หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[mma419109]

      อยากไปเมาข้าวหลามกับคนสวยจัง สวยอย่าเพิ่งเคลิบเคลิ้ม
 รักษาภาพลักษณ์งามอย่างไทยไว้ก่อน

       

[POR_KA_DUN]

ก่อนที่ผมจะขอตัวกลับบ้านครับ
หลังจากที่เหม็นมาทั้งวัน55555
อีกอย่างต้องไปหาอนาคตที่มืดมน นั่นเอง
โดยมีเบน  เดินออกมาส่งผมขึ้นรถครับ
เสียดายจริงๆ ผม
พลาดT_SUMไปอย่างน่าเสียดายครับ555
เพราะ  ความสวยไม่ช่วยอะไรเลย

*****23*********
อ่อ ลืมบอกไปครับ ในคืนที่เราไปเที่ยวดีเจนั้น
ผมได้เจอเพื่อนชาวสิงคโปร์ครับ2คน
อันนี้ก็ตี๋เหมือนกัน เขาทำงานที่เมืองจีน
ถ้าว่างก็จะมาเที่ยวเมืองไทยตลอด
ส่วนอีกคน ทำงานเป็นนักวิจัยที่กรุงเทพครับ
ผมเจอเขาตอนที่อยู่กลางฟลอร์
แต่ไม่ได้แนะนำให้เบนรู้จักครับ
เพราะคิดว่าคงไม่สำคัญอะไร55
กลัวตี๋กลับใจบริโภคตี๋ด้วยกันครับ
แบบนั้นผมคงวิ่งออกจากฟลอร์แทบไม่ทันครับ
แต่เบนก็เห็นผมทักเขานะครับ
พ่อใจกว้างเท่ากับแม่น้ำเจ้าพระยา เบนเลยไม่ได้ว่าอะไร
*
*
*
วันต่อมาหลังเลิกงานครับ เพื่อนคนนี้จึงโทรมาหาผมเพื่อนัดทานข้าวครับ
หลังจากผมเลิกงานผมก็เดินไปร้านแถวซอยคอนแวน
เกรก นั่งรอผมอยู่กับเพื่อนเขาอีกคนแล้วครับ
เกรกนี่คือชื่อเขาครับ
และมีฝรั่งอีกคน คนนี้ผมไม่รู้จัก
เกรกบอกผมว่ามาจากโปรตุเกส
จมูกโด่งมากก 
เราทานข้าวไปคุยกันไป
ส่วนมากผมจะเป็นคนฟังมากกว่าครับ
เพราะผมฟังอังกิดสำเนียงสิงคโปร์ไม่ออก
มันยากต่อการตีความและปฏิกิริยา ย้อนกลับ
มันก็ไม่ค่อยดีถ้าจะให้เขาพูดใหม่หลายๆครั้ง
จึงคอยเป็นคนฟังอย่างตั้งใจมากกว่า555
 อย่างว่าล่ะครับสวยทั่วไทย
โยงใยทั่วโลกแบบผม
ชาวต่างชาติ จึงเข้ามาบ่อยๆเหลือเกิน
ส่วนมากจะเป็นเอเชียที่มีสัญชาติจีน
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันครับ
กรูก็หน้าไท้ไทย ผิวก็แท้นแทน
อะไรทำให้เขาหลงใหลในตัวผมนะ555

*
*
หลังจากที่เราทานข้าวกันเสร็จแล้ว
เกรก เสนอไอเดียครับ ว่าจะไปเที่ยวไหนกันดี
หนองมนจึงเป็นที่แรกอีกครับ
แต่เนื่องด้วยผมเอือมแล้ว เบื่อข้าวหลามแล้ว
อยากกินฮอทดอกมากกว่า55จึงขอตัวครับ
บอกให้เขาไปกันสามคน
อีกอย่างคือพรุ่งนี้ต้องทำงานด้วยครับ
*
*
*
หลังจากที่ร่ำลาอาลัย
เกรกสวมกอดผมแล้ว ผมก็เรียกแท็กซี่ตรงหน้าซอยคอนแวนครับ
เพราะดึกมากแล้วขึ้นรถฟ้า คงต่อเรืออะไรลำบากครับ
เสียงมือถือดังขึ้นครับ
*
*
*
“สวัสดีครับ” เบนทักผมมา
“ครับ”
“ทำอะไรอยู่ครับ  ผมไม่เห็นคุณบนเอ็มเลยโทรมาหา”
“กำลังจะกลับบ้านครับ มาทานข้าวกับเพื่อน”
“เพื่อนเหรอครับ”
“ ครับ เพื่อนคนที่เจอในดีเจ เบนจำได้ไหม”
“ครับ”
 เบนบอกผมว่า ไม่อยากให้กลับบ้านดึกแบบนี้ครับ
ไม่ใช่เพราะเบนหวงนะครับ
เบนเป็นคนที่ใจกว้าง  และไม่คิดเล็กคิดน้อยเหมือนผม555
ที่เขาโทรมาเพราะมันผิดเวลาที่ผมต้องคุยกับเขาบนเอ็ม
หรือไม่ก็คุยทางโทร..
อีกอย่างประเทศไทยเราช่วงนั้นอยู่ในช่วงของการปฏิวัติครับ
การเดินทางดึกๆจึงอันตราย
เบนจึงเป็นห่วง55
แต่สำหรับผม รู้ครับ ว่ามันไม่ได้อันตรายอย่างที่คิด
แต่เพราะด้วยสื่อที่เสนอภาพออกไปมันอาจดูรุนแรงมาก
แต่ถ้าถามเกรก
หรือคนที่เขารู้จักเมืองไทยดีพอ
เขาจะรู้เลย ว่ากรุงเทพปลอดภัยดีมาก
หลายคนบอกว่า ถ้าเกิดการปฏิวัติแล้ว
ทางเดียวที่ดีที่สุดที่ต้องทำคือ ไปถึงสนามบินให้เร็วที่สุด
5555 ผมได้ยินแล้วขำ
เพราะข่าววันรุ่งขึ้นเหรอครับ
รถถังเต็มบ้านเต็มเมืองก็จริง
คนไทยยังใจดีก็นำดอกไม้ไปมอบให้ทหารเช่นกัน
มันจึงทำให้คนทั้งโลกพอรู้ว่า นี่คือเมืองไทย555
แต่ถึงจะอยู่ในช่วงปฏิวัติ เกย์ไทยไม่เคยกลัวตายครับ
สีลมยังคึกครื้นตลอดเวลา555
*
*

ผมกลับถึงบ้านก็ห้าทุ่มครับ ผมและเบนไม่ได้คุยกันต่อครับ
เพราะผมต้องรีบนอน มันสายแล้ว
เบนก็ซักผ้าต่อครับ
*
*
*
ผมบอกเบนครับว่าคงไม่ได้เจอกันในช่วงนี้ครับ
เพราะผมต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวัดครับ
ก่อนที่จะไปเชียงใหม่
เพราะนี่เป็นคำสั่งที่ไม่สามารถขัดขืนได้ครับ
เพราะถ้ามีแม้แต่น้อย  ผมคงต้องย้ายออกจากตระกรูนะสิครับ
เบนจึงเสียงอ่อยน่าสงสารครับ
*
เวลาผ่านไป
*
ทันทีที่เครื่องแตะพื้นสนามบิน
พี่เขยขับรถมารับผม เช่นทุกครั้งครับ
มากับตี่และหมวย ที่ตอนนี้ โตขึ้นเยอะครับ
ผมมองออกไปนอกกระจก
บรรยากาศของท้องทุ่งนาที่ผมเคยเห็นตอนเด็กๆ
ข้าวในนาสองข้างทางถูกเก็บเกี่ยวหมดแล้ว
เหลือไว้แต่ตอฟางสีเหลืองแห้งๆเป็นบริเวณกว้างสุดลูกหูลูกตา
สลับกับต้นไม้หญ้าพอมีให้เห็นระหว่างทาง
วัวควาย เดินไปมาบนผืนดินที่กำลังแห้งแล้ง
เพราะเป็นช่วงหน้าหนาว จะเข้าปีใหม่แล้วครับ
ปีนี้ผมจึงถือโอกาสฉลองปีใหม่กับครอบครัวครับ
*
*
*
เบนยังโทรหาผมทุกคืนตลอดระยะเวลาที่ผมอยู่บ้านที่ตจว.
 คืนนั้นท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาวที่ดูเหมือนว่าแค่ยกมือไปก็สัมผัสมันได้แล้ว
เสียงจิ้งหรีด ร้องไปทั่วบริเวณ
ทุกบ้านนอนกันหมดแล้ว
เหลือเพียงผมเท่านั้น
ที่ยังข่มตาไม่ให้หลับลง
เบนโทรหาผม ขณะที่ผมอยู่บนที่นอนข้างๆแม่
ผมลุกออกไปพร้อมมือถือที่กำไว้แน่น  มันกำลังร้องอยู่ในมือขณะที่ผมเดินออกจากตัวบ้าน
รอให้เจ้าของเครื่องรับสายมัน
 คืนนั้น อากาศดีครับ ไม่หนาว
“เมื่อไรจะกลับกรุงเทพครับ อยากเจอ”
ผมก็บอกเบนไปครับ ว่าจะกลับไฟท์ไหน
ถึงกรุงเทพเวลาใด
จากนั้นเบนก็ไม่ได้ถามต่อครับ
ด้วยความที่ระบบที่ผมใช้อยู่ ไม่ค่อยมีคลื่นเท่าไรครับ
มันจึงทำให้สายหลุดไปหลายรอบ
แต่เบนก็ไม่หมดความพยายามที่จะโทรหาผมครับ
เบนถามผมว่านั่นเสียงอะไร
เพราะตลอดระยะเวลาที่ผมคุย
เสียงเหล่านั้นเบนได้ยินตลอดเวลาครับ
จิ้งหรีดคงออกมากินหมอกในตอนกลางคืนครับ
*
*
*
ผมวางสายจากเบนไปจึงกลับไปที่ๆเดิมที่ผมเพิ่งลุกมา
“ใครเหรอลูก”
นี่คือคำถามแรกที่แม่ผมส่งผ่านความมืดให้ผมได้ยิน
“ยังไม่หลับเหรอครับ”
“ยัง ”
เมื่อมีคำถามแรกคำถามต่างๆจึงตามมา
“เพื่อนครับ”นี่คือคำถามที่ผมมักจะตอบทุกครั้งที่แม่ผมถาม
ผมไม่อยากมีประเด็นให้ท่านได้ถามต่อ
ผมเริ่มมีความลับกับแม่ผมมากขึ้นเรื่อย ๆ
ไม่ใช่เพราะอยากมีความลับกับแม่ตัวเองนะครับ
แต่ผมไม่อยากให้ท่านมาทุกข์ใจกับผมอีกครั้งมากกว่า
เหมือนครั้งที่มันเพิ่งผ่านไป
แม่ผมท่านเจ็บปวดมาก
บ่อยครั้งที่ท่านโทรหาผมถามว่าเป็นยังไงบ้าง
เขา...ติดต่อมาไหม
บ่อยครั้งที่ท่านฝากพี่ชายให้ดูแลผม
และนี่คือเหตุผลที่ผมอยากให้ท่านสบายใจ
และผมก็ไม่รู้หรอกครับว่ามันจะดี หรือไม่ดี
แต่ผมก็ทำไปแล้ว
*
*
*
*
พี่เขยผมส่งผมลงหน้าสนามบินอีกครั้งครับ
หลังจากที่ผมกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดเป็นระยะเวลาไม่นาน
แม่ผมกำชับนัก กำชับหนาว่าถึงกรุงเทพแล้วให้โทรมา
ผมยื่นรหัสที่ได้รับจากการจองตั๋วผ่านระบบอินเตอร์เน็ตครับ
หลังจากนั้นก็นั่งรอครับ
ผู้โดยสารทะยอยเข้ามายังแอร์พอร์ทเรื่อยๆครับ
มีทั้งคนไทยและชาวต่างชาติ
สายการบินต่างจังหวัดจะเป็นแบบนี้ครับ
ส่งผู้โดยสารและรับกลับในครั้งเดียวกันเลย
*
*
ผมเดินผ่านเครื่องตรวจเข้าไปรอขึ้นเครื่องครับ
ก่อนหน้านี้ก็มีอีกสายการบินรับผู้โดยสารไปแล้วประมาณ1ชม.
อีกไม่นานก็จะถึงเวลาที่ผมต้องขึ้นแล้วครับ
*
บอร์ดดิ้งพาส ที่ออกให้โดยสารการบินนั้นถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน
แล้วยื่นกลับมาให้ผม
ผมเดินออกไปยังลานกว้างโดนมีเครื่องจอดรออยู่แล้วครับ
สิ่งแรกที่ผมทำหาที่นั่งให้เร็วที่สุดครับ
แต่วันนี้กับไม่เป็นเช่นนั้ครับ
วันนี้ผู้โดยสารน้อยกว่าปกติ
ที่นั่งจึงว่าง ผมเลยได้นั่งริมขอบหน้าต่างอย่างที่ผมชอบ
ทุกครั้งที่โดยสารด้วยเครื่องบินครับ
อีกแค่45 นาที  ผมก็จะถึงกรุงเทพล่ะ
อีกแค่45 นาที  เบนก็จะมารับผมที่สนามบินแล้ว
อีกแค่45 นาที  เราจะได้เจอกันแล้ว
นี่คือสิ่งที่ พยายามคิดว่า จุดหมายของผมอยู่ที่ใครครับ
ผมพยายามคิดแบบนี้
ยังไม่ทันที่สายการบินจะแจ้งอะไรเหมือนทุกครั้ง
*
*
*

