ร้องไห้ให้พอนะสวย ร้องไห้ต่อหน้าคนที่ทำให้เราเสียใจ ที่ทำให้เราเจ็บ
ทั้งๆที่เรารักเค้าที่สุดและไ่ม่เคยมีเงื่้อนไขอะไรเลย
ร้องให้เค้าเห็นว่า นี่แค่เป็นน้ำตาส่วนหนึ่งที่เค้าจะได้เห็นมันเทียบไม่ได้หรอก
กับน้ำตาที่สวยร้องไห้คนเดียวอยู่ตามลำพังทุกเมื่อเชื่อวัน คิดว่าตัวเองเสียใจ ร้องไห้เป็นคนเดียวรึไง น้ำตาตัวเองมีค่าเป็นคนเดียวหรือไง ใจของคนอื่นก็เจ็บปวดเป็นนะ ตอนที่้ต้องการที่สุด
กลับไม่เคยชายตาเหลียวแล มาหามาเฝ้า แต่คราวนี้กลับมาที่เดิมมันจะมีประโยชน์อะไร
“ผมแค่อยาก รู้ว่า มันยังเหมือนเดิมไหม” เขาพูดต่อ
อะไรยังเหมือนเดิม ผม ความรู้สึก ความรัก หรือว่าบ้าน>>
ปวดใจกับทุกการกระทำ
กลับมารักกันอีกครั้งเหรอ
ใช่สิ สำหรับมึง คงลืมกรูไปแล้วสินะ
แต่สำหรับกรู ไม่เคยเลย ที่วันไหน จะไม่มีมึงในหัวใจ
แม้กระทั้งตอนนี้…..
แล้วจะมาบอกว่า กลับมารักกัน อีกครั้งเหรอ
ไม่วะ อย่าเลย ทำไม่ได้
เพราะไม่เคยหยุดรักนายเลย
ไม่เคยหยุดรักได้เลย แม้แต่วันเดียว
นับเป็นนาที ยังได้เลย>> อิลูงเอาเลือดที่หัวใจแกมาล้างเท้าสวยเหอะ มันหมดแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง
ห้าปีแกไปพิสูจน์ใจตัวเองกับคนอื่น แต่คนรักของแกยังคงบูชาความรักของเราอยู่ทุกวัน
นี่เหรอ คือผลตอบแทนของคนที่รักแก คนที่รักษาสัญญาที่แม้จะเป็นแค่เพียงลมปากก็ตาม
“อย่าเลย อะไรๆ มันไม่เหมือนเดิมแล้ว เขาไม่ผิด คนที่ผิดคือผมเอง
ที่ไม่สามารถรักเขาได้หมดใจ ” >>> สุดๆ โคตรสงสารสวย และที่สำคัญก็สงสารเบนด้วย
เบนดีกับสวยและรักสวยยังไงทำไมสวยจะไม่รู้แต่ก็ต้องรู้สึกผิดที่ตัวเอง
ตอบแทนความรักของเบนได้ไม่เทียบเท่าหรือมากพอกับสิ่งที่เบนให้มา นี่แหละคือสิ่ง
ที่รักเก่ายังคอยทำร้ายและหลอกหลอนอยู่ตลอดเวลา
“แล้วถ้า ไม่มีเขาละครับ คุณจะกลับมาหาผมไหม”
ไม่คิดว่า เขาจะไปทำร้ายอะไรเบนหรอกครับ
เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่เขาเป็น
เขาไม่เคยทำร้ายใคร นอกจากผม>>ได้โปรดเอามีดมาปาดคอคนอ่านเหอะ แม่เจ้า แฟนเก่าไม่เคยทำร้ายใคร
นอกจากทำร้ายแฟนของตัวเอง ถ้าแกได้ยินประโยคนี้ที่สวยคิด แกจะรู้สึกยังไงอิลุง ห๊ะขอถามหน่อย แกจะยังภูมใจในตัวแฟนแก และรู้สึกผิดในการกระทำของตัวเองอยู่บ้างมั๊ย
ยอมรับมาสักข้อเหอะ ว่า ที่มาตื้อเพราะไม่อยากได้ขึ้นชื่อว่าคนขี้แพ้ แค่ไม่่อยากแพ้ก็เท่านั้น
ใช่มะอิลุง
“ถ้าผมรู้ว่าเรื่องของเรามันจะเกิดขึ้นแบบนี้ ผมน่าจะไปกับคุณ ”
“ถ้าโอกาส แบบนั้นมาอีก ผมจะไม่ปล่อยมันไปอีกเลย”
“แต่ไม่ใช่กับคุณอีกแล้วครับ กอล์ฟ”>>อิลุงเชิญหลั่งน้ำตาได้ตามอัธยาศัย เวลาสี่ห้าปีแกมัวรออะไรทำอะไรอยู่
แกหัวเราะ ยิ้ม มีความสุข ในขณะเดียวกันใจของคนรอนั้นเจ็บปวดปางตาย
“เราสองคนคงหมดวาสนาที่จะได้ ใช้ชีวิตร่วมกันแล้วครับกอล์ฟ”
“อย่าเสียใจเลยครับ” >>น่าแปลกในวันนี้คนที่เข้มแข็งกลับเป็นคนที่เคยอ่อนแอและช้ำรักเพราะคนตรงหน้าซ้ำๆ
ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง คงอยู่กับน้ำตาและความเจ็บปวดจนเคยชินแล้วสินะคะเฮ้อ
เพลงทาทา เนื้อหาปวดตับ ตรงประเด็นเป๊ะ
บวกหนึ่งให้กับน้ำตาของคนสวยคะ
โพลล์
หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ (อ่าน 1205052 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก