ขอโทษ ขอโพย จริงๆจ้าาาาาา
มาสายอีกแว้ววววว แหะๆๆๆๆ
แบบว่า ก็ต้องมีดินเนอร์ เดินเล่นกะคนไกล้ตัวบ้าง
แหะๆๆๆๆ ไม่ว่ากันนะคับ
พรุ่งนี้่วันพระ เพื่อนๆไปไหนกันอ่ะ
ผมยังไม่มีไอเดียเลย อยากทำบุญนะ ไหว้พระก็ได้
วัดไหนน่าไป เพื่อนแนะนำหน่อยดิคับ
.......................................
ตอนที่9.2
"จะรีบไปไหน ฮึ!...คุยกันก่อนดิ" เสียงไอ้มือฉกบัตรครับ
"เอาบัตรกูมา!" ผมไม่สนุกด้วยหรอกคับ อารมณ์ไม่ดี
"ตามมาเอาดิ" พูดแล้วมันก็หันหลังเดินไปทางพารากอนคับ
แต่ใช้กับผมไม่ได้หรอก มุขแบบนี้
มันไม่คืน ผมซื้อใหม่ก็ได้ ผมไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับมัน เด๋วยาว
กดเลข เตรียมจะหยอดเรียญ ผต่ผมโดนกะขากแขนซะก่อน
เซเลยคับ แทบจะล้ม
"ทำเชี่ยอะไรของมึงเนี่ย" ผมขึ้นเสียงแล้วคับ โมโหมาก
"มึงได้ฟังที่กูพูดบ้างมันนี่ หา...กูบอกให้ตามกูมาไง"
"แล้วทำไมกูต้องฟังมึง" ผมผลักมัน แล้ววิ่งหนี
แต่อย่างว่า ไอ้โซ่มันไว มันก็วิ่งไปลากผมได้อยู่ดี
คนมองสิคับ ว่าไอ้สองตัวนี้มันทะเลาะอะไรกัน
"กูบอกให้มากับกู ต้องให้ใช้กำลังนะ"
"ปล่อยสิวะ มึงจะลากกูไปไหนเนี่ย...โอ๊ย ไอ้เชี่ยโซ่!"
หยุดครับ...แล้วหันมามองหน้าตาขึงขัง
"อยากคุยด้วย แล้วเด๋วจะไปส่งที่บ้าน" เอาอีกแล้ว สายตาแบบนี้อีกแล้ว
เพื่อนๆที่อ่านภาคมัธยมมาแล้วคงเข้าใจว่าหน้าแบบไหน
หน้าเหมือนแมวของมัน นิ่งๆ แต่ตามันมีความหมาย
ตามันตอนนี้ ทั้งดูจริงจัง และมีแววขอร้อง
และผมก็ต้องยอมมันทุกครั้งจริงๆ กับสายตาแบบนี้ของมัน
แล้วก็ได้แต่เดินตามมันไปเงียบๆ
"ปล่อยมือซักที กูเดินเองได้...อายคน"
มันยิ้มให้ แล้วก็ปล่อยมือ
ผมได้แต่เดินตามหลังมันต้อยๆเข้าห้างไป
มันจอดรถไว้พารากอนนี่เอง...
ขึ้นไปนั่งบนรถ...เบาะนั่ง ตำแหน่งเปลี่ยนไปนะ
ไอ้สนคงปรับไว้ละสิ หึ!
"แฟนมึงไม่มาด้วยกันเหรอ" ผมถาม
"ป่าว ก็เห็นอยู่ ว่ากูมาคนเดียว" เจ็บ...เป็นแฟนกันแล้วสินะ
อยากจะลงจากรถ แต่มันคงไม่จอดให้
เลยนั่งเงียบๆ มองออกไปนอกกระจก ไม่หันไปมองหน้ามัน
"สบายดีรึป่าว" มันถาม
"ก็ดี แต่คงไม่เท่ามึงหรอกมั้ง"
"หรอ...แล้ววันนี้มาทำอะไร"
"เดินเล่น"
"หิวไหม"
"ไม่"
"กูหิว"
"..." บอกกูทำไม ไม่สงสารหรอกนะ
"กินข้าวกัน"
"กูบอกว่าไม่หิว...มึงจะคุยอะไรก็รีบๆเหอะ"
"โอเคๆ...สบายดีไหม"
"โอ๊ย มึงจะลากกูมา เพื่อถามว่ากูสบายดีมั้ยซ้ำๆเพื่ออะไรเนี่ย...ถ้าไม่มีอะไรจะพูดก็จอดส่งกูตรงนี้แหละ"
"กูบอกว่าจะไปส่ง"
"กูไม่ใช่เด็กปัญญาอ่อน กลับเองเป็น...ไม่ได้อ่อนแอ น่าสงสารจนาดต้องขอให้ใครมาดูแลหรอกนะ!" โกรธมากครับ
ไอ้โซ่เงียบ แล้วชะลอรถจอดริมทาง
การเงียบของโซ่ คือสัญญาว่ามันอารมณ์เสียแล้ว
พอมันจอดรถ ผมหันไปมองหน้ามัน มันไม่หันกลับมามองผม ผมเลยลงจากรถ
พอผมปิดประตู มันก็ออกรถไปเลย
แม่ง...ทิ้งกูจริงๆเหรอวะเนี่ย ไอ้เลว!
ใช่ดิ กูไม่ใช่ไอ้สนนิ มึงไม่สนใจกูอยู่แล้วหละ
จะลากกูมาทำไม แล้วก็มาปล่อยกูไว้กลางทาง กวนตีน
จงใจจะแกล้งกูชัดๆ ไอ้เลว ไอ้ชั่ว... ด่าๆๆๆๆ
แต่ด่าในใจนะครับ ได้แต่ยืนกะฟัดกะเฟียดอยู่ริมถนนคนเดียว
พอได้สติก็โบกแทกซี่กลับหอ
แค้นใจมากๆ แค้นจริงๆ
ไม่ได้อยากจะเจอ ไม่ได้อยากจะมาด้วย
แต่พอเจอ ดันลากให้มากับมัน แล้วมันก็มาทิ้งผมไว้
ทั้งแค้นใจ เสียใจ น้อยใจ
ผมคงไม่มีความหมายกับมันแล้วจริงๆ...
....................................................
หัวข้อ: ไอ้โซ่ VS ไอ้ปอนด์ & ท็อป ---อวสานกาล--- (อ่าน 530726 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก