หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[Human]

ว่าแล้ว


ฝันไม่น่าเป็นจริง


ซื้อหวยทำไมไม่เม้นยังงี้มั้งว้า

[fkjj]

ใจร้าย

[4559]

เบนน่ารักมาก

[~NeMeSiS_PURE~]

กลับมาแล้ววนะค๊าบบพี่ปอร์

หลังจากหายไปนาน ตามอ่านทันแล้วค๊าบบบ

แต่ที่หายไปไม่ได้ไปไหนหรอกค๊าบบ  ไปตามตรบอินนท์ที่อังกฤษมา

แต่ยังไม่เจอ เด๋วจะไปอีกรอบพี่ปอร์จะฝากตรบอิพี่ลุงด้วยมะคับ  


เฮ้ออทำไมไม่เข้าใจความคิดไอ้พี่ลุงซักที ทั้งหลาย ๆ เรื่องที่ยังไม่เคลียร์

ตอนนี้ไม่เชียร์ใครทั้งนั้น ทั้งพี่เบน ทั้งไอ้พี่ลุง

เอ๊ะ หรือว่าจะเชียร์พี่นพดี อิอิ


ปล.ช่วยไขข้อสงสัยไอ้มุก สเวนสัน หน่อยสิครับ ไม่เข้าใจริง ๆ เหอ ๆๆ

[┗◎┗◎]

คนสวย สวยทุกภาคจริงๆ
เบนน่ารักมาก ควรทำให้เบนตกเหวรักเร็วๆ 

[POR_KA_DUN]

กลับมาแล้ววนะค๊าบบพี่ปอร์

หลังจากหายไปนาน ตามอ่านทันแล้วค๊าบบบ

แต่ที่หายไปไม่ได้ไปไหนหรอกค๊าบบ  ไปตามตรบอินนท์ที่อังกฤษมา

แต่ยังไม่เจอ เด๋วจะไปอีกรอบพี่ปอร์จะฝากตรบอิพี่ลุงด้วยมะคับ  


เฮ้ออทำไมไม่เข้าใจความคิดไอ้พี่ลุงซักที ทั้งหลาย ๆ เรื่องที่ยังไม่เคลียร์

ตอนนี้ไม่เชียร์ใครทั้งนั้น ทั้งพี่เบน ทั้งไอ้พี่ลุง

เอ๊ะ หรือว่าจะเชียร์พี่นพดี อิอิ


ปล.ช่วยไขข้อสงสัยไอ้มุก สเวนสัน หน่อยสิครับ ไม่เข้าใจริง ๆ เหอ ๆๆ

เวล :sad11:คัมโฮม จ้า

[POR_KA_DUN]

คนสวย สวยทุกภาคจริงๆ
เบนน่ารักมาก ควรทำให้เบนตกเหวรักเร็วๆ 

จะเหลือเหรอ  ใช่ไหม

[POR_KA_DUN]

ครั้งนี้ ทำไม
ทำไมเมฆขาวๆเหล่านั้น
ไม่หนีผมไปอีก
มันกลับหยุดอยู่ให้ผมจับต้องได้
ทำไม
ทำไมนะ

*******25*******

ฝันต้องหายไปครับ เมื่อเสียงโทร.ดังขึ้น
มันไม่ใช่โทร.มือถือครับ แต่มันเป็นโทร.ของห้องที่ผมพักอยู่ครับ
ใครหว่าช่างกล้ากระตุกหนวดสวย555
ผมเอื้อมมือไปดึงมันเข้ามาแนบกับหูครับ
“โหล” เสียงงัวเงียจากผม
“…………………………”
“อืม   อีน้องสาวมันหลับอยู่” ผมกรอกเสียงกลับไปยังห้องข้างๆครับ
“…………………………”
“อืม เดี๋ยวกรูตามลงไป”
เพื่อนผมโทรมาออกคำสั่งครับว่าอีก20นาทีให้ตามลงไป
จะไปรอที่ล็อบบี้
เราต้องไปอีกอำเภอครับ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นสันทราย
*
*
*
ผมปลุกอีน้องสาวที่นอนบนเตียงข้างๆเหมือนเป็นนาฬิกาปลุกส่วนตัว55
ก่อนที่จะหยิบของที่เตรียมไปด้วยออกมาจากกระเป๋า
ผมเขย่าอีน้องสาวขี้เซาที่ยังไม่ตื่นอีกครั้ง
หลังจากแต่งตัวเสร็จ
พร้อมบอกมันว่าจะไปรอกับเพื่อนให้มันรีบตามลงไปครับ
*
*
*
*
รถของทางโรงแรมไปส่งที่ๆหนึ่งครับ
ตามตารางที่เรากำหนดขึ้นมาครับ
เราเก็บข้อมูลจนเป็นที่พอใจแล้ว
จึงกลับเข้ามาในเมืองอีกครั้งครับ
ต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับห้องของตัวเอง
เสร็จไปหนึ่งอย่างที่ผมและผองเพื่อนต้องทำในวันนี้
พรุ่งนี้ว่ากันใหม่
*
*
*
ด้วยความที่แปลกที่ทำให้ผมนอนไม่หลับ
ถึงจะมีเพื่อนอีกคนนอนอยู่ข้าง ๆก็ตามครับ
คืนนี้อากาศไม่หนาวเท่าไรครับ
ลมพัดมาเอือยๆ หลังจากที่ผมเปิดม่านออกไปรับลมนอกระเบียง
เชียงใหม่ยามคำคืนก็สวยไม่แพ้กรุงเทพเช่นกันครับ
แสงไฟยามคำคืนที่ไหนก็คงสวยไม่แพ้กัน
หน้าหนาวมักมีดาวเต็มท้องฟ้าเสมอ
ดาวที่เชียงใหม่หาได้ง่ายกว่าที่กรุงเทพเป็นไหนๆครับ
และมันก็อยู่ใกล้พอที่จะเอื้อมมือไปถึงเช่นกัน
แต่ละดวงส่องแสง ระยิบระยับ  เต็มท้องฟ้า
ผมถอนหายใจไปหลายครั้งไม่รู้ว่าเพราะอะไร
ลมหนาวมันทำให้ผมเหงาเหรอ

*
*
ตอนกลางคืนความมืดมันทำให้ดูเหมือนว่าโลกนี้ช่างดูเล็กเหลือเกิน
ต่างกับกลางวันที่อะไรก็ใหญ่โตเกินกว่าที่เราจะมองเห็น
ผมกลับเข้าไปในห้องอีกครั้งครับ
ยกโทร..ขึ้นเพื่อต่อสายไปยังเพื่อนข้างห้องครับ
ต่างพร้อมเพียงเป็นเสียงเดียวกันว่า ง่วงนอน
ไม่พร้อมปฏิบัติภาระกิจอะไรแล้ว
ผมจึงต้องไปคนเดียว
จะไปไหนเหรอ ผมยังไม่รู้ครับ
*
*
ลมพัดมากระทบร่างผมเบาๆ ในระหว่างที่ผม
เดินอยู่บนริมถนน
ผมเดินไปเรื่อย อย่างไร้จุดหมาย
มือทั้งสองกอดอก ทั้งที่อากาศเย็นสบาย
แต่ผมกับรู้สึกหนาวไปถึงข้างใน
สองเท้าผมยังเดินต่อไปเรื่อย ตราบที่ผมยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าจะไปไหน
*
*
*
ผมเดินกลับมาอีกครั้ง
แสงสว่างจากหน้ากาดสวนแก้ว
มันร้องให้ผมหยุดอยู่กับที่
*
*
ผมข้ามไปยังอีกฝากของถนนครับ
หยิบอะไรที่ผมคิดว่าน่าจะดีที่สุดสำหรับผมในเวลานั้น
แล้วกลับมายังหน้ากาดอีกครั้งครับ
เบียร์กระป๋องถูกวางลงข้างๆผมหลังจากที่ยกขึ้นดื่ม
สายตามองไปยังชายหนุ่มคู่นึง
นั่งเคียงข้างกัน  ในบริเวณที่ไม่ห่างจากผมมากนัก
ทำให้ผมรู้สึกเหงา จับใจ
ตอนนี้ข้างผมมีเพียงกระป๋องเบียร์เท่านั้น
*
*
*
เวลาแห่งราตรียังเดินต่อไป
*
*
ถนนสายนี้ยังพอมีรถวิ่งผ่านไปมาเป็นเพื่อนผม
ชายหนุ่มสองคนตอนนี้ไม่อยู่แล้วครับ
มีแต่ผมคนเดียวเท่านั้นที่ยังคงนั่งอยู่ตามลำพัง
หน้ากาด
*
*
*
“คิดถึงจังครับ”  ข้อความที่ผมเปิดอ่าน
ผมเก็บมือถือเข้าที่เดิมครับก่อนที่จะยกเบียร์กระป๋องเดิมขึ้นดื่ม
เสียงมือถือดังขึ้นอีกครั้ง
“ทำอะไรอยู่ครับ” คนเดิมกับข้อความที่แล้ว
ผมเก็บมือถือเข้ากระเป๋ากางเกงอีกครั้งครับ
อย่างไม่ใส่ใจที่จะตอบกลับเลย
ผมอาจดูใจร้ายสำหรับเขาคนนั้น
*
*
*
ทำไมความเหงาไปกับเราได้ทุกที่ ผมพยายามตอบคำถามตัวเอง
หรืออาจเป็นเพราะใจเราเหงา อะไรต่างที่อยู่รอบตัวเรา จึงดูเหงาตามไปด้วย
“ยังไม่นอนอีกเหรอครับ” ผมส่งข้อความกลับบ้างหลังจากที่พิมพ์มันอยู่นาน
“ยังครับ” ข้อความตอบกลับ
*
*
*

“ทำอะไรอยู่เหรอครับ” ผมถาม
*
*
*
“นอนไม่หลับครับ”  เขา
*
*
*
“เหมือนกัน” ผม
*
*
*
“เชียงใหม่เป็นยังไงบ้างครับ” เขา
*
*

“เชียงใหม่คือเชียงใหม่ครับ” ผม
ผมอยากพิมพ์ต่อไปอีกครับ ว่า ผมยังเหงาเหมือนเดิม
แต่ไม่เอาดีกว่า
*
*
*
เวลาผ่านไป
*
*

ผมเบนหายไปแล้ว หรือไม่ก็ไม่เข้าใจสิ่งที่ผมพิมพ์ไป
อะไรคือเชียงใหม่คือเชียงใหม่
“ผมโทรหาได้ไหมครับ” เบน

ผมปล่อยเวลาว่างเว้นไปอยู่นาน

“ผมง่วงนอนละครับ” ผม
ผมบอกเบนไปแบบนี้ ผมไม่รู้ว่ามันตรงกับความรู้สึกจริงๆของผมหรือเปล่า
ผมง่วงจริงเหรอ เปล่านะ
ผมเหงาต่างหาก
แต่ผมตอบเบนไปแล้นี่
“ฝันดีครับปอร์” ข้อความสุดท้าย
ก่อนที่เขา ทิ้งผมไว้ กับลมหนาวของช่วงเวลานี้
ผมยังคงนั่งอยู่อย่างงั้น
*
*
*
*
เสียงมือถือปลุกผมอีกครั้ง
เมื่อโลกแห่งกลางวันเดินมาถึง
ผมเดินเข้าห้องน้ำ   ส่วนเพื่อนผมมันยังคงหลับอยู่ครับ
และแล้ว เมืองเชียงใหม่ก็หมดไปแถบนึงครับ
ไม่ใช่เพราะโดนระเบิดอะไร
หรือพม่าบุก
แต่เพราะผมกิน
มันนอนกินบ้านกินเมืองอะไรขนาดนี้ ครับ
วันนี้ ผมและเพื่อนมีตารางงานอีกครั้ง
คือเราไปเก็บข้อมูลของโรงไหมแห่งนึงของเชียงใหม่ครับ
ต่อด้วยโรงงานทำเครื่องเงิน ซึ่งมันก็ไม่ไกลกันเลย
ต่อจากนั้น  เราก็กลับโรงแรมเช่นเดิม
คืนนี่เรามีแพลนว่าจะไปเดินถนนคนเดิน
ไอ้ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่ามันเป็นยังไง
คงจะคล้ายกับตลาดนัดอะไรหรือเปล่า
หรือมันจะเป็นเหมือนสวนจตุจักรบ้านเรา
สะพานพุทธอะไรแบบนี้
เพราะไม่ได้เตรียมข้อมูลมาก่อนครับ
แต่เท่าที่ทราบคือขายของพื้นบ้าน
พวกโพสคาร์ด หรือ อะไรต่าง ๆ สำหรับเป็นที่ละทึก เอ้ยที่ระลึกครับ
**
**

เวลาผ่านไป
*
*
*
รถสองแถวสีแดงจอดเรียบริมฟุตบาทครับหลังจากที่ถึงถนนคนเดินครับ
ประตูเมืองโบราณเก่า บอกให้รู่ว่านี่คือประตูท่าแพ
เราเดินผ่านเข้าไปข้างในครับ    ถนนคนเดินอยู่เบื้องหน้าเรา
ผมและเพื่อนดูตื่นตา ตื่นใจครับ ดึกแล้วคนยังเยอะอยู่เลย
เหมือนกับว่าเวลาเพิ่งจะหัวค่ำ
ก็ใช่นะสิครับเพราะช่วงนี้เป็นช่วงงานพืชสวนโลกนี่
นักท่องเที่ยวต่างมาเยือนเชียงใหม่
สำหรับผมแล้วครั้งนี้การมาเที่ยวคือผลพลอยได้ครับ
สองข้างทางของถนนคนเดิน มีอะไรมากมายให้เราได้ตื่นตา
ในสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
ภาพวาดสวยถูกแบกับดินเป็นแถวยาว
ของที่ระลึกที่บ่งบอกว่าเป็นเชียงใหม่ ก็เป็นแถวยาวเช่นกันครับ
น้ำเงี้ยว ข้าวซอย ถูกยกมาบริการให้กับนักท่องเที่ยวถึงที่
ผู้คนเดินสวนกันไปมา
ต่างคนต่างเลือกชมในสิ่งที่เขาต้องการครับ
แต่สำหรับผมแล้ว
คนขายวัยละอ่อนแลดูจะถูกใจมากกว่าครับ
5555ละอ่อนเหนือ
พ่อค้าแม่ค้า ต่างส่งเสียงเรียกลูกค้าให้เข้าไปชมสินค้าของตัวเอง
เป็นภาษาท้องถิ่น สำเนียงรื่นหูน่าฟัง
น่าเป็นเจ้าของ555

ผมหยุดที่ร้านขายโพสคาร์ดแห่งนึงครับ
เขาเรียกความสนใจของลูกค้าด้วยการแขวนภาพสวยๆต่อกันด้วยเชือก
มีไฟดวงเล็กกระพริบเป็นแนวยาวลงพื้นดิน
ผมเลือกอยู่นานครับ
จนได้ภาพที่คิดว่าสวยถูกใจมากที่สุด
ภาพชาวเขาที่ประดับด้วยเสื้อผ้าหลากสีสัน
หมวกที่เขาสวมดูแปลกตาปักด้วยเครื่องเงินรวดลายแปลกตา
ภาพถนนคนเดินในมุมสูง เด่นด้วยป้ายธนาคารแห่งหนึ่งสีม่วงๆ
ภาพหญิงสาวชาวเหนือกำลังวาดลวดลายบนร่มบ่อสร้าง
ภาพหอคำ ในยามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงไฟ ที่สาดส่อง
พรุ่งนี้ผมจะได้ไปดูครับ ตอนนี้ขอดูแค่ภาพก่อน
ผมเลือกอยู่นานจนเป็นที่พอใจแล้ว
แต่เพื่อนสาวของผมยังดูมีความสูข เริงร่า ท้าลมหนาวกับการเลือกของอยู่เลยครับ
หิวแล้วละสิครับ
ผมบอกสาวครับว่าหาของกินอยู่แถวนี้ละ อยากเดินอีกนานแค่ไหนก็ตามใจ
นี่คือข้อดีของการมีเพื่อนสาวครับ
เจอแหล่งช็อปเป็นไม่ได้
ทำเอาเราไม่มีแรงจะเดินเลยทีเดียว55
ข้อดีหรือข้อเสียนี่555
ผมสั่งข้าวซอยมาหนึ่งถ้วยครับ
พร้อมน้ำเปล่านั่งกินระหว่างที่ผมรอเพื่อน
นี่คือครั้งแรกที่ผมกินข้าวซอยครับ
รสชาตยังไงบอกไม่ถูกครับ แต่ก็อร่อย
เป็นเส้นคล้ายๆกับก๋วยเตียวนี่ละ
มีผักคล้ายกับขนมจีน555
อธิบายไม่ถูก
*
*
*
เวลาผ่านไปเพื่อนผมยังไม่มาสักทีครับ
หรือว่าชะนีหลงป่าแล้ว
*
http://www.youtube.com/v/lD73IS2nW74&hl=en_US&fs=1&
                             (กดฟังเอง)

*
“ปี้เจ้า” เสียงเด็กผู้หญิงคนนึงลอยมาให้ผมได้ยินครับ
ส่วนผมยังก้มหน้ากินข้าวซอยเหมือนเดิมไม่ได้สนใจอะไร
“ปี้เจ้า  ปี้เจ้า” เสียงนั่นยังลอยมา
ผมไม่รู้ว่าเขาเรียกใคร  
ผมไม่รู้จักเขา ๆคงไม่ได้เรียกผม
จนเมื่อเขามาเขย่าตัวผมเบา
ปี้เจ้า  นั่นจึงหมายถึงผมนั้นเองครับ
“ไม่ซื้อครับ   พี่มีเยอะแล้ว” ผมบอกน้องคนนั้นที่แต่งตัวคล้ายๆชาวเขา
เขายังเขย่าตัวผมอีกครั้งครับ
“ปี้เจ้า  ปี้เจ้า”  
“พี่มีแล้วครับ” ผมยังยืนยันเช่นเดิมครับ
พร้อมเอาโพสการ์ดออกมาจากถุงกระดาษเล็ก ๆ แล้วยื่นให้น้องเขาดูครับ
“ ขะเจ้าไม่ได้ขายเจ้า” น้องพูดต่อ
ผมสงสัยครับ  ว่าไม่ขายแล้วจะมาคุยกับผมทำไม
“ถ้าไม่ขาย  แสดงว่าให้พี่ฟรีเหรอ เจ้า” ผมเลียนเสียงน้องเขา
“เจ้า” น้องเขายิ้มแล้วดูดึงมือผมขึ้นมา
ยื่นสิ่งที่น้องเขาถือ ใส่ในมือผม
ยังไม่ทันได้ถามอะไรน้องเขาก็วิ่งจากผมไปแล้ว
เหลือไว้เพียงแค่ความงวยงงสงสัย
*
*
ผมมองดูโพสการ์ดที่อยู่ในมือผมครับ
อีกมือยกแก้วน้ำขึ้นมาดูด
“นั่งทานคนเดียว ไม่เหงาเหรอครับ” ผมหยิบโพสการ์ดอันแรกขึ้นมาอ่านข้อความที่เขียนไว้ข้างหลัง
“อยากนั่งทานเป็นเพื่อน  ไม่รู้จะได้ไหม” ผมอ่านแล้วยิ้มตาม
แผ่นต่อไป
“ คืนนี้ดาวที่เชียงใหม่สวยดีนะครับ   ” ผมยังยิ้มอยู่เหมือนคนบ้า
จินตนาการไม่ออกเลยครับว่าใครทำอะไร หรือเล่นตลกกับผม
ผมหยิบแผ่นใหม่ขึ้นมาอ่าน
“ร้านขาย   ตุ๊กตาข้างๆ คุณสวยดีนะครับ”  ผมมองหาร้านตามข้อความที่บอกในโพสการ์ดครับ
ผมเรียกเจ้าของร้านเก็บตังค์ครับ
แล้วเดินออกจากร้าน
เดินไปยังร้านข้างๆเหมือนข้อความในโพสคาร์ด
“ร้านขายโพสคาร์ดนี้ก็สวยดีครับ” ผมยังเดินตามข้อความในภาพ
เหมือนกับขาทั้งสองมันรู้ว่าควรต้องทำยังไง
ตอนนี้ผมรู้สึกกำลังมีคนเล่นตลกกับตัวผมเอง
ให้เดินตามที่สิ่งที่เขาเขียนไว้นั่น

“ผ้าพันคอสีฟ้า ขาว  ผืนนี้สวยดีนะครับ”

[mecon]

  โชว์

#############################
กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
ไม่อยากจะคิดว่า...ใครกันหนอที่เขียนมาให้แบบนี้
แม่จ้าว........น่ารักโคตรๆ ทำแบบนี้ฆ่าคนอ่านเลยดีกว่า  ตามันร้อนวูบวาบ
อิจ!!!!!!!!!!!!!!!!~ เป็นทีุ่สุด

ปล.+1 เคอะ เชียงใหม่คืนนี้คงไม่เหงาอีกต่อไปแล้วสินะ กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซแล้วตกลง
ใครกันฟ่ะ

[POR_KA_DUN]

โชว์

#############################
กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
ไม่อยากจะคิดว่า...ใครกันหนอที่เขียนมาให้แบบนี้
แม่จ้าว........น่ารักโคตรๆ ทำแบบนี้ฆ่าคนอ่านเลยดีกว่า   ตามันร้อนวูบวาบ
อิจ!!!!!!!!!!!!!!!!~ เป็นทีุ่สุด

ปล.+1 เคอะ เชียงใหม่คืนนี้คงไม่เหงาอีกต่อไปแล้วสินะ กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซแล้วตกลง
ใครกันฟ่ะ

อย่างไวสวนทางกับน้ำหนัก5555  

[shiro_niji]

นู๋เบนโรเมนติกโคตรรรรรรร

[~NeMeSiS_PURE~]

อ๊ากกกกก ใครนะใคร

เขาเป็นใครหนอ เขามาจากไหน

อยากเล่นแบบนี้บ้างจัง  จะมีใครทำให้หนอ  

[na_near]

คนเขียนโปสคาร์ด น่ารักสุดใจ  (อย่าว่างั้นงี้เชียร์ให้รักเลยดีกว่า  )



คนสวยค่ะ เพิ่งได้มาอ่านค่ะแล้วก็โปรสทันที  นะ บัดนาว (อ่านมารทอนมากมาย)

รักสวยหลงสวยค่ะ อยากให้สวยมีความสุข   ดูแลตัวเองดูแลหัวใจมีความสุขมากๆนะค่ะ



PS.1 คนสวยเหมาะกับรอยยิ้ม(นางงาม)มากกว่าน้ำตา(นางเอก) นะค่ะ  ยิ้มเข้าไว้แล้วพะชายก็จะเข้ามาเองค่ะ

PS.2  รักสวยรอสวยอย่าปล่อยคอยนานนะค่ะ    คิดถึง

[KM]

โคตรโรแมนติกอ่ะ

รับรักเค้าไปได้แล้วเห๊อะ




เอาอีลุงไปฝัง บัดนาววว

[pay-it-forward]

โรแมนติกจริงๆเลย ใครหนอ
เบนหรือป่าวนะ
 

[astral]

สวยฟาดทุกสถานที่ เสน่ห์แรงทุกจังหวัด 

[jobisuka]

จำลายมือได้ป่าวอะ

แต่โรแมนติกจังเลยอะ

ว่าแต่ เหมือนปอ ไม่ค่อยคิดถึงเบนเลยอะ เบนคิดถึงอยู่ข้างเดียว 

[diedfoxx]

  
เอ่อ โรแมนติกไปไหนนนน อ้ากกกก
ใจละลาย
จะเอามันตรงนั้นเลย
อิอิ ใครน้า? พี่เบนหรือเปล่าน้าาาา ? 

[kangkaw]

ไม่ว่างมาอ่านตั้งหลายตอน เลยยังไม่รู้ใครโทรมากันแน่
เป็นไง ไปถึงไหนแล้วหว่า O_O
คิดถึงคนสวยจัง     ไปอ่านก่อน อิอิ

[patee]

น้องปอคนสวยมาต่อเร็วๆนะ

อยากรู้จังว่าใครนะที่ส่งโปสการ์ดมาให้

[HydrA]

ไม่อยากเดาว่าเป็นลุงเลย
เพราะไม่อยากจะคาดหวังอะไรกับ
คนใจดำ

[SecondaryTrauma]

 
ค้างอ่านมาหลายตอนละ

ขออ่านก่อนนะ คนจวย

อ่านเสร็จ อ่านทันแล้วจะเม้นท์




แต่เอ๊ะ ..... ข่าวว่า

"คนสวย รูไม่เคยว่างหรือจ๊ะ"


























ป.ล. หมายถึง รูจมูกนะครับ   

[j4c9y]

หลังๆเริ่มน่ากลัว

[pukpra]

  ใครหนอใคร ช่างเป็นผู้ชายที่โรแมนติดมากๆเลย คนสวยขา จับกินเลยค่ะ อิอิ

[broke-back]

การรอคอย

อารมณ์เหงา
 


โรแมนติก

อารมณ์หวาน
 


  ปอร์

[lomekung]

ใครกันหว่า     

[เจ้าชายรองเท้าแตะ]

เย้ย~~ คนจ๋วยมาต่อแว้ววว
อยากบอกว่าอ่านไปก็ยิ้มไป เขินนี่หว่า~
และข้าเจ้ากล้าฟันธงว่าคนที่ส่งโปสการ์ดนั้นคือ'เฮีย'เบน
(เปลี่ยนสรรพนามเรียบร้อยแล้ว)
เพราะ...คิดว่าคงไม่ใช่อิลุงหรอก
เพราะถ้าเป็นอิลุงจริงๆ พี่ปอร์ต้องจำลายมือได้ แล้วก็คงจะลังเลที่จะเดินไปตามโปสการ์ดนั้น
และเพราะว่าพี่ปอร์รู้ไงว่าเป็นเฮียเบน พี่ปอร์ถึงเดินตามหาอย่างไม่ลังเล

(((อยากบอกว่า ไม่ใช่เสม็ดเสร็จทุกรายนะ แต่เป็นเชียงใหม่เสร็จทุกรายต่างหาก 555 ถ้าไม่เชื่อก็ลองดู!)))

[andy_kwan]

หนุ่มโรแมนติกคือ    ลุงกอล์ฟ????หรือว่า เบน?????

[Ottomechan]

เบนหรืออิลุง

หรือว่าหนุ่มคนใหม่



 












ก่อนไปขอ อิลุงหน่อยยยยยยย

[n_pom_s8]

ผู้ใด๋หนอ

 :serius2:ใครกันอยากรู้  ต่อเร็วนะครับ