้นก็ได้! “กูกับมึงเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม!” ได้ เอาตามนี้ก็ได้!

ผมทนอยู่ในห้องนี้ไม่ได้อีกแล้ว ไม่อยากมองเห็นรอยยิ้มเล็กๆ ที่แดนมันส่งมาให้ ผมว่าผมกับเพื่อนคนอื่นเข้าใจผิด แดนมันไม่ได้รักผม มีแต่ผมที่บ้าไปเองคนเดียว!
.
.
.
>...แดน...<

“แบบนี้ล่ะดีแล้ว” ผมบอกตัวเองซ้ำๆ ด้วยประโยคนี้

มันดีที่สุดแล้วที่เราจะกลับมาเป็นเพื่อนกัน ผมต้องยอมรับความจริง น้ำไม่เคยรักผม มันเห็นผมเป็นเพื่อน เป็นคนที่สามารถเฮไหนเฮนั่น ไม่ใช่คนที่มันจะรักและฝากหัวใจ ไม่ใช่คนที่มันอยากจะพูดหวานๆ ด้วย และไม่ใช่คนที่มันอยากจะกอด

ฝันดีคืนนั้นคืนเดียวก็เกินพอแล้วสำหรับผม จะไม่ลืมเลยว่าเคยมีค่ำคืนที่แสนหวาน ได้อยู่ในอ้อมกอดของคนที่ผมรัก แค่นั้นก็พอแล้ว

ต่อให้ต้องเสียใจแต่ผมก็เลือกแล้ว จากนี้ไปถึงจะต้องเศร้า ผมก็จะต้องอยู่ให้ได้ ผมต้องเป็นเพื่อนกับไอ้น้ำเหมือนเดิมได้แน่นอน

“แดน ได้เวลากินข้าวแล้ว”

ผมเช็ดน้ำตาออกจากแก้มก่อนจะร้องตอบไอ้ตี๋ที่มาเคาะประตูห้องไป “เดี๋ยวออกไป”

“เร็วนะเว้ย มีของโปรดมึงเพียบเลย”

ผมยิ้มจางเมื่อได้ยินก่อนจะขยับลุกจากเตียง และหลังจากที่สำรวจดูตัวเองว่าอยู่ในสภาพที่พร้อมจะออกไปพบผู้คนแล้วผมก็เดินออกจากห้อง

“นั่นไง มันมาโน่นแล้ว”

ผมเดินไปนั่งลงข้างน้องฝ้าย ก่อนจะเริ่มต้นทานอาหารไปพร้อมกับคนอื่นๆ ผมไม่ได้มองดูใครแต่รู้ว่าแทบทุกคนกำลังมองมา รู้ว่าเป็นห่วงแต่ผมโอเคดีครับ ผมเลยต้องกลับมาเป็นไอ้แดนคนเดิมที่ไม่ทำให้ใครๆ ต้องเป็นกังวลด้วยการเอ่ยแซวน้องฟ้าให้ได้อาย

หลังจากทานข้าวเย็นแล้ว พวกไอ้ฟิล์มเริ่มพากันตั้งวงเหล้าอยู่หน้าบ้าน ส่วนผมกับน้องๆ ก็พากันมานั่งเล่นป๊อกเด้ง ผมเป็นจ้าวที่วันนี้ดวงไม่ขึ้นเอาซะเลย โดนเด็กกินเรียบแทบจะทุกตา มีแต่น้องกายนี่ล่ะที่ไพ่ไม่ขึ้นพอๆ กันกับผม หรือบางทีน้องเล่นไม่เป็นก็ไม่รู้ เล่นขอไพ่สามใบตลอด

“พี่แดนน่ะ ฟ้าอุตส่าห์เป็นห่วง” น้องฟ้าบ่นอุบพูดเสียงงุ๊งงิ๊งอยู่ข้างหู เมื่อตานี้ผมกินและผมก็กวาดเรียบทั่วกอง

“ห่วงพี่ทำไม” ผมยิ้มกว้างให้น้องเห็น “สบายมาก”

“ก็ฟ้าเป็นห่วงนี่ฮะ” น้องฟ้าว่า “อยากให้พี่แดนมีความสุขเหมือนฟ้านี่นา” น้องมันน่ารักจริงๆ น่าอิจฉาไอ้คริสชะมัด

“ซักวันพี่ก็ต้องเจอคนของพี่” ผมบอกให้น้องสบายใจ และบอกตามตรงว่าผมหวังอย่างนั้นจริงๆ “ไม่เอาล่ะ เครียดๆ เล่นไพ่ให้สบายใจดีกว่า”

น้องฟ้ายิ้มและเอาด้วยเมื่อเห็นท่าทีกระฉับกระเฉงของผม น้องเริ่มลงเงินตาใหม่ ซ้ำยังไปคะยั้นคะยอให้กายลงด้วย ก่อนหน้านี้กายไม่ยอมเล่นต่อเพราะเสียไปเยอะ

“พี่ฟิล์มช่วยกายด้วย” มีร้องเรียกแฟนให้มาช่วยเล่นด้วยนะ ฮ่าๆ

ไอ้ฟิล์มก็ดีนะถือแก้วเบียร์มาด้วย สุดท้ายแทบทุกคนเลยมากระจุกกันอยู่ที่วงไพ่แทน และผมเพิ่งรู้ว่าตัวเองนั่งตรงข้ามกับไอ้น้ำ ผมไม่รู้จะทำหน้ายังไงนอกจากส่งยิ้มกวนตีนไปให้...และมันก็ส่งยิ้มแบบเดียวกันกลับมา
.
.
.
>...คริส...<

ผมฉุดน้องฟ้าออกจากวงไพ่หลังจากที่ช่วยให้น้องได้ค่าขนมมาหลายร้อย ปล่อยให้ไอ้ตี๋เข้าไปเล่นแทน ส่วนผมก็กุมมือน้องฟ้าพาออกไปเดินเล่นริมชายหาดตามสัญญา

“พระอาทิตย์จะตกแล้วฮะพี่คริส” น้องฟ้าส่งเสียงมาบอกผม พร้อมกับชี้มือไปที่สุดขอบฟ้าที่เห็นอยู่ไกลลิบ พระอาทิตย์ดวงโตกำลังจะหล่นลงสู่ผืนน้ำทะเลสีฟ้าใส ดูสวยมากเลยครับ “สวยจังเลยเนอะ”

ผมยิ้มเมื่อเห็นน้องฟ้าจ้องตาเป็นประกาย อาจจะดูน้ำเน่านะครับแต่ผมว่าฟ้าก็น่ารักมากเหมือนกันเวลาที่ทำหน้าตาแป๋วๆ แบบนี้น่ะ น่ารักมากซะจนอดก้มลงไปหอมแก้มขาวๆ นั่นไม่ได้เลย

“ขโมย” น้องบ่นอุบอิบ แก้มสีขาวเปลี่ยนเป็นสีแดงอ่อน และแม้เราจะเป็นแฟนกันแล้วแต่ฟ้าก็ยังขี้อายอยู่ดีครับ

“พี่ไม่ใช่ขโมยซะหน่อย” และผมก็ชอบแหย่ให้น้องฟ้าเขินประจำครับ ผมชอบมองแก้มใสๆ เปลี่ยนสีและรอยยิ้มอายๆ นั่นก็น่ารักมากๆ ด้วย “พี่เป็นแฟนน้องฟ้าต่างหาก” ว่าแล้วก็หอมอีกข้างซะฟอดใหญ่เพื่อไม่ให้น้อยใจ

“พี่คริสน่ะ อายเค้า” น้องบ่นอีกแล้ว แต่บ่นไปยิ้มอายๆ ไป น่ารักสุดๆ ล่ะครับ “มาให้ฟ้าขี่หลังเลย” แก้เขินด้วยการจะไปซุกหน้าอยู่บนหลังผมซะอย่างนั้น แต่ผมก็ยอมนะครับ

“ขึ้นมาเลย” ผมเต็มใจที่สุดล่ะ จะให้ขี่หลังหรือให้อุ้มก็ทำได้ทั้งนั้น

“ฟ้าหนักมั้ยอะ” น้องถามก่อนจะเอามือมาตีแปะๆ ที่ไหล่ผม ได้ยินเสียงหัวเราะชอบใจก่อนจะตามมาด้วยเสียงสั่ง “เดินไปอีกหน่อยนะคุณแฟน”

ผมเลยได้หัวเราะไปด้วย และทำตามคำสั่งของคุณแฟนตัวเล็กด้วยการพาน้องฟ้าเดินเล่นริมชายหาดไปไกลอีกหน่อย

ได้ยินเสียงใสๆ เอ่ยพึมพำข้างหูเรื่องนั้นเรื่องนี้ ได้กลิ่นกายหอมๆ และนานๆ ครั้งก็ได้จูบเบาๆ ที่ข้างแก้มเป็นของรางวัลสำหรับความใจดีที่ให้ขี่หลัง และทุกอย่างที่เกิดขึ้นมานั้นก็ทำให้ผมมีความสุขมากจนล้นปรี่...ผมว่าน้องฟ้าก็คงรู้สึกไม่ต่างกันครับ...
.
.
.
ตอนหน้าจะเป็นคู่ของ ฟิล์ม-กาย ค่ะ  

ขออนุญาตบอกข่าวเรื่องการรวมเล่มนิยายเรื่องนี้หน่อยนะคะ รายละเอียดดังนี้เลยค่ะ

น่ารัก(ว่ะ) คริสxฟ้า
หนังสือมีจำนวน 330-350 หน้า ราคา 350 บาท ค่าส่ง 40 บาท รวม 390 บาท/เล่ม
ในเล่มจะประกอบไปด้วย 15 ตอน + ตอนพิเศษใหม่ 5 ตอน

ในเมลล์ขอรายละเอียดประกอบการสั่งจองนิดหน่อยค่ะ
ชื่อ-สกุล
ชื่อเล่น
เบอร์โทร
E-mail
จำนวน...เล่ม
ที่อยู่ในการจัดส่งหนังสือ

* หนังสือจัดส่งทางไปรษณีย์อย่างเดียวค่ะ *

ส่งรายละเอียดมาที่ zaza-fahแอดฮอทเมล.com ขึ้นหัวเรื่องว่า "สั่งจองหนังสือ" ค่ะ

ส่วนหน้าปกเป็นแบบนี้ค่ะ



 

[kokikung]

คู่แดน-น้ำออกเศร้าๆๆไปอ่าแอบสะเทือนใจเบาๆๆ
สงสารแดนเนอะรักเพื่อนสนิทแบบนี้
จะมีต่ออีกไหมอ่าคู่นี้
แต่ฟ้ากับคริสนี่หวานจริงๆๆอิจฉาโว้ย ย ย ย ย))...
มารอคู่กาย+ฟิล์ม ชอบคู่นี้มากมายมหาศาล

[roseen]

 

[evilheart]

แดนทำร้ายตัวเองอีกแล้วอ่ะ ยอมๆ น้ำมันไป แล้วก็เริ่มต้นมัดใจน้ำซะเลย แค่นี้เอง   

[Sornpattra]

น้ำกับแดน ปล่อยไว้อย่างเนี้ยนะ
.....จะดีเร้อ

[nongrak]

สงสัยแดนอยากให้น้ำบอกรักมั้ง
คริสกับฟ้าน่ารักมาก รอคู่ฟิลม์กับกาย

[konnarak]

สงสารเเดน  อะ

[coon_all]

พี่ค้า สนุกค้า
แต่เราค้างคาใจมากกกกกกกกกก
ทำไมไม่มีให้โหวตเฮียแดนอ่ะ
สุดที่รักเลยนะ
ทำไมไม่มีอ่ะ

[Seoul In Love]

น่ารัก(ว่ะ) 2
1...เริ่มต้นที่ฟิล์ม-กาย
.
.
.
>...กาย...<

เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้นพร้อมกับเสียงเห่าอย่างร่าเริงของเจ้าซาซา แค่นั้นผมก็รู้แล้วฮะว่าใครมาหา เพราะมีแค่คนเดียวเท่านั้นล่ะที่ชอบมาในช่วงวันว่างแบบนี้^^

“กายว่าจะไปหาฟ้าที่บ้านอยู่เลย” ผมว่าพลางยิ้มก่อนจะเดินนำฟ้าเข้าบ้าน ฟ้าเดียวเป็นเพื่อนสนิทของผมที่บ้านอยู่ใกล้กันนิดเดียวเองฮะ

“ไม่มีใครอยู่บ้านเหรอกาย” ฟ้าถาม สงสัยคงเพราะบ้านเงียบๆ

“พี่ติ่งไปซื้อของที่โลตัสเดี๋ยวก็มา” ผมบอกไปตามจริง ฟ้าก็พยักหน้าหงึกหงักก่อนจะนั่งลงแล้วหยิบเอาตลับเกมส์ “ส่วนพ่อกับแม่เย็นๆ ก็กลับ”

“พี่ติ่งไปซื้อไรอะ”

“กายอยากกินข้าวเหนียวมะม่วง พี่ติ่งเลยบอกจะไปซื้อให้ เดี๋ยวกายโทรบอกให้พี่ติ่งซื้อมาเพิ่มดีกว่าฟ้าจะได้กินด้วยกัน” ผมบอกก่อนจะหยิบโทรศัพท์โทรหาพี่ติ่ง ระหว่างนั้นฟ้าก็เปิดเกมส์เล่นไปแล้วล่ะฮะ “ฟ้ามาแบบนี้แล้วใครอยู่เฝ้าบ้านอะ” ผมถามเมื่อวางโทรศัพท์แล้วก่อนจะนั่งลงข้างๆ ฟ้า จากนั้นเราก็ดวลเกมส์กันฮะ

“พี่ฟิล์มพาเพื่อนมาเต็มบ้านเลย”

ชื่อของ ‘พี่ฟิล์ม’ ทำเอาผมสะดุดเลย ไม่ว่าเมื่อไหร่ผมก็ไม่มีแรงต้านทานต่อเรื่องของคนๆ นี้ทุกที “โห! ฟ้าแม่งโหดอะ” ผมเผลอครางเพราะหลังจากตั้งสติได้แล้วก็เห็นฟ้าจัดการกับเจ้าตัวร้ายในเกมส์ซะโหดเชียว

“พอนึกว่าเป็นหน้าคนที่กวนโมโหมันก็เป็นแบบนี้ล่ะ”


ผมอมยิ้มเมื่อได้ยินอย่างนั้น ฟ้าเป็นแบบนี้ทุกที ดูออกง่ายใช่มั้ยฮะ เกลียดกับรักฟ้าแสดงออกมาทางสีหน้าตลอดเลย ผมอยากทำได้แบบนั้นบ้างจัง “ฟ้า” ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมเรียกและเอ่ยถาม “พี่ฟิล์มเขามีแฟนยังอะ” บางทีคงเป็นความต้องการที่อยากจะรู้ก็ได้ฮะ

“มีแล้ว ชื่อพี่นิ้ง เรียนที่เดียวกันแหล่ะ”

ผมไม่น่าอยากรู้เลย ไม่น่าถามออกไปเลย สู้คิดว่าพวกเขาเป็นเพื่อนกันยังดีซะกว่า หรือไม่ก็บังคับตัวเองให้คิดว่าพี่ฟิล์มเป็นแค่พี่ชายข้างบ้าน ทำไมผมถึงเอ่ยถามออกไปนะ ไม่น่าเลย ถ้ารู้ว่าถามไปแล้วความจริงจะทำให้เจ็บหนึบจนอยากร้องไห้แบบนี้ สู้ไม่รู้ยังจะดีซะกว่า

“กายเป็นไรอะ”

ผมเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มจางๆ ก่อนจะส่ายหน้าตอบ “ไม่มีไร กายแค่คิดอะไรนิดหน่อยอะ” ไม่อยากให้ฟ้ามาเครียดไปกับผมด้วยฮะ ฟ้าคงช็อคแน่ถ้ารู้ว่าผมคิดอะไรกับพี่ชายฟ้า ผมไม่อยากถูกฟ้าเกลียดเลย ฟ้าเป็นเพื่อนที่ผมรักมากที่สุดด้วย “พี่ติ่งมาแล้ว” ผมถือโอกาสนั้นปลีกตัวออกมา เข้าไปช่วยพี่ติ่งถือข้าวของเข้าไปในครัว

“จะทานข้าวก่อนมั้ยคะ เดี๋ยวพี่ทำให้แป๊บเดียว”

“กายกินไอ้นี่ก่อนก็ได้ฮะพี่ติ่ง” ผมว่าพลางหยิบเอาจานสองใบแล้วแกะข้าวเหนียวมะม่วง “พี่ติ่งนักพักก่อนก็ได้ กายยังไม่หิวหรอก” ผมบอกอย่างนั้นก่อนจะถือจานข้าวเหนียวมะม่วงออกไป

“โห น่ากินอะ”

ผมกับฟ้าเรานั่งทานข้าวเหนียวมะม่วงกันเงียบๆ มันก็อร่อยดีฮะ แต่คงอร่อยกว่านี้ถ้าผมไม่มีเรื่องเศร้ามาซะก่อน

“กายเป็นไรอะ” ฟ้าถามผมเมื่อเราทานข้าวเหนียวมะม่วงกันจนอิ่มแล้ว ผมดูออกว่าฟ้าสงสัยตั้งแต่ผมถามแล้ว

“พีชมันให้ถามอะ” ผมตอบเสียงอึกอัก ไม่อยากโกหกเพื่อนเลย

“พี่พีชอยากรู้ไปทำไมอะ” ฟ้าขมวดคิ้วมุ่นเลย

“พี่พีชชอบพี่ฟิล์ม” พอตอบออกไปแล้วผมก็ยิ่งรู้สึกแย่ ผมดึงพี่สาวเข้ามายุ่งเพื่อโกหกฟ้า น่าสมเพชจริงๆ

“ฟ้าก็ชอบพี่พีชนะ แต่พี่ฟิล์มมีแฟนแล้วอะ พี่นิ้งก็น่ารักดี อีกอย่างพี่ฟิล์มนะโคตรรักพี่นิ้งเลย”

ผมได้แต่นั่งเงียบฟังฟ้าเล่าเรื่องความรักระหว่างพี่ฟิล์มกับแฟน ฟังจากที่ฟ้าเล่ามาคงจะรักกันมากเลย มันก็น่าจะเป็นแบบนั้นล่ะนะ พี่ฟิล์มเป็นผู้ชาย ไม่มีทางที่จะหันมาชอบเด็กผู้ชายอย่างผม ไม่มีทางเลย

“กายเป็นไรอะ”

ผมสูดจมูกเบาๆ พลางกลั้นหยาดน้ำตาเอาไว้อย่างเต็มที่ ก่อนจะเอ่ยตอบฟ้าไป “เปล่า กายว่ากายไปนอนดีกว่า ชักง่วงแฮะ” ปลายเสียงมันสั่นผมรู้ดี ตอนนี้ทำได้ดีที่สุดแค่ลุกไปจากตรงนี้ ผมรู้ว่าฟ้าสงสัยกับท่าทีประหลาดๆ ของผม แต่ผมทำอย่างอื่นไม่ได้นอกจากหนีขึ้นห้อง

จากบานหน้าต่างผมมองเห็นฟ้าเดินออกไปจากบ้าน และตอนนี้ผมก็ปล่อยให้ตัวเองร้องไห้ได้แล้ว คำพูดของฟ้าที่เล่าเรื่องพี่ชายให้ผมฟังเมื่อครู่ดังขึ้นมาในความนึกคิด เหมือนเทปที่ถูกกรอซ้ำไปซ้ำมา ฟังยังไงก็ได้ความหมายเหมือนเดิม คือผมไม่มีทางได้อย่างที่ต้องการ

...และพี่ฟิล์มไม่มีทางหันมารักผม...
.
.
.
เสียงเปิดประตูทำให้ผมรู้สึกตัว นี่ผมหลับไปตั้งหลายชั่วโมงแน่ะฮะ ร้องไห้จนเผลอหลับไปเลย แย่จังY_Y

“เป็นไงบ้าง พี่ติ่งบอกว่ากายหลับตั้งแต่บ่ายแน่ะ” พี่สาวผมนั่นเองฮะที่เข้ามา พี่ลูกพีชวางฝ่ามือลงบนหน้าผากของผมก่อนจะยิ้ม “ไม่มีไข้”

“กายปวดหัวนิดหน่อยฮะ” ผมบอกพลางซบหน้าลงกับไหล่พี่สาว นึกอยากจะร้องไห้อีกแล้ว “เป็นอย่างที่พี่พีชบอกจริงๆ ด้วย” ผมผิดเองที่ไม่ยอมเชื่อพี่พีช พี่เคยบอกแล้วว่าพี่ฟิล์มมีแฟน เธอคนนั้นสวยมากเลยด้วย

“ถามน้องฟ้าแล้วใช่มั้ย” พี่พีชถามพลางลูบหลังผมเบาๆ

“ฮะ ฟ้าบอกว่าแฟนพี่ฟิล์มชื่อพี่นิ้ง” มันเจ็บปวดแต่ผมต้องยอมรับความจริง ผมจำชื่อเธอคนนั้นได้ขึ้นใจทั้งๆ ที่ไม่อยากจำซักนิด “ฟ้าบอกว่าเป็นคนน่ารักมากๆ ด้วยฮะ”

“ก็ดูดี” พี่พีชว่า “แล้วกายจะทำยังไงต่อไป”

“กายไม่รู้” ผมอ่อนแอ ผมร้องไห้อีกแล้ว

พี่พีชไม่ได้พูดอะไรนอกจากกอดปลอบใจผม ปล่อยให้ผมร้องไห้ไป ผมรู้ว่าพี่พีชเองก็เป็นห่วง ผมไม่อยากอ่อนแอแบบนี้เลย ดีแต่ทำให้พี่สาวเป็นกังวล เรื่องของตัวเองก็จัดการไม่ได้ แย่ที่สุดเลย

“ถ้าลืมไม่ได้ก็รักไปเรื่อยๆ” พี่พีชบอกอย่างนั้นก่อนจะออกไป

ผมนึกไม่ออกเลยว่าวันพรุ่งนี้จะทำยังไงกับความรู้สึกในใจตัวเอง ทุกวันนี้ผมก็แทบจะมองหน้าพี่ฟิล์มไม่ได้แล้ว ใจมันบอกว่ารัก ตามันคอยมองหา แต่ความคิดมันคอยบอกว่าให้หยุด ความรู้สึกมันบอกว่าถ้ามีคนอื่นรู้เรื่องนี้ ไม่ว่าฟ้าหรือพี่ฟิล์ม ทุกคนต้องรังเกียจความรักของผมแน่ๆ และผมกับพี่ฟิล์มก็คงยิ่งกว่าห่างไกลกัน

ผมปาดน้ำตาออกจากแก้มก่อนจะกดรับโทรศัพท์ของฟ้าที่โทรเข้ามา ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่ยอมเสียฟ้าไปแน่ ความรักแบบนี้พอแค่นี้ดีกว่า

“ว่าไงฟ้า”

“กายไปหาดดวงตะวันกับฟ้านะ”

“หืม? ไปเที่ยวเหรอ” ผมเผลอเลิกคิ้ว แปลกใจหน่อยๆ ฮะ

“ฟ้าต้องไปรับน้องกับพี่ฟิล์มอะ แต่พี่ฟิล์มให้ฟ้าชวนกายไปด้วยจะได้เป็นเพื่อนกัน กายไปนะ นะๆ”

“...อื้อ...ว่าแต่ไปวันไหนอะ” ผมเผลอยิ้มกับน้ำเสียงอ้อนของฟ้า

“พรุ่งนี้อะ คืนนี้กายมานอนกับฟ้านะ พรุ่งนี้ต้องออกแต่เช้าอะ”

“ได้ๆ เดี๋ยวกายไปหา” ผมใจดี ฟ้าเคยบอกแบบนี้ฮะ

“อื้อ! แล้วเจอกันนะ”

พอวางสายไปแล้วก็ต้องถอนใจอย่างปลงๆ ใจหนอใจ เมื่อครู่นี้ยังหงอยอยู่เลย แต่พอได้ยินว่าพี่ฟิล์มให้มาชวนไปด้วยมันก็เปลี่ยนเป็นร่าเริงได้ทันทีเลย เฮ้อ! กายนะกาย!

ในเมื่อตอบตกลงไปแล้วผมคงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าเดินทาง และพยายามบอกตัวเองว่าการไปครั้งนี้ไปเที่ยวเป็นเพื่อนฟ้า และต้องพยายามกลับมาเป็นน้องกาย น้องชายข้างบ้านให้ได้

ผมออกไปหาพี่พีชที่ห้องเพื่อบอกว่าผมจะไปเที่ยวกับฟ้าและคืนนี้จะไปนอนที่บ้านฟ้าด้วย พี่พีชยิ้มแล้วก็บอกว่ารู้จากพี่ฟาแล้ว อ่า~อย่างว่าล่ะเนอะ พี่พีชมีนักข่าวชั้นดีอยู่ที่บ้านฟ้านี่นา

“นี่ถ้าทำคะแนนได้ก็รีบทำเลยนะน้องกาย รู้มั้ยคะ”

“กายจะไปเที่ยวอย่างเดียวหรอก” ผมบอกพี่สาวที่เดินตามลงมาส่งถึงหน้าบ้าน “แล้วก็จะพยายามลืมทุกอย่างด้วยฮะ”

พี่พีชไม่ว่าอะไรนอกจากยิ้มแล้วก็กอดลา ผมหันไปโบกมือให้พี่สาวก่อนจะเดินไปที่บ้านฟ้าซึ่งอยู่ห่างออกไปสี่ห้าหลังฮะ

ฟ้าออกมารับผมที่หน้าบ้าน เราส่งยิ้มให้กันก่อนที่ฟ้าจะช่วยผมถือกระเป๋า เอ~ใจดีแปลกๆ นะ

“ฟ้าเป็นไร เงียบทำไม” ผมอดถามไม่ได้ ทันทีที่เราเข้ามาในห้องนอนผมก็ถามเลยฮะ เป็นห่วงด้วย

“กาย ฟ้าขอโทษนะ” ฟ้าบอกผมเสียงสั่นด้วย “ฟ้าขอโทษ”

“ร้องไห้ทำไม แล้วขอโทษกายทำไม” ผมยิ้มปลอบพลางยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้ฟ้า นึกไม่ออกว่าฟ้าทำอะไรให้ผมโกรธฟ้าถึงได้มาขอโทษ แต่มันก็ไม่มีอะไรเลยนะฮะ ผมไม่เคยโกรธฟ้านานเกินห้านาทีเลยล่ะ

“ฟ้าขอโทษ” ยิ่งพูดฟ้าก็ยิ่งร้องใหญ่

“พอเลยๆ กายไม่ได้โกรธอะไรฟ้าซะหน่อย เลิกร้องไห้ได้แล้ว ไม่เอาน่าฟ้า เลิกร้องได้แล้วนะ” ผมหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเช็ดน้ำตาให้ฟ้าอีก เวลาแบบนี้ฟ้าเหมือนเด็กตัวเล็กๆ เลยฮะ ร้องไห้โยเย

“ฟ้ารู้แล้วว่ากายชอบพี่ฟิล์ม”

ผมละมือออกจากแก้มฟ้า แทบไม่กล้ามองหน้าเพื่อนเลย ความลับของผมมันไม่เป็นความลับอีกแล้ว “พี่ฟาบอกเหรอ” ผมพยายามทำเสียงให้ดูปกติแล้วก็เงยหน้าขึ้นยิ้มให้ฟ้า อย่างน้อยที่ฟ้าบอกว่าขอโทษ ฟ้าก็คงไม่รังเกียจผมหรอกใช่มั้ยฮะ ผมคิดอย่างนี้ได้ใช่มั้ย

“อื้อ แต่ฟ้าไม่เกลียดกายนะ ฟ้าแค่ช็อคนิดหน่อย แต่ตอนนี้รู้สึกผิดมากกว่าที่ฟ้าละเลยความรู้สึกของกายไป จริงๆ ฟ้าน่าจะรู้ได้เองโดยที่ไม่ต้องมีใครมาบอกเพราะฟ้ากับกายอยู่ด้วยกันตลอด” ฟ้าพูดไปก็เช็ดน้ำตาออกจากแก้มไปด้วย ผมยิ่งรู้สึกแย่เข้าใหญ่ ทำให้เพื่อนที่รักต้องร้องไห้และทุกข์ใจ

“ฟ้ารู้สึกผิดทำไมกายสิรู้สึกผิดมากกว่า” ผมว่าพลางยิ้มเศร้า “กายคิดอะไรสกปรกกับพี่ชายฟ้า ทั้งๆ ที่ฟ้าเป็นเพื่อนรักกายแท้ๆ กายเลวโคตรๆ เลยล่ะ คิดอะไรแบบนั้นกับคนที่ฟ้ารัก”

“ไม่จริงอะ” ฟ้ารีบบอก นั่นทำให้ผมใจชื้นขึ้น “กายอย่าพูดแบบนี้ดิ กายไม่ได้เลวซะหน่อย”

ผมเพียงแต่ยิ้มให้กับคำปลอบของฟ้า จากนั้นผมก็ไม่พูดอะไรอีกเลย เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดีกับเรื่องนี้ สุดท้ายเป็นฟ้าที่ต้องเปลี่ยนเรื่องคุยเพื่อให้ผมร่าเริงขึ้น และผมก็ต้องขอบใจเพื่อนจริงๆ เพราะผมยังไม่พร้อมที่จะคุยเรื่องจริงจังนี้ในเวลานี้

“ลงไปข้างล่างกันกาย วันนี้เวรฟ้าทำอาหารล่ะ”

ผมพยักหน้าก่อนจะลุกตามแรงดึงของฟ้า “เดี๋ยวกายช่วยนะ” เห็นอย่างนี้ผมพอจะทำอาหารได้ฮะ แต่ฟ้าเก่งกว่าเยอะมากเลย

“ง่ะ! ไหงไอ้บ้าคริสมันมาอยู่ที่นี่ล่ะ!!”

ผมเลิกคิ้วเมื่อได้ยินคำอุทานของฟ้า “ใครเหรอฟ้า” ผมถามพลางมองตามสายตาของฟ้า ก็เห็นพี่ชายตัวโตๆ นั่งคุยอยู่กับพี่ฟิล์ม ผมพยายามห้ามสายตาตัวเองและสั่งให้มันหันมาสนใจฟ้าแทนใครอีกคน

“เพื่อนพี่ฟิล์ม ฟ้าเกลียดจะตาย!”

“ทำไมล่ะ” ผมถามพลางเดินตามฟ้าเข้าไปในครัว นึกขอบใจฟ้าอยู่หน่อยที่ไม่พาผมเข้าไปในห้องนั่งเล่นนั่น ผมยังไม่พร้อมที่จะเจอพี่ฟิล์มฮะ

“นิสัยไม่ดี ปากก็หมาด้วย!”

“ฟ้านี่ก็นะ” ผมได้แต่ส่ายหน้ากับคำพูดของฟ้า ดูท่าว่าจะเกลียดมากจริงๆ พี่คนนั้นไปทำอะไรให้ฟ้าโกรธเข้าแน่ๆ ล่ะ

เราเลิกคุยเรื่องพี่คริสต่อและหันมาสนใจกับการทำอาหาร ผมเป็นลูกมือให้ฟ้าฮะ คอยหั่นผักหั่นหมู แล้วก็หยิบเครื่องปรุงให้

“ฟ้า” ผมเรียกฟ้าที่กำลังยืนอยู่หน้าเตา ฟ้าหันมาเลิกคิ้วให้ “ฟ้าไม่ต้องคิดมากเรื่องกายนะ กายโอเค”

ฟ้าตอบเป็นรอยยิ้มกลับมา แต่แค่นั้นก็พอแล้วฮะ ผมไม่อยากทำให้ฟ้าที่สดใสต้องกลายเป็นฟ้าที่หม่นหมอง ผมไม่ต้องการให้ฟ้าต้องมาเสียใจไปกับผมด้วย ความรู้สึกของผมๆ จะจัดการเอง บางทีผมอาจจะเลือกทางเดินแบบที่พี่พีชบอก คือ...ในเมื่อลืมไม่ได้ก็รักไปเรื่อยๆ...

