✿ หากชอบใคร ให้ใช้ยางลบ ✿ [ตอนเดียวจบ]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ✿ หากชอบใคร ให้ใช้ยางลบ ✿ [ตอนเดียวจบ]  (อ่าน 7537 ครั้ง)

ออฟไลน์ ammriss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0




อ้างถึง
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม












Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-08-2018 23:42:20 โดย ammriss »

ออฟไลน์ ammriss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
ammriss.


my stories


ต่อยเองนักเลงพอ
อะไรของแม่งวะ
จีบหมอ















✿ หากชอบใคร ให้ใช้ยางลบ ✿








“มึงๆ”

“ว่า”

“ช่วยเอานมเย็นไปให้โต๊ะนั้นทีดี”

“…” คนข้างๆผมไม่ตอบ ค่อยหันกลับมามองผมที่นั่งยิ้มอ้อนวอนอยู่ข้างๆ

“คนใหม่อีกแล้วเหรอ” มันถาม

“ไม่ใหม่ กูชอบมาสองวันแล้ว” ผมตอบมันตามความจริง

ไอ้เพื่อนสนิทหันมาเบิ๊ดกะโหลกเข้าให้ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นจับแล้วโยกไปมาแทน

หมายถึงจับหัวนะครับ

“ถุย มึงนี่มันเบื่อง่าย ใจเร็วจริงๆไอ้หยง” มันโยกไปด่าไป

“คือ ขอโทษนะครับ กูไม่ได้เบื่อง่าย แต่เค้าน่ะไม่เอากู ไอ้สัด” มันขำพรืดออกมา

”แล้วสรุปคุณชายเปอร์จะช่วยตันหยงได้ไหมครับ”

เมื่อประโยครูปแบบนี้ที่เรียกแทนตัวเองว่าตันหยงถูกเอ่ยออกมา เป็นที่รู้กันว่าอ้อนวอน

ส่วนไอ้เปอร์คนใจห่ามนั้น…

มีหรือจะปฏิเสธ ฮี่ๆๆๆ

มันทำหน้าหน่ายใจพร้อมถอนหายใจรอบที่ล้านแปด แล้วหยิบนมเย็นที่ผมยื่นให้ ก่อนเดินไปหาโต๊ะที่ผมชี้นิ้ว

บอก

ผู้หญิงที่ผมเล็งอยู่ชื่อแก้มใสครับ ปี2 คณะนิเทศน์ ไม่ได้สวยเด่นหรือน่ารักโคตร ก็น่ารักแบบธรรมดาๆแต่

โดนใจนี่แหละครับ

ทำไงได้ จะให้ชอบคนที่เป็นดาวหรือโดดเด่นขนาดนั้นก็เกินไป เพราะแค่ระดับธรรมดาเค้ายังไม่สนใจกูเลย

ห่า ชีวิต…


ผมก็ว่าหน้าตาผมก็ไม่ได้แย่  อาจจะไม่ได้ดูเท่ดูหล่อขนาดนั้น แต่ก็ไม่ได้น้อยหน้าใคร หน้าใส จมูกโด่ง คริๆ 

ส่วนสูงก็ไม่ได้ต่ำเตี้ยเรี่ยดิน 176 นี่แย่หรอครับ

หรือที่ไม่มีใครสนใจอาจเป็นเพราะเพื่อนสนิทตัวใหญ่ที่ตอนนี้ผมส่งไปดีลสาวให้อยู่

ไอ้ห่านั่นชื่อไอ้เปอร์  มันเคยหลุดออกมาว่ามาจากคำว่าเปอร์เซีย เล่นเอาผมขำท้องแข็งไปทั้งวัน

ถ้าคุณมารู้จักกับมัน คุณจะรู้ว่าชื่อมันที่สวยๆนั้นโคตรตรงข้ามกับนิสัย

มันเป็นผู้ชายแมนๆ เท่ๆ ห่ามๆ นิ่งกับคนที่ไม่รู้จัก แต่กับเพื่อน….

มันให้เต็มร้อย

เห็นสาวๆก็มีกรี๊ดมันบ้างเหมือนกัน เวลาผมอยู่กับมันทีไรรู้สึกเหมือนตัวหดลีบลงเหลือ2เซนตลอด

ไม่ใช่ว่ากลัวมันนะครับ

โดนมองข้ามต่างหาก เวนเอ้ยยยยยยยยยยย

“คิดอะไรของมึง” มันพูดก่อนจะตบหัวเบาๆ

ไอ้ห่าถ้ากูสมองยุบกูจะฟ้องตำรวจให้มาจับมึง ตีหัวกูเช้าเย็นขนาดนี้ คนยิ่งโง่ๆอยู่

“ให้มาแล้วเหรอ” ผมถามเมื่อมันนั่งลงกับโต๊ะข้างๆผม

“เออ”

“เค้าว่าไงบ้าง”

“ก็ไม่ว่าไง”

“อ้าว แล้วเค้าไม่ถามเกี่ยวกับกูเลยหรอ”

“จะถามได้ไง ก็กูไม่ได้บอก”

“อ้าว!!!!!”

ไอ้ส้นตีน กูฝากมึงไปให้เค้า มึงก็ต้องบอกสิวะว่าแก้วนี้มาจากกู

“ก็เห็นมึงไม่ได้บอกให้กูพูดอะไร กูเลยเอาไปให้อย่างเดียว ”

“แล้วเค้าถามมึงว่าอะไรป่ะ”

“เค้าถามว่ากูเป็นคนให้เค้าหรอ”

“แล้วมึงตอบว่า”

“ก็ไม่ได้ตอบอะไร”

อ่อ…แล้วไป

“แค่ยิ้มตอบเฉยๆ”

ดีจ้า…

ถุยยยยยยย ไอ้สัด มึงยิ้มก็เหมือนยอมรับไงว่ามึงเป็นคนให้ ไอ้ควายเผือกกกกกกก

โง่จริงๆเพื่อนกู นี่ผมใช้ผิดคนป่ะวะเนี่ย

“ไอ้เปอร์ มึงโง่หรือมึงโง่วะ ถามจริง กูใช้ให้มึงไปจีบกี่คนแล้วมึงยังไม่ชินอีกหรอวะ ไม่ได้เรื่องเลยอะ”

ผมบ่น ควันเริ่มออกหู

“ก็เออสิวะ” มันดีดหน้าผากผม “ก็มึงใช้ให้กูไปจีบกี่คนแล้วล่ะ น้องน้ำ น้องพลอย น้องบิ๋ม น้องจีน ใครอีกวะกูคิดไม่ออก”

เออ กูก็คิดไม่ออกเหมือนมึง

มันถอนหายใจดังๆ ก่อนจะดึงผมให้หันไปพูดกับมันจริงจัง

“ถามจริง”

“อือ” เมื่อมาโหมดจริงจังกูก็จะไม่กวนตีนมึง

“มึงไม่เข็ดหรอวะ”

“เข็ดทำไม ก็ความรักไม่ใช่ความลับถ้าอยากจะรักทำไมต้องปิด อะฮู่ว”

“ยังไม่เลิกกวน” มันด่า “ไอ้หยง เมื่ออาทิตย์ที่แล้วมึงเพิ่งอกหักจากน้องจีนไปไม่ใช่หรอวะ”

“หะ ใครนะ กูลืมไปและ”

“ไอ้สัด ลากกูไปแดกเหล้าตั้งแต่ยังไม่หกโมง ร้องไห้ตาบวมขนาดนั้นอย่ามาทำเป็นลืม”

“ลืม กูจำไม่ได้จริงๆ”

“น้องจีนคนที่เค้าไม่เอามึงแต่ไปเอาทอมไง”

“ไอ้สัด ไม่ต้องย้ำ แผลกูยังช้ำอยู่”

มันขำ แต่กูไม่ขำ ไอ้เหี้ย

“เห็นป่ะ อาทิตย์ก่อนมึงยังอกหักอยู่เลย มึงจะหาคนใหม่แล้วหรอวะ”

“อ้าว ก็เพราะกูอกหักไงเลยต้องหาคนใหม่”

“แล้วถ้าอกหักอีกรอบล่ะ”

”… นี่มึงเพื่อนกูแน่ป่ะเนี่ยไอ้เปอร์ แช่งกูจัง”

“ก็เพื่อนน่ะสิถึงถาม ไอ้ควาย กูขี้เกียจไปแดกเหล้ากับมึงทุกอาทิตย์นะโว้ย กูก็อยากไปทำอย่างอื่นบ้าง”

เวรหรรม นี่กูอกหักทุกอาทิตย์เลยเหรอวะ

เอาไปบันทึกกินเนสท์บุ๊คได้ไหม จะมีคนสู้กูได้หรือเปล่า

“มึงก็รู้ กูมันขี้เหงา” ผมตอบไอ้เปอร์เสียงหงอย สารภาพไปตรงๆ

“ก็มีกูอยู่นี่ไง”

“ไม่เอา สงสารมึง มึงจะได้ไปทำอย่างอื่นบ้าง ไม่งั้นกูก็เกาะมึงเป็นปลิงแดกเลือดควายอยู่แบบนี้”

“วันหลังมึงด่ากูตรงๆก็ได้ไอ้สัด”

ผมขำ “สรุปตัดตอนเลยนะ มึงช่วยไปบอกอีกทีสิว่าน้ำแก้วนั้นมาจากกู”

หน้าไอ้เปอร์ตอนนี้เหมือนอยากด่าแต่ก็ไม่รู้จะด่าอะไรผม ผมเลยรีบพูด “นะๆๆ”

”งั้นมึงก็ไปกับกูนี่แหละไอ้หยง”

มันว่าก่อนจะเอื้อมมือมาจับแขนผมแล้วลากไปที่โต๊ะน้องเค้าทันที

โอ๊ะ โอ๊ะ

เห็นหน้าใสๆใกล้ๆแล้วใจลัลลายยยยยยยยย

ผมยืนเขินตัวบิดไปมาสองสามที ก่อนจะตั้งสติได้เมื่อไอ้เปอร์เอื้อมมือมาหยิกเอวแรงๆ

อูยยยย ถ้าเอวกูใช้ไม่ได้นะกูจะเอาเรื่องมึง เอวกูพลิ้วววว สมบัติประจำตัวเลยนะโว้ย

เมื่อเห็นมันไม่พูดอะไร ผมเลยเปิดบทสนทนาทันที

“โทษนะคร้าบ”

“ค่ะ” น้องแก้มใสและเพื่อนอีกหนึ่งคนเงยหน้าขึ้นมอง อูยยย น่ารักๆๆ ตาโตเชียว

“คือ เมื่อกี้พี่ฝากเพื่อนซื้อนมเย็นมาฝากน้องอะครับ”

“อ้าว … เหรอคะ”

เอ้า

ทำไมน้องแก้มใสต้องทำหน้าสลดอย่างนั้นล่ะคะ

พี่เสียใจนะเนี่ย ฮือออออออ

“พี่ชื่อตันหยงนะ อยู่วิศวะปี4 ส่วนไอ้นี่ชื่อไอ้เปอร์ อยู่ปีสี่คณะเดียวกัน”

“ค่ะ” น้องยังทำหน้างงๆ คงสงสัยว่าจะพามาแนะนำตัวทำไมสองคน

เออว่ะ ทำไมผมไม่มาคนเดียวไปเลยวะ ลากไอ้ห่านี่มาด้วยทำไม มาก็ไม่ได้ช่วยอะไรนอกจากแย่งความหล่อจากผมไป

ฮือออ

“น้องแก้มใสชอบกินอะไรบ้างหรอคะ” ผมถามด้วยสีหน้ายิ้มๆ

หึๆ ร้อยละ90 ของผู้หญิงน่ะชอบหมดแหละ ผู้ชายพูดคะค่ะน่ะ

ผมยังชอบพูดเลย มันน่ารักดี

“ถามทำไมคะพี่ตันหยง”

ว้ายยย เรียกชื่อกูด้วยอ่า

”เดี๋ยวซื้อมาฝาก”

น้องไม่ตอบในทันทีแต่ทำหน้าเหมือนกำลังคิดคำตอบในหัว

ไอ้ห่า ลุ้นเยี่ยวจะเล็ดแล้วเนี่ย เพราะดูจากรูปประโยคก็เป็นการสื่อกลายๆว่า ขอผมจีบนะ

น้องแก้มใสเมื่อตัดสินใจได้เงยหน้าขึ้นมามองผมพร้อมกับพูดว่า

“พี่ซื้อหรือพี่เปอร์ซื้อคะ”

โอ้โฮฮฮฮฮฮอฮฮอฮ

ไอ้เหี้ยยยยยยย ชัดเลยยยยยย

พรืดดด…

ผมหันไปส่งสายตาอาฆาตให้กับไอ้คนข้างๆที่มันยืนขำไม่รู้เวล่ำเวลาก่อนจะแอบเอื้อมมือไปหยิงพุงมันด้วยความหมั่นไส้

หยิกแทนเอวกูด้วย ไอ้เวน

"ขำเหี้ยอะไร"

"เปล่า" มันส่ายหน้าแต่ยังไม่หยุดขำ

"ส้นตีนติดคอรึไง" ผมพูดก่อนจะต้องสะดุ้งเมื่อหันไปเจอตาโตใสจ้องอยู่ก่อนหน้า

"พี่เปอร์เป็นอะไรเปล่าคะ น้ำไหม"

ไอ้เปอร์ส่ายหน้ายิ้มๆก่อนจะเหล่สายตามาหาผม

เออ กูรู้แล้ว ไอ้ควายยยยยย เค้าชอบมึงไง เค้าชอบมึง แต่มีหรือคนอย่างไอ้ตันหยงจะยอมแพ้

สู้สิครับ

"ไอ้เปอร์มันไม่เป็นอะไรหรอกค่ะน้องแก้มใส มันอึดถึกควาย ฆ่าไม่ได้ ฟันไม่เข้าจ่ะ แล้วว่าแต่น้องแก้มใสชอบกินอะไรเอ่ย

เดี๋ยวพี่ซื้อมาให้"

น้องแก้มใสอึกอักๆ หันไปมองไอ้เปอร์ทีก่อนจะตอบ

"แก้มใสชอบกินน้ำลำไยค่ะ"

โอ้โห ล่อชื่อแม่กูเลย

ดีๆว่าที่ลูกสะใภ้ของแม่

"โอเคคร้าบ งั้นพี่กลับไปกินข้าวต่อก่อนน้า"

แก้มใสไม่ตอบอะไรแค่พยักหน้า แอบมองไอ้เปอร์นิดหน่อย

แก้มใสน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้เปอร์!!!

มึงไปส่งสายตาให้น้องเค้ากลับทำม๊ายยยยยย กูเห็นนะโว้ยยยยยยยย

"เอ้า นั่งดิ ยืนทำอนุสาวรีย์อะไร" ไอ้เปอร์พูดขึ้นเมื่อเราเดินมาถึงโต๊ะ "กินข้าวเร็ว"

"กูไม่แดก"

ไอ้เปอร์นิ่ง ผมหันไปมองมันด้วยสายตาขุ่นๆ

"เอาอีกละ งอนกูอีกละ"

"กูไม่ได้งอน"

"เหรอ" มันยักคิ้วกวนตีน "แล้วสรุปมึงงอนกูเรื่องไรล่ะ"

"แก้มใสกับมึงส่งสายตาให้กัน กูเห็น"

"อ้าวแล้วไหนบอกไม่งอนกู"

เอ้า หลอกให้กูพูดนี่หว่า

"ไม่ได้งอนโว้ย โกรธอ่ะ กูโกรธมึง กูให้มึงไปช่วยจีบนะโว้ยไม่ใช่ให้คาบไปแดก"

"ก็เค้าส่งสายตาให้กูขนาดนั้น" มันยิ้ม

"แล้วมึงจำเป็นต้องส่งสายตากลับรึไง"

"เห้ย กูเปล่า กูแค่มองกลับ"

"มันก็เหมือนกันไอ้สัด"

ผมไม่ตอบอะไรเพิ่ม ก้มลงนั่งแดกข้าวด้วยความเร็วสูง

ไอ้เหี้ย หงุดหงิดโว้ยยยยย

"หยง ใจเย็นเดี๋ยวติดคอ"

มันเอื้อมมือมาดึงมือผมไว้แต่ผมไม่สนใจ

ก้มลงแดกต่อ ทำไม มึงจะทำไมกู

ถ้ากูจะแดกเร็วจนหลอดอาหารไหม้แล้วมึงจะทำไมกู

"ตันหยง กูบอกว่าเดี๋ยวติดคอ"

เสือก

ผมด่าในใจ เมื่อมันเห็นผมไม่สนใจ

มันเลยถอนหายใจยาวราวกับเบื่อหน่ายผมเต็มทนก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มตัวแล้วเดินออกจากโต๊ะไป

อะ .. อ้าว

ผมเงยหน้าตาม ไปไหนวะ ไม่สนใจกูหน่อยหรอ โกรธจนไฟจะไหม้โต๊ะอยู่แล้วเนี่ย

จากหงุดหงิดกลายเป็นโกรธจริงทันที ไอ้เหี้ย ทำไมเมินกูได้ ละนั่นมันหายไปไหนแล้ววะ ไปขี้รึไง

ทำไมวันนี้มันไม่มีอะไรได้ดั่งใจสักอย่างเลยโว้ยยยย

ผมคิดก่อนจะพยายามข่มความหงุดหงิดในใจด้วยการแดกลูกชิ้นสามลูกติดกัน ไอ้ห่า เกือบติดคอ รีบไปหน่อย

แล้วกูจะรีบประชดใครวะเนี่ย เจ้าตัวก็ไม่อยู่

แสบคอ อยากแดกสตรอเบอร์รี่ปั่นโว้ยยยยย

ปึก!!!!

ผมเงยหน้าตามเสียงแก้วที่กระทบโต๊ะตรงหน้าก่อนจะพบกับไอ้เปอร์คนเดิม

เพิ่มเติมคือมันกลับมาพร้อมกับน้ำสตรอเบอร์รี่ปั่น

"ของใคร" ผมถาม

"ของมึง กูซื้อให้"

"ซื้อทำไม"

"ง้อ" มันตอบนิ่งๆ ก่อนยักคิ้วหนึ่งข้าง "ชอบกินไม่ใช่เหรอ สตรอเบอร์รี่ปั่นน่ะ ใส่เยลลี่ให้ด้วย"

อื้อหือ....

ผมมองแก้วน้ำปั่นข้างหน้าด้วยความซาบซึ้งใจ

ณ จุดนี้ความโกรธมันหายไปหมดแล้ว ละลายไปกับลูกสตรอเบอร์รี่ข้างหน้า

"ฮือออ มึงรู้ใจกูที่สุดเลยยยยยไอ้เปอรรรรรรร์"

ผมโผเข้าเอาหน้าถูไถแขนมันจนเสื้อมันเปื้อนเหงื่อผม ด้วยความรังเกียจ มันเลยดันหน้าผมออก

"กินแล้วก็หายงอนกูด้วยนะ"

"จ้า"

ผมยิ้ม ดูดน้ำปั่นในมือจ๊วบๆ

"อร่อยปะ"

"หย่อย"

"ได้ของกินแล้วพายุสงบเลยนะมึง" มันหัวเราะหึๆ "อย่างกับเด็ก" พร้อมกับผลักหัวผม

กวนตีน! ผมเกือบจะเอื้อมมือออกไปตบหัวมันสักป้าบ แต่ลืมไป..

มือผมถือแก้วสตรอเบอร์รี่ปั่นอยู่

รอดตัวไปนะมึง















"ไอ้เปอร์ คือกูไปอ่านมา"

"อ่านไรวะ" ไอ้นนท์นี่นั่งอยู่ข้างไอ้เปอร์ชะโงกหน้ามามอง

ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งวางแผนโปรเจ็กต์ที่จะต้องส่งไฟนอลอยู่ครับ แต่ด้วยความที่สมองตันยิ่งกว่ารูอึกันทุกคน

ตอนนี้เลยได้แต่นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย

กลุ่มผมมี4คน ผม ไอ้เปอร์ ไอ้นนท์ แล้วก็ไอ้แว่น กลุ่มผมเนี่ย มีแต่สาระนะครับ สารเลว ไอ้ห่า

"มึงชื่อไอ้เปอร์หรอ หันมาตอบกูอ่ะ"

"ว้ายยยยยยย" ไอ้แว่นหันไปเยาะเย้ยไอ้นนท์ ที่พูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจใส่ผมว่า "ใช่สิ กูมันเพื่อน ไม่ใช่ผัวมึงนี่"

"ผัวเหี้ยอะไรล่ะ ล่าสุดมันจะแย่งเมียกูอยู่แล้ว!!!"

"หะ !! อะไรนะ มึงมีเมียแล้วเหรอ"

"เมียในจินตนาการ" ไอ้เปอร์ที่นั่งนิ่งอยู่นานหันมาตอบ ไอ้สองตัวที่เหลือเลยได้หัวเราะก๊ากด้วยความสะใจ

พร้อมพูดตบท้ายว่า กูว่าแล้วววว

ไอ้ห่า ไอ้เปอร์ นั่งเงียบๆไปก็ไม่มีใครด่าว่าใบ้แดกหรอกนะครับ

"กูมีเรื่องจะเล่า แต่มึงพูดงี้กูไม่เล่าแล้วดีกว่า"

"โอเค กูไม่รู้ก็ได้"

อ้าว เดี๋ยวๆ ง่ายๆงี้เลยหรอวะ

"แต่เรื่องนี้มันเด็ดมากเลยนะเว้ยย"

"ไม่เป็นไร"

ไอ้เหี้ย

"อ่ะๆ กูสงสารมึง กูบอกให้ก็ได้"

"สงสารไรวะ กูยังไม่เห็นไอ้เปอร์มันบอกว่าอยากรู้สักนิด"

"เสือก" ผมหันไปด่าไอ้แว่น มันเลยทำท่ากระซิกๆไปหาไอ้นนท์ "มันด่ากูอีกแล้วววว"

"ว่ามา" ไอ้เปอร์หันมาให้ความสนใจผม(สักที)

"คือวันนั้นกูไปอ่านคัมภีร์สวรรค์ชั้นเจ็ดฉบับเจ๊ดาวมา..."

"นี่มึงยังไม่เลิกอ่านไอ้ของงมงายอย่างนั้นอีกเหรอ" ไอ้เปอร์ขมวดคิ้วใส่ผม

"บ๊ะๆๆ ไอ้นี่มันวอนซะแล้ว ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะเว้ย เค้าบอกว่า ใครที่แอบชอบ ใช้วิธีพวกนี้จีบแล้วได้ผลชงัดนัก"

"แล้วเป็นไง คนก่อนๆที่มึงจีบ"

"แห้วทุกราย!" ไอ้นนท์หันมาพูดใส่หน้าผมเสียงดังก่อนจะหันไปหัวเราะก๊ากกับไอ้สองตัวที่เหลือ

"เออออ ย้ำกูกันจังไอ้พวกเวร ก็คนก่อนๆกูไม่ได้ใช้ฉบับนี้ สรุปว่ามึงจะฟังกูไหมล่ะ" ท้ายประโยคผมหันไปบอกไอ้เปอร์

"อ่ะๆ ว่ามา เค้าบอกให้มึงไปทำไร"

"เนี่ย ทฤษฎีข้อที่ 19 เค้าเขียนไว้ว่า …. หากชอบใคร ให้ใช้ยางลบ"

ไอ้เปอร์ขมวดคิ้ว "ยังไงวะ"

"น่านนนน สนใจแล้วอ่ะดิ ก็เนี่ย เค้าบอกว่าถ้ามึงชอบใครใช่มั้ย ให้มึงเขียนชื่อตัวเองบนยางลบแล้วเอาไปให้คนที่มึงชอบ

ถ้ายางลบมึงอยู่กับเค้าครบ7 วัน มึงจะสมหวัง"

ไอ้เปอร์ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ผมเลยพูดต่อ "เนี่ย ทีนี้มึงก็ไม่ต้องมาช่วยกูลุ้นแล้ว เพราะยังไงกูก็สมหวัง ชิงมีแฟนก่อนมึงแน่นอนจ้า"

ไอ้เปอร์ส่ายหัวไปมา ก่อนจะหันมาบอกผมว่า

"หยง ... มึงเช็คสมองบ้างนะ กูเป็นห่วง"

เช็คเชิคอะไรล่ะวะ มึงนั่นแหละไอ้สันควาน

“ไม่เชื่อแล้วจะเสียใจ อย่าให้กูเห็นมึงแอบเอาไปใช้ละกันไอ้เปอร์”

”หล่ออย่างกู ไม่มีวัน”

“จ้าาา คนหล่อจ้า ระวังหยงมีแฟนก่อนไม่รู้ด้วยน้าาาาา”

หึหึ หัวเราะในใจก่อนจะหันไปประกาศกับทุกคนในกลุ่มให้รับรู้พร้อมกัน

“เย็นนี้กูจะเอายางลบไปให้แก้มใสให้ได้ พวกมึงคอยดู!!”













ตกเย็น



“ไอ้เปอรรรรร์ ไอ้เปอร์อยู่ไหน ฮือออออออ”

“อ้าวเฮ้ย ไอ้หยง มึงร้องไห้ทำไม”

ไอ้นนท์ที่นั่งขีดเขียนอยู่บนกระดาษกับไอ้แว่นหันมามองก่อนจะร้องเสียงหลงเมื่อเห็นหน้าบูดๆเบี้ยวๆของผม

“ฮือออออ ไอ้เปอร์อยู่ไหนนนนน”

“คือ คือ” พวกมันไม่ตอบ มองหน้ากันเลิ่กลั่ก “บอกกูมาก่อนสิว่ามึงเป็นอะไร”

“กู กู เหมือนจะอกหักเลยว่ะ ฮือออออออออ”

“อ้าวไอ้สัด ไวจังวะ”

ฮึก

ผมมองหน้ามันก่อนที่หน้าจะบูดขึ้นมากกว่าเดิม ไอ้เหี้ย สาบานว่านี่พวกมึงให้กำลังใจกู

“กูบอกว่ากำลังจะ ไม่ได้แปลว่ากูอกหักแล้วโว้ย“

“อ้าว โธ่ ตันหยงงง กูขอโทษ”มันทำท่าจะมาปลอบ แต่ผมยื้อตัวหนี

“ไอ้เปอร์ไปไหน กูจะไปหาไอ้เปอร์!”

“จ้า วินาทีนี้ใครก็ไม่สู้ท่านเปอร์“

“มันอยู่ไหน!”

ไอ้สองคนนั้นหันหน้ามองกันเลิ่กลั่กก่อนจะตอบ “ไปดาดฟ้า”

“งั้นกูไปหามันก่อนนะ”

“เดี๋ยว!!!!!!”

พวกมันสองคนตะโกนพร้อมกันหน้าตั้ง

“อะไรของพวกมึงเนี่ย”

“มึงไปตอนนี้ไม่ได้”

“ทำไม”

“มีคนกำลังสารภาพรักไอ้เปอร์อยู่”



วูบเลยครับ นี่ผมกำลังจะอกหัก หนำซ้ำไอ้เปอร์ยังจะทิ้งผมไปมีแฟน

วูบเลยครับ

“เดี๋ยวๆ ไอ้ห่าหยง มึงใจเย็นก่อนนะ ไอ้เปอร์มันยังไม่ได้จะเทมึงไปไหน มันแค่ไปฟังคำสารภาพรักโว้ย เอ้า ไปห่าาา

วิ่งไปไหนวะ!!”

ผมไม่สนใจเสียงร้องตะโกนบอกให้หยุดที่ดังตามมา ฮืออออออ กูปวดใจ อกก็หัก เพื่อนก็จะเท

นี่กูควรเศร้าจากอะไรก่อนดีวะเนี่ย

ผมหลบไปที่ประจำมุมเดิม สวนหลังตึก 5 ที่ลับๆที่น้อยคนนักที่จะรู้จัก

คนที่จะมาส่วนใหญ่ก็มีแค่สมาชิกชมรมพืชผักสวนครัวนี่แหละครับ ซึ่งผมเป็นหนึ่งในนั้น

ที่นี่คือหลุมหลบภัย เวลามีเรื่องไม่สบายใจผมชอบมานั่งเล่น บางครั้งมันก็ช่วยให้ผมหายคิดมาก

แต่บางครั้งก็ไม่

เช่นเดียวกับครั้งนี้...

จริงๆแล้วผมเป็นคนค่อนข้างมองโลกในแง่ดี ไม่มีปัญหาอะไรกับการใช้ชีวิตของตัวเองนัก

ยกเว้นอย่างเดียวเลยที่ผมเกลียด

ผมเกลียดตัวเองที่เป็นคนขี้เหงา

ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองมีนิสัยแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีก็ขาดใครไม่ได้แล้วครับ

อย่าตกใจ ตั้งแต่เข้ามหาลัยมาผมมีแฟนแค่สองคนเองครับ เลิกไปตอนปีสองปลายๆ

หลังจากนั้นก็จีบใครไม่ติดอีกเลย

ไอ้ห่า นี่ชาติที่แล้วกูไปแย่งเมียชาวบ้านเค้ามาป่ะเนี่ย ชาตินี้กรรมมันเลยแรงจริงๆ

พอไม่มีแฟนกรรมก็เลยมาลงที่เพื่อนครับ ลงหนักหน่อยก็ที่ไอ้เปอร์นี่แหละ

ช่วงแรกๆที่ปรับตัวไม่ได้หลังเลิกกับแฟนผมติดเพื่อนหนักมากกกกกก จะไปขี้ทีกูต้องคว้ามันไปทั้งกลุ่ม ไม่ได้ครับ

ไปเยอะๆจะได้อุ่นใจ คนมันขี้เหงา

จนหลังๆเนี่ยแหละเริ่มปรับตัวได้เลยลดลงมา

มาติดไอ้เปอร์คนเดียว

ไอ้ห่า พูดแล้วยังสงสาร มันคงรำคาญผมอยู่เหมือนกัน แต่ด้วยความเต็มร้อยกับเพื่อนมันเลยไม่ได้ว่าอะไร

คิดมาถึงตรงนี้แล้วอยากจะร้องไห้ นี่เพื่อนผมจะมีแฟนแล้วเหรอวะ

ปกติมีคนมาขอสารภาพรักมันเยอะเหมือนกันนะครับ แต่ปกติไอ้เปอร์จะไม่ตอบรับ ไม่แม้แต่จะไปฟัง  คือมันจะปฏิเสธ ณ

ตรงนั้นเลย

พอมาได้ยินว่าไปที่ดาดฟ้าก็รู้สึกแปลกเหมือนกัน แต่เอาเถอะ ถ้ามันเจอคนที่ถูกใจผมก็ยินดีกับมัน

แต่มึงสมหวังแล้วต้องช่วยกูให้มีแฟนด้วยไอ้สัด

ฮืออออออออออออ

แปะ

ก่อนจะก้มไปกอดเข่าร้องไห้โฮกับตัวเองอีกยกใหญ่ ผมต้องเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของมือใหญ่ที่วางแปะอยู่บนหัว

“มาแอบคิดอะไรตรงนี้คนเดียว”

 ประโยคเดียวเท่านั้นทำให้ผมถึงกับเบะปาก

เปอร์เป็นคนเดียวที่รู้ว่าถ้าผมหายตัวไป ที่ไหนที่จะตามหาพบ

“แงงงงงงง ไอ้เปอรรรรรรรรรร์” ผมโผเข้าหาอ้อมกอดอุ่นที่คุ้นเคย ไอ้เปอร์ไม่ได้ตกใจอะไร

เพียงแค่เอื้อมมือมาตบหลังเบาๆเพื่อปลอบผมเท่านั้น

”งอแงจัง มึงเนี่ย”

ผมไม่ตอบอะไร เอาหน้าซุกอกแน่นๆของมันแทน

อบอุ่น…

ให้ความรู้สึกเหมือน...พ่อ

มึงมันแก่ไงไอ้เปอร์

“กูรู้สึกเหมือนกูกำลังจะอกหัก”

“เฮ้อ…” มันถอนหายใจ “กูรู้แล้ว”

ผมพยักหน้า ไอ้สองตัวนั้นคงรายงานเรียบร้อย

“เล่ามาสิ”

“คือวันนี้กูเตรียมน้ำลำไยไปให้น้องเค้า มือก็ถือยางลบไปด้วย เขียนชื่อกูซะดิบดี คุยไปคุยมา น้องบอกว่าสเปคคือคนสูงๆ

กล้ามแน่นๆ ตัวหมีๆ“

“แค่นั้นมึงถึงกับจะอกหักเลยหรอ”

“เปล่า กูยังเล่าไม่จบ น้องเค้าทิ้งท้ายว่า สเปคก็คือลักษณะแบบพี่เปอร์เลย ไอ้เหี้ยยยยยยย”

แต่แทนที่มันจะเครียดตามผม มันกลับขำ ก่อนจะเอามือลูบหัวผมเบาๆ

“แล้วมึงจะเครียดทำไม”

”อ้าว”

“ยังไงกูก็ไม่ได้จะชอบน้องเค้าอยู่แล้ว”

“อ้าว ทำไมล่ะ เมื่อวานกูยังเห็นส่งสายตากันอยู่เลย เอ๊ะ อย่าบอกนะ” ผมผละตัวออกจากอ้อมกอดมัน

“หรือมึงตกลงกับคนที่มาสารภาพรักวันนี้แล้ว”

“… ใครบอกมึงเนี่ย”

“สองตัวนั่น”

“เชี่ย ก็กูบอกแล้วว่าไม่ให้บอก” มันพึมพำอะไรที่ผมไม่ได้ยิน

“มึงชอบหรอ คนนี้อ่ะ”

“…เปล่า”

“แล้วทำไมมึงไปที่ดาดฟ้าอ่ะ ปกติไม่เห็นมึงจะตามไปฟัง”

“เขามาขอหลายรอบ กูสงสาร”

“แล้วชอบป่ะล่ะคนนี้ ตอบตกลงไปยัง จริงๆถ้ามึงคิดยังไงก็ปรึกษากูก็ได้นะ

กูเองก็อยากเห็นมึงมีพัฒนาการด้านความรักเหมือนกัน”

“พูดเหมือนกูอยู่อนุบาล3อ่ะไอ้นี่” มันผลักหัวผมทีนึง

“เอ้า จริง ที่กูไม่พูดไม่ใช่ว่ากูไม่รู้นิสัยมึง มึงน่ะกล้าทุกอย่างแหละยกเว้นความรัก เรื่องความรักมึงมันไม่กล้าได้กล้าเสีย

ไม่ลองแล้วจะรู้เหรอวะว่าคนไหนมันใช่มันไม่ใช่”

“กล้ามากไปก็เหมือนมึงไง พรุนเชียว”

“ไอ้ห่า” ผมด่ามัน ก่อนที่เราสองคนจะหันมาขำ

“เออว่ะ จริงๆมันคงดีถ้าเอานิสัยเราสองคนมารวมกันแล้วหารสอง” ผมพูด ไอ้เปอร์ไม่ตอบอะไร แค่พยักหน้า

“กูสงสัยอยู่อย่าง” ผมถาม “มึงไม่เหงาบ้างเหรอวะ”

มันหัวเราะ “ไม่รู้เหมือนกัน พออยู่กับคนขี้เหงาอยางมึงกูก็เลยรู้สึกว่ากูไม่เหงามั้ง”

“แบบ มึงไม่อยากมีแฟนให้หนุงหนิงๆไรงี้หรอวะ ชุ่มชื่นหัวใจอ่ะ”

“แค่ดูแลมึงคนเดียวก็พอแล้ว”

กำลังจะซึ้ง

”คนเดียวก็เหนื่อยจะแย่ ปวดหัว ตัววุ่นวาย”

ไอ้ห่า ปาดน้ำตาแทบไม่ทัน

“ด่ามาขนาดนี้ไม่ถีบกูตกบ่อบัวไปเลยล่ะ”

”เอ้า กูพูดจริง”

“เออ เอาเถอะ กูเชื่อว่ามึงไม่เหงา แต่ถ้ามึงชอบใครเมื่อไหร่ก็มาบอกกูแล้วกัน กูจะช่วยมึงเต็มที่

ยังไงกับมึงกูใจอยู่แล้ว”

“ขนาดนั้นเลยเหรอวะ”

“เออ ซึ้งเลยดิ”

“มาก งั้นเย็นนี้เลี้ยงชาบูกูหน่อย”

“ยกเว้นเรื่องเงิน ไอ้สัด ช่วงนี้ป๋าช็อต เศรษฐกิจมันตกต่ำ”

“แล้วนี่หายงอแงยัง”

“งอแงเหี้ยไร กูแค่คิดมากโว้ย”

“นั่นแหละๆ หายหรือยัง”

“ไม่หาย มึงเลี้ยงติมกูก่อนดิ”

“อ่ะกูว่าละ มามุกนี้ตลอด”

“แล้ว?”

“กูก็เสียเงินให้มึงตลอดเนี่ย ห่าเอ้ย”

ผมขำ มันลุกขึ้นยืนเต็มตัวก่อนจะฉุดแขนผมขึ้นด้วยแรงควาย อีกนิดกูจะพุ่งไปดาวนาเม็กละสัด แรงเยอะจริงๆ

“แล้วมึงจะเอาไงต่อ” มันถามผมขึ้นมาขณะลากผมเดินไปโรงอาหาร

“ก็ไม่ทำไม”

“ดีแล้ว มึงต้องหัดอยู่คนเดียวให้ได้บ้าง”

“เปล่า กูกะจะจีบต่อแบบเดิม”

“หา!!!” มันหันมามองผมตาโตยิ่งกว่าไข่เต่าทะเล อะไรมึงจะตกใจขนาดนั้น

“มึงก็รู้นิสัยกูดี ไอ้เปอร์ กูไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ถ้าชอบใคร ก็แค่พุ่งเข้าชน”

ไอ้เปอร์ไม่พูดอะไรเพิ่ม แต่ตาค้าง ปากพะงาบๆ ด้วยความตกใจ

ตกใจในความเท่ของกูล่ะสิ หึหึ




















หลังจากเมื่อวานที่ได้แดกไอติมฟรี ผมก็กลับบ้านไปอย่างอารมณ์ดี และเตรียมพร้อมการจีบน้องแก้มใสสำหรับวันนี้

เรื่องคุยทั้งหมดที่คิดไว้อยู่ในหัว ท่องวนไปวนมาหลายรอบ

วันนี้ต้องไม่มีสะดุด และที่สำคัญ ยางลบก้อนนี้ในมือต้องไปอยู่ที่เธอให้ได้

อย่าหาว่าผมงมงายเลยครับ ถ้ามันเป็นตัวเลือกนึงที่อาจพอทำให้มีหวัง ผมก็ทำ ไม่อยากอกหักแล้วว่ะบอกตรงๆ

“น้องแก้มใสสสสสส”

น้องนางไม่ตอบ แต่ยกสายตาช้อนขึ้นมองผมด้วยสีหน้านิ่งดังเดิม

“พี่เอาน้ำลำไยมาฝากครับ”

ผมยิ้มหวาน ก่อนจะเกาแก้มแหะๆ

“กินข้าวยังเนี่ย”

“กินแล้วค่ะ” แก้มใสหันมาตอบ

“น้องแก้มใส วันเสาร์นี้ว่างมั้ยอ่า”

“ทำไมหรอคะ”

“จะชวนไปดูหนังงงงง เรื่องใหม่เลยนะ เดย์ไลท์ มูนน์ เห็นเค้าบอกว่าซึ้งม้ากกกกกกกก”

“อ๋อดูแล้วค่ะ”

“พระเอกชื่ออะไรหรอ”

แก้มใสเงียบไปสักพักก่อนจะตอบ “ซง จุง กิ ไงคะ”

นั่นดาราเกาหลี นี่หนังฝรั่งครับ สัด

โอ้โห แก้มใส  ชัดเลย เคยดูแป๊ะอะไร ข้ออ้างหลบกูนี่เอง

ปล่อยให้เกิดเดดแอร์ขึ้นสักพักผมก็พูดขัดความเงียบขึ้นมา

“แล้วนี่แก้มใสทำอะไรอยู่คะ”

ผมถาม เห็นน้องนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ ข้างๆมีเพื่อนอีกคนที่นั่งด้วย

“เล่นโทรศัพท์อยู่ค่ะ”

อิห่า กูมีตากูก็เห็นไง ตอบซะกูไปไม่เป็นเลย

“หรอๆ เล่นเกมหรอ”

ผมถามยิ้มๆ

“อ้อเปล่าค่ะ”

“แล้วทำไรอ่าาา”

“คุยไลน์ค่ะ”

“คุยกับใครหรอ”

“คุยกับผัวค่ะ”



คุยกับผัวค่ะ

คุยกับผัวค่ะ

คุยกับผัวค่ะ

อะเฮือก!!!!!!!!!!

น้องแก้มใสตอบมาแบบนี้ทำเอาผมไปต่อไม่เป็น ชิบหายและ รู้สึกได้ว่าหน้าตอนนี้สลดมากๆ

“อ่ะ…เหรอๆ เดี๋ยวพี่มานะ”

“ไปไหนคะ” ยังมีหน้ามาถาม

“พอดีนึกขึ้นได้ว่าปวดขี้ม้ากมาก”

ตอบไปแค่นี้ผมก็วิ่งหนีจู๊ดดดดออกมาทันที

เหี้ยยยย แอดวานซ์ยิ่งกว่าการตอบปฏิเสธใดใดคือการตอบด้วยสีหน้านิ่งๆว่าคุยไลน์กับผัว

ได้ข่าวว่ายังไม่มีแฟน แล้วผัวของน้องนี่ลอยมากับสายฝนหรืออย่างไร

ฮืออออออ เจ็บที่หัวใจจจจจ ไม่ไหวแล้ววววว หลุมหลบภัยอยู่ไหนนนนนน

“ไอ้เปอรรรรรรรรรรรรรรรรรร์”




(ต่อด้านล่าง)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-08-2018 23:11:53 โดย ammriss »

ออฟไลน์ ammriss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
(ต่อ)


“โอ๋ๆ”

พ่อมึงไม่เคยสอนหรอว่าคนร้องไห้เค้าห้ามโอ๋

เพราะยิ่งมึงโอ๋มากเท่าไร เค้าก็ยิ่งร้องโว้ยยยยย

“ฮืออออออออออออออออออออออ”

“โอ๋ๆๆ ไม่งอแง ไม่งอแง”

มันเอามือนึงลูบหัวผม อีกมือก็ตบหลังปุปุ

ยิ่งกว่าเด็กทารกก็กูเนี่ยแหละ อ้อนมันได้ไม่อายใคร

“ไอ้เปอร์ กะกะกู อกหัก อีก ละแล้ววววว ฮือออออออออ”

“เออกูรู้แล้ว ไม่เป็นไร เนี่ยมึงยังมีกู เห็นมั้ย”

“เดี๋ยวมึงก็หนีไปมีเมีย ฮืออออ”

“เออๆ ไม่หนีๆ อยู่นี่ไงกูอยู่นี่ เลิกร้องไห้ได้แล้ว”

ปากบอกงั้นแต่มือมันก็พัลวันทั้งตบหลังทั้งลูบหัวไม่หยุด

ไอ้ห่า โอ๋ขนาดนี้ใครจะหยุดร้องไห้ได้วะ

“ฮึบ” มันบอก ผมเลยทำตาม ฮึบ!!!!!

“เก่งมาก” แล้วมันก็ลูบหัวผมอีกรอบ

“ไอ้ห่า พอแล้วกูไม่ใช่หมา”

“หยุดร้องแล้วปากเก่งจัง เมื่อกี้ยังซบอกกูร้องไห้โฮๆอยู่เลยแท้ๆ”

มันพูดจาล่อตีน เลยประเคนตีนให้มันไปหนึ่งที

“เซ็งว่ะ ทำไมกูต้องอกหักตลอดเลยวะไอ้เปอร์”

“ถามกูละกูจะไปถามใครดี”

“ไม่ต้องกวนตีน กูขอซีนดราม่า”

“อ่ะจัดให้”

“คือกูสงสัยจริงๆนะ หรือโลกนี้มันจะไม่มีคนที่เค้าสร้างมาให้คู่กับกูวะ

หรือเนื้อคู่กูจะโดนสายสะดือพันตอนโผล่หัวออกมาจากช่องคลอด หรือว่าตอนโตมาเสือก…”

“พอๆ พอได้แล้ว ทฤษฎีเด็กป.4ของมึงเนี่ยไอ้หยง”

มันพูดขัด

“กูคิดจริงๆนะเว่ย”

“มึงบอกมึงหาเนื้อคู่ไม่เจอ บางทีมึงอาจจะไม่ต้องหาก็ได้นะ กูเห็นมึงก็มองหาแต่คนน่ารักๆ

เห็นใครหน้าตาถูกใจเข้าหน่อยก็เข้าหา ไปขอไลน์ ขอเบอร์ ชวนคุย กูไม่เห็นว่ามันจะเกิดจากความรักตรงไหน”

“มึงดูถูกความรักกูเหรอ”

“เปล่า” มันหันมามองผมด้วยสีหน้าจริงจัง “กูไม่ได้ดูถูก ไม่งั้นมึงลองบอกกูมาสิ ว่าคนที่มึงจีบผ่านๆมา

มึงจีบเพราะมึงชอบเค้าจริงๆ”

“…”

“ไม่ใช่จีบแค่เพราะว่ามึงเหงา”

ไอ้เหี้ย จุก

พูดสั้นๆแต่เหมือนกำปั้นต่อยลงมาที่หน้าท้อง

เออ ยอมรับก็ได้

“กูเหงา”

มันยิ้มที่ผมยอมรับ ก่อนจะพูดต่อ “เพราะงั้นก็อย่าแปลกใจว่าทำไมมึงถึงอกหักบ่อยๆ เพราะแต่ละคนที่มึงไปจีบ

มึงไม่ได้มอบความรักให้เค้า สิ่งที่มึงให้คือความคาดหวังว่าเค้าจะทำให้มึงหายเหงาต่างหาก”

 …

แผลเหวอะหวะแล้วใจกู ตรงซะยิ่งกว่าตรง

บางทีคนที่รู้จักตัวผมได้ดีกว่าตัวเองอาจจะเป็นมัน

“ถามจริง ที่พูดมานี่มึงเคยรู้สึกป่ะ”

มันยิ้ม “เปล่า กูจำมาจากคลับฟรายเดย์”

นั่นไง!! กูว่าแล้วววว ไอ้ควาย

ก็ว่าอยู่ว่าไอ้หมีตัวเขื่องอย่างมึงจะมาทำพูดซึ้งขนาดนี้ได้ยังไง

“แต่เอาเถอะ คำพูดพี่อ้อยพี่ฉอดที่มึงก๊อปเค้ามาก็ทำให้กูคิดได้จริงๆ ไอ้เหี้ยเอ้ย”

ผมที้งหัวตัวเอง เกลียดความเหงา เกลียดที่สุด

ก่อนจะนึกถึงสิ่งหนึ่งขึ้นมาได้ ผมล้วงลงกระเป๋ากางเกงหยิบก้อนยางลบสีขาวขึ้นมา

“ไอ้ทฎษฎีเหี้ยๆ ไหนบอกสมหวังร้อยเปอร์เซ็นท์วะ ส้นตีน หลอกแดก เชื่อไม่ได้”


“ใจเย็นมึง ก็มึงยังไม่ได้ให้เค้านี่ ก็เท่ากับมึงยังไม่ได้ลองทำตามไม่ใช่เหรอ”


กูไม่รู้ กูพาล “ช่างแม่งโว้ยยยยย ช่างหัวเนื้อคู่ ช่างหัวแฟน ช่างหัวความรักกกกกกก”


ผมตะโกนออกไปอย่างอัดอั้น กำลังจะปายางลบที่อยู่ในมือไปให้ไกลหากแต่มือใหญ่กลับเอื้อมมาฉุดไว้ก่อน

“ยื้อทำไม”

“กูเสียดายของ อย่าปา”


ไอ้สัด ใช่เวลามั้ยเนี่ย

ผมจิ๊จ๊ะปาก ขณะที่ไอ้เปอร์ดึงยางลบผมไปก่อนจะยัดอีกก้อนใส่มือผมแทน

“นี่ของกู  แลกกัน จะได้ไม่ต้องปา”

“โวะ อนุรักษ์ของผิดเวลานะมึงเนี่ย” ผมด่า ก่อนจะยื้อมือตัวเองกลับมาดูใกล้ๆ

“ไอ้ห่า ยางลบยี่ห้อไรเนี่ย” ผมหยิบขึ้นมาดูใกล้ๆ “โห่ไรวะ ถูกกว่ากู กูก็ไม่คุ้มดิ”

“เห้ย อย่าเลื่อน”


ฝึบ



ไม่ทันแล้ว

ปลอกยางลบไหลหลุดไปที่พื้นเรียบร้อยหลังจากที่ผมหยิบมันขึ้นมาหยิบๆจับๆ

ก่อนที่ดวงตาผมจะต้องเบิกกว้างเมื่อพบกับตัวอักษรสั้นๆตรงหน้า

‘เปอร์’


ชื่อของคนให้ถูกเขียนไว้ด้วยปากกาน้ำเงินบนตัวยางลบที่ถูกซ่อนด้วยปลอกเน่าๆ

ผมเงยหน้ามองไอ้เปอร์ มันทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกบอกไม่ถูก เออ บอกไม่ถูกเดี๋ยวกูบอกให้

“ไหนตอนนั้นบอกว่ากูงมงายไง”


มันไม่ตอบ ทำหน้าพะอืดพะอมเหมือนเดิม

“ที่แท้ก็แอบไปเขียนชื่อตัวเองไว้บนยางลบเหมือนกันนี่หว่า กิ๊วๆๆๆ” ผมหัวเราะร่า

ก่อนจะเอื้อมมือไปตีไหล่แน่นๆนั่นอย่างหมั่นไส้ แล้วตอนนั้นปากบอกไม่มีทางใช้ สุดท้ายก็งมงายเหมือนกูนี่แหละน้า


”แล้วทำแบบนี้ จะเอายางลบไปให้ใครล่ะ มาใช้ปลอบกูแบบนี้เสียดายของ เอาไปให้คนที่มึงจะให้เหอะ”

ผมทำท่าจะยัดกลับ แต่มันไม่ยอม

“กูให้ใครไปก็คือให้เลย”

“โอ้ย มึงอย่าเล่นตัว อยากให้ใครก็เอาไปให้สิวะ”

“กูให้ใครก็ให้คนนั้นแหละ”

“พูดไม่รู้เรื่องหรอ” ผมชักโมโห

“มึงนั่นแหละพูดไม่รู้เรื่อง” อ้าว… “กูให้มึงก็หมายความว่ากูตั้งใจจะให้มึงไง”



“มึงแปลไทยเป็นไทยที กูงง”

นี่ผมมึนหรือมันงงวะ

“หนังสือมึงก็บอกอยู่นี่ ว่าชอบใครก็ให้เอายางลบไปให้”

“แล้วที่มึงเอายางลบมาให้กูคือ”



...


“… กูชอบมึง”



……..


…………..



บอกไม่ถูกเลยว่าตอนนี้รู้สึกยังไง รู้แค่ทุกอย่างมันผสมปนกันไปหมด หักล้างกันแล้วคงเป็นคำว่าตกใจ

“มึงหลอกกูป่ะเนี่ย” ผมถาม พยายามคุมไม่ให้เสียงตัวเองสั่น

มันยิ้มนิดหน่อย “กูจะหลอกมึงทำไมกูไม่ใช่ผีนะ”

ตลก เวลานี้ยังจะมีหน้ามาตลก

“งั้นแปลว่าเอาจริงอ่ะดิ”

“อืม … กูก็อยากเอามึงจริงๆอยู่”

“เดี๋ยวๆ ไอ้สัด คนละเอามั้ย” ผมผลักไหล่มัน มันหัวเราะร่า ”กูยังอึ้งอยู่เลยว่ะ” ผมพูดตรงๆ

“กูเข้าใจ เป็นกู กูก็อึ้ง”

“กูไม่รู้จะตอบยังไง”

“ไม่ต้องตอบอะไร ตอนนี้แค่รับยางลบจากกูไปก็พอ”

“เหรอวะ”

“อืม”

ผมพยักหน้า รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นหุ่นยนต์ วินาทีนี้ไอ้เปอร์สั่งอะไรผมทำตามหมด

คิดเองไม่ออกว่ะ สมองมันแบลงค์ไปหมดเลย

“แต่ในหนังสือมันเขียนว่าต้องอยู่ครบ7วันใช่มั้ย” มันถาม

“อือ”

”แต่มึงไม่ต้องถือครบ7วันหรอกนะ เพราะกูมีตัวช่วยดี”

เดี๋ยว มะ…มึงไปเอาตัวช่วยมาจากไหนวะ

”ใครวะ”

มันยิ้มกว้าง ชี้นิ้วมาที่ผม “ก็มึงไง มึงบอกกูเองว่าถ้าชอบใครให้มาบอก มึงจะช่วยกูเต็มที่ กับกูมึง’ใจ’อยู่แล้ว”

โอ้ยยยยย อยากจะตบปากตัวเองสามล้านที   ปากพาซวยจริงๆกู

“เรื่องนี้เหนือความคาดหมาย” นั่นคือสิ่งที่ผมคิดในหัว

มันหัวเราะ มึงจะหัวเราะอะไรบ่อยๆวะ มีความสุขนักหรอไอ้สัด

“กูก็เหนือความคาดหมายเหมือนกัน”

“อะไร”

“ตอนแรกกูไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าจะทำอะไร กูแค่ดูแลมึงก็พอแล้ว

แต่เห็นวันนั้นมึงด่านักด่าหนาว่ากูมันไม่กล้าเสี่ยงกับความรัก

กูก็เลยอยากลองสักหน่อย…”

“อือ”

“จริงๆแล้ว กูไม่ได้ตั้งใจจะให้มึงรู้ กะจะให้มึงพกยางลบไว้เฉยๆ เผื่อโชคดีก็อาจสมหวัง”

“อือ” ไม่รู้จะตอบอะไร

“อีกเรื่องที่กูคิดไม่ถึงคือ…”

“…”

“ไม่คิดว่าพอมึงรู้แล้วจะหยุดพูดมาก จะเงียบ จะนิ่ง จะทำอะไรไม่ถูก จะหน้าแดง” ไอ้เปอร์ยิ้มกรุ้มกริ่ม

เอื้อมมือมาจลูบแก้มผมเบาๆ

“ทำไมน่ารักขนาดนี้เนี่ย”

ผมอึกอัก ทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนมันชมเสียงหวานด้วยสายตาแบบนั้น  รู้แค่ตอนนี้หน้าผมมันร้อนผ่าวแปลกๆ

“เห็นมึงบอกตอนนั้นว่าจะช่วยกู ถ้างั้นกูไม่ขอคำตอบ กูขอตรงๆเลยละกัน”

“…”

ไอ้ร่างหมีข้างหน้าฉีกยิ้มที่ผมคิดว่าดูดีที่สุดตั้งแต่รู้จักกับมันมา หรือเป็นเพราะตอนนี้สภาพร่างกายผมมันไม่ปกติวะ

ก็หัวใจมันดันเต้นแรงซะขนาดนี้เนี่ย…

“ไอ้หยง … กูขอจีบมึงนะ”





.The end ☆


















(•ө•)♡  TALK  ♡(•ө•)


กรี๊ดดดดด เป็นเรื่องสั้นที่แต่งขึ้นมาเพราะสนองนี้ดตัวเองล้วนๆ

เกิดจากการที่เรานึกถึงเรื่องราวตอนเด็ก การเปิดหนังสือดูดวง การเล่นเกมทายใจ การพกเครื่องราง

เลยนึกขึ้นมาผนวกกับความอบอุ่นของการแอบรักเพื่อนสนิท ในเรื่องนี้คือเปอร์ไม่ได้หวังอะไรจริงๆ แค่ชอบ

แล้วก็คอยอยู่เป็นเพื่อน คอยปลอบ คอยดูแล จะเห็นว่าด้านหยงเอง ถ้าตัดเรื่องม่อสาวไป

เปอร์ก็คือนัมเบอร์วันเสมอเหมือนกัน งื้อออออออ



ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกเม้นนะคะ(ถ้ามี5555)

ขอบคุณทุกกำลังใจ ♡

ammriss.


my stories



ต่อยเองนักเลงพอ

อะไรของแม่งวะ

จีบหมอ




ปล . ถ้าชอบอาจจะเจอกันอีกในตอนพิเศษค่า^^
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-08-2018 23:56:34 โดย ammriss »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
ขอตอนพิเศษด้วย ชอบ..บบบบ  :pig4:

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4982
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
อยากได้ยางลบบ้างงงงง :o8:

 :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Snowermyhae

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4014
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-7
ขอยางลบเปอร์ค่ะ ดีอะไรขนาดนี้  :hao5:

ออฟไลน์ Stmmltww

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 78
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
น่ารักมากกกกกกกกก
ขอบคุณค่ะคุณคนเขียน น่ารักมากๆเลยค่ะ อยากอ่านต่อเลยยยย อยากรู้ว่าหลังจากนี้เปอร์จะจีบตันหยงมั้ย5555
ขอบคุณค่า

ออฟไลน์ Wharnnn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 6
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
น่ารักกกกกกกกกก ไม่มีภาคต่อหรอคะ อิอิ  :-[

ออฟไลน์ __puppy

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 69
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
 :sad4: แง น่ารักกมากกก เรียบง่ายแต่เขินเอาเรื่องเลย 5555555555 ขออีกได้ม้ายย  :hao5:ง

ออฟไลน์ LoveAlone

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 133
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ pamhicc

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 264
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
มีเปอร์จะได้ไม่เหงานะหยง น่ารักมากกก  :pig4:

ออฟไลน์ yunnutjae

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
คนใกล้ๆตัวนะหยงงงง ขอตอนพีเศษ~~~~  :mew1:

ออฟไลน์ skykick

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 55
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0


 น่ารัก  :impress2:

ออฟไลน์ Himbeere20

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ Petit.K

  • Petit parapluie
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ฮื้อออออ คือดีงามพระรามเก้ามมากๆ ชอบค่าาาา :mew1: :hao7: :katai2-1:

ออฟไลน์ TheDoungJan

  • ขอบคุณนักเขียนที่คนที่สร้างทุกตัวละครขึ้นมานะคะ(♡˙︶˙♡)
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ตันหยงอยู่ปี4 วิศวะไม่ใช่หรอ แต่ทำไมตอนวิ่งไปหาเปอร์ถึงไปที่สวนหลังโรงเรียนล่ะคะ? อยากให้มีภาคต่อนะคะ น้องนั้ลลั้ค

ออฟไลน์ Mayana

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 424
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-2
 :laugh: น้องงงง ทั้งงอแง ทั้งขี้งอน ...น่าเอ็นดู :hao7:

ออฟไลน์ ammriss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
ตันหยงอยู่ปี4 วิศวะไม่ใช่หรอ แต่ทำไมตอนวิ่งไปหาเปอร์ถึงไปที่สวนหลังโรงเรียนล่ะคะ? อยากให้มีภาคต่อนะคะ น้องนั้ลลั้ค



โอ๊ยยยย ความโป๊ะนี้ 5555555555 ขอโทษค่ะเดี๋ยวแก้นะคะ

ขอบคุณมั่กๆค่ะ555 (เขินจัง) :-[ :o8:

ขอบคุณสำหรับทุกเม้นน้าชื่นใจมากกกกก :mew1:

ออฟไลน์ vy0Cik

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 206
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
เอ็นดูความงอแงแล้ววิ่งมาหาเปอร์คนแรก น่ารัก5555

ออฟไลน์ onlyyellow

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 11
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ขอบคุณค่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ mellowshroom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 976
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1
น่ารักดี น้องใสๆ 55555

เสียใจก็รัองหาเปอร์ งอแงได้น่ารักมากกก :กอด1:

ออฟไลน์ A_Narciso

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 879
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-2
 :กอด1: รักกันๆ ตันหยงให้เปอร์ดูแลนั่นแหละ เหมาสมสุดแล้ววว

ออฟไลน์ Rhythm

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 156
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
น่ารักดีค่ะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด