ตอนนี้ครับฝูงห่า เอ้ยฝูงคุณลุกค้ากำลังลุมกินโต๊ะไอ้นนท์ซะแล้ว
ผมหัวเราะออกมาอย่างสะใจ แต่ไอ้ลุงสิครับ มันยังงงว่าเกิดไรขึ้นกับไอ้นนท์และน้องนีแพม
“นนท์ฝากบอกว่ากลับเองได้ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวใหแพมไปส่ง” ผมกระซิบที่ข้างหูไอ้ลุง
แล้วไอ้ลุงก็ขับรถออกไป โดยมีผมนั่งข้างๆ ไปกับไอ้ลุงเท่านั้น
เหลือไว้แค่ เก้งกวางนนท์ กับน้องนีแพมที่โดนลุมกินโต๊ะ
ช่วยไม่ได้ทีใครทีมัน.....................
ตอนที่ 24..........อ่อมเนื้อ
หลังเสร็จงานประมาณ5โมงเย็น
ผมกับเพื่อนเดชชวนกันไปกินฟูจิในห้างแห่งนั้นโดยมีไอ้ลุงตามไปทีหลัง
5555เนื่องด้วยไม่ได้รับอนุญาตให้มาหาในเวลาทำงาน 555..........สวยมีอำนาจ
ขืนลองมาสิจะพูดถูกๆ ผิดๆ เอา เดี๋ยวงานจะเสีย
อีกอย่างไอ้ลุงต้องไปส่งคุณม้าที่บ้านอาม่าและไปดูแลร้านช่วยที่บ้าน เลยมาได้เย็นๆ
หลังจากกินเสร็จไอ้ลุงรับอาสามาส่งผมที่บ้านแทนเพื่อนเดช สร้างความเสียใจให้เพื่อนเดชไม่น้อย55
รถค่อยๆวนลงจากลานจอดออกสู่ถนนใหญ่หน้าห้างแห่งนั้น
“อยากไปไหนต่อไหม” ไอ้ลุงถามเบาๆ ผสมกับเสียงเพลงลอยมา
“กลับบ้านดีไหม” ผมเลือกตอบคำถามเพื่อให้ไอ้ลุงช่วยตัดสินใจ
“กลับบ้านใครดีครับปอร์” ไอ้ลุงถามกลับแบบมีนัยสำคัญที่0.5 อิอิอิ
“บ้านเราสิ” ผมตอบ
“ได้ครับ ว่าแต่บ้านของเราจะมีกี่ห้องนอน จะเอาเตียงใหญ่ มีสนามหน้าบ้าน หรือว่ายังไงครับ”
ผมทำหน้างง กับคำตอบของไอ้ลุง ไม่พลาดที่จะใช้สมองประมวลผล
เพื่อหาคำตอบว่าไอ้ลุงมันพูดอะไรของมัน ผมไม่เข้าใจ
“แล้วบ้านเราจะซื้อแถวไหนดี ชานเมืองดีไหมครับ บ้านจะได้กว้าง ๆ ลูกจะได้มีที่วิ่งเล่น”
งะ ตอนนี้ผมถึงบ้าอ้อ แล้วครับ หน้าแดงสิครับ มึงพัฒนาเกินไปแล้วนะไอ้ลุง
แหม มึงคิดไปถึงไหนแล้วนี้
แต่ขอบอกว่าช้ากว่ากรูนะ เพราะกรูคิดถึงการมีลูกคนที่2แล้ว 555555555555
เปล่าหรอกครับผม ไม่ใช่อย่างงั้น นี้เป็นครั้งแรกที่ไอ้ลุงมันเล่นมุข
มันก็ทำเอาผมงงเหมือนกัน กับมุขผู้ชายสุภาพๆ แบบมัน
ไอ้ลุงพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ราบเรียบ ไม่เขินอาย ถ้าไม่ฉลาดแบบผมคงจะไม่รู้แน่ว่าเป็นมุข 555
