Special..ความหลังของซูเปอร์สตาร์ (end) เมื่อเราทั้งคู่กลับจากภูเก็ต ไอ้พีมมีเวลา2วันที่จะสอนให้ผมใช้คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ค มันลงโปรแกรมแชทและโปรแกรมที่เกี่ยวกับการสื่อสารทุกประเภท ไม่ว่าจะเป็น Skype,MSN,Facebook,Twitter และยังมีที่ใช้ผ่านมือถืออีกมากมาย เพื่อที่ผมกับมันจะได้ติดต่อกันได้สะดวก และผมจะได้ไม่เหงาระหว่างที่กำลังเตรียมตัวเข้าเรียน
แต่ผมน่ะร้ายกาจกว่าที่มันคิดครับ คุณคิดว่าคนบ้าๆอย่างผมเนี่ยจะทนได้เหรอที่ต้องอยู่ห่างจากมันนานๆ ทั้งที่รู้ว่าตัวมันก็อยู่ไม่ไกลแค่ข้ามประเทศไปแค่นั้น อีก2เดือนกว่าที่ผมจะเริ่มเข้าเรียน ขณะที่มันเพิ่งบินไปได้ไม่ถึงอาทิตย์ ผมก็แอบเอาบัตรเครดิตของมันนั่นแหละ รูดซื้อตั๋วไปสิงค์โปร์แบบไม่มีกำหนดกลับซะเลย ไปเซอร์ไพร์สมันถึงหน้าคอนโดของมันเลยครับ ผมยังจำหน้าตาเหรอหราของมันได้ดี ตอนที่ผมนั้งคุ้ดคู้รอมันหน้าประตูห้องตั้งแต่บ่ายสามยันสามทุ่ม(มันเลิกงานดึกครับ) พอผมเห็นมันเท่านั้น ผมแทบจะกระโดดขี้คอมันเลยทีเดียว จนมันแอบแซวผมว่าทำอย่างกับไม่ได้เจอกันมาเป็นปี ทั้งที่เพิ่งห่างกันยังไม่ถึงอาทิตย์เลยด้วยซ้ำ มันปากดีมากครับ คืนนั้นผมเลยเอาบางอย่างอุดปากมันและหันหลังให้มันอุดผมด้วย..ก็ยันสว่างอ่ะ อิอิ.. สรุปว่า รุ่งเช้าวันถัดมา มันเลยต้องลางานกะทันหัน แห่ๆ~ มันไม่ได้เป็นอะไรหรอก แต่ผมนี่แหละที่ไข้ขึ้นไปเลย2วันเต็มๆ..
หลังจากนั้นผมกับมันก็เลยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่สิงค์โปร์ถึงสองเดือนเลยครับ นับว่าเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่ผมมีความสุขที่สุด เช้าผมตื่นมาทำอาหารเช้าให้มัน แล้วเราก็แยกกันไป มันไปทำงาน ผมไปเรียนภาษา กลางวันถ้ามันงานไม่ยุ่งผมก็จะไปหามันที่ทำงานแล้วไปกินกลางวันด้วยกัน พอเย็นผมก็กลับมาทำอาหารรอมัน ช่วงเสาร์-อาทิตย์ เราก็ขับรถไปเที่ยวชานเมืองบ้าง ไปห้างช็อปปิ้งดูหนังบ้าง.. ผมมีความสุขที่สุด เรียกว่าสุขที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้
..แต่ใครเลยจะรู้ ช่วงเวลาแห่งความสุข มักจะมาไว ไปไวเสมอ
โดยเฉพาะกับคนที่มีบาปติดตัวด้วยอยู่แล้ว
.
.
หลังจากกลับจากสิงค์โปร ผ่านไปอีกไม่ถึงปี ตอนนั้นผมเข้าเรียนปีหนึ่งแล้ว ส่วนพีมมันก็กลับไปเรียนต่อปีสุดท้ายที่อเมริกา เวลานั้นผมไม่คิดมากเลย ถึงแม้จะรู้ว่ามันต้องกลับไปอยู่กับแฟนผู้หญิงของมัน เพราะบ่อยครั้งที่เป็นซัมเมอร์ หรือลองวีคเอน มันก็มักจะบินกลับมาหาผม มาอยู่กับผม แม้บางครั้งมีเวลามาอยู่กับผมน้อยกว่านั่งอยู่บนเครื่อซะอีก แต่มันก็มา แค่นั้นที่มันทำก็สร้างความสุขใจให้ผมได้มากมายแล้ว ..หลายครั้งที่ผมรู้สึกว่ามีความสุขมากเหลือเกิน มากจนบางทีอดนึกสงสารใครบางคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของฝากฟ้าไม่ได้ ไม่รู้ว่าเธอจะเป็นอย่างไร ไอ้พีมมันดีกับเธอไหม มันจะใช้วิธีไหนนะเพื่อที่จะบอกเธอ แล้วเธอจะทำใจได้หรือเปล่า.. ผมจินตนาการว่าเธอต้องเป็นคนที่ดีและน่ารักเหมาะกับไอ้พีมมันมากแน่ๆ
..แต่
มันกลับไม่ใช่อย่างนั้นเลยครับ
“ฮัลโหลค้าบบบ..” ค่ำวันหนึ่งผมกดรับสายเรียกเข้า ที่ปลายสายขึ้นว่าเป็นเบอร์ของพีม สุดที่รักของผม
“หึๆ.. นายเป็นใคร? .." แต่เสียงนั้นกลับไม่ใช่มัน
"
ไอ้หน้าไม่อาย อย่าคิดว่าวิชามารบนเตียงของนาย จะเอาพีมอยู่นะ
ชั้นขอเตือนนายไว้ก่อน ถ้าไม่อยากตกนรกล่ะก้อ เลิกยุ่งกับคนที่มีเจ้าของแล้วซะที ไอ้แมงดา!!”
นานแค่ไหนแล้วนะ ที่ผมลืมไปว่า อดีตผมเคยเป็นตัวอะไร ผมหน้าร้อนไปหมดเมื่อได้ยินประโยคทรามๆ ที่ตรงข้ามกับน้ำเสียงหวานๆเล็กๆของผู้หญิงคนนึง ..ไม่ต้องสงสัยเลยครับ ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใครไปได้ ก็ตลอดปีกว่าที่ผ่านมานี้ผมไม่ได้ยุ่งกับใคร ก็มีแต่ไอ้พีมคนเดียวนั่นแหละ
หลังจากได้รับโทรศัพท์โรคจิตของผู้หญิงการศึกษาสูงคนนั้น ก็มีเมสเสจส่งตามมา มันเป็นคลิปวีดีโอครับ.. ผมลังเลที่จะเปิด แต่ไอ้นิสัยอยากรู้อยากเห็นของผมนั้น มันห้ามยากอ่ะ ผมเลยเปิดมัน และก็ได้..ช็อค..อึ้งไปเกือบ3นาที ก็อีบ้านั่นมันเสือกส่งคลิปเรทอาร์ของมันกับคนที่ผมรักมาให้ผมดูน่ะสิ ผมโกรธจนตัวสั่นไปหมดเลยครับ โกรธทั้งไอ้พีม โกรธทั้งอีนั่น นอกจากมันจะเรียนสูงแล้ว แผนมันยังสูงอีกด้วย แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว ผมไม่ยอมหรอก แตกเป็นแตก หักเป็นหักสิว่ะ คิดว่าผมจะยอมเหรอ มันประเมิณค่าผมต่ำไปแล้วครับ ถ้ามันแรงมา ผมก็จะทำให้มันรู้ว่าผมก็แรงไปได้เช่นกัน ..ส่วนไอ้พีม หึๆ เดี๋ยวเหอะ คอยดูนะ ถ้ามันกลับมาล่ะก็ ผมจะทิ่มมันให้จุกเหมือนที่มันทิ่มอีผู้หญิงคนนั้นเลย ฉุนครับ เดือดดาลสุดๆเลยตอนนั้น
..ช่วงนั้น เรียกว่าผมใช้อารมณ์เหนือเหตุผลจริงๆครับ ทั้งที่ผมเองก็ยังไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากไอ้พีมเลยสักครั้ง และที่สำคัญผมกลับลืมไปว่า เป็นผมเองต่างหากที่มาทีหลัง แต่ผมกลับวางแผนที่จะเอาคืนฝ่ายนั้นอย่างแสบสันที่สุด
เป็นเวลากว่าครึ่งปีครับที่ผมและยัยนั่นเล่นสงครามประสาทใส่กัน มันส่งคลิปเรทอาร์มา ผมก็อ้อนให้ไอ้พีมกลับมาแล้วจัดการส่งคลิปเรทเอ็กซ์กลับไปแม่งเลย มันส่งรูปไอ้พีมหลับบนเตียงของมันมา แต่ผมจะส่งรูปไอ้พีมหลับทั้งที่ยังแก้ผ้าแล้วมีผมนอนอยู่บนอกมันไป เอาสิ ..จนหลังๆผมจับทางยัยนั่นได้ครับ เธอเหนือกว่าผมตรงแค่ ความรักเก่าๆที่มันทอแน่นเป็นความผูกพันธ์ แต่ในทางปฏิบัติหรือทางกายแล้ว ไอ้พีมมันมีแต่จะออกห่างยัยนั่นขึ้นทุกวันครับ ผมรู้..เพราะยิ่งนานวันความเป็นเกย์ในตัวไอ้พีมมันก็ยิ่งแรงขึ้นๆ จากเมื่อก่อนผมเห็นมันยังดูรูปโป๊ผู้หญิงบ้าง ผู้ชายบ้าง หรือบางทีไปไหนๆด้วยกัน มันจะมองผู้หญิงสวยๆก่อนผู้ชาย แต่เดี๋ยวนี้ผู้หญิงมันแทบจะไม่แลแล้วครับ ถ้านังชะนีตนนั้นไม่สวยเทพจริงๆไม่ทำให้มันเกิดอารมณ์ขึ้นมาได้หรอก หึๆ.. เรียกว่าในทางรสนิยมและความต้องการทางร่างกาย ผมกินเธอขาด เกย์ลองเป็นแล้วมันไม่มีทางกลับใจได้หรอกครับ
..ช่วงสุดท้ายก่อนที่ไอ้พีมมันจะเรียนจนกลับมา อยู่ๆผมก็ได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง ผมรู้ครับว่าใครส่งมา ผมเปิดออกดู ข้างในเนื้อความมันมีเนื้อความว่า.. บริษัทค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ได้ตอบรับและพร้อมให้ไอ้พีมเข้ามาเซ็นสัญญาเป็นนักร้องในสังกัดแล้ว ..ผมอ่านจดหมายนั้นด้วยความรู้สึกหลายๆอย่างประเดประดังตีกันยุ่งไปหมด คราวนี้นับว่าเธอจี้ถูกจุดครับ เธอฉลาดมากที่กำลังใช้ความรักของผมที่มีต่อพีม เป็นยาปฏิชีวนะเพื่อเร่งการทำลายตัวตนของผมเอง ในซองนั้นนอกจากจะมีจดหมายแล้ว ยังมีใบจบการศึกษาด้วยเกียรตินิยมจากมหาวิทยาลัยอันดับต้นของโลก ภาพถ่ายมันกับพี่สาวในวันรับปริญญา ใบตอบรับจากโรงเรียนดนตรีอันดับหนึ่งของอเมริกาที่ใครๆก็อยากเข้าเรียน .. ใช่ครับ เธอกำลังทำให้ผมเห็นว่า ไอ้พีมอยู่สูงจากผมแค่ไหน และความฝันสูงสุดของพีมคืออะไร .. และสุดท้ายผมจะกลายเป็นคนเห็นแก่ตัวที่น่ารังเกียจขนาดไหน ที่จะเอาตัวเองมาขวางอนาคตของมัน ทั้งที่มันเองก็ยังไม่เคยพูดว่ารักผมสักคำเลย ..จะว่าไป ถ้าเทียบกันแล้ว ผมกับดนตรี พีมมันอาจจะรักดนตรีมากกว่าผมซะอีก
ของชิ้นสุดท้ายที่ยัยนั่นส่งให้ผม มันทำให้ชีวิตของผมเป๋ไปช่วงหนึ่งเลยครับ ผมรักพีม รักมันมาก รักมันจนไม่กล้าเอาตัวเองไปเป็นสาเหตุให้มันสูญเสียอนาคตในการเป็นนักร้อง ..จะเป็นยังไงนะ ถ้าไอ้พีมมันเกิดดังขึ้นมาแล้ว ถูกคุ้ยข่าวออกมาได้ว่ามันซุกอดีตเด็กขายตัวคนนึงไว้ในฐานะคนรัก หรือมันถูกซักจากนักข่าวว่ามันเป็นเกย์หรือเปล่า หรือถ้ามันถูกสังคมประมาณว่าเป็นรักร่วมเพศจนไม่มีที่อยู่ได้ในสังคมนี้ ความฝันมันจะพังทลายหรือมั้ย แล้วตอนนั้นผมล่ะ ผมจะเป็นอย่างไร ผมจะช่วยอะไรมันได้
แต่แล้วก็เหมือนอะไรบางอย่างข้างบนฟ้าดลบันดาล ช่วงเวลาที่ผมรู้สึกสับสนในชีวิต ผมก็ได้เจอกับพี่ทินอีกครั้ง(จำได้มั้ยครับ พี่ทินคนที่ผมเจอวันที่ไปรอไอ้พีมทำสกรีเทสต์ ที่บริษัท GS เอนเตอร์เทนเมนต์) ตอนนี้พี่ทินทำงานเป็นผู้บริหารสถานีวิทยุในบริษัทที่เรียกว่าเป็นคู่แข่งของGSเลยครับ ..พอผมได้คุยกับพี่ทิน เขาก็สารภาพให้ผมฟังว่า วันนั้นที่พี่เขาได้เจอกับผม นั่นเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตเขาเลย เพราะเขากำลังจะต้องย้ายงานจากGS ไปทำที่บริษัทคู่แข่ง เขาถูกซื้อตัวด้วยเงินมากว่าถึง2เท่า ตอนนั้นเขากลุ้มใจ เพราะGSเองก็นับว่าเป็นบริษัทที่มีพระคุณกับเขา แต่สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจที่จะย้าย เพราะยังไงก็ต้องคิดถึงอนาคตของตัวเองและครอบครัวเป็นเรื่องสำคัญ..
คำว่า ..อนาคต.. ที่ออกจากปากของพี่ทินวันนั้น ทำให้ผมสำเนียกอะไรบางอย่างขึ้นมาในใจ บางทีการตัดสินใจที่เด็ดขาดของผมอาจทำให้อนาคตของไอ้พีมชัดเจนและง่ายขึ้น
.
.
“ต้น..เราให้” หลังจากที่ไอ้พีมมันกลับมาจากอเมริกา มันก็มาคลุกอยู่กับผมที่คอนโดหลังใหม่ที่มันซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดผมเมื่อปีที่แล้ว มันชอบเซอร์ไพรส์ผมด้วยการซื้ออะไรแพงๆสวยๆงามๆให้ผมครับ และครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน พีมมันสวมโลหะเส้นเล็กๆลงที่คอของผม ขณะที่ผมมัวแต่สนใจกับการอ่านหนังสือ เพื่อเตรียมสอบเก็บคะแนนในอีก2วันข้างหน้า
“ขอบใจนะ..ทำตัวน่ารักอีกแล้ว ต้องหอมทั่วหน้าเลยมั้ย” ผมก้มมองดูแหวนทองคำขาววงเก๋ที่ถูกร้อยติดกับสร้อยเส้นเล็กบนคอผม แล้วเงยหน้าขึ้นหอมแก้มและจูบขอบคุณมันไปจนทั่วใบหน้า ตั้งแต่มันรู้ว่าจะได้ทำเทปกับค่ายเพลงยักษ์ มันดูร่าเริงสดใสขึ้นกว่าก่อนเยอะมากๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะเป็นมันที่เป็นฝ่ายอมยิ้มและคอยฟังสิ่งที่ผมจะพูด แต่ตอนนี้กลับเป็นผมซะมากว่าที่จะนั่งฟังมันเล่าเรื่องการไปฝึกร้องเพลง เล่นดนตรี ซ้อมเต้น แต่งเพลงที่บริษัท แววตามันดูมีความสุขมากๆ มากจนผมรู้สึกใจหาย เพราะอีก3เดือนข้างหน้า ก็จะถึงวันที่มันได้เดบิวท์ เปิดตัวในฐานะนักร้องหน้าใหม่ของค่ายแล้ว
..ส่วนเรื่องของจีจี้แฟนมัน สุดท้ายเธอก็ยอมลามือไปเองในที่สุด ผมรู้ ทั้งหมดไม่ได้เกิดจากผม แต่เป็นเพราะไอ้พีมมันมากกว่า และผมมารู้ทีหลังว่า ช่วงหลังๆไอ้พีมมันก็ถูกแฟนมันเอาคืนด้วยการแอบไปคบกับคนอื่นสวมเขาให้มันด้วยเหมือนกัน ผมไม่รู้ระหว่างไอ้พีมกับจีจี้ ใครเป็นฝ่ายนอกใจใครก่อน แต่ผมก็พอเดาออกว่า เรื่องนี้ไอ้พีมมันก็คงรู้สึกเจ็บปวด เสียใจ เสียความรู้สึก รวมทั้งเสียหน้าด้วยไม่มากก็น้อยล่ะ ..ยิ่งใกล้จะถึงวันที่มันต้องกลับมาอยู่ที่ไทยแบบถาวรซึ่งก็มีผมหัวโด่อยู่ มันก็เลยต้องเคลียร์เรื่องของมันกับเธอให้ชัดเจนที่สุด ผมก็ไม่ได้ดีใจอะไรมากมายนัก เพราะผมรู้ ยัไงมันก็ต้องออกมาในรูปแบบนี้ ถึงไอ้พีมมันจะไม่มีมีผม ยังไงมันก็ต้องเลิกกับเธอวันยังค่ำ เว้นแต่เธอจะรับได้ที่มันเป็นเกย์ แต่ส่วนนึงผมก็นับถือในความหยิ่งในศักดิ์ศรีของเธอนะ ที่ไม่เอาเรื่องที่ผมแอบส่งคลิปส่งรูปไปเพื่อแกล้งเธอ ไปร้องแรกแหกกระเชอฟ้องไอ้พีมมัน เกมส์นี้เลยมีแค่ผมกับเธอเท่านั้นที่รู้กัน ฟาดฟันใส่กันอยู่สองคน ..จริงๆแล้วทุกวันนี้เธอก็ยังมีโทรมารังความนผมอยู่บ้าง คงเพราะเธอแค้นที่พีมมันมาคลุกอยู่แต่กับผมมั้ง มีหลายครั้งที่เธอส่งคนมาต่อรองกับผม ไม่ว่าจะด้วยเงินจำนวนมาก แลกกับการที่ผมจะทิ้งไอ้พีมไปซะ หรือหน้าที่การงานในตำแหน่งสูงๆทันทีที่ผมเรียนจบ แค่เพียงผมสัญญาว่าจะเลิกกับพีม .. แต่คนอย่างผม ต้นแทนน่ะ ฆ่าได้แต่หยามไม่ได้ ต่อให้เธอเอาเงินมากองไว้ข้างหน้าผมสักร้อยล้านผมก็ไม่แลหรอก เพราะคนเดียวและคนสุดท้ายที่จะซื้อผมได้ด้วยเงิน คือไอ้พีม พีราณุ เมื่อ2ปีก่อนนู้นเท่านั้น ต่อไปนี้มันจะไม่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นกับผมอีกแล้ว
ช่วง2เดือนก่อนการเดบิวท์ของพีม มันเริ่มมีผลงานถ่ายแบบ ถ่ายมิวสิควีดีโอ รวมถึงงานสัมภาษณ์เล็กๆน้อยๆตามรายการทีวีบ้างแล้วครับ ก็เป็นอย่างที่ผมคาดไว้ไม่มีผิด ด้วยหน้าตาอย่างมัน โพรไฟล์ไฮโซๆอย่างมัน มีหรือจะไม่เป็นที่สนใจ ขณะที่มันมีคนรู้จักมากขึ้น ผมก็ยิ่งรู้สึกว่าระยะห่างระหว่างผมกับมันก็ยิ่งเพิ่มขึ้นจากเมื่อก่อนที่เราจะไปกินข้าวดูหนังด้วยกันอาทิตย์ล่ะครั้งสองครั้ง ตอนนี้กลายเป็นว่าไอ้พีมไม่มีแม้แต่เวลาจะดูหนังกับผมเลย อย่างมากก็ได้กินข้าวด้วยกันไม่ถึงชั่วโมงแล้วมันก็ต้องไป ไม่ใช่ว่ามันกลัวจะมีใครสงสัยว่ามันเป็นเกย์หรอกนะครับ เพราะผมก็ไม่ได้ออกสาวจนคนสงสัย แต่มันต้องไปเข้าห้องอัดบ้าง ซ้อมเพลงซ้อมเต้นของมันครับ ดูแล้วมันคงรักทางนี้จริงๆ
.
.
กระทั่งถึงวันเดบิวท์ของมัน วันนั้นตรงกับวันสอบไฟนอลวันสุดท้ายของผมพอดี ตอนเช้าก่อนเข้าห้องสอบ ไอ้พีมมันโทรหาผมบอกว่าถ้าผมสอบเสร็จแล้ว ให้รีบกลับคอนโดทันที มันอยากให้ผมดูมันทางทีวี แล้วรอมันกลับมาบ้าน เราจะฉลองกันสองคน น้ำเสียงมันฟังดูสดชื่นและมีความสุขมากๆ ผมตอบมันกลับไปว่า ให้มันทำทุกอย่างให้เต็มที่ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้อยู่เสมอ มันจูบผมผ่านโทรศัพท์หนึ่งทีแล้วมันก็บอกว่า เย็นนี้มันมีอะไรจะเซอร์ไพรส์ผม และมันจะบอกความลับบางอย่างกับผมด้วย ผมก็บอกกลับไปว่า จะรอและจะทำอาหารอร่อยๆไว้ให้มันกลับมากิน ..
ผมไม่รู้เลยครับ ว่าวันนั้นจะกลายเป็นวันสุดท้ายของเราสองคน
ผมไม่ได้คิดและเตรียมใจไว้เลย แม้ว่าผมจะมีแผนอยู่แล้วว่าจะค่อยๆห่างจากมันไป
ถอยกลับมายืนตรงจุดของคำว่าเพื่อน
แต่ผมก็ไม่เคยคิดที่จะทำร้ายใจมัน ไม่คิดที่จะทำให้มันเจ็บ
..หรือว่ามันอาจเป็นเพราะผลกรรมที่ผมและมันก่อสร้างกันขึ้นมา
เรื่องต่างๆมันถึงต้องจบลงเช่นนี้
เย็นวันนั้น ผมรีบกลับมาตามที่มันบอก ผมเข้าครัวทำ สปาเก็ตตี้ซอสเห็ด ทำซูชิหน้าต่างๆไว้รอมัน พอตกเย็นหลังจากรายการที่ถ่ายทอดคอนเสริต์เดบิวท์ของมันจบไปได้ซักชั่วโมง อาหารทุกอย่างก็ถูกจัดเรียงสวยงามบนโต๊ะ ผมอดคิดถึงหน้าตาหูตั้งตาโตเวลาที่มันเห็นอาหารของโปรดมันไม่ได้ แต่จนแล้วจนรอดที่ผมนั่งรอมันกลับมา กว่า3ชั่วโมงมันก็ยังไม่โผล่กลับมาสักที ผมโทรเข้ามือถือมันก็ดันปิดเครื่องอีก จนผมเริ่มนั่งมองอาหารมากมายจนโต๊ะ ในใจก็นึกโกรธมัน ที่บังอาจนัดผมให้ผมรอแกร่วกว่า3ชั่วโมง จัวหวะนั้นก็มีโทรศัพท์จากบรรดาเพื่อนของผมที่มันพากันเฮตะโลไปเที่ยวฉลองสอบเสร็จที่ผับแห่งหนึ่งไม่ไกลจากคอนโดผมนัก ผมจึงตกลงว่าจะแว๊บไปสักแป๊งหนึ่ง แล้วผมก็แมลเสจไปบอกไอ้พีมว่าจะออกไปฉลองกับเพื่อน ประมาณสัก2ชั่วโมงเดี๋ยวกลับ พร้อมกับเขียนโน๊ตแปะบอกมันไว้ที่ข้างตู้เย็น