หัวข้อ: ไอ้โซ่ VS ไอ้ปอนด์ & ท็อป ---อวสานกาล---

[broke-back]

 

มันปั่นป่วน กวนอารมณ์ จมอยู่ลึก

มันสะอึก สำลักไอ ใจฝุ่นผง

มันตกผลึก เป็นปึกก้อน ซ่อนเจาะจง

มันหยั่งลง ส่งรากฝัง คั่งในใจ


จวนระเบิด เปิดปะทุ คุในอก

น้ำตาตก ปกปิดแผล เลือดซึมไหล

โอ้อกเอ๋ย ไยเจ้าช้ำ อยู่ร่ำไป

น้ำตาใส ไหลย้อนกลับ จับเรื้อรัง

 :กอด1:โซ่

[ordkrub]

ทำถูกแล้วครับ เจ็บสองคนดีกว่าเจ็บสามคนครับ

[MIkz_hotaru]

ยอมหากจะต้องผิดหวัง ยอมกลับไปเหงาดังเดิม
และยอมถูก"ความจริง"ซ้ำเติม
แลกกับคืนหนึ่งให้ใจนอน.... ฝันดี

เจ็บ..... ไม่ต่างกันเลย
ฝันสลาย

แล้วมันจะผ่านไป 

[morrian]

ปอนด์รีบกลับมาเร็วๆสิ 

[broke-back]

 

เข้ามาถอนหายใจ

เฮ้อออออออออออออออออออ




กี่ครั้ง..นับไม่ถ้วนแล้ว


  กอดท็อปดีก่า หุหุ

[kongkilmania]

อ่านรวดเดียว (แต่ใช้เวลาหลายวัน 555) ตามทันแล้วจ้า 
เป็นกำลังใจให้ท๊อปนะคะ (ตัวจริงต้องน่ารักมากแน่เลย  แค่อ่านสำนวนที่เขียนก็รู้สึกว่าเป็นคนน่ารักมาก)

รอลุ้นว่าท๊อปจะยอมรับปอนด์เป็นแฟนเมื่อไหร่????
เพราะตอนล่าสุด ทำเอาอึ้งเลย  เหอๆๆ
ระหว่างรอ ขอกลับไปรื้อฟื้นภาคมัธยมก่อนนะ

[Zarch_Chabu_Chabu]

  ไม่ร้อนให้มันรู้ไป

[SoN]

^^

[~Brand New Beat~]

ดีแล้วคับ ดีใจที่เห็นพี่ท๊อปเป็นคนที่เด็ดขาด เยี่ยมมากเลยคับ

ทำอย่างนี้มันก็ดีกับทุกฝ่าย เป็นกำลังใจให้คับ ^^

[Giserzzz]

ท๊อปอัพ อยู่ไหน


มาดันรอ 

[TopUp]

มาแล้วๆๆ

กลับบ้านนอกมาคร๊าบบบบบ

วันแม่ทั้งทีน๊อออ ^^


นี่ๆ...วันนี้ระหว่างนั่งรถกลับบ้าน อยู่ๆก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้แหละ

คือ เรื่องราวของผมมันก็ไกล้จะจบแล้วละนะ คาดว่าอีกประมาณ 10 ตอน ก็น่าจะจบแล้วคับ (จิงๆก็ไม่ไกล้นะ 5555)

แล้วแบบวันนี้ระหว่างคิดอะไรเพลินอยู่บนรถ มันก็เกิดจิตนาการขึ้นมาอ่ะ

เลยอยากจะสอบถามว่า ถ้าผมจะเขียนนิยายซักเรื่อง แบบนิยายจริงๆ แต่งเอง เรื่องแต่งล้วนๆนี่จะมีคนอ่านมั้ยอ่ะ
เรื่องราวความรักของคนสองคน ที่ไม่ทำอะไรให้มันชัดเจน
พระเอกนิสัยคล้ายไอโซ่ นายเอกนิสัยคล้ายไอหมาปอนด์...วะฮ่าๆๆๆ

คือวันนี้คิดเรื่องได้เป็นเรื่องเปนราวเลยนะ แต่ไม่รู้ว่าถ้ามาเขียนจริงๆมันจะสนุกรึป่าว
แต่คาดว่าน่าจะสนุกกว่าเรื่องน่าเบื่อๆของผม เพราะผมสามารถเขียนให้มันเว่อได้ เอิกๆ

คิดเห็นยังไงกันมั่งอ่ะคับ

ปล. กะลังพิมตอนต่อให้นะ

[badcow]

อ่านโลด

[TopUp]

มาแล้วๆ เอามาลงให้ก่อนสั้นๆ เอาให้จบสิ้นปิดเทอม กำลังพิมต่อให้นะคับ

.............................................

