หัวข้อ: ]* love is a drug! *[RIP my Bro______________UP! Aug 22

[Kfc_Pizza]

 
Happy New Year na ka
 

[mild-dy]

พุยังมึนเหมือนเดิมนะ 555
มาต่ออีกไวไวนะคะ

[►MoNkEy-PrInCe◄]

เจอใครพุ!!

[►MoNkEy-PrInCe◄]

คนไหนพระเอกเนี่ย พี่จ้าวไปไหน-มองหา- 

[►MoNkEy-PrInCe◄]

ตายห-่า!! เอาไอคิวนี่แหละเป็นพระเอก

[►MoNkEy-PrInCe◄]

พุ สงสารคิวอ่า

แกทำแบบนั้นได้ไง    

[►MoNkEy-PrInCe◄]

no comment 

[เพื่อนบ้าน]

แวะมาสวัสดีปีใหม่พี่โบฮับ ,, ช้าไปเป็นชาติ 555+ (เก๊างานยุ่ง หงุงหงิง ~ )
มีความสุขมากๆนะก๊าบบบบบบ สุขภาพแข็งแรง การงานรุ่งเรือง ร่ำรวย อู้ฟู่ ~
มีเวลาพักผ่อนเยอะๆ จะได้แว๊บมาอัพเดทหนูพุ 555+ (ผลประโยชน์แอบแฝงมากมาย)
ขอให้ครอบครัวพี่โบสุขขีกันถ้วนหน้าด้วยนะคะ นะคะ

ฝากไป ฮปนย. น้องพุ น้ัองเคน ด้วย มีความสุขมากๆ รักกันๆๆ
ฝากกอดพี่นัททีนึงด้วย 55555+ คิดถึงพี่นัทจัง หุหุ

สวัสดีปีใหม่ค่าาาา ~ 

[BeeRY]

เคยแต่ทำกระเป๋าเงินเหรียญหาย แต่ในนั้นก็มีแบงค์ร้อยอยู่หลายใบ คิดแล้วก็เสียดาย
เคนใจดีอะ เหมือนผู้ปกครองพุจริงๆเลย
พุก็ระวังให้มากขึ้นอีกนิดนะจ๊ะ

[foyer]

///
 

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังทุกคนเลยนะคะ คิดถึงๆ 
ไม่ได้อัพมานาน...คือมีหลายอย่างที่อยากจะแต่งนะแต่ข้อมูลไม่เพียงพอ T T น้องพุ+เคน ยังสบายดี ฮาเหมือนเดิม แต่ฮาน่าจะแค่พุคนเดียวนะ   


น้องพุบอกว่าตัวเองเข้าเกณฑ์ข้อสาม เพราะฉะนั้นได้งานแน่นอน!!!
5555555555

ไม่รู้อำเล่นมั้ยนะ แต่ขำอ่ะ

[เพื่อนบ้าน]

ถ้าถึงกับพิจารณากันอย่างถี่ถ้วนนี่ก็อาจจะได้งานนะ(ถ้าพุมั่นใจว่าตัวเองสวยโดนใจ เอ่อะ .. )
แต่เกรงว่านอกจากจะได้งานแล้ว ยังจะได้เรื่องปวดหัวตามมาด้วยอะจิ (มีที่ไหนวะ รับพิจารณาผู้ชายสวย)
เคนอาจจะเครียดลงกระเพาะ ปวดท้องแม่งวันเว้นวันเลยก็ได้นะ ถ้าเป็นงั้นจริงอ่ะ 5555

มิสๆ

[luv_khun]

ก็คงอย่างที่พุบอก ถ้าพุไปสมัครคงได้แน่  ฮาฮา บ้า บ้า แบบเดียวกัน
โถ..เคนผู้น่าสงสาร ไมเกรนคงถามหาแน่

[malula]

ท่าทางพุจะเหมาะกับบริษัทนี้นะ คงมีอะไรฮา ๆ

[zabzebra]

เอ่อะ พริตตี้รึป่าว ถ้าพี่พุสวยขนาดนั้นล่ะก็

อย่างฮาเลยนะเนี่ย

[Kfc_Pizza]

 
น้องพุถามน้องเคนซิว่าน้องพุเหมาะไหม
 

[Wordslinger]

เคนหึงเช้าหึงเย็นแน่ๆ 

[iforgive]

มีหวังมีพ่อ เอ้ยยย  แฟนไปนั่งเฝ้าทั้งวันแน่เลยพุ

[mur@s@ki]

สวย รวยอารมณ์ขันนะจ้ะ 5555555

 

[BeeRY]

ถ้าไปทำงานที่นี่จริงๆ จะดีเหรอพุ 
เงื่อนไขแบบนี้ตำแหน่งอะไรเนี่ย แต่พุตรงกับข้อสามงั้นเหรอ
แต่ถามเคนก่อนนะว่ายอมให้ไปหรือเปล่า ล้าน% คงยอมอะ

[foyer]

ความฝัน

////

ฝันเกี่ยวกับรถครับ รถหาย...
หายครั้งแรก ตามหาอยู่นาน สุดท้ายเจอตำรวจสอยไปเก็บ
หายที่สอง แม่งที่เดิมอีก ซุปเปอร์ไฮเวย์ที่ไหนสักแห่ง แต่คราวนี้หาไม่เจอ ถือเป็นฝันร้ายโดยแท้
หายที่สาม... อันนี้เรื่องยาวครับ

ก่อนหน้าที่จะฝัน พอดีไอ้เคนซื้อส้มจีนมาให้กิน ตั้งหลายกิโลแหน่ะ หวานๆ ทั้งนั้น ผมก็เอามานั่งกิน ส่วนใหญ่ผมชอบดูข่าวการเมือง กับ การ์ตูน สลับกัน ส่วนไอ้เคนชอบดูละครน้ำเน่า ไร้สาระเหี้ยๆ ผมไม่เห็นว่ามันจะสร้างสรรค์ตรงไหน ผมเลยด่าละครมัน แล้วเอามาเทียบกับการ์ตูนของตัวเองที่สอนอะไรมากกว่า

มีอยู่ครั้งนึง พระเอกนางเอกแม่ง...เสี้ยมให้คนเหี้ย ผมเลยวิจารณ์เป็นชุด จนไอ้เคนมันทนไม่ไหว ด่าผมกลับ ทำผมร้องไห้เลย ไอ้บ้าเนี่ย มันปกป้องละคร ปกป้องนักแสดง แต่มันด่าผม คิดดู มันบอกว่าไอ้คนแสดงไม่ผิด อยากด่าก็ไปด่าคนเขียนบทโน่น หรือไม่ก็ไปแต่งบทละครเองเลย ถ้าแต่งดีมีสาระมากนัก ก็ลองเขียนบทส่งไปเลย อยากรู้ว่าจะมีใครไม่ด่าเรื่องของพุไหม?

เถียงกันยาวครับ ช่างมันเถอะ มันว่าผมเดี๋ยวมันก็ง้อผม
ข่าวการเมืองเนี่ยไอ้เคนก็ดูครับ ปกติไม่สนใจเท่าไหร่ แต่ผมจะติดตามมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว  เพราะที่บ้านชอบดู แต่มีตอนเรียนมหาลัยเนี่ยล่ะไม่ค่อยได้ตาม ถึงขั้นว่า มีตอนที่เขาเคอร์ฟิวกันอ่ะ ผมไม่รู้
แล้ววันนั้นผมต้องไปทำงานหอไอ้โม

พอออกมาจะรอขึ้นรถเมล์ อ้าว...ทำไมถนนโล่งอย่างงี้วะ ห้าทุ่มแถวนี้รถก็ยังเยอะอยู่นะ พอคิดออกก็ชิบหายแล้ว ต้องไปทำงานจริงๆ ครับ ไม่ไปไม่ได้ หรือว่ากรูต้องเดิน...!!! ไกลไปไหมสาด? สรุปมีรถตู้ผ่านมารีบโบก ถึงได้ไปครับ


ปกติไอ้เคนจะเป็นคนดูแลชีวิตประจำวันผมใช่มั้ย ดูตามหลักการแล้วมันน่าจะเป็นเมียผมมากกว่านะ เพราะผมห่ามกว่ามันเยอะ มันเป็นคนไม่ค่อยออกนอกทาง ไม่ค่อยมีเรื่องระทึกหรือเรื่องบ้าๆ เท่าผมนะ สงสัยว่าเด็กคณะผมมันเถื่อน ส่วนเด็กคณะมันก็อยู่ในกฎระเบียบซะมากมาย

ผมไม่เคยนึกอยากเรียนคณะไอ้เคนเลย นึกภาพตัวเองไม่ออก คงเบื่อตาย ผมเคยคุยกับเด็กคณะอื่น เหมือนไม่ใช่แนว แม่งคุยเรื่องเหี้ยอะไรกันวะ ช่างไม่เมคเซ้นส์ น่าเบื่อมาก ตอนไอ้เคนคุยให้ผมฟัง ผมก็เบื่อ เออ เรื่องของมึงเถอะ จะเรียนอะไรจะทำอะไรก็เรื่องของมึง มาเล่าให้กูฟังหาหอกอะไร แล้วกูจะทำอะไรมึงจะอยากรู้ไปทำไป รู้ไปแล้วมึงบินได้มั้ย เบื่อมันมากๆ ตอนนั้น

สงสัยเพราะสังคมมันต่างครับ ผมคุยกับเพื่อนกับคนคณะเดียวกันรู้เรื่อง แต่ผมคุยกับคนอื่นไม่รู้เรื่อง มันก็เลยไม่ค่อยอยากคุย   
 
แต่พอผมมาอยู่กับเคน เจอกันทุกวัน เรียนรู้นิสัยกันและกัน ไอ้เคนมันก็ปรับตัวเข้ากับคนอย่างผมได้เยอะ รู้-ไม่รู้ว่าผมต้องการอะไร ช่วงเวลาไหนที่ห้ามไปยุ่งด้วย เพราะผมเป็นพวกโลกส่วนตัวนิดนึงอ่ะ
ส่วนผมก็รู้เช่นเห็นชาติไอ้บ้าเคนมาตั้งนานแล้ว... มันเป็นคนชอบบงการชีวิตคนอื่น แต่ที่ทำเพราะหวังดีนั่นแหล่ะ อย่างของกินของใช้ แม้แต่ครีมทาผิวทุกชนิดมันก็ยังไปสรรหาซื้อมาให้ เสื้อผ้าก็เหมือนกัน
ซื้อมาอยู่นั่นแหล่ะ บอกว่าไม่ต้อง เดี๋ยวไปเลือกเอง มันก็ยังจะดื้อด้านเอามาให้ใส่อยู่ได้ ผมไม่ใส่ของที่ผมไม่ชอบนะ เรื่องรักษาน้ำใจ ตอนนี้มันเกินเวลาแล้ว ไม่ชอบคือไม่ชอบอ่ะ มันเสียใจก็ดี จะได้ไม่ต้องซื้อมาให้อีก

เดี๋ยวนี้ผมไม่รู้เป็นอะไร ชอบใส่เสื้อของแถมอ่ะ พวกโลโก้ร้าน เป็นพรีเซนเตอร์ให้อะไรอย่างนั้น หรือไม่ก็เสื้อบอลอ่ะ กับกางเกงขาสั้น พอไปสนามบาสกับไอ้เคน เพื่อนมันก็ชอบแซว บอกว่า ไอ้เคนมันไปทำอะไรมาวะดำจัง ตีนผมยังขาวกว่าหน้ามันอีก ฮ่าๆๆๆ ที่จริงหน้ามันก็ขาวนะ ขาวชมพูอีกต่างหาก แต่ตัวผมอ่ะ นานๆ จะเจอยูวี ก็เลยขาวมากไปหน่อย   

ส่วนใหญ่ผมไม่ชอบบังคับใครให้ทำอะไรหรอก อย่างไอ้เคน ถ้าอยากซื้อหรืออยากกินอะไร ผมจะพามันไปเลือกเอง หรือบางทีแวะห้างจะโทรถามมันก่อนตลอดว่า จะเอาไรป่าว? แบบนี้ แล้วต้องถามด้วยว่าเอาแบบไหน ยี่ห้ออะไร เดี๋ยวซื้อผิด

เรื่องที่ผมชอบกวนมันก็ยังเหมือนเดิม มันก็ไม่ว่าอะไร นอกจากทำเสียงรำคาญๆ ตอนผมแหย่มัน ตอนที่กินส้มเหมือนกัน ผมกินเป็นสิบๆ ลูกคนเดียว ไม่แบ่งใครเลย พอถึงลูกที่สิบแปด... ลูกนั้นมันเปรี้ยวอ่ะ ผมก็หันหลังเอาที่เหลือไปป้อนใส่ปากเคน มันก็อ้าปากเคี้ยวหมับทันทีคงนึกว่าหวาน แต่พอกินไป มันเปรี้ยว หน้ายี๋เลย มันคำรามเรียกชื่อ
“ไอ้พุ โคตรเปรี้ยว” แล้วก็ยกตีนมาถีบผม ผมก็ฮาครับ ที่แกล้งมัน
สำนึกผิดรีบปอกลูกใหม่ คราวนี้ชิมดูหวานละ หันไปจะป้อนมันใหม่ ไอ้เคนรีบหันหน้าหลบทำเสียงห้วน
“ไม่กิน”
“อันนี้หวาน” ชิดปากมันละ เลยต้องกิน พอรู้ผมไม่ได้หลอก มันก็ยิ้ม
“ไถ่โทษเหรอ?”
“อืม เอาอีกมั้ย?”
“ไม่เอาละ กินเถอะ” อิอิ 
     

เรื่องฝันครับ...ก่อนหน้าจะฝัน แม่งไม่รู้ใคร กวนตีนโทรมาตอนตีห้าครึ่ง พอดูเป็นเบอร์แปลกผมไม่รับ โคตรหงุดหงิด มานอนต่อ... ไอ้เคนตื่นเตรียมตัวไปทำงานเรียบร้อยละ ก่อนออกจากบ้านไอ้เคนก็มาปลุกผมให้ไปส่งมันคับ คือพอผมออกจากงาน ผมก็มีหน้าที่เป็นคนขับรถแทนง่ะ ตอนเช้า-เที่ยง มันกลัวผมอดตาย มันเลยให้ไปส่ง แล้วเดี๋ยวมันจะลงไปซื้อของกินมาให้ผม ทำนองนั้น

แต่ไอ้ช่วงก่อนออกจากบ้าน ผมนอนต่อแล้วก็ฝัน
ฝันว่ารถหายนั่นแหล่ะ ไอ้บ้าเคนมาปลุกพอดี เลยตื่นมาเล่าให้มันฟัง กำลังจำได้แม่นอยู่เลย

ก็คือผมขับรถไปจอดที่มหาลัยครับ แล้วทีนี้พอทำงานเสร็จจะเดินกลับมาที่รถ แม่งแถวนั้นกลายเป็นตลาดนัดไปเฉยเลย ผมเดินวนหาซักสิบรอบได้ นึกว่าจำที่จอดผิด เจอคนหัวขาดถือขวานนอนอยู่ตอนหาด้วย ตอนนั้นคิดในใจด้วยว่าหายอีกแบ้วเหรอวะเนี่ย ไม่รู้จะทำไง ขณะเดินวนๆ อยู่ ผมไปเจอรุ่นพี่ครับ กำลังนั่งกินเหล้ากันหน้าเซเว่น พอพี่มันเห็นผมก็ชวนกินเหล้าอ่ะ แล้วก็ถาม

“เห้ย ไปไหนวะ มากินเหล้าด้วยกันดิ” เค้าก็ยื่นแก้ว น่าจะเหล้าปั่นให้ เพราะมันมีหลายสี
“โหพี่ ไม่มีอารมณ์อ่ะ ของหาย” ผมก็ตอบ
“เอาน่า กินก่อนๆ ของพี่ก็หายเหมือนกัน” ผมรู้สึกเหมือนมีเพื่อนร่วมชะตากรรม เลยรับมาแก้วนึง ดื่ม
“อะไรหายเหรอพี่?”
“ยาสีฟันว่ะ”

พอเล่ามาถึงตรงนี้ไอ้เคนหัวเราะครับ แล้วด่าพี่ผมว่า “ทุเรศ”

“โหพี่ ผมรถหาย!” คิดในใจ ของมึงกับของกูทำไมช่างต่างกันอย่างนี้ ถึงว่าล่ะ ดูไม่ทุกข์ร้อนเลย
“เอาน่ะ จอดไว้ไหน” ไอ้พี่ถาม ผมก็เล่าๆ ไป พี่มันก็ให้ผมไปลองถามเค้าเอา แล้วมันก็บอกผม

“มึงไปซื้อยาสีฟันให้กูหน่อยสิ” คือให้เอาตังค์ผมนะ ท่าทางประมาณนั้น
“โห พี่ทำไมไม่ซื้อเอง” ไอ้พี่คนนี้มันมีตังค์ครับ แต่มันกินเหล้าเก่งเทพมาก กินจนอ้วน 
“มึงไม่ต้องเอาดีมากหรอก ไปซื้อยาสีฟันดาร์ลี่อ่ะ บาทเดียว” พี่อีกคนนึงบอก ผมก็เพิ่งรู้ว่ามียาสีฟันราคาถูกขนาดนี้อยู่บนโลกด้วย ก็เลยจะไปซื้อให้ก็ได้
แต่ก่อนไป ไอ้พี่ที่ใช้ผมก็เรียกไว้ก่อนล้วงไปหยิบเหรียญในกระเป๋ากางเกง
“อ่ะๆๆ เอาตังค์กูไป กูให้มึงห้าบาท”

ยังไม่ทันซื้อ และยังไม่ทันหารถเจอเลย ไอ้เคนก็ปลุกผมแล้วครับ

“รถพุอ่ะ ไม่เคยให้โชคเลย ซื้อทีไรไม่เคยถูก” ไอ้เคนพูดถึงหวยครับ มันซื้อบ้างเป็นบางครั้ง ไม่บ่อยและก็ถูกแดรกประจำ แต่ผมไม่เคยซื้อเลย แล้วเลขรถผมเลขเรียงครับ ตอนไปจองโชคดีอ่ะ แต่ถ้าจะไปหาโชคกับมันหลังจากนั้นไม่มีทางได้หรอก
“แต่ไอ้เรื่องรุ่นพี่พุอ่ะ น่าซื้อนะ ได้ยินเค้าพูดๆ มาเหมือนกัน เดี๋ยวงวดนี้ซื้อดีกว่า”
“เราฝันทีไร ไม่เคยออกอ่ะ” จะมาว่ากูไม่แม่นไม่ได้นะ
“เดี๋ยวลองดู แต่ฝันเป็นเรื่องเป็นราวเลยนะ ฝันเป็นเลขเลย ก็ดีจะได้ไม่ต้องตีไห้กลุ้ม”

อ่ะๆๆ เรื่องของมัน แต่ถ้าเสียขึ้นมาจะสมน้ำหน้าให้

“เรื่องรถเนี่ย ฝันมากี่ทีแล้ว” มันก็ถามผมครับ
“สามล่ะ นี่ครั้งที่สาม”
“แล้วไอ้รุ่นพี่นั่นล่ะ ทำไมไปนึกถึงได้” ความหมายของมันประมาณว่า...ก่อนหน้าที่จะฝันมันต้องมีเหตุให้นึกถึง
“อ๋อ......” ผมลากเสียงคิดนิดนึง
“พอดีก่อนหน้านี้ไปแฮปปี้เบิร์ดเดย์เค้าใน FB อ่ะ”
“FB ? ไหนบอกเลิกเล่นแล้ว” หน้าตามันเขม่นมองอย่างสงสัยมาก
“เอาของสตางค์โพสไป” คื่อก่อนหน้านี้ผมไปเจอสตางค์มาครับ มันไป ตปท. ผมเลยฝากซื้อนาฬิกามาสองเรือน ให้เคนอันนึง ผมอันนึง ไอ้สตางค์ตอนนี้มันหล่อเหี้ยๆ หล่อไม่เกรงใจเพื่อนเลยสัด หน้าตามันคมเข้มแล้วก็เรียวขึ้นกว่าแต่ก่อน เพราะผอมลงด้วยมั้ง ไม่ได้เจอกันนานแล้ว ถ้าไม่ฝากมันซื้อนาฬิกาก็คงไม่มีทางได้เจอ

ความจริงมีเพื่อนหลายคนนัดเจอผม แต่ผมทำงานเหนื่อยไม่ค่อยว่าง พอว่างก็ไม่ยอมนัดพวกมัน
ที่บ่นๆ มาก็มีไอ้โม สตางค์ เต้ จิ๊บ แอน ไอ้บาสขี้เมา
ไอ้บาส เต้ จิ๊บ ความจริงมันเป็นคนดังนะ บางคนอาจจะรู้จักก็เป็นได้ หึหึหึ แต่ไอ้พวกนี้มักหาเวลาว่างไม่ค่อยได้ สังคมเพียบ         
 
“คือไอ้พี่เนี่ยมันเพิ่งเกิด เมื่อเดือนก่อนมั้ง ตอนนัดเจอสตางค์เอาของ มันวันเกิดพี่เค้าพอดี เลย BD ไป พี่เค้าก็ตอบมาอย่างใส่ใจทุกคน ไม่ใช่แค่ขอบคุณเฉยๆ ประมาณนั้นอ่ะ” ผมก็เล่าให้เคนฟัง มันก็ไม่ว่าอะไร
พอใกล้ถึงที่ทำงาน มันก็ถามว่า
“ตอนเย็นจะมารับเรามั้ย?” ผมยังไม่ทันตอบมันก็ว่า
“ไม่ต้องมารับก็ได้ เดี๋ยวกลับเอง พุจะได้ไม่เสียเวลา” มีวันนึงมันกลับเองเนี่ยแหล่ะ โหนรถเมล์หน้ามันกลับมาเลย สงสารง่ะ ที่จริงไม่ต้องกลัวผมอดตายก็ได้ ผมหิวก็ไปหาอะไรกินเองได้ แต่ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยกิน ผอมโซมากคับเดี๋ยวนี้

กลับบ้านทีแม่ก็ทักว่า ไอ้เคนมันเลี้ยงแกยังไงให้เหลือแต่กระดูกแบบนี้!!

เคนมันก็หานั่นแหล่ะ แต่ผมเครียดงาน กินไรไม่ค่อยอร่อยอ่ะ กินน้อยด้วยก็เลยผอมอ่ะคับ

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวเรามารับ” ผมก็ไม่อยากให้มันลำบากไง
พอพูดแบบนี้มันก็เหมือนดีใจนิดนึง “ก็ดีนะ ตอนเย็นจะได้ไปหาซื้อนมมากิน”
ไอ้เคนชอบซื้อดัชมิลล์คิดส์ มาให้ผมง่ะ ตอนไปทำงานผมก็เอาไปกินด้วย
จนพี่ที่ทำงานล้อว่า
“ทำไมกินนมน่ารักจังวะ”
“กินแค่นี้อิ่มเหรอ?” อยากจะบอกว่าไม่อิ่ม แต่พี่คนนึงชิงพูดขึ้นมาก่อนว่า
“กล่องแค่นี้แหล่ะ เหมาะกับน้ำพุแล้ว ถ้ากล่องใหญ่กว่านี้ก็กินไม่หมด” หง่ะ ก็กินหมดอยู่นะ

ไอ้เคนชอบซื้อของน่ารักๆ มาให้แบบนี้ประจำ แต่มันไม่ได้ดูตัวคนเล้ยยย..... ผมก็ไม่ใช่ตัวเล็กหรอก แต่ออกแนวขี้ก้างเฉยๆ
วันดีคืนดีก็มานั่งมองผมกินข้าว บางทีกินไม่พร้อมกันก็ชอบมาเดินดูผมกิน ไรประมาณนั้นอ่ะ ผมก็รำคาญหน่อยๆ แต่ความจริงมันมาดูว่าผมกินได้ไหม ชอบที่มันทำหรือซื้อมาไหม อิอิ แฟนผมน่ารักมั้ยล่ะ?



H
จะออกมั้ยงวดนี้ ได้ข่าวว่าถูกกิน  ฮ่าๆๆๆเชื่อไม่ค่อยได้ เรื่องสมัครงานก็โดนอำเล่นค่ะ คือมีรับสมัครจริงแต่น้องพุไม่ได้จะไป... คุณสมบัติตำแหน่งที่จะทำก็ต้องสังสรรค์ได้ตลอด มีหวังเมาทุกอาทิตย์แบบนี้ไม่ไหว เคนไม่มีทางให้ ความจริงคือที่บ้านเค้าจะเปิดบริษัทให้ต่างหาก  น้องพุกลายเป็นเจ้าของบริษัทเฉยเลย ช้อค   

[nunnan]

 

[luv_khun]

เคน  เป็นคนที่รักจริงจังนะ เป็นแฟมิลี่แมน เลย รักและดูแลพุอย่างดี
  พุก็ยังเหมือนเด็กตามเคย  คู่นี้เหมาะกันนะ    ความสมดุลย์ที่ลงตัว

  รักและดูแลกันตลอดไปนะ

[j123]

เรื่องนี้สนุกมาก ช่วยอัพเดทไปเรื่อยๆ นะคะ 

[malula]

ต้องเรียกพุว่าซ้อหรือเถ้าแก่เนี้ยหรือเปล่า คิคิ เจ้าของกิจการเชียวนา
เคนสมกับเป็นพ่อบ้านจริง ๆ รักกันก็ต้องดูแลกันเนอะ

[ordkrub]

อ่านตอนนี้แล้วฮา
ฝันได้เป็นเร่ืองเป็นราวมาก

[mur@s@ki]

เห็นชื่อแอนด้วย ..นางยังหลอนอยู่มั้ย?


 

[duaen12]

ฝันเป็นเรื่องเป็นราว 

[MIkz_hotaru]

อะโห อ่านจบแล้ว ใช้เวลาสองวันกว่าๆศุกร์เสาร์อาทิย์ แถมจันทร์ให้อีก
ไม่เป็นอันทำอะไร 5555 ลุ้นสุดๆ 

ขอสารภาพว่า แอบมาดูเฉลยก่อนว่าพุจะเลือกใคร
พอรู้ว่าเป็นเคน ก็เชียร์เคนซะเลย กร๊าก
อ่านๆไปคิดไม่ออกเลยว่าจะลงเอยกันยังไง ดูแล้วยากส์(เติมเอส)
ก็พุบรรยายซะเกลียดเคนมาก ไม่มีวันให้อภัย
จริงๆแล้วเป็นคนซึนใช่ป่ะ จริงๆรักเค้ามากมาย 

ฮาตรงความคิดพุอ่ะ ตอนคุยกะเคนยอมทุกอย่าง
พอความในใจงี้ ด่าเค้าสารพัด 5555
แต่เคนก็โหดจริงอะไรจริง เพราะรักมากกกกก(อาจเกินไปนิดนึง - -")
อ่านๆไป ก็สงสารเคนไป โดนทำร้ายกี่ครั้งๆก็รักไม่เปลี่ยน

ตอนกลับมาคบกันอีกครั้ง ดีใจสุดๆๆๆ
หลังจากพอเจออุปสรรคขวากหนามมากมาย ทั้งคู่ก็ปรับตัวเข้าหากัน
และแล้วก็เป็นคู่ที่น่ารัก น่าอิจฉาอีกคู่นึง
ยิ่งตอนท้ายๆงี้ น้ำพุน่ารักขี้อ้อนมาก  เคนรักเคนหลง
 

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่า

มาต่ออีกนะคะ ^^

ps. ใครยังมี nc หลังไมค์ตอนไปกาญ  ขอหน่อยน้า ขอบคุณล่วงหน้างับ 

[Kfc_Pizza]

 
Happy Valentine na ka
น้องน้ำพุ & น้องเคน
ขอให้มีความสุขกับความรักตลอดไป
 

[foyer]

///



ระหว่าง รถ กับ บ้าน คุณจะเลือกอะไร?


สำหรับเด็กจบใหม่...หรือยังไม่จบ ส่วนใหญ่เลือกรถครับ ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในคนที่ชอบขับ ชอบดู ชอบยุ่งวุ่นวายกับมัน มาตั้งแต่สมัยแบเบาะ ตั้งแต่สมัยผมเริ่มซ่า ตั้งแต่สมัยเพิ่งหัดเจ้าชู้ มันนานมาแล้วล่ะครับ

ถ้ายังเป็นเด็ก มีรถ ไม่ถือเป็นภาระ เพราะค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ผู้ปกครองจะเป็นคนออก เรามีหน้าที่ขับมันไปซิ่ง ไปแหกโค้งที่ไหนก็ได้ตามใจ
(ไม่กลัวตาย?)
แต่พอโตแล้ว... มีรถ ถือเป็นภาระอย่างหนึ่ง เพราะค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ทั้งประกัน พรบ. ภาษี น้ำมัน ค่าบำรุงรักษา ค่าล้างทำความสะอาด ทั้งหมดเราต้องออกเอง... บานนนนน เราไม่มีหน้าที่ขับไปซิ่ง ไปชนที่ไหน เพราะเวลาซ่อมที จะเสียเวลานานมากคับ


ผมเก็บรถผมไปซ่อมทีเดียวอ่ะ เพราะมันมีหลายแผล ใกล้หมดประกันค่อยไปเคลม
ที่มันชนบ่อยเพราะขับใจร้อน บวกสายตาแย่ๆ ไม่ค่อยอยากใส่แว่นอ่ะ ไม่ชอบให้คนอื่นเรียกว่าไอ้แว่น แล้วก็ไม่อยากเป็นประเด็นกับน้องแว่นด้วย   


ผมกะจะลองเอารถไปให้ที่ศูนย์ดูก่อนจะซ่อมได้เมื่อไหร่ ไอ้เคนก็ถามว่า
"ไปกี่โมง?"
"อืม...." คิดอยู่คับ
"กว่าจะตื่น 11 หรือเที่ยงล่ะ?"
"เที่ยง"
"งั้นเดี๋ยวไปเราไปรอที่ศูนย์นะ" ถ้าจะทิ้งรถไว้ ไอ้เคนจะไปรับ ประมาณนั้น
"อืมๆ"

เกือบเที่ยงละ ผมยังไม่ออกจากคอนโดเลย ไอ้เคนก็ไม่โทรมาตามแฮะ แปลกดี ปกติต้องเร่งแล้ว
ผมเลยต้องโทรบอกมันหน่อยว่าออกมาแล้ว... มันก็ว่า เดี๋ยวตามไป

ผมก็มาถึง ฝ่ายเคลมไปพักเที่ยงพอดี ต้องรอ เห็นพนักงานบอกว่าเดี๋ยวจะแจ้งวันซ่อม ทำนองนั้น... ผมก็คิดว่า... ถ้างั้นคิวคงเยอะ คงไม่ต้องทิ้งรถวันนี้ ไอ้เคนมาก็ไม่มีประโยชน์ เลยต้องโทรบอกมันใหม่

"เคน ไม่ต้องมาแล้วนะ"
"ทำไม?" เสียงมันดุมาก สะดุ้งเลยกู
ผมก็อธิบายมันไป
"เลื่อนอีกแล้ว แล้วเมื่อไหร่จะได้ซ่อม" มันก็บ่นๆๆ

พอตอนบ่ายฝ่ายเคลมมา... ผมพาไปดูรถ ดันดุผมอีกว่า
"จอดแบบนี้ไม่กลัวชนเหรอครับ?"
ผมงงง่ะ ที่จริงผมจอดปกติ แต่ปลดเบรคมือ ให้เค้าเลื่อนรถได้ แล้วทีนี้ใครไม่รู้มาเลื่อนรถผมเกือบชิดฟุตบาทเลย (โดนดุฟรีเลยกู)

คุยกันซักพัก เค้าก็บอกว่าทิ้งรถไว้ได้เลยซะงั้น ประมาณอาทิตย์นึงซ่อมเสร็จ เดี๋ยวลัดคิวให้ 
อ้าว...เหรอวะ งั้นต้องโทรบอกเคนใหม่ มันจะด่ามั้ยเนี่ย ที่จริงกลับเองก็ได้นะ

"โอเคๆ เดี๋ยวไป" ปรากฏว่าไอ้เคนไม่ว่าอะไร เสียงเหมือนมันอยากมาไงไม่รู้
จากนั้นผมก็เข้าไปคุยรายละเอียดต่อ ฝ่ายเคลมก็ซักถามประวัติผมอย่างละเอียด...

"โทษนะครับ เรียนอยู่หรือว่าทำงานแล้ว"
"ทำงานแล้วครับ"
"เราชื่ออะไรเหรอ?"
"xxx" จะถามเพื่อ อ่านเอาสิวะ ผมบอกชื่อจริงไป
"ไม่ ชื่อเล่นดิ"
"น้ำพุ"
"พี่ชื่อเป็กนะ ถ้าน้องมีปัญหารถชนโทรบอกพี่ เดี๋ยวพี่จะให้คำปรึกษาว่าต้องทำยังไง โทรหาพี่ก่อนอย่าเพิ่งโทรบอกประกัน เพราะบลาๆๆๆ" เค้าร่ายกลเม็ดเรื่องเงินอะไรให้ฟังไม่รู้ ไม่ค่อยเข้าใจ ก็ยังงงๆ อยู่
"รถคันนี้ต้องผ่อนอะไรไหม หรือว่าซื้อสด?"
"สดครับ"
"ว่าแล้ว ท่าทางมีเงิน" เพิ่งมีคนบอกว่ากรูดูมีตังค์ก็คราวนี้ 
"รู้ได้ไง?" จะบอกว่ามั่ว ผมตกงาน และจนมาก เพิ่งรับงานมาทำยังไม่ได้ตังค์เลยซักบาท

"ทำงานอะไรอยู่เหรอ?"
"ทำ xxx เป็นฟรีแลนซ์อยู่"
"ได้เงินดีไหมล่ะ?" แล้วเค้าก็เอาประวัติผมในใบขับขี่มาอ่าน
"ก็แล้วแต่งานอ่ะ"
"มาช้าไปนะ พี่เพิ่ง...........ไปแล้ว" เค้าพูดประมาณว่าเพิ่งจ้างคนอาชีพเดียวกับผมมาทำงานให้ และเสร็จไปแล้ว
"เหรอ พี่ต่างหากที่พลาด"
"ฮ่าๆๆ ขอโทษนะที่พี่เจอน้ำพุช้าไป แต่เฮ้ย เอารถไปเคลมนานแล้วนี่ ทำไมเพิ่งเอามาซ่อม น้ำพุนั่นแหล่ะที่มาเจอพี่ช้า"
"ก็เพิ่งว่างมา"
 
"เกิดปี xx อายุ xx เหรอ ปีเดียวกับน้องพี่เลย พี่แก่กว่าเราปีนึง"
"ห่ะ?"
"ฮ่าๆๆ ทำหน้าอย่างนั้นหมายความว่าไง พี่ดูหน้าเด็กกว่าอายุใช่ไหมล่ะ"
"ไม่ใช่อ่ะ นึกว่าแก่กว่านั้น"
"ล้อเล่นๆ พี่อายุ xx แล้ว" จะเท่าไหร่ก็เรื่องของคุณเถอะ
"อายุเท่าน้องพี่เลยนะ บ้านอยู่ xxx เฮ้ย ซอยเดี๋ยวกับญาติพี่เลย รู้จักป่ะ ป้า....ที่ขาย....อ่ะ"
"ไม่รู้จักอ่ะ"
"อ่อ ไม่คิดจะคบใครเลยใช่ไหม ฮะๆๆ" แล้วยุ่งไร

แล้วไอ้พี่เป็กมันก็วาดแผนที่บ้านป้าอะไรนั่นให้ผมดู แล้วก็กากบาทตำแหน่งบ้านผมไว้ คร่าวๆ แต่ก็ถือว่าใกล้เคียงอ่ะ -*-
ทะเบียนบ้านผมกับที่ผมอยู่มันคนละที่คับ พ่อกับแม่ผมก็คนละที่เหมือนกัน สรุป ครอบครัวผมไม่มีใครอยู่ทะเบียนบ้านเดียวกันเลย

"ประกันใกล้หมดแล้ว ต่อไหม? แต่ถ้าใช้อันเดิมมันบลาๆๆ"
"ก็ว่าจะเปลี่ยนบริษัทใหม่เหมือนกัน"
"ทำอันนี้ไหมละ ลดจากอันเดิมประมาณห้าพัน ถ้ารวม พ.ร.บ.ด้วย ราคา..." มันก็ไม่แพงเท่าไหร่ แต่ผมว่าจะทำอีกบริษัทนึงอ่ะ

"ทำไปเหอะ เผื่อรถเป็นอะไรขึ้นมาเมื่อไหร่เราไม่รู้ใช่ไหมล่ะ" เค้านึกว่าผมจะไม่ทำประกันคับ ความจริงไม่ใช่ 
"ก็ว่าจะทำอยู่ แต่ไม่ใช่บริษัทนี้อ่ะ"
"อันนี้ดิ ซ่อมห้างด้วย ซ่อมกับพี่ มีไรน้ำพุก็โทรหาพี่ เช่น น้ำพุรถชน ก็โทรถามว่าพี่เป็กทำไง ต้องเคลียร์ยังไง"
"..........." เอาเข้าจริง ผมจะโทรไหมก็ไม่รู้ แล้วหน้าตากรูดูโง่งมปานนั้นเลยเหรอฟะ 

"ทำก็ได้" คือผมขี้เกียจไปหาเองอ่ะ ไม่ใช่ไร   
"พรบ.ด้วยไหม"
"ครับ เอาทีเดียวจบอ่ะ"
"ทีเดียวจบเลยนะ" เค้าก็กรอกข้อมูลฉับๆ       

"น้ำพุกรุ๊ปเลือดอะไร?" โห ถามทำไมวะเนี่ย
"Y ครับ"
"พี่กรุ๊ป O นะ เป็นผู้ให้"
"ให้กรมธรรม์?"
"อันนั้นก็ใช่ แต่พี่หมายถึงให้คำปรึกษาเราเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ไง น้ำพุสงสัยอะไรก็ถามพี่ได้"
"ครับ"
"อีก xx วันมารับรถได้นะ พี่ลัดคิวให้"
"เย้" อ้าวหลุดเด็กน้อยเลย อุตส่าห์เก็กขรึมตั้งนาน
"อุตส่าห์ลัดคิวให้เลยนะเนี่ย ไม่งั้นรอไปอีกสองอาทิตย์ รถเยอะมาก" โม้ป่ะวะ

"แล้วนี่น้ำพุกลับยังไง?" 
"พ่อมารับอ่ะ" พ่อหนูอยู่ไหน... คาดว่าถ้าพ่อมานั่งฟังผมคุยอย่างนี้มีหวัง พ่อได้กระทืบ ชักกลัวว่ะ
"ที่นี่มีรถไปส่งนะ"
"เหรอครับ"
"อืม มีสิ จะไปไหมล่ะ?"
"ไม่เป็นไรครับ ให้พ่อมารับแล้ว"


พูดถึงพ่อ พ่อก็โทรมาพอดี ผมเห็นตัวไอ้เคนมาแต่ไกลและ...เดินวนๆ หาผมอยู่

"อยู่ไหน?"
"หันมาทางซ้าย" ตัวกูจะทิ่มมึงตาบอดอยู่และ เซ่อซะไม่มี

ไอ้เคนวางสายแล้วเดินดุ่มๆ เข้ามาครับ มาตรงที่ผมนั่งคุยไร้สาระเป็นชาติอยู่
มันถาม "เป็นไง?"
แล้วหันไปมองไอ้พี่เป็กที่ทำหน้าอึ้งตะลึงลานอยู่ คงงงว่าทำไมพ่อผมดูเด็กกว่าเค้าจัง และคงคิดได้แล้วมั้งว่าไอ้หน้าตี๋นี้มันไม่ใช่พ่อบังเกิดเกล้าของผม ฮ่าๆๆๆ ก๊ากกก

"สวัสดีครับ" พี่เป็กไหว้ตามมารยาทแบบหน้ายังงงๆ อยู่ ส่วนไอ้เคนก็รับไหว้ตอบ
"รถได้วันไหนครับ?" มันถามพี่เป็ก
"วันที่ xx ครับ ผมลัดคิวให้ เป็นลูกค้าวีไอพีเลย" โอ้ ปานนั้น พูดไปเรื่อย
"อืม ดีครับ ขอบคุณมาก" พูดจบมันเดินหนีผมไปนั่งรอที่อื่นเลยคับ ผมก็เคลียร์เรื่องรับรถอะไรอีกนิดหน่อย
แอบเสียวสันหลัง มันจะเคืองไรตรูไหมวะ 


"เรียบร้อยละ เออ พี่ชื่อไร?" ยังไม่จบ ถามเหมือนกรู เป็นเด็ก ปญอ
"เป็ก"
"ความจำดีนี่ ทรัพย์สินเงินทองของมีค่า เอาออกจากรถหมดยัง"
"เดี๋ยวไปดูอีกที"
"อย่าลืมไปดูนะ เอ่อ ถามจริง นั่นพ่อแท้ๆ เลยเหรอ พี่ว่าไม่ใช่ละ น้ำพุมั่วละ"
"เหอๆๆ"
"น้ำพุมั่วแล้ววว อยากรู้จริงๆ นะเนี่ย เพื่อนหรือพี่?" ผมหันไปมองไอ้เคน มันจะได้ยินไหมวะ ถ้าบอกเพื่อนมันโกรธไปสามชาติแน่
"พี่อ่ะ" จะให้บอกว่าผะอัวหรืองายยยย
"โห หลอกพี่นะเนี่ย จำไว้"
"พี่ก็เหมือนพ่อนั่นแหล่ะ ดุพอกัน"
"ท่าจะจริง รีบกลับเถอะ ท่าทางพี่น้ำพุจะอารมณ์เสียแล้ว"
"ครับ"

พอเห็นผมลุก ไอ้เคนก็ลุกตาม... แต่ไม่รออ่ะ เดินไปเลย.......T T ใจร้ายนะมึง ผมวิ่งไปเอาของในรถ กระหืดกระหอบตามมันมาที่ลานจอด 

"ถ้าต้องมารอแบบนี้ จะมาทำไมวะ น่าจะให้กลับเอง" มันพูดลอยๆ แต่โดนผมเต็มๆ นี่ขนาดเพิ่งมาฟังนะเนี่ย
"เค้าก็ชวนคุย ขายประกันไปงั้นแหล่ะ"
"แล้วก็ซื้อของเค้าจนได้"
"ไม่เป็นไรหรอก เบี้ยถูกกว่าเดิม"
"ไหนจะไปซ่อมห้างอื่น มาซื้อของมัน ชนอีกก็ต้องมาซ่อมห้างนี้อีกดิ" ตอนพ่อผมซื้อให้ ซื้ออีกที่อ่ะคับ แต่ผมมาซ่อมที่นี่
"ช่างเหอะ ใกล้คอนโด"
"มันชวนคุยอะไร ตั้งแต่ก่อนเรามาก็นานเป็นชม. แล้วดิ พนักงานที่นี่มันว่างมากนักเหรอ"
"คงงั้นอ่ะ วันธรรมดา" จะว่าไปก็คุยนานจริงว่ะ
"อย่ามากวนเรานะพุ" เคนโกรธจริงแล้วครับ

"ไม่ได้กวน... เค้าก็ชวนคุยไปเรื่อย อยากขายประกันนั่นแหล่ะ ไม่มีไรหรอก"
"ชวนคุยแล้วไง สนใจทำไมล่ะ ไม่เห็นต้องตอบเลย"
"เริ่มพาลแล้วนะเคน ไปกินอะไรมา กินยาลืมเขย่าขวดเหรอ" ผมไม่ได้โมโหไปตามมันหรอก งงมากกว่า ไอ้เคนมันบ้าอ่ะ เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย เดี๋ยวก็ขี้หึงไปทั่ว แล้วพอคนที่น่าจะหึง เจือกไม่หึงเฉยเลย 

"วันนี้ตอบแบบเอาบุคลิคเคนมาใช้เป๊ะเลยนะ เผื่อคนอื่นเค้าจะกลัวเรามั่ง" ผมบอกมัน จริงๆ นะครับ ไอ้เคนเวลาคุย หน้าจะนิ่งๆ หยิ่งๆ เวลามีเรื่องฮาก็ยิ้มมุมปากนิดนึง แหม วันนี้กูอุตส่าห์ละทิ้งตัวตน กลายร่างเป็นมึงเลยนะเนี่ย
"แล้วกลัวไหม? ก็ไม่กลัว แถมพล่ามต่อได้อีก มันน่าเข้าไปเขกกะโหลกสักที" คงไม่ได้หมายถึงกะโหลกกูใช่มั้ยยยย

"เหอะๆ สรุปโมโหไรมากันแน่"
"โมโหอะไรล่ะ ถ้าไม่คุยไปเรื่อยป่านนี้เสร็จไปนานแล้ว ยังจะให้เรามารออีก"
"รอนิดรอหน่อยก็ไม่ได้"
"คิดว่าว่างเหรอ ต้องรีบไปดูงานต่อนะ"
"อ้าว ไม่ว่างแล้วมาทำไม" เห็นมึงไล่บี้กูมาแต่เช้า นึกว่ามึงว่างนะเนี่ย
"ว่างเวลาที่นัดกันไว้ แต่นี่มันเลยแล้ว พุมัวแต่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา"
"เออ นั่นแหล่ะ ไม่บอกล่ะ เรากลับเองก็ได้ ที่ศูนย์เค้าก็มีรถรับส่ง"
"งั้นเดี๋ยวไปส่งคืนที่ศูนย์" มันโมโหใหญ่เลยครับ 

ไม่บ้าตามหรอกนะ สรุปสงสัยโกรธที่เดี๋ยวให้ไป เดี๋ยวไม่ให้ไป แล้วมันไม่ค่อยมีเวลาด้วยมั้ง (แต่ก็น่าจะบอกกรู) พอไปถึงเจอไอ้พี่เป็กพูดเจ๊าะแจ๊ะด้วย เลยของขึ้น
"ส่งตรงนี้ก็ได้ครับ เดี๋ยวนั่งรถเมล์กลับเอง วู้" เซ็งกับมึงว่ะ
"จะลงยังไงกลางถนน"
"ส่งป้ายหน้าดิ"
"เราไม่ใช่โชเฟอร์รถเมล์"
"ตามใจๆ จะเอาเราไปต้มยำทำแกงที่ไหนก็ตามใจเถอะ"

"คราวนี้พุผิดนะ" กูผิดด้วยเรอะ กูผิดตรงไหน งง
"ถ้าไม่ห้ามเรามาตอนแรก ป่านนี้เสร็จไปนานละ" คือตอนแรกที่ผมโทรหามัน เคนออกมาแล้วครับ พอผมบอกไม่ต้องมา มันกลับไปทำงานเจอรถติด กว่าจะอ้อมกลับมาอีก เป็นชม. เลย สมัยนี้รถติดชิบหายอ่ะ (แล้วจะมารับกูทำไมหนอ)
"เห็นไหมเสียเวลาไปฟรีๆ ตั้งเป็นชม. งานการอะไรก็ไม่ได้เลย"
"(-*-) ขอโทษครับ" ยังงงอยู่นะ
"ไปนั่งรอเราร้านกาแฟข้างออฟฟิศไถ่โทษ แล้วเดี๋ยวดูงานเสร็จจะมารับไปเดินเกษตรแฟร์" 
"โอ้ว"
"อยากไปไหม?"
"อยากๆ พี่เคนสุดยอด"
"งั้นก็รอ เดี๋ยวกลับมา" ถ้าผมรอคอนโด มันคนละทางอ่ะ กลับไปกลับมาอีก เห้อ ชีวิต

พอถึงที่หมาย เคนก็สั่งอีก
"บอกพี่ที่ร้านขอไปนั่งโซนข้างในนะ ข้างนอกคนเยอะวุ่นวาย"
"เรื่องมากว่ะ"
"บอกให้ไปก็ไป"
"ครับๆ"
"แล้วก็วันรับรถไม่ต้องมานะ เดี๋ยวไปเอง"
"โห......ครับๆ"
"ไปละ"
"รีบไปรีบมานะ ขี้เกียจรอนาน" ผมมองหน้ามันหยั่งเชิงก่อนหอมแก้มลาไปหนึ่งดอก จะได้อารมณ์ดี
"ปล่อยรอซะให้เข็ด" มันยิ้มชั่วร้ายใส่ผม แหง่ะ       
   
 

H
ฝ่ายเคลมปกติถามมากแบบนี้ไหมเนี่ย เห็นว่าล้วงประวัติกันลึกน่าดู ฮ่าๆๆ
Happy Valentine's Day ค่ะทุกคน  อยากอัพๆ แต่ย้อนหลังไม่เกี่ยวกับ 14 กพ เลย