หัวข้อ: *รักได้ไหม...คุณช่างยนต์♥ up..ตอนที่.25 (01.05.59)

[Psongtt]

ตอนที่16.
..
..
หลังจากวันนั้นก็ทำให้ผมต้องมานั่งก้มเขินเหมือนตอนอายุ14ที่ผมมีแฟนคนแรก
ขนาดนี้ผมยังฮาลงอีก
"เอ้า เฮีย!"
เอ่อ ก็กูนี้ไงแม่งจะตะโกนทำไมวะ
"พวกมึงเฮียรอดพ้นจากบ่วงกรรมแล้ว เอ้า ฉลองเร็ว!"
ไอ้พวกจัญทราม!
..
นี้ผมคิดดีใช่ไหมที่หายหน้าไปไล่จีบผู้ชายจนต้องมาโดนลูกน้องซักเช่นนี้
อยากกลับบ้าน!
"เฮียๆ กิ่งบอกว่าเฮียจะมีแฟนใหม่ แฟนใหม่ที่ว่านี้ใครหรอ"
"ใช่ๆว่าที่ซ้อคนนั้นใครเอย น๊อคอยากเห็นเสียจริงผู้โชคร้าย เอ้ย โชคดีนั้นคือใครครับ"
ผมสมควรตอบคำถามนั้นตรงๆดีไหม
แต่ว่า....คำนั้น ที่มังกรบอกมันยังก้องอยู่ในหัวตลอด
หึ แปลว่าการไล่จีบของผมมันสำเร็จสินะ
เหลือแค่พิธีกรรมขอมังกรมาเป็นแฟน
หึ ตอนนี้ยังคิดไม่ออกอ่ะ
"เฮีย อย่าเงียบดิกระจายข่าวคราวให้พวกผมบ้าง นี้เฮียหายไปตั้งอาทิตย์กว่าๆเพราะไปหาจีบว่าที่ซ้อใหม่ใช่ไหม บอกมาน่าาา"
บางครั้งลูกน้องผมก็ขี้เผือกไปนะ
ช่างน่าสงสารเสียนี้กระไร
"ก็อาจจะใช่...รอให้กูกับเขาคบก่อนเดี๋ยวพามาเปิดตัวว่าที่ซ้อใหม่ให้พวกมึงเห็นตำตาเอง"
พอผมเฉลยไอ้ห่านพวกนั้นก็พากันโฮ้ฮิ้ว เสมือนว่าพ่อมันเป็นอินเดียแดง
เฮ้อ
กลับมาดูบรรยากาศบ้าๆบอๆเหมือนเดิมก็ดีเหมือนกัน
ว่าแล้วก็เดินเข้าไปในตัวอู่แล้วค้นหาของกินที่มันพากันซื้อไว้กินเอง
อืม....อะไร ว่ะ ช่วงนี้มันกินเจกันรึไงมีแต่ผักกับแป้ง
ไม่มีเนื้อหมูเนื้อหมาเลยรึไงห่ะ!
ต้องไปเค้นหาของกินกับพวกมันซ่ะแล้ว
"เฮ้ย...หื้ม"
ผู้หญิงคนนั้น....หน้าตาคุ้นๆ
เหมือนเคยเจอ....อ้อ ที่เคยเจอที่งานเลี้ยงวันนั้น
ทำไมถึงมานี้ล่ะ
พอเธอหันมามองผมริมฝีปากที่ทาด้วยลิปสีชมพูก็แสยะยิ้มให้ผม
ลางชักไม่ดีแล้วสิ
"นี้หรอธุระกิจที่สร้างขึ้นเอง....จากคนบ้านๆ"
เปิดปากออกมาก็ติอู่ของผมเลยแฮ่ะ
"คุณมีธุระอะไรกับคนบ้านๆอย่างผมล่ะครับ"
"หึ แค่จะมาสั่งสอนคนที่ชอบแย่งแฟนชาวบ้านเท่านั้น เป็นพ่อหม้ายดีๆไม่ชอบยังจะมาเบี่ยงเพศไล่จีบแฟนชาวบ้าน....น่ารังเกียจจังนะ"
เธอคนนั้นพูดด้วยสีหน้าอารมณ์ดีแต่คำพูดที่ปล่อยออกมานี้ตรงข้ามเลยแฮ่ะ
และแฟนชาวบ้านที่ว่าคงเป็นมังกรสินะ
และเธอคนนี้คงเป็นผู้หญิงที่ตามจีบมังกรมาเป็นเวลาสี่เดือนที่ยัยกิ่งบอกน่ะเรอะ
"ผมไม่ใช่นักข่าวเลยไม่รู้ว่าแฟนชาวบ้านนั้นคือใคร....ผมว่านะคุณกลับไปจะดีกว่ามายืนเสียภาพพจน์ในอู่บ้านๆอย่างนี้นะครับ เฮ้ย!"
คนอุตส่าห์พูดตอบดีๆยังจะมาทำร้ายกันด้วยที่ช๊อตไฟฟ้าเนี้ยนะ
ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวอย่างที่ยัยกิ่งบอกจริงๆด้วย
ดีนะที่ผมหลบทัน
"อย่ามาโง่! ตอนนี้แกจีบกรของฉันอยู่ยังจะมาทำหน้าโง่อีกเรอะห่ะไอ้เกย์ชั่ว!!"
อารมณ์หงุดหงิดนั้นผมห้ามไม่ได้จริงๆนอกจากหลบซ้ายหลบขวาแรงโจมตีนั้น
ไอ้พวกลูกน้องเวรก็พาโฮ้เฮ้กันใหญ่ไม่คิดจะเข้าช่วยกูเลยสักนิด
เจริญจริงๆลูกน้องกู!
"นี้คุณพอได้แล้วมันอัตรายนะ!!"
"อย่ามาสั่งไอ้เกย์ชั้นต่ำ!! ว้าย!"
เอาแล้วไงล้มจนได้
เพราะไอ้อุปกรณ์ซ่อมมันวางระเกะระกะจนผู้หญิงคนนั้นล้มด้วยท่าคุกเข่า
จะเข้าไปช่วยดีไหมเพราะไอ้เครื่องช๊อตนั้นมันกระเด็นหลุดมือไปไกลแล้ว
แต่ปล่อยไว้แบบนี้เหมือนกันดูสงบดี
"จิ๊ ไม่ต้องมามองด้วยสายทุเรศเลยนะแก..."
ดวงตาเธอคนนั้นหรี่ลงด้วยน้ำตาน้อยๆ
พร้อมกับกัดฟันพูดกับผมอย่างหงุดหงิด
ผมไม่รู้หรอกว่าก่อนหน้านั้นมังกรกับเธอคนนี้เคยมีอะไรมากกว่านี้มาก่อนหรือเปล่า
แต่พอผมเห็นน้ำตาคนตรงหน้ามันทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองย้ำแย่
ผมควรใจอ่อนยอมเธอดีไหม
"ฮึ้ย!!"
"เฮีย!!"
เอ้ย!!
อิโธ่เอ้ย! เอาแต่เหม่อเลยโดนผู้หญิงคนนั้นสาดน้ำมันเครื่องใส่หน้าเฉยเลย
นี้มันน้ำมันเครื่องเก่า....หึ

(มีต่อ)

[Psongtt]

ต่อ
.
.
"เหอะ นี้แค่เตือน...ถ้าครั้งหน้าฉันยังเห็นแกมาหากรอีกลูกสาวแกจะไม่มีที่ทำงานไหนรับเข้าทั้งนั้น!!"
แล้วหล่อนก็วิ่งเซแท่ดๆออกไปด้วยเสียงหัวเราะอย่างสะใจสุดๆ
ไอ้ผมก็ยืนปาดน้ำมันเครื่องออกจากใบหน้าให้หยุดไหลมาทางตา หึหึหึ
จะว่าอย่างไงดีล่ะความรู้สึกของผมตอนนี้มันว่างเปล่าสุดๆ
คำพูดเหล่าลูกน้องที่ถามไถ่อย่างห่วงใยมันก็ไม่เข้ามาในสมองผมสักนิด
"กู....จะกลับบ้านไปอาบน้ำ...ฝากอู่ด้วย"
ผมไม่ฟังเสียงตอบรับพวกมันแล้วไปขี่รถไปที่บ้านด้วยสมองที่โล่งโจ่ง
...
หลังจากผมออกมาจากห้องน้ำก็ยังไม่แต่งตัวทำอะไรนอกจากนั่งเล่นเปลือยท่อนผมในห้องรับแขกอย่างเรื่อยๆ
"จะหยุดดีไหม....หรือเดินต่อดีว่ะ ไอ้โม..."
ถามตัวเองมาหลายครั้งแต่ก็ยังไม่รู้คำตอบ
ถ้าผมไม่หยุดยัยกิ่งก็จะไม่มีงานทำมาหากินได้ตามใจต้องการ
แต่ถ้าหยุด...มังกรล่ะ ทั้งที่ให้คำตอบและความรู้สึกดีมาแต่ผมกลับทิ้งขวางเขาอย่างทุเรศแบบนี้น่ะหรอ
โฮ่งๆๆๆๆ โฮ่งๆๆๆๆๆๆ
เสียงเรียกเข้าแบบนี้คือมังกรที่โทรมาสินะ
พี่ไม่มีอารมณ์รับสายเลยแฮ่ะมังกร
โฮ่งๆๆๆๆ โฮ่งๆๆๆๆๆ
ไอ้ผมก็ปล่อยให้มันเรียกร้องความสนต่อไปแบบนี้แหละ
เฮ้อ หยุดสัก...
โฮ่งๆๆๆๆๆ โฮ่งๆๆๆๆ
หัวดื้อชะมัด
ผมรีบเข้าไปคว้าโทรศัพท์แล้วรีบตั้งเสียงสั่นทันที
"โชว์อะไรตั้งแต่กลางวันแสกๆห่ะมึง"
ผมรีบหันไปตามเสียงของแขกที่เป็นเพื่อนสนิท
ที่ตอนนี้มาด้วยชุดตำรวจเต็มยศลักษณะอย่างนี้แปลว่าเพิ่งกลับมาจากงานใหญ่สินะ
"มึงมาทำไม..."
ถามไอ้คุณตำรวจที่นั่งจ่อกดรีโมททีวีแบบไม่ยั่ง
แม่ง กดซ่ะไม่ยอมให้ทีวีกูหายใจเลยนะมึง
"กูหิวทำอะไรให้กินหน่อย ให้ดีกว่านี้มึงแต่งตัวแบบนี้ทำก็ได้เซ็กซี่ดีเนอะ"
เซ็กเสื่อมดิมึง
แล้วก็รีบขึ้นไปแต่งตัวลงมาล่าเนื้อให้เสือหิวโซกิน
...
"จะให้ดีกว่านี้มึงน่าจะทำไข่ทอดชะอมด้วยนะ"
"พูดมากนะมึง...ก็กูมีของแค่นี้นิน่า และแดกดีๆอย่าหกใส่โต๊ะกระจกของกูเชียวนะมึง!"
"คร้าบ~"
แม่ง กินที่โต๊ะอาหารดีๆไม่เป็นดันพิเรนท์เอามานั่งกินหน้าทีวีกับผมอีก
และไอ้โทรศัพท์เครื่องนี้ก็สั่นจนต้นขาผมชาหมดแล้วมั้ง
"หึ วันนี้แปลกเนอะที่ไม่มีไอ้เด็กนั้น"
มันนั่งพูดไปกวาดสายมองรอบบ้านผมไปอย่างอารมณ์ดี
เหอะ ก็คู่กัดมันไม่อยู่นิ
"....มันไม่ได้อยู่กับกูตลอดหรอกนะ แล้วมึงมาหากูแค่อยากกินข้าวเนี้ยนะ"
มันพยักหน้าตักข้าวคำโตเต็มคำ
และทุกอย่างก็เงียบมีแต่เสียงทีวีที่พูดคุยกันอย่างสนุก
หึ พอดูรายการที่มันขอกันแต่งงานนี้มันตลกชะมัด
อะไรมันจะตอบตกลงง่ายขนาดนั้นว่ะ
ความรักพวกมันง่ายขนาดพูดคำเดียวก็ไปด้วยกันดีเลยหรือไง
"มึงหงุดหงิดอะไรบอกกูได้นะ"
หื้ม
ผมก็หันไปทำหน้างงใส่ไอ้คนข้างๆที่นั่งตักข้าวเข้าปากมองดูทีวีอย่างชิลๆ
มันดูอย่างไงว่าผมหงุดหงิดอยู่
"ทำหน้างงแปลว่าอยากรู้สินะ...ว่าทำไมกูดูออก หึ พอเวลามึงหงุดหงิดมึงจะชอบกำของในมือแน่นและเขย่าขาตลอด กูเป็นเพื่อนมึงมานานทำไมจะดูไม่ออก"
หึ รู้ดีนะมึงผมก็แสยะยิ้มรับไปงั้นและหันไปจ้องทีวีต่อ
ผมจะบอกได้ไงว่าผมหงุดหงิดเรื่องตัดสินใจที่ครึ่งๆกลางๆอยู่น่ะ
และไอ้คนโทรมาก็ไม่ยอมรามือง่ายๆสินะ
"เสือ เย็นนี้กูขอไปแดกเหล้าบ้านมึงได้ไหม"
ไอ้เสือถึงกับทำหน้างงว่าทำไมผมถึงมาชวนกินเหล้าได้เพราะผมไม่ค่อยได้ชวนใครกินเหล้าง่ายๆนอกจากคนอื่นชวนแล้วสนองเท่านั้น
"อืม เย็นนี้สินะได้สิ...มึงทำกับแก้มนะ"
ผมยิ้มรับโอเคและเอาโทรศัพท์ที่ยังมีสายเข้าไม่ยั้งกดเบอร์โทรไปหาลูกสาวเพื่อรายงานโปรแกรมของผม
(มีต่อ)

[Psongtt]

ต่อ
.
.
แต่พอผมจะกดโทรไปหายัยกิ่งสายนั้นที่โทรไม่ยั้งก็หยุดเปลี่ยนมาเป็นสายของยัยกิ่งเข้ามาแทน
"ฮา...."
[พ่อ!!]
ยังไม่ฮาโหลเต็มคำผมรีบเอียงหูหลบเสียงสิบแปดหลอดจากทางสายทันที
โฮ้โห แก้วหูแทบแตก
"อ่ะอะไรยัยกิ่ง"
[เมื่อกี้คุณมังกรโทรหาตั้งนานทำไมไม่รับ เนี้ยเขาหงุดหงิดจนพนักที่เข้าไปหาพากันหวาดกลัวจนเกร็งหมดแล้วเนี้ย!!]
"เอ่อ....พ่อแค่..."
นี้ผมผิดใช่ไหม=.=
[แถมเมื่อกี้มาหาหนูเมื่อกี้ยังเอาออร่าโหดแผ่ออกมาอีกรู้ไหมว่าหนูกลัวฮื้อออ อ่ะ คุณมังกร พ่อค่ะแค่นี้...อ่ะ!]
"เอ้า ยัยกิ่ง!"
ลูกสาวผมเจอของดีเข้าให้แน่ๆ
[พี่โม...]
ฮึ่ก ฟังจากน้ำเสียงก็น่ากลัวแล้ว
"อ่ะเอ่อ...."
[ทำไมไม่รับสายผม....ไม่ตอบหรอครับ.....งั้นเดี๋ยวเข้าไปหานะครับ ตู้ดๆ]
จะเข้ามาหา
ทำไงดีๆ
มองซ้ายมองขวาแล้วหาทางรอดก็ไม่เจอนอกจากไอ้คุณตำรวจนั่งกินข้าวไม่สนชาวบ้าน
"ไอ้เสือ!!"
ไม่มีใครนอกจากมันแล้ว
ผมเลยกระชากปกคอเสื้อมันให้หันมาทางผม
"กูอยากไปเที่ยวพากูไปเที่ยวหน่อย!!"
"อ่ะ เอ่อ....ขอกูกินข้าว...เอ้ย!!"
แม่ง อืดอาดเกินผมเลยกระชากมันไปด้วยกันโดยไม่สนจะเก็บจานข้าวที่ปล่อยไว้แบบนั้นแล้ว!
"แล้วมึงจะไปไหนห่ะ!!"
มันถาม
"ก็อาบอบนวดห่าอะไรก็ได้กูไปหมด....โอ้ย!"
นี้ผมเดินชนตัวอะไรว่ะ
แต่พอเงยหน้าไปมอง....ก็เจอของดีที่มาโผล่หน้าให้ผมเห็นอย่างเร็ว
"แหะๆ ว่าไงมังกร..."
"หึ ไปอาบอบนวด...งั้นผมพาไปเอง"
เอ้า อ่ะเฮ้ย!!
มันกระชากแขนจนผมต้องปลิวตามไปแบบช่วยไม่ได้เลยครับ
รู้ว่าแรงดีแต่กำข้อมือกันแน่นขนาดนี้ก็ไม่ไหวนะครับ
เจ็บชิบ
"เฮ้ย มึงจะทำอะไรเพื่อนกูปล่อยเดี๋ยวนี้นะมึง!!"
ไอ้เสือ...
"หุบปากซ่ะ...เพราะผมไม่อยากทำร้ายเจ้าหน้าที่!"
พูดเสร็จก็ยัดผมเข้ารถแล้วเร่งเครื่องออกไปจากทางบ้านผมอย่างเร็ว
ผมนั่งตัวเกร็ง
จะพากันไปไหนน่ะ
...
พอสักพักมังกรก็พาผมเข้ามาในโรงแรมห้าดาว
พามาทำไม?
ผมก็ไม่ถามนอกจากเดินตามแรงจูงของมังกรที่ยังกำมือผมแน่นอยู่

และผมก็มานั่งเกร็งในห้องพักระดับวีไอพีที่นานๆทีผมจะได้มาแตะต้องบ้าง
ตอนนี้ที่ผมเกร็งเพราะไอ้คนตัวสูงยืนพิงกำแพงมองผมไม่ปล่อยอยู่น่ะ
"พะพามานี้ทำไม....หรอ"
เฮือก!
แค่มังกรเปลี่ยนท่ายืนผมถึงกับตกใจเลยหรอว่ะ
"อยากไม่ใช่หรอไง"
เอ๋?
"อยากไปอาบอบนวดผมก็พามาแล้วไง หึเดี๋ยวผมบริการให้เอง"
ว่าแล้วเจ้าตัวกระชากผมไปทางห้องไหนในนี้ก็ไม่รู้
"มะมังกร!!"
มันพาผมมาห้องนอนเสร็จก็ออกแรงถอดเสื้อผมออกอย่างแรงไม่พอยังใช้มือหนาล๊อคข้อมือผมติดกับพื้นเตียงนอนพร้อมกับคร่อมทับร่างผมไว้
ผมถึงกับเบิกตากว้างกว่าเก่าเพราะมังกรไล้เลียคอผมไม่พอยังกัดและดูด
ผมเลยรีบใช้แรงทั้งหมดถีบไอ้คนบ้ากระเด็นจนหล่นไปจากเตียง
"มึงเป็นบ้าอะไรห่ะ!!"
ตั้งแต่รู้จักมาผมไม่เคยขึ้นมึงกูกับมันเลย
แต่นี้คือครั้งแรกเพราะอารมณ์ขึ้นแล้วจริงๆ
"มึงหงุดหงิดอะไรก็บอกกูมา อย่ามาลงกับกูแบบนี้!!"
ดวงตาเรียวนั้นก็เขม้งมาใส่ไม่ต่างจากผม
เอาดิครั้งนี้ผมก็คงไม่ยอมเหมือนกัน!
"พี่ต่างหากพอเป็นอะไรทำไมไม่บอกผมพี่เคยเห็นผมสำคัญไหม!!"
มันเข้ามาโวยวายไม่พอยังเขย่าตัวผมอีก
"โอ้ย กูรำคาญ!!"
ผมโกหกไม่พอยังผลักไสมังกรอีกรอบ
ดวงตาเรียวนั้นเบิกกว้างเพราะการกระทำของผมที่ไม่เคยเจอมาก่อน
"เพราะมึงเป็นอย่างนี้ไงกูถึงไม่อยากยุ่งด้วย กูกลับล่ะ"
ผมรีบลุกขึ้นไปเก็บเสื้อที่พื้นแล้วกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกไปจากห้องนี้ทันที
"ไม่ให้ไป!!"
ปัง โอ้ย!!
ผมเดินถึงหน้าประตูแล้วแต่ก็ต้องยุ่งยากเพราะไอ้หมาบ้านั้นมันวิ่งมาล๊อคแขนดันผมไปติดกับประตูบานใหญ่นั้นอย่างแรง
แม่งเต็มๆน่ะ เจ็บว่ะ
"มึงเป็นบ้าอะไรของมึงว่ะ!!"
"หึ"
มะมันแสยะยิ้มให้ผม
น่ากลัว
ขยักแขยง
TBC...

 

[Poseidon]

เวรละ

[●GreenTEA●]

 
มังกรใจเย็นๆนะ

[lizzii]

กำ มังกรโหมดดาร์ก

[yowyow]

 

[mukmaoY]

คนรักกัน ไม่ควรขึ้นกูขึ้นมึงนะคะคุณพ่อ

[Psongtt]

ตอนที่17.
..
..
.
อ่ะ อื้ออ
ฮ้า รู้สึกว่าปวดหัวตุบๆจนแทบระเบิดเลยแฮ่ะ
สาเหตุเพราะ....หลังจากที่ผมหงุดหงิดโต้ตอบและออกแรงใส่มังกรที่มาล๊อคแขนผมแบบไม่ดูห่าอะไร
เลยพลาดทำให้หัวผมไปชนกับอะไรที่แข็งๆเข้า
ผมเลยตื่นมาในสภาพทรมานหัวอย่างนี้
ฮึ่ก อ่ะ
พอผมกวาดสายตาไปรอบห้องพักในโรงแรมนี้ก็ไปป่ะกับมังกรที่นั่งชันเข่าเอาศอกเกยเข่าไว้แล้วก้มหน้าเหมือนกำลังหลับอยู่ที่มุมห้อง
"ตื่นแล้วหรอครับ"
มังกรถามผมขึ้นโดยยังก้มหน้าอยู่
แต่ใจผมตอนนี้ยังหวาดกลัวมังกรตอนนั้นอยู่นิดๆ
"ห่ะ เอ่อ..."
ผมก็ขานตอบโดยหันไปมองอีกฝั่งของห้องที่ไม่มีมังกรนั่งอยู่
"ผมขอโทษ....แต่พี่ก็ผิดเองที่คิดจะไม่บอกอะไรกับผมสักนิด เอาแต่ปิดบังตลอด"
หึ ยังไงผมก็มีส่วนผิดสินะ
"เฮ้อ ฝั่งพี่ก็ต้องขอโทษที่ใช้อารมณ์ไม่เหมือนที่ผู้ใหญ่เขาทำกัน"
ตอนนั้นผมก็แค่หงุดหงิดเพราะคำตอบในหัวที่มันห้าสิบห้าสิบอยู่
จะไปหรือหยุดดี...เท่านั้น
"ผมอยากจะถามพี่หน่อย....พี่รักผมไหม ผมน่ะรักพี่น่ะ รักมากๆด้วย..."
คนตัวสูงเข้ามาถามผมพร้อมกับอ้อมกอดที่สั่นนิดๆเหมือนกับกำลังกลั้นน้ำตา
"เฮ้อ รักสิ....ถ้าไม่รักจะไล่จีบทำไมกันแถมเป็นผู้ชายอีก พ่อหม้ายอย่างพี่ได้ความรักจากมังกรมามันก็สุดจะบุญหัวแล้วนะ"
ผมกอดตอบคนตัวโตที่ยังตัวสั่นอยู่
มันเหมือนกับปลอบขวัญหมาน้อยเลยนะ
"แต่ทำไมพี่...."
"มันแค่ปัญหาเท่าเม็ดทรายที่พี่แก้ไม่ได้เฉยๆ อย่าไปสนเลยไอ้หมามังกร"
และทุกอย่างมันก็เงียบนอกจากมือผมที่ยังลูบหลังมังกรที่สั่นเพราะร้องไห้กลั้นเสียงตรงไหล่ผมที่เริ่มเปียกเพราะน้ำตานั้น
เฮ้อ นี้ถ้าใครเห็นท่านประธานมังกรสุดโหดร้องไห้นี้มีหวังพนักงานที่บริษัทต่างกันจุดธูปบูชาแน่ๆ
"มังกร..."
"คะครั..บ"
นี้ยังไม่หยุดร้องอีกหรอว่ะ หึหึหึ
"คบกับพี่ได้ไหม.....เราเป็นแฟนกันได้ไหม...."
คนที่เอาแต่กลั้นเสียงซบไหล่ผมอยู่ก็ถึงกับหยุดแล้วก้มหน้าก้มตาเช็ดน้ำแล้วเงยหน้ามามองผมทั้งที่ตายังคลอนิดๆ
หึ หมดแล้วไอ้โหดมังกรผม
"พะพี่...เมื่อกี้..."
ผมยิ้มนิดๆให้คนข้างหน้าแล้วเอื้อมมือไปจับมือหนานั้นมาไว้ตรงตักพร้อมกับใช้นิ้วโป้งลูบวนที่มือหนาอย่างเบาๆ
"ได้หรือเปล่า....หื้ม~"
ผมถามอีกพร้อมสีหน้าทะเล้นคลายเครียดนิดๆ
มันทำให้มังกรยิ้มขึ้นมานิดๆ
"ผมจะคบก็ได้....แต่ผมมีข้อแม้สักนิดกับพี่จะได้ไหมครับ"
เฮ้อ แล้วแต่เราเลยจ้า
"ผมอยากให้พี่บอกกับผมทุกอย่างห้ามมีความลับต่อกัน....และผมน่ะชอบหวงพี่สุดๆพี่ช่วยเข้าใจได้ไหม"
"อาๆ จะยอมรับก็ได้...แต่ขอแค่คุณมังกรอย่าโหดมากก็พอคนแก่ยิ่งตกใจง่ายอยู่"
คนตัวโตถึงกับยิ้มแบบขำๆ
"แล้วตกลง...."
"ครับ...ผมตกลงคบเป็นแฟนกับพี่ครับ"
ได้คำตอบนี้มันผมถึงยิ้มหน้าร้อนผ่าวอย่างไม่หยุด
ดีใจสุดๆเลย
ในที่สุดผมก็ได้มังกรตัวนี้มาครอบครองสักที
จะดูแลให้เต็มที่ไม่ใช่ตัวแทนของก้างเด็ดขาด
"เป็นแฟนกันแล้วนะครับ"
"อื้ม"
มือหนานั้นเข้ามาสัมผัสริมฝีปากผมอย่างแผ่วเบาและเลื่อนมาที่ปลายคางผม
ใบหน้าคมนั้นค่อยๆขยับมาใกล้ช้าๆผมก็พร้อมรับโดยการหลับตารับรสจูบที่จากนิ่มนวลเริ่มเปลี่ยนมาเป็นรุนแรงจนแทบอ่อนระทวยคาอกคนตัวโต
"พี่น่ะเป็นของผมแล้วนะ....ห้ามผิดสัญญาเด็ดขาด...ไม่งั้นอย่าหาว่าผมไม่เตือนนะครับ"
มังกรบอกด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดีแต่สีหน้านี้ข่มผมอย่างเต็มที่
ผมถึงกับทำหน้าเอ๋อใส่ทันที
เอ่อคือ...โปรดอย่าข่มสามีแก่ได้ไหมครับคุณเมียจ้า

TBC...

ตอนนี้สั้นหน่อยแต่ก็ยังเรื่อยๆ
ตอนแรกโซนเกือบเปลี่ยนเรื่องนี้มาโหมดsmเสียแล้ว ฮ่าๆๆ
 

[mukmaoY]

ป่านนี้ยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง 

[yowyow]

 

[qilarsy39]

มังกรสายโหด อร๊าย 

[Poseidon]

ดีกันแล้วววววว

[lizzii]

ค่ะ คุณสามีแก่ จะรอดูนะคะ 5555

[่jum]

ท่าทางจะยังไม่รู้ตัวนะนี่ว่าใครจะกดใคร

สามีหนุ่มจัดการตอกย้ำให้พี่ท่านเข้าใจหน่อยก็จะดีนะ 

[Psongtt]

ตอนที่18.
.
.
.
".........."
เช้าวันใหม่แล้วสินะ....
พอผมตื่นขึ้นมาก็ยังอยู่ที่เดิมนั้นคือที่พักโรงแรมหรูที่มังกรพามาเมื่อวาน
หาวว~ ถึงจะดีใจกับเรื่องเมื่อวานจนลืมกลับบ้านก็เถอะ
แต่ว่าได้ทำความเข้าใจนิดๆก็ดีเหมือน
ฮั่นแน่ อย่าคิดมากนะว่าที่ผมทำความเข้าใจนั้นคือคุยกันให้รู้เรื่องเฉยๆต่างหาก
หึ พอหันมาดูไอ้โหดเมื่อวานที่นอนอยู่ข้างๆก็พอแปลกใจนิดๆที่มันนอนแล้วสงบดี
และผมก็ชอบไปสัมผัสริมฝีปากที่เผยตอนนอนนั้นตลอด
ครั้งนี้ที่ผมสัมผัสริมฝีปากมังกรตอนนี้ผมรู้สึกว่ามันอุ่นไม่เหมือนครั้งก่อนที่สัมผัสได้ว่ามันเย็นเกินไป
อ่ะ
อยู่ดีๆคนที่นอนอยู่ก็มาจับข้อแขนผมแบบกระทันหัน
ฮู้ยย ตกใจหมด
"ตื่นแล้วหรอครับ...."
มังกรถามทั้งๆที่หลับตาอยู่
"อืม...เราก็ตื่นได้แล้วมั้ง"
ไอ้ตัวโตยังไม่ลืมตาขึ้นมาง่ายๆแถมยังนอนยิ้มเหมือนคนบ้า
"หอมผมก่อนดิ....เดี๋ยวตื่นให้"
เอาแล้วโหมดของการคนเป็นแฟนกัน
หึ คิดแล้วก็เอามือไปกุ้มปากมันแกล้งให้หายบ้าแต่เช้า
"อื้ออออ"
"ไปตื่นได้แล้ว"
แกล้งมันพอใจแล้วผมก็รีบลุกไปอาบน้ำทันทีเมื่อวานอยู่ได้ไงน้ำก็ไม่อาบ
อ่ะเห้อ...อะไรของมันอีกนี้มันจะยื้อให้ผมอยู่กับมันแบบเน่าๆแบบนี้หรอห่ะ
"อะไร..."
มันยังหลับตายิ้มที่เตียงนอนอยู่
"เปล่าครับคุณแฟน...."
ไอ้ห่า แกล้งกูให้เขินแต่เช้านี้เพื่อ!?
..
.
พอทำธุระอะไรเสร็จมังกรก็พาผมมาส่งบ้าน
ส่วนเสื้อผ้าไม่ต้องห่วงเพราะเลขามังกรเตรียมไว้ให้อย่างดีที่กลับมาบ้านผมเพราะผมแค่ไม่อยากให้ลูกสาวเป็นห่วงเท่านั้น
พอมาถึงก็เห็นยัยกิ่งที่กำลังสนุกสนานกับการให้อาหารเหล่าหมู่หมากับผู้ชายคนนึ่ง
ผู้ชายในคราบพนักงานมันเป็นใครว่ะ
"อ่าว กลับมาแล้วหรอค่ะแหมหายไปทั้งคืนเชียว"
มาถึงยัยนั้นก็ล้อเลียนแบบทะเล้นเหมือนทุกที
ผู้ชายที่ยืนอยู่ด้วยก็พนมมือไหว้ทักทายผมกับมังกร
ผมก็พยักหน้าและไหว้ตอบ
"อืม....ก็อะไรๆเรียบร้อยแล้วถึงกลับมาไงล่ะ"
เหมือนจะเข้าใจความหมายออกยัยกิ่งถึงกับยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่
เพลาๆหน่อยคุณลูกสาวที่นี้มีคนอื่นอยู่ด้วยนะ
"ค่า~อ้อนี้คุณเพื่อนที่ทำแผนกเดียวกับกิ่งไม่ใช่แฟนแต่อย่างใดพ่อห้ามคิดลึกเด็ดขาด คุณนี้คือพ่อกิ่งเองสวยอย่างที่บอกใช่ป่ะล่ะ"
เจอบทแนะนำของยัยกิ่งเข้าไปผมถึงกับทำตาขวางใส่ยัยลูกสาวตัวดี
ยัยคนนี้ก็นิ่งยิ้มอย่างอารมณ์ดีไม่สนสายตาพ่อมันสักนิด
"เฮ้อ ยัยดีดกระโหลกแบบแกพ่อเชื่ออยู่หรอกว่าสักวันต้องไม่มีวันมีแฟนเหมือนชาวบ้านแน่ๆ"
"พ่อ!"
เหอะ ทีแบบนี้ถึงอารมณ์ขึ้นดีนักผมก็ยิ้มอย่างมีชัยใส่ลูกสาว
"เหอะ เบื่อพ่อแล้ว! คุณเรารีบไปทำงานกันเถอะปล่อยให้พ่อเห่อคนใหม่ไปเถอะ!"
อ่าว ไปดีๆไม่เป็นนอกใจกวนกันก่อนไปเนี้ยนะ
"ยัยม้าดีดกระโหลก!!"
ไอ้ผมก็ไม่ยอมลูกอีก เหอะๆ
หันมาอีกทางก็เจอไอ้คุณประธานยืนช้อนหลังผมอย่างนิ่งๆแถมยิ้มประดับใบหน้าสักนิด
แล้วมันจะยืนช้อนหลังทำไมมันขนลุกนะเว้ย
"แล้วทำไมเราไม่ไปทำงานสักที..."
"พี่ก็ไปกับผมด้วยสิ...ผมไม่อยากทำงานคนเดียวน่ะ"
ผมยิ้มส่ายให้แล้วเดินเข้าบ้านอย่างชิลๆ
ส่วนไอ้คนตัวโตก็เดินกระแทกเท้ามาดักหน้าผมอย่างหน้าบู้ด
"หื้ม มาขวางกันทำไมพี่แค่จะไปทำข้าวกล่องให้เรากินตอนเที่ยงก่อนไปเฉยๆ มังกรไปทำงานก่อนก็ได้เดี๋ยวก็สายหรอก"
จากหน้าบู้ดก็ยิ้มทันที
"อ่าครับ...แต่ผมอยากจะรอพี่ไปพร้อมกันนิ...เป็นแฟนกันก็ต้องอยู่ด้วยกันตลอดสิครับ"
เฮ้อ เป็นแฟนนะเว้ยไม่แฝดที่จะอยู่ด้วยกันตลอดน่ะ
เอาเถอะๆถ้ามันสบายใจก็ปล่อยคุณมังกรเขาทำตามใจต่อไป
"เที่ยงนี้อยากกินอะไรดีล่ะ"
"อยากกินพี่โมครับ...."
ฮึ้ย เจอคำนี้เข้าผมถึงกับสยองคนห่าอะไรจะกินคนด้วยกัน
ถ้าสักวันผมตื่นขึ้นแล้วอยู่ในท้องมันผมจะทำอย่างไงว่ะ
(มีต่อ)

[Psongtt]

ต่อ
.
.
.
หลังจากจัดเตรียมข้าวกล่องคุณมังกรเสร็จผมก็มาบริษัทกับท่านประธานมังกร
จริงๆที่ไม่อยากมาพร้อมกันเพราะพนักงานที่นี้ชอบมองผมด้วยสีหน้าสงสัยประมาณคนนี้มันใคร
ทำไมมากับท่านประธานบ่อยจังอย่างนี้แหละ
"หน๊อยแก ยังจะมีหน้ามาใกล้กับกรอีกหรอห่ะ!"
อ่ะ ผู้หญิงที่มาสาดน้ำมันใส่หน้าผมวันนั้นนิ
แต่ทำไมวันนี้เธออยู่ในชุดแม่บ้านของบริษัทนี้ได้หว่า
เธอคนนั้นวิ่งถือไม้ถูพื้นเข้ามาหาผมอย่างบ้าคลั้งแต่ก็ต้องหยุดเพราะเสียงทุ้มข้างๆผมสั่งให้เหล่ายามมาจับเธอให้ออกห่างผม
นี้มันอะไรผมงงที่เธอเปลี่ยนจากผู้ดีมาเป็นแบบนี้ได้ไงกัน
แต่ใครจะถามผมว่าทำไมยังเฉยไม่กลัวเรื่องที่เธอคนนั้นขู่เรื่องยัยกิ่งล่ะก็..
ผมไม่มีปัญหาเพราะยัยกิ่งเป็นคนไม่ยอมคนแต่ไหนแต่ไรแล้วเพราะเหตุนี้ยัยคนนี้เลยไม่ค่อยมีแฟนคนไหนอยู่ด้วยกันได้
แต่เรื่องนั้นช่างก่อนมันนิผมยังงงสภาพผู้หญิงคนนั้นอยู่เลยว่ะ
"...ผมแค่กำจัดเศษเม็ดทรายที่พี่แก้ไขไม่ได้ออกให้พ้นไง"
ลักษณะว่ามังกรดูสีหน้างงๆของผมออกเลยบอกออกมาตรงๆ
นี้อย่าบอกนะว่ามังกรทำให้ผู้หญิงคนนั้นมาเป็นแบบนี้ง่ายๆเลยหรอว่ะ
"โฮ้ โหดจริงแฮ่ะ"
คนตัวโตยิ้มรับคำชมผมอย่างอารมณ์ดีแล้วกดปุ่มลิฟท์
=>
น่าเบื่อ....นี้มันก็สักสองชั่วโมงแล้วที่ผมมานั่งเอื้อยเฉื่อยจนจะเป็นตัวขี้เกียจ
ตี่ดิ้ง!
หื้ม ไลน์เข้างั้นหรอ
notnoie:ฮั่นแน่ๆวันนี้ไม่มีที่อู่แบบนี้แปลว่าไอ้อยู่กับเฮียคนใหม่อ่าเด้

วันนั้นพวกมึงยังเรียกกันว่าว่าที่ซ้อกันไม่ไช่หรือทำไมเปลี่ยนมาเป็นเฮียว่ะ
ผมอ่านแต่ผมไม่ตอบนี้คือนิสัยผม

toh:ว่างๆเอาแนะนำอย่างเป็นทางการให้ดูหน่อยนะถึงพวกผมจะรู้จักเฮียใหม่คนนั้นก็ตาม

เอ้ยๆ อย่าบอกนะว่ามันรู้น่ะ!

Moho!:เลิกเล่นๆและรีบทำงานซ่ะ

อดไม่ได้ที่จะตอบกลับไปให้พวกมันหายบ้าสักที
แต่คิดดูไม่สมควรตอบกลับอย่างยิ่งเพราะแม่งพวกมันพากันแซวกันจนเสียงไลน์ผมไม่หยุดพักสักนิด
"ขนาดไม่อยู่ด้วยกันยังพาสนุกผ่านไลน์กันได้เลยนะ"
อ่ะอ่าว มันมานั่งข้างผมตั้งแต่เมื่อไรแถมยังเปิดข้าวกล่องกินแล้วอีกแต่สายตามันยังจ้องอยู่ที่บทสนทนาที่หน้าจอมือถือผมอยู่ไม่ปล่อย
"เขาบอกว่าอยากเห็นผม...พี่จะพาผมไปหรือไม่ไปดีล่ะ"
คนตัวโตถามพร้อมกับคางเกยไหล่ผมจ้องมือถือผมอยู่ทั้งๆกินข้าวเต็มปากอย่างช้าๆ
ผมก็เหลือบสายตามาดูมาบ้างไม่กล้าหันมาเต็มหน้าเพราะใบหน้ามันอยู่ใกล้ผมเกินจนต้องเกร็งไม่กล้าขยับไปไหนนอกจากต้องจ้องหน้าตอบไลน์ไอ้พวกลูกน้องที่อู่
"....พวกมันบ้าอย่าไปตอบสนองมันดีกว่า"
ผมตอบพลางกดคำว่าไม่ไปให้พวกมันหยุดบ้า
"หู้ว เป็นแฟนกันทั้งทีอวดคนอื่นหน่อยสิเอาม่ะ"
ว่าแล้วมันก็ดึงมือถือผมมากดยุกยิกอะไรของไม่รู้แล้วก็เปิดวีดีโอคุยกับพวกมันจนผมตั้งตัวไม่ทัน
[โฮ้ฮิ้วว~เฮียโมกูขายออกแล้ว!]
เปิดมาปุบพวกมันแหกปากแซวกันไปเรื่อยผมก็หันหน้าหนีแยกเขี้ยวใส่พวกมัน
ถ้าอยู่ใกล้นะมึงเจอประแจของกูแน่ๆ
"เดี๋ยวพวกมึงเจอกูแน่ๆ"
[ซิ่นเจี้ยยู่อี้ซิ่นนีฮั้วใช้น้า~ ฮ่าๆๆๆ บายๆ]
พรอะไรของพวกมึงห่ะ!
"ฮ่าๆ ขอบคุณครับ...ฟอด"
[ฮิ้ววววว~]
เอ้ย แล้วมันจะหอมแก้มผมโชว์พวกมันทำไม
โฮ จบกันชีวิตที่แสนโหดของผมพรุ่งไปดูงานที่อู่ลูกน้องพากันแซวไม่หยุดปากแน่
พอจบสนทนาทางวีดีโอคอลผมก็ทำหน้ามุ่ยหันไปทางอื่นที่ไม่มีไอ้มังกรตัวนี้ที่นั่งหัวเราะอยู่คนเดียว
"พี่ควรดีใจนะที่ผมทำแค่หอม..ไม่จูบโชว์ก็ดีเท่าไรแล้ว"
ห่ะ
ผมนี้รีบหันไปอ้าปากค้างใส่มันทันทีนี้มันจะทำมากกว่านี้หรอเนี้ย!
นี้ผมต้องมามีแฟนเป็นพวกชอบหวานออกสื่อหรอว่ะ!

TBC....

 :hao7:ส

[lizzii]

ขำพี่โม คือทุกคนเข้าใจหมดว่ามังกรนะเฮีย
แต่พี่โมจะให้เป็นซ้ออยู่ได้ 5555

[mukmaoY]

 

[mild-dy]

 

[Poseidon]

แหม พอเป็นแฟนกันปุ๊ปก็หวานเลยนะมังกร 55

[yowyow]

 

[qilarsy39]

 

[Psongtt]

ตอนที่19.
.
.
"พี่โม..."
ขณะนี้ที่ผมกำลังนอนซ่อมใต้ท้องรถกระบะก็ต้องโดนคุณแฟนสะกิ้ดเรียก
ผมก็เลื่อนตัวด้วยฐานเลื่อนออกมาโผล่หน้าให้คนที่เรียกได้เห็นแบบหน้าสงสัยนิดๆ
"นี้ก็เที่ยงแล้วมากินข้าวก่อนดีไหมครับ"
"ใช่ๆเนี้ยเฮียเขาอุตส่าห์ซื้อของมาให้ซ้อกินเพียบเลยนะ!"
"อิจฉาจังเลย อร๊ายยยย!"
ประโยคแรกน่ะของมังกรแต่ที่เหลือน่ะของพวกมัน
แม่งล้อกันดีจังเรียกผมว่าซ้ออยู่นั้นแหละทั้งอุตส่าห์บอกว่าซ้อน่ะคือมังกรต่างหาก
พอผมออกมาจากท้องรถตอนนี้ก็มานั่งที่โต๊ะม้าหินอ่อนที่หลังอู่กันสองคนแต่ก็มิวายมีเสียงพวกมันแซวกันมาไม่ขาดสายอีก
ใจเย็นๆไว้ไอ้โม...ถ้าผมโวยว้ายแปลว่าผมเขินกับคำแซวพวกมันแน่ๆ
งั่มๆ ฮึ้ยคิดแล้วก็อยากขันแตกใส่พวกมันจริงๆ
"หึ เลอะเลยเห็นไหมเนี้ย"
อ่ะ
จ๊วบ
เมื่อกี้มังกรใช้นิ้วมาป้ายน้ำจิ้มที่เลอะอยู่ริมปากผมออกมากินด้วยตัวเอง
อ่ะ เอ่อ...น่าจะเช็ดให้เฉยๆก็ได้นะ
"อืม...."
ผมก็ก้มกินต่อเพื่อซ่อนสีหน้าเขินๆนั้นไม่ให้มันเห็นเพราะเดี๋ยวมันได้ใจ
"เขินเลยหรอครับ"
พูดล้อไม่พอยังใช้นิ้วชี้จิ้มหน้าผากผมจึกๆนั้นแหละ
กูไม่ใช่ขี้นะมังกร
ผมก็ส่ายหน้าเพื่อหลบการโจมตีของมังกรที่ยังจิ้มหน้าผากผมไม่ยั้ง
โอ้ยๆ เจ็บน่ะ
"หึหึหึ"
แถมยังมีหัวเราะโรคจิตอีกนะ
"อื้อออออ"
ตอนนี้ตาผมเบิกกว้างขึ้นมองทั่วถิ่นเพราะจากที่มันกลั่นแกล้งผมอย่างมันส์ตอนนี้เปลี่ยนเป็นว่ามันจับผมมาประกบปากอย่างมันส์แล้วครับ
โอ้ยย มันกัดปากผมด้วยว่ะ
จับจ้วงจูบกันขนาดนี้กินปากผมเข้าไปเลยดีไหม
"ฮ้า~ แฮ่กๆ จะจะฆ่ากันเลยหรือไงห่ะ!!"
พอปากผมโดนปล่อยให้เป็นอิสระอารมณ์หงุดหงิดมันก็กระจายออกมาทันใด
นั้นไอ้โรคจิตมันยิ้มให้กับความทรมานของผู้อื่นอย่างสนุกเชียว
ไอ้นิสัยเสีย!
"หึหึหึ ปากเจ่อเลยแฮ่ะสงสัยรุนแรงไปหน่อย โอ้ๆอย่าโกรธผมเลยนะก็พี่มันน่ารักเองนิ"
ยังจะมาหยิกแก้มผมสไตล์รักวัยใสอีก
และอะไร ยังจะชมผมว่าน่ารักอีกนี้ถามจริงผมคบกับหนุ่มวัยทำงานหรือหนุ่มวัยเรียนเนี้ย
ทำไมมันทำตัวหวานอย่างนี้ผมหน้าร้อนเขินไปหมดแล้วนะเนี้ย
"พอเลยๆนี้มันจะบ่ายแล้วกลับไปทำงานได้แล้ว"
ปากผมก็ไล่แต่ก็ยังก้มหน้าซ่อนเขินเพื่อกินข้าวต่อ
ถึงได้บอกไงว่าถ้ามันได้ใจมันจะทำเยี่ยงนี้
"ยังไม่อยากไปเลยน่ะ"
คำพูดอ้อนกันได้อีก
"เป็นประธานก็หัดทำตัวเป็นประธานหน่อยนะคุณมังกร"
ผมพูดใส่มันกับเอาส้อมชี้หน้ามันเพื่อข่ม
แต่ไม่มีประโยชน์เพราะรอยยิ้มทะเล้นไม่สนอารมณ์คนอื่นมันทำให้ผมหงุดหงิด
ตัวผมเลยรีบเก็บซากกล่องของกินที่เพิ่งกินหมดไปทิ้งอย่างเร็วและก็ก่อนเดินไป
จุ๊บ
ผมก็ก้มหน้าไปจุ๊บหน้าผากมังกรที่เจ้าตัวนั่งอยู่ที่ยังไม่ลุกไปไหนมันเลยทำให้ผมมีโอกาศทำอย่างนี้กับมันง่ายๆ
หึ เพราะผมทำคืนมันถึงกับทำหน้าเอ๋อใส่
"ไปทำงานได้ยัง..."
"จะจ้า..."
เอ๋อซ่ะหมดสภาพ หึหึหึ
...
พอผมเดินออกมาจากหลังอู่ก็ต้องสะดุ้งเพราะมาเจอไอ้ตัวตายอย่างไอ้คาวที่ขณะนี้กำลังนั่งกินหมี่หยกกับลูกน้องมันและผมเป็นวงใหญ่
"อ่ะ โมจ้า~คิดถึงจังเลย!"
ไอ้ห่านั้นวิ่งเข้ามาหาผมทั้งๆที่หมี่เต็มปากแต่มังกรไปยืนขวางมันไม่ให้เข้ามาใกล้ผมทันใด
ทำอย่างกะเพลงพี่เต๋าสมชายเลยนะคุณมังกร...
"มึงเป็นใครห่ะไอ้หน้าคม อย้ามายืนบังแฟนกูนะ! เฮือก"
ไอ้คาวจอมกร่างเจอสายตาดุของมังกรเข้าไปมันถึงกับสะดุ้งไปพักนึ่ง
แต่ก็กลับมากร่างเหมือนเดิมเช่นเคย
"เป็นห่าอะไรไม่ตอบมึงเป็นใบ้หรือไงหะ!"
ยังไม่เลิกกร่างอีกนะมึง
มึงกับมันคนล่ะชั้นเล้ย~
ไอ้คาวมันนักเลงจอมว้ากแต่มังกรมันเทพเจ้ามังกรจอมกดขี่

(มีต่อ)

[Psongtt]

ต่อ
.
.
ขณะนี้ศึกจ้องตายังไม่จบสิ้นมันยังคงอีกนานจนผมอยากไปนั่งพัก
แต่ก็ไปไม่ได้เพราะมือหนานั้นจับข้อมือผมไว้แน่นโดยไม่คิดจะปล่อยให้ผมไปไหนสักนิด
เฮ้อ กูจะไปทำงานนน จะได้เสร็จๆสักที!
"พี่โมเป็นแฟนกับคุณเมื่อไร...อย่าเพ้อไปคิดเอาเองดีกว่า"
มังกรเปิดประเด็นโต๊ะข่าวชาวบ้านทันที
"กูไม่ได้คิดไปเอง...และมึงเป็นใคร กูเห็นว่ามาเสนอหน้าที่นี้หลายรอบแล้วนะ"
ไอ้คาวก็ตรอกกลับพร้อมโซ้ยหมี่หยกในถ้วยโฟมไปด้วย
สบายจังนะมึง
"ผมแฟนพี่โม...มีปัญหาไหมคุณจอมขี้เพ้อไปเอง"
แค่กๆ
ผมถึงกับสำลักน้ำลายเพราะคำกล่าวประกาศที่ไม่ถามสุขภาพผมสักคำ
นี้จะบอกง่ายไปไหม!
ปฎิกริยาไอ้คาวมันก็ยิ้มเหยียดใส่มังกรไม่ยั้งเพราะนึกว่ามังกรก็เป็นพวกคิดไปเองแบบมัน
"หน้าตาไม่ดีเสือกชอบโกหกอีก"
โอโฮ่ะ ป๊าดดดดด
ดูมึงว่าเขา
ถึงในใจผมจะว่ามันแต่ตอนนี้ผมก็กำลังปิดปากกลั้นขำเพราะคำด่าของไอ้คาวอยู่
ไอ้ห่า คิดอย่างไงถึงด่ามังกรไม่ดูเบ้าหน้าตัวเองว่ะ
"ไม่เชื่องั้นเรอะ....ได้"
ชักเริ่มไม่ดีเมื่อมันจับผมมาเผชิญกับมันจังๆเนี้ย
เชี่ย กูว่าแล้วไงว่ามันจะจูบผมโชว์ไอ้คาวแสดงหลักฐานให้เห็น
ผมเลยไหวตัวทันใช้มือดันหน้าคมที่กำลังเขยิบเข้ามาจูบโชว์ชาวบ้านแถวนี้อย่างไว
"อื้อออ อย่าสิผมกำลังแสดงหลักฐานกับพวกเพ้อฝันอยู่น้าพี่โม"
มันพูดสบายใจพร้อมกับออกแรงเพื่อเข้ามาจูบผม
ผมก็เพิ่มแรงดันอีกสิครับ
"จะบ้าหรือไงห่ะ!"
มันไม่ฟังครับ
ส่วนคนที่ยืนดูการแสดงของผมทั้งสองอยู่ก็เริ่มเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแล้วครับดูจากทางสีหน้ามัน
เอาว่ะถ้าผมยอมรับมันอาจจะหยุดทำอะไรพิเรนท์ตรงนี้ก็ได้
"คาวกูกับมังกรคบกันจริงๆมึงเชื่อเถอะ! กูไม่ใช่แฟนเลยสักนิด!"
ตามที่คิดพอผมบอกออกไปมังกรก็คลายอ้อมกอดออกจากตัวผมและหันไปยิ้มเย้ยใส่ไอ้คาวทันใด
"ไม่จริง...โมจ้าหลอกคาว ไม่จริง!! ฮือออออ ง่าาาา!"
แล้วมันก็วิ่งนำลูกน้องมันออกไปจากอู่ผมด้วยน้ำตาผู้ชาย
เอ่อ กูควรจะสงสารมึงดีไหมที่มึงวิ่งออกไปโดยไม่ลืมถุงหมี่หยกบนโต๊ะของกินน่ะ
"เฮ้อ ไปสักที...แต่ผมก็ไม่ค่อยไว้ใจมันเท่าไรหรอก เอาเป็นว่าผมอยู่นี้กับพี่ก็แล้วกันนะ"
มันหันมาบอกด้วยสีหน้าสดใสราวดอกไม้กำลังเบ่งบาน
"อ่ะเอ้ย จะบ้าหรือไงแล้วงานบริษัทเราล่ะจะทิ้งไว้อย่างนั้นหรือไงกัน"
คนที่ถูกบ่นใส่ก็ไม่สะท้านอะไรนอกจากเอามือถือออกมาแล้วกดโทรออกไปหาใครสักคน
"คุณวีรภพช่วยเอางานที่อยู่นั้นมาให้ผมที่อู่พี่โมผมจะทำที่นี้....วันนี้ไม่มีประชุมทำไมผมต้องอยู่นั้นโดยไม่มีแฟนผมด้วยล่ะ.....ทำตามคำสั่งผมดีกว่าถ้าคุณไม่อยากมีปัญหา เร็วๆล่ะ"
มันใช่เสียงข่มอำนาจเลขามันเสร็จก็หันมายิ้มหวานและทำนิ้วโอเคให้ผม
เจริญได้หลายอย่างเลยมึง
"เอ่อ แล้วแต่ตามใจอยู่ไปทำไมก็ไม่รู้"
แล้วผมก็เดินไปที่รถกระบะคันเก่าที่ผมยังซ่อมไม่เสร็จ
"ก็อยากอยู่กับพี่ไงแล้วก็..."
ผมหยุดการเลื่อนตัวเข้าไปในท้องรถด้วยหัวใจที่เต้นไม่จังหวะเพราะรอประโยคที่ต่อจากนี้
"....แล้วก็อยากอยู่กำจัดศัตรูหัวใจไปให้พ้นๆให้หมดเกลี้ยงก่อน ผมถึงสบายตอนที่ปล่อยให้พี่ได้อยู่คนเดียวไงล่ะ"
สมองตอนนี้ผมตีมึนอย่างเดียวนอกหาวิธีทางให้คุณแฟนเลิกตามล่าฆ่าชาวบ้านที่จะเป็นหยื่อรายต่อไปสักที

นี้แฟนหรือหมากันว่ะ!

TBC..

มาอัพแบบมึนๆเพราะเมาค้าง...
สุรามันไม่ดี!
แต่กินแล้วเพลินดีนะ ฮ่าๆๆ

[lizzii]

ขำคาวอ่ะ นางตลกเกิ๊นน

[Sulwyn22]

น่าระกอ่ะ~ 

[yowyow]

 

[mukmaoY]

หาคู่ให้นางนะ ดูนางรักจริง555

[Poseidon]

น่าสงสารคาว
น่าจะให้นางมีคู่นะ 5555
คาวนักมโน