อ่านแล้วบอกอารมณ์ไม่ถูกเลยค่ะ แต่ความรุ้สึกแรกที่อ่านจบ ตรงที่นายเอกบอกรักพระเอก
ก็คือ ควารุ้สึกวูบโหวงในอก เหมือนใจมันหายไป แต่ไม่ใช่อาการตกใจจนใจหล่นไปที่ตาตุ่มนะคะ
จนต้องหันไปคว้าตุ๊กตาที่อยู่ข้างๆมากอด แต่กอดแล้วก็ยังไม่หาย ไม่รุ้สึกว่ามันช่วยให้ดีขึ้นเลย
แม้จะกอดจนแน่ที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วก็ตาม รู้สึกเหมือน "หัวใจหายไป"
ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ อ่านแล้วทั้งสุข เศร้า เหงา ซึ้ง หลายอารมณ์มาก แต่รวมแล้วมันคือ "ความประทับใจ"
จำไม่ได้ว่าเคยอ่านเรื่องของคุณภัคดีมาบ้างรึเปล่า แต่ดีใจที่ได้อ่านเรื่องนี้ค่ะ
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่ดราม่าก็ตาม แต่ก็ยังคงสร้างความประทับใจให้กับคนที่ไม่ชอบเรื่องดราม่าอย่างเราได้
เป็นกำลังใจให้เขียนเรื่องดีๆต่อไปนะคะ แต่เขียนเรื่องสดใสบ้างก็ดีนะคะ อยากลองอ่านค่ะ
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆแบบนี้มาให้ได้อ่านกันนะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
