ตอนสั้นๆนะครับ เขียนยาวกลัวจะเป็นอีกเรื่อง เอาแบบสั้นๆง่ายๆเนอะ แทนคำขอบคุณของเพื่อนๆทุกคน (อย่าลืม ไปอ่าน น้องญี่ปุ่นน้า อิอิ)
ผมชื่อบอมครับเป็นเพื่อนสนิทของไอ้เอนั่นล่ะครับ ผมกับเอไม่เคยผิดใจกันตั้งแต่คบกันมา แต่ก็จนแล้วจนรอดเพราะความปากเปราะของผมคิดจะแกล้งมัน เรื่องอะไรน่ะเหรอก็เรื่องที่มันชอบเกย์ มันชอบครูสอนพิเศษของมัน ผมไม่ได้รังเกียจเกย์แต่อย่างใด แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าผู้ชายกับผู้ชายหรือที่เรียกตัวเองว่าเกย์จะรักกันได้ ยังไง เพราะผู้ชายมีขั้วอารมณ์ที่เหมือนกันยากที่จะดึงดูดเข้าหากัน แต่ไอ้เอมันเป็นเอามาก แต่ว่าไปแล้วพี่โยก็น่ารักนะ ผมเจอผมยังแอบคิดไม่ได้ว่าผู้ชายจะน่ารักได้ขนาดนี้เชียวหรือ เรื่องมันเกิดก็ตอนที่ไอ้เอมันแนะนำผมให้เพื่อนพี่โยชื่อพล ผมไม่ได้ชอบพี่เขาเลย ปากเสีย หน้าตาก็ดูดีอยู่หรอก ก็เลยโทรแกล้งไอ้เอเสียหน่อยแต่ไม่คิดเลยว่ามันจะกลายเป็นเรื่องราวใหญ่โต จนผมเกือบจะเสียไอ้เอไป ผมเสียใจนะ เสียใจมาก ผมพยายามจะทำทุกอย่างให้มันดีขึ้นแต่มันไม่ได้ดีขึ้นเลย แย่ลงทุกๆวัน แต่นี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมได้ใกล้ชิดกับพี่พล เพราะผมไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร แต่ก็อย่างว่าเหมือนผมคิดผิด เพราะนอกจากจะกัดแทะผมแล้ว ไม่ได้ช่วยอะไรเลย แต่ผมเองก็ไม่รู้ทำไมถึงเจอเขาทุกวัน นั่นสินะ ผมไม่มีทางเป็นเกย์ครับ ไม่มีทาง หรือถ้าผมจะเป็นผมก็คงไม่มองคนอย่างพี่พลแน่ๆ แฟนผมต้องน่ารัก ถ้าเป็นพี่โยก็ว่าไปอย่าง เวลาพูดก็ใจเย็น เดินด้วยก็ไม่อายใคร เฮ้อ ผมล่ะกลุ้ม จอยที่คบกับผมมันก็ไปมีแฟนใหม่ รุ่นพี่ที่เล่นบาสฯด้วยกันนั่นล่ะครับ แต่พอมาวันนี้จะกลับคืนมาหาผมบอกว่าคุยกันไม่รู้เรื่อง ผมไม่รู้สิไม่ได้ดีใจนะ มันรู้สึกแปลกๆ เวลานัดเจอกันมันไม่เหมือนเคย ไม่ได้คิดอยากจับอยากแตะเลย เวลามันพูดผมก็รำคาญ เสียใจนะจอย ผมคงกลับไปรักมันอีกไม่ได้ เพราะลึกๆแล้วผมเหมือนรักใครเข้าแล้ว แล้วใครล่ะ ว่าแล้วผมโทรหาพี่พลปากเสียดีกว่า ให้เขากัดเล่นยังดีกว่าทนนั่งอยู่กับมัน
"พี่ ว่างป่ะ"
ผมกรอกเสียงตามสายไปทันทีที่เขารับโทรศัพท์
"ว่าไง มีอะไร"
"เลี้ยงข้าวหน่อยดิ"
"มากไปแล้วไอ้บอม ฉันไม่ใช่ผู้ปกครองแกนะ จะได้คอยตามเลี้ยงข้าว ไม่มีปัญญาหากินเองเหรอ"
"อ้าว จะมาไม่มา พูดมาก"
"ที่ไหน"
นั่นแน่ ผมใช้มุขนี้ล่ะครับยอมผมตลอดนะดูสถิติที่ผ่านมา แม้จะปากดี
"ที่เดิม ล่ะ เอ้ย ไม่เอาดีกว่า อยากไปบางปู"
"ไอ้นี่ บ้าเหรอ ขี้เกียจไปไกล"
"งั้น ก็ไม่ต้องคุย"
ผมตัดสายไปทันที ผมนิสัยเสียสินะ แต่เชื่อผมเถอะ เดี๋ยวโทรมาด่าแน่ๆ อิอิ ที่จริงเปลืองค่าโทรผมครับ
"ไอ้บอม ทำไมวางสาย ฉันยังพูดไม่จบนะ นิสัยเสีย จะมาเอาแต่ใจได้ไง แกอยากไปนะไม่ใช่ฉัน ขู่เข็นกันอย่างนี้เลยเหรอ"
นั่นไงครับ อย่างที่ผมว่าไหม ผมยกโทรศัพท์ออกไกลๆหูเพราะเสียงแว๊ดดังผ่านเข้ามา
"แล้วจะ ไปไหมอ่ะพี่ บ่นอยู่ได้"
"เออๆ เลิกงานเดี๋ยวไปรับ"
แอบยิ้ม ครับ ว่าไปเขาก็น่ารักนะเพราะยอมผมตลอด ทั้งที่ไม่เคยมีใครยอมผมมาก่อน
"ทำไม คิดอะไรอยู่ เปรี้ยวอะไรขึ้นมายะ ถึงอยากไปบางปู"
เขาถามขึ้นระหว่าง ทางไปบางปู
"ไม่ได้คิดไร อยากไปเฉยๆ"
"แหม มาติสต์แตกอะไรเอาตอนนี้ เปลืองน้ำมันฉันนะยะแก"
"อ้าว แล้วพามาไมอ่ะ บ่นยังกะยายแก่"
"ไอ้บอม มากไป ทุเรศ แกนั่นล่ะห้ามพูดมาก พาไปแล้วยังมาปากดีอีก"
"ช่วยไม่ได้ อยากมาเอง"
"เออ ฉันผิดใช่ไหมเนี่ย"
เป็นครั้งแรกที่เขาเถียงผมไม่สู้ เงียบไปเหมือนกำลังคิดคำพูดอยู่
"เออ บอม วันศุกร์พวกฉันว่าจะไปเที่ยวเกาะช้างนะ ไปไหม ชวนบ๊อบไปด้วย"
"เนื่อง ในโอกาสอะไรพี่"
"โอกาส อยากนี่ล่ะ จะไปหรือเปล่าล่ะ"
"ไปดิ ไปฟรีนี่ ชอบอยู่แล้ว"
"เออ นะ ไม่น่าถาม"
บางปูผมเคยมาตอน เด็กๆ ชอบมาดูตะวันตกดินที่นี่สวยดี แต่วันนี้ไม่ได้เอากล้องติดมือมาด้วย เลยได้แต่ดูเฉยๆ ร้านอาหารแถวนี้ก็อร่อยดี เรากินข้าวเสร็จก็ขับรถเล่นแล้วก็กลับ พอวันศุกร์ก็ออกเดินทาง ผมเหมือนโดนแกล้งให้นั่งติดกับเขา แต่ก่อนออกจากบ้าน ทำไมรู้สึกแปลกๆก็ไม่รู้ รู้สึกจี๊ดในใจ ตอนที่เขาบอกว่า "เป็นแฟนพี่สิบ๊อบพี่ว่างอยู่" โอ๊ย ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย บ้าไปแล้ว เสียสติไปแล้วแน่ๆ ไม่มีทางเป็นไปไม่ได้ ทำไมพอได้ยินแล้วหัวใจมันสั่นไหวแบบนี้นะ ผมพยายามไล่ความรู้สึกบ้าๆนี้ออกไปจากใจ ผมนี่นะจะมีใจให้เขา ไม่มีทาง ผมไม่ใช่เกย์ ผมชอบผู้หญิง แต่ไอ้เอมันก็สะกิดใจผมเหลือเกิน มันบอกว่า "กูไม่ใช่เกย์แต่ก็มีแฟนเป็นเกย์ จะทำไมในเมื่อกูมีความสุข" ผมเริ่มสับสนแล้ว หรือผมจะตามรอยมัน พอถึงเกาะช้างเจอพี่กบกับพี่กายยิ่งแล้วใหญ่ สองคนนี้ยิ่งคอยแหย่อยู่เรื่อย ไม่เข้าใจ ทำไมเหรอผมแสดงออกมามามากขนาดนั้นเลยเหรอ หรือเขาแสดงออกว่าเขาชอบผม ไม่หรอกน่า เวลาไปไหนมาไหนด้วยกันเขาจะกัดหาคำเสียดสีผมตลอดไม่มีทาง แต่เหมือนผมยิ่งหนีบรรยากาศมันยิ่งบีบให้ใจมันสั่นไหว ตอนที่ไปดูหิ่งห้อยกัน เขานั่งเรือข้างหน้าผม ไอ้บ๊อบนั่งขางหลังผม ส่วนไอ้เอกับพี่โยไม่ได้สนใจสายตาใคร ความจริงน่าจะจัดงานแต่งให้มันที่นี่เลยเสียอีก เหมือนมาดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันสองคน เพื่อนๆกลายเป็นตัวประกอบไปเลย น้ำในคลองพร้าวนิ่งจนน่ากลัว แสงไฟจากชายคาบ้านริมคลองส่องแสงมาจกกระทบที่ผืนน้ำ พอไร้แสงไฟแสงจันทร์ก็เด่นสง่าอยู่กลางน้ำ ให้ตายเถอะผมน่าจะได้กอดใครสักคน
"อุ๊ย หิ่งห้อย"
เขาอุทานขึ้นเบาๆ ผมชะโงกหน้าไปตามทิศทางของใบหน้าของเขา แสงวูบวาบบนกอไม้ริมฝั่ง เหมือนไฟต้นคริสมาสต์
"สวยว่ะ"
ผม พูดออกไปเสียงเบาเช่นกัน เพราะเกรงว่าถ้าหากเสียงดังหิ่งห้อยมันจะตกใจบินหนีไปเสียก่อน พลันมือผมก็ไปเฉี่ยวโดนมือของเขาที่วางอยู่กราบเรือโดยบังเอิญ ทำไมร้อนวูบมาถึงใจ ผมสั่นทันที จะชักมือกลับมาแต่ก็เสียดายมันอุ่นแปลกๆจริงๆนะ เหมือนเขาเองก็สะดุ้งที่มือผมไปสัมผัสต้องมือเขา แต่ก็ไม่ยักชักออกเหมือนกันแฮะ เอาวะแค่มือโดนกันจะเป็นอะไรไป ผมวางมือไว้ที่เดิม อากาศที่เย็นสบายกลับร้อนขึ้นมาทันที ใจสั่นไหวเต้นตุบตับ ผมบีบมือเข้าหากันเขาตอบรับกุมมือผมทันที ไม่ได้แล้ว จะจับมือกันไม่ได้เดี๋ยวเลยเถิดไปไกล ผมจะชักมือกลับแต่เขากำมือผมไว้แน่น อ้าวซวยแล้วไหมล่ะ เอาวะจับก็จับ พอปล่อยเลยตามเลยก็เพลินดีแฮะ อิอิ เราจับมือกันเนิ่นนานมันมืดด้วยล่ะครับ อีกอย่างเพราะหิ่งห้อยได้ดึงดูดความสนใจของเพื่ือนๆไปหมดเลยไม่มีใครสนใจผม กับเขาที่แอบจับมือกันอยู่ พอกลับที่พักผมก็ปลีกตัวไปอาบน้ำ ผมพักอยู่ห้องเดียวกับไอ้บ๊อบครับ ที่จริงไม่ได้อยากนอนกับมันเลย ไอ้นี่นอนกรนเสียงดัง พออาบน้ำเสร็จก็ออกไปนั่งระเบียงมองนั่นมองนี่ สวยดีนะครับที่นี่ อันนารีสอร์ทแต่ว่าไปมันเหมาะสมกับคู่รักอย่างไอ้เอกับพี่โยมากกว่า บรรยากาศแบบนี้ เฮ้อ
"ทำอะไรอยู่ยะ"
เสียงทักทำให้ผมสะดุ้ง
"ใจ ลอยไปไหนแล้วไอ้บอม มานั่งเหม่ออะไรตรงนี้เพื่อนๆเขาจะไปกินเหล้ากัน อ้าวแล้วบ๊อบล่ะ"
เขานั่นเองครับมายืนอยู่ข้างหลังผมตั้งแต่เมื่อ ไหร่ก็ไม่รู้
"อาบน้ำ"
ผมตอบลอยๆออกไปสายตาหันกลับไปมองที่ ชายป่ากับคลองที่ไหลตัดผ่านไป
"สวยเนอะที่นี่อ่ะ"
เขาพูดขึ้น มาแล้วมานั่งข้างๆผม ใจผมเริ่มสั่น
"อืม น่าจะได้มากับแฟน จะกอดนัวเนียไม่ไปไหนเลย"
ผมพูดออกไป มีจุดประสงค์ครับ ไม่รู้สิลองแหย่ดู
"แล้วไม่ชวนมาล่ะ"
เสียงนั้นขาดๆหายๆ
"นั่น สินะ ถ้ารู้ว่าพามาได้พามาแล้ว"
พูดจบผมก็หันไปมองหน้าเขา เห็นเม้มปากมองไปไกลแสนไกล
"อืม ไปรอข้างล่างนะ"
สะบัดหน้า ใส่ผมแล้วลุกขึ้นทันที อ้าว
"เดี๋ยว จะไปไหนล่ะพี่"
ผมรั้ง มือไว้เขาชะงัก
"คุยกันก่อนดิ"
"ไม่เอาหรอก เดี๋ยวแฟนนายว่าเอา ไม่อยากทำให้ใครบาดหมางใจ"
ขำดีนะ นี่หรืเปล่าที่เขาเรียกว่างอน ตอนเขางอนนี่ก็น่าดูนะผมว่า
"ไม่หรอก น่า แหมใจน้อยไปได้ ทำไม แอบชอบผมเหรอ"
"ไอ้นี่ อย่ามาสำคัญตัวเอง ฉันมีค่าพอ ไม่จำเป็นต้องแอบ"
"งั้นก็แสดงว่าชอบผม"
ผมพยายาม แหย่ให้ได้มากที่สุดเผื่อว่าเขาจะยอมพูดอะไรออกมาบ้าง
"เออ แล้วไง"
ตาย ล่ะหว่า ไม่คิดว่าจะกล้าพูด เขาจ้องหน้าผมเขม็งผมเสียอีกที่เป็นฝ่ายใจเต้นแรง
"เอ่อ ผะ ผม"
กลาย เป็นคนติดอ่างไปเลย ผมยังตาค้างอยู่แต่เขาก้มลงมาประกบปากผมแล้ว ผมสะดุ้งแต่ก็ไม่ไม่หนี รสชาติจูบมันแปลกๆ ความจริงมันหวานดีนะผมชอบ ผมจูบตอบโดยไม่รีรอเหมือนกัน ดูซิใครจะแน่กว่ากัน เสียงประตูห้องน้ำดังแกร๊ก ผมกับเขาผงะออกจากกันทันที
"ไปรอข้างล่าง นะ"
เขาพูดแล้วเดินไปทันที
"อ้าวบ๊อบ เดี๋ยวไปเจอกันข้างล่างนะ เดี๋ยวไปกินเหล้ากัน"
"ได้ๆพี่ขอเปลี่ยน เสื้อผ้าแป๊บ ไอ้เชี่ยบอมล่ะ"
"โน่น"
เขาบุ้ยปากมาทางผมแล้ว เดินออกจากห้องไป
"เชี่ยบอม ลาภปากอีกแล้วโว้ย ดีจังมาเที่ยวกับพี่ๆเขา เหล้าปลาอาหารไม่เคยขาด อิอิ"
"เออ มึงอย่าแดกให้เมาล่ะ ตื่นมาอาจจะเป็นผัวพี่กบหรือไม่ก็พี่กาย"
ผม ประชดมันที่กำลังสะลัดผ้าเช็ดตัวแล้วสวมกางเกง
"ไม่กลัวโว้ย เป็นผัวใครก็ได้ถ้าเลี้ยงกูดีๆ อิอิ จะสนใจทำไมเขาทำกันเยอะแยะออก"
"ไอ้ เชี่ยนี่ เห็นแก่แดก ที่บ้านก็รวยนี่หว่า"
"ช่วยไม่ได้"
ผม ขี้เกียจเถียงกับมันเลยลุกจากที่เดินออกจากห้องไป พี่กายพาเราไปกินเหล้าที่หาดอะไรจำชื่อไม่ได้ แต่รู้ว่ามีเธคด้วย มีชาวต่างชาติอยู่เต็ม มีที่นั่งติดทรายหาด เราก็ไปนั่งตรงนั้นด้วย สั่งอาหารทะเลเผามาแกล้มกับเหล้า พอสักพักก็มีคนมาแสดงหมุนไฟให้ดู เพลินตาดีเหมือนกัน พอเหล้าเข้าปากก็เริ่มพูดมาก
"โอ๊ย อิจฉาไอ้เชี่ยเอว่ะพี่ ดูดิทำอะไรเกรงใจกันบ้างนะไอ้เชี่ยเอ"
ผมพูดขึ้นเพราะเห็นไอ้เอมันกอดหอมพี่โยอย่างไม่แคร์สายตาใคร
"อ้าว มึงก็กอดพี่พลอย่างกูดิวะ มัวแต่อายไอ้เชี่ย เมื่อไหร่จะตกร่องปล่องชิ้นกันสักที"
"มาๆ พี่ มากอดกันดิ"
ผมเมาครับเหล้ามันไปดันความในใจให้แสดงออกมา ผมเอื้อมมือไปดึงแขนเขามาใกล้ๆ
"เฮ้ย ไม่ได้นะพี่พล ไหนบอกจะเป็นแฟนผม"
ไอ้บ๊อบครับ กวนบาทาอีกแล้วไอ้นี่คนอุตส่าห์กำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม
"เมียกูโว้ย ไอ้เชี่ย กูได้เสียกันแล้ว"
ผมพูดออกไปตาหวานฉ่ำมองหน้าเขา เสียงมือตีแขนผมดังเพี๊ยะๆ
"อะไรบอม บ้าเหรอ ใครเมียแก ไอ้บ้า"
"น่านะ ที่รัก ไหนๆก็ไหนๆ แล้ว บอกทุกคนไปเลย ว่าเราไปถึงขั้นไหนแล้ว"
"กรี๊ดดดด น้องบอม ไม่ได้นะคะ ไปตกหลุมนังปีศาจนี่ได้ยังไง"
"หุบปากไปเลยอีกบ แหมดูสารร่างตัวเองเสียก่อน คนเขาได้กันแล้วน่ะ ทำใจเถอะหล่อน"
พี่กายแทรกขึ้น ผมยิ้มเต็มปาก
"ไอ้บอม บ้าเหรอ"
แม้จะพูดอยู่แต่คำเดิมแต่ผมก็ดูออกว่าเขาอาย อิอิ ผมก็เลยคว้าตัวมากอดเสียให้อายยิ่งกว่าเดิมอีก
"อุ๊ย ไอ้บอม"
"น่าพล แกเองก็อย่าอายเลย ไม่มีใครว่าหรอก ความจริงมันย่อมเป็นความจริงวันยังค่ำ"
น่านเห็นไหมครับ ไอดอลผมยังพูดแบบนี้เลย เสียงหัวเราะดังทั้งกลุ่ม ผมได้โอกาสก็รุกหนักล้วงนั่นล้วงนี่
"บอม หยุดนะ ไม่งั้นได้เป็นผัวฉันจริงๆแน่แก"
เขากัดฟันพูดหน้ายิ้มแต่สายตาจิกผมเขม็ง ผมหรือจะกลัว ล้วงต่อสิครับ ท้าทายอยากรู้เหมือนกันว่าจะแน่สักแค่ไหน
"ต๊าย กลับห้องไปก่อนไหมคะ คุณเพื่อน ที่สาธารณะนะคะ อายฟ้าอายดินบ้าง"
พี่กบเบะปาก
"งั้นผมกลับก่อนนะครับ จะไปเอากัน"
ธรรมดาผมไม่ใช่คนแบบนี้นะครับ ทำไมไม่รู้ทำไมวันนี้มันคึกจังเลย
"เอ้ย ไอ้บ้า"
เสียงโห่ดังขึ้นมาทันที ผมฉวยมือเขาลุกขึ้นจากกลุ่ม ตอนแรกก็ขัดขืนแต่ก็ยอมอยู่ดี พอลุกผมถึงรู้ตัวว่าผมเมามากเซเลยครับ เขาพยุงตัวไว้
"เป็นไงล่ะ ปากดีนัก นึกว่าจะแน่ เชอะ"
เขาเข้ามาประคองร่างแต่ก็ยังเหน็บผมอยู่
"อารายคร้าบ เมีย อิอิ คืนนี้ไป ปั๊มปั้มกันน้า"
"แหม เอาร่างให้ถึงที่ก่อนเถอะพ่อคุณ อย่ามาปากเก่ง"
"น่า เดี๋ยวรู้ มากอดหน่อย"
"เอ้ย บ้าเหรอ นี่มันถนนนะ"
"อายเป็นเหรอพี่น่ะ"
"ไอ้บอม ยังมียางอยู่นะ เดี๋ยวปล่อยให้ใครลากไปทึ้งเลยนี่"
"อ่านะ จะทำได้เร้อ รักเค้าอยู่เต็มอก"
"ใครรักใคร พูดให้มันดีๆนะแก"
"พี่ไงรักผม หรือไม่จริง"
ทำไมยิ่งเมายิ่งคึกเนอะ ผมพยายามจะง้างปากคนปากแข็ง แต่เอผมจะทำไปทำไมล่ะนี่
"อย่ามาล้อเล่นนะไอ้บอม ใครรักแก ปากเสียแบบนี้อ่ะ ไม่เอาหรอก"
"ไม่รักก็ปล่อย อย่ามาจับ"
ผมเริ่มงอนแล้วครับ ต้องใช้ไม้นี้
"เอาสิ เดินเองได้ไปเลย"
อ้าว ไม่เป็นไปตามแผนแฮะ ได้ผมเดินสะเปะสะปะโซเซจนหัวขมำคว่ำลงพื้น
"เฮ้ย บอมๆ"
เขาเข้ามาพยุงผมแต่ผมปัดมือออก
"เออ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ พอใจไหม รักจนจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย"
หึหึ ผมยิ้มออกมา ยอมให้พยุง
"ร้ายนะแก แล้วไงรักแล้วไง"
"รักแล้วก็ไปเอากันไง ปะ"
"ไอ้บ้า ทำเป็นปากดีนะ"
"พูดจริงนะเนี่ย ไม่ได้ล้อเล่น"
ดูเขาหน้าแดง อายหรือเมาผมแยกไม่ออก ส่วนผมน่ะเหรอ ยิ่งเมายิ่งคึกคะนอง เขาเรียกรถสองแถวที่คอยวิ่งรับส่งนักท่องเที่ยว พอบอกสถานที่ไปเราก็ขึ้นข้างหลังรถ
"ไหวไหมบอม"
เขายังพยุงผมอยู่ อยากจะเอาของที่เพิ่งกินเข้าไปออกมาครับท่าน แค่คิดผมก็อ๊วกพุ่งทันที
"เอ้ย เลอะรถเขา โผล่หน้าออกนอกรถ"
เขาลูบหลังผมเบาๆ ผมอ๊วกจนปวดท้องน้ำตาไหลออกมา
"อ่า อยากกินน้ำ"
"เดี๋ยวสิ รอถึงโรงแรมก่อน"
ไหนลองอ้อนดูหน่อยเผื่อจะเข้าท่า อิอิ
"ไม่เอาอ่า อยากกินน้ำๆ"
"โว้ย เวลากินน่ะดูตัวเองบ้างไหม เห็นไหม เป็นแบบนี้เลย รอแป๊บดิ"
"ไม่เอา จะกินน้ำ นะนะ ไหนบอกรักไง"
"อ้าวไอ้นี่ เออๆ"
เขาเคาะกระจกกั้นคนขับกับกระบะรถสองแถว
"พี่จอดร้านขายของข้างหน้าให้หน่อยครับ"
พอคนขับจอดรถเขาก็เข้าไปคุยแล้ววิ่งลงรถไปซท้อน้ำ ผมนั่งอมยิ้มอยู่ พอถึงที่พักเขาก็พยุงขึ้นห้องไป
"ไปล้างหน้าก่อนไหมบอม"
"ไม่เอา จะนอนๆ"
"โว้ย เซ็ง"
เขาบ่นแต่ก็เดินเข้าห้องน้ำกลับออกมาพร้อมกับผ้าผืนเล็กๆ เอามาเช็ดตามหน้าตามคอ
"เช็ดตรงนี้หน่อย"
ผมได้ใจถลกเสื้อขึ้น เขาหน้าแดงแต่ก็เช็ดแผ่วเบา
"ไปอาบน้ำเสียก็สิ้นเรื่อง"
ยังบ่นอยู่ เดี๋ยวเถอะ เจอดีแน่
"ทำให้หน่อยดิ"
ผมพูดออกไป ถ้าเป็นตอนไม่เมานี่ไม่มีทางนะครับที่จะพูดแบบนี้ออกไป แต่ผมก็โทษเหล้าดีกว่าเพราะมันคึกจริงๆ
"ทำไร"
ทำเป็นงง ผมชี้ตรงเป้ากางเกง ไม่ได้อายเลยครับ อยากรู้ว่าเขาจะทำยังไงต่อไป
"อย่ามาเสียใจก็แล้วกัน ท้าทายดีนัก จับทำผัวซะเลย นี่แน่ะ"
เขาก้มหน้าลงมาตรงหน้าอกผมทันที ผมสิกลับใจสั่นเต้นแรงขึ้นมา
"เฮ้ย เอาจริงเหรอพี่"
เสียงผมสั่น เริ่มรู้สึกตัวขึ้นมาจริงๆ
"อย่ามาล้อเล่น ไม่มีหยุดนะจะบอก"
เขาตวัดลิ้นที่ยอดอกผมทันที ตัวสั่นเลยครับท่าน หวิวไปถึงสันหลัง เขาถอดเสื้อผมออกแต่ไม่ถอดออกหมดเอาไปกองไว้ที่ท่อนแขนทั้งสองเหนือหัวผม ไม่ให้ผมเปลี่ยนใจนั่นเอง ผมสั่นไปหมดแล้วเขาดึงกางเกงผมออก อายแล้วครับผมจะบิดตัวออกแต่เขาไม่ยอม ความเป็นชายผมโดนงับไปแล้ว อ่า ใจจะขาด ลีลาท่าทางของเขาเหมือนเสือที่หิวโหยเร่าร้อนเหลือเกิน ผมไม่เคยเจอ เราประกบปากกันเนิ่นนานมือเขาก็ไม่อยู่นิ่ง ตายล่ะสิผมลอยไปกับเขาแล้ว หยุดไม่ได้แล้ว เอาวะเป็นไงเป็นกัน ผมเล่นไปตามเกมครับ โอ สุดยอด ถึงใจผมจริงๆ
ผมนอนหอบแฮ่กๆอยู่เขายังนอนอยู่บนอกผมเนื้อตัวเประอเปื้อนไปหมด ลมหายใจร้อนๆของผมรดหัวเขาอยู่
"ชอบจังครับ"
ผมพูดออกไป เขาผงะหน้าขึ้นมามองหน้าผม
"ชอบอะไร"
นะยังมีถามก็เร่าร้อนถึงใจขนาดนี้
"ก็พี่ล่ะ เก่งนะเนี่ย"
"บอกแล้ว เดี๋ยวมาติดใจนะ"
"ทำไม ติดใจไม่ได้เหรอ"
"ก็ไม่รู้สินะ ไม่ได้เป็นอะไรกันนี่ จะมาติดใจได้ยังไง"
"อ้าว สรุปเราไม่ได้เป็นอะไรกันเหรอ"
ผมเริ่มสับสน สร่างเมาทันที
"จะรู้เหรอ ก็เธอไม่เคยบอก พูดสิว่าเราเป็นอะไรกัน"
อ้าว ผมซวยสิครับผลักมาทางผมหมดเลยทีนี้
"เอ่อ"
"เห็นมะ ไม่แน่ใจใช่ไหม"
ทำท่างอน อ้าว กรรมของผม
"เป็นแฟนไงครับ แหมพี่ นั่งทับกันขนาดนี้จะเป็นอะไรได้อีกล่ะ"
ยิ้มออกมาเลยครับ แหมดูสิครับฤทธิ์คนแก่บังคับให้ผมพูดจนได้ แต่เอาเถอะไหนๆก็ไหนๆแล้ว จะปากแข็งไปทำไม ผมก็เลยดึงลงมาจูบทำโทษซะหน่อย เราจูบกันเนิ่นนาน ผมเป็นสุขในใจครับ ความกังวลก่อนหน้านี้มันหายไปไหนไม่รู้ เพิ่งรู้ตัวว่าผมชอบเขามากขนาดนี้เชียว เราไปอาบน้ำด้วยกัน ผมยืนนิ่งให้เขาอาบน้ำให้ แต่นะอย่างว่าถูไปถูมาไอ้ลูกชายผมมันก็ตื่นสิครับเลยฟาดเอาอีกรอบ อิอิ สมน้ำหน้าปากดีนักโดนไปเลย พออาบน้ำเสร็จเราก็มานอนที่เตียงของผมจนเผลอหลับไป
เช้าวันใหม่ ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาไม่ได้รู้สึกแปลกใจที่มีคนอยู่ในอ้อมกอด เขายังคงนอนอยู่แต่คงตื่นแล้วเพราะลูบไปตามตัวผม อ้าว ไอ้บ๊อบมันกลับมาแล้วนอนแผ่อยู่เตียงมันไม่เปลี่ยนชุดคงเมา ผมบอกให้เขากลับไปที่ห้องก่อน เดี๋ยวดังแน่ๆ พออาบน้ำเสร็จผมก็ลงไปที่ทานอาหารเช้า เขินจังครับทุกคนนั่งรออยู่แล้ว ยกเว้นไอ้บ๊อบที่นอนสลบอยู่ข้างบน
"ต๊าย เสียดายที่สุด ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านังมารร้ายจะได้กินพ่อบอมของชั้น"
เสียงพี่กบครับแปร๋นมาแต่ไกล ผมนี่อายจนจะเดินไม่ออก
"ได้ยินข่าว เมื่อคืนหนักเหรอพล เดินขาถ่างๆ"
อ้าวคราวนี้พี่กายครับ เสียงกรี๊ดกร๊าดดังกว่าเดิม
"บ้าพวกแกนี่ คนมันรักกันเนอะ ก็เป็นธรรมดา"
"แหม ก็แน่ซียะ เมื่อคืนทำร้ายพี่โยไปกี่รอบล่ะเอ"
"สองเองครับพี่ กะว่าจะทำแฮตทริกซ์ซะหน่อย อิอิ"
ดูครับ ไอ้เอนี่ไม่มียางอายเลย พูดแล้วกอดพี่โยหน้าตาเฉย พี่โยเองก็ตีแขนมันเบาๆ
"กรี๊ดดดดดดดด ไม่ได้นะนังกาย คืนนี้หล่อนต้องพาชั้นไปหมู่บ้านชาวประมงแล้ว ทนไม่ได้แล้ว"
"ค่า ทีนี้หล่อนก็เอาสักสิบไม้เลยสินังกบ จะได้ไม่น้อยหน้า"
ผมเดินแอบย่องไปนั่งตอนที่พี่ๆเขารุมกัดกันอยู่
"มานั่งนี่สิบอม"
แฟนหมาดๆผมเองครับ ตบเก้าอี้ข้างๆตัวเขา หน้าตาแดงฉ่ำคงอาย อิอิ แกล้งสักหน่อยคงดี
"ตัวเอง เมื่อคืนไหนบอกจะทำสามรอบไง อิอิ"
ผมเดินไปหยิกแก้มเบาๆ
"ว้าย บอม พูดอะไรออกมา ทำร้ายจิตใจพี่กบมากนะคะ รู้ไหม"
เสียงพี่กบกรี๊ดออกมา เขาเองก็ตีแขนผม
"อ้าวก็จริงนี่พี่ แฟนผมนี่เก่งสุดยอด เนี่ยหน้าซีดเลยผมอ่ะ"
ว่าแล้วก็ยิ้มมองไปที่เขาที่ก้มหน้าอายหน้าแดงอยู่ เราพูดหยอกล้อกันไปเรื่อยๆจนไอ้บ๊อบมันเดินงัวเงียลงมาจากห้อง ประเด็นจึงเบี่ยงไปที่ไอ้บ๊อบแทน ผมเอื้อมมือไปจับมือของเขา ไม่เขินแล้วครับไม่มีอะไรต้องอายแล้ว ผมคงต้องยอมจำนนใจตัวเองแล้ว ที่ผ่านมาพยายามหลบเลี่ยงตลอด ผมก็คงจะเป็นเหมือนไอ้เอที่เป็นผู้ชายแต่รักเกย์ มีเกย์เป็นแฟน ผมมั่นใจว่าผมยังเป็นผู้ชายทุกกระเบียด แต่ใครจะรู้ว่าผมจะชอบผู้ชายด้วยกัน ในเมื่อรักมันกำหนดไม่ได้ พรเจ้าสร้างผู้ชายให้เคียงคู่กับผู้หญืงเท่านั้นเหรอ ไม่จริงหรอกผมเชื่อใจตัวเอง แม้จะทำให้ประชากรโลกลดลงสักสองสามคนก็ตามที
เขียนโดย Eiky
โพลล์
หัวข้อ: Boy's Story ให้รักนำทางใจ ( พิเศษ ) ๒๔ มกราคม ๒๕๕๕ หน้า ๓๔ (อ่าน 311349 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก