รักวุ่นๆ ตัวจุ้นช่วยให้รักกัน (◕〝◕) #Mpreg
CH.7
ตอนนี้พวกเรานั่งอยู่บนรถของบ้านพี่ภาคที่มารอรับพวกเราที่สนามบิน ตลอดการเดินทางบนเครื่องภามดูตื่นเต้นและสนุกมากเพราะภามนั่งริมหน้าต่างมองออกไปด้านนอกแล้วหันมาคุยนั่นคุยนี่ตลอดเวลา เมื่อลงจากเครื่องคนที่บ้านพี่ภาคก็มารอรับเราอยู่ที่สนามบินเรียบร้อยแล้ว
“นี่เรากำลังจะไปไหนกันเหรอฮะ” ภามถามขึ้นระหว่างนั่งรถ
“ไปหาคุณปู่ คุณย่าไงครับ” พี่ภาคตอบภาม
“ไปหาคุณปู่ คุณย่าเหรอฮะ”
“ครับ”
ผ่านไปสักพักรถที่พวกเรานั่งอยู่ก็วิ่งเข้าบ้านหลังสีขาวขนาดใหญ่หลังหนึ่ง โดยบริเวณบ้านมีสนามหญ้า และสระว่ายน้ำ เมื่อเข้ามาจอดนิ่งที่หน้าบ้านแล้วก็มีคนวิ่งมาเปิดประตูรถให้
“สวัสดีค่ะคุณภาค” คนมาเปิดประตูรถให้เอ่ยทักทายพี่ภาค
“คุณพ่อคุณแม่หล่ะ”
“คุณท่านรออยู่ห้องรับแขกแล้วค่ะ” พี่ภาคพยักหน้าให้
“อืม”
“งั้นเราเข้าไปกันเถอะ ภามครับเข้าไปให้หาคุณปู่ คุณย่ากันครับ” พี่ภาคพูดจบก็เดินจูงมือภามเข้าไปข้างใน
เมื่อเข้ามาถึงห้องนั่งเล่น ก็เจอชายหญิงสูงวัยที่ดูร่างกายยังแข็งแรงนั่งอยู่คู่กันที่โซฟา ซึ่งด้านซ้ายมือของท่านมีชายหนุ่มร่างสูงที่มีหน้าตาคล้ายกับพี่ภาคนั่งอยู่ที่โซฟาเดี่ยว แล้วพี่ภาคก็พาผมกับภามไปนั่งโซฟาทางด้านขวามือของผู้ใหญ่ทั้งสอง
“สวัสดีครับพ่อแม่” พี่ภาคยกมือสวัสดีท่านทั้งสอง
“พ่อแม่ ครับนี่ภีมกับภามครับ”
พี่ภาคแนะนำผมกับภามให้ท่านทั้งสองรู้จัก เพราะถึงแม้จะเคยคุยกันบ้างทางโทรศัพท์ แต่เรายังไม่เคยเจอหน้ากันเลย
“สวัสดีครับ” ผมยกมือไหว้ท่านทั้งสองและชายหนุ่มร่างสูงที่นั่งฝั่งตรงข้าม
“ภามครับสวัสดีคุณปู่ คุณย่า และคุณลุงสิครับ” พี่ภาคบอกกับภาม
“สวัสดีฮะคุณปู่ คุณย่า คุณลุง” ภามยกมือไหว้
“สวัสดีจ๊ะ ไหนมาให้ย่ากอดหน่อยสิ” คุณแม่ของพี่ภาคเรียกภามเข้าไปหา
“ไปหาคุณย่าสิครับ” ผมบอกและพยักหน้าให้ภาม
แล้วภามก็เดินไปหาคุณแม่ของพี่ภาค ไปถึงท่านก็กอดภามพร้อมกับหอมแก้ม
“หน้าตาหน้ารักน่าชังจริงๆ น่ารักกว่าในรูปอีกนะ” คุณแม่พี่ภาคพูดขึ้นหลังจากที่หอมแก้มภามเสร็จ
“ไหนมาให้ปู่กอดด้วยสิ จะให้กอดย่ากอดคนเดียวได้ไง”
เมื่อคุณย่าย่าได้กอดได้หอมแก้มหลานคุณพ่อพี่ภาคเลยพูดขึ้นบ้าง ภามก็ไม่ปฏิเสธอยู่แล้วเดินไปหาท่านให้ท่านกอดและหอมแก้ม
“น่ารักจริงๆหลานปู่” ท่านพูดอย่างยิ้มๆโดยข้างๆมีคุณย่านั่งยิ้มอยู่ด้วย
“พ่อกับแม่นี่ท่าจะหลงหลานเอามากนะ เพิ่งเจอกันเมื่อกี้ก็ยิ้มไม่หุบวะแล้ว”พี่ชายของพี่ภาคพูดแซวพ่อแม่
“แน่นอนสิย๊ะตาพอล หลานฉันน่ารักซะขนาดนี้” แล้วคุณแม่ของพี่ภาคก็หันไปตอบกลับ
หลังจากนั้นท่านก็ถามไถ่ถึงเรื่องที่ผ่านมา ของทั้งผมและภาม
“พ่อกับแม่ต้องขอโทษด้วยนะที่ผ่านมา ที่พวกเราไม่รู้เลยไม่ได้รับผิดชอบอะไรเลย” พ่อของพี่ภาคก็พูดขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นก็เป็นเพราะผมที่ไม่ได้บอกพี่ภาค”
“ถึงยังไงก็ต้องขอโทษจ๊ะ เพราะที่เราทำไปแบบนั้นก็เพราะหวังดีกับตาภาค” คุณแม่พี่ภาคพูดขึ้นมาบ้าง
“ครับ”
“แล้วหลังจากนี้ภีมกับภามจะย้ายมาอยู่ด้วยกันกับภาคที่นี่ใช่ไหมจ๊ะ” คุณแม่ของพี่ภาคถามขึ้น
“เรื่องนี้ผมกับภีมยังไม่ได้พูดคุยกันเลยครับ แต่ผมอยากจะใช้เวลาอยู่กับภามให้มากกว่านี้ก่อน” พี่ภาคตอบคุณแม่
“อืม คุณก็เรื่องนี้ปล่อยให้ลูกๆเขาคุยกันเองเถอะ” คุณพ่อพี่ภาคหันไปคุยกับคุณแม่
“ก็น้องอยากอยู่กับหลานนิค่ะคุณพี่ก็”
“เอาเถอะ เอาเถอะ แต่ผมว่าตอนนี้เราไปทานมื้อเที่ยงกันดีกว่านี้ก็เลยเที่ยงแล้วภามคงจะหิวแล้วหล่ะ” คุณพ่อพูดขึ้น
“จริงสิ น้องลืมไปเลย งั้นเราไปทานกันเลยดีกว่า”
“ครับ”
“เดี๋ยวครับ” อยู่ๆพี่พอลก็พูดขึ้น
“อะไรอีกหละตาพอลนิ” คุรแม่หันไปถามพี่พอล
“ก็คุณพ่อคุณแม่ได้หอมได้หอมหลานแล้ว แต่ผมยังไม่ได้เลยนะ” พี่พอลพูดงอนๆ
“เออะ ภามครับไปให้ลุงเขากอดหน่อยไป แบบนี้แหละแก่แล้วขี้น้อยใจ” ฮ่าๆๆๆคุณแม่พูดว่าพี่พอล ผมว่าบ้านพี่ภาคนี้พ่อแม่ลูกเขาเป็นกันเองดี ดูแล้วมีความสุขมาก
“ได้ฮะ” ภามพูดแล้วยิ้มจากนั้นก็เดินไปให้คุณลุงกอดหอมจนพอใจ
“ที่นี้ก็ไปกินข้าวได้แล้วนะตาพอล” คุณแม่หันไปถามพี่พอล
“ได้แล้วครับ หลานผมนี่น่ารักจริงๆแก้มก็นุ่มแถมมีกลิ่นหอมอีกด้วย” พี่พอลพูดขึ้นแล้วยิ้ม
“เป็นเอามากนะเนี่ย เมื่อกี้เพิ่งว่าฉันหลงหลานอยู่เลยแต่ดูมันตอนนี้สิ” คุณแม่ว่าพี่พอล
หลังจากนั้นพวกเราก็พากันไปทานอาหารที่ห้องอาหาร ระหว่างรับประทานอาหารมีก็มีการพูดคุยกันอย่างมีความสุข แต่คนที่มีความสุขที่สุดก็ยังจะเป็นภาม เพราะมีแต่คนรุมล้อมกันเอาใจ เห็นแบบนั้นผมก็หันไปยิ้มกับพี่ภาคที่ภามเป็นที่รักของทุกคน
“ผมขอพาภามไปนอนก่อนนะนะครับ ดูท่าจะง่วงแล้ว เพราะเมื่อเช้าก็ตื่นแต่เช้า” พี่ภาคพูดขึ้นหลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ
“ไปสิ พาลูกไปนอนไปเดินทางกันมาเหนื่อยๆ” คุณพ่อพูดอนุญาต
พี่ภาคพาผมกับภามขึ้นมายังห้องนอนของพี่ภาคเพื่อที่จะให้ภามได้นอน เพราะท่าทางของภามตอนนี้คงง่วงนอนมากแน่ๆโดยมีพี่ภาคอุ้มขึ้นมา เมื่อมาถึงพี่ภาคก็วางภามลงบนที่นอนไม่นานแล้วหมูน้อยของผมก็หลับ ผมจึงเดินเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา เดินออกจากห้องก็รู้สึกว่ามีคนมากอดจากด้านหลังแล้วเอาคางเกยไหล่ผมไว้จะเป็นใครที่ไหนถ้าไม่ใช่พี่ภาค
“มีอะไรหรือเปล่าครับ แล้วพี่ภาคมากอดภีมทำไมเนี่ย”
“พี่มีความสุขมากเลยภีมที่เราได้อยู่กันแบบนี้ และครอบครัวเราสองคนยอมรับเรื่องของเรา” พี่ภาคพูดเสร็จหอมแก้มผม
“ครับ ผมก็มีความสุขเหมือน”
“แต่พี่ว่าเพราะความน่ารักของภามที่ทำให้ทุกคนหลงรักกันขนาดนี้”
พี่ภาคพูดจบเราก็หันไปมองภามที่นอนหลับอยู่แล้วยิ้มออกมา
“ภีมพี่สัญญานะว่าจะดูและภีมกับลูกให้ดีที่สุด” แล้วพี่ภาคก็กอดผมแน่นขึ้น
“ขอบคุณนะครับพี่ภาค” ผมพูดพร้อมกับเอามือไปจับมือพี่ภาคที่กอดผมเอาไว้
“พี่รักภีมกับลูกมากนะครับ” พูดเสร็จก้หอมแก้มอีกแล้ว
“ภีมก็รักพี่ภาคกับภามมากเหมือนกันครับ”
********โปรดติดตามตอนต่อไป********
ปล. เมื่อวานได้ลงให้แค่ตอนพิเศษ เพราะเพิ่งกลับจากไปเที่ยว วันนี้เลยรีบมาลงตอนหลักให้ และมันก็ไม่มีมาม่าเหมือนเดิมหวังว่าทุกคนคงจะชอบนะ แล้วตอนหลังก็ให้พี่ภาคกับภีมเขาสวีทหวานกันนิดนึงเนอะ ช่วยกันติชมได้นะครับ ขอบคุณที่ติดตามกัน