:impress3:
จากนั้นพี่กรณ์ก้อเล่าให้ผมฟังว่า 4 หรือ 5 ปีที่แล้ว ช่วงนั้นพี่กรณ์ยุ่งมากกับการทำงาน เพราะว่าช่วงนั้นพี่กรณ์ต้องมาบริหารงานคนเดียวอย่างเต็มตัว เนื่องจากหลังจากที่พ่อแม่พี่กรณ์เสียชีวิตแล้ว ญาติก้อได้เข้ามาช่วยงาน แต่พอทำมาได้ซักสองปี พี่กรณ์ตรวจพบว่ามีการทุจริต และได้เรียกญาติเข้ามาคุย ทำให้เกิดการผิดใจกันครั้งใหญ่ พี่กรณ์เลยบังคับให้ญาติขายหุ้นทั้งหมด แลกกับพี่ญาติพี่กรณ์ได้โกงไป ไม่งั้นจะแจ้งความ ญาติพี่กรณ์เลยต้องยอม ไม่งั้นอาจจะโดนดำเนินคดี เนื่องจากหลักฐานแน่นหนา จากนั้นพี่กรณ์ก้อทำงานหนักมากหลายอย่าง ทำให้เครียดมาก เวลามีปัญหาไม่รู้จะหาทางออกจากที่ไหน เพื่อนฝูงก้อไม่ค่อยมี ที่มีก้อพึ่งไม่ค่อยได้
แล้ววันนึง มีคนแนะนำว่าถ้าอยากมีเพื่อนคุยแก้เหงา แก้เครียดให้ลองเข้าไปคุยในอินเตอร์เน็ท มีหลายห้องหลายแบบให้คุย จากนั้นเวลาพี่กรณ์ว่าง ก้อเข้าไปคุยในเว็ป คุยไปเรื่อยๆ ไม่ได้คิดอะไร ตอนที่เล่นตอนนั้นพี่กรณ์ไม่ได้ใช้ชื่อจริง เป็นการป้องกันตัว เพราะกลัวโดนหลอก เพราะสมัยนั้นมีคนโดนหลอกเยอะ จากนั้นอยู่มาวันนึงพี่กรณ์ได้ไปเข้าเว็ปนึง แล้วได้คุยกันคนๆนึง ตอนแรกก้อคุยธรรมดาเพราะว่าต่างคนต่างก้อเป็นผู้ชาย พอคุยไปคุยมาเริ่มถูกคอกัน โดยที่พี่กรณ์เองก้อไม่รู้ตัว เวลาผ่านมาเป็นเดือนๆ พี่กรณ์คิดว่าพี่กรณ์อยากเจอหน้าเค้า เลยนัดกันออกมา แต่พี่กรณ์ไม่กล้าที่จะเจอจริงๆ เลยวานให้เพื่อนอีกคนนึง ไปพบแทนเพราว่าพี่กรณ์ไม่มั่นใจในตัวเอง กลัวคนที่นัดมาจะไม่ชอบ และอีกอย่างนึงคือ พี่กรณ์กลัวว่าถ้าเจอจริงๆแล้วจะชอบคนๆนั้นมากๆ แล้วเดี๋ยวพี่กรณ์จะกลายเป็นเกย์ ตอนที่นัดพบก้อกรณ์ก้อไปด้วย แต่นั่งห่างๆ วันนั้นนัดกันที่ร้านไอศครีมแห่งนึง พอพี่กรณ์เห็นคนที่นัดมา พี่กรณ์ก้อชอบเค้าคนนั้นมาก แต่ไม่กล้าเผยตัวเพราะว่า ได้ให้เพื่อนไปแสดงตัวแทนแล้ว เลยต้องปล่อยเลยตามเลย จากนั้นมาเพื่อนของพี่กรณ์ก้อคบกับคนที่พี่กรณ์เจอในเว็ป แต่คบได้ไม่นานก้อเลิกรากันไป เพราะว่าเพื่อนของพี่กรณ์บอกว่าเค้านิสัยไม่น่าคบ เจ้าชู้ และเลิกลากันไปในเวลาต่อมา และจากนั้นพี่กรณ์ก้อไม่ได้ข่าวคนนั้นอีกเลย
จนได้มาเจอเค้าอีกทีที่งานแสดงเพชรเมื่อวันพุธที่ผ่านมา เค้าเปลี่ยนแปลงไปเยอะมาก จากที่พี่กรณ์เห็นและที่ได้ยินเพื่อนพี่กรณ์เล่าให้ฟัง ตอนนั้นเพื่อนพี่กรณ์เล่าแต่สิ่งที่ไม่ดีในตัวคนๆนั้นพี่กรณ์เลยไม่รู้ว่าตัวตนที่แท้จริง เป็นยังไง ทำไมตอนคุยกันในเว็ปเป็นอีกคนนึง ในวันนั้น ที่พี่กรณ์เห็นเค้า เค้าดูคล่องแคล้ว ฉลาด ทันคน น่ารัก แต่ครั้งแรกที่เจอ พี่กรณ์ก้อตั้งแง่ หาเรื่องทำให้เค้าไม่พอใจต่างๆนานๆ แต่แล้วความรู้สึกเก่าๆที่เคยรู้สึกก้อกลับคืนมา เมื่อได้เห็นว่าเค้าไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เพื่อนพี่กรณ์พูด แต่เค้าเป็นอย่างที่เคยพูดคุยกันในครั้งแรก
“ คนๆนั้นคือ.... อี้ใช่ไหมครับ “ ผมถามพี่กรณ์ ตอนที่พี่กรณ์พูดจบ
“ ใช่ครับ ขอโทษด้วยน่ะครับที่พูดกับอี้ไม่ดีตอนแรกๆ พี่ก้อไม่รู้เป็นบ้าอะไร ถึงได้ทำไปอย่างนั้น เพราะตอนนั้นพี่ยอมรับว่าพี่ยังฝังใจกับสิ่งที่เพื่อนพี่คนนั้น ยัดเยียดให้พี่ฟังว่าเราเป็นคน.... ไม่ดีอ่ะ “
“ เล่าให้อี้ฟังได้ไหม ว่าเค้าพูดยังไงน่ะครับ “ ผมถามไปด้วยความสงสัย
“ เพื่อนพี่เค้าบอกว่าเราเป็นคนเห็นแก่ได้ ไม่มีน้ำใจ เพื่อนพี่ทุ่มเทไปเท่าไหร่ เราก้อไม่ได้ให้อะไรกลับคืนมา อีกอย่างเพื่อนพี่คิดว่าเราเจ้าชู้ เพราะว่าคนในเว็ปมันเจอกันง่าย คบกันง่ายๆ และมันว่าอี้คบใครอีกหลายคนในเวลาเดียวกัน “ พี่กรณ์ตอบผมมา
“ อืมๆๆๆ จำได้ล่ะ อี้จะพูดความจริงให้ฟังน่ะครับ เพื่อนพี่น่ะ ทุ่มจริง แต่อี้ไม่รับ ไปกินอะไรกัน หรือไปเที่ยว อี้จะแชร์ตลอด เวลาอยู่กับอี้ เค้าจะหาโอกาสลวนลามอี้ตลอด มีครั้งนึงเค้าพาอี้ไปทะเล แล้วชวนพักห้องเดียวกัน ตอนแรกผมไม่ยอม แต่ห้องมันเต็ม เลยต้องยอมพักด้วย และคืนนั้นเพื่อนพี่ก้อพยายามที่จะปล้ำอี้อย่างมาก อี้เลยทนไม่ไหว หนีออกจากห้อง แล้วไม่ติดต่อกลับไปอีกเลย มันแตกต่างจากที่คุยในเว็ปไง ตอนที่คุยเค้าดูสุภาพมาก แต่ตอนเจอเป็นอีกแบบ อี้รับไม่ได้อ่ะครับ เลยได้มารู้ความจริงวันนี้แหละครับ บอกอะไรให้ไหม ตอนนั้นอี้ก้อชอบคนๆที่อี้คุยในเน็ตอยู่น่ะ แต่เมื่อเหตุการณ์มันเป็นอย่างนั้น อี้เลยต้องตัดใจ ตอนนั้นก้อเซ็งๆเหมือนกันน่ะครับ “
“ พี่ขอโทษน่ะครับ ถ้าพี่กล้ามากกว่านั้น เราคงได้เจอกันตั้งนานแล้ว นี่เวลาก้อล่วงเลยมาหลายปี จนอี้มีแฟนไปแล้ว “
“ เอาน่า อย่างน้อยๆพี่ก้อได้รู้ว่าอี้ ไม่ได้แย่อย่างที่ใครเค้าพูดกันนี่ครับ ไม่เป็นไร ตอนนี้ก้อก้อเป็นพี่น้องกันนี่ “
“ หง่ะ อยากเป็นอย่างอื่นมากกว่า เสียดายมาก เสียดายมากๆเลยรู้ป่าว แต่ถ้าวันไหนที่อี้ไม่มีใครแล้ว เราจะเอ่อออ กลับมาคุยเหมือนที่เราคุยกันครั้งแรกในเว็ปได้ไหมครับ “
“ อืมมม เอาไงดี เฮ้ออออออ ตอนนี้อี้คงให้คำตอบไม่ได้ เพราะว่าอี้ได้ให้สัญญากับคนๆนึงว่า ถ้าเมื่อไหร่ที่อี้ไม่มีใคร อี้จะรับเค้าไว้พิจารณาคนแรก ขอโทษน่ะครับ ที่อี้ทำได้แค่นี้จริงๆ แต่ที่เป็นอยู่ก้อดีอยู่แล้วน่ะครับ “ ผมพยายามปลอบใจพี่กรณ์
“ พี่คงมาช้าไปอีกแล้วใช่ไหมครับ ว๊า แย่จัง ไม่เป็นไรครับ แค่พี่ได้เจออี้ ได้อยู่ใกล้ๆ พี่ก้อมีความสุขมากพอแล้ว รู้ไหมว่าหลังจากที่พี่เจออี้น่ะ พี่รู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นมามากลเยทีเดียว จนคนรอบๆข้างพี่ทัก ตอนแรกพี่ก้องงว่าพี่เป็นอะไร จนพี่มาหาคำตอบให้กับตัวเองได้ว่า มันเป็นเพราะว่าพี่เจอในสิ่งที่พี่ค้นหามานาน นั่นคือ อี้ไงครับ “ พี่กรณ์พูดซะเลี่ยนเลย ผมก้อเขิลลล อ่ะเดะครับ
“ ไม่เอาแล้วๆ พี่กรณ์ อี้เขิน นั่นไงฝนหยุดตกแล้ว ป่ะ เราหาทางกลับที่พักของเรากันเหอะ “ ผมพยายามเปลี่ยนเรื่อง