หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[POR_KA_DUN]

โปรดแซบ คนอ่านที่ลืมน้องปอร์กันหมดแล้ว    กลับทู้มาด่วน
หรือ มิแซบแว่ ที่มาเมนท์ช้า  เพราะ อยากให้เวลาเดินช้า ๆ เหมือนชื่อตอนกันเคอะ 
อีกซักอัน
โปรดแซบ   แอบหนีไปเล่นเฟสบุค คุณพี คุณก้องมา  ได้คุณก้องไป 95% กร้ากกก  มิแซบแว่   มีใครจะทำ  ระหว่าง  อิลุง กะ น้องปอร์  มั่งมั้ย อยากเล่น ๆ 

มิแซบแว่..มันเล่นยังไงเหรอ face bookอะ  บับว่าคนสวยและรวยมากเล่นไม่เป็น

มีHi 5กับเขา ก็ร้าง ร้างเชียวผีแทบหลอก
เป็นเดือนอะกว่าจะมีเพื่อนมาเยิ่ยมเยียนสักที555
หลอนจริงๆ เข้าไปดุเองยังกลัวเอง 55

[giant]

คนสวย และ รวยมาก   โปรด แซบ  ขณะ นี้ FC ทุกท่านกำ ลังตั้งหน้าตั้งตารอคอยตอนต่อ ไป  มิ แซบ แว่ จะ ต้องรออีกนานมิ เคอะ
อิอิ.....

[POR_KA_DUN]

คนสวย และ รวยมาก   โปรด แซบ  ขณะ นี้ FC ทุกท่านกำ ลังตั้งหน้าตั้งตารอคอยตอนต่อ ไป  มิ แซบ แว่ จะ ต้องรออีกนานมิ เคอะ
อิอิ.....

รอบนี้ตอบคำถามจากสื่อ เพราะคนสวยและรวยมากแคร์สื่อนั่นเอง
คนสวยจะฝากไว้อีก1ตอน ก่อน เดินทางครับ คงเป็นพรุ่งนี
เชิญสื่อคนต่อไปยิงคำถามมาเลยครับ

555

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

1.โปรดแซบ = การกล่าวเรียนให้ทุกท่านที่ได้ยินหันไปรับทราบ และฟังต่อว่าชะนีที่ประกาศอยู่จะพูดอะไร  

ยกตัวอย่าง : โปรดแซบ ลูกค้าที่อุปการะคุณทุกท่าน ขนาดนี้เครื่องของสายการบิน . . .  น้ำมันหมดกลางอากาศ
.... บลา บลา บลา ....

2.มิแซบแว่ = ประโยคคำถาม ที่ถามโดยการทำให้เขานึกว่าเราไม่ต้องใจมารบกวน ทั้งที่อยากรู้จะตาย(5)

ยกตัวอย่าง :  " มิแซ่บแว่ คนๆนั้นเป้นใครคะ ใช่ญาติคุณเปล่า "
                " อ๋็อครับ ผุ้ชายคนนั้นเมียผมเอง "


 

[lomekung]

มิแซบแว่คนสวยหายไปใสมา



โปรดแซบว่าหมู่เฮาคิดฮอด

 

[HydrA]

เรียกน้ำตาได้ดีจริงๆเลยตอนนี้

[luvY]

แอบฮา....คนสวยและรวยมาก....   

โปรดแซบ..ดีใจมาก พรุ่งนี้ตอนใหม่จะมาแว้วว
มิแซบแว่...จะมาตอนกี่โมงคะ คนสวยและรวยมาก 

[j4c9y]

โซแศ้ว

หือๆ

[RAKDEK_KA]

โปรดแซบ..ว่าคิดเติงหา
มิแซบแว่...กึดเติงหากันบ่

  เน่าจิงตรู

[POR_KA_DUN]

อย่านะ
อย่านะ
และอย่านะเช่นเดิม

One  passengers  ยังไม่พร้อมที่จะขึ้นเครื่องแต่อย่างใด ยังล่ำลาอาลัยกันอยู่    วอนแคปตันโปรดเห็นใจ
คนสวยกำลังหัวใจแตกสลาย ให้เวลาอีกนิดด้วยเจ้าคะ

 และแล้ว ……………..
เวลานี้ที่ผมไม่ได้รอคอยเลยในชีวิตก็มาถึงจริง ๆ เสียที
“ท่านผู้โดยสารโปรดแซบ”
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอย่านะ อย่าเพิ่งมาได้ไหม สวยขอร้อง

***************79*******************

เสียงเครื่องบินที่กำลังทะยานขึ้นไปยังท้องฟ้า
ทำให้คนที่กำลังนั่งอยู่ในรถอย่างผมหัวใจสลาย
ไม่กล้าแม้จะมองขึ้นไปยังนอกตัวรถ........กลัวหัวใจดวงเล็กๆเจ็บปวดเกินจะทน
บนท้องฟ้าที่ที่เต็มไปด้วยแสงไฟกระพริบในยามค่ำคืน ทั้งจากดวงดาวและจากเครื่องบิน
ผมไม่รู้หรอกครับว่าเครื่องที่กำลังลอยอยู่บนท้องฟ้าลำนี้
กำลังพาใครคนนั้นจากผมไปหรือยัง
หรือเขาคนนั้นกำลังนั่งรอเพื่อที่จะขึ้นเครื่อง  ถึงจะอยู่ตรงไหนก็เจ็บปวดเท่ากัน ถ้าไม่ได้อยู่กับผม
คนขับตีนผี  นำร่างเล็กๆ ของผมแทรกตัวผ่านอากาศอีกครั้งครับ ด้วยแท็กซี่
แสงไฟจากรถที่กำลังสวนมาทำให้ผมเริ่มมองไม่เห็นแสงบนท้องฟ้าแล้ว
ผมทอดสายตาออกไปยังนอกตัวรถอีกครั้งหลังจากเขานำผมออกมาห่างจากแอร์พอท
ระยะห่างระหว่างเราค่อยๆ มากขึ้น
และอีกไม่นานมันจะมากขึ้นกว่านี้เป็นหลายแสนเท่า
ไม่ได้สนใจว่าเพลงที่กำลังเปิดอยู่ในตอนนี้เป็นเพลงอะไร
ของใคร และเปิดทำไม  รู้แต่เพียงว่า ทำนองของมันเข้ากับชีวิตของกรูตอนนี้เป็นไหนๆ

*
*
**
“ท่านผู้โดยสารโปรดแซบ
……………………………………………..
………………………………………………….
…………………………………………….
……………………………………….
บลา บาล บาล บาล ” เสียงจากเจ้าหน้าที่ของแอร์พอท
ผมคิดถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไปไม่ถึง15นาทีครับ
เสียงประกาศครั้งแรกจากทางสนามบินบอกให้รู้ว่าผู้โดยสารที่กำลังจะเดินทางเตรียมตัวขึ้นเครื่อง
“ตรวจเอกสารเรียบร้อยแล้วนะลูก” เสียงจากหม่อนย่า
“ครับคุณย่า”
“ดีแล้วจ๊า  จะไม่ได้มีปัญหาทีหลัง”
สิ่งที่ผมอยากบอกมันเหมือนคุณย่าทุกอย่างอย่าง ผมจึงไม่จำเป็นต้องพูดซ้ำ
เพราะท่านพูดแทนผมแล้ว
“ไปถึงแล้วโทรบอกม๊าด้วยนะลูก” 
“ครับม๊า”
“มา... ให้ม๊ากอดหน่อยลูก” คนเป็นแม่เสียงสั่นเครือไม่รู้ว่าเพราะดีใจหรือว่าเสียใจครับ
ที่ลูกกำลังจะไปตามที่เขาต้องการ
ไอ้ลุงมันไหว้ม๊ามันครับก่อนที่จะกอดกันกลม
ส่วนป๊ามันก็ยืนอยู่ข้างๆไม่ได้ห่างไปไหน
มันกอดม๊ามันอยู่นานครับ  ผมพลอยน้ำตาซึมไปด้วยเลย
ไม่รู้สิครับ การแสดงออกของความรักแบบนี้มันทำให้ผมตื้นตันใจได้เสมอ
ถึงจะเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ผมกับแม่ก็ตาม
“เดินทางปลอดภัยนะลูก”
“ครับป๊า”
“อย่าลืมโทรหาพี่เราด้วย เดี๋ยวพี่เขาเป็นห่วง”
“ครับ” ตามด้วยการสวมกอดอีกครั้งครับ ในแบบที่ผู้ชายเขาทำกัน
มันอาจดูไม่อ่อนโยนเหมือนกับที่มันเพิ่งไปทำกับม๊า
แต่มันเต็มไปด้วยความเข้มแข็งและหนักแน่นที่มีในผู้ชาย
อย่างคนสวยและรวยมากเช่นผมไม่สามารถมีได้ 5555
“มาเจ้ากอล์ฟมาให้ย่ากอดหน่อยลูก”
มันได้ยินแบบนั้นไม่ช้าครับที่จะถลาตัวเข้าไปหาย่าผู้เปิดอ้าอ้อมกอดไว้แล้ว
แล้วดาราเจ้าบทบาทอย่างผมจะเหลือเหรอครับ
ตื้นตันใจเป็น10เท่า....น้ำตาไหลพรากๆๆนะสิ
“มาปอร์”
ผมไม่แน่ใจความหมายที่คุณย่าพูดครับ เพราะผมมัวแต่ปาดน้ำตานั่นอยู่
“มาให้ย่ากอดหน่อยลูก” คุณย่าท่านยืนยันในสิ่งที่ท่านต้องการครับ…อีกครั้ง
ผมยกมือปาดน้ำตาอีกข้างที่เหลือ.............. ใครจะว่าสวยอ่อนแอก็ยอม
ไหล่ซ้ายของคุณย่าไอ้ลุงจอง
และไหล่ขวาเหมยลี่จอง5555
“เดินทางโดยปลอดภัยนะลูก”
“ครับคุณย่า”
“ตั้งใจเรียนละ อย่าทำให้พ่อแม่ผิดหวัง”คำสอนจากผู้ใหญ่ทำให้บรรยากาศดูคลังไปทั่วบริเวณ
“ครับคุณย่า” เสียงไอ้ลุงลอยมาให้ผมได้ยินจากไหล่อีกฟากของคุณย่าครับ…มันก็ร้องไห้เล็ก ๆ เช่นกันกับผม
มือของไอ้ลุงที่กอดอยู่กับคุณย่าได้เปลี่ยนมาเป็นโอบที่แผ่นหลังผมแทนครับ
มันเป็นความรู้สึกที่เศร้านะครับ แต่อบอุ่น
เราใช้เวลาอยู่นานบนไหล่ที่อบอุ่นคุณย่าครับ
จนผมรู้สึกว่าไหล่ท่านจะเต็มไปด้วยน้ำตาของผมซะแล้ว
ผมปาดน้ำตาอีกครั้ง หลังจากที่ดึงหน้าที่กำลังซบไหล่คุณย่าออก
“ไม่ต้องร้องลูก เดี๋ยวเจ้ากอล์ฟมันก็กลับมา อยู่รอมันกับย่านะลูก”
“ครับ” คำตอบผมนั่นหมายถึงช่วงเวลาที่ไอ้ลุงไม่อยู่ ผมต้องอาศัยอยู่ที่บ้านทรายทองแห่งนี้เช่นเดิมครับ
“อย่าทำให้ปอร์เสียใจนะลูก”
มันหันมามองผมครับโดยที่มือมันยังโอบที่แผ่นหลังผมอยู่
“ครับคุณย่า”
ผมแหงนหน้าขึ้นไปมองมันครับ แต่ต้องรีบหลบหน้ามันเพราะไม่อยากให้มันเห็นว่าผมเศร้าแค่ไหนที่มันต้องไป
“มา ...ดูสิ     เสื้อหยับหมดแล้ว” พูดเสร็จผมก็เอื้อมมือไปที่เสื้อตัวนอกของมันครับ
ทำเป็นจับนั่นจัดนี่ เพื่อมันจะได้ไม่ต้องสนใจในสิ่งที่ผมแสดงออกไป
มือผมยังวนเวียนอยู่ที่เสื้อผ้ามันอยู่นาน
ไม่ได้สนใจสายตาของ ป๊าและม๊าเลยครับ
ต่อให้คนทั้งสนามบินหันมามองผมอย่างพร้อมเพียงกัน
เพราะตอนนี้ผมไม่อายแล้ว
คนที่ผมรักกำลังจะไป นี้คือสิ่งที่ผมแคร์
“ไปเถอะลูก  ได้เวลาแล้ว”

*
*
*
*
“ท่านผู้โดยสารโปรดแซบ” เสียงนั่นมันย้ำเตือนให้เจ็บปวดอีกครั้ง
คุณเป็นไหมครับการที่อยากกอดแต่กับไม่กล้า
หรือถ้ากล้า กับไม่ใช่เวลาที่เราสามารถแสดงออกได้
ครับใช่ตอนนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นที่ผม ครับ เพราะผมบอกแล้วนาทีนี้ผมไม่อายแล้ว
แต่มันเป็นที่ไอ้ลุงที่แสนดีของคนอ่านครับ
มันมองตาผมตลอดเวลาที่ผมจัดเสื้อผ้าให้มัน
“ไปเถอะลูก  ได้เวลาแล้ว ” คุณย่าย้ำอีกครั้ง
ตอนนี้ใจผมเต้นรัวแล้วครับ สมองไม่ทำงานแล้ว
สิ่งที่คิดได้ในตอนนี้คืออย่าปล่อยเขาไป
อย่าปล่อยเขาไปจากตรงนี้ ถ้าไม่อยากเสียเขาตลอดกาล
อย่าปล่อยเขาไปนะ ไอ้ปอร์  อย่าปล่อยเขาไปถ้านายไม่อยากเสียเขา
เสียงนั่นมันก้องในหูผม
ผมเปลี่ยนจากมือที่กำลังจัดเสื้อมันอยู่เข้าสวมกอดมันให้แน่นสุดแรงเกิดครับ
“เรารักนาย   เรารักนาย ได้ยินไหม  กอล์ฟเรารักนาย”
ยิ่งผมตะโกนเสียงดังแค่ไหน แรงกอดที่ผมมีให้มันยิ่งแน่นขึ้นครับ
แต่มันก็ไม่ได้แสดงออกมาว่ามันทนไม่ได้เลยกับแรงกอดของผม
มันกอดผมตอบอย่างไม่ช้าที่จะทำ
“ผมไม่ต่างจากคุณเลยครับปอร์ ผมไม่ต่างจากคุณเลยครับ”
และ มันกอดผมแน่นมากกว่าผมเสียอีกครับ
เวลาผ่านไป
นานแค่ไหนไม่รู้ครับ เพราะในหูผมไม่ได้ยินเสียงอะไรแล้ว
“ไปเถอะลูก” เสียงกระซิบที่สั่นเครือจากผู้ที่เป็นย่าลอยมาจากด้านข้าง..ครับคุณย่าท่านร้องไห้
มันเป็นเสียงแห่งความเสียใจที่แสดงให้เรารู้ว่าท่านเสียใจแค่ไหน
แต่สำหรับผมมันกับเป็นคำพิพากษาสุดท้ายที่แฝงด้วยความโหดร้าย ที่ทำให้เราต้องจากกัน
เราผละร่างออกจากกันอีกครั้ง  และมันเป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้ใกล้ชิดกันมากที่สุด
ก่อนที่มันจะตัดใจไม่มองหน้าใครเลย  แม้แต่คุณย่า  ป๊า ม๊า  หรือแม้กระทั้งผม
แล้วเดินหายไปต่อหน้าต่อตาของเราทุกคน  อย่างไม่คิดจะหันหลังกลับมา
กรี๊ดสวยทนไม่ไหวแล้วนะ555

*
*
*
*
**
เจ้ารถแท็กซี่ยังทะยานสู้จุดหมายที่ผมต้องการไปครับ
ภาพที่สนานบินหายไปในอากาศครับ
เมื่อผมหยิบมือถือขึ้นมาเปิดในโหมดข้อความครับ
 Por I am leaving u

ข้อความจากไอ้ลุง
กรูรู้แล้ว มึงจะตอกย้ำกรูไปถึงไหน
ผมผิดแล้วเปิดข้อความของไอ้ลุงหลาย10รอบ
อ่านข้อความเดิมๆ ซ้ำๆ   อยู่แบบนั้น

Por I am leaving u
Por I am leaving u
Por I am leaving u

ถึงจะอ่านกี่ครั้ง มันก็ยังเป็นเหมือนเดิมครับ
คือมันกำลังจะจากไปนั่นเอง
ผมเปิดประตูบ้านด้วยกิริยาที่เข้าโหมด
หมดอาลัยตายอยากในชีวิต แทบไม่มีเรี่ยวแรงจะถือกุญแจดอกเล็กๆ ไว้ในมือ
แต่ยังไงชีวิตเราก็ต้องดำเนินไป...ไม่มีเขาอยู่เราคงไม่ตาย
แค่ตอนนี้มันเกือบเท่านั้นเอง55555
ว่าแล้วผมก็เข้ามาอยู่ในบ้านจนได้ครับ  บนห้องนอนผม
ผมเปิดหน้าต่างออกรับลมหลังบ้านครับ ถึงมันจะไม่สวยเท่ากับบ้านคุณย่าก็ตาม
แต่มันก็คงพอเห็นอะไรสวยๆบ้างในคืนนี้
เสียงมือถือผมดังขึ้น
ไอ้ลุงโทรมา  ผมช่างใจหลายครั้งว่าจะรับหรือไม่รับดี
เพราะถ้ารับ มันก็คงเศร้าอยู่แบบนั้นทั้งคนอยู่และคนจะไป
แต่ถ้าไม่รับ คนที่กำลังจะไป กับกลายว่ากำลังจะตายแทน
แล้วมันก็เข้าสู่โหมดมิสคอลหลายๆครั้ง
*
*
*
ปอร์ครับ รับสายผมได้ไหม
*

*
ข้อความสุดท้ายครับ
และผมเลือกที่จะรับสายครับหลังจากที่ได้รับข้อความ
แต่การที่ผมรับสายนั้น กับไม่มีคำพูดใดๆจากเราสองคนเลย
มีเพียงเสียงเงียบที่ได้ยินแม้กระทั้งลมหายใจของอีกฝ่าย
“ปอร์ครับ”ความอ่อนโอนของมันส่งผ่านมากับคำพูดเสมอครับแม้กระทั้งตอนนี้
“รอผมนะครับ  รอผมนะครับ”
ผมอยากตอบมันไปว่า   ครับ  แต่ผมพูดไม่ออกครับ มันจุกเกินกว่าที่จะพูดออกไปได้
“ผมต้องไปละ    ผมรักคุณนะครับ”
“เราก็รักนาย” ผมพูดครับ แต่มันคงไม่ได้ยิน เพราะมันวางไปก่อนที่ผมจะพูด
ความเจ็บปวดและความเสียใจทำไมมันมากมายขนาดนี้ครับ
ทั้งๆที่เรารู้ว่ามันไม่ได้ได้จากไปเป็น10ปี  นี่มันแค่ปีเดียว
แต่ทำไมมันถึงหนักหนาสาหัตขนาดนี้
คงเป็นเพราะเรารักกันมาก
ความเสียใจจึงมากตาม
*
*
*
ดาวจากท้องฟ้ายังคงกระพริบบอกตำแหน่งให้คนมองได้ทราบ
ถึงแม้จะเป็นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมอกควันก็ตาม
ผมยังยืนอยู่ริมหน้าต่างรออะไรสักอย่างให้ปรากฏบนยังท้องฟ้านั้น
เปล่าครับ  มันคงไม่ใช่ดาวยูเรนัส ดาวเสาร์ หรือดาวอะไรต่าง ๆ
เวลาผ่านไป
*
*
*
ผมไม่รู้สึกเหนื่อยเลยที่จะยืนอยู่แบบนี้
และแล้ว เสียงที่ผมรอคอยๆก็มาจริงๆ ครับ
มันค่อยๆ ดังขึ้นเรื่อย ๆแสงสว่างนั่นมันก็ชัดเจนขึ้น
จนผมมองเห็นชัดเจนจากตรงที่ผมยืน
ผมแหงนมอง สายตาจดจ่ออยู่ที่ไฟกระพริบเป็นระยะๆนั่น
จนมันหายไปกับความมืดบนท้องฟ้า
ผมไม่รู้หรอกนะครับว่า บนนั้น มันมีคนที่ผมรอส่งเขาอยู่หรือเปล่า
ผมไม่รู้หรอกนะครับว่า  เขาจะรู้ไหมว่าผมกำลังเฝ้ามองเขาอยู่จากข้างล่าง
ที่ดูจะเป็นที่ๆเหมาะกับผมเหลือเกิน
แต่ตอนนี้สิ่งที่ผมรู้คือ ผมจะรอเขาอยู่ตรงนี้ล่ะ รอเขาอยู่ยังข้างล่าง
รอให้วันนึงผ่านไปเรื่อย ๆ
จากวันหนึ่ง เป็นสองวัน
จากสองวันเป็นสามวัน
*
*
*
จนวันนั้นเป็นวันที่ 365
ผมจะยังรอไอ้ลุง รอวันที่มันกลับมา
กลับมาเป็นคุณสามีของหนูปอร์ผู้สวยและรวยมากเพียงผู้เดียว5555555





ปล.วันนี้ลงเร็วกว่าปกติครับ5555
เพราะน้องปอร์ผู้สวยและรวยมากจะเดินทางพรุ่งนี้เช้า
คราวนี้คงไม่ไปหลายวันครับ
คิดถึงกันบ้างนะครับ
จุบจุบ ด๊วบดวบ  แลกลิ้น

[mecon]

 
****

  อิลุงของคนอ่าน โกอินเตอร์แล้ว เฮ้ออออออ
ซึ้งเป็นที่สุดต่างคนต่างก็รักกันม๊ากมากไม่เคยไกลกันเลยค.ผูกพันสินะ
เป็นยาพิษที่แสนร้ายกาจ  กลับมาไวไวนะอิลุง 

+1 จัดให้คนสวยและรวยมากคะ  เดินทางปลอดภัยนะคะ

[nirun4]

รีบกลับมาลงนะครับ 

[POR_KA_DUN]

รีบกลับมาลงนะครับ 

จ๊ากเพิ่งลงได้2 นาทีเองนะ 555

[sek-sy]

รอการกลับมาของลุงกอล์ฟ
มาต่อเร็วๆนะ
 

[Huo_To]

    ลุงไปแล้ว  เศร้าอ่ะ อ่านแล้วน้ำตาซึมสงสารเหมยลี่ที่สุด

แต่ว่า พอเจออันนี้เข้าไป   ผมจะยังรอไอ้ลุง รอวันที่มันกลับมา 
กลับมาเป็นคุณสามีของหนูปอร์ผู้สวยละรวยมากเพียงผู้เดียว5555555  น้ำตาทะลัก   

ปล. เฟสบุคก็เล่นควิคแบบทดสอบตามหลานๆ เอ้ย น้อง เค้าทำกันมาแล้วน่ะค่ะ ขำๆ
แล้วก็อัพรูปของกิน รูปวันเกิดลูกหลานไปตามประสา  เง้อออ เขียนไปแล้วขี้เกียจลบ

พรุ่งนี้เดินทางปลอดภัยนะครับ 

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

สวยมาก

ตอนเดินออกจากแอร์พอร์ต

[POR_KA_DUN]

   ลุงไปแล้ว  เศร้าอ่ะ อ่านแล้วน้ำตาซึมสงสารเหมยลี่ที่สุด

แต่ว่า พอเจออันนี้เข้าไป   ผมจะยังรอไอ้ลุง รอวันที่มันกลับมา 
กลับมาเป็นคุณสามีของหนูปอร์ผู้สวยละรวยมากเพียงผู้เดียว5555555  น้ำตาทะลัก   

ปล. เฟสบุคก็เล่นควิคแบบทดสอบตามหลานๆ เอ้ย น้อง เค้าทำกันมาแล้วน่ะค่ะ ขำๆ
แล้วก็อัพรูปของกิน รูปวันเกิดลูกหลานไปตามประสา  เง้อออ เขียนไปแล้วขี้เกียจลบ

พรุ่งนี้เดินทางปลอดภัยนะครับ 

ตกลงเพศไหนครับแน่ครับ55555
หนูปอร์ไม่แน่ใจ เดี๋ยวครับ เดี๋ยวค่ะ 555
ยืนยันความสวยหน่อยครับ555

[HydrA]

เศร้าอ่ะการจากลานี่มันเศร้าจริงๆ
แต่สุดสวยไม่เป็นไรนะ ระหว่างที่
รอสุดสวยก้อไปเสริมความงามเพิ่ม
ไว้รอต้อนรับลุงเนอะ

[RAKDEK_KA]

เดินทางดีๆๆล่ะ "คนสวยและรวยมาก" 

   

[astral]

รีบไปรีบกลับนะ 365 วัน คนอ่านจะได้อ่านมหากาพย์ 365 ตอนรึเปล่า 

คนสวยและรวยมากรีบกลับมานะ 

[subaru]

คนสวยและรวยมากเดินทางปลอดภัยนะค่ะ

[StillLoveThem]

...1 ปีที่รอคอย......เศร้าจัง ที่สนามบิน...
...คุณย่าน่ารักเนอะ..อย่าทำให้ปอร์ผิดหวังนะ..หายากนะจ๊ะ..คุณนายบ้านทรายทอง

[littlepretty]

อยากเข้าไปกอด:กอด1: ด้วยคนจัง


คุณย่าน่ารักมากๆๆ


1 ปี นี้ปอร์สุดสวยจะเป็นอย่างไร

ติตตามอ่านกันต่อไป มาต่อเร็วๆๆน้าาาาาาาาาาาาาาาา

[Ak@tsuKII]

ลุงอย่าวอกแวกนะ

อย่าลืม

ทางนี้สวยรออยู่


 

[luvY]

1 ปีที่สวยและรวยมาก รอลุงกอล์ฟกลับมา
หวังว่าคงไม่มีเหตุอะไรทำให้ความรักทั้งสองสั่นคลอนนะคะ

[chatkub]

จะเกิดไรขึ้นไหมนี้

[a_tapha]

รอ  ร๊อ  รอ


 

[j4c9y]

เศร้าครับ

เศร้า

แต่อย่าลืมกันนะครับ

[BeeRY]

พี่ปอร์ที่สวยและรวยมากคร้า...
น้องว่าปีนึงมันแปบเดียวเองนะ 
เนี่ยสิ้นปีอีกแระ  เพิ่งเปลี่ยนปฏิทินไปหยกๆ
ทนๆๆรอพี่ลุงกอล์ฟเค้าหน่อยแระกาน

แต่อ่านทีไร  ปรับโหมดไม่ถูกซะที  ไม่รู้จะเศร้าหรือจะฮา
ไม่รู้เป็นเพราะหนูสวยและรวยมากเหมือนพี่ปอร์หรือเปล่านะ หุหุ

[pukpra]

 :monkeysad:อ่านแล้วก็ต้องถือทิชชู่เลยทีเดียว
เวลา 1 ปี สู้ต่อไปนะทาเคชิ! เอ้ย น้องปอร์คนสวย รอวันที่จะได้เจอคนที่เรารักอีกครั้ง