“ดีครับ เราก็ชอบสนามหน้าบ้านกว้างๆ เหมือนกัน จะได้ทำอะไรได้หลายๆ อย่างนอกจากให้ลูกวิ่งเล่น”
ผมพูดต่อเพื่อเพิ่มสีสันของการสนทนา
“จะเอาไว้ทำไรอีกครับ” ไอ้ลุงมันหันหน้ามามองผมมือทั้งสองจับที่พวงมาลัย
“อ่อ เอาไว้ยืนอาลัยมุขแป็กของใครบางคน กว้าง ๆยืนสบายดี ไม่อึดอัด”55555555
ไอ้ลุงยิ้มที่มุมปากมองผมด้วยหางตาซ้าย ไม่พูดอะไรต่อ …………เจอปากแมวๆ ของกรูเข้าแล้ว
ช่วงค่ำของวันหยุดรถไม่ค่อยติดเท่าไรครับ
เราสองคนจึงนั่งรถมาเรื่อยๆ ไอ้ลุงไม่ได้ขับเร็วอะไร เพราะไม่ได้รีบไปไหน ดูเหมือนจะออกนอกเส้นทางอยู่บ่อยๆ ……..รู้นะคิดอะไร555
“ทำไมเมื่อคืนทำแบบนั้นละ” ไอ้ลุงถามผมหน้าตามองตรง
“แบบไหน” ผมถามกลับ แกล้งโง่………ความจริงก็โง่
“ไปแกล้งนนท์แบบนั้นทำไม” ตายละ นึกว่าลืมๆ ไปแล้วยังขุดมาถามอีก ทีนี้จะตอบยังไงละนี่กรู
คิดไปสายตามองออกนอกรถ ทำเป็นไม่ได้ยิน ไม่รู้ไม่ชี้ ถึงรู้ก็ไม่ชี้55
ดีนะที่แค่เห็น แต่ถ้ารู้ว่ามีอะไรมากว่าแมลงที่เติมลงไปในเบียร์ ไอ้ลุงคงจอดรถไล่ผมลงแน่ๆ
เงียบไว้เจ้าปอร์ ห้ามพูดอะไรทั้งสิ้น แกล้งหลับหรือแกล้งตายก็ได้555
รถไอ้ลุงค่อยๆ เข้าไปจอดเทียบฟุตบาทปากซอยหน้าบ้านผม
“เดี่ยว พรุ่งนี้เช้าจะมารับนะ ห้ามหนีไปก่อน” เอาอีกแล้วกรู สงสารเพื่อนเดชจังเลยไปมหาลัยคนเดียวอีกแล้ว55
ผมเปิดประตูรถหลังจากที่ได้ยินเสียงปุ่มล๊อกประตูดังขึ้นเป็นอันรู้กันว่าประตูเปิดออกได้แล้ว...ไล่กรูทางอ้อมชิมิ
ผมปิดประตูเบาๆ หลังจากมู๊ฟออกมากจากตัวรถแล้ว
กระจกรถเลื่อนลงช้าๆ หน้าหล่อ ๆยื่นออกมาให้เห็นชัดเจน
“ อย่าหนีไปมหาลัยก่อนละ รู้ไหม”
เออ รู้แล้ว เดี๋ยวจะไม่แค่หนีไปมหาลัยก่อน แต่จะหนีตามผู้ชายที่มหาลัยไปเลยดีไหม555
แล้วกระจกก็เลื่อนขึ้นช้า ๆ รถออกตัวไปยังท้องถนนนั้น
ผมกลับเข้าบ้าน เปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาช่วยที่ร้านตามปกติ ได้เวลาก็เข้าบ้านนอน
วันนี้หลับเร็วกว่าปกติเพราะเหนื่อยจากการทำงานที่ได้รับมอบหมายจากเพื่อนเดช
ไอ้ลุงมารับผมแต่เช้าๆเราไปมหาลัยพร้อมกัน
“วันนี้มีเรียนวิชาอะไรครับปอร์”
“วิชาโทครับ” ผมเลือกตอบกว้างๆ มากว่าจะตอบเจาะจงเป็นรายวิชาไป
ไอ้ลุงมองหน้าผมแล้วถามต่อ
“เลือกอะไรเป็นวิชาโท” มิสเตอร์พยายามซัก
“พวกมาร์คึททิงอะ” สำเนียงเริศไหม55 (มาร์เก็ตติ้งครับ)
“ตกลงจะไม่บอก ใช่ไหมว่าวิชาไร”
“ทำไมจะไปเรียนด้วยเหรอ ไปสิถ้ากล้าพอ” ผมถามออกแนวท้าทาย
“ครับ เดี๋ยวจะไปนั่งเรียนด้วย ตกลงตามนี้” …….คำท้าทายเป็นผล
“ให้มันแน่เถอะ” ไอ้ลุงยิ้มๆ แล้วขับรถของมันต่อไป
รถจอดที่เดิม เราสองคนเดินเข้าไปมหาลัยพร้อมกัน
ผมขอตัวไปรอเพื่อนเดชที่คณะ เพื่อหวังจะไปเรียนพร้อมกัน
เพราะผมกับไอ้เดชเลือกสาขาการตลาดเป็นวิชาโทเหมือนกัน
อันที่จริงผมบังคับมันมากว่าครับ เอามารยา108 เล่มกวียนมาหลอกล่อ
เอ้ยเปล่าครับ เอาแม่น้ำทั้งห้า ยกมาหมด ไม่ว่าจะเห็น แม่น้ำเจ้าพระยาก็ไม่เว้น
ในที่สุดมันก็คล้อยตายผมจนได้
ผมนั่งรอมันสักพัก มันก็โผล่หัวมาพร้อมด้วยตาตี่ๆ ออกแนวเกาหลี
“ว่าไงที่รัก มึงมีสามีน้อยแล้วใช่ไหม” มันถามกวนๆ ตามระเบียบ
“เออ ข้าวใหม่ปลามันอยู่ ไม่ได้เป็นของตายเหมือนแกนี่”
ผมกับมันกัดกันตามประสาเพื่อนเลิฟ กอดคอที่สูงๆ ของมันเดินไปเรียนอีกคณะที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับคณะตัวเอง
ขออย่าให้เจอะอะไรเลย เดินไปภาวนาไป
เพราะ ที่ตรงนี้ มันไม่ใช่ที่ๆ ของเรา ต้องบนบานสิ่งสักดิ์สิทธิ์ให้ปกป้องคุ้มครองสักหน่อย 555555555555
ยังอยากมีชีวิตที่ตายตอนแก่เหมือนคนอื่น
ที่สำคัญมีโจทย์ที่เพิ่งสร้างขึ้นใหม่เมื่อสองคืนก่อน
เราเดินขึ้นชั้นเรียน ตามตารางเรียนที่อยู่ในมือ ห้องเรียนหาไม่ยากครับ
ผมเลือกที่นั่งที่คิดว่าเหมาะที่สุด เงียบที่สุด ไกลอาจารย์ที่สุด 555
นศ.ทยอยเข้ามาในคลาสเรื่อยๆ แต่ละคนไม่คุ้นหน้าเท่าไรครับ
เพราะเป็นวิชาโท ต่างคนต่างเลือกอะไรที่สนใจ ยกเว้นไอ้เดช555
ส่วนมากคนที่เลือกเรียนสาขาตลาด จะต้องเอื้อกับวิชาเอก
ผมก็คงเข้าพวกมั้ง แอดเวอร์ มาเต็งติ้ง เหมาะกันจะตาย หรูซะไม่มี
นศ.ส่วนมากจึงมาจากคณะพาณิชฯ ซะส่วนใหญ่ครับ
สายตาผมยังคง ลั้นล้าที่ นศ.ใหม่ๆอยู่ ไอ้เดชก็เช่นกันครับ
แต่ไม่ต้องตบตีกับเพื่อนเดชแต่อย่างใดครับ เพราเป้าหมายเราแยกกันชัดเจน
ไม่แย่งกันอย่างแน่นอน คอนเฟิร์มฟันธง 5555
สายตามัวแต่ลั้นล้าไปเรื่อยๆ รู้สึกว่ามีคนนั่งข้างๆๆ
วิ้งค์ วิ้งค์ ((((((((((0))))))))))
วิ้งค์ วิ้งค์ ((((((((((0))))))))))
วิ้งค์ วิ้งค์ ((((((((((0))))))))))
เรดาร์กลับมาทำงานอีกครั้ง
ตายละใครกัน ทำใมเรดาร์ถึงทำงานหนักขนาดนี้
“มองใครอยู่เหรอครับ” ตายละ เขาว่าหนุ่มทักหมายถึงหนุ่มหลงรัก
กรูถูกหลงรักแล้วหรอนี้ แต่งวันไหนดี จองโรงพยาบาลหรือยัง จะคลอดแล้ว
ซื่อลูกล่ะหาหรือยัง ใช้นามสกุลใครดี 55555555555 คิดไปไกล
“เอาที่ซับเลือดกำเดาหน่อยไหมครับรู้สึกว่า มันจะทำงานเยอะไปแล้วนะ” เสียงข้างๆมาอีกละ
ความลับเปิดเผย ไม่ได้ละต้องเก็บอาการแล้วซะแล้ว
“อ้าวกอล์ฟ ไม่ไปเรียนเหรอ” ผมถามัน
“ก็บอกแล้วไงว่าจะมานั่งเรียนด้วย”
ไมทันสิ้นเสียงไอ้ลุง
“อ้าว กอล์ฟ ทำไมไปนั่งข้างหลัง”
“เสียงดังมาจากประตู” สายตาทุกคนจ้องมองที่เขา
ครับ นนท์ตรงเข้ามาหาผม เปล่าครับตรงเข้ามาหาคนข้าง ๆ ผมมากว่า
“ไม่ไปนั่งข้างหน้าด้วยกัน” นนท์แจงต่อ
“อ๋อ วันนี้อยากลองนั่งข้างหลังดูครับ เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง” ไอ้ลุงมันตอบ.......เยส กรูสวย
เออ กรูก็นั่งข้างๆมัน มึงเห็นกรูบ้างไหม ทักกรูบ้างก็ได้นะ
ตอนนี้ผมคงไม่มีตัวตนในสายตานนท์แล้วครับ
“เออ ย้ายมานั่งข้างหลังบ้างดีกว่า” นนท์พูดแล้วนั่งลงข้างๆ ไอ้ลุงโดนมีชะนีแพมตามมาติดๆ
โฮ้มาย บูดด้า (มายก๊อด) อยากร้องกรี๊ดเป็นภาษาแรดใส่หน้านนท์กับชะนีแพมเป็นที่สุด……มันคงคุ้นภาษานี้เป็นอย่างดีกลัวมันสวนกลับ
โลกหนอโลก ทำไมจะมากลมตอนนี้ก็ไม่รู้ ยิ่งเกลียดกรูยิ่งมาเจอกรู ใช่ไหมไอ้นนท์
วิชามีเป็นร้อยเป็นพัน ไม่ลงเรียน เจือกมาเรียนตัวที่กรูลง ดรอกทองมาก
เออ หรือว่าเป็นความผิดของกรูเองวะ ที่เจือกมาเรียนโท บริหาร
ฮาว แคน ไอ ดู นาว ? ตอนนี้ที่ๆ ผมเลือกว่าเงียบที่สุด ท่าทางจะดีที่สุด
เปลี่ยนเป็นทุ่งหญ้าสวันน่าอีกครั้งครับหลังจากที่ผมได้ไปเยือนมาแล้วคืนวันก่อน คราวนี้ผมบุกถึงถิ่นมันเองเลย
ผมจะรอดชีวิตชั่วโมงแรกที่เรียนวิชานี้ไหมครับ เอาใจช่วยผมด้วยนะคัรบผู้อ่าน
“อ้าวปอร์ เรียนวิชานี้ด้วยเหรอ” นนท์ทัก ตอนนี้ตัวตนผมเริ่มค่อยชัดเจนยิ่งขึ้น
หลังจากเมื่อกี่ร่างผมเป็นลมเป็นอากาศ
ทำไมมึงไม่ให้ตัดเกรดแล้วค่อยทักหึ ไอ้นนท์
ผมยิ้มสวยๆ ไปหนึ่งครั้งเหมือนกับเป็นการตอบว่าเยส
บรรยากาศในห้องเรียนที่เต็มไปด้วยคนแปลกหน้าตอนนี้สำหรับผม ไม่น่าลั้นล้าอย่างที่คิดแล้วครับ
เพราะไอ้นนท์แท้ๆ ไอ้ครั้นจะเปลี่ยนที่นั่งไปที่อื่นมันก็ไม่มีแล้ว
เอาวะเป็นไงเป็นกัน ขอสู้ตายสักหนึ่งยกละกัน
สู้ไม่ไหวค่อยงัดปลาร้ามาฟาดใส่หน้ามัน55555
แสงอำมหิตแผ่ข้ามไอ้ลุงมาหาผมเป็นระยะ ๆ
ผมรับรู้ได้ถึงแรงอาฆาตของรังสีอำมหิตนั้น
เพราะนนท์ได้แรงสนับสนุนจากชะนีแพมนั้นเอง
ส่วนผมจะไปขอกำลังเสริมจากบักเดชเพื่อนรัก ก็ไม่ได้
เพราะชะนีในห้องมันสวยเกินกว่าที่จะสนใจช่วยเพื่อนได้.......เพื่อนเลว
แต่ก็ยังดีที่มีคนข้างๆ คอยเป็นกำลังใจ หรือจะเป็นตอเหมือนคืนวันก่อนก็ไม่รู้
เสียงชะนีทั้งห้องเงียบลงอย่างน่าตกใจเมื่ออาจารย์เดินเข้ามาหน้าห้อง
พร้อมกล่าวทักทาย ลูกศึษย์ หลานศิษย์ทั้งหลาย
แนะนำว่าวันนี้จะเรียนอะไรการตัดคะแนนยังไง บลา ๆ เหมือนกับวิชาอื่น ๆที่ต้องทำก่อนสอน
“วันนี้เป็นวันแรกที่เรียนวิชานี้ หลังจากอาทิตย์ที่แล้วเรางด เพราะทางมหาลัยจัดการรับน้องไป
คลาสนี้มีนศ.หลายเอก ต่างคณะบ้าง ทั้งเลือกเป็นวิชาเอก วิชาโท อ้าวใครมาจากไหนบ้าง
แนะนำตัวกันหน่อย ค่ะ ”
ตายละกรู สิ่งศักดิ์สิทธิทั้งหลาย ตอนนี้ลูกช้างขอภาวนาอีกครั้ง อย่าให้เกิดอะไรขึ้นกับลูกช้างเลย
แล้วลูกช้างจะหาลาบหาน้ำตกมาถวาย ผมภาวนาในใจ
อย่าให้เกิดอะไรที่ทำให้เพื่อนรู้ว่าตัวเองแปลกปลอมมาจากแอดเวอร์เลย
“ตลาดครับ
บัญชีค่ะ
พีอาร์คะ” อ้าวอุ่นใจ อย่างน้อยก็มาจากคณะเดียวกัน
“มีอีกไหมคระ” ท่านอาจารย์ถามอีก อย่างอยากรู้อยากเห็น
“อาจารย์ครับ” ไอ้นนท์พูดขึ้นด้วยเสียงดังไปทั่วบริเวณห้อง
...................................โอ้..ไม่นะ
สูตรเด็ด
เดี๋ยวมาลงให้
โพลล์
หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ (อ่าน 1311800 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก