“ขอโทษที่ยังมีชีวิตอยู่”
อ่านมาทั้งเรื่องมาพีคสุดๆก็ประโยคนี้
เอาจริงๆจะร้องตั้งแต่ตอนที่ป๋าบอกว่าป๋าไม่มีใครเลย
ก็จริง เพราะอีป๋ามันจะมึนๆ ซึนๆ ทำร้ายน้องเพี้ยนตั้งมากมายจนเราแอบอยากลดบทให้ไปเป็นตัวร้าย
แต่สุดท้ายนางก็รักเพี้ยนนะ
โปรดอ่านตอนที่นังเพี้ยนถูกกระซวกสีข้าง อีป๋ามีเซ คือเป็นการห่วงใยที่ต้องสังเกต
//กระพริบตาทีเดียวอาจมองไม่เห็น//
อ่านๆไปไม่มีใครเลยที่อยู่ข้างอีป๋าอย่างแท้จริง ก็มีแต่น้องเพี้ยนคนเดียว
เอาเป็นว่าภาวนาให้น้องเพี้ยนทำใจได้ไวไวแล้วรีบให้อภัยอีป๋า
เรื่องนี้พออ่านๆไปอีน้องเพี้ยนช้านนร้ายสุดๆ เจ้าเล่ห์ เหมือนอีป๋าแค่คอยตั้งรับคอยแก้เกมส์
เคยคิดว่าไม่ชอบพระเอกแบบนี้ อ่านๆไปก็หลงรักอีป๋าซะงั้น
เอาเป็นอีป๋าฉลาด ร้าย รวย มีลูกเยอะ เเม่ยกชอบให้เงินหมดธนาคาร
รอตอนต่อไปอยู่นะคนเขียนสู้ๆนะคะ
ไว้อาลัยแด่พี่กิ๊ฟ พี่ดรีมนะคะ
หัวข้อ: -x-ไร้พ่าย-x- ***ตอนที่ 42 The end (30/03/2016) Page. 86 (อ่าน 687638 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก