หายไปสองปีกว่าไม่มีอะไรจะแก้ตัวครับตอนนั้นหมดไฟไปแล้วแต่จะกลับมาต่อให้จบครับถึงจะไม่มีใครติดตามแต่ก็จะมาต่อให้จบเพราะอยากทำตามเจตนาตัวเองตอนนั้นและอยากให้ตัวละครที่เรารักดำเนินไปอย่างที่อยากให้เป็นเหมือนเมื่อตอนยังมีไฟ
คินนิ่งไปดูเครียดเพราะคินกำลังกัดริมฝีปาก
"บอกไม่ได้ไม่เป็นไร"ผมพูดขึ้น
"ไม่ใช่อย่างนั้นนะคือผู้หญิงคนนั้นน่ะเป็นเพื่อนที่คณะของเฮียหยิน"
"เราไม่เข้าใจแล้วทำไมคินถึงต้องทำตัวลับๆล่อๆ"ใช่ทำไมต้องทำตัวมีพิรุจ
"เราไม่ได้ตั้งใจให้เป็นอย่างนี้คืองี้นะเฮียหยินอยากได้เพื่อนคนนี้มาเป็นนางแบบให้น่ะแต่วันนั้นเราบังเอิญเจอเพื่อนเฮียหยินเลยตกลงกับเฮียว่าจะขอเอาเราไปเป็นพระเอกหนังสั้นถ้าเรายอมตกลงพี่เค้าก็จะยอมเป็นแบบให้เฮียน่ะ"คินดูจริงจังไม่เหมือนคนโกหกแต่อย่างใด
"แล้วที่พวกเป้เจอคินไปดูหนังล่ะ"อันนี้ผมยังสงสัยว่าทำไมต้องไปดูกันสองคนด้วย
"อ่อจริงๆวันนั้นเราไม่ได้ไปกันสองคนนะสงสัยพวกมันไม่สังเกตจริงๆวันนั้นเรากำลังถ่ายหนังใช้ฉากโร
หนัง"
"จะ จริงหรอ แล้วทำไมคินต้องปิดบังเราล่ะเรื่องแค่นี้เอง"
"ก็เรากลัวเพลงคิดมากอะ"คินทำหน้าสำนึกผิด จริงๆเล้ยก็เพราะไม่บอกแบบนี้แหละถึงได้เข้าใจผิด
"อือเราเข้าใจแล้วขอโทษที่ใช้อารมณ์นะ"ผมกำลังจะเดินกลับ
แต่มีมือมาฉุดแขนผมไว้
"เดี๋ยวสิยังโกรธอยู่หรอ"
"ไม่ได้โกรธ"ผมพยายามคุมเสียงให้ปกติที่สุด
"ถ้างั้นกลับมานั่งเหมือนเดิมได้มั้ยนะ นะครับ"คินทำเสียงอ้อนๆและโยกแขนผมไปมา
"ก็ได้"สุดท้ายก็ต้องยอมสินะเรา เพลงเอ้ย
"เย่ ปะกลับห้องกัน"คินจูงมือผมออกไปทั้งอย่างนั้น
"เอ่อคินปล่อยมือเราก่อนสิ"ผมพยายามจะดึงมือตวเองกลับแต่คินไม่ยอมปล่อย
"ไม่ปล่อยคินง้อเพลงอยู่นะ"คินหันมายิ้มยิงฟันขาว เท่ชะมัด
"ไม่เอาน่าไม่ได้โกรธแล้วจริงๆนะเรากลัวพวกไอ้ก้องล้ออะ"ผมพยายามอธิบายก็ไอ้ก้องมันปากหมาหนิ
"ถ้ามันล้อเดี๋ยวคินจัดการเอง"คินยังคงไม่ปล่อยแถมยังเดินเร็วขึ้นเอาไงเอากันวะ
"ไงดีกันแล้วหรอพวกมึง"บีที่กำลังคุยกับเป้หันมาทัก
"ไอ้เชี้ยยยดูมือ ดูมือพวกมัน"ไอ้ก้องตาโตละมองมาที่มือพวกผม
"กู เห็น แล้ว"บีหันไปตบหัวก้อง
"ทำไมอะก็กูจะจับอะ"
ถ้าไม่อายก็ช่วยนึกถึงเราหน่อยเถอะคินอายจะแย่ละไม่ได้มีแค่พวกมันที่มองคนอื่นๆในห้องก็เริ่มมอง
"งั้นเราย้ายกลับที่เลยละกัน"เป้ทำยิ้มล้อผม
"อ่า ขอบใจนะเป้"
"กลับมาหากันสักทีนะแฟนคิดถึงจังเลยยย"ไอ้บีมันเนียนกอดคอเป้
"ถุ้ยไอ้ห่านี่ก็เวอร์ตลอด"ไอ้ก้องมองอย่างระอา
"บีมึงไม่อายแต่กูอายนะ ออกไป๊"เป้ผลักหัวบี
"เพลงตอนเย็นไปบ้านคินก่อนนะ"
"ทำไมอะมีไรหรอ"
"เรื่องนี้ไม่ใช่แค่เราที่ต้องง้อเพลง หึ เฮียหยินก็มีส่วนรับผิดชอบ"หน้าคินตอนนี้นี่อยากเอาคืนมาก
"อะไรคินไม่บอกเราเองละปล่อยให้เราเข้าใจผิดไม่ใช่หรอ"
"โห่อะไรอะเพลงถ้าเฮียไม่เอาเราไปเกี่ยวเรื่องก็ไม่เกิด ไปจัดการเฮียกัน"
"เจ้าคิดเจ้าแค้นจังนะ"
"แน่นอน"คินยิ้มทะเล้น
หมั่นเขี้ยว หยิกแก้มซะเลย
"โอ้ยเจ็บนะ"คินทำเป็นลูบแก้มแร็งๆ
"เวอร์ว่ะ"ผมยิ้ม
พอเลิกเรียนผมโทรบอกที่บ้านว่าจะกลับมืดหน่อยเดี๋ยวคินมาส่ง ผมยังไม่ได้บอกคินเลยว่าที่บ้านผมรู้แล้วเค้าจะดีใจเหมือนผมมั้ยนะ
-------------------------------------------------------50%-------------------------------------------------------------------------
"บ้านเงียบจัง"
"สงสัยพ่อกับแม่ยังไม่กลับมั้ง"คินพุด
เรามานั่งกันอยู่ตรงบ่อปลาคินไปหยิบขนมออกมานั่งกิน
"แล้วหนังที่ไปช่วยเพื่อนเฮียหยินถ่ายเสร็จยังอะ"ผมชวนคุยไม่ออยากให้บรรยากาศมันเงียบ
"อ่อก็เหลืออีกสองสามฉากมั้ง"
"อยากดูอะ"ผมหันไปถาม
"อย่าเลยยยค้าบ"คินทำหน้าแหย
"เอ้าไมอะมีความลับไรอีกปะเนี่ย"
"ป่าวไม่มีๆนะแต่อย่าดูเลยมันตลกอะเพลง"คินรีบแก้ตัว
"ใช่หรอ หรือว่าจะเป็นหนังเรท"ผมแหย่คินขำๆ
"ถ้าไม่ได้เล่นกับเพลงเราไม่เล่นว่ะ"คินทำตาเจ้าเล่ห์จนผมเผลอหลบสายตาคู่นั้น
"ทะลึ่งละ"
"555ก็ดูเพลงพูดดิ ที่ไม่อยากให้เห็นอะไม่ใช่ไรหรอกคือเราต้องเล่นไปคนโดนฟันแล้วทิ้งว่ะ"
"หะ โดนนางเอกฟันแล้วทิ้ง?"ผมถามอึ้งๆพลอตนังแหวกแนวมาก
"อือ ตอนจบพระเอกเลยไม่กล้ามีไรกับผู้หญิงอีกเลย"
"5555อยากดู"ผมหัวเราะ
"ไม่เห็นน่าดูเลยอย่าดูเลยเนาะๆ"
"เดี๋ยวขอเฮียหยินเองก็ได้"
"โอ๊ยยยไอ้ดื้อเอ้ย"คินผลักหัวผมเบาๆ
เสียงรถจอด
"สงสัยเฮียกลับมาแล้วมั้ง"คินพูด
"ไม่อยากแกล้งเฮียแล้วว่ะ"ผมพูด
"จะมากลับตัวกลับใจอะไรตอนนี้เนี่ยเพลง"
"แล้วจะให้แกล้งไรล่ะ"ผมถาม
"แกล้งไปสารภาพรักเฮียดิคงช้อกน่าดู"คินเสนอไอเดียแผลงๆ
"เห้ยต้องเล่นถึงขนาดนั้นเลยหรอ แล้วคินไม่หึงละไง"
"ไม่อะเรารู้ว่าเฮียไม่ได้คิดอะไรกับเพลง"
"แล้วถ้าเราคิดล่ะ"
"คิด คิดอะไร"คินหน้าเสียไปแล้ว555
"เฮียก็หล่อดีแถมยังดูแลเราดีเหมือนคนในครอบครัวบางทีเราก็หวั่นไหวว่ะ"ผมทำเป็นตอบเขินๆ
"เห้ยไม่จริงน่ะทำไมไม่เห็นเหมือนเพลงมีท่าทีจะชอบเฮียเลย"ตอนนี้หน้าคินเหวอมากตลกอะ
"คินเราขอโทษนะ"
"ไม่จริงใช่มั้ย"
"ขอโทษจริงๆที่เรา เราเอ่อเราล้อเล่นน่ะ"ผมระเบิดขำออกมา
"โอ๊ยยยยเพลงจะปั่นกันไปถึงเมื่อไหร่เนี่ย"
"555ก็ดูคินให้เราทำอะไรดิไปสารภาพกับเฮียหยินเนี่ยนะ บ้าแล้ว แต่ก็น่าสนุก"
"เปลี่ยนแผนทันมั้ยเนี่ย"
"ไม่ทัน ปะเริ่มเลย"
คินให้ผมเดินไปเคาะห้องเฮียหยินแล้วมันให้ผมถือสายโทรศัพท์กับมันตลอดเพื่อที่มันจะได้ยินบทสนทนา
ผมเคาะประตูห้องเฮีย
"เอ้าเพลงมาตอนไหนวะ"เฮียเปิดประตูกออกมาทัก
"มานานแล้วเฮีย เฮียว่างป่าวเพลงขอคุยด้วยหน่อยสิ"
"เห้ยเป้นไรทำหน้าซีเรียส"
ตีบทแตกมากเรา
"ขอเข้าไปนะเฮีย"เฮียพยักหน้า
"เป็นไรเพลงทะเลาะกับไอ้คินหรอ"
"เฮียหยิน คินบอกเพลงแล้วนะเรื่องที่เฮียให้คินไปถ่ายหนังให้เพื่อนเฮียเพื่อแลกให้เพื่อนเฮียมาเป็นแบบให้อะ"
"เออไมวะ"เฮียยังทำหน้างง
"เฮียหยิน คือเฮียชอบเพื่อนคนนั้นมากเลยหรอครับ"พูดอะไรออกไปวะเพลง
"ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกก็แค่รู้สึกดีเวลาอยู่ด้วย อยากไปไหนด้วยกันบ่อยๆ แค่ชอบเวลามันยิ้มแค่นี้เอง"นี่คือไม่ชอบของเฮียหรอครับ
"เฮียชอบไปแล้วสินะ"ผมทำเสียงเศร้า
"เห้ย เป็นไรทำไมเหมือนจะร้องไห้"เฮียดูลนลาน
"นี่เฮียไม่รู้จริงหรอ"
"รู้อะไรวะ"
"ตลอดเวลาที่เรารู้จักกันผมคิดว่าเฮียชอบผม"อ๊ากกกกอยากมุดดินหนี
"เห้ยจะบ้าหรอเพลงเฮียจะคิดอย่างนั้นได้ไงเพลงเป็นน้องเฮียนะเป็นเพื่อนเจ้าคินที่ดูจะมากกว่าเพื่อน"อันหลังผมรู้สึกอายมากดูออกขนาดนั้นเลย
"แต่ผมชอบเฮียชอบมากจริงๆนะ"
"แต่เฮียไม่ได้ชอบเราแบบนั้นนะเพลง"
"เปิดใจไม่ได้หรอเฮีย"
"จะเอาจริงหรอเพลง"
สถานการณ์ชักไม่ดีละ
ปั้ง ปั้ง ปั้ง เสียงเคาะประตูสงสัยเป็นคิน
"หยุดเลยนะ พอแล้วไม่ต้องทำแล้วเพลง"คินโพร่งเข้ามา
"นี่มันเรื่องอะไรกันวะ"เฮียหยินดูงงที่สุด
"ผมให้เพลงมาแกล้งเฮียเองอะ"
เฮียมองมาที่ผม สายตาดุ
"ผมไม่ได้ตั้งใจนะเฮียถึงจะน่าสนุกก็เถอะ"ผมแก้ตัวยิ่งแก้ยิ่งแย่
"แล้วมึงให้เพลงมันมาแกล้งกูทำไมวะเนี่ย"
"ก็เฮียแหละเอาผมไปเป็นเหยื่อให้เพื่อนเฮีย เพลงมันเลยเข้าใจผมผิดนี่ก็เพิ่งจะคืนดีกัน"
"เดี๋ยวนะ นี่พวกมึงเป็นอะไรกันเนี่ย"เฮียมองสลับผมกับน้องตัวเองอย่างสงสัย
"เอ่อ"เสียงผม อยากจะพูดอะไรขึ้นมาแต่ก้กลัวจะแย่กว่าเดิม
"ผมจีบเพลงอยู่"คินตอบขึงขัง
เฮียดูอึ้งๆ
"ถึงจะตกใจแต่ก็กะแล้วสักวันมันจะเป็นแบบนี้"เฮียดูควบคุมสถานการณ์ได้ดี
"หมายความว่าไงเฮียหยิน"ผมถามออกไป
"เพลงแกเนี่ยน้าซึนที่สุด เฮียพอจะดูออกว่าน้องเฮียมันต้องคิดอะไรกับเองแน่ๆตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแล้ว"
"เฮียรังเกียจพวกเราปะ"คินถาม
"เดี๋ยวโดนเตะ กูเป็นพี่มึงนะถ้าคนในครอบครัวเดียวกันจะรับไม่ได้กูก็ไม่สมควรจะเป็นพี่มึง"
"เหยดเฮียโคตรเท่"คินกระโจนกอดเอวเฮีย
"เพลงก็เหมือนกันเฮียไม่รังเกียจนะแต่ก็รีบๆเป็นแฟนกันสักที"เฮียหันมาพูดครับผม
"เฮียว่าพ่อกับแม่จะรับได้ปะ"คินถาม
"ไม่แน่ใจว่ะแต่ก็น่าจะรับได้แหละให้เวลาพวกเค้า"
"แต่อย่ามาแกล้งกูอย่างนี้กันอีกนะ แม่งแทบช็อคคิดว่าจะโดนไอ้เพลงรวบหัวรวบหาง"
"แหวะ ผมไม่เอาเฮียหรอก"ผมทำหน้าเอือม
เย็นวันนี้ผมอยู่กินข้าวที่บ้านคินเฮียหยินกับคินพาผมกลับมาส่งบ้าน
เรื่องของผมกับคินก็มีคนรู้ไปอีกคนแล้วสินะนี่ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนกันอย่างเป็นทางการ