หัวข้อ: @@โดยLuk{เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้}

[luxilove]

 สวัสดีพี่ๆ เพื่อนๆ  และน้องๆ ทุกคนนะค่ะ

วีเข้ามาพูดคุยครั้งนี้  โดยที่วีเองไม่ได้อยู่ในไทย  ไม่ได้เข้ามาเล้าฯร่วมอาทิตย์  

ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกความคิดถึง  และความห่วงใย  ตลอดจนความปรารถนาดีที่มีให้กัน

อย่างต่อเนื่องไม่เสื่อมคลาย  ขอบคุณทุกน้ำใจฉันมิตรที่มอบให้กันอย่างอบอุ่นด้วยดีตลอดมา

วีเองก็รู้สึกดีกับทุกคนมากๆ เช่นกันค่ะ


             ขอเข้าเรื่องเลยดีกว่านะค่ะ สำหรับเรื่องราวของวี  นับแต่นี้ไปวีขอให้น้องลักษ์หยุดการพูดคุย

ถึงวัตถุประสงค์ในการเพิ่มยอดหนังสือตั้งแต่บัดนี้  กราบขออภัยมายังผู้อ่านทุกท่านที่การเพิ่มยอด

หนังสือของวี  เป็นการส่อพฤติกรรมโปรโมทนิยายและเพิ่มยอดขาย  ทุกการกระทำของน้องลักษ์วีขอ

น้อมรับไว้แต่เพียงผู้เดียว  แรกเริ่มวีมีความตั้งใจจัดทำแค่ 50 เล่ม  จุดมุ่งหมายเพื่อให้ fc ที่รักและ

ผูกพันกันมากว่าสามเดือนได้เก็บหนังสือของวีไว้ มิได้มีเจตนาที่จะทำบุญหรือทำอะไรเพิ่มเติมแต่อย่างใดไม่

เพราะวีและน้องลักษ์มิใช่นักเขียนมืออาชีพ  สำนวนภาษามิได้คิดว่าจะสามารถทำนิยายให้คนอ่านชื่น

ชอบได้แต่อย่างใด   เพียงต้องการถ่ายทอดเรื่องราวในมุมหนึ่งของชีวิต  ซึ่งวีคิดว่าในแผ่นดินไทยซึ่ง

มีประชากรกว่า 70 ล้านคน  คงไม่มีแค่คู่วีกับหลวงพี่หรอกค่ะ  ที่เดินทางมาถึงจุดนี้  ต้องมีอีกมาก

มายหลายคู่  ขึ้นอยู่ว่าท่านเหล่านั้นยินดีจะนำมาเล่าสู่กันฟังหรือไม่  เพราะอย่างที่รู้ว่ามันมีความเสี่ยง

ต่อการดำเนินชีวิตประจำวัน  หากเผยแพร่ออกไป  เราท่านทั้งหลายจึงไม่ได้มีส่วนรับรู้ชีวิตของท่าน

เหล่านั้น  และไม่มีโอกาสแสดงความยินดีกับความรักของหลายๆ ท่านเช่นกัน  ฉะนั้นเรื่องราวของวีกับ

หลวงพี่เป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ ที่นำมาแบ่งปันกัน  หาได้ยิ่งใหญ่หรือควรค่าแห่งการยกย่องแต่อย่างใด

 

             ส่วนทางเล้าฯ นั้น มิได้มีผลประโยชน์  ส่วนได้ส่วนเสียสำหรับนิยายของวีเช่นกัน  

ต้องบอกตามจริงวีมิได้  เป็นบุคคลที่มีความรู้ความชำนาญด้านการทำหนังสือหรือนิยายมาก่อน

ทั้งยังดำเนินธุรกิจคนละเส้นทางกับนิยายเลยค่ะ  เหมือนอยู่คนละวงโคจรเลยซะด้วยซ้ำหากจะพูดเช่นนั้น

ก็คงได้   จำนวนที่ประสงค์ให้เล้าฯจัดทำในครั้งแรก  ไม่คิดว่าจะมีคนให้ความสนใจมากมาย

คิดว่าให้น้องลักษ์เปิดจองออกไป  โดยที่วีเองก็ยังคงยืนยันทำนิยายยอดเดิม   สุดท้ายมียอดสั่งจองเข้า

มามากเกินที่คาดการณ์ไว้แต่แรก   และเห็นความตั้งใจของแต่ละท่านที่โพสอิททั้งหน้าไมค์และหลังไมค์

บางท่านยังร่ำเรียนอยู่ต่างประเทศ  แต่ลำดับการจองอยู่รั้งท้ายไกลโขไม่ใช่น้อย   วีเองเข้าใจว่าหาก

ตัดจบพิมพ์แค่ 50 เล่ม  คงมีหลายท่านไม่ได้หนังสือมากมายแน่นอน

น้องลักษ์เองเค้าก็พยายามพูดให้วีเพิ่มยอด   เพื่อให้ fc หรือท่านที่ต้องการหนังสือที่จองมาทีหลังได้

หนังสือไว้สะสม   กระทั่งเดินทางไปรบกวนปรึกษาหลวงพี่  พระท่านเห็นควรว่าหากมีคนต้องการมาก

ก็เพิ่มยอดไปก็คงไม่ใช่ปัญหา   เพียงแต่รายได้ที่ทางเล้าฯหักค่าใช้จ่ายในการดำเนินการแล้ว  แบ่ง

ส่วนให้กับผู้เขียน  ซึ่งก็คงมิได้มากมายแต่อย่างใดสำหรับเงินในส่วนนี้   ท่านให้นำมาทำบุญที่วัดท่านถือ

เป็นการร่วมบุญก็จักดีไม่น้อย   เมื่อจุดมุ่งหมายเปลี่ยนไปในทางนี้  วีจึงเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง  

หาได้คิดกระทำนิยายเพื่อเชิงพาณิชย์แต่อย่างไรไม่  เรื่องของวีแค่มีคนอ่าน  มีคนต้องการหนังสือถือ

เป็นของขวัญล้ำค่ามากที่สุดแล้วค่ะ  

การกระทำใดใด  ที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์หรือก้าวล้ำทางความรู้สึกกระทบต่อจิตใจของหลายท่าน

ขอให้ได้อภัยและอย่าถือโทษโกรธเคืองกันเลย   ถือเสียว่าทั้งวีและน้องลักษ์เองยังใหม่มากกับเล้าฯนี้  

การแสดงออกต่างๆ  ด้านความคิด  วาจา   คำพูดของน้องลักษ์  หรือของวีเอง  ไม่คิดมาก่อน

ว่าจะกระทบต่อใครอย่างไร   หากเป็นเช่นนั้นแล้ว   ขออภัยและอโหสิให้กันด้วยเถอะนะค่ะ

จักขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง  


                         สุดท้ายนี้  วีขอกราบอาราธนาอัญเชิญพระสยามเทวาธิราช   จงปกปักษ์รักษา

คุ้มครองทุกท่านให้ประสพแด่ความสุขความเจริญ   เพียบพร้อมด้วยอายุ  วัณนะ  สุขะ พละ  

มีพลังกายพลังใจที่สมบูรณ์แข็งแรง  ตลอดกาลนานเทอญ...สาธุ..

ปราณวี.

[โจ๊กกุ้ง]

 :L2:เอาดอกไม้มาต้อนรับพี่วีคร่า

[yayee2]

รับทราบค่ะ    และ    ตามนั้นค่ะคุณวี

[uaeb]

  พี่วี คิดถึงจัง

รับทราบคะ 

ปล.หนูว่าคนอื่นไม่ได้คิดว่าเป็นการโปรโมทนิยายหรอกนะคะ

    ดีใจซะด้วยซ้ำที่ได้ร่วมทำบุญด้วยกาน

     

[wan_sugi]

สวัสดีค่ะ คุณวีและคุณลักษณ์

เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องราวคุณวีหลังจากที่ลงตอนจบไป
สารภาพว่าในช่วงตอนแรก ทำใจอ่านแทบไม่ไหว ต้องค่อยๆ อ่านไปที่ละน้อย ที่ละบรรทัด
ชีวิตจริงของแต่ละคนไม่ได้สวยสดงดงามเหมือนนิยายที่ผู้แต่งจะหักเห ลดทอนความหดหู่ หรือเขียนออกมาแค่ให้สะใจ โดยบางทีขาดเหตุผลมารองรับ แต่เนื้อเรื่องจากชีวิตจริงมันสัมผัลได้โดยตรง และกระแทกหมัดเข้ากลางใจได้เสมอ

เมื่ออ่านเรื่องนี้แล้วนึกย้อนภาพได้เกือบหมด ชีวิตเด็กช่าง เด็กพาณิชย์ ช่วงวัยแห่งการใช้อารมณ์ความรุนแรง มีความรักความใคร่ ความต้องการต่างๆ นานามากมายเหนือเหตุและผล สภาพสังคมตอนนั้นกับตอนนี้ที่แตกต่างกันมากจริงๆ

แต่คุณวีและพระกล พบกันด้วยโชคชะตาหรืออะไรก็แล้วแต่ แม้เริ่มต้นไม่ดี แต่ที่สุดคือได้ใช้ชีวิตร่วมกัน โดยมีพื้นฐานของความรัก ความอดทน ความเสียสละของทั้งคู่ เพื่อให้ชีวิตคู่ได้ดำเนินต่อไป
ช่วงชีวิตยี่สิบปีที่ผ่านมา คงไม่ใช่แค่ความรักเท่านั้นที่ทำให้สองคนเดินทางร่วมกันมาได้ ความมีเหตุผล รู้จักหน้าที่ของกันและกันเป็นอย่างดี มีความกตัญญูและสติเป็นที่ตั้ง คือส่วนช่วยทำให้ผ่านปัญหาต่างๆ มาได้ ใช่ไหมคะ

ด้วยเศษเสี้ยวของความดีที่เหลือน้อยลงและสภาพแวดล้อมที่มีแต่เปลือกอันล่อลวง และอะไรหลายๆ อย่างที่อยู่รอบตัวเรา เรื่องของความรัก ความอดทน ความเสียสละ มันหายากเต็มกลืน ทุกอย่างฉาบฉวย รวดเร็วแปรเปลี่ยนภายในระยะเวลาไม่เท่าไร

ตัวเองขาดศรัทธาในเรื่องรักแรกมานานแล้ว แค่อ่านเป็นนิยายประโลมโลก และไม่เคยขัดเวลาใครพูดถึงเรื่องนี้ แต่เมื่อเจอชีวิตของคุณวีเข้า ก็รู้สึกถึงความสุขที่ได้รับจากคราบน้ำตาในวันวาน ดีใจที่ทั้งคู่สามารถก้าวผ่านอะไรหลายๆ อย่างมาได้ ความรัก ความเชื่อ ความศรัทธา คุณงามความดีอันเป็นพื้นฐานสามารถทำให้ชีวิตคนเราก้าวผ่านมรสุมมาได้อย่างแน่นอน

อ่านมาไม่เคยเม้นท์หรืออะไร เพราะนี่คือส่วนหนึ่งของชีวิตจริงที่ไม่สามารถแก้ไขได้

สำนวนการเขียนของคุณลักษณ์ที่ผ่านมาก็เรียบลื่นดี ใช้ภาษาง่ายๆ อ่านได้ใจความ ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังอ่านบทสนทนาในวันวาน
คุณวีไม่ต้องกังวลเรื่องว่าใครจะคิดว่าการบอกจัดพิมพ์เข้ารูปเล่มจะเป็นการส่อในเชิงพาณิชย์หรอกนะคะ เพราะเราไม่ได้โฆษณาที่ไหน หรือเรียกร้องโปรโมทหนังสืออะไร แต่ที่มีคนอยากได้ เพราะเรื่องนี้เป็นกำลังใจให้คนได้อย่างดี ไม่ใช่แค่เพราะเป็นเรื่องชายรักชายเท่านั้นหรอกนะคะ

เขียนมาเยอะแยอะมากมาก ไหลไปตามอารมณ์เรื่อย แต่หากข้อความคำพูดใดทำให้ไม่ได้สบายใจก็ขออภัยไว้ ณ ตรงนี้นะคะ

อ้อ..ขอฝากลงชื่อจองหนังสือ 1 เล่มด้วยนะคะ

ขอบคุณอีกครั้งหนึ่งคะ ที่เอาส่วนหนึ่งของชีวิตมาได้อ่านและพิจารณากัน
ขอบคุณจากใจจริง
wee

[StillLoveThem]

....รับทราบด้วยคนจ้า พี่เห็นด้วยอย่างยิ่งที่น้องวี พูดมา
....ยังไงก็อย่าคิดมากล่ะ คนเราก็ต้องมีการมองที่ต่างมุมกันบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา

[heefever]

  พี่วีแน่น ๆ คิดถึงที่สุดเลยค่ะ



ใครเค้าจะคิดอะไรยังไงก็ปล่อยเค้าเถอะค่ะ เพราะเรารู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ คนอ่านที่เค้าเข้าใจยังมีอีกเยอะ


เป็นกำลังใจให้พี่วีและน้องลักษณ์ค่ะ 

[MiSS-U]

เป็นกำลังใจให้คุณวีและคุณลักษณ์ค่ะ เราห้ามความคิดใครไม่ได้ แต่เราเองรู้ดีที่สุดว่าทำอะไรอยู่

[Me_kame_nishi]

รับทราบค่ะ และเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
แต่คิดว่าทุกๆคนอ่านแล้วน่าจะเข้าใจในเจตนาของคุณวีและน้องลักษณ์นะค่ะ ไม่น่าจะมีคนคิดไปในทางไม่ดีหรอกค่ะ

[Margarin_Butter]

เป็นกำลังใจให้พี่วี และคุณลัคคะ

 

[Piaanie]

สวัสดีค่ะคุณวี

   โดยส่วนตัวแล้วไม่เคยมองว่าการที่น้องลัก ออกมาบอกเกี่ยวกับเรื่องรายได้จากการจัดทำหนังสือจะนำไปทำบุญนั้น เป็นการเชิญชวน หรือ โปรโมตหนังสือแต่อย่างใด เรามองว่าน้องพยายามสื่อให้เห็นว่าที่จัดทำหนังสือนั้นไม่ใช่เชิงพาณิชย์ แต่ทำขึ้นด้วยใจ ใจของคุณกลคุณวีที่จัดทำเพื่อ FC และ ใจของแฟนคลับที่อยากจะเก็บเรื่องราวดีๆของทั้งสองไว้เป็นรูปธรรม ไม่อยากให้คุณวีคิดมากน่ะค่ะ เราไม่ทราบว่ามีใคร หรือ คนใด ที่ไปพูด หรือทำให้คุณวีคิดแบบนี้ แต่อยากจะขอค่ะ ขอให้คุณวีอย่าได้ใส่ใจหรือเก็บมาคิด อยากให้คุณวีมองแค่ว่า พวกเราที่สั่งจองหนังสือของคุณวีไม่เคยมองถึงตัวเงิน หรือ รายได้อะไรแต่อย่างใด เราอยากได้หนังสือเพราะชื่นชม ชื่นชอบ เรื่องราว สาระที่คุณวีนำมาให้เราทุกคน
   อย่างไรก็ดีนะคะ เรารู้สึกดีนะคะที่ได้รู้จักคุณกล คุณวี ถึงแม้จะรู้จักกันแค่ผ่านทางตัวหนังสือก็ตาม 

[Sabaijai]

สวัสดีค่ะพี่วี ไม่รู้ใครคิดยังไง โดยส่วนตัวแล้วหนูรู้สึกดีกับพี่ๆ (โดยเฉพาะแม่พี่วี ไม่รู้เป็นไง หนูรู้สึกประทับใจท่านมากค่ะ ขนาดไม่เคยเห็น) มากค่ะ

