...พายคิดอะไรอยู่...
...ต้องการอะไรจากพี่ตั้มกันแน่...ทำดีกับทิวเพื่ออะไร...
ที่พูดที่ถามเหมือนพายยังไม่แน่ใจในรักของพี่ตั้ม...รักตอนไหน ทำไมถึงรัก และถ้าเป็นรักที่พายไม่ต้องการคือ ...รักเพราะต้องรับผิดชอบหรือป่าว...พายถึงลังเลและไม่มั่นใจ
กับทิว กลับมาให้ความสนใจในสถานะใดหรือพาย...เพื่อชดเชยความรักที่ทิวมีให้เลยคิดจะยอมรับรักหรือป่าว..หรือ..กลับมาทำให้เพื่อนที่ดีที่สุด คิดได้และยอมรับความจิงที่พายมีเขาคนนั้นแล้วและ เพื่อคงไว้เพียงคำว่าเพื่อนรักตลอดไป
ตั้มและทิว...ต่างก้อมีความรักที่เหมือนกันส่งมอบมาให้ด้วยใจรัก จะต่างกันเพียงแค่...
คนหนึ่ง.. มีรักที่รุนแรงลึกซึ้งและผูกพันทั้งทางร่างกายและจิตใจและความรู้สึก...จึงมีให้ทั้งรักทั้งเกลียด...
อีกคนหนึ่ง...มีรักที่อบอุ่นห่วงหาอาทรผูกพันและเจ็บปวดในเวลาเดียวกัน...จึงมีให้แบบไม่รักและไม่เกลียด แต่ห่วงใย
...อ่ะๆๆ อย่าบอกนะว่าน้องพาย....อยากเก็บเอาไว้ทั้งสองคน....
ตั้ม..ถ้าพายเลือกที่จะไปคนที่ไม่เคยยอมใคร...คงจะยอมปล่อยให้จากไปเพื่อความสุขของคนที่รัก...และทำได้เพียงคอยมองอยู่ห่างๆอยากห่วงๆ...
ทิว...รู้อยู่แล้วว่าพายมีใครอื่น เพราะความรักทำให้หลงผิด ยอมหยุดเพื่อรอ..วันที่พายกลับมาไว้ใจ แล้วช่วงชิงกลับมาเป้นขอตัวเองให้ได้ ในสักวัน...
***ความรักทำให้ใครหลายคนเป็นได้ทั้งคนดีและคนเลว***
***...เคยต้องย้อนกลับไปอ่านตั้งแต่บรรทัดแรกมาก็หลายครั้งมันเหมือนน้องพายค่อยตั้งแง่จับผิดพี่ตั้มตลอดและยกความดีของทิวมากลบไว้...คนเรามักรักไอ่คนที่ชอบทำรุนแรงกับเราแบบไม่รู้ตัวเสมอเลย...***
ปล...คุณจี ลงแต่ละตอน ทำให้ต้องวนอ่านถึง 2 ครั้งเป็นอย่างน้อย แล้วได้แต่นั่งคิดนอนคิด ความเป็นไปได้ทุกตอนจิงๆๆๆๆ
ขอบคุณคับที่แต่งนิยายดีๆให้อ่าน เรื่องต่อไป และต่อๆไปก้อจะรออ่านเหมือนเดิม
รักนะคับคนแต่งและรักเช่นกันนะคับคนโพส.... :กอด1: :กอด1: :กอด1:
poom_โอ๋