นางเอกนัมเบอร์วันรักษาเวลามากกกกกกกกก
น่าเอาเลขไปแทงหวย อิอิ
******************
เศร้าแบบไม่ต้องมีตัวแสดงแทน
ฮืออออออออออทำไมผลของการเล่นละครเล็กๆน้อยๆมันถึงได้บีบเค้นอารมณ์มืดได้ขนาดนี้
พูดสลัดรักกันแบบไม่ให้สุ้มให้เสียงอีกครั้งแล้วสินะ โหยยยยเจ็บอ่ะ อิลุงมันก็คงสะอึกเหมือนกันนะ
ไม่รู้ว่าอะไรที่อิลุงมันบอกว่า
"ครับผมเข้าใจ แต่ถ้าใครไม่มาอยู่ตรงนี้ ไม่มาเป็นผม ไม่มีใครรู้หรอกนะว่าผมลำบากแค่ไหน” มาถึงขั้นนี้แล้วถ้าทนกับคำขอของนุ้งปอร์ได้เนี่ย แสดงว่าที่ผ่านมาค.รักของเรามันไม่มีค.หมายหรืออะไรเลยสักอย่างสินะ
ที่จะทำให้อิลุงมันทุ่มเทมากไปกว่าที่ทำอยู่นี่ไม่ได้ ถ้าปล่อยให้เวลากัดกร่อนค.ทรงจำที่สวยงาม และกัดกินพื้นที่
ในใจของทั้งสองคน ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วคิดว่ามันจะไม่เป็นเส้นขนานต่อไปเหรอ
ขอยาดมอิป้าหน่อย
ค.สัมพันธิกับนนท์คงไม่ได้เรียกแค่เพื่อนสินะ จะเป็นถึงขนาดผูกพันโตมาด้วยกันอะไรแบบนี้รึป่าว
หรือถ้าอิลุงมันไม่อยากแก้ปัญหาแบบฮาร์ดคอ อะไรแบบนั้นเพราะกัวว่าจะเสียเพือ่นอ่ะนะ เอ็งก็เป็นคนดีศรีอยุธยาแล้วล่ะ เฮ้อ
ต้องมีซัมธิงสักอย่างสินะ เรื่องแค่นี้ทำไมถึงปากหนักอยู่ได้
นุ้งปอร์พูดตัดรอนแบบนั้นอ่ะบอกตรงๆนะคะว่าใจร้ายพอตัว แต่จะให้ทำไงได้ล่ะ มีหลายทางเลือกให้อิลุงเลือกและตัดสินใจ
หลังจากนี้ไปก็ขึ้นอยู่กับเจ้าตัวแล้วล่ะ ว่าจะทำยังไงต่อไป
“ต่อไปนี้เราจะทำตัวเหมือนว่าเราไม่รู้จักนาย เจอที่มหาลัย หรือที่ไหนก็ตาม เราจะไม่เข้าไปทักนาย
และนายก็ไม่ต้องเข้ามาทักเรา ไม่ต้องมามองหน้ากัน ไม่ต้องมาแคร์กัน นายทำได้ไหม”>> สวยใจร้ายยยยยยยยยยย
มาซุกอกอิป้ามาอิลุง นิ่งเตะนิ่งเตะนะ
“นายเคลียร์ตัวเองและพร้อมเมื่อไรก็บอกเรานะ 1 วัน 1 อาทิตย์ หรือ 1 ปี เราจะรอนาย ถึงมันจะนานแค่ไหนก็ตามเราจะยังรอนาย”
>>> สวยไม่แคร์สื่อเลยอ่ะ ฮืออออออ รู้นะว่าเสียใจ แต่แบบ
ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ
+1 ให้กับค.รักที่ต้องเลือก เลือกที่จะเดินเคียงข้างกันหรือเลือกที่จะเดินเป็นเส้นขนานต่อไป