เมฆขาวๆก็ลอยอยู่ตรงหน้าผมแล้ว
ผมพยายามเอื้อมมือออกไปจับมันไว้ด้วยสองมือผมครับ
แล้วผมก็ทำไม่ได้ ทุกครั้งที่ผมจับ
ทุกครั้งที่ผมเอื้อมมือไปหา
มันเลือนลาง และหายไปในที่สุด
แต่ผม ยังพยายามไขว้คว้ามันอยู่แบบนั้น ไม่ยอมหยุด
“หยุดเถอะครับ หยุดทำในสิ่งที่ทำให้คุณเจ็บปวดเสียทีเถอะ”
นี่คือเสียงที่ผมได้ยิน
ผมหันไปมองข้างๆก็ไม่มีใคร รวมทั้งเจ้าของเสียงนั่นครับ
ผมยังคงเอื้อมมือไปจับเมฆที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าอีกครั้ง
อีกครั้ง  และอีกครั้ง
“ผมอยากเป็นคนๆนั้นครับ  ปอร์ ผมอยากเป็นคนนั้นของคุณ ”
ผมยังคงมองหาเจ้าของเสียงนั่น
“ผมอยากให้ไหล่ของผมเป็นที่แรกที่คุณต้องการเมื่อคุณผิดหวัง”
เจ้าของเสียงนั่น มันคุ้นๆ แต่ผมแยกไม่ออกว่าเขาเป็นเสียงใคร
ใช่ครับผมกำลังฝัน
ผมฝันว่าผมลองอยู่บนท้องฟ้า
เมฆขาวๆลอยเต็มไปหมด
แต่ผมกับรู้สึกว่าโดดเดี่ยวเพียงลำพังบนนี้
*
*
เวลาไม่นานที่ทำให้เราสามารถหลับสนิทได้
เวลาไม่นานที่จะทำให้เราเกิดภาพจากจิตใต้สำนึกของเรา
*
*

ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังซุกอยู่บนไหล่ของใครจริงๆ เมื่อ
เสียงจากสายการบินบอกว่าอีก10นาที เราจะถึงแล้วครับ
มือผมถูกวางทับด้วยมืออีกคนวางอยู่บนตักเขา
ผมรู้สึกดีครับ
แต่มันยังคล้ายๆกับฝัน

*
*
ผมหลับไปถึง30นาทีเลยเชียวเหรอครับ
แต่ว่า 30นาทีที่ผมหลับไป ผมหลับข้างๆใครล่ะ
นี่คือคำตอบที่ทำให้ผมไม่กล้าที่จะลืมตาขึ้นมาครับ
เพราะถ้าใครคนนั้นเป็นผู้โดยสารด้วยกัน ผมจะทำยังไง
เขาจะว่าผมไหม
หรือ อะไรต่างๆจะเป็นยังไงต่อไป
“ตื่นแล้วเหรอครับ” เขาพูดขึ้นขณะที่ผมขยับตัวยังไม่กล้าที่จะผละออกจากไหล่ที่ผม
ซบอยู่ตลอดเวลาที่ผมเดินทาง
ผมยังกล้าที่จะขอให้สิ่งที่ผมคิดเป็นจริงว่าคนๆนี้
คือคนที่ผมรอคอยแสนนาน
ถึงจะรู้ว่ามันช่างดูห่างไกลจากความเป็นจริงเหลือเกินครับ
“ปอร์ครับ  ถึงแล้ว ”
“กอล์ฟ”

[mecon]

  อะไรยังไง กีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
กีซซซซซซซซฮีมาได้ไง หรือกำลังฝัน จริงใต้สำนึกแค่พูดชื่อมาเฉยๆ รึ
ถ้าเบนมานั่งอยู่ตรงนั้นจะไม่แปลกใจเลย แต่กับอีกคนเนี่ยดิ
"รอคอยมันมาแสนนานทรมานวิญญาณหนักหนา">อยู่ๆก็โผล่มาซะงั้น
ความบังเอิญมันมีอยู่ในโลกจริงๆเหรอ หรือว่าโชคชะตากลั่นแกล้งคนสวยของคนอ่าน
ให้ช้ำใจตายกันไปข้างนึก เฮ้อออออออออออออ
ถ้ามันมาตอนนี้.........มันจะสายเกินไปมั๊ย มาช้าไปรึป่าว....มัวไปทำอะไรอยู่ฟ่ะถึงพึ่งมา
กีซซซซซซซซซซ  ขอตบก่อนถามนะกรณีคนๆนั้น
แต่ถึงจะอยู่ในช่วงปฏิวัติ เกย์ไทยไม่เคยกลัวตายครับ
สีลมยังคึกครื้นตลอดเวลา555
>>ข้าวหลามไม่มีวันบูดเคอะ ขายดีทุกวี่วัน กรั่กๆๆๆ

+1 คะ 

[diedfoxx]

“ผมอยากให้ไหล่ของผมเป็นที่แรกที่คุณต้องการเมื่อคุณผิดหวัง”

ตัวเองนั่นแหละทำให้พี่ปอร์ผิดหวังงงง
อ้ากกก อิลุงออกไป!!!! 

[tawanna]

อิลุงมาได้ยังไงเนี่ย

[naja]

กอลฟ์ครับ ถ้าไม่มีปัญญาจัดการให้มันดีกว่านี้ได้ ก็พอเถอะครับ 

ขอให้มันเป็นเรื่องจริงทีเหอะ พอลงเครื่องแล้วปอร์ สะบัดบ๊อบไปหาเบนเลยนะ อย่าไปสนไอ้บ้านี่ 

[CaroL]

  มาได้ไงครับนั่น

[┗◎┗◎]

คนสวยอย่าไปคิดถึงเลย 
ตกลงฝันใช่มะ ชัวร์ป้าบๆๆๆๆๆ 

[jedi2543]

เอิ่ม รู้อยู่หรอกว่ายังรักกอล์ฟอยู่ แต่ตอนนี้เราให้อภัยไม่ได้ ไม่อยากให้สวยให้อภัยด้วย ทำตัวน่าโมโหมากๆๆ

[Huo_To]

ตื่น ตื่น  สวยตื่น
เจออิลุงก็ต้อง    โช๊ะ เช๊ะ

[naiin]

เย้เย้เย้เย้ อิลุงมาซะที สงสัยคายหญ้ากะฟางออกไปมั่งแล้ว หวังว่าไม่มาบอกเลิกนะเพราะเลิกไปตั้งสามปีแล้ว

[เจ้าชายรองเท้าแตะ]

 
อิลุงกอล์ฟ~ มาได้ยังไง!!??
 

(((แต่แอบเชียร์ลุง อยากให้ลุงตามง้อสวยบ้างอะไรบ้าง~)))

[j4c9y]

อาราย ยังไง

งงแตก

[aekporamai2]

เอาใจช่งยให้ฝันเป็นจริง

[rellachulla]

เหยยยย
คนสวยทั่้วไทยโยงใยทั่วโลกคะ
มันคือ ฝันชิมิเคอะ

แต่ตรุโฮกกกกกกกกกกกกกกก ลั่นบ้านแล้วอ่ะ

ดีใจเว่อร์ๆ อิลุ๊งงงง แกจะมาโผล่อารายตอนนี้
ทำเอากรี๊ดดด ซอยบ้านเกือบแตก
แม่โผล่มาด้วยความตกใจ ลูกเป็นอะไรไปค่ะลูก
บอกแม่ด้วยตาปริบๆ อ่อแมลงสาบค่ะแม่
(อิลุงแกเป็นแมงสาบไปก่อนเหอะนะ ข้อหา อยู่ดีๆ ก้อทำให้ตกใจเหมือนแมงสาบ 55+)

