หัวข้อ: [นิยาย]ชุลมุนวุ่นรัก = ตอนพิเศษสุดท้าย P.164

[numfon]

 :call:คุณเบบี้ค่ะขอขนมด่วนนะค่ะ


จะเป็นพระคุณอย่างสูง....อ่านก่อนสอบ555...

รอค่ะ

[yochio_shim]

ที่รัก เค้าจะเชื่อฟังตัวเองนะ ไม่ดื้อ  ไม่ซน   ไม่นอกใจ  




มาต่อตอนที่26ให้เค้าด้วย  











 

[love_y]

มาปูเสื่อนอนรอน้องขนม
วันนี้จะได้เจอน้องขนมใช่มั้ยเบบี้
เบี้ยวกันเจอเบบี้เจอ :oo1:แน่ ฮ่าๆ

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

ปล. โช่ แกรว่างมากก็แต่งนิยายซะเองเรย

เด๋วเข้าไปเจิมคนแรกเลยน้อง

โฮ๊ะๆ

โถๆๆๆๆๆ
พี่ชาย
พี่ก้อรู้ว่าน้องพี่มันไม่ว่างอ่า
เฮ้อออออออออออ
ว่าแต่อ้ายเบบี้
นึกว่าจะลงเมื่อวาน
ที่ไหนได้
ผ่านไป 1 วันก้อยังไม่มา
เหอๆ -*-

[oiichini]

เง้อออออออออ 

จะไม่มาจริงๆ หรอ 

[CIRA]

หนุกคับ หนุกๆ....

มารอตอนต่อไปค้าบบ....

[saseum]

ขนมหายไปนานเลย

คิดถึงจัง

[olar74]

ทายกับขนม กำลังจะ ... รู้จักกันมากขึ้น

แล้วอย่าลืม ..เพลง.. น่ะ (แอบเชียร์อยู่ ...  )

[booboos]

เพิ่งมีโอกาสเข้ามาโพสต์
มารออ่านตอนต่อไปด้วยคนจ้า

[gboy]

 

ยังไม่มา

 
 
 

[mikaza]

 

พี่เบบี้

รออยู่น๊าาาาาาาาาาาา

คิดถึงพี่ทาย น้องขนมมากมายใกล้บ้า

[thomiiz]

มาติดตามรอด้วยคนคะ

คิดถึงขนมหวาน กับ พี่ทาย แล้ววววว

[เบบี้]

ตอนที่26.


“พร้อมแล้วฮะ”มันเดินออกมา  ผมหันไปมองก็ชุดเดิมอะครับแต่คราวนี้มันถือแว่นมาด้วย  บนหัวก็ใส่หมวกเหมือนใช้ฟางถักสีน้ำตาลอ่อน  เสื้อสีฟ้ามันก็ถอดออกไปแล้วครับ  นาฬิกาก็ถอดออกแต่ที่มันยังคาลูกกะตาผมอยู่ก็คือไอ้เชือกตรงข้อเท้ามันนี่แหละครับ  มันเดินกลับเข้าไปมาอีกทีพร้อมรองเท้าแตะหนังสีน้ำตาล
“เป็นอะไรกับหนังมากรึเปล่า หึหึ”ผมถาม
“ก็มันคลาสสิกดีนี่ฮะ.. ไม่มีศิลปะเลยอะพี่ทาย”ไอ้ตัวเล็กมันพูดใส่ผม
“แป๊บนึง..เปลี่ยนกางเกงก่อน”ผมบอกเมื่อกี้เข้าไปล้างหน้าล้างตาแล้วยังไม่ได้เปลี่ยนกางเกงนะครับ  ผมเดินไปปลายเตียงแล้วถอดกางเกงยีนออก  หันไปมองไอ้ตัวเล็กอีกทีมันยืนมองหน้าผมแก้มแดงแป๊ด
“ลามก”ผมแกล้งว่า
“บะ.. บ้าหรอ  ขนมไม่ได้จะดูสักหน่อย”ไอ้ตัวเล็กพูดหน้าตาเหรอหรามองไปทางนู้นทีทางนี้ที  แล้วเดินมาหน้าประตูวางรองเท้าลงเตรียมใส่เสร็จเรียบร้อย  ผมถอดกางเกงเหลือแต่บ๊อกเซอร์แล้วเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้น  พร้อมกับเอารองเท้าแตะออกมา
ผมเดินไปหยิบคีการ์ด  แล้วก็กระเป๋าสตางค์กับมือถือ  แว่นตากันแดดใส่เลยเรียบร้อยขี้เกียจจะถือ
แล้วเดินออกมาข้างหน้าห้องที่ไอ้ตัวเล็กมันยืนคอยอยู่แล้ว

................
................


“ไม่เล่นน้ำหรอ”ผมถาม
“ยังอะ.. นั่งอยู่อย่างนี้ก็มีความสุขดี”ไอ้ตัวเล็กพูดแต่ตามองไปที่ทะเลด้านหน้า
“พี่ทายฮะ”อยู่ๆมันก็เรียกขึ้น  ทำให้ผมหันหน้าไปมอง
“ทำไม..........        พี่ทายถึงยอมมากับขนมละฮะ”ไอ้ตัวเล็กมันถามทั้งๆที่หน้าก็ยังไม่หันมามองผมสักนิด  ผมได้แต่นั่งจ้องหน้าอีกฝ่าย 
“ก็ใครโทรไปตื้อละ”ผมบอกกลับ
“เพราะขนมตื้อหรอฮะ”มันหันหน้ามาถาม
“แล้วคิดว่าอะไรละ”
“..........................” อีกฝ่ายเงียบแล้วยิ้มหน่อยๆ
“ขนมเป็นพี่ทายขนมก็ต้องรำคาญเหมือนกันแหละ.. แต่ก็ช่างมันเถอะ ยังไงตอนนี้พี่ทายก็อยู่ตรงนี้แล้ว”ไอ้ตัวเล็กมันพูดพร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆ  ถึงคำพูดจะดูไม่รุนแรงอะไร  แต่ผมกลับรู้สึกใจเสียนิดๆกับคำพูดที่มันพูดเมื่อกี้ไม่ได้  มันเหมือนกลัวว่าอีกฝ่ายจะน้อยใจไปซะอย่างนั้น










“พี่ทาย...”ไอ้ตัวเล็กเรียกทำให้ผมหลุดออกจากความคิดตัวเอง
“พี่ทายคิดถึงขนมบ้างไหมฮะ”อยู่ดีๆมันก็พูดขึ้น  แล้วหันมาจ้องตาผม  มันยิ่งทำให้ผมอึ้งและตั้งตัวไม่ติดนิดหน่อย  ไม่คิดว่ามันจะถามออกมา
".......................”ผมยังคงเงียบกับคำถามที่ได้รับ
“เวลาที่ขนมไม่อยู่.. พี่ทายคิดถึงขนมบ้างไหมฮะ.. แค่นึกถึง  มีบ้างไหมฮะ”มันพูดออกมาเหมือนกับคำตอบที่จะได้เหมือนเป็นสิ่งหนึ่งที่สำคัญมากๆ
“........................”ผมได้แต่นั่งอึ้งมองหน้าอีกฝ่าย  เหมือนอยากจะพูดออกไปแต่คำพูดดันไม่สามารถหลุดออกไปได้ซะงั้น
“หึ... ไม่ต้องตอบก็ได้ฮะ.. ขนมก็ถามไรไร้สาระไปงั้นแหละ..ไปเล่นน้ำกันดีกว่า..”อยู่ดีๆมันก็เปลี่ยนสีหน้าและแววตา  แล้วลุกขึ้นปัดก้นตัวเอง  แล้วเดินหนีผมไปเฉยทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนชวนผมแท้ๆนะครับ
ผมได้แต่มองตามแผ่นหลังนั้นไป
คำถามเมื่อกี้ไม่ใช่ไม่อยากตอบ  ไม่ใช่ไม่รู้สึกอะไรเลย.. แต่อยู่ดีๆเหมือนกับพูดไม่ออกเท่านั้นเอง
ไอ้ตัวเล็กมันวิ่งลงไปในน้ำ  แล้วก็เที่ยวเดินลงไปเล่นคนเดียวโบกไม้โบกมือให้ผมที่อยู่บนชายหาดนี้  ผมก็ได้แต่โบกมือกลับไปเท่านั้นแล้วยิ้มให้
มันเล่นอยู่สักพักมันก็ขึ้นมานั่งอยู่ริมหาดที่ยังโดนคลื่นทะเลซัด  ผมก็นั่งอยู่ที่เดิมมองมันว่าทำอะไร  ไม่นานมันก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินมาหาผม
“ไปหาอะไรกินกันไหมฮะ”
“อืม...อาบน้ำก่อนไหม..พี่เหนียวตัว”ผมบอกแล้วลุกขึ้นยืนหยิบของๆไอ้ตัวเล็กที่วางไว้  มันพยักหน้ารับ
ผมกับไอ้เด็กขนมเดินไปที่โรงแรมอีกครั้ง 



“พี่ไชยเดี๋ยวจองโต๊ะที่ร้านอาหารให้หน่อยนะครับ.. ให้พี่กับพี่คิงด้วย”ผมโทรบอกพี่ไชย
“ได้ครับ..กี่โมงดีครับ”
“สักหกโมงแล้วกันครับ..ขอผมอาบน้ำก่อน”ผมบอก
“ได้ครับ..เดี๋ยวผมขึ้นไปรับนะครับ”พี่ไชยบอกอีกครับ
“ครับ”

ผมหันกลับไปมองอีกทีไอ้เด็กขนมมันปิดห้องเข้าห้องนอนตัวเองไปแล้วครับ  หลังจากที่มันถามผมเมื่อตอนอยู่ริมทะเลนั้นเหมือนกับมันเศร้าลงแปลกๆยังไงไม่รู้ครับ 

ผมเข้าไปอาบน้ำแล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเลือกชุดที่สบายๆที่สุด   ประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง  ไอ้เด็กขนมมันก็แง้มๆประตู  เอาเฉพาะหน้าตัวเองออกมาด้วยนะครับ  ผมหันไปเห็นพอดีเลยหันหน้าไปมอง
“อะไรครับ”ผมถาม
“เปล่าฮะ.. ขนมแค่จะดูว่าพี่ทายเสร็จรึยัง”มันพูด
“อืม เสร็จแล้ว”ผมบอก
“.................”แล้วมันก็ยิ้มให้ผม
“มาดูวิวที่ห้องขนมไหมฮะ.. ตรงนี้สวยมากๆ”มันบอก  ผมลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่ประตูห้อง 
“อ่าว..ไม่เปิดแล้วจะเข้าไปยังไง”ผมพูดกับไอ้ตัวเล็กที่มันยังเอาเฉพาะหน้ามันออกมา
“อ่อ..ฮะ”มันพูด เหมือนนึกขึ้นได้แล้วเปิดประตูให้ผมเข้าไป   ผมหันไปมองรอบห้องครั้งแรกที่ได้เข้ามา  มันจัดของตัวเองอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยเชียวครับ  แล้วเดินไปเปิดประตูระเบียงให้ผม
ผมเดินไปมอง  มันสูงมากๆอะครับ  ทะเลที่มืดสนิทไกลสุดลูกหูลูกตาน่ากลัวโคตรๆ  ข้างล่างก็จัดงานบางงาน  มีไฟระยิบระยับ  สระว่ายน้ำที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม  ตึกที่อยู่รอบๆชายหาดเปิดไฟในความมืดเพราะเหมือนมีลมฝนด้วยครับ  มันสวยจริงๆนั้นแหละครับ
“สวยเนอะ”ไอ้ตัวเล็กพูด แล้วยิ้ม
“...........”ผมพยักหน้าให้ยิ้มๆ
“อะไรอะ..มองหน้าขนมไมอะ”มันทำหน้าเขินๆ  ผมหัวเราะออกมาเบาๆ
“........... อะ.เออ”ไอ้ขนมมันอ้ำๆอึ้งๆเมื่อผมเอาหน้าเข้าไปใกล้  ตอนนี้มันใส่เสื้อยืดสีขาวไม่มีลาย  กางเกงขาสั้นปกติเลยหัวเข่ามานิดสีฟ้าอ่อน  ผ้าสวยดีสงสัยของจะแพงเหมือนกัน
“ไรอะฮะ..”มันพูดแล้วทำหน้าเหรอหรา
“เออ.. พี่ทายฮะ”มันยันอกผมไว้แล้วหันหน้าหนี
“หืมมม.”ผมแกล้งเอาหน้าเข้าไปใกล้อีก ยิ่งเห็นมันหน้าแดงก็ยิ่งอยากแกล้ง
“เออ   คือ.. ขนม  ขะ...”มันกำลังจะพูดต่อ 



ก๊อก  ๆ  ๆ..


“ครับ”มันตะโกนเสียงดังเมื่อมีคนมาเคาะห้อง  ผมได้แต่กลับมายืนตัวตรงเหมือนเดิม  ไอ้ตัวเล็กมันวิ่งแจ้นไปอยู่หน้าห้องไปแล้วครับ
“ไปเลยไหมครับคุณ”พี่ไชยถาม
“............”ผมยักคิ้วให้หน่อยๆแล้วยิ้ม  พี่ไชยก็ยิ้มเหมือนรู้นะครับว่าไอ้หน้าตื่นๆของไอ้เด็กขนมเพราะอะไร
“ไปครับ”ผมเอาแขนไปโอบเอวไอ้ตัวเล็กไว้ ไอ้ตัวเล็กถึงกับหดเอวหนีแล้วจับแขนผมออกแต่ก็นะครับ  ดูเอวมันกับแขนผมดิ
“อะ  คือ..”มันพยายามจะพูดอะไรสักอย่าง  แล้วมองไปที่หน้าพี่ไชยกับพี่คิงแล้วยิ้มแหยๆให้
“ไปครับ.อย่าดื้อสิ”ผมกระซิบข้างหู  ไอ้เด็กขนมก็หน้าแดงเป็นลูกตำลึงไปแล้วครับตอนนี้  แล้วผมก็กอดไอ้ตัวเล็กออกมาจากห้อง  พี่ไชยก็จัดการปิดประตูให้ผม   พี่คิงก็ไปกดลิฟต์รออยู่แล้วครับ  ผมก็ยิ้มให้พี่คิง  พี่คิงก็นะพอๆกับพี่ไชยแหละครับ  ใช่ย่อยที่ไหนครับ
ผมกับไอ้ตัวเล็กแล้วก็พี่ไชยกับพี่คิงก็มาถึงร้านอาหารริมทะเลแห่งหนึ่ง  สวยมากครับ  หรูแล้วก็ดูดีมากๆด้วย  โต๊ะที่จองไว้ก็ติดริมทะเลกันเลยทีเดียว  ดูไอ้เด็กขนมมันจะตื่นเต้นเอามากๆ  ไอโฟนของมันก็ได้ใช้งานตลอดเวลาในการถ่ายรูปซะจริงๆครับ
“อะไร..ๆ แอบถ่ายเดี๋ยวคิดเงินนะ”ผมพูดแล้วส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้  ไอ้ตัวเล็กดูตื่นๆขึ้นมาทันที
“ก็..เปล่าสักหน่อย”มันพูดแล้ววางมือถือลงบนโต๊ะ  พี่ไชยกับพี่คิงนั่งอยู่อีกโต๊ะฝั่งตรงข้าม  มุมที่เรามานั่งก็ค่อนข้างเป็นมุมส่วนตัวนะครับ  แต่ก็ติดทะเล  พี่ไชยนี่ก็รู้งานดีจริงๆครับว่าผมชอบความเป็นส่วนตัว


