หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[||toxic-love||]

ม่ายด้ายมาอ่ายซะนาน

ชอบบ บ

เอิ๊กๆๆ ๆ

[minmin_chingching]

เราโหวตให้สุดสวยแล้วนะจ๊ะ
รีบมาต่อนะ คิดถึงน้องปอร์

[leogemini]

ฮา และเศร้า เหมือนเดิม


ไม่ชอบการจากลาใด ๆ


แต่มันก้อเข้าในชีวิตเสมอ


เชียร์ความรักระหว่างปอร์กะลุงต่อปายยยยย


ถ้าเวลาเหลือเจอแรดนนท์โดยบังเอิญบ้างก้อได้นะครับ อยากรู้ความเป็นไป


ฮ่า ๆ

 

[pu4755]

คนสวยมาต่อเร็ว ๆ นะ 

[RAKDEK_KA]

รอคนสวย   ไม่สร่าง 

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

เพิ่งมาอ่านค่ะคนน่ารัก      ติดตามนะเคอะ 


โอ๊ยยยยยยย~ อ่านแล้วน้ำลายจะไหล...   

ช่วงกินเจซะด้วยยยย แม้อยากกินแค่ไหนก็กินม่ายด้ายยย   

[mma419109]

        ลุงกอล์ฟอย่าลืมเอาน้องปอร์ใส่กระเป๋าไปด้วยนะ ของสำคัญ
 ห้ามลืมเป็นอันขาด

         คนสวยเดินสายบ่อยๆรักษาสุขภาพด้วย รักนะตะเอง

[tanutchai]

ต่อด่วนคราบห้ามลืมเป็นอันขาด

[bluesky]

   มารอคนสวย...

[POR_KA_DUN]

กลับมาแล้วครับ
หลังจากที่หายไป1 อาทิตย์เต็มๆ
คิดถึงกันบ้างไหม
ช่วงนี้เชียงใหม่ยังกะภาคใต้ ฝนตกบ่อยมากครับ
ตกแล้วก็สลับกับแดด ครับ  ปรับตัวแทบไม่ถูก
พอตกเย็นๆ คนรถขับเอาไปทิ้งไว้แถว หน้ากาดสวนแก้ว
นั่งงงอยู่นานว่าเขาเอากรูมาทิ้งไว้แล้วกรูจะไปไหนกันดีละนี่
นั่งอยู่บนบันใดทางขึ้นห้าง
มองคนเดินไปมา บ้างก็จัดของเตรียมขายช่วงเย็นๆ
บ้างก็นั่งกินข้าวที่เขาวางขายหน้าห้าง
สายตาเหลือบไปมองอะไรขาวๆ ลอยขึ้นจากอะไรที่เขียว ๆสีเข้ม
เลยถามคนแถวนั้นว่าตรงนั้นเขาเรียกว่าอะไร
คำตอบที่ได้คือ ดอยสุเทพ

ความจำต่างๆ ในช่วงนั้นกลับมาอีกครั้ง
กลับมาเร็วกว่าสิ่งที่จะเขียนตอนต่อๆ ไปเสียอีกครับ555
สองเท้าก็ก้าวต่อไปเรือ่ยๆ

แต่เชื่อเถอะครับ เดินด้วยท้าวคงไม่ถึงแน่ๆ
แต่ทำไงได้ สมองมันสั่งให้สองเท้าก้าวนี่ครับ
แต่แล้วเดินไปได้สักพักก็ตัดสินใจเดินกลับมา
ยังที่เดิมครับและมานั่งลงตรงที่ๆเดิมที่เคยนั่ง
ตอนนี้ท้องฟ้ามืดแล้ว
คนเริ่มเดินเลือกซื้อของกันมากแล้ว
ไฟตามท้องถนนยามกลางคืน ทำให้หน้ากาดสวยแก้วสวยเชียว
นั่งอยู่สักพัก คนรถก็มารับกลับยังโรงแรม
กลับไปคิดถึงอะไรต่อมิอะไรที่เกิดขึ้นที่เชียงใหม่
ภายในห้องเล็กๆ ของโรงแรม
และที่ทำให้ความทรงจำในวันนั้นกลับคืนมาเร็วมากยิ่งขึ้นคือ ข้างๆ
มันคือโรงแรม โลตัสปางสวนแก้ว ที่ๆ เราสองคนเคย.............

[luvY]

 
จิ้มสุดสวย
รอนะคะ

มันคือโรงแรม โลตัสปางสวนแก้ว ที่ๆ เราสองคนเคย.............

รีบมาเฉลยนะคะ ..เคย..อาราย  

[gboy]

สุดสวยกับมาแล้ว
 
มารอๆ

[pu4755]

มารอนะจ๊ะ   

[4559]

เอาใจช่วย

[pay-it-forward]

สวยมาแล้วๆ
ออนทัวร์เป็นไงบ้าง เหนื่อยมั้ยจ้ะ
พักให้หายเหนื่อยก่อนก็ได้นะ
 

[Huo_To]

ทำไมดอยสุเทพ แล้วเศร้าล่ะ เง้อออ       ปอร์พักผ่อนเยอะ ๆนะ จะได้มาต่ออีกยาว ๆ 

[PeeraDHa]

เฝ้านั่งรอคนสวยจร้า

[koroto]

 

[milphinnejj]

โอ๊ะ .. ว่าจะมาดัน .. แต่เพิ่งจะได้เห็นตัวสีแดงๆที่ทิ้งท้ายไว้อย่างค้างเลยค่า :]
รอพี่ปอร์นะคะ 

[POR_KA_DUN]

ไม่เตียงนอนยวบลงอีกครั้งในมุมของผมเอง...ทำให้ผมรู้ว่าใครคนนั้นข้างผมพยายามที่จะเลื่อนตัวเข้ามาหา
ไอ้ลุงเอื้อมมือมาแตะบนไล่ผมแล้วลูบเบา ๆ เหมือนกำลังขอโทษในสิ่งที่มันขอ
เพราะมันยากเกินกว่าที่ผมจะทำได้
ยากเกินกว่าคนที่แสนธรรมดาอย่างผมไม่แม้แต่จะคิดเลย

*******75**********

ผมหลับทั้งน้ำตาไปตอนไหนนั้นจำแทบไม่ได้
ทราบเพียงแค่ว่าตอนตื่นขึ้นมาผมอยู่ในอ้อมกอดของคนที่กำลังจะจากไปแล้ว ไกลแสนไกล
12  ชั่วโมงเลยนะครับ ถ้าเดินทางโดยเรือบิน.
แต่ถ้าเดินทางด้วยเรือ ไม่รู้กี่ชาติ555
*
*
*
**
****
หลายวันหลังจากวันนั้นครับ     สิ่งที่มันขอผมยังอยู่ในหัวตลอดเวลา
ไม่ว่าจะไปไหน หรือทำอะไร ล้วนแต่ทำให้คิดถึงมัน
สวยสับสน  อลม่านบ้านทรายทองเสียจริง55
เวลาที่มันจะเดินทางก็เข้ามาทีละวัน ทีละสองวัน
เอกสารทุกอย่างเรียบร้อยแล้วครับ
สิ่งจำเป็นที่ต้องใช้ ค่อยๆ ถูกเตรียมทีละอย่าง ๆ จนตอนนี้
เกือบครบแล้วครับ เหลือเพียงอย่างเดียวในสิ่งที่มันต้องการ
คือผมนั่นเอง ยังไม่ได้แพ็คใส่ถุง5555   แต่แล้วมันจะยากซะที่ไหนละ..จริงไหมละครับ
ในเมื่อคำตอบมันมีอยู่ทนโท่แล้ว ว่าไม่... ไม่และก็ไม่ เป็นคำตอบสุดท้าย
และเหมือนมันก็รู้คำตอบอยู่แล้ว จึงไม่ถามอะไรผมอีกเลยหลังจากคืนนั้น
**
*
****
“ครับม๊า”มันกรอกเสียงใส่มือถือหลังจากหลุดจากการจราจรที่ติดขัดในระแวกสีลม
มุ่งตรงไปยังถนนสาทร
“ครับ”
“……………………”
“ครับ”
“……………………”
“ครับม๊า เสร็จแล้วครับ”
“……………………”
“ครับอยู่กับปอร์ครับ….ได้ครับม๊า” แล้วมันก็หันมายิ้มให้ผมอย่างมีเลศนัยหนึ่งที
ผมไม่ได้สนใจอยากจะฟังสนทนาระหว่าง
สองแม่ลูกผูกพันธ์555 หรอกนะครับแต่มันลอยเข้าหูเอง....ช่วยไมได้55
ไม่ได้มีนิสัยสอดรู้สอดเห็นแต่อย่างไร ผมมองออกไปนอกตัวรถแล้วนะครับ555
แต่ก็ช่างเถอะ มันไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายอะไร
เท่าที่จับใจความก็สรุปได้ความว่า….
อะไรดีนะ เล่าดีไหมนี่…55555
*
*
*
*****
ม๊าบอกให้มันกลับบ้านไปค้างกับม๊าบ้าง
ช่วงหลังๆนี้ไม่ค่อยได้กลับไปเลย….มัวแต่งเตรียมงานแต่ง555
เปล่าครับ..เตรียมอย่างอื่นมากกว่า
ไหนก็กำลังจะเดินทางแล้ว... ก่อนไป
ก็ควรทำหน้าที่ลูกชายที่แสนดีให้ท่านบ้างหน่อยเถอะ
ใช่ครับ  มันคงไม่ขัดอะไร ในความปรารถนา เพราะเห็นรับปากม๊ามันตลอดทาง
ที่มันขับรถกลับไปยังบ้านคุณย่า
มันอาจกลับไปทำหน้าที่ลูกที่ดีจริง
แต่มันคงขาดตกบกพร่องในหน้าที่สามีสุดที่รักสำหรับหนูปอร์
และหลานสุดที่รักของคุณย่าและป้านวล
ลองเปรียบเทียบดูสิครับ 3 ต่อ 1  ไม่นับป๊ามันนะครับ555
 อะไรควรทำ อะไรควรปฏิบัติ
และมันควรเลือกอยู่ที่ไหนล่ะจริงไหมครับ
ระหว่างบ้านคุณย่ากับบ้านคุณม๊า555
แสงสว่างจากหลอดไฟ ที่เปิดตลอดทางทำหน้าที่อีกครั้งครับ
รถไอ้ลุงค่อยๆเทียบจอดประตูใหญ่หน้าบ้าน
ผมเปิดประตูรถโดยไม่ต้องเลือกครับว่าจะก้าวขาไหนลงก่อน
หรือรอให้มันมาเปิดให้หรอกครับ  ..สวยข้ามขั้นตอนเลย
วนไปหยิบของที่มันซื้อเพิ่มเติมจากเบาะที่นั่งผู้โดยสารด้านหลัง
มันก็หนักเอาการเหมือนกันครับ
“มาครับผมช่วย” มันพูดครับหลังจากที่เปิดประตูหลังฝั่งคนขับ
ผมสบตามันผ่านแสงไฟสลัวๆ ที่ส่องผ่านมาจากประตูบ้าน
พอให้เห็นว่าของที่มันซื้อมีอะไรบ้าง
ผมส่งของบางชิ้นให้มัน แล้วปิดประตูเดินอ้อมไปทางด้านหลังของตัวรถครับแล้วเดินเข้าไปยังในบ้าน
ตรงขึ้นไปบนห้องทันที
ของในมือผมถูกกองไว้รวมในส่วนที่ถูกจัดเตรียมไว้ก่อนหน้านี้แล้ว
ผมไม่รู้หรอกว่าของในถุงกระดาษนั้นคืออะไร
ครับใช่... มันอาจจะเป็นแค่เสื้อผ้า   กางเกง หรือของใช้ส่วนตัวอื่นๆ
แต่ตอนนี้ มันสามารถทำร้าย ทิ่มแทงความรู้สึกของผมไม่ต่างอะไรกับมีดคมแหลมเลย(คมไหมสำนวน55)
ยิ่งเห็นของที่ถูกเตรียมไว้แล้ว ยิ่งทำให้คมมีดนั้น
กรีดลงลึกเข้าไปอีก เจ็บปวดใจจริง ฮือๆๆๆๆ
ไม่ได้ละก่อนที่ใครจะมาเห็นความอ่อนแอที่เกิดขึ้นกับเจ้าหญิงสาวสุดสวย.สวยสุดๆ
ที่หัวใจกำลังแตกสลายออกเป็นชิ้นเล็กๆ เพราะเจ้าชายรูปงามกำลังจากไป
ผมชิงหยิบผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็วไม่สนใจใคร......ชิงจากใครฟะ555
และห้องตอนนี้ก็มีเพียงกรูเท่านั้นนิ55
งัดออกมาใช้บ้างก็ดีครับ การแสดงที่เรียนมา  เคาะสนิทบ้าง
เช็คดูสิว่าคืนอาจารย์ไปมากแค่ไหนแล้ว
น้ำในอ่างค่อยๆเพิ่มขึ้นทีละนิดๆ จนพอสำหรับใช้แช่ตัวคนนึงเท่านั้น
 ผมค่อยๆ แทรกตัวลงไปรวมกับน้ำอุ่นนั่นทีละน้อยจนในที่สุด
เรา ....ผมกับน้ำอุ่นก็เป็นเนื้อเดียวกันครับ5555
พูดยังกะเหล้ากับเจ้าโซดาเลย
ความอุ่นของน้ำทำให้ความเมื้อนล้าของล่างกายค่อยๆหายไป
แต่สำหรับความเมื่อยล้าของสมองที่คิดอะไรต่อมิอะไรมาเป็นเวลานานนั้น
มันช่วยไม่ได้เลย.... สองตาผมมองไปยังเพดานห้องน้ำที่มีหลอดไฟดวงเดิม
ส่องมายังผม ภาพเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างผมและไอ้ลุงค่อยๆเข้ามาทีละภาพ ๆ
อย่างไม่รู้จักหยุด  จนในบางครั้งภาพเล่านั้นผมแทบจำไม่ได้เลยครับ
ว่าภาพที่เกิดขึ้น นั้นมันเป็นภาพที่เกิดขึ้นแล้วเหรอครับ
ใช่ครับ ผมจินตนาการ ไปยังสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นแล้วครับ
หนึ่งปีที่เราต้องไกลกัน ตอนนั้นอาจไม่ใช่แค่ระยะทาง
มันอาจรวมไปถึงความรู้สึก........
*
*
*
****
หนึ่งปีที่ใครอีกคนเลือกที่จะเดินออกไปหาความก้าวหน้าให้กับชีวิต
หนึ่งปีที่ใครอีกคนยังอีกมุมหนึ่งของโลก
เลือกที่จะเฝ้ารอคอยใครอีกคนที่อยู่อีกมุมหนึ่งของโลกอย่างตั้งใจ......หรือเปล่าวะ555 ....
หรือตอนนั้นจะเป็นเหมือนนกน้อยแสนสวยในกรงทอง
แก้ผมที่ถักเปียเช่นพจมานแล้วทำทรงใหม่ เฉกเช่นทรงเกาหลีที่ได้รับความนิยมในตอนนี้
ออกมาโปรยเสน่ห์  ให้บรรดาชายๆ แถวสีลมและสาทร รวมไปถึงฝั่งธนได้หวั่นไหว ตายตามๆกัน
หลังจากนั้นก็ร้องเพลง sorry sorry (ของ SJ)เสียใจ เสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป
บีบน้ำตาเล็กน้อย555 กล่าวขอโทษบรรดาชายๆเหล่านั้น
พอไอ้ลุงกลับมาค่อย ๆ ถอดวิกกลับมาถักเปียในแบบฉบับพจมานเหมือนเดิม 555
เริศมวกมาก555 แนวคิดนี้ สวยพอเพียง
“ปอร์ครับ” เสียงเรียกจากเจ้าของหัวใจ 555หลังจากที่ประตูถูกเคาะ2-3 ที
จินตนาการอันสุดแสนจะบรรเจิดหายวับไปกับเสียงเรียกนั้นครับ…กรูจะจูบมึงไอ้สามี55
ไอ้ลุงค่อยแง้มประตูเข้ามา ด้วยเนื้อตัวที่พันผ้าขนหนูเพียงผืนเดียว
และแล้ว  จินตนาการของคนอ่านก็สุดแสนจะบรรเจิดเกินความคิดของสวยแล้วครับตอนนี้55
“อ้าว ขึ้นมาแล้วเหรอ”ผมละสายตายจากเพดานไปมองยังไอ้ลุงที่เปิดประตูเข้ามาแล้ว
“ ครับ ”
“ทำไรอยู่ ขึ้นมาช้าจัง”
“คุยกับคุณย่าครับ”
ผมหลับตาลงอีกครั้งเพื่อทำตัวให้ผ่อนคลาย
ยังไม่ทันจะหลับตาลงสนิทแต่อย่างใดครับ
ระบบประสาทที่ทำหน้าที่รับความรู้สึกก็เริ่มทำงานครับ
มันประมวลผลออกมาว่าน้ำอุ่นกำลลังถูกรบกวน แต่ไม่ใช่ผมครับ
ไอ้ลุงค่อยๆแทรกตัวลงในอ่างแรงน้ำที่กระทบขอบอ่าง
ทำให้บางส่วนเอ่อล้นลงไปยังพื้น   ใช่สิครับก็ผมเปิดสำหรับคนเดียวนี่ครับ
“ขอแช่ด้วยคนนะครับ”
มึงมาขอเอาตอนนี้แล้วกรูจะบอกว่าไม่  ได้ยังไงกัน555 จริงไหม
ผมค่อยๆขยับตัวไปยังอีกฝากของอ่างครับถึงจะรู้ว่าคนข้าง ๆ ไม่มีทางแทรกตัวลงไปนอนข้างๆได้เลย
ถ้าไม่นอนตะแคง....55เป็นท่าที่น่ากลัวมากครับดีไม่ดีอาจเกิดการเสียตัวขึ้นมานะสิ….ในอ่างน้ำ
ผมจึงเลือกลุกขึ้นมานั่งในมันได้นอนแช้น้ำบ้าง
โดยมีผมขยับมาอยู่ในหว่างขาของมันแทน555
คนที่สยิวไม่ใช่ผมแล้วครับตอนนี้
จุดยุทธศาสตร์ของไอ้ลุงกำลังโดนผมบุกยึดเป็นเมืองขึ้นของตัวเองแทน
จะบีบก็ตาย...จะคลายก็หน้าแดง555555
ผมวิดน้ำอุ่นขึ้นไปชะโลมบนหน้าอกของมัน ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
สายตาของมันก็ยังจ้องผมอยู่ตลอดเวลาครับ
เวลาแห่งความสุขที่เราจะได้อาบน้ำด้วยกันมันเหลือไม่เท่าไรแล้วครับ
คิดได้แบบนั้นผมก็ทาบตัวลงไปนอนบนตัวมันซะเลย
สองมือมันโอบและกอดผมเข้าหามันอย่างช้าๆ
เสียงน้ำเอ่อล้นจากอ่างมีให้ได้ยินอีกครั้ง
แต่เสียงหัวใจของใครคนนั้นที่ผมอยู่ในอ้อมกอดของเขาดังกว่าเป็นไหนๆ(คมอีกแล้ว)
เวลาเดินไปแค่ไหนไม่รู้ครับ รู้แต่ว่าผมมีความสุขมาก
ในอ้อมกอดของคนรักที่หัวใจกำลังพร่ำบอกว่ารักมากล้นยิ่งกว่าเจ้าน้ำที่กำลังเอ่อล้นลงยังพื้น
“เมื่อยไหม” ผมถามเป็นมารยาท แต่ในใจบอกว่าอยู่นานแบบนี้ได้ไหม
แอส ลอง แอส กู ว้อนท์555
เสียงที่ตอบมาให้ผมทราบกับไม่ใช่เสียง
มันคือแรงน้ำที่กระเพื่อมจากการส่ายหัวของไอ้ลุง
**
*
*
*
*
ผมเดินตามหลังไอ้ลุงเข้าไปยังโต๊ะทานเข้าวครับหลังจากที่เราสองคนลงมาจากห้อง
สิ่งแรกที่ผมได้รับจากคุณย่าคือรอยยิ้มที่เป็นมิตรเช่นเดิม
เป็นยังไงก็เป็นอย่างงั้นครับ
นับวันสวยจะเข้าไปนั้งในใจคุณย่ามากขึ้น ..มากขึ้น…และมากขึ้น ตามลำดับ
“อ้าว”ผมอุทาน
“ขอทานข้าวเย็นด้วยคนนะครับปอร์” เสียงหล่อๆของพี่นพ ขออนุญาตเจ้าของบ้านทรายทองคนใหม่555
ผมยกมือไหว้ญาติฝ่ายสามีทันทีครับ เพราะด้วยต้องรีบทำคะแนน55
“กลับมานานแล้วหรือยังครับพี่นพ” สวยกล่าวทักทายชายใหญ่
เรา4คนสนทนา จิปาฐะกันตามแต่เรื่องที่แต่ละคนอย่างรู้
ประเด็นหลักอยู่ที่ชายกลางครับ กับเรื่องการเตรียมตัวเดินทาง
ส่วนสวยนั่งอ้าปากค้าง ฟังพี่นพเล่าในสิ่งที่พบเจอสมัยที่เรียนอยู่ต่างประเทศครับ
ข้าวแต่ละคำถูกส่งถึงลิ้น จนฟูล(อิ่ม) กัน
แต่บทสนทนาระหว่างหลานๆ กับหม่อมย่ายังไม่ยอมจบครับ
ป้านวลยกจานกับข้าว เตรียมจะล้างครับ โดยมีสวยสลัดตำแหน่งเจ้าขอคนใหม่ของบ้านทรายทอง
ทำหน้าที่เป็นแจ๋วมือวางอันดับหนึ่งแทน555
แต่การสนทนาทุกอย่างผมยังไม่พลาดตามเคยครับ
พี่นพยังเล่าอะไรต่อมิอะไรให้ไอ้ลุงฟังตลอด
ฟังไปช่างเพลินนักแล
ก็ดีครับจะได้เอาไปปรับใช้กัน ถึงจะไปเรียนคนละประเทศก็ตาม
อย่างน้อยมันก็ต่างประเทศคือคือกัน น่าจะใช้ได้บ้าง
“เจ้ากอล์ฟมาช่วยพะยุงย่าไปยังห้องนอนหน่อยลูก ปอร์จ๊า เสร็จงานแล้วตามย่าไปที่ห้องนอนหน่อยนะลูก”
 จบเสียงคุณย่า  หลานสุดที่รักเช่นไอ้ลุง และว่าที่หลานสะใภ้เช่นผมรับคำทันที
เมื่อคุณย่าไปแล้วบทสนทนาในโต๊ะเสวยจบลงเช่นกัน
เหลือทิ้งไว้แค่ผม ป้านวลและพี่ชายใหญ่555
“พี่ช่วยอะไรได้บ้างครับ น้องปอร์”พี่ชายใหญ่เสนอตัวเองช่วย
นี่จาน...นี่ ช้อนด้วย โน้น จานข้าวที่เหลือเอาไปเททิ้ง
ต่อจากนั้นก็มาเช็ดจานแล้วเก็บเข้าที่ให้เรียบร้อยด้วย
ผมออกคำสั่งกับพี่นพครับ  แต่ในใจแทน555
“เสร็จแล้วครับพี่ ขอบคุณครับ จะเดินทางอีกเมื่อไรครับ”
ผมกับพี่นพคุยกันสักพักที่โต๊ะทานข้าวนั้น จนถึงเวลาสนควร
พี่นพก็ขอตัวกลับ ส่วนผมเหรอครับ หนีตามพี่นพกลับไปด้วยเลย555ดีไหมครับ
เมื่อพี่นพกลับไปแล้วผมจึงเดินขึ้นชั้นบนครับ
ประตูห้องคุณย่าแง้มๆอยู่ครับ
คงรู้ว่าผมจะตามขึ้นมาเลยไม่ปิดสะนิท ดีนะไม่มียันต์ แบบนั้นผมเข้าไม่ได้
คงต้องเข้าทางหน้าต่างแทน55
คุณย่านั่งอยู่บนที่นอน หลานชายสุดที่รักใช้สองแขนเกยที่เตียงนอน สองเข่าเหรอครับ วางอยู่บนพื้นห้อง
เสียงสนทนาลอยออกมานอกห้องให้ได้ยินครับ
ผมเดินผ่าประตูบานใหญ่ๆเข้าไปยังฝั่งที่หลานชายสุดที่รักนั่งอยู่ แอนด์ ดู เดอะ เซม
ใกล้ๆไอ้ลุงที่กำลังนั่งอยู่ครับ
“มานั่งข้างบนเถอะจ๊า  พื้นมันเย็นๆ”
“ ครับ” ผมตอบและนั่งลงข้างๆคุณย่าครับ
ส่วนเจ้าสามี ยังนั่งที่เดิมมองผมตาปริบๆ ทำหน้าตากลุ้มกลิ่ม
แฝงไปด้วยแผนร้ายทำลายความสาว อะไรเทือกนั้น55
“ปอร์จ๊า”
“ครับคุณย่า”
“อยากไปกับเจ้ากอล์ฟไหม”
*
*
**
****
และแล้วโลกทั้งโลกก็หยุดหมุน ทันทีครับ
หลังจากสิ่งที่คุณย่าท่านพูดลอยเข้าหูผม
สิ่งที่ผมต้องการในตอนนี้  ไม่ใช่คำตอบ .....ครับ
แต่มันเป็น ยาอม ยาดม ยาหม่องมากกว่าครับ
ช่วย ด้วยสวยจะเป็นลม

แอนด์  วึท วิว อาย ดู เวน มาย ดรีม  คาม  ทรู ?
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ผมออกมาจากห้องคุณย่าตอนไหมยังไม่รู้เลยครับ
รู้แต่ว่าตอนนี้ผมอยู่บนเตียงห้องตัวเองแล้ว..ด้วยความงงงวย
โดยมีไอ้ลุงนอนอยู่ข้างในมุมของมัน
บอกตามตรงนะครับ   ผมดีใจมากที่ท่านให้ความสำคัญกับชีวิตน้อยๆของผม55
ญาติโดยสายเลือดเหรอ....ก็ไม่ใช่
หลานสะใภ้เหรอ  อันนี้เป็นไปได้ครับ 555
คำต่าง ๆ ที่คุณย่าได้พูดกับผม มันทะยอย ดังป๊อบขึ้นในอากาศบริเวณนั้นอีกครั้ง
ผมเริ่มก่ายมือไว้บนหน้าฝาก เหมือนกับคนที่มีปัญหาในชีวิตอีกครั้ง
แต่ต่างกันตรงที่ของผม   ผลของปัญหามันกับเป็นเรื่องดีแทน
แล้วทำไมเมื่อมันเป็นผลดี ผมต้องคิดให้มันปวดหัวด้วยละครับ จริงไหม
สวยสับสนอีกครั้ง  ตอบว่าไป แค่นั้นก็จบ
 แล้วก็เดินทางตามสามีไปยังแดนผู้ดี สวย ๆเชิดๆ ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยดีไหมครับ 555
พอกลับมาก็แต่งงานกัน
เป็นเจ้าของบ้านทรายทองตัวจริงเสียที5555
แต่แล้ว การตัดสินใจไป มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นครับ.. จริงไหม
อย่างแรกละครับ มันยังมีคำถามที่ตอบไม่ได้เหมือนเช่นเคย
ผมเป็นใคร… ใช่ครับ ผมคือนายปอร์
ผมไปเพื่อใคร…
เพื่อตัวเอง  ..เพื่อไอ้ลุง.. หรือเพื่อคำของคุณย่า
หน้าที่แม่บ้าน เหรอ
ผมพยายามที่จะตอบคำถามเหล่านี้
เพราะอะไรเหรอครับ..เพราะผมยังมียางอายพอที่จะทำให้ต่อมเกรงใจทำงานอยู่บ้างนะสิครับ
ช่วยผมด้วย ....ช่วยผมด้วยครับ
ผมควรจะตัดสินใจยังไงดีครับ
ไป  หรือไม่ไปดี
กดโหวตมานะครับ
ใครทายถูก
ผมมีตัวเครื่องบนขาขึ้นให้ครับ555


ปล.มีเวลาหายใจเล็กกน้อยครับ555
เลยต่อให้แล้วนะครับผม
คิดถึงกันบ้างไหมครับ
ส่วนน้องปอร์ เหรอครับ  สุดๆครับ55

[LingNERD*]

 


พี่ปอร์ 555




แล้วไปอ่าน




เดาว่าไป ก๊ากกกกก



ขอตั๋วขาลงด้วยยยยยยยยยยยยยย

[POR_KA_DUN]

พี่ปอร์ 555




แล้วไปอ่าน

 
  จิ้มกลับบ้าง หุหุหุ

 

[LingNERD*]

พี่ปอร์ 555




แล้วไปอ่าน

 
  จิ้มกลับบ้าง หุหุหุ

 

อร๊ายยยย โดนจิ้ม



ฝันหวานครับพี่ปอร์ ง่วงมากแระ เห้อ

[mecon]

 :เฮ้อ: คุณย่าท่านได้ใจโครตๆ ทั้งใจดีและรักหลานทั้งในไส้และนอกไส้
ได้แบบสุดๆจริงๆ  รักคุณย่าจัง ท่านทำทุกอย่างเพื่อหลานชายอันเป็นที่รัก
และหลานคนใหม่ด้วยอ่ะนะ แต่คำถามที่ต้องการคำตอบแบบไวไวควิกเนี่ย
ขอเวลาสวยทำใจก่อนล่ะกัน ไม่ใช่ไม่อยากไปชิมิแต่ด้วยอะไรหลายๆอย่าง
จะตอบไปอย่างใจต้องการแล้วถูกใจซะมี กับตอบไปตามมโนสำนึกและ
ความถูกผิดชอบชั่วดี ก็นะขอสวยคิดให้ผมหงอกเล่นๆก่อนนะคะคุณย่า

  (กิริยาแทนคำว่า "กด")โหวตตามใจคนอ่านแน่นอนคะ
ตอบ เซย์  เยสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสไปเลยโลด
ไม่ต้องคิดถึงอะไรทั้งสิ้น ในเมื่อโอกาสมาก็คว้าไว้ ถึงเส้นทางนี้
จะเปิดต้อนรับสวยด้วยรองเท้าแก้วเปิดบนพรมแดงโรยด้วยกลีบกุหลาบเลิศๆแล้ว
ไม่ต้องเสียหยาดเหงื่อแรงงานแลกมา แต่เสียน้ำตาไปหลายปี๊บก็นะ เก็บเสื้อผ้า
ยัดใส่กระเป๋าตามซะมีไปเลยคะ ถ้าตอบ โนวววววววววววววววววววว
คนอ่านไม่อยากเห็ฯอิลุงสำลักน้ำตาตาย คนหน้าตาดีไม่เหมาะกับน้ำตานะคะ
คนอ่านโอ๋ๆๆๆอิลุง นิ่งเตะๆๆๆๆ

ปล.คิดฮอดดดดดดดดดดดดคนสวยคือกันนะคะ
  บวกให้สวยคะ
  :จุ๊บๆ: อิลุง เป็นการส่วนตัวคะ

[shiro_niji]

ไปจริงหรออออออออ

[DexTunG]

เพื่อความสุข และ เพื่อคนที่เรารัก




จะตัดสินใจอย่างไรก็อยู่ที่ใจเรา



       

[BeeRY]

แม้จะตัดสินใจยังไง...
ก็อยากให้พี่ปอร์มีความสุขค่ะ 

แต่ตอนนี้หนูเศร้ามากเลยยยยย
งานรุมสุมทรวงงงงง แง้

[gboy]

ขอโหวตว่าสุดสวยไม่ไป

 

[potery]

ขอโหวตว่า ไม่ไป 

[nbee]

คิดว่าปอร์คงไม่ไปอ่ะ

อยู่ที่นี่แปลงกายจีบหนุ่มไปเรื่อยๆนั่นล่ะ