คิดว่ายังไงมันคงต้องติดงานแบบที่ปลีกตัวไม่ได้แน่ๆ เลยไม่สามารถโทรมาบอกผมได้ ถ้าอย่างนั้นก็เอาไว้ฉลองรอบดึกไปก็แล้วกัน .. พอไปถึงที่ผับ ผมก็ถูกไอ้พวกเพื่อนตัวดีมันยกกระดกเพียวกันรอบโต๊ะ ผมไม่คิดเลยว่าการที่ผมเว้นห่างไปจากการกินเหล้านานๆ จะทำให้ผมคออ่อนลงได้ถึงขนาดนี้ บวกกับคืนก่อนหน้า ผมอดนอนเพื่ออ่านหนังสือสอบ ทำให้คืนนั้นผมเมาสะโหลสะเหลได้ในเวลาอันรวดเร็ว สิ่งที่ผมพอจำได้ก่อนที่ผมจะกระดกแก้วท้ายๆคือเห็นไอ้พี่อาร์ท อดีตแฟนคนก่อนนู้นที่มันเคยเลี้ยงผมอยู่พักนึง เข้ามาร่วมวงกับพวกเรา ผมรู้นิสัยไอ้พี่อาร์ทครับ ผมเลยแอบกระซิบไอ้แมวเพื่อนคนที่คอแข็งที่สุดในกลุ่มของผมว่า
“ยังไงมึงก็ต้องพากูกลับคอนโดให้ได้ อย่าทิ้งกรู” และไอ้แมวมันก็รับปากผมเป็นดิบดีแล้ว
..แต่สุดท้ายก็ไม่รู้ว่า ทั้งหมดมันมาไงไปไง ผมถึงมารู้สึกตัวอีกที เมื่อตัวเองนอนแผ่หลาอยู่บนเตียงในห้องที่คอนโดของผมเอง และที่ร้ายไปกว่านั้นคือ ผมรู้สึกว่าส่วนกลางลำตัวของผมกำลังถูกใครบางคนปรกเปรอด้วยมือ ร้ายไปกว่านั้นช่องทางด้านหลังของผมยังรู้สึกเจ็บๆและแน่นไปหมด ใช่แล้วครับผมกำลังถูกใครสักคนทำรักอยู่ วินาทีที่ผมลืมตาขึ้นแล้วพบว่าคนที่กำลังจัดการกับส่วนหน้าและหลังของผมไม่ใช่ไอ้พีม
!! เพราะไอ้พีมตัวจริงมันกำลังยืนช็อคจนเส้นเลือดปูดโปนอยู่ที่ประตูห้องตรงนั้น..
ทุกสิ่งมันเกิดขึ้นเร็วไปหมด หลังจากผมตั้งสติได้ ยังไม่ทันที่จะถีบไอ้พี่อาร์ทที่เสือกมารนหาที่ตายอยู่ใต้หว่างขาผม ไอ้หมาบ้าพีมมันก็พุ่งเข้ามาก่อนแล้ว มันใช้มือมันทั้งสองข้างขยำหัวไอ้พี่อาร์ทออกมาจากตัวผม สิ่งที่มันด่าออกมาผมแทบจะไม่เชื่อว่าผู้ดีอย่างมันจะด่าได้ ..นาทีนั้นผมรู้ครับ นิสัยอย่างไอ้พีม ถ้ามันทำตัวห่ามๆและพร้อมจะราวีได้ทุกเมื่ออย่างนี้ คือ มันเมาแน่ๆ ดูแล้วมันคงจะไปฉลองกับพวกทีมงานและเพิ่งกลับมาเหมือนกัน .. ผมเห็นแววตามัน และแรงมหาศาลของมันแล้ว ได้แต่แหกปากร้องออกไป ให้ใครสักคนเข้ามาช่วย ไม่อย่างนั้นไอ้พี่อาร์ทอาจจะตายใต้ตีนไอ้พีมมันได้ และก็นับว่าโชคดีที่ไอ้พวกเพื่อนผมมันไม่ทิ้งผมจริงๆ ก็มันเล่นนอนกองกันอยู่ข้างนอกห้องนอนของผมเป็นขโยงอย่างนั้น พวกมันเข้ามาและก็ลากไอ้พี่อาร์ทหลุดจากน้ำตีนไอ้พีมได้สำเร็จ ผมบอกพวกมันว่าให้รีบออกไปให้เร็วที่สุดไม่ต้องห่วงผม พวกมันก็พอรู้ครับว่าผมกับไอ้พีมอยู่กินด้วยกัน เลยยอมออกไปในทันที
“เพี๊ยะ!!!” เหอะ..ไม่ต้องสงสัยครับ หน้าผมชาดิกขนาดนี้ ผมโดนตบเข้าเต็มๆเลยครับ คาดว่าคงเลือดกลบปากกันเลยทีเดียว ก็มันเมาหนิ ถ้ามันยังสติดีอยู่คิดว่ามันก็คงยั้งมืออยู่บ้าง ผมก็ก้มหน้ารับสภาพไปล่ะครับ จะให้ทำยังไง ก็มันเข้ามาเห็นตอนไคล์แม๊กซ์ซะขนาดนั้น
“
ต่ำ!! สันดานต่ำๆ!! ขุดยังไง ก็ขุดไม่ออกใช่มั้ย!!!” มันเข้ามาดึงคอเสื้อผมจนตัวแทบลอย แล้วตะโกนใส่หน้าผมลั่นห้องไปหมด
“ตอบชั้น!! นายนอนกับไอ้พวกนั้น ตอนที่ชั้นไม่อยู่ ใช่! มั้ย! ห๊ะ!!” จากคำถามของมัน ทำเอาสมองผมขาวโพลนไปชั่วขณะ ถ้ามันหมายถึงเรื่องผมกับไอ้อาร์ทนั่นผมอาจไม่ปฏิเสธ แต่นี่มันคิดได้ยังไงเรื่องผมจะนอนกับเพื่อนผมทุกคนได้ ผมมองหน้ามันแทนคำตอบครับ น้ำตาผมไหลอาบแก้ม ผมสงสารตัวผมเอง และก็สงสารมันด้วย
“
ฮึก.. นายรู้มั้ย
ฮึก.. วันนี้ชั้นตั้งใจอะไรไว้” ห๊ะ.. ไอ้พีมมันร้องไห้ อยู่ๆไอ้พีมมันก็ร้องไห้ออกมา
..เพราะผม ผมทำให้มันร้องไห้
..ทำไม.. ทำไมต้องเป็นเพราะผม
“
ชั้ น ..
ตั้ ง .. ใ จ จะ ..
จะ บ อ ก กั บ.. นาย..
ฮึกๆ.. บอกคำนั้ น ..คำ
ที่ นาย อยาก ได้ ยิน!!”
..
รัก..
ใช่..ผมอยากได้ยินมันพูดว่ามันรักผม แต่ ทำไม.. ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ ยิ่งผมมองเห็นน้ำตามากมายที่กำลังไหลลงอาบแก้มมัน มันยิ่งสะท้อนความเลวในตัวผมให้ชัดเจนยิ่งขึ้น ผมกำลังวางแผนที่จะค่อยๆหายไปจากชีวิตมันในขณะที่มันกำลังจะบอกว่ารักผม .. ผมกำลังนอนให้ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ปรนเปรอให้ผมในขณะที่มันกลับมาเพื่อจะบอกรักผม ..และที่สำคัญที่สุดคือผมนี่แหละที่กำลังจะกลายเป็นคนที่ดึงให้ชีวิตมันตกต่ำ ทั้งๆที่ผมพร่ำบอกบอกตัวเองอยู่ทุกวันว่ารักมัน ทำไมความรักของผมมันถึงได้เลวร้ายอย่างนี้ นี่หรือที่ผมรักมัน แล้วทำไมมันถึงยังต้องร้องไห้ เสียใจให้กับคนอย่างผม
“พีม.. เราจบกัน เท่านี้เถอะ” นี่ล่ะครับ.. คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมจะทำให้มันได้
“นาย..ว่า..อะไรนะ” ในเมื่อเรื่องมันเลยเถิดมาถึงขนาดนี้แล้ว คงป่วยการณ์ที่ผมจะแก้ตัวให้มันเข้าใจอะไรๆ ก็ในเมื่อผมเองก็จะไปจากมันอยู่ดี ถึงดีกันไปตอนนี้ วันข้างหน้าก็ต้องจากกัน สู้ให้มันเจ็บตอนนี้ คิดว่าผมเป็นคนเลว แล้วตัดใจไปจากผมซะยังจะง่ายกว่า
“เราไม่ต้องการอะไรจากนายอีกแล้วพีม วันนี้ พ..พี่อาร์ทบอกเราว่า อยากมาคืนดีกับเรา” ผมพูดออกไปได้ยังไงไม่รู้ ทั้งที่ไอ้พีมมันกำลังยืนร้องไห้ต่อหน้าผมอยู่ขณะนี้
“เขาเขียนเช็คให้เรา 5ล้าน แลกกับการกลับไปคบกัน” ผมเดินไปเ้ปิดลิ้นชักหยิบเอาเช็คจำนวน5ล้านที่จีจี้เคยให้คนเอามาต่อรองกับผมขึ้นมา ..รู้สึกเจ็บเหมือนใครเอาหอกแหลมมาทิ่มผมซ้ำแล้วซ้ำอีก
“นี่.. ที่ผ่านมา นายอยู่กับเรา เพราะเงิน อย่างนั้นเหรอ” ผมพยักหน้าตอบมันไปเบาๆ ท่ามกลางม่านหมอกน้ำตาที่ผมใช้กำลังอย่างมากที่จะบังคับไม่ให้มันไหลลงมา
“แต่ที่นี่ เป็นที่ของเรา ชั้นกับนาย!!” มันโก่งคอตะเบงเสียงออกมาลั่น พร้อมกับเข้ามาคว้าเอามือของผมไว้
“ชั้นก็จะไม่ไปไหน .. นายอยากจะมาก็มาได้ ค่าตัวชั้น 4แสน นายก็รู้หนิ” นั่นคือประโยคสุดท้ายที่ผมพูดบอกมันไปพร้อมกับปล่อยมือจากมันในที่สุด
และนั่นก็เป็นเพียงเวลาชั่วเสี้ยวนาทีที่ผมเห็นแววตาดูถูกเหยียดหยามในดวงตาของมันที่มีให้กับผมอีกครั้ง
.
.
.
จากวันนั้นผ่านมาจนถึงวันนี้ เกือบ 5ปีแล้วครับ สำหรับความสัมพันธ์ของผมกับมันที่มีร่วมกับมันมา แม้ว่าช่วง3ปีหลัง หลังจากวันที่ผมทำให้มันเจ็บ และสิ่งที่มันตอบโต้ผมกลับมาจะมีแต่ความเกรี้ยวโกรธ รุนแรง และเจ็บปวด พร้อมเช็คใบล่ะ 4แสน จำนวนนับไม่ถ้วน แต่ผมก็ยังรู้สึกถึงความสุขอยู่ดี
..ผมมีความสุขเมื่อได้มองเห็นมันโลดแล่นอยู่ในจอทีวี
..ผมมีความสุขที่เวลาขับรถผ่านไปที่ถนนเส้นไหนๆแล้วเห็นภาพโฆษณาที่เป็นรูปมัน
..ผมมีความสุขที่ผมยังมีโอกาสได้สวดมนต์ขอพรให้มันพบเจอแต่คนดีๆ และไม่เข็ดขยาดกับความรัก
..ผมมีความสุขที่ได้ภาวนาในทุกๆคืน ให้ความกลัวในผลกรรมที่เราเคยทำไว้กับผู้หญิงคนนึงจงหายไปในเร็ววัน
และ
..ผมมีความสุขที่หลายๆครั้งผมมีโอกาสได้เปิดเพลงที่มันเป็นคนร้อง
ใช่ครับ ทุกวันนี้ผมเรียนจบแล้ว ผมทำงานเป็นดีเจที่คลื่นวิทยุแห่งนึง ที่พี่ทินลงทุนลงแรงแยกออกมาทำเองเมื่อ3ปีก่อน ชีวิตผมไม่ใช่คนเร่ร่อนอีกต่อไป แม้ผมจะไม่มีคนรัก แต่ผมมีเพื่อนมากมาย และที่สำคัญผมมีพี่ทิน พี่ชายคนสำคัญ คนที่ดึงผมขึ้นมาจากกองทุกข์เมื่อ 3ปีที่แล้ว
และถึงแม้วันนี้ผมจะตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า เจ้าปีศาจร้ายตนนั้นของผม ปีศาจร้ายที่มันมักจะมาทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดทว่าสุขใจ ได้เดินจากผมไปแล้ว และมันจะไม่มีวันหวนกลับมาอีก ผมก็จะต้องอยู่ต่อไปให้ได้ อยู่เพื่อรอดูความสำเร็จของมันไปอีนานๆ
อยู่เพื่อ..
เผื่อว่าวันนึงข้างหน้าหากมันหกล้มลง แล้วผมอาจจะได้เป็นคนสุดท้ายที่จะยื่นมือออกไปแล้วบอกกับมันว่า..
..
ลุกขึ้นสู้ต่อไปสิ พีม เราจะคอยเป็นกำลังใจให้นาย อยู่เสมอ..
.
.
[wma=300,50]http://www.opendrive.com/files/6176137_UEQJz_4816/Sofa-???????????????????????????.mp3[/wma]
(เอาเพลงมาให้ฟัง สบายๆครับ)ตอนพิเศษ....จบแล้วค้าบบ
*****************************************
เฮ้อออออ ... จบแระ
หนุก ไม่หนุกยังไง อยากให้คนอ่านทุกท่านมาเชียร์ความรู้สึกด้วยกันนะครับ
ปล.ส่วนตอนปกติ ก็จะมาลงให้เร็วๆนี้แหละ จำได้ไหมเอ่ยว่า ถึงตอนไหนแล้ว (ผมจำไม่ได้ เดี๋ยวต้องเปิดไปดูอันเก่าก่อน)
B a l l o o n
หัวข้อ: จังหวะรัก..จังหวะร็อค((My Sexy Darling))~จบseason1~ มาแจ้งข่าวจองFicหน้า56คับ (อ่าน 431734 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก