เธอมีชู้
บทที่ 14
วี๊ดวิ้ว~!
เสียงผิวปากอันไพเราะเพราะพริ้งทำให้สาวเจ้าเนื้อสุดสวยหันมายิ้มให้ ผมขยิบตาให้กับเธอผู้นั้นแล้วทำท่าขอเบอร์โทรเธอโดยที่ไม่ได้เอ่ยปาก เธอทำท่าเขินก่อนจะกวักมือเรียกให้ผมไปขอกับเธอใกล้ๆ แหม่...แบบนี้เข้าทางบอมละครับ เข้าใกล้ได้เมื่อไหร่พ่อจะหยอดให้อายม้วนต้วนจนไม่เป็นอันกินข้าวกินปลาเลยคอยดูสิ
“เดี๋ยวศพไม่สวยหรอกบอม” เต้เอ่ยเสียงราบเรียบก่อนจะหาวกว้างๆ ได้อย่างทุเรศ
“แมทไม่รู้หรอกมึง ถ้าพวกมึงไม่ปากสว่าง” ยักคิ้วให้เพื่อนทั้งสอง มือคว้าโทรศัพท์ของตัวเองตรงไปที่โต๊ะเธอในทันใด
ผมกับแมทดีกันแล้ว ทุกคนน่าจะทราบ และผมก็เริ่มออกลายอีกแล้ว...อันนี้ก็พอจะรู้สินะ ผมถือคติว่าแมทไม่รู้ซะอย่างไม่เป็นไรหรอก ผมแค่หลีหญิงเล่นเท่านั้นเองไม่มีไรน่าเป็นห่วง รับรองด้วยความเป็นลูกผู้ชายที่มีสามีเลยว่าผมจะไม่เอาตัวเองไปขึ้นเตียงกับใครอีกแน่นอน นอกนั้นแค่พูดคุยกันน่ารักๆ พอกระชุ่มกระชวยหัวใจเท่านั้นเอง
ส่วนมือถือที่เคยแลกกับแมทใช้นั้น พอสถานการณ์ระหว่างเราเข้าสู่ความปกติก็กลับมาใช้เครื่องใครเครื่องมันครับ บางครั้งก็อาจจะแลกกันบ้างตามแต่อารมณณ์จะพาไป แต่ไม่ต้องห่วง ถึงแลกไปแมทก็จับผมไม่ได้หรอก เพราะผมไม่ได้คบใครหรือซ่อนใครไว้
นี่ตอนแรกพอกลับมาเรียน ผมโดนเต้กับกล้าซักไซร้อย่างหนักหน่วง เต้หัวเหวี่ยงพอควรแต่มันก็เข้าใจได้ในที่สุด แมทต้องเลี้ยงเหล้าเต้ชุดใหญ่เพื่อเป็นการขอโทษหลังจากใช้เต้เป็นเครื่องมือหลอกผม ผมรู้สึกดีมากๆ ที่เพื่อนรักผมขนาดนี้ แทบจะกระโดดจูบปากพวกแม่งคนละทีสองที แต่ติดที่มันทั้งสองนั้นไม่ได้ต้องการสิ่งที่ผมอยากจะให้ เลยเก็บปากเอาไว้ให้บดขยี้อย่างเดียวพอ แต่เรื่องราวไม่จบและสิ้นสุดลงแค่นั้น พี่พู่กันมาหาผมที่คณะ ยืนด่าผมแบบหน้าม่านไปเลย ผมก็เงียบอะนะ เถียงไรเธอไม่ได้เพราะเธอเป็นผู้หญิงและผมก็หลอกเธอจริง ส่วนบัว เราเดินผ่านกัน เธอทำเหมือนไม่เห็นผม ซึ่งนั่นก็โอเค ดีกว่าพี่พู่ละกัน ด่าซะคนในคณะมองผมแง่ลบไปเยอะ
แต่บอมคนนี้เข็มแข็งพอครับ!
ไม่นานสถานการณ์โดยรอบก็เรียบร้อยดี อ่อใช่...ผมแอดเฟซเพื่อนแมททั้งหมดเรียบร้อย ทักแชตหามันทุกคนบอกนี่บอมแฟนแมทนะ ถามไถ่สารพัดก่อนจะแอบไปนัดเจอ เลี้ยงข้าว ตีสนิท จนในที่สุดเพื่อนแมทก็กลายเป็นเพื่อนผม มันจะคอยบอกหากแมทไปทำรุ่มร่ามกับหนุ่มๆ คนอื่นให้ บอกเลยว่าความหล่อและเป็นมิตรของผมนั้นก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าความเรียบร้อยสุภาพบุรุษของแมทหรอกนะ ใช้งานได้ดีไม่แตกต่างกัน
“เอาเบอร์เค้าไปแล้ว...ต้องโทรมาด้วยนะรู้ไหม” สาวสวยยิ้มหวานส่งมาพร้อมกับมือถือของผมเอง ซึ่งตอนนี้มีเบอร์เธอเรียบร้อย ผมยิ้มกว้างน่ารัก เอ่ยปากเตรียมหยอดคำหวาน
ทว่า...
หมับ!
ไหล่ของผมถูกตะปบลงมาอย่างแรง ผมผวาเฮือก หันไปมองคนที่คว้าไหล่ของผมอย่างรุนแรงเอาไว้ แล้วก็ต้องพบกับรอยยิ้มเย็นยะเยือก คนอื่นน่าจะเห็นแล้วหลงใหลแหละ แต่ว่าผมกลับมองเห็นความน่าสยดสยองในแววตาคมนั้น
“ได้ครับ แล้วจะโทรไปนะ” เสียงทุ้มนุ่มละมุนเอ่ยกับเธอ สาวสวยหน้าแดงปลั่งกับความหล่อทะลุปรอท
แมทแจกยิ้มให้ทุกคน มันจิกหัวไหล่ผมอย่างแรงก่อนออกแรงลากไปยังโต๊ะของพวกเต้ ซึ่งตอนนี้มีพันกับแก้วเพื่อนแมทนั่งอยู่ด้วย พวกนี้เป็นเพื่อนผมหมด รวมกลุ่มประสานเป็นเนื้อเดียวกันแม้จะคนละคณะกัน พวกมันทั้งสี่มองผมพร้อมยิ้มกว้างอย่างล้อเลียน
“กูเตือนมึงแล้ว” เต้กับกล้าพูดพร้อมกัน
“กล้าเนอะบอม รู้อยู่ว่าผัวหึง” พันเอ่ยขำขัน
“เหมือนไม่เข็ดนะ แมทนายต้องจัดการแล้วละ” สาวหล่ออย่างแก้วยกยิ้มร้ายกาจ ไอ้นี่ เดี๋ยวพ่อจับทำเมียเลยหนิ
“กูเรียนเสร็จแล้ว...” แมทเอ่ยนิ่งๆ “กลับกันเถอะ”
“ไม่ได้ กูยังไม่เลิก” เหงื่อเย็นๆ ไหลซึมตามไรผม
“งั้นกูรอ หน้าห้อง” แมทย้ำหนักคำว่าหน้าห้องมาก ไม่พอ ยื้อเอามือถือที่มีเบอร์สาวไปจากมือผมด้วย
แมทเหวี่ยงผมให้นั่งลงแล้วตัวเองก็จัดการเคลียเบอร์คนอื่นออกไปจนเกลี้ยง อย่าเอะไปครับ เถียงไปซวยแน่ ทุกคนมองมาที่ผมราวกับผมเป็นตัวตลก ผมก็ยิ้มแห้งให้กับพวกมัน แล้วกัมหน้านึกถึงสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นในเย็นนี้
“กล้ามากนะมึง” แมทนั่งลงแล้วเอ่ยกับผมราวกับกระซิบ คนอื่นจึงละสายตาแล้วหันไปสนใจอาหารเที่ยงของตัวเอง ปล่อยให้เราได้เคลียร์กันเอง
“แค่แซวเล่นเอง นิดเดียวไม่มีซัมติงแน่นอน”
“ถ้ากูทำมึงชอบไหม” ผมส่ายหน้า “เออกูก็ไม่ชอบ”
“อ่า....” แดกจุด ผมพยักหน้าก่อนก้มกินขนมนมเนยบนโต๊ะ
งานนี้หาเรื่องใส่ตัวอีกแล้วใช่ไหมเรา เฮ้อ...ก็อยากจะแบบ หลีหญิงบ้างอะไรบ้างสนุกสนานเฮฮาร่าเริงไปตามประสาคนหล่ออะ แต่เข้าใจดีที่แมทไม่ชอบ คงไม่ถึงขั้นโกรธหรอก เรื่องคราวก่อนนั้นรุนแรงยิ่งกว่านี้เยอะ อันนี้นี่ขี้ประติ๋วไปเลย เหมือนสมัยที่ผมเพิ่งคบกับแมทใหม่ๆ ผมก็ยังหลีหญิงไปทั่วแบบนี้แหละ ขณะคิดไรเพลินๆ แมทก็เอาช้อนซึ่งเต็มไปด้วยข้าวจ่อปาก ผมเงยหน้ามองงง มันเลิกคิ้วผมเลยอ้าปากรับข้าวคำโต เสียงหวีดร้องโห่แซวดังทันที ผมรีบหันไปกะจะให้พวกมันหุบปาก แต่ก็ต้องนิ่งกริบเมื่อเห็นพี่พู่กับเพื่อนเธอยืนมองมาทางนี้ด้วยสายตาไม่พอใจ
อ่า...ไอ้แมทมึงนะมึงงงงงง
พอคู่กรณีเดินจากไป แมทก็หันไปคุยเฮโลกับเพื่อนฝูงตามปกติ ปล่อยผมที่อิ่มข้าวแล้วกินขนมไปตามประสา ไม่สนใจสักนิดว่าผมจะคิดยังไงกับสิ่งที่มันทำ เหมือนที่เคยบอกนั่นแหละ...แมทชอบทำตัวเหมือนแมว แต่ไม่ใช่เลย มันคือเสือต่างหาก ร้ายกาจนักนะ รอบก่อนผมโดนด่าโดนเกลียดไปแล้ว คราวนี้ยังมาสร้างความบาดหมางให้อีก มีหวังโดนเขม่นแหงมๆ ไม่ต้องไปคิดสานต่อความสัมพันธ์ให้ยุ่งยาก เพราะงานนี้ระหว่างผมกับพี่พู่ขาดสะบั้นแน่นอน และนี่ยังรวมถึงผู้หญิงในกลุ่มเขาด้วย เสียงซุบซิบนินทาของผู้หญิงน่ะไปไวกว่าไฟลามทุ่งซะอีก
จบกัน อนาคตของเพลบอยสุดหล่อคนนี้...
เสร็จจากมื้อเที่ยง แมทแยกตัวออกจากเพื่อนกลุ่มมันเดินตามผมกลับเต้และกล้าไปยังห้องเรียน มันกับเพื่อนผมเข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขรุ่ย น่ามั่นไส้เป็นบ้าเลยล่ะ ผมเดินอยู่ตรงนี้ด้วยแท้ๆ ยังมาเม้ากันอย่างสนุกปาก ไม่เกรงใจผมบ้างเลย แถมแต่ละเรื่องยังทิ่มแทงผมได้เจ็บแสบ พวกมันลืมไปแล้วสินะว่าแมทเองก็เคยมีประวัติร้ายกาจ
เช้อะ ไอ้เพื่อนทรพี!
คลาสเรียนนี้ไม่หนักสมอง แถมยังจบเร็ว เพียงสองชั่วโมงอาจารย์ก็ปล่อยกลับพร้อมรายงานเล่มหนาที่ให้เราทำ ผมกับเต้และกล้าแยกย้ายกันตรงนี้ มันสองคนจะไปเที่ยวกันต่อ แต่ผมต้องกลับบ้านกับแมท มันเดินนำไปก่อน ในมือมีหมวกกันน๊อคสองใบ ของผมและมัน เมื่อถึงรถก็พากันแต่งตัวก่อนจะดิ่งกลับห้องในทันที ไม่มีแวะที่ใดทั้งสิ้น การขับรถฉวัดเฉวียนของแมททำให้ผมรับรู้ว่างานนี้กลับไปมีเคลียร์ยาว คาดเดาได้จากสีหน้าไร้รอยยิ้มของมันยามเดินไประหว่างทางขึ้นห้อง
“ไปอาบน้ำ” มาถึงปุ้บก็ออกคำสั่งปั้บ
“นี่เคืองกูมากเลยอ๋อ” ทำหน้าแบ๊วเข้าสู้ แมทมองหน้าผมนิ่งแล้วชี้ไปทางห้องน้ำ
“ไปอาบน้ำ” ชัดเจน ไม่ต้องต่อล้อต่อเถียงหากไม่อยากโดนทำโทษหนัก
“คร้าบๆ” ผมรับคำแล้วเดินไปเอาผ้าขนหนูในตู้เสื้อผ้าผาดบ่าเดินเข้าห้องน้ำไป
ทำความสะอาดร่างกายเรียบร้อยก็ออกมา แมทเดินสวนเข้าไปทันทีโดยห้ามให้ผมใส่เสื้อผ้า แล้วผมมีทางเลือกหรือ ก็ต้องทำตามอย่างว่าง่าย กลายร่างจากเสือเป็นหมาน้อยคอยเจ้านายไปในบัดดน นั่งคอยจนคอแห้งผาก แมทก็เดินออกมาเสียที มันใส่ผ้าขนหนูผืนเดียวเช่นกัน ไม่ต่างจากผมเลยสักนิด เจ้าตัวเอาผ้าเช็ดน้ำบนร่างกายและเส้นผมจนแห้งมาด ตรงดิ่งมาทางนี้ก่อนจะออกแรงผลักผมล้มลงบนที่นอนกว้าง ดวงตารีคมดุจ้องมองอย่างเอาเรื่อง
แมทเดินไปจากยังกระเป๋าเป้ของตน ควานหาอะไรบางอย่างออกมาแล้วหยิบออกจากกระเป๋า เดินกลับมาทางนี้พร้อมรอยยิ้มพริมใจที่ดูยังไงแม่งก็โคตรเสแสร้ง ผมรู้สึกขนลุกยังไงบอกไม่ถูก และยิ่งหนาวสะท้านเข้าไปใหญ่เมื่ออีกฝ่ายกดๆ บางอย่างแล้วยกขึ้นในตำแหน่งอกของตนเอง
“มะมึงจะทำอะไร” คำถามโง่ๆ หลุดออกจากปากผม พร้อมกับร่างที่พยายามจะลุกขึ้นนั่ง แต่ไม่ทัน แมทตรงเข้านั่งคร่อมตรงสะโพกของผมเอาไว้
“อัดคลิปไงมึง...” รอยยิ้มที่เคยละมุนละไมกลับเหมือนฆาตกรเข้าไปทุกที
“จะอัดทำไมวะ ไม่เอาดิ” ตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยอัดคงอัดคลิปเอาไว้เลยสักครั้ง อย่างมากก็แค่ถ่ายรูปตอนเสร็จกันไปแล้วแบบล่อแหลมแต่ไม่โป๊
“มันเป็นบทลงโทษที่มึงต้องรับ” น่านไงละ ซวยไหมละไอ้บอม!
“เรามาสนุกกันดีกว่าบอม อย่าดื้ออย่าซน กูสั่งอะไรก็ทำตามนั้น” หน้าผมตอนนี้คงหดเหลือสองนิ้วได้แล้วมั้ง
ผมกับแมทตกลงกันเอาไว้แล้วว่าถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งทำผิด จะต้องรับบทลงโทษจากอีกคนอย่างไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ ทั้งสิ้น ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องเป็นกรณีที่จับได้คาหนังคาเขาหรือไม่ก็มีหลักฐานชัดเจน เราต่างก็โอเคกับข้อตกลงนี้ นี่ยังไม่รวมพวกตรวจเช็คมือถือ หรือก้าวก่ายในเรื่องส่วนตัวอีกสารพัด หาความเป็นส่วนตัวแทบไม่มีเพราะมันอาจจะมีจุดที่ทำให้อีกฝ่ายหาเศษหาเลยได้ มันดูอึดอัดแต่พักเดียวก็ชินไปเอง
ทว่าตอนนี้ผมเริ่มอยากกลับไปแก้กฏพวกนี้แล้วสิ...ทำไมเราต้องเป็นฝ่ายโดนก่อนด้วยนะเนี่ย
แมทจับแขนสองข้างของผมวางไว้เหนือหัวผมเอง จากนั้นใช้มือลูบไล้จากแก้มเรื่อยลงมาตรงคอและแผ่นอก โดยมันใช้กล้องถ่ายเอาไว้ตลอด ผมปั่นหน้าไม่ถูก อายก็อาย เขินก็เขิน เนื้อตัวเลยแดงตามการสูบฉีกเลือด แมทยิ้มบาง นัยน์ตายั่วเย้า ถ้าไม่มีมือถืออยู่ตรงหน้า สีหน้าเจ้าตัวตอนนี้ก็โคตรเซ็กซี่เร้าอารมณ์ผมมาก ปกติเวลาเรามีอะไรกันผมก็ชอบสีหน้านี้แหละ...ดูแล้วคึกบอกไม่ถูก
“ไม่ยิ้มหน่อยละ” เสียงทุ้มเอ่ยถาม
“ใครมันจะยิ้มได้วะ พอเหอะ...อย่าอัดคลิปเลย” ลองขอร้องด้วยความนุ่มนวล แต่อีกฝ่ายก็แค่ยิ้มกว้างขึ้นเท่านั้น
แมทยืดตัวยาวไปวางกล้องบนหัวเตียง โดยมีแสตนตั้งมือถือเอาไว้ในตำแหน่งที่ดีและแน่นหนา ไม่มีทางตกหล่นเพราะแรงสั่นสะเทือนอย่างแน่นอน จากนั้นก็ขยับลงมายกยิ้มกว้างใส่ สนุกมากสินะ สีหน้าแบบนี้ ฝ่ามือร้อนทั้งสองลูบไล้ลำตัวผมจนไปถึงผ้าขนหนูพันเอว แมทคลายปมช้าๆ ค่อยๆ ทำคล้ายกลั่นแกล้งให้อับอาย ผมจะหาอะไรมาปิดหน้าตัวเองตอนนี้เหลือเกิน มีอะไรกับมันมาตั้งกี่ครั้งแทบไม่องไม่อายมันเลยด้วย แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ เลยสักนิด ให้ตายเถอะ...อยากมุดดินหนีไม่ก็พังมือถือแมททิ้งให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย
“อ้าขาหน่อสิบอม...” ไม่สั่งเปล่า แต่ลุกจากตัวแล้วจับขาผมอ้าออกเสร็จสรรพ
“หน้ามึงแดงมากรู้ตัวไหม”
“ก็กูอาย...” น้ำเสียงอ้อนๆ แบบนี้น่าจะทำให้แมทใจอ่อนลงบ้าง แต่ไม่เลยครับ มันกลับยิ้มอย่างมีความสุขแทน
“ดีใจที่ได้เห็นมึงมียางอาย” ประโยคหลอกด่าชัดๆ อยากจะต่อปากต่อกรด้วยจริงๆ ถ้าไม่ติดว่าผ้าขนหนูถูกกระชากออกจากตัวไปเสียแล้ว
ผมรีบเอามือตะครุบปิดส่วนสำคัญเอาไว้อย่างไว แมททำแค่ยิ้ม แล้วงัดมือออกจากจุกยุธศาสตร์กลางกาย ต่อให้ออกแรงยื้อแค่ไหน เจอสายตาเหี้ยมเกรียมเข้าไปก็ระทวยอยู่ดี นี่มึงจะเอาให้ได้ใช่ไหม
แม่ง...ไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลยกูเนี่ย!
นิ้วเรียวจิ้มลงตรงโคนกาย ลากขึ้นมาเป็นเส้นตรงเบาๆ สร้างความหวิวให้ถามโถมเข้ามาอย่างรุนแรง ผมแทบจิกผ้าปูที่นอน ร่างกายสั่นอย่างกับคนเป็นโรคอะไรสักอย่าง ในขณะที่แมทดูมีความสุขเหลือเกินกับการสัมผัสจุดอ่อนไหวในร่างกายที่แล้วที่เล่า
ด้วยปลายนิ้วและปลายลิ้น
ทั้งที่เขินทั้งที่อายจนแทบบ้า แต่ก็ต้องเปล่งเสียงครางอันสั่นพร่าออกไป แมทรู้จักส่วนไวต่อความรู้สึกผมดี พอๆ กับที่ผมรู้จักร่างกายมัน ดวงตาปรือลงเพราะอับอาย ไม่กล้าสบสายตาเจ้าเล่ห์เพทุบายของแมท มันในเวลานี้ไล่ต้อนผมจนอับจนหนทาง ทำได้แค่ดิ้นเร่าๆ เหมือนหุ่นที่ถูกแมทจับชักใยเชิด
“ถ้ากูไม่ให้มึงถึง มึงจะทำยังไง” แมทโน้มมากระซิบเสียงแตกพร่า มันเองก็มีอารมณ์ไม่น้อยไปกว่าผมสินะ
“มึงจะใจร้ายกับกูหรอ” จำต้องลืมตามองคนตรงหน้า ทั้งที่มีน้ำสีใสคลอหน่วงเต็มไปหมด แล้วมันก็หยดลงอาบแก้ม แมทใช้ลิ้นเลียหยาดน้ำนั้นก่อนจะสบตากับผม
“มึงใจร้ายกับกูก่อนนะ...” ผมผวาสะโพกแทบลอยเมื่อแมทบีบส่วนปลายชุ่มน้ำเอาไว้อย่างแรง ปากเผยออ้าแต่ไร้เสียงครวญครางอย่างที่ควรจะเป็น
“นิดเดียวเอง...กูแค่เล่นนิดเดียวเองนะ” บอกพร้อมกับหอบหายใจหนักหน่วง ในกายตอนนี้ปั่นป่วนไปหมดเพราะฝีมือคนตรงหน้านี่แหละ
“แค่เล่นกูก็ไม่ชอบนะรู้ไหม”
“รู้กูรู้แล้ว...” แมทใช้ลิ้นเลียริมฝีปากของผมเบาๆ ก่อนจะกัดพร้อมกับปล่อยขีปนาวุททำลายร้างเข้าสู่ร่างกายผม
“อ๊า....” ความหวิวจู่โจมผมแบบหนักหน่วงในทันที แม่งหลอกให้นิ่งนอนตายใจแล้วทำกันแบบนี้
“อ่า” แมทปล่อยเสียงครางสั้นๆ ใบหน้าเชิดขึ้นหน่อยๆ ด้านบนให้อารมณ์อีโรติกโคตร
จะยอมเพราะแม่งยั่วเกินเนี่ยแหละ...
ใบหน้าหล่อเหลาสไตล์เกาหลีก้มลง ดวงตาคมเต็มไปด้วยอารมณ์แผดเผาผมจากระยะห่างก่อนที่ใบหน้านั้นจะพร่าเลือน ไม่สามารถมองเห็นได้เมื่อริมฝีปากของคนสองคนแนบชิดกัน มีเพียงดวงตาเท่านั้นที่สบกันอยู่ แต่เมื่อทุกอย่างเริ่มเคลื่อนไหว มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสามารถประสานสายตากับคนด้านบนได้
แมทขยับสะโพกถอยออกไปอย่างช้าๆ แต่เสียวจี๊ดจนผมเผลอครางซี๊ดเบาๆ ทั้งที่ปากและลิ้นไม่ได้ว่าง ผู้บังคับบัญชาการด้านบนให้ผมรองรับอารมณ์อันเร่าร้อนของเขาอย่าให้ขาดสาย หากดื้อดึงขึงขังไปอาจเจอขีปนาวุททิ่มแทงอย่างรุนแรงได้ ผมไม่อยากเจ็บตัวเพราะไม่ใช่พวกบ้าซาดิสม์ ผมเลยต้องก้มหน้าก้มตารับชะตากรรมอันน่าอายของตัวเองไป
แมทไหวสะโพกสม่ำเสมออยู่ได้ไม่นาน บทรักอันราบเรียบของผมก็จบลง เมื่อมันจับผมให้คลานเข่า สองมือค้ำหัวเตียงตรงมือถือเครื่องหรู รู้สึกเหงื่อจะแตกพลั่กๆ มุมกล้องเห็นส่วนนั้นชัดแจ่มแจ้งอย่างแน่นอน แมทตามมาคร่อมทับจากด้านหลัง ฝ่ามือร้อนลูบไล้ตามความยาวบอมน้อยแผ่วเบาแล้วกำหมับจนผมสะดุ้งเฮือก เสียงหัวเราะหึหึข้างหูให้อารมณ์เหมือนผู้นำบ้าอำนาจกำลังสั่งประหารประชากรตาดำๆ
อาวุทร้ายกายที่ร้อนฉ่าคลืบคลานเข้ามาในร่องหลืบอีกครั้ง ช้าๆ...รับรู้ได้ดีว่าขยับเข้ามาถึงตรงไหนอะไรยังไง นี่ผมใส่ใจกับความรู้สึกด้านล่างมากไปหรือเปล่า หรือพออยู่ต่อหน้ากล้อง ทุกอย่างก็ดูจะน่าอายไปเสียหมด
“ครางหวานๆ นะ...เอาให้คนอื่นที่ได้ฟังต้องละลายเลย” ใครจะมาละลายกับเสียงครางของกูละนอกจากมึง
ผมไม่ใช่ผู้ชายตัวเล็กน่ารัก เสียงหวานครางเพราะ เป็นแค่ผู้ชาย...ธรรมดา เสียงทุ้มนุ่มแต่ไม่ห้าวมากนัก เวลาครางผมว่ามันน่าอาย ผมไม่เคยคิดว่าเสียงครางของตัวเองน่าฟังตรงไหน ไม่เหมือนแมท แค่พ่นลมหายใจหรือซี๊ดซ๊าดก็เล่นเอาสั่นไปทั้งร่าง แต่ถึงอย่างนั้น แมทก็ชอบที่จะฟังผมคราง อาจเพราะสำหรับมันก็ได้ เหมือนที่เสียงมันเพราะมากสำหรับผม
แต่ในกรณีนี้ งดครางได้มะ...เอาไปให้คนอื่นฟังจริงๆ ผมคงเอาระเบิดน้อยหน่ามากินแล้วบึ้มตัวเองตายไปซะเพราะความอับอายเกินพิกัด
“มะไม่เอาดิแมท...ไม่เอาแบบนี้ดิ” พยายามขอร้องผ่านน้ำเสียงแตกพร่า อารมณ์ก็มาเต็ม แต่อายก็อาย โอ้ย...อยากจะบ้า
“ไม่ได้...กูสั่งต้องทำ” ฟันคมคนด้านบนงับเข้าที่หัวไหล่ขาวเนียนเบาๆ พร้อมกับขยับขีปนาวุทของตัวเองเข้าออกตื้นๆ แต่ถี่ๆ
แมททำให้ความสยิวเล็กๆ น้อยๆ นั้นเพิ่มขึ้นทีละนิด เป็นกลวิธีรีดเร้นเสียงครางของผู้ตกเป็นเบี้ยล่างอย่างผม ซึ่งผมก็ต้องสยบต่อความเหนือกว่านั้นภายในเวลาไม่นานเกินรอ เสียงหัวเราะหึหึ ของแมทลอยเข้ากระทบโสตประสาทเมื่อผมปล่อยเสียงครางไร้ยางอายออกไปด้วยวอลุ่มที่มากขึ้น มือถืออยู่ใกล้แค่นี้ แม่งคงฟังได้ชัดราวกับเสียงนี้เป็นเอชดีไปละ
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!” โอ้ยท่านครับ..เบาๆ ทีหายใจไม่ทัน ก็เล่นยิ่งครางยิ่งกระแทกเข้ามา ผมหวิวจนแทบจะประครองร่างตัวเองไว้ไม่อยู่แล้ว
แมทดึงสองแขนค้ำเตียงของผมไปด้านหลัง จับข้อมือไว้ประหนึ่งเชือกควบบังเหียนม้า คาดเดาจากความห่างและมุมมอง กล้องเห็นผมและแมทชัดมาก อย่าถามว่าตรงนั้นเห็นไหม มันเห็นลึกไปไหนต่อไหนจนไม่มีไรปกปิดได้ละ ร่างของเราสองรั้งซึ่งกันและกันไว้ แมทเย้อไปด้านหลังส่วนผมโน้มมาด้านหน้า หัวเหอกระเซอะกระเซิงไปหมดเพราะแมทดันเร่งจังหวะซะถี่ยิบ
“อ๊ะ อ๊ะ อึ้ก...อ๊า” นั่นแหละ พุ่งโดนกล้องไปเต็มๆ เล่นกันหน้ากล้องดีนัก
“เสร็จซะรุนแรงเลยมึง...” แมทบอกกระเส่า มันไม่ลดจังหวะลงจนผมจะขาดใจตาย
“อ่าห์...บอม” โชคดีที่มันตามมาได้ไว ไม่งั้นผมตายจริงๆ ความอุ่นร้อนในร่างกายผมไม่ได้ทำให้ผมสนใจเท่าไหร่ ผมยื้อข้อมือออกจากแมทแล้วทิ้งตัวนอนลงไป แต่แทนที่แมทในจะให้ผมนอนดีๆ ให้หายเหนื่อย มันกลับรั้งสะโพกผมเอาไว้ ให้ส่วนที่เชื่อมต่อกันนั้นไม่หลุดออก จากนั้นเอื้อมมือไปหยิบมือถือ แม่งต้องเอามาถ่ายแน่ๆ แถมมีขยับเข้าออกเบาๆ อีกต่างหาก
มึงแม่ง...โรคจิตเหมือนกันนะ
พอมันพออกพอใจ เจ้าตัวก็ลุกไปอาบน้ำอาบท่าโดยไม่วางมือถือไว้ กลัวผมจะแอบลบชัวร์ๆ ช่างมันเหอะ ขอนอนเอาแรงก่อน แมทก็เหลือเกิน กระหน่ำแทงผมยับคาเตียงขนาดนั้นยังมีแรงลุกเดินผิวปากเข้าห้องน้ำหน้าตาเฉย หนอย...ไอ้บ้า!
ค่อนขอดมันในใจไปก็เท่านั้น นึกไปนึกมาก็นับว่าดีแค่ไหนที่บทลงโทษของผมมันมีแค่นี้ ไม่เจอบทโหดเหมือนเมื่อคราวก่อนนั้นที่มันเล่นเย็นชากับผมจนผมแทบแห้งตาย ไอ้แบบนี้น่ะดีกว่าเยอะ ทรมานกายไม่ทรมานใจ
แมทเดินกลับเข้ามาอีกครั้งในสภาพผ้าพันเอวเช่นเคย มันแค่ล้างตัวไม่ได้อาบน้ำสระผมอีกรอบ แต่ผมนั้นยังคงนอนคว่ำหน้าหายใจรวยรินอยู่ โดนท่านผู้บัญชาการใช้ให้ขัดขีปนาวุทหนักไปหน่อย ง่อยแดกกันไปเลยทีเดียวเชียว
“หมดแรงแล้วหรอ นี่แค่ยกแรกเองนะ”
“ห้ะ!!!” หันขวับไปมองรอยยิ้มหวานซื่อที่โคตรน่าจะเอาบาทาทาบทับ แมทเอื้อมือมาเช็ดคราบน้ำลายและน้ำตาของผมให้ แหม่ ทำเป็นดูแล เดี๋ยวก็ขึ้นมาแทงข้างหลังตูอีก ไอ้เวร
“มึงคิดว่าบทลงโทษแค่นี้จะเพียงพอหรอกับความผิดของมึงน่ะ”
“กูยังไม่ได้เอากับเธอเลยเหอะ” ปากไวใจเร็ว จนโดนตบปากดังแปะ เสียงเหมือนตบยุงแต่เจ็บอย่างกับตบหน้า
“ก็ลองทำดูบอม แล้วมึงจะรู้ว่ากูโหดได้มากขนาดไหน” แหงะ อย่าทำหน้าโหดสิ ผมกระดื้บเข้าหาแมท เอื้อมมือกอดเอวมันเอาไว้แล้วซุกหน้ากับสีข้าง
“กูไม่กล้าหรอก พูดไปงั้นแหละ จะลงโทษกูต่อก็ได้ แต่อย่าถ่ายคลิปเลยนะ” ขืนคลิปหลุดละมึงเอ้ย ไม่ต้องไปตามเก็บกวาดหรอก ทำใจยอมรับชะตากรรมไปได้เลยละ
“กูจะถ่ายแค่คลิปเดียวเท่านั้นแหละ”
“เย้~”
“เพราะกูไม่อยากให้คนอื่นเห็นเวลามึงเป็นฝ่ายร่อนเอวใส่กู” เหมือนลำคอจะแห้งผากในทันใด
“หมายความว่าไงวะ” หน้าผมชักซีด ถ้าเป็นอย่างที่คิด ผมจะร้องไห้ให้น้ำตาท่วมห้อง
“หมายควมว่าคืนนี้ มึงต้องขึ้นให้กูจนกว่ากูจะพอใจไงละ...”
คำเดียวสั้นๆ...กูตาย!
ผมที่ชันคอคุยถึงกับเอาหัวโหม่งที่นอนทันที การขึ้นควบเองมันก็ดีหรอกนะ แต่นานเข้ามันก็เหนื่อยปะวะ แล้วทั้งคืน! กว่าจะพอใจ! ผมไม่เอวเคล็ดเอวคราดกันไปก่อนหรือไง นี่คนนะเว้ยเฮ้ย ไม่ใช่หุ่นยนต์สนองความใคร่อยาก
แมทเอามือมาช้อนคางให้เงยหน้าขึ้น ยิ้มละไมมาให้พร้อมกับโน้มหน้าเขามาจูบปาก แต่ในจังหวะนั้นเองที่โทรศัพท์ในมือแมทมันสว่างวาบขึ้นมาเพราะมีข้อความจากไลน์เข้า ผมรีบผละหน้าออก คว้าหมับกระชากเอาเครื่องมันมาดู ปรากฏว่า...
“บอกกูมาซิ...ว่ากูควรทำยังไงกับมึงดี” ยื่นหน้าจอที่โชว์คำว่าคิดถึงจากเด็กผู้ชายหน้าตาดีเด่นหราตรงหน้าแมท มันหน้าซีด มองผมสลับกับจอ
“หายกันไงมึง”
“ง่ายไปสัส ได้...เดี๋ยวมึงรู้เลย”
ผมพลิกกายนอนดีๆ พิมพ์ตอบอีกฝ่ายว่าให้รอผมแป็บหนึ่ง จากนั้นเข้าเครื่องเล่นวิดีโอ เปิดคลิป ความอายหายหมด ตอนนี้เหลือความโกรธคุกรุ่นแทน นั่งเลื่อนหาช๊อตเด็ดๆ แคปจอมาสองสามภาพ เอาตอนที่ยังเห็นผมนอนอยู่ปลายเตียงแล้วแมทคร่อม มาตอนแมทจับให้ผมค้ำหัวเตียงเอาไว้แล้วก็สุดท้าย ตอนแมทดึงแขนผมเย่อเหมือนควบม้า กลับเข้าหน้าแชต กดส่งภาพไปทีละช๊อตอย่างใจเย็น
“หึหึ” ฝ่ายนั้นอ่านแล้วถึงกับเงียบไป ผมโยนมือถือส่งกลับไปให้แมท
มันรับมือถือไปเปิดอ่านดู สีหน้านิ่งๆ ไม่แสดงอาการอะไรชวนให้หมั่นไส้เป็นบ้า นี่ถ้าผมไม่เกรงใจแมทและตัวเอง ผมจะเอารูปพวกนี้โพสต์ให้เต็มเฟซ พวกจะได้ไม่มาเกาะแกะวุ่นวายน่ารำคาญ คนของเราเองก็น่าตีซะจริงๆ ไม่จริงจังแต่อ่อยเขาไปทั่ว
“หายกันละสิ” แมทเงยหน้ามอง รอยยิ้มไม่ทุกข์ร้อนปรากฏขึ้นช้าๆ
“หายกันเหี้ยไร กูทำไปแค่นิดเดียว ไม่สาสมเลยเหอะ” ผมเอาผ้าห่มคลุมกายนอนมองแมทตาขวาง ล่อซะปวดก้นไปหมด ยังมามีหน้าบอกหายกัน ตลก ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก
“งั้นแล้วมึงจะให้กูทำยังไง” แมทคลานขึ้นมาคร่อม น้ำเสียงออดอ้อน ผมมองหน้าแฟนตัวเองตาขวาง ทีงี้ละหาทางเอาอกเอาใจ เดี๋ยวพ่อต่อยคว่ำเลยหนิ
“งดเซ็กส์หนึ่งเดือนเต็ม!” ผมหันไปบอก มันเหวอทันที
แมทขาดเซ็กส์ได้ที่ไหนละ มันหื่นจะตายเห็นหน้านิ่งๆ เรียบร้อยแบบนี้อ่ะ ไม่งั้นมันจะมีคนอื่นหรอ ผมอยู่กับมัน ถ้าว่างและไม่เหนื่อยเกินไปก็เนื้อแนบเนื้อตลอด แล้วที่ในหาคนอื่นเพิ่มก็เพราะเพิ่มรสชาติเซ็กส์ให้ตัวเองนั่นแหละ เจอคำขาดแบบนี้ไปแมทคอตกเลยละครับ แถมรอบนี้ผมจะแลกมือถือใช้อีก เพื่อกันไม่ให้มันไปร่านหาใครมานอนด้วยในระหว่างที่ผมสั่งงด
“เฮ้ย!” แมทนิ่งไปได้ไม่นานก็ขึ้นคร่อมผม ผมตกใจมาก ดิ้นรนเอาตัวรอด
“โอเค งดก็งด แต่ตอนนี้มันเป็นบทลงโทษของกู มึงก็ต้องรับมันต่อไปนะ...” เหี้ย~!!! ไม่เอาสิแบบนี้ไม่เอา!
มีต่อจ้า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