ใช่ฮะ ผมจะรักพี่ฟิล์มในมุมที่ผมสามารถรักได้ ผมจะไม่แสดงตัว ผมจะไม่ไขว่คว้า ความรักของผมจะไม่ทำร้ายพี่ฟิล์มและฟ้า ผมจะอยู่ในฐานะน้องชายข้างบ้าน แต่จะรักพี่ฟิล์มในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง

“กาย ฟ้าถามไรหน่อยดิ” ฟ้าเงียบไปนานก่อนจะเอ่ยคำถามนี้ ผมได้แต่พยักหน้าตอบ “กายชอบพี่ฟิล์มตรงไหนเหรอ”

“ตรงไหนงั้นเหรอ” ผมนิ่งคิดไปก่อนจะยิ้มจางๆ เมื่อนึกไปถึงวันที่รู้สึกว่าตัวเองหลงรักพี่ชายของเพื่อน

วันนั้นเป็นวันที่แย่ที่สุด พ่อกับแม่ทะเลาะกันด้วยเรื่องไร้สาระในเวลาต่อมาเมื่อทั้งคู่คุยกันด้วยเหตุผล แต่ตอนนั้นสำหรับผมแล้วไม่เข้าใจเลยซักนิดว่าพ่อกับแม่ที่รักกันมากทำไมถึงได้ตะโกนใส่กันแบบนั้น ผมกลัวที่จะอยู่ในบ้านที่มีแต่เสียงตะคอกดังลั่น ผมออกจากตรงนั้นเดินไปนั่งที่ม้านั่งตรงสวนหย่อมหน้าหมู่บ้าน ตาคอยมองว่าเมื่อไหร่พี่ลูกพีชจะขับรถเข้ามา ผมคงอุ่นใจเมื่อมีพี่สาวอยู่ด้วย ผมไม่รู้ว่านั่งอยู่นานแค่ไหนรู้ตัวอีกทีฝนก็ตกแล้ว

ขณะที่กำลังลังเลว่าจะวิ่งฝ่าฝนกลับบ้านหรือหาที่หลบแถวนั้นดี ฝ่ามือก็ถูกดึงอย่างแรงพร้อมกับแรงที่รั้งให้ก้าวเดินตาม ผมเงยหน้าขึ้น ปากที่เตรียมจะอ้าร้องห้ามก็ต้องหุบเงียบลงเมื่อเห็นหน้าคนที่ลากผมไปขึ้นรถ

วันนั้นจำไม่ได้ว่าถูกพี่ฟิล์มดุมากแค่ไหน จำได้อย่างเดียวคือความใจดีของพี่ฟิล์ม ทั้งๆ ที่ปากดุผมยกใหญ่แต่มือสองข้างก็เช็ดหัวให้ผมไปด้วย ผมยังเก็บผ้าเช็ดตัวผืนเล็กผืนนั้นไว้อยู่เลยฮะ

“กาย...กาย ตกลงว่ารักพี่ฟิล์มตรงไหน”

อ่า~ผมยิ้มแหยให้ฟ้าเมื่อเงียบไปนาน “พี่ฟิล์มเหมือนจะดุนะแต่บางทีก็ใจดี ถึงพี่เขาจะไม่ได้คุยกับกายบ่อยนักแต่ก็ยังจำกายได้ กายก็ไม่รู้ว่าชอบตอนไหนแต่รู้ตัวอีกทีก็คอยมองหาแต่พี่ฟิล์มแล้ว” ผมตอบไปตามจริงฮะ

“แล้วกายจะทำไงต่อไป”

ผมทำรอยยิ้มจางๆ นั่นตกหาย รู้สึกว่าตัวเองเงียบไปอีกแล้วก่อนจะฝืนยิ้มจางๆ ให้ฟ้าที่มองมาด้วยความเป็นห่วง “กายก็ไม่รู้ แต่กายไม่อยากตัดใจนะฟ้า ขอชอบไปแบบนี้ละกัน” นี่ก็เป็นความจริงฮะ ผมเคยบอกว่าจะตัดใจแต่เอาเข้าจริงๆ ผมก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้อยู่ดี

“ฟ้าก็คิดว่างั้นเหมือนกัน กายก็รู้ว่าพี่ฟิล์มไม่ได้ชอบผู้ชายใช่มั้ย”
   
“รู้สิ” ผมพยักหน้า และดูเหมือนว่าความจริงข้อนี้จะทำให้ผมหมดความสุขไปเยอะเลย และฟ้าก็เหมือนว่าจะรู้เลยไม่พูดอะไรต่อ

สุดท้ายผมกับฟ้าก็ทำได้แค่ก้มหน้าก้มตาทำอาหารมื้อเย็นฮะ โดยที่เราไม่พูดถึงเรื่องพี่ฟิล์มกันอีกเลย
.
.
.
To Be Con
น้องกายกับพี่ฟิล์มมาแล้วค่ะ แล้วก็ฝากรวมเล่มของพี่คริสกับน้องฟ้าด้วยนะคะ ดูรายละเอียดได้ที่หน้า 1หรือจะเมลล์สอบถามได้ที่ zaza-fahแอดฮ็อทเมลล์.com ค่ะ

[ramgaythai]

เย้!!! เม้นแรกๆ

อยากอ่านต่อ