คิิดถึงคนสวยที่สุดในโลกหล้า ฝันดีนะคืนนี้

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[shiro_niji]

เฮ้น อิลุง ผุดขึ้นมาจากหลุมไหนนี่

[tamtam]

ยะฮู้ฮฮฮฮฮ ขอให้ฝันเป็นจริง

ปล. ถึงจะไม่ค่อยชอบที่ลุงทำ แต่ก็ยังแอบเชียร์อยู่

[pay-it-forward]

งง อิลุงมาได้ไง
ฝันซ้อนฝันหรือป่าว
ถ้าเป็นจริง แล้วเบนล่ะ เค้ามารอที่แอร์พอร์ตแล้วนะ 

[nidnoi]

 

มาทำมั๊ยยยย

เชียร์เบน เบนน เบนน

[4559]

ลุงมาได้ไงอ่า



นึกว่าตายไปแล้วอ่า

[broke-back]

 

แล้วไอ่ลุงก็กลับมา

ดีใจวุ๊ยยย....

ลืมตัว นึกว่าเป็นปอสวยซะเอง อะหุ อะหุ  



ฟังกอล์ฟซักหน่อยเหอะนะ..ปอ

จะจริง จะเท็จยังไง ก็ขอให้ฟัง ขอแค่ครั้งเดียวก็ยังดี



ที่สำคัญ ปอจะได้ไม่ต้องทำร้ายจิตใจตัวเองอีก

จะหัวหรือก้อย ก็ให้มันรู้กันไป น่าจะดีกว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้



อย่างน้อย ถ้าไอ่ลุงมันเปลี่ยนไป จริงๆๆๆๆ

สวยจะได้รับเบนเข้ามาได้เต็มหัวใจ แบบไม่ตะขิดตะขวงใจอีก


ไม่ได้คิดจะเชียร์ไอ่ลุงอีกแล้ว ถ้าเป็นคนโลเล เหลาะแหละ ไม่มั่นคง เป็นความจริง

เพราะโดยนิสัยส่วนตัว เกลียด....โคตรจะเกลียดคนที่มีนิสัยแบบนี้มากๆๆๆๆๆ


 :กอด1:เอาใจช่วยให้ปอมีความรักดีๆๆๆ เข้ามาในชีวิต +1 คับ

[fkjj]

มาทำไมตอนนี้  สวยกำลังจะได้โกอินเตอร์แล้วเชียว

อย่านะสวย  สงสารเบน  คิดถึงสิ่งที่เขาทำสิ ฮือไม่นะ

[HydrA]

ฝันใช่มั๊ยค่ะคนสวย
ลุงรู้ไว้นะว่าเค้าน่ะเคืองลุงสุดๆ

[Ottomechan]

เข้า่มาตบอีลุง

 

[BeeRY]

เริ่มจะถูกที่ผิดเวลาแล้วแหละพี่ลุงกอล์ฟ
แต่แอบงง มาได้ไงหว่า (หรือว่าพี่สวยละเมอ?)
งานนี้สงสารพี่เบนแฮะ คนดีมักไม่มีที่อยู่ 
(ก็กล้วว่าในใจพี่ปอร์จะเต็มก่อนน่ะสิ)
รออ่านตอนต่อไปนะคร้า

[KM]

พี่ปอ

ไปได้กะพี่เบนก่อนเด่ ค่อยกลับมาหาอี่ลุง


จะได้แฟร์ๆ เท่าเทียม

ฮ่าๆๆ

[DexTunG]

   ชีวิต หนอ ชีวิต 

ทำไมต้องทำให้เจ็บปวด ทำไมต้องทำให้พลัดพราก

ทำไมต้องให้คนเราต้องเศร้า เสียใจ  ทำไม ทำไม........ฯลฯ(อีกหลายสาเหตุที่น่าเบื่อ)

 

 

[mma419109]

      สวยกำลังงัวเงีย ด้วยความตกใจเลยถีบอีลุงตกเครื่องบินไปเลยใช่มะ ใช่ม้า

       :man1:คนสวยแบบอินฟินิตี้

[n_pom_s8]

มาแล้ว  หลบหน่อยพระเอกมา

รอซะนานเลยเนอะ

คนสวยรอนานเกือบเป็นแม่สายบัวรอเก้อเลย
 
มาต่อเร็วนะครับ