“เดี๋ยวจะรีบไปครับ”
“………………………………………………
…………………………………………………
………………………………………………………………..………………’
พอจะเดาได้แล้วใช่ไหมครับว่าใครโทรมา
ผมยังนอนอยู่บนที่นอนเหมือนเดิม
ส่วนไอ้ลุงขยับตัวไปนั่งที่ขอบเตียงไม่มีท่าทีว่าจะวางสายมาทำการสำรวจเพชรต่อแต่อย่างใด
เวลาผ่านไป
ผมหยิบผ้าขนหนูผืนที่กองอยู่บนพื้นมาพันตัวแล้วรีบเดินเข้าไปยังห้องน้ำ ปล่อยให้ไอ้ลุงมันคุยโทรต่อไป
ไม่ใช่โกรธไอ้ลุงนะครับ ถึงต้องรีบเข้าห้องน้ำไป
แต่กลัวรักษาเอกราชที่เป็นของตัวเองไม่ได้ต่างหาก5555
ตอนที่42 .1
ไอ้โจรขโมยเพชรเลี้ยวรถจอดข้างๆกำแพงของบ้านหลังหนึ่งครับ
ตอนเวลาเกือบ2 ทุ่ม
บ้านหลังนี้อยู่ในหมู่บ้านของเหล่าบรรดาคนมีอันจะกินครับ
สงสัยมีอันจะกินมากด้วยเพราะบ้านแต่ละหลัง เท่าที่ดูด้วยหางตาที่เพิ่งปัดมาสคาร่า555
รวยยังเรียกยายเลยครับ
ไอ้ลุงมันจอดรถอย่างคุ้นเคย สงสัยมันจะเคยมาจอดบ่อยผมเดาไป สายตายังมองบรรยากาศที่ผมไม่คุ้นเคย
จะคุ้นได้ไงครับผมเคยมาแถวนี้ซะที่ไหน ยามตรวจละเอียดมากครับก่อนเข้ามา
ต้องแจ้งชื่อ และบ้านที่จัดงาน ตรงกันครับถึงจะเข้ามาได้
ถึงผมจะสวยแค่ไหนก็ตามยามที่หน้าหมู่บ้านคงไม่ให้ผ่านเข้ามาหรอกครับ ถ้าไม่มีชื่อเป็นคนที่จะมาร่วมงาน
แต่ถ้าพลีกายถวายความสาว ก็ไม่แน่ครับยามก็ยามเถอะ555
มีแต่จะให้ผ่านโดยดีสิ กลับออกมาอาจจะขออีกรอบก็ได้55
ผมเปิดประตูก้าวเท้าลงจากรถอย่างระมัดระวังครับ เพราะกลัวจะไปเหยียบขี้หมา
เอ้ยเหยียบขอมีค่าแถวนั้นเข้าให้นะสิครับ
เดี๋ยวอีกสอง สามวันมีบิลเรียกเก็บค่าเสียหายถึงบ้านจะทำไงดีละ
เพราะอิฐแต่ละก่อน กำแพงรั่วบ้านแต่ละอันดูช่างมีระดับจริงๆ
“พร้อมยังครับ” เสียงหล่อ ๆลอยมาจากอีกฟากของประตูรถที่ผมเพิ่งก้าวออกมา
ผมยิ้มสวยงามให้ว่าที่สามี(หรือภรรยาหว่า)ในอนาคตยังกะนางสาวสยามยิ้มให้ประชาชนก็ไม่ปาน
“มาถึงแล้วเหรอกอล์ฟ” เสียงแรดตัวแม่ดังมาจากประตูบ้านที่กำลังเปิดออก
อีนี่มันโก่งอีกแล้วครับ คำถามโง่ๆ ถ้าไม่มาจะเห็นเหรอมึง
คราวหลังต้องให้มันกินหญ้าผสมอาวโป้แล้วมั้ง555
“ครับ” ไอ้ลุงตอบสั้น ๆ โดยมีผมเป็นหัวหลักหัวตอ ไม่มีตัวตนอีกแล้วครับท่าน
สองมือ สองกีบ สองคากิ อะไรก็แล้วแต่ครับ ของมันสอดเข้าไปเอาแขนไอ้ลุงไปกอดไว้
เห็นแล้วปี๊ดเลยครับ อยากจะถลกชุดราตรียาวที่ใส่มาจากบ้านแล้วถอดส้นเข็มฟาดเข้าที่หน้ามัน55
มึงจะมากไปแล้วนะอีเควี้ย ไม่เกรงใจกรูบ้างเลย ตรบเป็นตรบผมคิดในใจ55
แล้วมันก็ลากไอ้ลุงเข้าไปในบ้านหลังนั้นครับโดยมีผมเดินตามเข้าไปห่างๆ
กลัวหางแรดฟาดเอาครับ
แสงไฟดวงเล็กๆหลายๆดวงถูกเปิดไว้ด้านข้างของตัวบ้านครับ
คนเริ่มมากันหนาตาพอสมควรครับ แต่ละคนเป็นผมที่ไมเคยรู้จักเลย
จะพอคุ้นหน้าก็มีชะนีแพมครับที่เกือบเคยวัดรอยฝ่ามือกันมาแล้ว
เธออยู่ในชุดราตรีสั้นที่สวยที่สุดในชีวิตของเธอเลยก็ว่าได้ 555.......สงสัยเธอคิดไปเอง
ตอนนี้ผมเดินตามไอ้ลุงเข้าไปอยู่ไม่ห่างครับ ด้วยความกลัวว่าจะมีแรด หรือชะนีคาบไปแดกซ้ำซ้อน
ผ่านกระถางต้นไม้เตี้ยที่ถูกตัดเป็นพุ่มสวยงาม มีไฟกระพริบประดับอยู่
ผ่านริมสระน้ำใสๆที่ลอยไปด้วยลูกโป่งสีสดใส
มีข้อความที่กำลังลอยอยู่บนน้ำว่า ขอต้อนรับกลับสู้บ้านนะครับพี่นพ
Welcome home P NOP เปิดไฟส่องมาจากด้านล่างของสระน้ำ ดูเด่นเชียว
“มาแล้วเหรอครับ ปอร์” เสียงทักทายจากเจ้าของงานวันนี้ นั้นเองครับ
“สวัสดีครับพี่นพ ขอต้อนรับกลับบ้านอย่างเป็นทางการนะครับ”
“ขอบคุณครับ ปอร์”
“จะไม่กลับไปอีกแล้วเหรอครับ ได้ยินนนท์พูดกับกอล์ฟครับ”
“ครับก็คิดไว้แบบนั้นครับ แต่ก็ไม่แน่ ถ้าคนแถวนี้ไม่อยากให้อยู่ก็คงกลับไปครับ”
“ใครเขาจะไม่อยากให้พี่นพอยู่ละครับ ”
“ไม่รู้ละครับ ก็เห็นลากเจ้ากอล์ฟไปไหนต่อไหนแล้ว ว่าแต่ปอร์นะทานไรดีครับ เดี๋ยวพี่ไปเอามาให้ครับ”
“ไม่ต้องขนาดนั้นหรอคกรับพี่นพ เดี๋ยวปอร์ช่วยตัวเองได้ครับ สบายมาก”
“ครับ”
“เห็นบอกว่าพี่นพมีเพื่อนมาด้วยเหรอครับ ทำไมเห็นอยู่คนเดียวละ”
“ครับเพื่อนสมัยเรียนที่..................... นะครับ ยังไม่มากัน ส่วนมากก็มีแฟนกันหมดแล้วครับเหลือแต่พี่นี่ละยังโสด"
ผมกับพี่นพคุยกันอยู่เพียงสองคนครับ คนที่ผมมาด้วยก็ไม่รู้หายไปไหนครับ
หรืออาจโดนคาบไปแดกแล้วก็เป็นได้ จะไปใช้สิทธิลากกลับมากินเองก็ไม่กล้า เพราะนี้ไม่ใช่ถิ่นของผมครับ
แต่นี่มันเป็นทุ่งหญ่าสวันน่านะสิ
“พี่นพสวัสดีครับ” เสียงคุ้นๆลอยมาจากข้างหลังผมครับ
“อ้าวสัวสดีครับโฮม ไม่ได้เจอเลย สบายดีไหม”
“สบายดีครับพี่ เห็นนนท์บอกว่าจะไม่กลับไปอีกแล้วเหอรครับ”
“ครับคงจะอย่างงั้นละ ถ้าเขาไม่เบื่อพี่ก่อนนะ แล้วงานเป็นไงบ้างละครับ”
“อีกไม่นานก็จะปิดกล้องแล้วครับพี่ ว่าจะไปเที่ยวต่างประเทศสัก2อาทิตย์ครับ”
“อ่อมีอะไรให้พี่แนะนำได้นะครับ”
“แล้วนี้ เอ่อ เอ่อ ใครครับพี่นพ” นาทีที่สวยจะเกิดมาถึงแล้ว
“อ่อโทษที...... ลืมแนะนำ นี่ปอร์ครับ เพื่อนของน้องชายพี่” เชิด ฉันต้องเชิด 55
และแล้ว ทั้งตัวตั้งแต่หัวจดเท้าของผมถูกสำรวจด้วยสายตาจากคนที่เพิ่งถูกแนะนำให้รู้จัก
“ปอร์ นี่ โอมครับคงพอรู้จักนะ”
“ครับสวัสดีครับ ยินดีที่รู้จักครับ” ผมกล่าวทักทายตามมารยาท
ไม่พลาดที่จะเลียนแบบสำรวจตั้งแต่หัวจดท้าวเหมือนกัน เพื่อเป็นการไม่ได้เปรียบเสียเปรียบกัน555
“อ้าวมาแล้วเหรอ.โอม” เสียงแรดนนท์ลอยมาจากข้างหลังพี่นพครับ
“เจอเจ้าของงานแล้วนะ พี่นพ ส่อนนี่กอล์ฟ” ไอ้นนท์เปลี่ยนแรดมากมาเป็นแรดนักประชาสัมพันธ์ทันที
“กอล์ฟนี่โอม เพื่อน นนท์เอง...”
“สวัสดีครับ กอล์ฟ เพิ่งเจอตัวจริง เห็นนนท์เล่าให้ฟังบ่อยๆ ดีใจที่ได้รู้จักครับ”
“สวัสดีครับ ยินดีเช่นกันครับ” เสียงไอ้ลุงเอ่ยไปอย่างเบาๆ
“ปอร์ นนท์วานขอน้ำให้....”.....แก้วนะ” พร้อมชี้นิ้วบอกทาง
งะ ................การีดกรี๊ดกรี๊ดๆๆกรูจะตบมึง
โพลล์
หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ (อ่าน 1204967 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก