หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[yowyow]

 

[SecondaryTrauma]

อุ้ย นุ้งปอร์ Still งอล

ใช่ซี๊ เป็นนางฟ้านี่ ต้องเชิดใช่ม่ะ เพราะสวย เลยต้องไว้ตัว ไว้ศักดิ์ศรี
ไฉนเลยจะยอมแบ่งปันสมบัติของหวงให้ใคร

ดีนะ ที่สวยยังไม่เสียเอกราชให้ มิอย่างนั้นได้ชีช้ำกระหล่ำปีมากกว่านี้แน่
อดทนอีกนิดนะสวย

ถอยหลังให้กับสัมพันธภาพเพียงชั่วครู่ แต่ไม่ถึงกับ Break down relationship ใช่ม๊า


ส่วนไอ้ลุงนี่ก็ซื่อและบื้อได้อีก
เฮ้อ! สงสัยงานนี้ต้องสอนวิทยายุทธกันซะบ้างแล้ว
(อืมมม พี่ๆ ป้าๆ พยักหน้าเห็นด้วยกันเป็นทิวแถว)

อย่ากระนั้นเลย ว่าแล้วก็เสียสละ (ปวารณาตัว) เป็นครู
ยอมให้ไอ้ลุงขึ้นครู 555 ซร๊วบบบบบบ (ปาดน้ำลาย)

ชัดเจนหน่อย ไอ้ลุง เดี๋ยวแฟนคลับไม่ปลื้ม


ILFC (แฟนคลับไอ้ลุง)

[artkung]

มันต้องอย่างนี้ครับพี่ปอร์

เราควรมีสิทธิ์เรียกร้องบ้าง

ไม่งั้น เค้าจะคิดว่า จะทำอะไรก็ได้ ยังไงเราก็คงไม่คิดมาก

สู้ๆ นะครับ



แล้วมาต่อไวๆ นะครับ 

[GAZESL]

อุ๊ สวยเด็ดขาด!!
แต่ 1 ปี คนอ่านรอไม่ไหวอ่ะค่ะปอร์
ลุงกอล์ฟรีบเคลียร์ตัวเองด่วนนนน!!!

[~NeMeSiS_PURE~]

มันคงมีปมอะไรซักอย่างอยู่ละมั้งเนี่ย  ถึงทำให้พี่ลุงเป็นแบบนี้

รีบแก้ด่วนเลยนะพี่ลุง  เอาใจช่วย อิอิ 

[bixzz]

  เอาใจช่วยให้ลุงกอล์ฟเคลียร์ตัวเองให้ได้เร็วๆ นะครับ

[pongsj]

แบบนี้ลุง ต้องรีบแล้วแหละ จาก 1 ปี จะได้ร่นลงมา

[HydrA]

ลุงเด็ดขาดอ่ะคำนี้อ่ะรู้จักเอา
มาใช้บ้าง

[pukpra]

อยากรู้จริง ๆ ทำไมลุงถึงได้เกรงใจคนที่คุณก็รู้ว่าใคร (ไม่อยากเรียกชื่อ 555) ขนาดนั้นเนี่ยะ
อ่านตอนนี้ก็รู้สึกโหว๋ง ๆ นะ สงสารทั้งคนสวย สงสารทั้งลุง หวังว่าลุงจะกลับมาหาคนสวยไว ๆ น้า

[maxtorpis]

 

[mecon]

ดึกแล้วนะคะ น้องลุง ดื่มวีต้าร์แล้วไปนอนกันดีกว่าเนอะๆๆๆๆ
คืนนี้ต้องฝันดีแน่ๆเลยนะคะเพราะว่ายามหลับ นางฟ้าที่ไหนก็ตามมาหลอกหลอนเราสองมิได้ 
อิป้าแปะยันต์กันนางฟ้าไว้ที่ห้อง 

[kunkai]

รอข่าวจากสวย
มารายงานข่าวด้วยค้าบ
รักสวย.....เชียว์สวย
หมั่นไส้ไอ้พี่ลุง

ไม่แลกลิ้น    ยังไม่ได้แปรงฟัน
ขอหอมแก้มแทน
จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ

[ranaways]

จะรอได้ไหมเนี่ยยยยยยยยยย

[broke-back]

วันนี้ต้องได้อ่าน yes!!!! 

  แลกลิ้นกันนะ คนสวย

[patee]

ทำไมต้องเว้นที่ว่างไว้เยอะด้วยละปอร์

นึกว่ามีต่อทุกที

[pay-it-forward]

น้องปอร์ทำถูกแล้วล่ะ
ถ้าน้องลุงไม่เคลียร์ตัวเองซะที
คบกันไปเรื่อยๆทนกันไปแบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ

สุดสวยมาต่อบ่อยๆนะ
 

[4559]

ดีแล้วปอร์

เห็นด้วยอย่างยื่ง

10คะแนนบวกเลย

555+

[POR_KA_DUN]

 
ขอบคุณสำหรับเม้นท์ทุกเม้นท์นะครับ
ที่ทั้งให้กำลังใจผมและไอ้ลุงนะครับ
คืนนี้จะมาต่อให้ตอนที่46
กำลังจะเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ555
ใครมีเสื่อก็มาปูเสื่อรอ
ใครมีตำปลาร้าก็นำมาจกรอ
หรือมีหมาก พลูก็นำมา
ร่วมวงนั่งเสื่อกินหมาก กินส้มตำปลาร้ากัน555
ปล. แลกลิ้นกับรีล่าง

v
v
v
v
 

[Medicine]

จิ้มพี่ปอ

ฝุ่นมารอ

[dekgayray]

เอิ้กๆๆๆๆๆๆ....หลังจากอ่านมานานนนนนนนนนนน....ขอเม้นบ้าง....รอตอนต่อไป.....เอาเสื่อมาปูนอนรอ....อุอุ

[luvY]

มารอสุดสวยด้วยคนค่ะ

 

[~NeMeSiS_PURE~]

มีปลาร้าสับกับข้าวเหนียวมาจกรอ  

[kunkai]

ปูเสื่อ
มีข้าวนึ่งกะไส้อั่ว
แถมแคบหมูกะน้ำพริกหนุ่ม
ปั้นจิ้มๆ
พร้อมแล้วค้าบ..........

[SecondaryTrauma]

ช้ า น นั่ ง ต ก ป ล า อ ยู่ ริ ม ต ลิ่ ง

แ ป ล ก ใ จ เ สี ย จ ริ ง ลุ ง ไ ม่ กิ น เ ห ยื่ อ

ต บ น น ท์ อ ยู่ น า น จ น ฉั น นึ ก เ บื่ อ

ลุ ง ไ ม่ กิ น เ ห ยื่ อ น่ า แ ป ล ก ใ จ

 

[broke-back]

มาแต่หัว....ตัวยังไม่มา

รอนะคร้าบบบ ปอร์จ๋วย
 

[POR_KA_DUN]

 
 
ถึงพรุ่งนี้เราจะไม่รู้จักกัน แต่มันเป็นเพียงสิ่งที่เราสมมติขึ้น เชื่อเถอะครับ ว่าผมยังอยากเข้าไปหาไอ้ลุงแทบขาดใจ
ถึงแม้ 1 อาทิตย์ที่มันแสนจะยาวนานกับเวลาที่เดินช้า ๆ  ผมต้องทำให้ได้เพราะผมคิดว่าถ้าผมได้เขากลับมาเป็นของผมเพียงคนเดียวแล้ว มันคุ้มนะ
หรือว่ามันจะยาวนานเป็นปีเลยก็ตาม   สวยต้องอดทน  
อดทนให้ไอ้ลุงเคลียร์ตัวเอง แล้วมาเป็นของคนสวยเพียงคนเดียว555555


ตอนที่ 46

http://www.youtube.com/watch?v=QKv9QdHkKJY
(ฟังก่อนอ่านนะครับ)

ชิวิตผมและหลายๆคนยังเดินตามเวลาที่เดินไปทีละวินาที  หรือเดินตามโลกที่มันมหมุนไปอย่างช้าๆ    ถึงผมจะหยุดความสัมพันธ์ของตัวเองกับไอ้ลุงไว้แค่ตรงนี้ด้วยเหตุผล เพื่อให้มันได้เคลียร์ตัวเอง  ก่อนที่จะกลับมาคบกันอีกครั้ง   แต่ยังไม่รู้เลยครับว่า เราจะกลับมาคบกัน ตามที่ผมและไอ้ลุงได้คุยกันไว้  ถึงแม้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นระหว่างนี้ ผมกับมันเลือกที่จะกลับมาคบกันแบบนั้นผมจะดีใจมาก  หรือมันเลือกที่จะเดินตามเส้นทางที่มันคิดว่าดีแล้วนั้นก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่มันทำได้
หรือเราสองคน  ผมและมัน เลือกที่จะเดินคนละเส้นทางไม่มีทางที่จะวนกลับมาเจอกันได้อีก
 ตอนนี้ผมตอบไม่ได้ คนที่ตอบได้คือไอ้ลุง
เพราะผมได้ยืนยันไว้แต่แรกแล้ว  จะยืนอยู่ตรงที่เก่า เพื่อรอให้มันกลับมาหาผม
กลับมาหาผมคนที่รอมันอย่างมีความหวัง
ผมยังคงตั้งใจเรียนเหมือนเดิมครับที่นั่งหลังห้องเรียนยังมีผมนั่งจดๆๆ สิ่งที่อาจารย์ได้บอกได้สอนลงบนสมุดอย่างไม่รู้เหนื่อย  จดมันลงไป จดมันลงไป ใจผมมันบอกแบบนี้ อย่าได้คิดอะไรไปมากกว่าสิ่งที่เรียน
 ผมยังไปไหนมาไหนกับเดชเพื่อนรักเสมอ ทำตัวเฮฮาสนุกสนานแต่ก็แค่ภายนอกเท่านั้น
 นั่งเล่นด้วยกัน  ทำรายงานด้วยกัน
รับงานพิเศษด้วยกัน กินข้าวเที่ยงด้วยกัน กลับบ้านด้วยกัน
และเหงาด้วยกันบ้างเป็นบ้างครั้ง เพื่อให้วันหนึ่งๆผ่านพ้นไป
แต่เจ็บปวดนั้นมันไม่ได้เกิดขึ้นเป็นบางครั้งสิครับ ทุกครั้งที่เห็นเขาสองคนเดินด้วยกัน คนนึงเป็นคนที่เราเคยรัก  ไม่ใช่สิ ยังรักอยู่ และรักอย่างเต็มหัวใจเลย ส่วนอีกคนเป็นคนที่คนรักของเราเคยรัก รักอยู่ หรืออะไรก็ตามแต่  ทุกครั้งที่เห็นมันเจ็บจี๊ดขึ้นมาทุกครั้ง แต่ทำเป็นไม่เห็นทำเป็นไม่เจ็บ ไม่รู้สึกอะไรเลย มันยากแค่ไหนที่จะเก็บความรู้สึกที่แท้จริงของเราไว้ข้างใน แล้วแสดงออกอีกแบบให้คนอื่นรู้ เพราะนี้มันไม่ใช่การแสดง
คุณเคยไหมที่ต้องควบคุมตัวเองไม่ให้เดินเข้าไปหา และเลี่ยงเดินไปทางอื่น  ทั้งๆที่เขายืนอยู่ตรงหน้า รอให้เราเดินเข้าไป หรือเวลาเดินสวนกันคุณอยากหันไปมองแล้วยิ้มให้แค่ไหน
แต่ก็ทำได้แต่เดินผ่านไปด้วยใบหน้าที่เฉยชาเท่านั้น
หรือบางครั้งมันเลือกที่จะนั่งรอผมที่ชั้นล่างของคณะ แต่ผมเลือกทึ่จะอยู่ท่านกลางเพื่อนๆแล้วเดินผ่านไป ไม่ได้สนใจความรู้สึกของมันเลย
ผมรู้ว่าสายตาของมันเศร้ามากขนาดไหน
ผมรู้ว่ามันเสียใจเพียงใดที่ผมทำกับมันแบบนี้
ผมละ ผมดีใจเหรอที่ต้องทำแบบนี้   ผมแทบไม่ต่างอะไรกับมันเลย เพียงแต่ผมต้องเก็บไว้ขางใน
ผมเลือกที่จะทำแบบนี้ ตามคำพูดของตัวเอง เพราะผมเลือกแล้ว เลือกที่จะเป็นแบบนี้เอง
และคุณเคยไหมครับ อยากเข้าไปหา แต่สมองกลับบอกว่าอย่าเลย  ชอบแต่กลับปฏิเสธความรู้สึกของตัวเอง หรือรักนะ รักมากด้วย แต่ กลับคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลาที่ต้องเคลียร์ปัญหาระหว่างเรา    ตอนนี้ผมกำลังเป็นอย่างนั้น และผมก็ยังไม่รู้ว่าจะเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน เมื่อไรความรู้สึกแบบนี้มันจะหมดไป ผมได้แต่บอกตัวเองให้เก็บมันเอาไว้ ถ้าเขาเป็นของเรา เขาก็จะกลับมาเป็นของเรา  ไม่ช้าก็คงนานกว่านี้ แต่ถ้าเขาไม่ใช่ก็คิดว่าเวลาที่เราใช้ใปร่วมกันมานั้นเป็นเพียงแค่ความฝันที่มีความสุขที่สุดช่วงหนึ่งในชีวิต

แต่ถึงจะยังไงชีวิตก็คงยังดำเนินต่อไป  ผมยังช่วยงานที่ร้านเหมือนเดิม   ชีวิตก็เดิมๆก็มีอยู่แค่นี้ ไม่เปลี่ยนแปลง และมันก็เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ถึงความรักไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต  ถึงชีวิตของเราจะเกิดมาจากความรักก็ของคนสองคนก็ตาม แต่ความรักก็ทำให้เราอยากที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ อยู่เพื่อใครคนนั้นที่เราเรียกว่าคนรัก
สิ่งที่สำคัญที่สุดของชีวิตของผมตอนนี้คือการเรียน ผมต้องคว้าปริญญาเกียรตินิยมมาครองให้ได้ครับ มันแค่นิดเดียวเท่านั้น มันแค่นิดเดียวเท่านั้นผมก็จะได้มันมาแล้ว ถึงมันจะแค่อันดับสองเองก็ตาม เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ เป็นกำลังให้ผมด้วยนะกอล์ฟ เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะคนดี


เวลาเดินไปจนจวนจะถึงสิ้นปีอีกไม่กี่นาที   และอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ปีใหม่ นาทีใหม่จะเข้ามาแล้ว
ชีวิตผมสิ ไม่รู้ว่าจะมีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นไหม
เสียงวุ่นวายของลูกค้าในร้านยังมีมาให้ได้ยินไม่ขาดสาย  แก้วแต่ละแก้วถูกยกต่อ ๆ กัน ต่อแล้วต่ออีก  ชนแล้วชนอีก ยังกับจะบอกว่านี้คือเทศกาลแห่งความสุข  แล้วชีวิตผมละ เมื่อไรชีวิตแห่งความสุขนั้นจะกลับมาอีกครั้ง
สองเดือนแล้วเหรอ ที่ผมต้องอยู่ในสภาพแบบนี้  ใช้ชีวิตแบบนี้คนเดียว แบบที่ไม่มีไอ้ลุง
9....................................
8...............................
7...............................
  เสียงนับถอยหลังจากคุณลูกค้าตามรายการสดทางโทรทัศน์ที่เปิดเฉลิมฉลองต้อนรับเทศกาลปีใหม่
อย่าสนุกสนาน
6…........................ ก็แล้ว ชีวิตยังเงียบเหงาเหมือนเดิม
 5 ...........................มันช่างยาวนานเหลือเกินกับแต่ละวินาที
4 .................................    “ชนแก้วกันหน่อย”         เสียงลูกค้าลอยมา
3            2        1  “สวัสดีปีใหม่  สวัสดีปีใหม่”
สวัสดีปีใหม่ที่เหงาหงอยเช่นกันครับ    ผมคิดในใจบอกสวัสดีปีใหม่กับใครต่อใครอย่างที่ไม่มีจุดหมาย

ผมวิ่งขึ้นไปบนสะพานลอยตามเสียงพลุที่จุดขึ้นทีละดอก เพื่อฉลองเทศกาลปีใหม่ สายตาผมมองไปยังพลุที่แตกกระจายทีละดอกเหมือนหัวใจและความรักของผมที่กำลังแตกสลายไปทีละน้อยๆ
พลุที่แตกไปแล้วเหลือเพียงเศษฝุ่นที่ยังล่องลอยในอากาศและที่สุดก็จางไปจนผมมองไม่เห็น
แต่ความรักของผมหละเหลืออะไรอยู่บ้าง จะค่อยๆจางไปเหมือนฝุ่นจากพลุหรือเปล่า
สายตาผมยังมองไปที่พลุที่แตกกระจายออกที่ละดอกนั้น
ความสวยงามของมันมีให้เห็นเพียงไม่กี่นาทีแล้วก็หายไป
ความรักของผมละแตกต่างจากพลุนี้ยังไง
ผมขยับแว่นตาอันเก่าที่ผมใส่ประจำแล้วมองนาฬากาที่ข้อมือ  00.01
เลยเข้าปีใหม่แล้ว  พลุยังส่องแสงสว่างให้กับท้องฟ้ายามค่ำคืน
สายลมยังพัดกระทบร่างผมที่ยืนคนเดียวอยู่บนสะพาน
ความเหงามาเยือนผมแต่ต้นปีเลยเหรอนี่
ผมปล่อยอารมย์ไปตามสิ่งที่มาสัมผัสกายผมคิดไรไปเรื่อยๆ

“ผมพร้อมแล้วครับ ผมพร้อมแล้ว”นี้คือเสียงแรกของปีจากใครบางคนที่แทรกเสียงพลุนั้นเข้ามาประทบโสตประสาทผม
สองมือเจ้าของเสียงอ้อมมากอดผมจากด้านหลังเมื่อเสียงนั่นหายไป
ผมกลับตัวช้าๆ เพื่อมองให้รู้ว่าเจ้าของเสียงนั้นคือใคร ทั้งที่ในใจรู้ดีอยู่แล้วแต่ผมกับหมุนตัวไม่ได้เพราะอ้อมกอดนั้นมันแน่นเกินกว่าที่ผมจะขยับตัวได้
“อยู่แบบนี้สักแป็บนึงครับปอร์ ผมขอนะครับ”  คำขอจากเจ้าของอ้อมกอดนั้นครับ
ผมไม่ปฏิเสธที่จะทำตามคำขอนั้น และเอื้อมมือไปกุมสองมือของเจ้าของอ้อมกอดที่มันกอดผมไว้
“ผมอยากให้ความรู้สึกที่ไม่ดีของเราหมดไปกับปีที่เพิ่งผ่าน และเริ่มต้นสิ่งดีๆกับคุณ  ผมขออยู่อย่างนี้นานๆนะครับ   ” เจ้าของเสียงยังคบซบที่แผ่นหลังผมถ้อยคำต่างๆพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย

“ผมพร้อมที่จะตอบคำถามคุณแล้วครับ ผมพร้อมแล้ว ถึงคำตอบของผมมันจะทำให้ปอร์หยุดความสัมพันธ์ของเราไว้แค่ตรงนี้ก็ตาม” ผมไม่ได้พูดอะไรทั้งสิ้นนอกจากเป็นฝ่ายรับฟังอย่างเดียว แต่บอกความรู้สึกที่มีผ่านมือของผมที่กำลังจับอยู่บนมือของไอ้ลุงและลูบเบาๆ
00.07
00.08
00.09
00.10
เวลาแห่งความสุขมักจะเดินเร็วเสมอครับ ไม่ใช่เฉพาะไอ้ลุงนะครับที่อยากอยู่แบบนี้นานๆ ผมก็เช่นกัน
ไอ้ลุงมันใช้มือเลื่อนตัวผมออกห่างจากมันแล้วมุนตัวผมช้าและตอนนี้อกผมชิดกับอกของมันแล้ว
แต่มันมีบางสิ่งที่ยังมากั้นขวางความรู้สึกของผมให้ไม่กล้าที่จะมองหน้าของเจ้าของอ้อมกอด
“ปอร์”
“ปอร์ครับ  มองหน้าผมได้ไหม’ ผมก็อยากมองนะ แต่มันยังเร็วเกินไปที่จะปรับความรู้สึกตลอดระยะเวลาสองเดือนที่เราไม่ได้พุดคุยกันให้กลับมาเหมือนเดิม
ไอ้ลุงมันใช้มือจับทีคางผมให้แหงนหน้าขึ้นมองมัน ผมยิ้มเล็กๆที่มุมปาก
“ไปนี่กับผมได้ไหมครับ” มันพูดเสร็จกำแขนผมวิ่งลงจากสะพานนั้นไปยังรถเวสป้าคันเดิมที่ผมกับมันเคยนั่งไป
ไม่อายสายตาลูกค้าคนอื่นที่นั่งอยู่ในร้านผมแม้แต่น้อย
มันขับผ่านที่เดิมๆ เหมือนครั้งแรกที่ผมนั่งเวสป้ากับมัน ลมหนาวพัดมากระทบเราสองคนตลอดเวลา
แสงไฟจากสองข้างทางส่องมาเป็นระยะ
สองข้างทางยังเติมไปด้วยพลุที่ยังจุดต้อนรับเทศกาลปีใหม่
ผมยังไม่กล้าที่จะกอดเอวมันเหมือนทุกครั้ง อยู่ๆจะให้ทำเหมือนคนที่ความรักไม่มีปัญหา ผมทำไม่ได้ครับ
มันจับมือผมทีละมือมากอดเอวของมันทั้งที่มันยังขับรถอยู่ครับ
ผมค่อย ๆเอาหน้าอกแนบกับแผ่นหลังของไอ้ลุงตามที่มันต้องการ แก้มซุกที่ต้นคอมัน
ภาพแห่งความหลังที่มันเคยฉุดผมมาจากที่ร้านได้กลับเข้ามาในความคิดของผมอีกครั้ง
เพียงแต่ครั้งนั้นมันมีสายฝนปอยๆ ตกลงมาเท่านั้น
ไอ้ลุงจอดรถเทียบทางเดินบนสะพานที่เดิมที่มันเคยจอดครับ
โดยมีผมยังนั่งบนรถเหมือนเดิมยังไม่ได้ลงตามมันไปที่ขอบสะพานนั้นแต่อย่างใด
“มาสิครับ”
ผมยังมองมันแต่ไม่ได้ขยับตัวไปตามคำสั่งนั้น เมื่อมันไม่เห็นผมเดินไปหามันตามคำบอกของมัน ไอ้ลุงก็เดินเข้ามาหาผมเอง
“ไม่เป็นไรครับ ไม่เดินมาหาผม ผมเดิมมาหาปอร์เองก็ได้” คำพูดนี้เหมือนเคยออกมาจากปากผม ว่าผมจะอยู่ที่เดิม รอให้นายเข้ามา  เอะ หรือว่านี้ มันจะเป็นคำตอบที่มันลากผมมาในวันนี้
มันนั่งลงบนเบาะรถเวสป้าข้างๆผมที่กำลังกอดอกเพราะหนาวจากลมที่พัดเข้ามา
 เราสองคนมองหน้าไปยังแม่น้ำสายยาวนั้นที่สองฝั่งเต็มไปด้วยตึกสูง
ไอ้ลุงใช้เท้าของมันยันอยู่กับริมทางเดินของสะพานกอดอกเหมือนผมที่ทำอยู่ก่อนแล้ว
เวลายังเดินเข้าสุ่ปีใหม่ โดยไม่มีท่าทีว่าใครจะพูดอะไรออกมาเลย
แต่ผมไม่ได้รู้สึกอึดอัดแต่อย่างใดครับ  ในเมื่อมันบอกว่าพร้อมแล้ว
เดี๋ยวมันคงจะเป็นผ่านเริ่มเอง  รอแค่ตอนไหนก็เท่านั้น
“หนาวไหม”
ผมผงกหน้าเป็นคำตอบให้มันทราบ จะไม่หนาวได้อย่างครับ เพราะนี้เข้าสูฤดูหนาวแล้ว แถมยังอยู่บนสะพานที่ข้างล่างเป็นน้ำยิ่งทำให้หนาวกว่าปกติ ผมได้แต่ตอบในใจหนาวกายนะแต่ทำใมหัวใจรู้สึกอบอุ่น
มันเอามือขาวมาโอบที่เอวผมแล้วถึงตัวเข้าชิดตัวมันมากขึ้น แล้วเลื่อนมือเดิมขึ้นไปโน้มหัวผมวางบนไหล่ขวาของมัน  ผมไม่ได้ขัดขืนครับ ปล่อยให้มันทำไปตามที่ใจมันต้องการ
“ปอร์ครับ”
“อืม” ผมตอบในลำคอพอให้มันได้ยิน
แล้วสิ่งที่มันอยากจะเล่าให้ผมฟังก็ค่อยพรั่งพรูออกมาจากปากของมัน อย่างไม่เขินอายอะไรทั้งสิ้น โดยมีผม
ซบไหล่ขวามันอยู่ข้างๆคอยฟังสื่งที่มันเล่ามาอย่างตั้งใจ พร้อมกับเวลาที่เดินไปเรื่อยๆ เข้าสู่ปีใหม่
โดยเบื้องหน้าของเราสองคนเป็นท้องฟ้าที่เริมส่องสว่างจากแสงอาทิตย์ที่กำลังต้อนรับอรุณเช้าวันใหม่

http://www.youtube.com/watch?v=q9dh3X_QxAg
(เพลงเพราะมาก)
 

[POR_KA_DUN]

 
มาลงแล้วนะครับ
ไม่ทราบว่าหลับกันหรือยัง55
หาไรกินเพลินไปหน่อย
ใครพอจะทราบวิธีการลงรูปบ้างครับ
หาไม่เจอ PM มาบอกได้ไหมครับ
ขอบคุณล่วงหน้าครับ
ปล. แลกจูบ
 

[alterlyx]

ช็อค  

ต่างคน ต่างรอ นานขนาดนี้ได้ไงอ่ะ ... อดทนรอกันถึง 2 เดือน ได้ไง อ่ะ
คุณปอร์เข้มแข็งมากเลยนะ ... ที่รอให้ ลุงกอล์ฟมาพิสูจน์ตัวเองแบบนี้

เคืองลุงอ่ะ ... ความรักนี้มันไม่หนักแน่นพอ ให้ตัดสินใจได้เร็วกว่านี้เหรอ
ปล่อยให้คนคนนึงรอ 2 เดือน อ่ะ ... ใจร้ายไปป่ะ
ไม่รู้เหรอว่า ใจของคนรอ .... เวลามันเดินช้ากว่าขนาดไหน

แต่ก็นะ สุดท้าย ... อ้อมกอดลุง ก็เป็นของขวัญปีใหม่ ที่อบอุ่นใช่ม๊า  


ปอร์รอ ... ลงรูป ... ก็เอารูปไปฝากเวปอื่น แล้วกอป link มานะคะ
ใช้โค้ด จาก ไอคอน ในแถบเมนู แถวล่าง ตัวที่ 3 นะคะ เอาเม้าไปแตะ มันจะขึ้นว่า Insert Image

[kuraki]

ต้องเข้าใจว่าลุงเป็นคนทำอะไรช้า    แต่ลุงอาจจะรอจนถึงเวลานี้ก็ได้ เวลาที่มันเหมาะสมที่จะเริ่มต้นกับน้องปอร์อีกครั้ง

เพลงประกอบซึ้งมากอ่ะค่ะ ลุงเคลียร์มาแล้วและต้องการบอกความในใจน้องปอร์แบบในเพลงใช่มั้ยคะ ??

รอลุ้นนะคะ ว่าลุงเล่าอะไรบ้าง กลับมาหากันและกันนะคะ

 

[Vesi]

อยากรู้ว่าลุงไปทำอะไรมาบ้างง่ะ

อ่านตอนนี้แล้ว สุขแบบเหงาๆ ยังไงชอบกล ให้อารมณ์ยิ้มทั้งน้ำตามาก