หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[clubza]

นังนนท์โดนย้อนเกล็ด

[m_monkey019]

การิดกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชิส์ แรดนนท์จ๋า ถึงจะเป็นดาราเจ้าบทบาทขนาดไหน
เจอดอกนี้ขอกหนูปอร์เข้าไป
รางวัลตุ๊กตาทองก็หลุดลอยเลยนะ

อย่างนนท์ต้องรางวัลยอดเยี่ยมแรดตัวแม่แห่งปี ถึงจะเหมาะ

[Momoro]

งานนี้คนสวยชนะเลิด

ตอนแรกคิดว่าจะตัดใจ แต่คดีกลับผลิกซะนี่


 

[kun]

เล่นแบบงี้เลยหรอน้องปอร์คนสวย


 







 

[kunkai]

สวยชนะเลิศ

[pkjoe]

อ่า อ่านตามทัีนจนได้

[GAZESL]

โอ้ววว มายก็อดด
  สวยชนะเลิศศศจริงๆ
นึกว่าปอร์จะเป็นนางเอกหนังไทยซะอีก
ดารานนท์สนใจมาเรียนแอ็คติ้งกะน้องปอร์ดีกว่ามั้ย?

ปล. ปอร์ตั้งหัวข้อผิดอ่ะค่ะ 555

[HydrA]

สวยและมีสมองสมเป็นปอร์คนสวยจริงๆ

[mecon]

เมื่อวาน นายเอกและเพื่อนนายเองขโมยซีน

วันนี้พระเอกผู้สูงศักดิ์จะได้ออกมารึป่าวนะ รึว่าจะเป็นตัวปรากอบแบบเมื่อวานอีก อิอิ

อั๊ยยยยยยยยยย ร๊อ รอ

v
v
v
มีคนมารอบทำร้ายแล้วด้วยล่ะ >///<

[pukpra]

^
^
มารอกะคนข้างบน 555

คนสวยจะมามะเนี่ยะ หรือว่ามัวแต่ไปวิ่งเล่นในใจลุงน้า อิ้วววววววววววววววววว 

[melon_jung]

นุ้งปอร์ชนะเลิศศศศศศศศศศศศ
ตกลงแรดนนท์เป็นดาราแน่หรอ....ดูท่าฝีมือการแสดงยังอ่อน
สู้คนสวยของเราก็มะได้....อิอิ

+1 ให้คนสวย 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
โดนมาก แล้่วจะรออ่านต่อ นานๆจะเห็นนิยายที่ใส่ความคิด
แบบชีวิตจริงๆเข้ามาให้อ่านแล้วจะรออ่านต่อไปนะคราบ อิๆ

[broke-back]

  มาขำรออ่านต่อ
แต่ยังไม่มา

สงสัยว่า
ปอร์
คงจะ
ปั่น
ก.ด.
ของไอ่ลุงอยู่ ละม๊างงงงงงง
ฮ่าฮ่า 

[mma419109]

      เหนือฟ้ายังมีฟ้า  เหนือแรดยังมี..มี..มีอะไรดีล่ะ วุ๊ย..สะจายยย
 น้องปอร์เล่นแผนซ้อนแผนได้เนียนมากเลย ช่างเลิศลํ้าทั้งปัญญาและความงาม
 แต่..ชิล์.. หลอกให้เค้าต้องเสียนํ้าตา ไม่ยอมนะไม่ยอม


    รักน้องปอร์ผู้งามอย่างมีคุณค่า จุบุ จุบุ

[Vesi]

บอกได้คำเดียวว่า เจ๋ง

สุดยอดนายเอก

[toonki]

 
คนสวยสุดยอดเลยอ่ะ

เออเริ่มสงสารลุงอ่ะ

แต่ตอนจบทำไมไปกอดเพื่อนเดชอ่ะ

[BaoBao]

น้องปอร์คนสวย วางแผนได้แยบยลจริงๆ 

[Ak@tsuKII]

แวะเอาตุ๊กตาทองมาให้ สวย แอร๊ยยยย ตีบทแตก โดนต้มจนเปื่อยเลย
ยิงปืนนัดเดียวได้นกหลายตัว  ทั้งดัดนิสัยลุงกอล์ฟ ทั้ง(น่าจะ)กำจัดนนท์ออกไปได้ 555



-----------------

[POR_KA_DUN]

 

 “เออ เก่งมากสุดยอดเลยเพื่อน  กรูแทบต่อยมันเพราะมึงแล้วนะไอ้ห่า”
“ขอโทษวะ กรูไม่คิดว่ามึงจะทำขนาดนี้”
“เออ แม่ง คราวหลังบอกกรูก่อนก็ได้นะ”
“บอกไปแล้วมึงคงไม่สมบทบาทขนาดนี้หรอกนะ ไอ้เดช”
“ไม่คุยละ ดูหนังดีกว่า” เพื่อนเดชทิ้งท้าย
“ขอกอดหน่อย นะนะนนะ”
“ไม่เอา กรูไม่ใช่ไอ้กอล์ฟของมึงนะ อย่าดิเ ฮ้ย มึง ไอ้นี่”
“นะนะนะนะนะ”

ตอนที่44

ช่วงวันหยุดผมใช้เวลาอยู่ที่บ้านเดชเพื่อนรักครับไม่ได้ออกไปโปรยเสน่ห์ที่ไหนแต่อย่างใด
เพราะเท่าที่มีก็ปวดหัวพออยู่แล้วครับ555 ขืนหามาเพิ่มคงไม่เป็นอันทำอะไรกันพอดีครับ
โทรศัพท์ยังมีมิสคอลเข้ามาตลอดครับทั้งของผมและของเพื่อนเดช
โดยปลายสายเป็นคนๆเดียวกัน โทรก็แล้ว ข้อความก็แล้ว
 แต่สวยเลือกที่จะไม่รับครับ และเลือกที่จะให้เพื่อนเดชไม่รับเหมือนกัน ไม่ได้บังคับเพื่อนนะครับ
แค่ขอความร่วมมือด้วยการยื่นคำขาดว่าถ้ารับจะบีบไข่  เท่านั้นและครับได้ผลทันที สังสัยยังอยากสืบพันธ์ต่อ555
ผมจะคอยดูครับว่าไอ้ลุงมันจะมีไม้ตายอะไรมางัดกับค้อบางๆของผม
ดูสิว่ามันสมควรที่จะได้ความรักอันสูงส่งจากนางฟ้าคนนี้อีกครั้งหรือไม่55
ถ้าไม่เป็นอย่างที่สวยต้องการงานนี้เลิก  เลิกแล้วก็เลิก สถานเดียวเท่านั้นครับ55 ไม่มีข้อต่อรองใดๆทั้งนั้น
ถึงจะไม่สวย แต่ก็เลือกได้ครับ แต่ตอนนี้ขอเลือกที่จะอยู่คนเดียวไปก่อน 
“เออเดชกรูกลับแล้วนะเว้ย   ต้องไปช่วยที่ร้านหน่อยเดี๋ยวพี่จะหาว่าเปิดเทอมแล้วแรดอย่างเดียวไม่ทำประโยชน์อะไร
“ให้ไปส่งไปมึง” เพื่อนเดชถามผมด้วยความเป็นห่วง หรืออยากแดกฟรีอีกครั้งก็ไม่รู้
“ไม่ต้องหรอกมึง เกรงใจ”  ผมตอบอย่างคนสร้างภาพ55
“กล้าพูดนะมึงว่าเกรงใจ  ความเกรงใจมึงนี่มีเฉพาะตอนต่อมแรดยังไม่แตกใช่ไหมมึง”
“ให้มันน้อยๆหน่อยนะมึง  มึงจะพูดดูถูกนางฟ้าไปแล้วนะ ขอเตือนให้กลับคำเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นมึงจะได้ไปส่งกรูจริง ๆ นะเว้ย”
“เออ ไปส่งก็ได้  อย่าให้เหลือร่องรอยอะไรแม้แต่อย่างเดียวนะเว้ย ลิงเผือกของมึง เก็บไปด้วยไม่งั้นกรูจะปล่อยมันกลับคืนสู่ป่าหลังบ้านของกรูเอง”
“จะเก็บไว้ดมเองก็ไม่บอก จะได้เพิ่มความหอมเป็นสองเท่า555”
“ไอ้แสด รีบเลยมึง”
“ไม่ต้องหรอกกรูจัสคิดดิ้ง กรูกลับเองก็ได้ มึงไม่ต้องลำบากมึงหรอก แค่นี้กรูก็เกรงใจมึงหาที่เปรียบไม่ได้แล้ว
จะชดใช้ด้วยการเสียตัวให้มึง มึงก็ไม่ยอม”
‘ไปเถอะ เห่าอยู่ได้ รำคาญละ” มันพูดพร้อมวางมือที่หัวผม แต่วางแรงไปหน่อย กะว่าจะสวนกลับก็ไม่ได้ครับเพราะมันตัวโตมากเกินที่จะสวนคืนได้
ผมเรียกรถเมยล์สายสามห้าที่หน้าบ้านมันครับ เพื่อให้มาส่งที่หน้าร้านผมใช้เวลา7นาทีก็ถึงละครับ
ตอนนี้หน้าที่เด็กเสิร์ฟได้รอผมอยู่ครับ
ผมสลัดจากคราบนางฟ้ามาสวมชุดเด็กแล้วครับ(ผ้ากันเปื้อน) หน้าที่รับผิดชอบอย่างแรกที่ต้องทำคือ
ยกของที่พี่ชายผมปรุงด้วยหัวใจไปให้ลูกค้าที่นั่งรอออเดอร์อยู่แล้ว
กับข้าวแต่ละจานถูกยกไปเสิร์ฟด้วมมือของผมจนครบเรียบร้อย  แล้วนาทีแห่งความอร่อยก็บังเกิดขึ้นอีกครั้งครับ
กับบรรยากาศเดิมๆ  ที่มีผมและคนอื่นคอยบริการ
ผมยังสนุกกับการทำหน้าที่ของผมไม่รู้เบื่อครับเพราะนานทีจะได้มาช่วยจริงๆจังสักทีครับถ้าเป็นช่วงเปิดเรียน
ลูกค้ายังวนเวียนมาเรื่อยๆ ครับ ทั้งเทคโฮม ทั้งทานที่ร้าน บ้างก็เดริเวอร์รี่แถวๆใกล้ ในรัศมีไม่เกิน200เมตร แต่มีกรณียกเว้นเสมอ555ถ้าจ่ายหนัก
ผมยังเอ็นจอยกับการเสิร์ฟอยู่ เสียงรถได้เข้ามาจอดเรียบถนนริมฟุตบาทข้างร้านครับ ได้ของที่ต้องการเสร็จก็ขับออกไป เป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆไม่ขาดสาย
ผมก็เช่นเคยครับ ไม่ผลาดที่จะอยากรู้อยากเห็นว่าใครหน้าไหนมาจอดรถข้างๆร้านผมอย่างเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา
ไม่แน่นะครับครั้งนี้เรดาห์ อาจกลับมาทำงานอีกก็ได้หลังจากที่ห่างหายไปหลายเดือน ดีไม่ดี อาจทำงานไปสนิมหลุดไปก็ได้ครับ555
อีกละครับ เป้าหมายมาแล้ว   ชายหนุ่มรูปงามคนนึง กำลังเปิดประตูด้านคนขับกึ่งเดินกึ่งวิ่งมายังอีกด้านนึงของคนโดยสารด้านหลังซิ่งอยู่ติดกับฟุตบาท ผมสังเกตการณ์อยู่ไม่ได้หนีหาย
แอบไปหลบอยู่ในห้องน้ำหรือซอกใจชายอื่นแต่อย่างใดครับ
ไม่ได้ทำอะไรผิดนนี่ครับ ทำไมต้องหนี  ถ้าจะหนีก็คงหนีตามชายอื่นไปไม่ดีกว่าเหรอครับอย่างน้อยก็มีสยิวกิ้ว
ส่วนคนที่ทำผิดคือไอ้ลุงมากกว่า แต่ก็ยังดีที่มันไม่หนีหายไปไหน กลับมาให้เห็นหน้าอีก555
สวยโล่งอกครับที่ความสวยยังมัดใจไอ้ลุงได้555
ผมมองภาพที่ชายหนุ่ม กำลังพยุงหญิงชราไม่มาก ให้ค่อยๆลุกจากที่นั่งฝั่งผู้โดยสารด้านหลัง ให้ค่อยๆลูก โดยมีหญิงวัยกลางคนยืนอยู่ข้างๆ ไม่ห่างคอยช่วยเหลือหนุ่มนั่นอีกคน
แหม้ ๆ ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจผมเหลือเกินครับ ใจน้อยๆของสวยเห็นคนทำความดีเป็นไม่ได้ครับมักอยากจะเสียตัวให้ชายคนนั้นอีกจัง555   
ตอนนี้หน้าตาอันไม่หล่อเอาซะเลยของเพื่อนเดชเริ่มลอยมาแล้วครับ มันเปลี่ยนจากโหมดเพื่อนรักมาเป็นเพื่อนแค้นแทน  อะไรจะสื่อสารกันเร็วขนาดนั้น พอผมถึงร้านปุ๊บ  ใครบางคนก็มาจอดรถปั๊บทันที
ผมรีบเดินเข้าไปหาชายคนนั้นทันทีครับ ทำให้สิ่งที่คิด คือเสียตัว5555
เปล่าครับผมเดินไปหาหญิงสูงวัยคนนั้นทันทีครับหลังจากที่สมองผมประมวลผลว่านั่นคือคุณย่า ของใครบางคน
โดยไม่พลาดที่จะกล่าวคำทักทายและยกมือสวัสดี รวมถึงป้านวลด้วยครับ
ส่วนไอ้ลุงเหรอ ไม่ได้รับการปฏิสัมพันธ์จากผมแต่อย่างใด
เพราะผมได้ตั้งโหมดให้กับตัวเองว่าอยู่ในสถานะ งอลเท่านั้น
“สวัสดีครับคุณย่า สวัสดีครับป้านวล” ตอนนี้ผมเลือกที่รักมักที่ชังครับโดยไม่มองหน้าไอ้ลุงแต่อย่างใด
คุณย่ายิ้มตอบครับ
“สวัสดีจ้าปอร์”
“สบายดีนะครับคุณย่า ป้านวล วันนี้มาทานถึงร้านเลยนะครับ”
“เห็นปอร์บอกว่า กับข้าวที่ร้านอร่อยพอมีโอกาศจึงลองมาดูนะจ้า”
“เหรอครับคุณย่า   งั้นเชิญนั่งเลยครับ” ทั้งที่ในใจผมคิดว่าน่าจะมีเหตุผลมาจากอย่างอื่นมากว่า   
ผมเลือกที่จะช่วยพยุงคัณย่าแทนครับส่วนใครบางคน  ไอ้ลุงเดินไปเลือกโต๊ะตัวที่ไม่ไกลจากรถเท่าไรครับแต่ใกล้ตัวเดิมที่มันเคยนั่งก่อนหน้านี้ 
“เชิญนั่งครับคุณย่า  ป้านวลด้วยครับ ”   โดยมีไอ้ลุงเป็นคนลากเก้าอี้ให้คุณย่าและป้านวล ครับ
“เดี๋ยวผมก็ตัวไปเอาเมนูมาให้นะครับ”
ผมจัดการหาพวกเครื่องดื่ม  แก้ว รวมถึงเมนูอยู่ในมือเรียบร้อยแล้วครับ
“คุณย่าครับนี่เมนู” พูดเสร็จผมเลือกนั่งลงข้างๆคุณย่า คีบน้ำแข็งลงในแก้ว ส่งให้คุณย่าและป้านวลครับ
“มีอะไรน่ากินบ้างละนี่” คุณย่าถามครับแต่ไม่เจาะจงว่าถามใคร
“มี”
“มี” ผมหยุดพูดทันทีครับเมื่อได้ยินเสียงใครบางคนพูดแทรกขึ้นมาพร้อมผม
ตอนนี้ผมและไอ้ลุงตกอยู่ในสายตาของคุณย่าครับ ท่านมองสลับกันไปมารอให้ใครคนใดคนนึงตอบคำถามท่าน
“มี”
“มี” ครับ ใจตรงกันอีกแล้วและผมก็เลือกที่จะหยุดเหมือนเดิมครับ
“มีอะไรกันหรือเปล่าจ้าสองคนนี้ไม่เห็นพูดอะไรแล้วย่าจะรู้ได้ยังไงว่าอะไรน่ากินบ้างหือ”เสียงคุณย่า
มีอะไรกันแล้วครับตั่งแต่ไปเที่ยวหัวหินแล้วครับคุณย่า และอีกครั้งก็ที่บ้านผมเอง5555 ผมตอบในใจนะครับ
“ปะ”เสียงไอ้ลุง
“เปล่าครับคุณย่า”เสียงผมกับไอ้ลุง
“ เดี๋ยวคุณย่าดูเมนูไปก่อนนะครับ ผมไปเอากระดาษ  จานรองมาให้ครับ”
“จ้า    กอล์ฟไปช่วยปอร์เถอะ ย่าให้นวลดูเมนูแทนก็ได้ ไม่ต้องห่วงย่า”
“ไม่เป็นไรครับคุณย่า’
“ไปเถอะ ย่าดูเองก็ได้ นวล อยากกินไร” พูดจบคุณย่าหันไปคุยกับป้านวลต่อ
ผมจึงลุกจากโต๊ะแล้วตรงยังที่ตระกล้าถ้วยชามที่วางอยู่ข้างๆครัวครับ โดยมีไอ้ลุงเดิมตามมาติดๆ
ผมเช็ดช้อนและจานเล็กๆ ทีละใบก่อนที่จะยกไปให้ลูกค้าเสมอ โดยมีไอ้ลุงยืนอยู่ข้างๆ
“ปอร์ครับมาเดี๋ยว กอล์ฟช่วยเช็ด”
ผมยื่นผ้าให้ไอ้ลุงแล้วทำท่าจะเดินเข้าครัวไป ไอ้ลุงเดินตามมาครับ
“ปอร์ไปไหนครับ”
“ไปเอาบังตอในครัว”ผมตอบเสียงห้วนๆสุดชีวิต
“เอามาทำไมครับ” มันถาม
“เอามาสับใครบางคน” ผมสวนกลับทันทีครับ
“โหใจร้ายจัง ใครนะที่เป็นคนโชคร้ายคนนั้น’ มันแกล้งโง่ครับ
“บางคนแถวนี้ละ ระวังให้ดีละกัน”
“กอล์ฟเหรอครับ” มันยังแกล้งที่จะถามผมต่อทั้งๆที่มันรู้ว่าผมหมายถึงใคร
“เปล่า คนขี้เกรงใจ และไม่กล้าปฏิเสธคนอื่น”
“ใครนะ ที่เป็นคนแบบนั้น ช่างเป็นคนไม่ดีๆจริงเลย” มันยังพยายามต่อ
ผมเดินเข้าไปในครัวปล่อยให้มันเช็ดจานต่อไป
“พี่ครับสวัสดีครับ” มันทักทายพี่สาวผมขณะที่เดินสวนทางผมออกมาจากครัว
“มาทานข้าวเหรอจ๊า”
“ ครับ วันนี้ผมพาคุณย่ามาทานข้าวครับเห็นท่านบ่นว่าอยากมาทานหลายครั้งแล้ว”
คุณย่าอยากมาหรือแกบังคับท่านกันแน่ ผมคิดในใจขณะที่เข้าครัวหาพวกผักและทิชชู่
“ตามสบายนะ” พี่สาวผมพูดแล้วขอตัวไปทำอย่างอื่นต่อ
“ครับ”
ผมออกมาอีกครั้งได้ของครบตามที่ต้องการแล้วเดินไปยังโต๊ะที่คุณย่านั่งอยู่ทันทีครับ โดยมีไอ้ลุงถือถ้วยจาน4 ชุดเดินตามมา
“เลือกได้ยังครับคุณ ว่าอยากกินไรครับ” ผมถามคุณย่าหลังจากวางของลงบนโต๊ะ
แล้วจดรายการอาหารประมาณ5อย่างลงบนกระดาษโดยมีไอ้ลุงช่วยเลือกอีกทีครับ
ผมเดินไปปักรายการอาหารไว้ยังในครัวครับแล้วเดินกลับมายังโต๊ะคุณย่าทันที
“รอสักครู่นะครับคุณย่า พี่ชายปอร์ทำอาหารอร่อยมากครับ จริงไหมครับปอร์”
ผมไม่ได้พูดตอบกลับไอ้ลุงแต่อย่างใดครับ เพราะยังอยู่ที่โหมดงอล
“อย่างนี้ป้านวลต้องลองบ้างแล้วละ ไม่ได้กินอาหารอีสานมานานละ” 
“เหรอครับป้า”
เราคุยกันสักพักพี่ชายผมก็เรียกให้ผมไปยกอาหารที่คุณย่าและป้านวลสั่งมาครบ
ทุกคนลงมือทานกัน อย่างช้า ๆครับ ส่วนผมเดินไปมา เสิร์ฟลูกค้าโต๊ะอื่นบ้าง
สายตาก็มองมาที่โต๊ะ คุณย่า สบสายตาใครบางคนก็ออกบ่อยครับ
แต่วันนี้ไม่เลือกที่จะยิ้มกลับแต่อย่างใดครับ โหมดงอลเปลี่ยนเข้าสู่โหมดอารมย์ดียากครับ ณเวลานี้
“เป็นไงบ้างครับ คุณย่า  ป้านวลพอทานได้ไหมครับ”
“อร่อยมาก จ้า”ป้านวลเลือกที่จะชิงตอบก่อนใคร สงสัยไม่ได้ทานมานานมากตามที่แกบอกครับ
“ส่วนคุณย่ายิ้มกว้าง ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้ว่าถูกใจ”
“รสเผ็ดไปไหมครับ” ผมเลือกที่จะถามให้ตรงประเด็นครับเพราะรู้ว่าพี่ชายผมเน้นเผ็ดนำเสมอ
เพราะเขาบอกว่าถึงใจดี ซึ่งมีหลายครั้งครับต้องเบลคความเผ็ดไว้บ้าง
“เผ็คจ้าแต่อร่อย” ป้านวลตามเคยครับ สงสัยแซ๊บถึงใจแก55
“เอาไรอีกไหมครับป้านวล  นานๆกินทีเอาให้เต็มที่ไปเลย”
“เอาไรอีไหมคะคุณหนู”
“กอล์ฟไม่ไหวแล้วครับป้านวล ดูสิ พุงป่องเลยครับ”
หลังจากที่คุณย่าป้านวลอิ่มกันแล้วคุณย่าก็ถามผมครับ ถึงความเป็นมาของร้านครับ
แต่ผมก็หยังหวั่นๆอยู่ว่าเรื่องที่คุณย่ามาวันนี้ท่านจะเอ่ยถามขึ้นมาตอนไหน
ผมรู้ครับว่าคุณย่าคงไม่อยากที่จะมากินเองแต่อย่างใด  แต่คงเป็นเพราะไอ้ลุงจอมวางแผนนั่นเอง
ถึงต้องไปรบกวนคุณย่าท่านถ่อมาถึงร้านของผม
เรา3คน ผม  คุณย่า ป้านวล คุยกันหลังอาหารมื้อนี้ครับ
“อ้าว ย่าพาแล้วนะกอล์ฟ จะพูดอะไรก็พูดซะ”
ตอนนี้คุณย่าเปลี่ยนโหมดกระทันหันครับ  ผมแทบแตะเบรคแทบไม่ทัน   
จะทำไงดีละทีนี้นอกจากนั่งตัวตรง
ไม่ใช่ผมคนเดียวนะครับที่เป็นแบบนี้ ที่รักของคนอื่นก็เหมือนกัน มันก้มหน้าครับ
ถ้าพูดอะไรก็คงกลัวดอกพิกุลทองจะร่วงเหมือนเช่นเคยครับ
“จำไว้นะหลาน มีอะไรไม่พอใจก็รีบเคลียร์กันซะ ปล่อยไว้นาน มันไม่ดี  เดี๋ยวที่รักๆกันอยู่มันจะกลายเป็นอย่างอื่นแทน” คุณย่าท่านเตือนสติผมและไอ้ลุง
“ครับ คุณย่า”
“ครับผม ขอบโทษนะครับคุณย่าที่ต้องรบกวนคุณย่าแบบนี้”
“ไม่เป็นไรหรอก ถือว่าพาย่าออกมาเที่ยวนอกบ้านละกัน คนแก่อยู่แต่บ้านมันเหี่ยวเฉาเป็นธรรมดา
มีอะไรก็รีบเคลียร์กันนะ กอล์ฟ อาทิตย์หน้าพอปอร์ไปหาย่าด้วยนะ หลังเลิกเรียนก็ได้”
“ครับคุณย่า”
ไอ้ลุงพยักหน้าแล้วค่อยๆพยุงแขนคุณย่าลุกจากเก้าอี้
และผมรับช่วงต่อจากไอ้ลุงพยุงคุณย่าไปนั่งรอมันในรถโดยมีป้านวลช่วยอีกข้างนึงครับ  ส่วนไอ้ลุงมันไปลาพี่ชายพี่สาวผมครับ
“ทำไมต้องรบกวนคุณย่าแบบนี้ด้วย” ผมทักมันด้วยคำพูดห้วนๆ อย่างเคย
“ไม่ทำแบบนี้แล้วจะได้เจอปอร์เหรอครับ”
“ร้านก็รู้จัก บ้านก็เคยไป  มหาลัยคณะก็ไม่ไกลกันมาก แล้วจะหนีไปไหนได้”
“ผมโทรไปไม่รับสายนี่ครับ ฝากข้อความก็ไม่โทรกลับ  ก็เลย.....”
“ก็เลยรบกวนคุณย่า” ผมแทรกขึ้นมาทันที
ส่วนไอ้ลุงมันก้มหน้าสำนึกในความผิดที่ตัวเองทำแล้วไม่สามารถแก้ปัญหาเองได้
แต่ผมก็มีส่วนผิดด้วยละครับที่ทำไปแบบนั้นลงไป
“ไปเถอะ  รีบไปส่งคุณย่าเถอะ อย่าให้ท่านต้องลำบากเ พราะเรื่องของเด็กเลย”
“ครับ เดี๋ยวผมจะมาอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นทีหลังนะครับปอร์  ผมไปส่งคุณย่าก่อนนะครับ ”
“อืม”

[POR_KA_DUN]

 
มาต่อให้แล้วนะครับ ดึกๆๆ
หลับกันหรือยังครับผม
ปล.รักนะ อึ๊บๆๆ55
 

[mecon]

^
^
แวะมากระซวก

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดงานนี้ด่านแรกอิลุงชนะเลิศ
ใช้คุณย่ามาล่อ กรี๊ดๆๆแม่คนงามเลยพอได้ใช้มารยาสะดีดสะดิ้งบ้าง 
ส่วนอิน้องลุง ยังคงมีหลายด่านนะย่ะ จะมาง้อด้วยการทำหน้าหล่อ สายตาเศร้าสร้อย ก้มหน้ามุดดิน
แบบนี้ไมได้นะเคอะ สวยอุตส่าห์เปลืองตัวไปแยะ
ไปส่งคุณย่าก็รีบๆมาง้อมาอธิบายนะคะ น้องปอร์ใช่ว่าจะเป็นคนพูดยากมากมาย
ดีไม่ดีก็จับปล้ำก่อนแล้วค่อยอธิบายกันนอกรอบบบบบบบบบบบบบบ 
แต้มที่ 198 มอบให้คนสวยเจ้าเสน่ห์ 
คุณย่าคะ หลานชายคุณย่า งานนี้เป็นแมวเชื่องๆนี่เอง หุหุ

[~NeMeSiS_PURE~]

ยังไม่หลับ เอิ๊กก ก ก  อย่าเพิ่งหายงอลนะพี่ปอร์

ต้องเอาให้เข็ด 

[a_tapha]

 

สวยสุดยอด

รอตอนต่อไป

[pay-it-forward]

รอฟังเหตุผลน้องลุง

[toonki]

 
ด่านแรกผ่านไปแล้วนะลุง ดีใจด้วย

แล้วคนสวยจะใจอ่อนตอนไหนละ

[ï_Kiss_U♥]

อ่ะๆ สายสามห้า จิ้มจุ่ม อิอิ
กอดสวย +1 

[Loidelohm]

กว่าจะแก้เน็ตได้ก็สายโด่ง ฮี่ ฮี่.............
น้องปอร์ล้ำเลิศ สุดยอด
ติดกับเหนียวๆ ทั้งย่า ทั้งป้า ทั้งหลาน ฮึ ฮึ
งานนี้ตาลุงถ้าไม่หัวปักหัวปำก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ววววววววววววว
น้องปอร์คร้าบบบบบบบบบบบ
ใช้กี่ศาสตร์ในการปฏิบัติการครั้งนี้ ผู้อ่านเองยังเสียน้ำตาที่คาเฟ่ทั้งฝูง เอ๊ย ทั้งก๊วนเลย
กว่าจะรู้ตัวว่าเป็นแผน ตายแล้วเธอ.......
เราเป็นแฟนคลับ ยังตามไม่ทันเลย
                  

[┗◎┗◎]

และแล้วพระเอกก็มาง้อขอคืนดี


สวยซะอย่าง ไม่ต้องกลัวอะไร

[yunni_yjkt]

โห ลุงกอล์ฟ ง้อน้องปอร์ด้วยตัวเองไม่เป้นผล...ถึงขั้นต้องพาคุณย่ามาเลยนะเนี่ย.... อิ อิ...

ว่าแต่ ขนาดนนท์เป็นดาราเจ้าบทบาท..ก็ยังแพ้น้องกอล์ฟคนงาม จนได้.. ต้องให้ออสการ์น้องกอล์ฟ แล้วมั้ง เนี่ย 555++... อย่างอนลุงกอล์ฟนานนักนะ....นางฟ้าน้องปอร์คนสวยยยย...

[gboy]

น้องปอร์
อย่ายอมง่ายๆ สิ