ขออนุญาตเม้นท์ยาวๆ หน่อยนะ เหอ เหอ ปวดตับ ปวดใจจริงๆๆ
จากเหตุการณ์ที่ผ่านๆ มาของน้องปอร์คนสวยกับตาลุงเนี่ย...เหตุผลที่ทำให้บาดหมางหรือทะเลาะกันส่วนใหญ่มักจะมาจากตัวแปรสำคัญนั่นก็คือนนท์
เมื่อมีเหตุการณ์บาดหมางเกิดขึ้นคนที่เป็นตัวประสานหรือคอยไกล่เกลี่ยให้ทุกๆ ครั้งนั้น มักจะเป็นคุณย่าเสมอ พอคุณย่าได้จากไปแล้ว...เมื่อเหตุการณ์ความบาดหมางเดิมๆๆ ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง
ครั้งนี้ไม่มีคนประสานหรือคอยไกล่เกลี่ยให้ เรื่องมันก็เลยบานปลายออกไปเยอะพอสมควร ซึ่งครั้งนี้ดันมีเบนเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย มันยิ่งยุ่งยากเข้าไปใหญ่
(ถ้าจะหวังให้ลุงมันเคลียร์เองได้คงยาก เมื่อดูจากนิสัยตาลุงจากที่ผ่านๆมา)
กรณีที่นนท์พยายามพูดกับปอร์ แล้วปอร์ก็ไม่ฟังนั้น ก็พอเข้าใจนะว่า คนเราเคยเป็นมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน และที่ผิดใจกันอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะนนท์
ปฏิกิริยาของทางร่างกายและจิตใจก็เลยพยายามปฏิเสธที่รับรู้เรื่องราว แต่ก็อยากที่จะให้ปอร์พยายามรับฟังนนท์บ้าง
บางทีน้องปอร์อาจจะได้ฟังข่าวดี (หรือข่าวร้าย) ว่าพี่นพเป็นแฟนกับนนท์ไปซะแล้ว
---กรณีตาลุง ที่หายไปเลยนั้น สันนิษฐานว่าหลังจากที่มาคุยและเคลียร์กับปอร์ที่บ้าน และปอร์ก็ยังยืนยันคำเดิมที่จะไม่หวนกลับมา
และคำพูดหลายๆ คำคงกระทบใจลุงพอสมควรจึงคิดว่าคงต้องปล่อยให้ปอร์มีหนทางเดินของตัวเอง และไม่พยายามมาตามตื้อ
แต่พอมาได้ยินว่าเค้าจะไปไต้หวันหลังเรียนจบคงยังทำใจไม่ได้ ถึงกับเดินหนีเลย
---ส่วนเบนก็คงรู้แหล่ะว่าเหตุผลที่ปอร์ตอบว่าจะไปไต้หวันด้วยนั้นเกิดจากอะไร
แต่เบนก็ยังมีความหวังว่า ในที่สุดปอร์ก็จะต้องรักเบนได้ เมื่อห่างไกลลุง ห่างไกลจากสภาพแวดล้อมเดิมๆ
ความรู้สึกของปอร์ที่มีต่อลุงคงค่อยๆ จางหายไป และคงหันกลับมาเปิดใจให้ตัวเองได้
และรอที่จะกลับไปเริ่มต้นใหม่พร้อมๆๆ กัน
---ส่วนน้องปอร์คนสวย ในใจแล้วคงยังรักลุงมาก
แต่เมื่อเหตุการณ์มันพลิกผันและคนที่เข้ามาหาตัวเองนั้นเป็นคนดีมาก ความสงสารจึงเกิดขึ้น...และหวังว่าคนคนนี้คงจะไม่ทำให้ตัวเองผิดหวังอีกครั้ง....
จึงพยายามที่จะทำใจให้รักเบนให้ได้....แต่ใจคนเรามันสั่งกันได้ที่ไหนล่ะ
หวังว่า...น้องปอร์คนสวยจะเคลียร์ใจตัวเองได้ในเร็ววัน เพื่อที่ีจะได้ไม่เสียใจภายหลังนะ
ปล. เอาใจช่วยน๊า.....(ทั้งที่มันเป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว...แต่ก็ยังอยากเอาใจช่วย)