หัวข้อ: [นิยาย]ชุลมุนวุ่นรัก = ตอนพิเศษสุดท้าย P.164

[anna1234]

จองเอาไว้ก่อน อ่านแล้วเด๋วมาเม้นนะเบบี๋

[pukpra]

แค่ชื่อนายเอกก็น่ารักแล้ว น้องขนม ท่าทางจะชอบอ้อนพี่เพลง ว่าแต่น้องขนมจะหวานเหมือนชื่อป่าวเนี่ยะ น่าชิม   

[A-J.seiya*]

บวกเข้าไปปปปปป
><

เปิดมาหน้าแรก  ตัวละครเยอะแนะเชียว ^^
ชื่อคุ้นๆก็มี ไม่คุ้นก็มี

งื้ออออ
น้องเพลงของอิชั้นนนน
โตแล้วสินะ   
ขอได้มั๊ย   


ขนม นี่แบบ น่ากินไปป้ะ??
พี่เพลง คงต้องระวังแจเลย น้องน่ากิน
ฮ่าๆๆ

 

[arjinn]

อ่านแล้วคิดถึงเรื่องก่อน...

เพลงโตขึ้นจริงๆ ชอบ - แลอารมณ์ร้อน ไม่ยอมคนอยู่
ตอนพูดจายิ่งช่วงสบถนี่ ถอดข้าวมาเลย แต่ตอนสุภาพที่ลงท้ายครับ นี่ตาร์ชัดๆ
ไม่ผิดแบบคนเลี้ยงจริงๆ อิอิ
ชอบประโยคที่ว่า "เทพบุตรของผมจะออกลายเมื่อใครมากระตุกหนวด"

กลับไปอ่านพล็อตเรื่องมาอีกรอบ อยากรู้เหมือนกันว่าสุดท้ายจะเดาถูกมั๊ย
 
     

[โน๊อา]

เย้ เย้ น้องเบบี่ มาแล้ว

เป็นกำลังใจให้เหมือนเคยจ้ะ

[TONG]

ดูท่าทางเรื่องนี้จะวุน่วายอีรุงตุงนังแน่ๆ

จะรอชมต่อไปนะค่ะ

[เบบี้]

ตอนที่3.


“อ่าว  ..เป็นไง  ไหนของที่อาฝากซื้อละ”
“นี่ฮะ..”ผมชูของให้ดู
“แต่มีของพิเศษด้วยนะ”ผมยิ้มบอก
“หืมม. ของพิเศษ”อาข้าวทำหน้าสงสัย  ผมรีบวิ่งหายไปกลับเข้าไปที่รถ  พี่เพลงกำลังอุ้มโดราเอมอนตัวเก่งของผมออกมาพอดี  ผมก็รีบไปแย้งไว้ทันที
“ของขนม”
“คราบๆ.. รู้แล้วๆ”พี่เพลงพูดเอือมๆ 
“หนักอะ”ผมร้องบอก  มันทำไมหนักจังอะ
“มาพี่ถือให้เอง”พี่เพลงทำท่าจะแย่ง
“ไม่..”ผมยื้อไว้แล้ววิ่งเข้าบ้านทั้งๆที่ตุ๊กตามันบังทางผมไว้นั้นแหละครับ
“ขนมอย่าวิ่ง.. เดี๋ยวก็หกล้มหรอกครับ”พี่เพลงตะโกนไล่ตามหลังผมที่วิ่งเข้ามาในครัวใหญ่ให้อาข้าวกับอาตาร์ดู
“แทแด้มมม..น่ารักป่ะฮะ”
“เฮ้ยยย.. โหหห.. ซื้อไหนอะขนม”อาตาร์ทำเสียงตื่นเต้น  รีบวิ่งมาทางผมทันที
“ก็ซื้อที่...............อะ  พี่เพลงซื้อให้ขนมแหละ”ผมบอกอย่างตื่นเต้นไม่เลิก
“อาซื้อต่อได้ป่ะ”
“เง้อออ.”ผมรีบดึงตุ๊กตากลับมาจากอาตาร์ทันที
“ไอ้ตาร์มึงแก่แล้วนะ  ยังจะไปแย่งหลานมันอีก  ที่มีอยู่ในห้องไม่ทับกรูตายก็ดีนักหนา”อาข้าวบ่น
“ก็พี่อยากได้อะ”อาตาร์ยังยืนมองผมที่กอดโดราเอมอนตัวโตนี้ไม่เลิก
“ขนมไม่ให้”ผมบอกตัดไฟตั้งแต่ต้นลม
“อะไรกันครับ”พี่เพลงเดินมาพอดี
“อาตาร์จะซื้อโดราเอมอนของขนม”ผมรีบฟ้อง  พี่เพลงยิ้มร่า
“เออ พี่ลืม”พี่เพลงยิ้มแล้วเอาของสดอีกหลายถุงไปวางไว้ที่โต๊ะทำอาหาร
“เหลือตัวเดียวหรอเพลง”อาตาร์รีบถาม
“ตัวเดียวครับอา.. อาอยากได้หรอ  เดี๋ยวเพลงฝากเพื่อนซื้อให้เอาไหมครับมันจะกลับจากญี่ปุ่นพอดี”
“พอเลยไอ้เพลงมึงก็ไปบ้าตามไอ้ตาร์มัน  ไอ้ตาร์มึงก็พอได้แล้วจะเอามาถมทำไมวะ”อาข้าวเริ่มคิ้วขมวดนิดหน่อย
“เหอะๆ”ผมได้แต่หัวเราะในลำคอ  ก็ดูอาตาร์ทำหน้าดิ  เหมือนเด็กโดนผู้ใหญ่ดุเลยอะ


บรื้นนนนนนนน

“ใครมาอะ?”ผมพูดลอยๆ
“เดี๋ยวเพลงไปดูให้”พี่เพลงบอกก่อนที่จะเดินออกไป 

“อ่าว มาแล้วหรอมึง”ผมหันไปด้านหลัง ตามสายตาของอาข้าว
“ดีฮะ”ผมยกมือไหว้อาที่รักทั้งสอง
“อาปานดูนี่ดิ”ผมยกโดราเอมอนตัวโตอวดไม่เลิก
“ใครซื้อให้ละครับ”อาปานถามแล้วเข้ามาลูบหัวผมเบาๆ
“พี่เพลง”ผมยิ้มตอบอย่างภูมิใจพี่ชายน่ารัก
“ปัญญาอ่อน  ตุ๊กตาเต็มห้องแล้วซื้ออยู่นั่นแหละ”งะ  โดนว่าอีก อีกอย่างพ่อผมชอบเอาใจผมโดยการส่งมาให้ผมทุกๆเดือนเลยครับ  เดือนละตัว
“แล้วอามาว่าขนมทำไมอะ ก็ขนมชอบนิ”ผมเริ่มหน้างอ
“ก็จะซื้ออะไรนักหนา  เงินหมดไปกับตุ๊กตากี่ตัวแล้ว”
“.........................”เงียบ  เถียงไม่ออก
“เอาน่าพี่แสบก็รู้ว่าขนมมันชอบแล้วจะไปว่าอะไรนักหนา”อาปานเข้าข้าง  เอิ้กๆ
“มึงนี่ก็ชอบไปตามใจมัน.. เดี๋ยววันหลังกรูจะแอบเอาไปเผา”อาแสบทำหน้านิ่ง
“..........................”เงียบ  งอน
“เหี้ยแสบ  มึงไปขู่หลานทำไม..เดี๋ยวขนมมันร้องไห้  มึงก็ต้องเป็นการไปง้อมันอีก”อาข้าวพูดขึ้น  ทำเอาอาปานที่ยืนอยู่หลุดยิ้ม
“ยิ้มเหี้ยไร”อาแสบหันไปค้อน  ผมก็ยืนอมยิ้มนิดๆ
“มึงด้วย.. เอาออกไปเลยไป เกะกะ”
“อ่า..อย่าเตะนะ”ผมรีบยกโดราเอมอนหนีเท้าอาแสบที่ตะวัดอย่ารวดเร็ว


ผมเอาตุ๊กตาโดราเอมอนไปเก็บที่ห้องนอนพี่เพลง  ก่อนที่จะล้างหน้าล้างมือลงไปช่วยอาๆทำอาหารข้างล่าง

“ปึก”
“ปั๊ก”
“โอ้ยยย”เจ็บเชี้ยๆ  ข้อศอกที่โดนรถชนเมื่อวันก่อนคิดว่าแผลเริ่มหายแล้ว  ก็เลยไม่ได้แปะผ้าไว้เอาออกไปเมื่อเช้าตอนอาบน้ำ  ตอนนี้เสือกมาเดินชนประตูอีก  โง่อีกกรู

“เป็นไรครับ”
“ชนประตู”ผมทำหน้างอ  พี่เพลงเดินขึ้นมาพอดีก็จับข้อศอกผมขึ้นดู
“เมื่อเช้าทำแผลไปแล้วนิทำไมไม่แปะผ้าละครับ”พี่เพลงพูดไปก็กึ่งลากกึ่งดึงผมไปที่เตียง
“รำคาญอะ”ผมบอก
“รำคาญก็ต้องแปะไว้กันเชื้อโรค..ไหนมาดูสิ”พี่เพลงเอกกล่องยามาวางไว้ข้างๆแล้วเริ่มทำแผลให้ผม

มองยังไง  มองกี่ครั้งๆก็ยังน่ารักเหมือนเดิม  มันหล่อแบบน่ารักๆอะครับ  พี่เพลงเป็นผู้ชายตาตี๋แต่ว่าหน้าออกคมๆหวานๆ  แต่ก็ดูแมน  รวมๆแล้วมีเสน่ห์บอกไม่ถูก  ยิ่งอ่อนโยนแบบนี้หาได้ที่ไหนอีกเนี้ย

“.........................”
“................................”
“หึ.. มองอะไรครับ”พี่เพลงถามยิ้มๆ
“เปล่า..”ผมทำหน้าแบบไม่มีไรนะ
“ก็เห็นอยู่ว่ามอง”พี่เพลงยังไม่เลิกถาม
“พอใจอะ  จะทำไม”ผมตอบกวนๆ

ฟอดดดดดดดด

“อ่า...”ผมรีบจับแก้มตัวเองไว้  ก็ไม่ตกใจเท่าไหร่เพราะว่าเราหอมกันแบบนี้บ่อยๆ  แต่เมื่อกี้มันเร็วไปไม่ได้ตั้งตัวนิ
“ค่าทำแผล”พี่เพลงพูดยิ้มๆ
“โห. แพงอะ”
“หึหึ...”พี่เพลงหัวเราะเบาๆเหมือนกับเอ็นดูผมซะมากกว่า 
“พี่เพลงแล้วทำไมวันนี้ทำกับข้าวเยอะจัง . มีคนมาอีกหรอ”ผมถามอย่างสงสัย  พลางดูแผลตัวเองไปด้วย
“ครับ..เพื่อนของอาเค้ากลับมาจากฮองกงนะ  ก็เลยแวะมาหา”พี่เพลงบอกพร้อมกับเก็บกล่องยาไปพร้อมๆกัน
“อ่อถึงว่า”ผมพยักหน้ารับรู้
“ปะครับ..”พี่เพลงเรียกให้ผมเดินตามพี่เพลงที่เหลือแต่กางเกงบ๊อกเซอร์  กับเสื้อยืด อ่อ..ขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อผ้า  ผมได้แต่เดินตามพี่เพลงต้อยๆลงมาช่วยอาๆทำกับข้าว


.................
.................

“มาแล้ว”เสียงๆหนึ่งดังมาจากนอกประตูห้องครัว   ทั้งโต๊ะตอนนี้หันไปมองเป็นทางเดียวกัน
“มาสักทีนะไอ้เปรต”เสียงอาข้าวด่าหน่ายๆ
“อ่าว เหี้ย เจอหน้ากรูก็ทักเพราะมากนะมึง”เสียงอาคนนี้พูด  ดูเป็นคนหล่อนะครับ รู้เลยว่าถ้าตอนหนุ่มๆต้องหล่อแน่ๆละ  วันนี้ใส่สูทเต็มยศเลย  ดูภูมิฐานมากๆอะครับ
“เออนั่งๆ..ข้างตีนกรูนี่”อาข้าวขยับเก้าอี้ให้
“หวัดดีครับเฮีย”อาคนนี้ยกมือไหว้อาตาร์ทันที  พร้อมกับยิ้มร่าเริงอย่างกับคนมีความสุข ผมกับพี่เพลงก็ยกมือไหว้
“ไอ้เพลงหล่อเชียวนะมึง”อาคนนี้พูดยิ้มๆ  พี่เพลงได้แต่พยักหน้ายิ้มรับ
“หายหัวไปนานชิบหายเลยนะมึง.. แล้วนึกไงกลับมาวะเนี้ย”อาตาร์ถาม
“เปล่าหรอกเฮีย..พอดีว่าเหนื่อยๆแล้วจะกลับมาดูงานที่นี่ดีกว่า  ที่นั้นปล่อยให้พี่ทีเค้าทำไป.. นี่ก็กลับมาหาเมียกับลูก”อาเค้าพูดไปยักคิ้วไป
“มึงนี่นะคิดถึงเมียกับลูก”อาแสบถาม
“อ่าวเหี้ย.. กรูมีเมียมีลูกก็ต้องคิดถึงเมียคิดถึงลูกสิวะ”อาคนนั้นตอบ
“แล้วนี่ทำไมมันสองตัวยังไม่เข้ามาอีกวะนั่น..”อาคนนี้พูดแล้วหันกลับไปมองประตูทางเข้า
 “ไอ้ทัก ไอ้ทาย”อาคนนี้พูดเสียงดัง
“ครับๆ”เสียงนุ่มทุ้มขานรับเหมือนกับกำลังเดินมาใกล้  ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง

ปิ๊งงงงงงงงง

ชูวับๆ ชูวับๆ ชูวับๆ โว้ว ๆๆๆ...

นั่นมันพี่ชายสุดหล่อนี่น่า  ผมได้แต่อ้าปากค้าง  ตาค้าง ตัวแข็งอยู่กับที่

“โตเป็นหนุ่มแล้วนี่หว่า.. ไม่เจอกันนาน หล่อกว่าพ่อมึงนะ”อาข้าวพูดแล้วตบไหล่พี่สุดหล่อเบาๆ
“คนไหนทัก คนไหนทายวะกรูจำไม่ได้”อาข้าวถาม
“นี่ไอ้ทัก  ส่วนนี่ไอ้ทาย”อาคนนี้พูด 

อ่า ชื่อพี่ทาย  พี่ทาย  พี่ทาย  พี่ทาย  พี่ทาย.. ใช่ พี่ทาย
หล่อชะมัด  หน้าแหลมๆได้ทรง  คิ้วเข้มได้รูป ตาเจ้าเล่ห์  ยิ้มก็มีเสน่ห์  แถมไอ้เครานั่นอีกไว้ทำไมให้ปาดใจกรูวะเนี้ย  แล้วไอ้สูทที่ใส่อยู่นะ จะเนี้ยบไปไหน.. สรุปแล้ว หล่อลากดิน(ต่ำไปไหมวะ)

“เอาๆนั่งก่อน  กินข้าวกันก่อนแล้วกัน”อาตาร์พูดเสริม
“แล้วนี่รู้จักกันรึยังวะ”อาตาร์ถามเหมือนสับสน
“.....................”และทุกคนก็ทำหน้างงๆมองมาทางผม
“นี่ขนมหลานไอ้แสบมัน  เป็นลูกพี่ลูกน้องมันนะ.. ขนม นี่ไอ้ทศเพื่อนสนิทของพวกอาเอง”อาตาร์พูดบอก  ผมยกมือไหว้อาทศอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
“น่ารักนี่หว่า  มึงมีญาติหน้าตาน่ารักขนาดนี้ด้วยหรอวะไอ้แสบ”อาทศทำสายตากรุ่มกริ่มนิดหน่อย
“พอเลยๆมึง.. หลานกรูมึงก็ไม่เว้น อายุก็ปาไปสี่สิบแล้วเผลาบ้างอะไรบ้าง”อาแสบพูดปรามๆ
“หึ...พ่อมันไม่ได้ ส่งให้ลูกแทน เอาเปล่าวะ”ผมถึงกับหน้าแดง  ก็อยู่ดีๆอาทศเล่นพูดแล้วตบไหล่พี่ทัก กับ พี่ทายสองคน
“ส้นตีน.. ตระกูลมึงไม่ว่าใครกรูก็ไม่ยกให้”อาแสบพูดนิ่งๆ
“โหห เหี้ย..หลานน่ารักแค่นี้ทำเป็นเล่นตัวนะมึง”
“พอละๆ..มึงสองตัวจะเถียงกันอีกนานไหม ไอ้ทศมึงก็มีเมียเป็นตัวเป็นตนแล้วนะยังไม่เลิกเจ้าชู้อีก”อาข้าวบ่นหน่ายๆ
“แหมๆ พ่อคุณทำเหมือนไม่เคยเจ้าชู้  มันเลิกง่ายไหมละครับ..ผมก็แกล้งหยอกไปงั้นเองเห็นเด็กมันน่ารัก”อาทศพูดยิ้มๆมองมาทางผม
“แดกได้แล้วกรูหิว”อาข้าวพูดตัดบท

แล้วเราทั้งโต๊ะก็ลงมือทานอาหารกัน  ไม่วายจะพูดคุยกันต่ออีกหลายๆเรื่องบนโต๊ะอาหารนั้น  ผมก็มองหน้าพี่ทายอยู่เป็นระยะๆ  พี่เค้าก็ยิ้มให้ผม  เอ๊ะ หรือว่าพี่เค้าจะจำผมได้  มันก็ไม่นานมานี้เองนี่น่า  น่าจะจำได้นะ  สำคัญตัวเองไปหน่อยไหมไอ้ขนม 

“วันนี้จะกลับบ้านไหมครับ”อาปานถามผมระหว่างที่คนบนโต๊ะอาหารคุยกันอย่างเสียงดัง
“พรุ่งนี้ไม่มีเรียนฮะ”ผมพูดบอกแทนคำตอบตรงๆ แล้วหันไปหาพี่เพลงเหมือนขอความคิดเห็น
“แล้วแต่ครับ”และคนๆนี้เหมือนรู้ใจว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่
“กลับไปนอนบ้านบ้าง  มานอนบ้านคนอื่นเค้าให้เปลืองค่าน้ำค่าไฟเค้าเล่นนะมึง”อาแสบพูดเหมือนตั้งใจฟังบทสนทนาระหว่างผมกับอาปานอยู่นานแล้ว
“ขนมไม่กลับ”แล้วทั้งโต๊ะก็เงียบกริบเมื่อผมพูดจบ  งะ ไม่ต้องจ้องเค้าขนาดนั้นก็ได้
“ไอ้เด็กเปรต”อาแสบด่า
“ขนมเป็นเด็กเปรตอาแสบก็เป็นอาเปรตเหมือนกันนั่นแหละ”ผมย้อน
“เอ๊ะ ไอ้นี่..กวนตีน”อาแสบเริ่มของขึ้น
“ทำม๊ะ..อาจะทำไม”ผมเล่นหน้าเล่นตาเหมือนจะไม่ยอม
“ปากดีๆ..แดกนี่ไปเลยมึง”อาแสบเอนตัวมาหาผม จนอาปานต้องหลบแล้วอาแสบก็หยิบแครอทมายัดปากผมทันทีไม่ได้ตั้งตัว  แล้วยัดมาลึกมาอะครับ เกือบลงคอเลย
“อ่า....ไอ้อาบ้า”ผมรีบคายออกใส่มืออาปานที่เอากระดาษทิชชู่รองมือไว้เหมือนรู้ทัน
“ฮ่าๆๆ...เด็กปัญญาอ่อนแดกแครอทไม่เป็น”อาแสบหัวเราะ
“อือออ....”ผมได้แต่ร้องแล้วเบะปากไว้อย่างนั้น
“ขนมจะอ้วก”น้ำตาผมเริ่มปริ่มๆ
“กินน้ำก่อนครับ”พี่เพลงรีบเอาน้ำมาให้ผมทันที
ผมรีบดื่มน้ำเข้าไปอย่างกับคนกระหาย
“เอา  ใจเย็นๆครับ.เดี๋ยวสำลักหรอก”พี่เพลงรีบบอกอย่างเป็นห่วง
“อ่า...”
“ขนมจะฟ้องพ่อ”ผมแรงเริ่มมาเราก็สู้ต่อได้ครับ
“ฟ้องไปเลย ไม่เคยกลัว”อาแสบทำท่าทำทาง
“ไอ้แสบกรูได้ข่าวว่าอายุมึงขึ้นเลขสี่แล้วนะ..มึงช่วยทำตัวให้หลานมันนับถือหน่อย”อาข้าวพูดเหนื่อยๆ
“มึงดูมันดิ..น่าแกล้งเป็นบ้า”อาแสบพูด  อาปานได้แต่นั่งยิ้มแล้วลูบหัวผมอย่างปลอบๆ
“ทำใจนะครับ  มีอาเป็นโรคจิตก็อย่างนี้แหละครับ”อาปานพูด
“อ่าว.. เหี้ยนี่”อาแสบหันมาค้อนอาปาน  แต่ดันโดนอาปานค้อนกลับ  อาแสบเลยต้องหยุด
“ครอบครัวมึงยังครึกครื้นเหมือนเดิมเลยนะ”อาทศพูดขึ้นยิ้มๆ
พวกผมก็ได้แต่ยิ้มน้อยๆตอบให้ 


ไม่นานเราก็กินอาหารกันจนหมด  ผมช่วยพี่เพลงล้างจาน  พวกอาๆก็เข้าไปคุยกันในห้องนั่งเล่น


“ชอบหรอ?”ล้างอยู่นาน  อยู่ดีๆพี่เพลงก็พูดทำลายความเงียบ
“หืมมม?”ผมทำเสียงอย่างสงสัย




.............................>>><<<..............................

[เบบี้]

 
เดี๋ยวอาจจะมาต่อให้อีกตอนนะค่ะ
เพราะว่าเบบี้จะไม่อยู่บ้านอีกสามสี่วัน  จะไปปฏิบัติธรรมนะค่ะ
แล้วพอกลับมาบ้านก็ต้องไปเที่ยวกับเพื่อนอีกสามวัน  ถ้ามาต่อได้อาจจะมาต่ออีกวันที่เก้านะค่ะ ต้องดูสถานการณ์ก่อนอะค่ะ
ขอโทษด้วยนะค่ะ
ถ้าวันนี้พิมพ์เสร็จก็จะเอามาลงให้  ไม่รู้จะได้กี่ตอนนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้น  และขอบคุณสำหรับคนอ่านที่มาอ่านถึงจะไม่เม้น  แค่อ่านก็พอใจแล้วอะค่ะ..
จุ๊บแทนคำขอบคุณนะค่ะ
จ๊วบบบบ
บับบายคร้า

[arjinn]

โอ้ววว แม่เจ้า น่ารักจริง

ชอบบทบรรยายของเบบี้มาก ได้ใจโคตร อาทิ

ฟอดดดดดดดด

แล้วก้อ

ปิ๊งงงงงงงงง

ชูวับๆ ชูวับๆ ชูวับๆ โว้ว ๆๆๆ...

แล้วก้อ “ชอบหรอ?”

โห เพลง อ่านขนมออกจริงๆ นะ
อ่านแล้ว ตอนนี้ เพลงดูเป็นคนอบอุ่นจริง
เริ่มหลงรัก...

ส่วนเรื่องที่เดาไว้...น่าจะเดาถูก เอิ้ก เอิ้ก

 

[IZE]

มารอเบบี้

ตอนต่อไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[สมุนไพร]

ห๊าาาาาพี่เบบี้จะไปปฏิบัติธรรม 

ฝากอนุโมธนาสุธุด้วยคน

รอตอนต่อไปๆๆๆ

[Lukaka]

น้องเพลง ประโยคที่ถามเนี่ย ... มีนัยแฝงรึเปล่าค่ะ


อะคึ อะคึ

[เบบี้]

 
รู้สึกว่า คุณน้อง หรือ พี่หว่า สมุนไพร จะตกใจจจจมากกก
ฮ่าๆ
เบบี้โดนบุพการีบังคับ
ถ้าไม่ไปเค้าจะงอน 
เลยไปให้เค้าหน่อยละกัน เอาบุญๆ

[prawy]

หนุกๆไม่เป็นไรรอได้




 

[papae8_1]

อ่าเพลงถามอารัยละเนี่ย

น้องขนมเขินนะ

เดียวก็เอาจานขว้างใส่เลย(ฟริ้วววว)


โห้วปฏิบัตินานเลยอะพี่เบ
รีบๆๆกลับมาละ

[archi_10_001]

ขนมชอบทาย ชิมิ????

เพลงรู้ขนาดนั้น....คนน้องของเพลงละกัน โฮะๆๆๆๆ....

เข้ามา งงๆ....ไม่คิดว่าเบบี้จะมาต่อเร็ว

ขอบคุณมากๆ

อวยพรเรื่องปฏิบัติธรรม

หอบบุญมาเยอะๆ เน้อ

รออีกตอนเจ้าค่ะ....ขอบคุณมากๆ

[y_love]

โหหหหหห
น้องเพลงโตขึ้นแล้วแมนแสรดดดดดดดเลยค่ะ
แอบรักขนมชั้นแล้วไม่รู้ตัวชิมิพ่อหนุ่ม
เด๋วพอน้องจะไปชอบคนอื่นล่ะ
จะเกิดอาการหวงน้องขึ้นมาแน่ๆ
อ๊างงงงงงงงงงงง ชอบขนมชั้น น่ารักอ่ะ มีโดราเอมอนตัวหย่ายยยยด้วยยยยยยยยย
+1 ให้กับความน่ารักของเรื่องน่ะคะ

[เบบี้]

ตอนที่4.


“ชอบหรอ?”ล้างอยู่นาน  อยู่ดีๆพี่เพลงก็พูดทำลายความเงียบ
“หืมมม?”ผมทำเสียงอย่างสงสัย

“ชอบไอ้ทายหรอ”พี่เพลงพูดนิ่งๆ 
“คือ... ก็”ผมได้แต่อ้ำอึ้งไม่รู้จะพูดว่าไงดี
“ก็แค่เห็นว่าหล่อดี”ผมตอบเลี่ยงที่จะตอบตรงๆ  หรือไม่ใช่  ก็เห็นว่าหล่อดี
“.........................”พี่เพลงได้แต่เงียบไม่พูดต่อ

“พี่เพลง”เสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง   ผมกับพี่เพลงหันไป
“เออ ว่าไงวะ”พี่เพลงถามนิ่งๆ  ทำไมไม่ยิ้มเลยละครับ  อ่าว พี่เพลงรู้จักพี่สองคนนี้ด้วยหรอ
ผมได้แต่ทำหน้างง  รอบทสนทนาด้านหน้าต่อ
“เปล่าหรอกพี่ไม่เจอกันนานเลยมาทักซะหน่อย”พี่ทายพูดยิ้มๆแล้วเดินเข้ามาในครัว
“แล้วมึงเป็นไงบ้างละ.. เดี๋ยวก็จะมีแข่งบาสชนกับไอ้มหาลัย..................แล้วนี่หว่า”พี่เพลงพูดแล้ววางจานที่ล้างอยู่ 
“เดี๋ยวขนมล้างเองฮะ”ผมบอกแล้วดันตัวพี่เพลงให้ออกไป  ผมได้แต่ยืนหันหลังให้สามคนที่ยืนคุยกันอยู่
“สนใจลงไหมพี่”ทำไมได้ยินแต่เสียงของพี่ทายนะ  แล้วพี่ทักเค้าพูดไม่เป็นรึไงกัน
ตอนนั้นบอกไม่ถูกเลยครับ  มันตื่นเต้นแปลกๆ  เคยไหมครับที่เคยมีคนที่ปลื้มมาอยู่กับเราโดยที่เค้าไม่รู้ตัว
“ไม่วะ..กรูขี้เกียจไปคัดตัว”พี่เพลงบอกปัด
“โห ระดับพี่ไม่ต้องคัดตัวแล้ว  บอกโค้ชคำเดียวก็ได้เข้าง่ายๆแล้วพี่”พี่ทายพูดต่อ
“มึงก็ว่าไป..”พี่เพลงตอบ
“เหี้ยทัก  มึงพูดไม่เป็นรึไงวะ”อยู่ๆพี่เพลงก็พูดออกมา  นี่ถ้าไม่รู้จักกันเนี้ย  ผมคิดว่าหาเรื่องนะครับ
“อ่าว  ก็เห็นคุยกันถูกคอจะให้พูดไรวะพี่”พี่ทักตอบ
“มึงนี่ก็ยังเหมือนเดิมเลยนะ”พี่เพลงบอก  ผมพยายามล้างจานให้ช้าที่สุดเท่าที่ทำได้  แต่มันเสือกหมดก่อน  แล้วกรูจะหันกลับไปไงวะเนี้ย  ไม่กล้ามองหน้าอะ  เขิน  แล้วมึงจะเขินทำไมไม่ทราบ  เค้าไม่ได้ชอบมึงด้วยสักหน่อยไอ้ขนม

แกร๊ก

“เสร็จแล้วหรอครับ..”พี่เพลงหันมาถาม  ผมหันไปพยักหน้าให้พี่เพลง
“งั้นขนมไปหาอานะ”ผมบอกเลิกลัก  แล้วจะเดินไป
“เดี๋ยว.. อยู่กับพี่นี่แหละ”พี่เพลงคว้าข้อมือผมไว้
“หึ...”เสียงหัวเราะเบาๆจากใครสักคน  แต่ผมไม่กล้าหันไปหาต้นเสียงหรอกครับ
“น้องนี่หน้าคุ้นๆนะ”พี่ทายพูด  ผมเงยหน้ามองพี่ทายนิดๆ  ก็ต้องรีบหันกลับมา  เพราะว่าพี่เค้ามองแล้วยิ้มอยู่  สายตาเจ้าเล่ห์ชะมัด  ผมคว้าเสื้อพี่เพลงไว้กำแน่น
“มั่วป่าว..อย่าเอาน้องกรูไปมั่วกับเด็กมึง”พี่เพลงบอก
“เฮ้ย.พี่ ผมไม่กินเด็กผู้ชาย”เพล้ง  พี่ทายรีบแก้ตัวทันที  ไอ้ขนมหน้าแตกเป็นเสี่ยงๆ
“สัตว์.. น้องกรูก็น่ารักกว่าเด็กมึงแล้วกัน”พี่เพลงรีบบอก  ผมได้แต่ยิ้มแหยๆ
“โหๆ..หวงน้องน่าดูวะมึง”พี่ทายพูดแล้วหันไปมองหน้าพี่ทักที่ยืนนิ่งเป็นเป่าสากอยู่ 

“คุยไรกันอยู่วะ.”เสียงหนึ่งดังจากด้านหลัง
“ป่าวพ่อ.ก็เรื่อยๆ”พี่ทายหันไปตอบ
“กลับบ้านได้แล้ววะ..แม่มึงโทรมาตาม”อาทศบอก
“ครับ”
“หวัดดีครับอาทศ”พี่เพลงยกมือไหว้  ผมก็รีบยกตาม
“เออๆ..ไหว้สวยนะเรา”เออ ฮะ  คือ  ... ว่า...  ไม่ต้องจับก็ได้ฮะ
“ได้ข่าวว่าเด็กยังอายุสิบหก”เสียงอาแสบพูดมานิ่งๆ
“เหี้ย.. ทำยังกับไม่เคยแดกนะมึง”
“โอ้ยยย..เหี้ยแสบ”ผมรีบหลบอาทศที่โดนอาแสบถีบอย่างจังแล้วเซมาทางผม
“ไปไกลตีนกรูไป...ไอ้หัวงู”
“เออ..เดี๋ยวนี้มึงหวงกับกรูนะ”
“ระวังหลานมึงไว้เลย..เจอทศ ทัก ทาย เข้าแล้วมึงจะหนาว”อาทศพูดแล้วยักคิ้วให้
“มึงเก็บปากมึงไว้แดกข้าวเลยไอ้ทศ.. รึว่าอยากแดกหัวนิ้วโป้งตีนกรู”อาแสบพูดแล้วทำท่าจะถีบอาทศอีกครั้ง  แต่อาทศก็หลบมาอยู่ด้านหลังผมทันที
“ปล่อยหลานกรู”อาแสบพูดแล้วพยายามเดินเข้ามา  อาทศก็ยังเอาผมเป็นเกราะกำบัง
“เรื่อง...”อาทศย้อน
“เหี้ยทศ”
“เหี้ยแสบ”
“ไอ้สัตว์”อาแสบด่าอย่างหัวเสียนิดหน่อย
“มึงดูพ่อมึงนะไอ้ทัก ไอ้ทาย..นิสัยแม่งจังไรสัตว์”อาแสบชี้ไปมาให้พี่ทัก กับพี่ทายดู
“เหอะๆ..”พี่ทายได้แต่หัวเราะแห้งๆ
“เสียงดังไรกันวะ”อาข้าวเดินมาพอดีครับ
“มึงดู  ไอ้ข้าว มึงดู”อาแสบรีบฟ้อง
“เออนะ...เล่นกันเป็นเด็กๆ...มานี่มา”อาข้าวพูดเอือมๆ  แล้วกอดคอผมให้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดอาข้าว
“ไสหัวไปปะ”แล้วอาข้าวก็ผลักหัวอาทศอย่างไล่ๆ  ผมเป็นตัวกลาง  เค้าลากไปไหนก็ไม่ขัดครับ  มีแต่คนมีอายุเราเด็กสุดต้องเชื่อฟังผู้ใหญ่นะ  หิหิ
“เออๆ..ไม่ต้องไล่กรูก็ไปแน่”อาทศพูดไม่ได้เชิงน้อยใจ  แต่แค่ตอบปัดๆไป
“หวัดดีครับอา”แล้วพวกพี่ทักกับพี่ทายก็ยกมือไหว้กันอีกครั้ง  เมื่ออาทศเตรียมตัวจะกลับ
“เออๆ..ดูแลพ่อมึงดีๆละ ไม่ใช่ไรกรูสงสารแม่มึง”อาข้าวพูดบอก
“แล้วไงเดี๋ยวรอไอ้แมนกลับมาจากปากีก่อน..ค่อยนัดกันอีกที..ส่วนไอ้เหี้ยเป้กับไอ้เข็มยังไม่กลับจากดูไบเลย..เหี้ย ไปล่อกันใต้น้ำแล้วมั้ง..”อาข้าวบ่นๆ
“ฮ่าๆ...มึงก็ว่าไปนั้น..ถ้าพวกมันกลับมาแล้วก็ติดต่อกรูมานะเว้ย..กรูจะได้บอกพวกไอ้เอ็ม”อาทศบอก
“ได้ๆ..พร้อมเมื่อไหร่จะได้ไปไหว้พระไม้ด้วยเลย”อาข้าวบอก  พระไม้นี่คืออาไม้อะครับ  เป็นเพื่อนของอาตาร์  อาไม้เคยมาบ้านนี้บ่อยๆ  ตอนแรกที่ผมมาเนี้ยผมได้รู้จักกับอาเกือบทุกคนเลยครับ  เพราะว่าบ้านอาข้าวจะจัดปาร์ตี้เพื่อนๆสนิทบ่อย  แต่ที่ผมไม่รู้จักอาทศก็เพราะอาเค้าไม่ได้อยู่ที่ไทยมั้งครับ  คงงั้นนะ..
ส่วนอาไม้นี่เพิ่งบวชไปได้ไม่นานครับ  ผมยังไปงานบวชอยู่เลย
“เออ..ไปก่อนนะมึง..ขอบใจสำหรับอาหาร”อาทศบอก
“เออ เจอกัน”แล้วพวกอาก็ไปส่งอาทศที่รถ ก่อนที่จะร่ำลากันไป  ผมได้แต่ยืนมองคนในรถ  แต่กลัวเค้าจะเห็นว่ามอง  ก็เลยหลบสายตานิดๆ 
แต่เอ๊ะ  ทำไมพี่ทักเค้าจ้องกรูจังวะ  ไม่ๆ  คิดไปเองรึเปล่าไอ้ขนม.. ไม่นะ  ก็เค้าจ้องจริงๆอะ..

....................
...................

“นอนได้แล้วครับ”พี่เพลงบอกผมที่นั่งเล่นเกมส์อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์
“อีกแป๊บ”ผมบอก
“แป๊บมาห้ารอบแล้วครับ”พี่เพลงพูดอีกครั้งเสียงเริ่มแข็ง
“พี่เพลงก็อ่านหนังสือไปดิ..เนี้ยทำลายสมาธิขนม”ผมบอก
“..........................”แล้วเสียงก็เงียบไป  ผมได้แต่ตั้งใจเล่นต่อไม่ได้สนใจอีกฝ่าย
“ทำลายสมาธิหรอ...ห๊ะ..”
“ฮ่าๆๆๆ....พี่เพลง.. ปล่อย”ผมร้องอย่างทุรนทุราย  ดิ้นไปมา

ปั๊ก

ปึ๊ก  ทั้งขาทั้งแขนโดนโต๊ะคอมเต็มๆเลยครับ

“พี่เพล... ยอมแล้วๆ.. อ่า  ฮ่าๆๆๆ”  ผมร้องบอก แล้วพยายามดันตัวเองให้ออกจากกอดของคนที่แกล้งอยู่
“จะนอนรึยัง”เสียงพี่เพลงถาม
“นอนๆ..นอน..ฮ่าๆๆ...ขนมจะนอนแล้ววว”ผมร้องบอก
“ดีมากครับ”แล้วพี่เพลงก็หยุดจนได้
“แฮก แฮก แฮก”ผมหอบอย่างกับหมาหอบแดดเลยครับ
“อ่า..ยังไม่ได้เซฟเลย”ผมรีบร้องบอก  พี่เพลงไม่ฟังเสียง  กดปิดหน้าจอเลยทันที
“ดื้อดีนัก”แล้วผมก็โดนค้อนนิดๆ
“ปะ  นอนกัน”แล้วพี่เพลงก็กึ่งลากกึ่งดึงผมที่นั่งอยู่บนพื้นอย่างงอนๆที่ไม่ได้เซฟเกมส์ให้  แต่พี่เพลงจะสนหรอ  ร่าเริงซะขนาดนั้น

สองวันเสาร์อาทิตย์ผมใช้เวลาอยู่กับพี่เพลงแหละครับ   นอกจากไปเรียนกวดวิชา  ก็อยู่กับพี่เพลงนี่แหละ
อยากถามพี่เพลงเรื่องพี่ทายเหมือนกัน  แต่ก็ไม่กล้าไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงไม่กล้า  เมื่อวานเสาร์อาแสบกับอาปานก็มากินข้าวที่บ้านอาข้าว  แล้วผมก็โดนแกล้งอีกรอบ  เดี๋ยววันจันทร์ผมก็ต้องกลับไปนอนบ้านแล้วแหละครับ  เพราะว่าอาแสบเริ่มบ่นๆบ้างแล้ว


.....................
.....................
....................


“เฮ้ยๆ..ขนมวันนี้พี่เพลงมารับรึเปล่าวะ”เสียงเจี้ยวจ้าวจากไอ้เดียร์เพื่อนสาวแสนสวยดาวโรงเรียนของผมถาม
“วันนี้หรอ..ไม่มาอะวันนี้อาแสบมารับหลังเลิกเรียนพิเศษไง”ผมบอกแล้วนั่งวาดรูปต่อ  รูปนี้ต้องส่งประกวดงานกิจกรรมโรงเรียนนะครับ
“โหยยยยยยยยยย”นี่ไม่ใช่แค่เสียงไอ้เดียร์ครับ  และเพื่อนผู้หญิงที่นั่งทำงานใกล้ๆ  ไอ้ต่อ  ไอ้โตมันพร้อมใจกันโห อย่างหมดอาลัยตายอยาก
“ไรของพวกมึงวะ”ผมหันไปถามอย่างงๆ
“ก็เปล่า..เพื่อว่าชั้นจะได้เจอพี่สุดหล่อของชั้นไง  พี่อาลีฟ”ไอ้เดียร์มันเริ่มเพ้อเจ้อละ
“วันนี้พี่ลีฟติดซ้อมเทควันโดกับพี่เพลง  เออ.พี่โจ้ก็ด้วย  อีกไม่นานจะมีกีฬามหาลัย”ผมบอก 
“ว้า....”เสียงไอ้เดียร์ผิดหวัง
“แล้วมึงมีไรกับพี่เพลงวะไอ้ต่อไอ้โต”ไอ้ต่อกับไอ้โตเพื่อนผมมาตั้งแต่ม.สองได้อะครับ  ไอ้ต่อชายหน้าตี๋ ลูกเจ้าของร้านทอง  หัวแก้วหัวแหวนสุดหล่อของตระกูล  กวนส้นตีนใช้ได้ครับ  ส่วนไอ้โตชายไทย  หน้าก็ไทย  มันก็บอกว่ามันขอหล่อแบบไทยๆ  มันก็หล่อจริงๆนั้นแหละครับ
“เปล่าเว้ย..พอดีกรูอยากให้พี่เพลงมาดูฟอร์มพวกกรูเล่นหน่อย..ถ้าพี่แกไม่ว่างก็ไม่เป็นไร”ไอ้โตบอกฟรอ์มที่มันหมายถึงเนี้ย  ฟอร์มการเล่นบาสนะครับ  พวกมันเป็นนักบาสของโรงเรียนก
“อืมๆ..เดี๋ยวกรูบอกพี่เพลงให้ละกันว่ามึงอยากเจอ”ผมบอกมัน  แต่ตาก็ยังจ้องกับรูปภาพของตัวเองอย่างตั้งอกตั้งใจ
“มาแล้วๆ....”เสียงดังมาแต่ไกล  ไม่ใช่ใครที่ไหน  ทอยเพื่อนในกลุ่มของผมเองนั้นแหละครับ
“ช้ามากกกกกกกก”ผมบอกมัน
“โห.ไรวะ.. นี่กรูก็รีบไปรีบมา..ดูไอ้ต่อกับไอ้โตดิแม่งไม่เคยจะเป็นสุภาพบุรุษอะ”ไอ้ทอยบ่น
“ไหนๆ..มากินดิ”ไอ้ต่อรีบคว้าถุงลูกชิ้นไปดม
“หอมวะ..”ไอ้ต่อทำหน้าทำตาอย่างกับขึ้นสวรรค์
“วันหลังมึงก็ช่วยเอาลูกชิ้นฟรีจากโรงงานมึงมาบ้างก็ดีนะไอ้เหี้ยโต  ให้พวกกรูมาเสียเงินซื้ออีปอยอยู่ได้เปลืองเงินกรู”ไอ้เดียร์มันบ่นพอดีว่า  มีลักลอบขายอาหารในโรงเรียนนะครับ  แฮะๆ
“สาด..กรูขี้เกียจถือมานี่หว่า”ไอ้โตบ่น บ้านมันทำโรงงานลูกชิ้นนะครับ
“แล้วมึงแดกไหมเนี้ย  แดกไหม”ไอ้เดียร์ของขึ้นชี้ไปที่ถุงลูกชิ้น
“คราบๆ..เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะถือมาเลยครับ”ไอ้โตรีบบอกก่อนที่จะโดนด่าไปมากกว่านี้  วันนี้เช้าว่างสองชั่วโมงนะครับ  พวกผมก็เลยมานั่งอยู่ที่สวนของโรงเรียน
“..เสาร์นี้ไปดูหนังกันป่ะ..”อยู่ๆทอยก็ชวนขึ้น  ทอยเพิ่งเข้ากลุ่มผมมาได้ตอนม.ห้านี่แหละครับ  ทอยเพิ่งย้ายมาอีกโรงเรียนหนึ่งตอนม.สี่  แต่ตอนนั้นอยู่คนละห้องกับพวกผมนะครับ  พอมาม.ห้า  พวกผมก็มีกันอยู่สี่คนอยู่แล้วคือ ผม เดียร์ โต กับต่อ  ตอนนั้นทอยก็เงียบๆพวกผมก็ไปชวนคุยจนเข้ามาอยู่กลุ่มเดียวกับผมโดยปัจจุบัน
“ดูๆ..เรื่องไรอะ”ทอยรีบถาม
“....................”เดียร์บอก
“ไม่เอา..เรื่อง.......................”ไอ้ต่อบอกอีกเรื่อง
“เหี้ย..กรูไม่ดูหนังผี”เดียร์ด่าไอ้ต่อ
“เรื่อง..................นี้ละดีแล้ว”ไอ้เดียร์เด็ดขาด

ตื้ด  ๆ  ๆ  ๆ...
“ของใครวะ”ผมเงยหน้าถาม  เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์สั่น  พวกมันก็รีบหยิบของตัวเองมาดูกันใหญ่
“ของกรู”ทอยบอก 
“ฮัยโยย”ทอยทำเสียง
“น่ารักมากนะมึง”ไอ้เดียร์ด่ายิ้มๆ
“ไม่เอาๆ..วันนี้พี่ทายต้องมารับทอย”ไอ้ทอยพูด  ผมถึงกับสะดุ้ง  พี่ทาย  ว้ายๆ พี่ทาย .. บ้าละมึงไอ้ขนม  คนละทายรึเปล่า
“ไม่เอา..ทอยไม่กลับกับไอ้พี่ทัก”ผมถึงกับสะดุ้งอีกครั้ง  วางพู่กันลง  พี่ทัก  พี่ทาย ไอ้ทอย  ไม่ใช่หรอก คงไม่บังเอิญขนาดนั้น  อาทศมีลูกแค่พี่ทายกับพี่ทักนิ  แต่มึงเคยถามเรื่องครอบครัวของไอ้ทอยหรอ  ไม่ใช่มั้ง...
คิดไปเอง  เพ้อแล้วมึง...
“พี่ทายอะ...เห็นพี่พลอยสำคัญกว่าทอยหรอ”ไอ้ทอยเริ่มทำเสียงโมโห  หน้าเริ่มงอ
“ไม่รู้ละ..วันนี้ทอยเลิกเรียนพิเศษหกโมงเย็น  พี่ทายต้องมารับด้วย..แค่นี้นะ หวัดดีค่ะ”มันพูดรัวแล้ววางหูทันที 
“หืยยยย... ไอ้พี่บ้า”ไอ้ทอยด่าอย่างโมโห
“อะ..เออ ทอย”ผมเรียกทอย  ทอยหันหน้ามามองผม
“มีไรหรอ”
“พี่ทายที่ว่าเนี้ยเป็นใครหรอ”ผมถาม
“ก็พี่ชายกรูที่เคยเล่าให้ฟังไง..”ทอยพูดยิ้มๆ
“เคยเล่าหรอ?”ผมถามอย่างสงสัย  มันเคยเล่าหรอวะ
“อ่อ..พี่ทายที่มึงเคยเอารูปให้กรูดูใช่ป่ะ..หล่อชิบหายอะมึง”ไอ้เดียร์หันมาบอกผม
“มึงเคยเห็นหน้าหรอ”ผมถามไอ้เดียร์  ไอ้เดียร์พยักหน้า
“มีไรอะขนม”ทอยถาม
“พ่อทอยชื่อทศรึเปล่าอะ”ผมถามอย่าหวาดๆ
“อืม..รู้ได้ไงอะ”ทอยสีหน้าดีใจปนตกใจอย่างเห็นได้ชัด
“พี่ชายชื่อทาย  อีกคนชื่อทักหรอ”ผมถาม
“อืมมม..ขนมรู้จักพี่ชายเราหรอ”ทอยรีบถาม  ผมได้แต่ยิ้มแหยๆ
“อ่อ...บังเอิญจังเลยเนอะ”ผมพูด
“อะไรอะ..”ทอยทำหน้างงกับอาการของผม
“อ่อ พอดีเมื่ออาทิตย์ก่อนพ่อของทอยอะ..มาบ้านของพ่อพี่เพลง..พ่อของทอยเป็นเพื่อนสนิทของพ่อพี่เพลงกับอาของเรานะ”ผมบอก
“จริงดิ”ทอยทำเสียงตกใจอย่างเห็นได้ชัด
“ดีจังเลย..ทำไมกรูไม่เคยรู้เรื่องนี้เลยอะ”ทอยทำหน้าสงสัย
“กรูก็เพิ่งรูเหมือนกันอะ...ไม่คิดว่าทอยจะเป็นน้องพี่ทายนะเนี้ย”ผมพูดแล้วยิ้มแหยๆ เหอะๆ
“อืม..พี่ทายเป็นพี่คนโตนะ  ส่วนพี่ทักเป็นพี่คนรอง..”ทอยบอก
“หรอดีจังนะ”ผมบอก
“งั้นเย็นนี้ก็กลับด้วยกันดิ..เดี๋ยวพี่ทายต้องมารับแหละ..”ทอยบอกผม
“อะ.เออ ไม่ดีกว่า..วันนี้อาแสบมารับนะ”ผมบอก
“ว้า..งั้นๆ..อยู่รอเจอพี่ทายก่อนละกัน..นะ”ทอยบอกอย่าตื่นเต้น
“ แต่ว่า.....”ผมทำหน้าลำบากใจนิดหน่อยก็ไม่รู้จะว่ายังไงดี
“อยู่แหละๆไอ้ขนม..กรูอยากเห็นหน้าพี่ทายตัวเป็นๆว่าจะหล่อเหมือนในรูปเปล่า”ไอ้เดียร์ทำเสียงตื่นเต้นอีกคน  หล่อนะมึง  กรูกลัวมึงเป็นลมเพราะพี่เค้าหล่อมาก
“ลดความแรดลงบ้างอะไรบ้าง..เดี๋ยวเด็กผ่านไปผ่านมาก็จะคิดว่า เอ๊ะ..ทำไมดาวโรงเรียนของเรามันสตอร์เบอร์รี่จังวะ”ไอ้ต่อทำหน้าทำตาใส่ไอ้เดียร์
“โหหห..ไอ้เหี้ยต่อ..อย่าอยู่เลยมึง”ไอ้เดียร์ของขึ้นตบหัวไอ้ต่อที่วิ่งลู่หายไปกับสายลม  ไอ้เดียร์ก็ลดละที่ไหน  วิ่งตามไปติดๆครับ





............................>>><<<............................

[-N-]

^
^

แอร้ยยยย จิ้มเบบี้ให้ทะลุ ไปอ่านก่อนนะตัว

[เบบี้]

^
^
^
จิ้มพี่เอ็นตัวเป็นๆ  พี่เอ็นเบบี้จะไปปฏิบัติธรรมแล้วนะ
แต่ไอ้ติสแตกยังค้างอยู่เลยอ่า..  :a5:ไปลากเฮียพากให้มาต่อหน่อยจิ..
นะน้า

[arjinn]

แปะ คุณ y_love คิดเหมือนกันเลย 

[BaoBao]

  เจอแล้ว
ความสุขของตรู หาได้จาก -เบบี้- นี่เอง 

[Lukaka]

น้องเพลง ... เพลงแค่หวงน้อง ธรรมดาใช้รึเปล่าค่ะ
เพลงไม่ได้คิดอะไรกะน้อง  ช่ายม่ะค่ะ ....

[archi_10_001]

 

สนุกมาก น่ารักดี

ว่าแต่....ไม พี่ทัก----มองขนม หงะ.....

ตั้งตารอเจ้าค่ะ

หอบบุญมาเลยนะ.....

เจอกันเจ้าค่ะ

จุ๊บๆ

[PAnppyJunJii]

เราเป็นเด็กใหม่พึ่งจะอ่าน  ไอ้โรคจิตจบเมื่อกี้
ก็รีบหาอีกเรื่องของพี่เบบี๋เลย


อยากรู้สุดๆ  ว่าใครคู่ใคร


ร๊ากกกกกเพลง

[K2KARN]

โลกกลมดิ๊ก จิ๊กจั๊ก (?)
ฮ่าฮ่าฮ่า




แล้วน้องเพลง ได้กับพี่ทักแน่เลย โฮะโฮะ *

[namtaan]

เพิ่งจะได้ฤกษ์งามยามปลอดงานมาอ่านแบบยาวๆๆ
ขออนุโมทนาสาธุบุญกับหนูเบบี้คนสวยก่อนนะจ๊ะ

อ่่านตั้งแต่เริ่มต้นจนมาถึงตอนนี้เลย
บวก 1 ให้กับหนูเบบี้ บวก 1 ให้กับคุณ YMP สำหรับแผนผังเครือญาติ เยี่ยมมากๆ

ตอนแรกก้องงเรื่องที่ขนมเรียกแสบว่าอาทั้งที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน
พอรู้ว่าไม่ได้เรียกตามที่ควรจะเป็นแต่เป็นความตั้งใจก้อเลยเข้าใจ
ไม่งั้นน้องขนมได้เป็นอาของพี่เพลง พี่ทาย พี่ทัก ไปด้วยสิเนี่ย 555

เบบี้แต่งออกมาแล้วน้องขนมเป็นศูนย์รวมของความน่่ารักจังเลย
แต่สำหรับคู่พระนายคงต้องใช้เวลาพักใหญ่ใช่มิ เพราะท่าทางพี่ทายจะติดสาวอยู่
แถมพี่ทักยังมีเหล่น้องขนมอีก ไหนพี่เพลงก้อท่าทางหวงน้องไม่ใช่ย่อย

อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขดี ได้รำลึกบรรยากาศเก่าๆสมัย สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้ไอ้โรคจิตไปเต็มๆ
หายคิดถึงข้าว ตาร์ แสบ ปาน น้องเพลง และคนอื่นๆ ไปได้เยอะเลย
แล้วก้อได้รู้ว่า เบบี้ยังคงความสุขไว้ให้กับตัวละครเหมื่อนที่บอกว่า ยังไงก้อจบไม่เศร้า
เพราะไ้ด้รู้ว่า แต่ละคู่ยังรักกันดี อยู่ด้วยกัน จนลูกหลานโตเป็นหนุ่มมารักกันต่ออีกรุ่นหนึ่ง

และก้อแอบฮาที่ตาร์ขอซื้อโดเรมอนต่อจากน้องขนมได้อีก
ชอบมากมายไม่เปลี่่ยนแปลงเลยนะตาร์ เหมือนรักที่มีให้ข้าวไม่เปลี่ยนแปลง

เมนท์ยาวเลย
ขอบคุณนะจ๊ะหนูเบบี้ 
ขอให้เดินทางไปปฏิบัติธรรมไปและกลับโดยสวัสดิภาพจ้า
บุญรักษานะจ๊ะ

[mecon]

อาแสบสมชื่อจริงๆกับหลานยังแกล้งได้ลงคอ
แกล้งว่าแกล้งแซวแกล้งด่า แต่ก็โคตรจะหวงหลานตัวเลยอ่ะ
แต่ก็เป็นไปอย่างที่คาดหุหุ อาปาน ช่างน่ารักเสียนี่กะไรเข้าข้างน้องขนมได้อีก

ปิ๊งงงงงงงงง

ชูวับๆ ชูวับๆ ชูวับๆ โว้ว ๆๆๆ...

> เพลงได้อารมณ์ เด็กน้อยมากๆคะ น่ารักก

ส่วนพี่เพลงก็นะช่างรู้ใจน้องเสียนี่กระไร หึหึไม่ต้องให้น้องพูดเลย
ดูปฏิกิริยาน้องก็อ่านออกหมดแล้นนะเนี่ย เป็นพี่ชายที่ดีจริงๆ
ส่วนพี่ทาย ระวังจะกลืนน้ำลายตัวเองนะ ไม่นิยมเด็ก พูดออกมาได้ ครึๆ
กระซิบ เบบี้  ชอบบุคลิกของทักจัง เงียบๆนิ่งๆ
จะมีเนื้องอก เอ้ย เนื้อคู่ 

ขอบคุณเบบี้ ยาวได้ใจ  มากคะ +1เช่นเคย
มั๊ยนะ

[pukpra]

^
^
คิดถึงนะตะเอง จิ้มซะเลย 

+1 ให้เบบี้เลยค่า ขยันสุด ๆ อ่านแล้ว โอววว น้องขนม น่ารักมากมาย
มีรวมพลเดอะแก๊งข้าว ตาร์ และผองเพื่อนมากมาย ชอบมากกกกกก
ส่วนพี่เพลง ดูอบอุ่น เท่มากมาย
ตามอ่านต่อไปค้าบ

[mhu_porm]

พี่ทักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