“เอาไรครับ”ผมหันไปถามเมื่อเมนูมาถึง
“กุ้งเผาฮะ”มันพูดไม่ได้มองเมนู  แต่มองไปรอบๆร้านแทน
“ปลาหมึกย่างด้วย”มันพูดอีก  ผมก็พยักหน้าให้พนักงานแบบยิ้มๆ
“เอาหอยแครงด้วยอะ”มันพูดอีก
“ต้มยำทะเลด้วยนะฮะ”มันหันมามองหน้าพนักงาน
“อืม... ปลาหมึกนึ่งมะนาว  ปลาทับทิมทอด”มันพูด
“เฮ้ยย.กินกี่คนเนี้ย”ผมรีบเบรก
“ก็อยากกินอะ”มันพูดหน้างอๆ
“เออๆ..ครับๆ..ตามนี้แหละครับ  แล้วก็ขอไฮเนเก้น..แล้วเอาน้ำไรครับ”ผมหันไปถามไอ้ตัวเล็ก
“น้ำเปล่า”มันบอก
“ครับ  น้ำเปล่า”ผมบอกพนักงาน
“รอสักครูนะค่ะ”เธอบอกยิ้มๆแล้วเก็บเมนูเดินจากไป


ตื้ดๆ  ๆ..

ผมหยิบโทรศัพท์ตัวเองมาดู  เห็นเบอร์แล้วก็ต้องหันไปมองหน้าอีกฝ่ายที่ตอนนี้มองหน้าผมอยู่
“ครับ”ผมรับ
“ทายอยู่ไหนอะค่ะ..พลอยไปหาที่ยิมก็ไม่เจอ”เธอพูด
“อ่อ.ทายอยู่ต่างจังหวัดนะครับ”ผมบอก
“ไปทำไมค่ะ.. แล้วไปกับใคร”พลอยถาม  ผมลุกขึ้นแล้วเดินออกมาจากโต๊ะตรงนั้นหาที่คุยเงียบๆ
“พลอยมีอะไรรึเปล่าครับ”
“กะ  ก็พลอยคิดถึงทาย  พลอยก็เลยไปหาไงค่ะ”เธอพูดบอกอย่างร้อนรน
“ทายมาทำธุระครับ. พลอยกินข้าวรึยังครับ”ผมเปลี่ยนเรื่อง
“ยังค่ะ..ก็พลอยรอทาย”เธอพูด
“พลอยไม่ต้องทายหรอกครับ  ทายคงกลับพรุ่งนี้อะครับ”ผมบอก
“แล้วทายไปกับใคร”เธอถาม
“กับพี่คิงกับพี่ไชยครับ”ผมพูดออกไปในใจก็รู้สึกผิดนิดหน่อย
“แล้วไม่มีคนอื่นเลยหรอ”เธอทำเสียงเหมือนจับผิดสักอย่าง
“แล้วใครละครับ..พลอยจะพูดอะไรพลอยก็พูดมาตรงๆ.. ทายไม่ชอบ” นี่แหละครับนิสัยผม  ถ้ามาอ้อมค้อมหรืออะไรแบบนี้ผมจะไม่ชอบมากๆ  และถ้าทำให้ผมรำคาญเอามากๆแล้วหรือบางคนไม่รู้สถานะในการกระทำของตัวเองเนี้ยผมก็จะพูดตรงๆเอาได้ง่ายๆ
“กะ  ก็..ทำไมทายทำเสียงเย็นชากับพลอยแบบนี้”เธอพูดถาม
“พลอยครับ.. เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันนะครับ  ตอนนี้พลอยทำให้ทายรู้สึกเหมือนทายผิด”ผมพูดบอก
“แต่ว่าเรา...”เธอกำลังจะพูดต่อ
“พลอยครับ พลอยกลับไปสงบสติอารมณ์ก่อนดีกว่านะ..ทายไม่ใช่คนดีอะไรที่จะมาให้พลอยจับผิดแบบนี้นะครับ..พลอยน่าจะรู้..ไงก็ดูแลตัวเองนะครับ..ฝันดีครับ”  แล้วผมก็วางโทรศัพท์ไปเลยครับ  พอเดินกลับมาอารมณ์มันก็บ่อจอยนิดๆ  เลยยื่นโทรศัพท์ให้พี่ไชยไว้ทันที  แล้วเดินกลับมาที่โต๊ะ
“.................”ผมนั่งลงที่โต๊ะ  ไอ้เด็กขนมมันก็หันมามองหน้าผมแล้วยิ้มที่มุมปากให้  ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆอีกแระครับ
“หิวไหม”ผมถาม
“..นิดหน่อยฮะ..”มันตอบ
“.......................”แล้วความเงียบก็ครอบงำอีกครั้ง  ไอ้เด็กขนมมันก็กดดูมือถือของมันไปเรื่อยเปื่อย  ผมก็นั่งจิบเบียร์ไปมองหน้ามันไปที่ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองอะไรรอบตัว
“เฮ้ออออออออออ~~~~” ผมถอนหายใจออกมา  ทำเอาไอ้คนฝั่งตรงข้ามเงยหน้ามามองผม  แล้วก็มองตาละห้อยเลยครับ  แล้วก็หันกลับไปเล่นมือถือเหมือนเดิม 
ผมลุกขึ้นยืนไอ้ตัวเล็กมันก็ยังนั่งเล่นอยู่ไม่สนใจ  ผมเดินไปฝั่งของมันแล้วนั่งลงทำเอาไอ้ตัวเล็กมองหน้าผมเหวอๆแล้วขยับหนี
“เล่นไรไหนดูสิ”ผมถามแล้วชะโงกหน้าไป  แล้วจะแย่งมือถือมา  แต่มันดันเอาหนีมือผม
“..ดูหน่อยไม่ได้รึไง..หวงเรอะ.”ผมถามมันแล้วยักคิ้วให้แทน
“เปล่านี่ฮะ..ก็ขนมจะเล่น”มันตอบหน้าเฉยๆแบบไม่รู้สึกอะไร   
“เป็นอะไร”ผมถาม
“เปล่า..”มันตอบส่งๆ
“แน่ใจ”ผมถาม
“.............”มันพยักหน้า 

ฟ๊อดดดดดดดด

“อะ  ...”มันร้องออกมาแค่นั้นแล้วมือซ้ายก็จับแก้มตัวเองอย่างอึ้งๆ  ผมยักคิ้วให้กวนๆ  หน้ามันตอนนี้ไม่แค่เหวอ  แต่แดงไปแล้วเกือบจะทั้งหน้า  ทั้งหู
“บอกก่อนว่าเป็นไร..ไม่งั้นก็โดนอีกนะ”ผมยิ้มให้
“ก็บอกว่าไม่ได้งอนอะไรนี่ฮะ”มันพูดบอกหน้างอ
“อ่าว.ไหนบอกไม่ได้เป็นอะไร แล้วงอนทำไมเนี้ย”ผมถามยิ้มๆ
“พี่ทาย..จะมาคั้นไรขนมอะ”มันพูดคิ้วติดกัน  แต่มีหรอผมจะสนอะ
“คั้นที่ไหนละ..ก็บอกตรงๆก็จบ”ผมพูดแล้วเอาหน้าไปใกล้  ไอ้เด็กนี่ก็เอาหน้าหนี
“.................”มันเงียบไม่พูดอะไรได้แต่ก้มหน้า  ทำเอาผมใจหายนิดๆ  อยู่ดีๆหน้ามันก็ไปเองโดยอัตโนมัติ
อยู่ดีๆตอนนี้หน้าก็ไปอยู่ตรงแก้มไอ้คนตรงหน้าไปซะแล้ว  ตัวแม่งหอมเป็นบ้าเหมือนเนื้อเด็กเลย  ไอ้เด็กขนมหดหน้าหนีนิดๆ  ตัวมันเกร็งไปอย่างเห็นได้ชัด 
“อะ..เออ พี่ทายฮะ”มันหลุดพูดออกมาเบามากๆ 
“หืมมมม..”ผมพูดตอบไปได้แค่นั้นแล้วจูบลงที่ใบหูอย่างช่วยไม่ได้  ก็มันนิ่มนี่หว่า  ตอนนี้มือสองข้างของไอ้ตัวเล็กมันดันอยู่ตรงอกผมเหมือนจะให้หน้าออกไป  มือผมสองข้างก็จับข้อมือมันไว้แล้ว 
ผมกับไอ้เด็กนี่จ้องตากันอยู่สักพัก  มันเหมือนมีไรจะถามผมสักอย่าง  แต่ก็ไม่พูดออกมา..
“อย่าทำแบบนี้เลยฮะ”มันพูดเบาๆ  ทำเอาผมหลุดออกจากเหตุการณ์  แล้วถอยตัวออกมาก่อนที่จะปล่อยจากข้อมือเล็กๆนั้น  ต่างฝ่ายต่างหันหน้าไปอีกทาง

“กุ้งเผา  กับ หอยแครงได้แล้วค่ะ”อยู่ดีๆไอ้พนักงานมันก็มาได้จังหวะซะเหลือเกินครับ  ผมก็หันไปยิ้มให้แล้วพิงตัวลงกับพนักเก้าอี้ 
“.....................”และแล้วความเงียบก็เข้าครอบงำอีกรอบ  ทำเอาผมก็พูดอะไรไม่ออกไปเหมือนกัน  เมื่อกี้แค่จะแกล้งเฉยๆ  แต่เหมือนทำพลาดซะแล้ว
“กินสิ”ผมบอกอีกฝ่าย 
“...............”อีกฝ่ายเงียบไม่ตอบ  แต่หันมาหยิบกุ้งมาใส่จานตัวเอง  แล้วหยิบจานผมมาวางไว้ตรงหน้า  แล้วหยิบกุ้งมาวางไว้ที่จานผมแทน
ผมก็อึ้งไปเลยครับไม่คิดว่ามันจะทำแบบนี้  ถ้าเป็นผมหรือเป็นคุณ  คุณจะกินไปเฉยๆหรือว่าจะชวนคุยต่อ  หรือว่ายังไง  ขนาดเป็นผมตอนนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าจะกลับไปนั่งที่เดิมหรือว่านั่งตรงนี้ต่อดี 
“ขอบใจ”ผมบอกอีกฝ่าย  มันหันหนามายิ้มให้ผม
“..แล้วเดี๋ยวพี่ทายมีแข่งบาสอีกรึเปล่าฮะ..”อยู่ดีมันก็ถามขึ้น
“อืม..อีกสองเดือนข้างหน้า”ผมบอกแล้วแกะกุ้งบ้าง
“หรอฮะ..ถึงตอนนั้น....”มันเหมือนจะพูดอะไรอีกแล้วครับ ทำเอาผมเริ่มอยากรู้แล้วเหมือนกัน
“มีอะไรก็พูดออกมาเลยนะ”ผมบอกไป  มันหันหน้ามายิ้ม
“สบายใจเถอะฮะ.. ไม่มีอะไรหรอก..ขนมก็บ้าบอไปงั้น”มันพูดยิ้มๆ แล้วหันไปแกะกุ้งต่อ  ผมก็หันมากินของผมเองบ้าง  ไม่รู้ทำไมรู้สึกเหมือนไม่รำคาญ  แต่อยากให้พูดซะมากกว่าวะ
ผมก็นั่งอยู่ที่ร้านเกือบสองชั่วโมงได้ครับ  ไม่นานก็กลับโรงแรม
“ไปเดินริมหาดไหม”ผมถามอีกฝ่าย
“แล้วแต่พี่ทายสิฮะ.”มันหันมาพูดบอก
“งั้นไปเถอะ..ย่อยอาหาร”ผมยิ้มให้แล้วเดินนำออกมา 
ผมกับมันเดินเลาะชายหาดที่มืดสนิท  มีแค่แสงรำไรจากถนนของรีสอร์ต
ผมกับมันเงียบกับมันตลอดทาง  ต่างคนต่างไม่พูดอะไร
ผมหันไปมองมันก็ยิ้มให้น้อยๆ  ผมก็ยิ้มกลับ  แค่นั้น













“พี่ทายกับพี่พลอยเป็นแฟนกันหรอฮะ”อยู่ดีๆมันก็พูดออกมาแทบตะโกน  ทำเอาผมหยุดชะงักแล้วหันหลังไปมอง    ตาก็จ้องกันหน้าไอ้เด็กขนมมันเหมือนอึ้งไปนิดๆกับสิ่งที่ตัวเองพูดออกมา
“ขะ..ขอโทษฮะ.. ขนมไม่น่าถาม  ก็ขนมเคยถามไปแล้วนิเนอะ”มันพูดแล้วทำหน้าเหวอหวาไปมาแล้วพร้อมกับยิ้มไปด้วย
“...................”ผมเงียบไม่ได้พูดอะไร  ได้แต่ยืนจ้องหน้าอีกฝ่ายที่ไม่ยอมมองหน้าผม 
“ที่จริงขนมไม่สมควรมาก้าวก่ายพี่ทายด้วยซ้ำ.. ขนมไม่รู้จะทำยังไงแล้ว”อยู่ดีๆอีกฝ่ายมันก็น้ำตาไหลออกมา  ทำเอาผมได้แต่ยืนอึ้ง
“เป็นอะไรไป..เป็นอะไรครับ”ผมเดินเข้าไปใกล้อีกฝ่าย  ที่ยืนตัวสั่นกำมือแน่น
“....อึก....ฮึก”ไอ้ตัวเล็กมันกำมือแน่นสะอึกสะอื้นไม่หยุด
“ไม่ร้องนะครับ..ไหนบอกมาสิว่าเป็นอะไร”ผมเดินเข้าไปกอดแล้วลูบหัวเบาๆ 
“ปะ.. เปล่า..อึก”มันร้องไห้แล้วซบลงที่อกผม
“เป็นอะไร  หืมม”ผมถามเบาๆ
“..ขนม.. ขะ  อึก ..ขนม  รักพี่ทายนะฮะ”มันพูดออกมาอู้อี้ที่อกผม แต่ผมกลับได้ยินชัดแจ๋ว
“ขนม..........”มันมัวแต่สะอึกจนพูดออกมาไม่เป็นคำพูดแล้วครับ
“ครับ..พี่รู้แล้ว.. รู้แล้ว..ไม่ต้องร้องแล้วนะครับ”ผมลูบหลังอีกฝ่ายไปมา
ไม่นานเสียงสะอึกก็เบาลง   มีแต่เสียงสูดน้ำมูกแทน
“เป็นอะไรไปนะเรา..อยู่ดีๆก็ร้องไห้..”ผมถามแล้วดันอีกฝ่ายให้หันมามองหน้า
“เปล่า”มันตอบเบาๆแล้วเช็ดน้ำตาตัวเองลวกๆไปมา
“.....ขนมพูดออกมาเถอะ..อยากจะพูดอะไรกันแน่..”ผมพูดบอกอีกฝ่าย
“...................”ไอ้ตัวเล็กเงียบแล้วหันมาสบตาผมนิ่งๆ
“ขนมทำให้พี่ทายลำบากใจรึเปล่าฮะ”มันถามเสียงตะกุกตะกัก
“..................”ผมส่ายหัวแทนคำตอบ  คิดยังไงก็เลยแสดงออกไปอย่างนั้น  ตอนนี้ขอแค่ไม่อยากให้คนตรงหน้าร้องไห้ก็เท่านั้น
“ละ.. แล้วพี่ทายกับพี่พลอย.. ระ  รักกันอยู่หรอฮะ”มันถามออกมา  ทำเอาผมยิ้มรับกับคำถาม  สงสัยคงกลุ่มเรื่องนี้อยู่สินะ
“ทำไมคิดอย่างนั้นละ..ไหนตอนแรกไม่สนใจไง”ผมแกล้งแซวกลับไปโดยยังไม่ตอบคำถามนั่น
“แต่ตอนนี้ขนมสน.. พี่ทายตอบขนมมาก่อนสิฮะ”มันพูดออกมาเสียงดังเหมือนโดนขัดใจ
“ไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น.. เพื่อนสนิท...อืม.. ที่เคยดูใจกันมากกว่ามั้ง”ผมตอบแบบนึกไปมากับความหลัง
“ละ. แล้วพี่ทายไม่ได้ชอบพี่พลอยใช่ปะฮะ”มันถามอีกรอบ
“ก็ชอบนะ เซ็กซี่ดี  สวย แล้วก็อะไรอีกหลายอย่างที่ชอบ.. แต่ก็ยังไม่ทำให้โดนเท่าไหร่นัก”ผมตอบยิ้มๆเมื่อเห็นคนตรงหน้าที่มีแต่คราบน้ำตา  หน้าแดงก่ำไม่รู้อายหรือว่าโมโห
“ไม่ใช่.. ขนมหมายถึงรักพี่พลอยรึเปล่าไง”มันทำเสียงแบบคนโดนขัดใจ  คิ้วติดกันจะเป็นโบว์อยู่แล้วตอนนี้
“ไม่ได้รัก”ผมตอบไปตามความเป็นจริง
“อืม.....”มันทำหน้าคิดนิดหน่อย
“แล้วตอนนี้.. พี่ทาย คิดยังไงกับขนมอะ”มันถามออกมาแล้วก้มหน้ากับคำถามของตัวเอง  ทำเอาผมเลิกคิ้วกับคำถามนั้น  แล้วยิ้มย่องอย่างพอใจกับความน่ารักของมัน
“หึ......”ผมหัวเราะออกมาเบาๆ  แล้วเดินเข้าไปใกล้มากขึ้น  ไอ้เด็กขนมมันก็เดินถอยหลังทั้งๆที่ยังก้มหน้าอยู่
“อ่าว.. หนีอย่างนี้ไม่อยากฟังรึไงคำตอบนะ”ผมยิ้มออกมาแล้วก้าวขาตาม
“ก็ตอบมาดิ.. ไม่เห็นต้องเข้ามาใกล้เลยสักหน่อย”มันพูด
“จะได้ยินชัดๆไงครับ”ผมบอกแล้วเดินเข้าไปใกล้  แล้วโอบเอวอีกฝ่ายไว้
“หึ... ..พร้อมจะฟังรึยัง”ผมถามเบาๆ  ไอ้ตัวเล็กมันเงียบก้มหน้างุด
“รู้สึก.. ดี        นุ่ม  หอม  ..น่ารัก.. อืมมมม.. น่าอย่างอื่นด้วยนะ  ว่าไหม”ผมกระซิบเบาๆที่ข้างหู
“พี่ทายยยยยยยยยยยยยย”มันตะโกนเสียงเขียวแล้วผลักหน้าอกผมอย่างแรง  ทำเอาผมที่ไม่ได้ตั้งถอยหลังเซไปอย่างช่วยไม่ได้ 
ตอนนี้ไอ้ตัวเล็กมันวิ่งแจ้นกลับไปที่รีสอร์ตเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ  ทิ้งให้ผมยืนยิ้มอยู่คนเดียว




................>>>><<<<....................

[ДηοηγМ]

กรี๊ดดดดดดดดดดดด

จิ้มซะทีด้วยความดีใจ


ก่อนวิ่งไปอ่านอย่างเร็ว

 

[menano]

555555555555555555

และแล้วคุณพี่ทายก็เริ่มหลงรักน้องขนมเข้าอย่างจัง

ยัยพลอยนี่ก็ร้ายใช่ย่อย

โดนคุณพี่ทายจัดไป 1 ดอก สงสัยคงจะหายบ้าไปอีกนานน่ะนะ

แต่ว่าทายนี่ก็ชอบแกล้งขนมซะจริง

แต่อย่างว่าน่ะนะ

น่ารักขนาดนั้นใครจะอดใจไม่แกล้งไหวเนอะ

 

[ДηοηγМ]

 

พี่ทายเริ่มแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขนมน่าสงสาร
อายม้วนต้วนไปเลย

แล้วคืนนี้จะเป็นไงเนี่ย
ตัวเล็กจะล็อคห้องอยู่มั้ยเนี่ย

 

[love_y]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกก
ของดียามดึก
ร๊ากกกกกกเบบี้
ไปอ่านก่อนเดี๋ยวมาดิทเน๊ะ


เฮือกกกก คำถามที่ขนมถามทายตอนนั่งเล่นอยู่นี่
ทำเอาเจ็บจี๊ดขึ้นมาเลย อย่าไปคิดมากเรื่องพลอยเลยนะขนม
ท่องไว้พี่ทายเป็นของเรา 
นังพลอยก็นะรู้อยู่ว่าเค้าไม่รักแล้วยังจะมาตื้ออีกเลยทำให้ขนม
คิดมากไปด้วยเลย 
แต่ว่าตอนนี้รู้สึกว่าน้องจะเปลืองตัวม๊ากมากเนะ
พอทายเริ่มจะรู้ว่าว่าชอบน้องขึ้นมาก็ออกลายเลยวุ้ย
ตอดนิดตอดหน่อยได้ตลอดอะ แล้วน้องจะรอดมั้ยเนี่ย
คืนนี้จะมีซัมติงมั้ยอ่ะเบบี้ เง้ออเมื่อไหร่จะได้อ่านตอนต่อไปอ่า
ค้างงงง อย่างแรงนิ

[yayu]

  พี่ทายยยยย ในที่สุดก็ตกหลุมรักน้องขนมแล้ว
ค่อยๆบอกนะพี่ทาย เด๋วน้องตกใจ
วันนี้น้องขนมอายพี่ทายทั้งวันเลย
คืนนี้จะเป็นไง รอลุ้นต่อต่อไป อิอิ

[milphinnejj]

อยากจะหัวเราะอย่างไร้เหตุผล .. มันค้างอ่ะเบบี้จ๋า ~

อารมณ์ว่า .. อึดอัดแปลกๆ .. ฮ่าๆ ..
พี่ทายดูจะลวนลามน้องบ่อยนะ .. นี่มันเริ่มรู้ตัว .. เริ่มรุก .. หรือว่าอะไรเนี่ย  กรั่กกก ..

ขนมน่าร๊ากก ><~

ดูท่าทางคืนนี้เริ่มจะไม่ปลอดภัยเอาก็ตรง .. น่าอย่างอื่น .. << มันน่าอะไรอ่ะเนี่ยพี่ทาย เค้ามะรู้เรื่อง ฮี่ๆ  

[namtaan]

ขนมคงนึกถึงเรื่องที่ยายพี่พลอยไปพูดที่รพ.
สงสัยเรื่องนี้ต้องถึงมือทอย อัดเสียงไว้หมดแล้วนิ
ทายคิดไงกับน้องขนมแล้วนะ รักไปหรือยัง
บวก 1 แต้มให้เบบี้จ้า ขอบคุณนะ

[A-J.seiya*]

น้องขนมน่ารักตลอดเว~
><
งื้อออออ

บอกรักพี่ทายไปแล้ว ....
ทำไมพี่ทายดู เล่นๆวะ!!
 

[หอยทาก]

เอ้า นั่นประไร
พี่ทาย ตกหลุมรักน้องขนมเข้าแล้วล่ะซี่
แง่มๆ
 
ขนมสู้ๆ ขนมสู้ตาย
ขนมไว้ลาย สู้ตาย สู้ๆ

[ifwedo]

กรี๊ตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตมาต่อแล้วหายไปหลายวันเลย มาต่ออีกเยอะๆไวๆด้วยนะอิๆๆ

[LoveAholic]

ตอนนี้ทายกับขนมน่ารัก

จนต้องรีบมาบอกเลยค่ะ

หวานกันอย่างนี้ ไม่ไหวนะคะ

คนอ่านชอบมากกก 

[OHmeza019]

ขนมน่ารักไม่ไหวเเล้ววว
พี่ทายก้เเกล้งขนมได้อีก*

วู้ๆ ๆ

อ่านเเล้วมีความสุขที่สุดเลย

[deeryuchun]

น่ารักกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว...น้องขนมของพี่

แล้วพี่ทายเนี่ยจะเอายังไงหล่ะคะ

อย่าให้ขนมรอนานเลยนะ แสดงออกไปเถอะ

สู้ๆนะคะ ทั้งน้องขนมและคุณเบบี้

[toonki]

อ้าวพี่ทายจะทำอะไรอ่ะ

ไม่กลัวพี่เพลงแล้วเหรอ อิอิ

แต่คืนนี้อย่าปลอยไปนะ 

[wan]

ดู ๆ ไปขนมนี่ ทั้งฉลาดทั้งเจ้าเลห์นะเนี่ย

แต่ยังไงจะไปทันเจ้าพ่อได้ไง

ว่าไปก็ พอ ๆ กันนั้นแหละ น่ารักจริง ๆ

+1 ให้เบบี้นะจ๊ะ รอตอนพี่ทายตามกลับไปที่ห้อง 

[a_tapha]

อร๊ายยยย  อิพี่ทายหลงขนมแล้ว


แล้วนังพลอยก็ตกประป๋อง

กร๊ากกกกกกกกกกกกก

พอใจสุดๆ 

[mayoomay]

น้องขนมน่ารัก 
น้องเบบี้ก็น่ารัก อิอิ