ตอนที่ 43.1

โซ่ไม่ยอมพูดกับผม และกลับบ้านไปหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ
แต่ผมเชื่อว่า...มันจะต้องเข้าใจ

เวลาผ่านไป จนถึงวันที่ตกลงกันไว้ว่าจะกลับกรุงเทพ
ผมไม่รู้ว่ามันจะมารับผมรึป่าว เพราะตั้งแต่วันนั้น เราก็ไม่คุยกันอีก
แต่ผมเชื่อว่า ถ้าโซ่เข้าใจผม วันนี้ โซ่จะต้องมา...แต่ถ้ามันไม่มา...ก็ไม่เป็นไร

ผมนั่งรอไปเรื่อยๆ จนเกือบจะบ่าย....โซ่ก็มา

"เก็บของรึยัง" โซ่ถาม

"เก็บแล้ว" ผมยิ้มให้...ดีใจที่มันมารับ

"พ่อกับแม่ไม่อยู่เหรอ"

"พ่อไปสวน แม่อยู่ในครัว...กินข้าวมารึยังอ่ะ"

"เดี๋ยวไปแวะกินกันกลางทางดีกว่านะ"

"ก็ได้ๆ" ผมวิ่งไปหยิบกระเป๋าบนห้อง ส่วนไอ้โซ่เดินไปคุยกับแม่

หลังจากบอกลาแม่เรียบร้อยแล้วเราก็ออกเดินทาง

"นึกว่าจะไม่มาแล้วซะอีก" ผมพูดขณะอยู่บนรถ

"มาสิ...รับปากไว้แล้วนี่"

"...ยังโกรธเหรอ" ผมถาม

"ป่าว กูจะโกรธเรื่องอะไรล่ะ"

"ก็เรื่อง...นั้นน่ะ"

"...ไม่โกรธ.............แต่เสียใจนิดหน่อย" โซ่ตอบ

"......ขอโทษนะ"

"...กูเข้าใจ....เข้าใจ.....กูผิดเองแหละ"

"ผิดด้วยกันทั้งคู่นั่นแหละ" ผมบอกมัน

"...กูเข้าใจ และยอมรับมันได้....แต่กูอยากให้มึงรู้ว่า...สิ่งที่กูทำ...เพราะรัก...ไม่ใช่ความใคร่..." โซ่พูดด้วยเสียงจริงจัง

"....." ผมไม่ตอบอะไร ได้แต่พยักหน้า และนั่งเงียบๆ

"...สัญญา ว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก" โซ่บอก

".........ขอบคุณนะ" ผมตอบโซ่เบาๆ รู้สึกเจ็บในหัวใจ แต่ก็รู้สึกโล่งใจเช่นกัน

"ทุกอย่างที่ท็อปต้องการ....โซ่ให้ได้...ทุกอย่าง..." โซ่เอื้อมมือมากุมมือผมเอาไว้

ผมปล่อยให้โซ่กุมมือเอาไว้แบบนั้น เงียบๆ...จนมาถึงหัวหิน เราก็แวะหาอะไรกิน
โซ่กลับมาเป็นคนเดิมที่ร่าเริง หยอกล้อผมเหมือเดิม ทำให้ผมสบายใจขึ้นมาก
ถึงกรุงเทพ โซ่ส่งผมที่หอ และนั่งกินข้าวเย็นด้วยกัน ก่อนจะกลับไป

สองวันต่อมา ปอนด์กลับมาถึงกรุงเทพเช่นกัน
และทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปกติ....อย่างที่มันควรจะเป็น

และปิดเทอมครั้งนี้ของผมก็สิ้นสุดลง....

.............................................

[luvY]

กลับมาเป็นเพื่อนที่รักเหมือนเดิม
รอเปิดเทอมนะคะ..ท็อป ปอนด์ โซ่

[Giserzzz]

หืม..อีก 10 กว่าตอนจะจบ  









 




เอาจริงเหรอท๊อป





จริงๆเขียนต่อก็ได้นะ ไหนๆเรื่องมันก็ดำเนินมาถึงปัจจุบัน
ลองเขียนเป็นบันทีกไว้ดีมั้ย จะได้เก็บเรื่องราวดีๆไว้ได้อ่านทีหลังไง






(หรือท๊อปจะเขียนเรื่องใหม่ ก็ปูเสื่อรอเลย จัดมา พร้อมอ่านคับ)




ส่วนประโยคนี้



"คาดว่าน่าจะสนุกกว่าเรื่องน่าเบื่อๆของผม"





ท๊อป









ถล่มตัวอ่ะ 

[TopUp]

มาต่อแบบสั้นๆ แถมตัดจบแบบขัดใจคนอ่านอีกตอน

จะไปอาบน้ำนอนแระ คริคริ

รักนะทุกๆคน จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

..................................................

ตอนที่ 43.2

เปิดเทอมแล้ว ทุกอย่างดำเนินไปอย่างปกติ ผมเจอปอนด์เกือบทุกวัน...เจอโซ่อาทิตย์ละ 1-2ครั้ง...ชิวิตดำเนินไปอย่างสงบสุข

จนกระทั่ง...

"พี่ท็อป หนูมีเรื่องอยากปรึกษา" พลอยโทรมาคุยกับผม ในคืนหนึ่ง

"เรื่องอะไรล่ะคนสวย"

"ไอ้แชมป์มันขอหนูเป็นแฟน"

"อ้าว...แล้วนี่พวกแกยังไม่ได้เป็นแฟนกันอีกเหรอ"

"บ้าดิพี่ท็อป...ยังซะหน่อย"

"555...ก็เห็นไอ้แขมป์มันเทียวไล้เทียวขื่ออยู่ไม่ห่าง"

"น่ารำคาญจะตาย" พลอยบ่น

"แต่ก็ชอบใช่มะ" ผมแกล้งแซว

"พี่ท็อป!"

"5555....โอเคๆ แล้วเราว่าไงล่ะ"

"หนูไม่รู้ หนูยังไม่ได้ตอบ"

"...ชอบเค้ารึป่าว" ผมถาม

"..ก็....ชอบ..มั้ง"

"แล้วทำไมถึงคิดมากล่ะ"

"....หนูกลัวจะมีปัญหาอีก"

"ไม่แล้วมั้ง เรื่องมันผ่านมาตั้งนานแล้ว"

"แต่มันก็ไม่มีอะไรรับประกันได้...ว่าพลอยจะไม่ต้องเสียใจอีกนะพี่ท็อป" ผมฟังคำตอบพลอยอย่างอึ้งๆ...นี่มันตัวผมเองนี่นา พลอยกับผม ไม่ได้ต่างกันเลย

"...พี่ว่า...พี่คงช่วยพลอยตัดสินใจไม่ได้หรอก...มันอยู่ที่พลอยเอง ว่าเลือกที่จะยอมเสี่ยง และให้โอกาส.....หรือเลือกให้ทุกอย่างมันจบลง แบบไม่มีวันเหมือนเดิมอีก"

"...." พลอยเงียบไป ผมเองก็เงียบเช่นกัน

"ถ้าเลือกที่จะรัก ก็ต้องไม่กลัวจะเจ็บใช่มั้ยพี่ท็อป"

"....พี่ว่าพลอยหาคำตอบให้ตัวเองได้นะ"

".....ขอบคุณนะคะพี่ท็อป"

หลังจากวางสายพลอย ผมได้แต่นั่งคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นมา
ผมเลือกที่จะไม่ให้โอกาสคนที่ผมรัก ผมเลือกที่จะปกป้องตัวเอง...แต่พลอย...เลือกทางตรงข้ามกับผม
หวังว่า...แชมป์คงไม่ทำลายโอกาสครั้งสุดท้ายของตัวเองนะ

.
.
.

"ปอนด์...มึงเคยมีแฟนรึป่าว" ผมถามปอนด์ตอนเย็นวันหนึ่ง

"...ถามไมอ่ะ" ปอนด์ทำหน้าสงสัย

"ก็...อยากรู้...เล่าให้ฟังหน่อยสิ นะ"

"...ถ้าบอกว่าไม่เคย คงไม่เชื่อสินะ" ปอนด์ถามยิ้มๆ

"หึ" ผมส่ายหัว

"หะหะ...อื้มมมมมมมม....เล่าไปแล้วอย่างอนล่ะ"

"บ้า ทำไมต้องงอนด้วยละ"

"ให้จิง"

"เล่ามาซักที"

"...ก็เคยแหละ.....สมัยม.4 ม.5"

"...ผู้ชายผู้หญิงอ่ะ..."

"ผู้ชาย"

...............................................

[Giserzzz]

 


อออกมาก่อนนน


อย่าพึ่งไปปปปปป


ค้างงงงงงงงง

[SoN]

^^

[broke-back]

 :a5:ปอนด์เคยมีแฟนเป็นผู้ชาย
ตั้งแต่ตอนอยู่มัธยม อ๊ากกกกกกกสสสสส


"ผมเลือกที่จะไม่ให้โอกาสคนที่ผมรัก ผมเลือกที่จะปกป้องตัวเอง"
^
ประโยคนี้ผมเข้าใจดีครับ --- เพราะผมก็เหมือนกับท็อปเลย

แต่พออ่านตอนที่ท็อปพูดถึงโซ่ทีไร ก็อดอึดอัด เศร้าใจไม่ได้ซักที 


ถ้าท็อปแต่งนิยายเมื่อไหร่ ก็จะตามไปอ่านอยู่แล้ว ---- แต่ห้ามตัดจบเรื่องนี้เด็ดขาด รู้มั้ย ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆๆ


  ท็อป&โซ่&ปอนด์

[Soulmate]

โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[cassper_W]

รออยู่ตั้งนานแน่ะคะ  กส่าจะมา  ครั้งหน้าต้องยาวๆด้วยนะ  โทษฐานให้รอนาน  จิส์

[archi_10_001]

"ทุกอย่างที่ท็อปต้องการ....โซ่ให้ได้...ทุกอย่าง..." โซ่เอื้อมมือมากุมมือผมเอาไว้

จะบอกว่า น้ำตาเล็ดกันเลยกับประโยคนี้ มันคล้าย ๆ คำเฉลยสิ่งที่ค้างใจนั่นแหละว่า ทำไมหนอ เฮียแกถึงได้ยอมปล่อยมือง่าย ๆ

ร้องไห้ไปก็อกใหญ่ ก่อนจะยิ้มกับความน่ารักของเฮีย

จบด้วย ส่งตาวิ๊บ ๆ แฟนเก่าปอนด์เป็นอย่างใดกันหนอ??? โฮะ ๆ



เรื่องนิยาย จัดมานะเจ้าคะ ช้อนลงชื่อติดตามแน่นอนด้วยคนหนึ่ง อิอิ

[IZE]

รอนานมากกกกกกกกกกกกกกก

มาถึงก็ขัดใจ ตัดกันเห็นๆๆๆ

[BlackClover]

อ้าวววววววววววว

ทั้งคนอ่านและคนเขียนหายกันทั่วหน้า กลับมาเรื่องยังไม่ไปไหน นึกว่าไปไกลแล้ว =[]=

ช้อนๆ  หายไปไหนอ่ะ ไม่เจอเลย ฮาาๆๆๆ (มาทักกันในนี้ล่ะกัน)


...........

เฮ้ออ พูดไม่ออกบอกไม่ถูกกับเรื่องโซ่

พูดคำเดิม  ขอให้เขาได้เจอสิ่งแปลกใหม่ และเจอคนที่เขาสามารถรักและดูแลเขาได้ล่ะกัน

อายุ 25 แล้วนี้เขาบอกว่าเป็นช่วงชีวิตเปลี่ยน  ก็ขอให้โซ่ได้พบการเปลี่ยนแปลงในชีวิตแล้วกัน



ส่วนท็อป...

อย่าถามแค่ว่า  ที่บอกว่าอยากให้มีคนที่ดูแลโซ่ได้ เคยพูดกับโซ่ไหม? เคยบอกเขาไหมว่าไม่อยากให้มารู้สึกแบบนี้กับตัวเอง

บอกไม่ถูกบางอย่างที่ท็อปทำ มันเหมือนเชือกที่ยึดเหนี่ยวไม่ให้ โซ่ไปไหนได้ เหมือนให้ความหวัง

เพราะบางอย่างมันเป็นสิ่งที่เพื่อนทั่วๆไปเขาไม่ทำกัน ต้องใช้คำนี้เพราะสองคนเป็นเพื่อนกัน

ในเมื่อเป็นเพื่อนก็กระทำให้มันรู้สึกว่าเป็นแค่เพื่อนสิ...แต่ที่อ่านๆมา ทั้งตอนพิเศษที่เล่าถึงปัจจุบัน

บอกได้เลยว่าไม่ใช่  โซ่เขาก็ทำเพื่อท็อป แล้วท็อปล่ะทำไรเพื่อโซ่บ้าง

ท็อปสามารถเดินออกมาจากสิ่งที่เกินเลยคำว่าเพื่อน แล้วยืนอยู่ในฐานะเพื่อนได้ไหม

อาจจะอ่านแล้ว งงๆ เพราะคนเขียนก็  งงๆ และเบลอๆ =_=

แต่ความหมายโดยรวมแล้วหมายความว่า

สิ่งที่ท็อปทำบางอย่าง มันอาจจะทำให้โซ่ตัดใจจากท็อปไม่ได้ ทำไมไม่แสดงออกในแบบเพื่อนทั่วไปเขาทำล่ะ?

ท็อปเคยทำให้โซ่บ้างหรือเปล่า...เช่นการปล่อยมือ แบบที่โซ่เคยปล่อยมือจากท็อปนั้นล่ะ

เคยเสียสละอะไรบ้างไหม นอกจากให้คนอื่นเสียสละให้

...........

ข้อความอาจจะทำให้ไม่พอใจบ้าง หรืออาจจะคิดว่า คนนอกจะมารู้อะไร แต่สิ่งที่ท็อปเขียนออกมามันทำให้คิดแบบนั้น โดยเฉพาะตอน พิเศษน่ะ

คนที่รักและหวังดีต่อกันจริงๆ ถึงเขาจะไม่ปล่อยเรา เราก็เลือกที่จะปล่อยเขาได้หนิ... ทำตัวเหมือนนางเอกในละครทีวี ก็ได้หนิ อยากให้เธอได้เจอคนดีๆน่ะ...

และแล้วก็จากไปแบบเบลอๆ และ งงๆ

[TopUp]

อ่านคอมเม้นคุณ pattra_13 แล้วอึ้งเหมือนกันแฮะ
เข้าใจนะครับว่าหวังดีกับผมและโซ่

ผมเองเคยคุยกันแล้วครับ อย่างที่คุณ pattra_13 บอกมา ผมทำมาหมด
ถ้าลองคิดดูดีๆ ตั้งแต่ที่เราสองคนเลิกกัน ผมไม่เคยเข้าหามันก่อนเลย
อาจจะฟังดูว่าผมหลงตัวเองรึป่าว แต่ผมไม่รุ้เหมือนกันว่าจะทำยังไง

ผมเคยไม่คุย ไม่ยุ่ง ไล่...ทุกอย่างผมทำมาหมดแล้ว และก็เคยเขียนไปแล้วด้วยนา
แต่ผมไม่รู้เหมือนกันนะครับ อาจจะเป็นเพาะความผูกพันธ์รึป่าวไม่รู้...เราก้แค่ โกรธกันไม่ลงก้เท่านั้นเเอง

ผมเคยบอกกับมันแล้วเหมือนกัน เรื่องที่อยากให้มันเจอใครที่ดีๆ
โซ่เองก้เข้าใจเรื่องนี้ครับ มันถึงไม่เคยปิดตัวเองไง

โซ่ได้เจอคนมากมาย คบคนหลายคน ทั้งเล่นๆ และเหมือนจะจริงจัง...แต่มันก็ไม่ใช่สำหรับเค้า
ผมก็เคยบอกแล้ว ว่าเวลามันมีเด็ก มันก็ไม่ได้ติดอะไรผมมาก ไม่โผล่มาเป็นครึ่งเดือนก็มี

เราเจอกันบ่อย แต่ก็ไม่ได้บ่อยเกินกว่าเพื่อนสนิทคนอื่นๆเค้าเจอกันนะผมว่า สัปดาห์ละ 1-2ครั้งโดยปกติ

ส่วนเรื่องการปฏิบัติต่อกัน ผมก็ให้มันเท่าที่ให้ได้ และทุกอย่างต้องไม่เกินเลย เพราะผมก็มีคนของผม
นอกจากที่ผมยอมให้มันมาหาที่บ้าน มานอนด้วยบ้างบางครั้ง หรือการที่มันแกล้งกอดผม หอมผม ยั่วปอนด์ เราก้ไม่มีอะไรที่มากว่านั้น

อย่างที่บอกแหละครับ ผมพูดมาหมดแล้ว ทั้งด่า ทั้งห้ามว่าเลิกทำอะไรแบบนี้ ทั้งพยายามใจแข็งและหลบหน้า...
แต่คนอย่างโซ่ บางเรื่องมันก็ห้ามไม่ฟังจริงๆ

ผมยังยืนยันนะ ว่าระหว่างเราสองคน เรารู้ตัวดีว่าได้แค่ไหน
ทุกวันนี้ผมไม่มีปัญหาเรื่องสถานะครับ

ส่วนเรื่องที่เพิ่งเล่าไป มันเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้ว และเหตุการตอนนั้น มันเพิ่งผ่านเหตุการมาไม่นาน
ยังอยู่ในช่วงของการปรับตัว และพยายามยอมรับการเปลี่ยนแปลง

ช่วงเวลานั้น ทั้งผมและโซ่ยังไม่มีใครตัดใจได้ร้อยเปอร์เซนต์หรอกครับ
ผมยอมรับว่าผมเองก็ผิดที่ยังต้องการมันอยู่ลึกๆตลอดเวลา...ไม่เคยอยากให้มันไปไหน

แต่เวลานั้น กับตอนนี้ไม่เหมือนกัน....ตอนนี้เราสองคนโตขึ้นแล้วครับ

โซ่ในวันนี้ก็เป็นแค่ พี่ที่รักน้องมากๆเท่านั้นเอง

ผมไม่ได้โกรธคุณ pattra_13 น๊า
อันนี้ผมเล่าให้คุณ pattra_13 ฟังว่าแบบ เออ เหตุการตอนนั้นกะตอนนี้มันคนละช่วงนะตัวเอง

คืนนี้จะพยายามมาต่อให้นะคับ ^^

[sukie_moo]

ท็อปสู้ๆนะ

เข้าใจที่ท็อปอธิบาย และเห็นว่าจริงตามนั้น ท็อปทำแล้ว แต่โซ่ต่างหากไม่อยากจบความสัมพันธ์แบบนี้เอง 

เอาใจสู้ปอนด์นะ

[badcow]

รอคอยคืนนี้ แหะๆๆๆ
.
และ รออ่านเรื่องที่ตั้งใจจะแต่งด้วยนะครับ

[MIkz_hotaru]

"ทุกอย่างที่ท็อปต้องการ....โซ่ให้ได้...ทุกอย่าง..."
อ่านจบ น้ำตาไหล แค่ประโยคสั้นๆ แค่ประโยคเดียว ก็แทนใจผู้ชายชื่อโซ่ได้แล้ว
โซ่คงรักใครเท่าท๊อปไม่ได้แล้วล่ะ 
ฉันพร้อมจะยอมเข้าใจและไม่เรียกร้องอะไร สิ่งใด ต่อไป จากเธอแล้ว
จากใจ
 

ชีวิตมันก็ต้องก้าวต่อไป แต่ไม่อาจลืมความทรงจำครั้งก่อนไ้ด้ เก็บมันไว้เพียงความทรงจำ
รออ่านนะพี่ท๊อป
ด้วยรัก   

[peppier]

ง่ะ ๆ   คืนนี้มาต่อนะพี่ท็อปป '
รอตอนต่อไปอยู่  < 33'  อ๊ากกก ก ส์ .

[SoYiLovE]

หูยยยยย อ่านหมดแหละ ไรที่ท็อปเขียนอ่ะ เขียนมาๆๆๆๆๆ

แต่เรื่องนี้จะจบแล้วเหรอ อีก 10 ตอนนี่ใช้เวลา 10 เดือนป่าว อิอิ