และดีใจที่จะได้มีโอกาสจะได้เก็บเรื่องราวของพวกพี่ไว้

และยิ่งได้ทราบว่าเงินจำนวนหนึ่งจะถูกนำไปร่วมทำบุญ ก็ยิ่งยินดีมากๆค่ะ
 

[beer]

รับทราบค่ะ

คิดถึงพี่วีจังเลย

จะเป็นกำลังใจให้นะคะ

[i-love-you]

ต้องบอกว่า ใครหลายๆๆคน  ชื่นชม พี่วี และหลวงพี่มากๆ

รวมทั้งพี่ลักษณ์ด้วย


น้องติดตามเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้น

ประทับใจ มากๆ


และเรื่องหนังสือ ที่ขอร้องให้จัดพิมพ เพิ่มขึ้น เพราะถ้า พี่วี จัดทำแค่ 50เล่ม

น้องคงไม่ได้ แน่ๆ น้องคงช้ำใจ ชีช้ำหนัก เพราะ อยากได้มากๆๆ

คงไม่มีใครคิดว่าเรื่องนี้ทำขึ้นเพราะการพานิชย์

เพราะทุกคน ล้วนรัก พวกพี่ๆ ทั้งนั้น และเต็มใจสั่งหนังสือ ด้วยคร๊

สุดท้าย


สู้ๆๆ


 

[DraCo_SLa13]

  เป็นกำลังใจให้นะคะ

[ployyunho]

ไม่ต้องคิดมากนะคะ หนูเข้าใจจุดประสงค์ที่แท้จริงดี หนูรักเรื่องนี้มากและอยากสะสม จึงได้สั่งจอง
คนอื่นก็คงคิดเช่นกัน ไม่ได้คิดว่าพี่วีมาทำเพื่อเชิงพาณิชย์แต่อย่างใด สบายใจได้ค่ะ 

[malula]

เป็นคนนึงที่ได้รับอานิสงส์จากการเพิ่มยอดพิมพ์ (เพราะได้ลำดับเกินห้าสิบ)
ในฐานะ fc ก็อยากเก็บเรื่องราวดี ๆ นี้ไว้เป็นที่ระลึก
ยิ่งอ่านยิ่งชอบ ประทับใจทั้งเรื่องราว แง่คิด คำสอน ภาษา สำนวน
เป็นกำลังใจให้พี่วีและน้องลักษ์นะคะ

[bvan]

อยากบอกคุณวีจังเลยค่ะว่าอย่าคิดมากค่ะ เราไม่สามารถหยุดความคิดของคนเราได้และไม่สามารถทำให้ใครเข้าใจได้ทั้งหมด แต่มีสิ่งหนึ่งที่คุณวีเข้าใจได้...ถ้าคนที่อ่านไม่รู้สึกดีๆกับเรื่อง{เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้} คงไม่มีใครสั่งจองหนังสือเรื่องนี้แน่นอน (ยอดการสั่งจองก็อยู่เหนือความคาดหมาย) คุณวีรู้ไหมคะ ในโลกของไซเบอร์ เราไม่รู้ว่าสิ่งไหนเป็นความจริง หรือเป็นการลวงหลอก มันขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของแต่ละคนว่าจะระวังตัวแค่ไหน แต่สำหรับเรื่งของคุณวี สำหรับเราขอพูดตรงๆว่า...ต่อให้เรื่องนี้จะเป็นเรื่องจริงหรือหลอก..เราไม่สน เพราะสิ่งที่ทำให้เราสนใจซื้อเรื่องนี้ เพราะเรื่องราว อารมณ์ ความรู้สึก ภาษาที่ถ่ายทอด มันทำให้เรารู้สึก...อิ่ม...อิ่มในความคิด อิ่มในความรู้สึก อิ่มในอารมณ์ อิ่มกับภาษาที่ถ่ายทอดออกมาถึงมันจะไม่สวยงามเหมือนนักเขียนชื่อดังก็ไม่เห็นแปลก แต่ที่แปลกเพราะการเขียนของคุณและน้องlukกลับทำให้เรารู้สึกตามได้กับเหตุการณ์ที่บีบอารมณ์ ซึ่งอยากบอกว่าเก่งมาก ยอมรับค่ะ
        คุณวีคะ คนที่สั่งจองหนังสือหลายๆคนคงคิดเหมือนกันกับเรา ยอดการสั่งจองถึงไม่หยุดซักที อย่าได้แคร์กับสื่อค่ะ เพราะคนที่สั่งจองเรื่องนี้หลายๆคนยังไม่แคร์กับข่าวลือนี้เลย
       อย่างที่บอกไม่ว่าเรื่องนี้จะจริงหรือหลอกแต่คนที่ต้องการหนังสือเล่มนี้คงมีความคิดเหมือนกันนะค่ะว่า เพราะรู้สึกดีๆถึงอยากเป็นเจ้าของ
รักและคิดถึงคุณวี ขอกราบนมัสการหลวงพี่ love love น้องluk...
       

[user_9]

รับทราบจ้า

ส่วนตัวคิดว่าคนที่ได้เข้ามาอ่านต่างก็คิดดีกันทั้งนั้นค่ะ
เรื่องหนังสือเพื่อนๆก็คงอยากได้เก็บไว้เพราะประทับใจในความรักของพี่วีกับหลวงพี่
คงไม่ได้คิดถึงประโยชน์ในทางพาณิชย์หรอกค่ะ

พี่วีกับคุณลักซ์ อย่าคิดมากนะคะ เดี๋ยวไม่สวยนะ 555

เป็นกำลังใจให้ค่ะ
 

[Miku]

รับทราบแล้วเข้าใจทุกประการ

ไม่เคยคิดว่าคุณวีหากำไรส่วนตัวเลยแม้แต่น้อย

การที่ยอดเพิ่มแล้วเลยได้ทำบุญเพิ่มที่เป็นอานิสงค์ และผลพลอยได้(ได้ทำบุญไปด้วย)
ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีแล้วค่ะ

อนุโมทนา สาธุ

ปล. คิดถึงพี่วีนะคะ

[monoo]

 
 

[debubly]

สวัสดีค่ะพี่วี  แต่แอบงงเล็กน้อยว่าเกิดอะไรขึ้น แฮะๆๆ

ต่างคนต่างจิต ต่างคนต่างคิดค่ะพี่วี  ส่วนตัวที่ชอบนิยายเรื่องนี้นั้นก็เพราะอิงจากเรื่องจริง ไม่ใช่ว่าอยากจะรู้เรื่องราวของชาวบ้านหรอกนะคะ แต่รู้ว่าเรื่องราวความรักแบบนี้ต้องฝ่าฝันอะไรมากมาย ยิ่งพวกพี่สมหวัง ยิ่งอยากทำให้รู้เรื่องของพวกพี่มากขึ้น ก็ติดตามตลอดแบบไม่ขาดสาย ช่วงไหนคุณลักอัพไม่ทันใจ รู้สึกงุ่นง่าน คริๆๆ

เอาเป็นว่า รับรู้แต่อย่ารู้สึกตามเลยนะคะ บั่นทอนจิตใจที่ดีๆๆของเราป่าวๆ เน๊อะ

คิดถึงนะคะ แอบหวังนิดๆๆ ว่าพี่วีจะกลายเป็นนักเขียนเองบ้าง จะติดตามอ่านไม่ให้คลาดทีเดียว ยังไงก็ดูแลสุขภาพนะคะ ถึงไม่รู้ว่าจะเจอกันอีกเมื่อไหร่ ยังไงก็จะคิดถึงกันเน๊าะ 

[Dorumi]

อ่านคำชี้แจงของพี่วีแล้ว
ยิ่งรักพี่วีมากขึ้นเลยค่ะ กอดแน่นๆเลย อิอิ

[n2]

 :L2:ให้กำลังใจค่ะ

[ordkrub]

อย่าคิดมากเลยครับคุณวี  แฟนคลับเข้่าใจครับ

[u-only-one]

คุณวีอย่ากังวลเลยค่ะ การที่มีเรื่องราวดีๆแบบคู่คุณวีและคุณกล (โดยผ่านการถ่ายทอดจากน้องลักษ์อีกทีนึง)
หลายๆคนก็อยากจะเก็บเรื่องราวดีๆเอาไว้ อาจจะอยากร่วมทำกิจกรรมอะไรร่วมด้วยก็เพราะความเต็มใจ
คนที่วิ่งเล่นในกระทู้นี้ก็เข้าใจ และเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ 

[GeTOuTNoW]

เข้ามาเป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ :L2:ห้ามเพิ่งคิดมากเลยครับ ทำใจให้สบาย

[jejee2534]

ทำยังไงหนูถึงจะได้หนังสือน้อ

จองผ่านทางไหนได้คะ ยังพอเหลือถึงหนูหรือเปล่า

ยังไงรบกวนพี่ลักบอกหนูด้วยนะค๊า ติดตามผลงานพี่อยู่ ชอบมากๆ

อยากมีส่วนร่วมในการทำบุญด้วยคน

[jpkoko]

ขอบคุณคุณวี ที่นำเรื่องราวดีๆมาเล่าให้ฟัง อ่านจบแล้วได้ประโยชน์และแง่คิดหลายๆอย่างที่สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ด้วย   

ปล.อยากทำบุญด้วยคน จอง 1 เล่มจ้า ยังมีไหมเอ่ย 

[aeecd]

สวัสดีคุณวี กะ คุณลักษ์ นะคะ
พึ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ก็ตอนที่ลงตอนสุดท้าย"เลี้ยงหลาน"เข้ามาเพราะชื่อตอนนี้แหละ
ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่าเรื่องนี้ถึงแม้จะเป็นเรื่องเล่าแต่ก็สอดแทรกข้อคิดหรืออะไรต่างๆไว้เยอะมากกกกว่าเรื่องเล่าอื่นๆที่เคยอ่านมาเลย โดยส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านข้อคิดคติอะไรประมาณนี้อยู่แล้ว เรื่องนี้มีข้อคิด คติประมาณ80%ได้มั้ง o13เป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่งเลย แล้วก็จากที่อ่านมามีคำถามหลายข้อ(ที่อยากจะทราบ)ถ้าเป็นไปได้รบกวนคุณวีช่วยตอบในข้อที่ตอบได้ด้วยนะคะ

- ตอนที่คุณวีผ่าตัดครั้งใหญ่ในชีวิตที่ต้องแอดมิดที่รพ.ตอนนั้นหลวงพี่ท่านได้ไปอยู่เป็นเพื่อนหรือคนอื่นๆไปเฝ้าไข้มั้ยคะ(ประมาณว่าอยู่กับพี่วีตลอด)หรือหมอเค้าห้ามให้มีคนเฝ้าคะ
- อยากถามเรื่องน้องหนูคะน้องรู้รึเปล่าว่าแม่จริงๆแล้วเป็นใครหรือว่ารู้อยู่ก่อนแล้ว(ข้อนี้จะไม่ตอบก็ได้คะเพราะไม่ใช่เรื่องของคุณวีโดยตรง)
- เรื่องที่หลวงพี่กลท่านตัดสินใจบวชที่ชัยนาท คุณวีได้อยู่ที่นั้นตลอดหรือเป่ลาหรือว่าไปๆมาๆคะ
- คำถามสุดท้ายคะ รู้จักกับคุณลักษ์ได้ยังไงคะแล้วเป็นไงมาไงถึงได้เอาเรื่องของคุณวีมาลงที่บอร์ดได้
สุดท้ายนี้ขอให้คุณวีกะหลวงพี่กลรักกันไปนานๆอย่าได้มีอะไรมาพรากจากกัน อย่าเจ็บอย่าจนทำมาค้าขึ้น
อ่อคุณลักษ์ด้วยนะคะขอให้เจอคนที่ใช่ไวไว:L2: