[นิยาย] Romance Of My Own
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [นิยาย] Romance Of My Own  (อ่าน 225710 ครั้ง)

Sith

  • บุคคลทั่วไป
หุหุ มาแย้วๆ  เอ ต่อไปสปอยล์อารายดีน้า

--------------------------

"ไว้แชมป์ค่อยคุยกับโต้ทีหลังละกัน" (แม่เฮียจอนพูด)

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
 :z13:
อ่านจบแล้วเย้แฮปปี้ดีแต่วันนี้ยังมะมีเวลามาเม้นใก้ยาวๆไว้พรุ่งนี้ละกันน๊า
ขอเคลียร์งานวิเคราะห์นิยายอีก สองสามเรื่องก่อนไปละ
 :bye2: :bye2: :bye2:

SunLoveMoon

  • บุคคลทั่วไป
 :z2:
ดีจายยยย
กลับมาเข้าใจกันแล้ววววววว
มันต้องอย่างเน้ๆๆๆๆๆ
ต้อง แชมป์กับจอน เท่าน้านน
ไม่เอาคนอื่น
คนโพสน่ารักมาก กด+ ให้นะ
รอตอนต่อไปจ้า

ออฟไลน์ woradach

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 717
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-1
 :o8: ดีใจจังเลย และแล้วก็กลับมาเข้าใจและรักกันเหมือนเดิม ซึ๊งๆ  :m15:

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
 :z2: :z2: :z2:
วันนี้ว่างละมาดูกันว่าจะพล่ามไรได้บ้าง
อ่านตอนนี้แล้วเหมือนทุกอย่างจะดีดังที่ทุกคนคิด
ความรักที่แชมป์เคยพยายามจะเก็บงำเอาไว้ได้ถูกถ่ายทอดออกมา
มันดูทั้งทรมาน แต่ก็เต็มไปด้วยความสุขที่ได้ทำเพื่อคนที่เรารัก เมื่อรู้ว่าเค้าจะต้องเลือก...
ในเรื่องของความรู้สึกตอนนี้

แชมป์...
เปิดเผยความรู้สึกของตัวเองมากขึ้นกว่าที่เคยเป็นมาตลอด
ความกลัวที่จะต้องให้ จอนเลือกระหว่าง ตัวเค้า และพ่อแม่ มันเริ่มเลือนหายไป
ในช่วงเวลาที่ทุกอย่างดูเหมือนจะกลับมามีความสุขนี้ทำให้มีความกล้าเกิดขึ้น
กล้าที่พูดสิ่งที่ตลอดมาไม่เคยพูด...
"จอน กูยังรักมึงอยู่นะ รักมึงมาตลอด" มันหันหน้ามามองผม
"กูรักมึงจิงๆ แต่เมื่อเทียบกับพ่อแม่มึงกูมั่นใจว่ามันน้อยกว่า" มันยังคงเงียบ
"แต่มึงรู้ไว้อย่าง ถึงมึงจะตัดสินใจยังไง ถึงเราจะห่างกันแค่ไหน กูก็ยังรักมึง ถึงเราจะอยู่ด้วยกันไม่ได้ ก็ใช่ว่าเราจะรักกันไม่ได้ซะหน่อย" ผมยิ้มให้มัน
มันเหมือนเป็นการบอกอะไรหลายๆอย่างได้โดยไม่จำเป็นต้องอธิบาย...
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีคำพูดบางคำที่น่าสนใจ
“อ่าว นั่นพ่อแม่มึงนี่ ทำไมมึงไม่พูดเองอ่ะ” จอนมันเงียบ
“เอาหน่า ยังไงเราก็ผ่านมันแล้ว แต่หลังจากนี้ พ่อแม่มึงว่าไง
 กูจะไม่สนใจแล้ว กูจะรักมึงอย่างนี้ และเป็นแฟนกับมึงตลอดไป” จอนมันน้ำตาไหล

มันมีความหมายว่าความกล้าที่เกิดขึ้นในเวลานี้
ผลักดันให้แชมป์พูดสิ่งที่อัดอั้นมาตลอด นั่นก็คือ พ่อ และแม่ของจอน....

จอน...
ความรักที่กลับมาหาอีกครั้งมันเหมิอนเป็นการเริ่มต้นทุกอย่างใหม่หมด
เริ่มต้นนับตั้งแต่หนึ่งไม่ใช่ศูนย์ เพราะความรักที่มีเคยไม่มีมันไม่เคยจืดจางไปเลย
การที่ที่จอนจะพูดอะไรแบบนี้ออกมานั้น
"ไม่ดีเหรอ" ผมถามจอนที่หน้าแดง แทบจะเป็นมะเขือเทศ
"ไมรู้ทำไมใจกูสั่น ขนาดนี้ มันเหมือน..." จอนมันพูดขัดๆ
"มึงเป็นอะไรรึเปล่า เรียกหมอมาตรวจมั้ย"ผมถามอย่างกังวล
"พ่อมึงดิ "
"แล้วมึงเป็นอะไร"
"มันรู้สึก เหมื.. เหมือน จูบแรกอ่ะ"
หน้ามันแทบซุกลงไปในดิน ผมขำออกมาดังลั่น กลัวคนขว้างของมา อยู่ในโรงบาลนะเนี่ย
ดูจะเป็นสัญญาณที่ดีในเรื่องของความรู้สึก และความไว้ใจที่ไม่เคยขาดหายไป
รวมทั้งเรื่องที่ ทั้งแชมป์ และจอนสารภาพต่อกัน
ที่จอนจูบรุ่นน้องคนนั้น ที่แชมป์จูบจอน มันดูเหมือนจะเป็นอะไรที่ดูจะเฮฮา
เมื่อถูกนำมาพูดถึงเพราะ มันเป็นการพูดเพื่อให้ต่างฝ่ายต่างแสดงออก
ถึงอาการ หึงหวง และพูดสิ่งที่เรียกว่าสัญญา อีกครั้ง
ซึ่งเราคงไม่รู้หรอกว่ามันจะเป็นเช่นนั้นได้อีกนานแค่ไหน....

แม่ของจอน...
“แม่ฝากจอนด้วยนะ” แม่จอนพูด
ความรู้สึกตอนนี้คงมีแต่อยากให้จอนหายเป็นปกติไม่ว่าอะไรก็ยอม...
เพราะก่อนหน้านี้จากในตอนที่แล้วที่ แชมป์พูดจาไม่ถนอมน้ำใจไปนั้น
มันคงยังความรู้สึกผิดหวังขึ้นมาเต็มหัวอกของคนเป็นแม่
แต่แล้ว.... จู่ๆแชมป์คงโทรเข้าไปหาแม่ของจอนมากกว่าการที่จะไปหาที่บ้าน
ที่ตนเองเคยถูกให้เดินออกมาด้วยหัวใจที่หนักอี้ง...
การที่แชมป์ยอมมาพบจอน คำพูดที่ว่า “แม่ฝากจอนด้วยนะ”
มันดูจะเต็มไปด้วยความหวัง มีนเป็นแรงผลักดันอะไรหลายๆอย่างในตัวแชมป์ด้วยเช่นกัน
แล้วเราคงจะสังเกตเห็นประโยคที่จอนพูดขึ้นมา...
“พอได้มั้ยแชมป์ มันจะไม่เป็นไร” น้ำตาของจอนมันตกลงมาบนคอผมให้ผมรู้สึกได้ ผมคุมน้ำตาตัวเองไว้ไม่ได้อีก มันเริ่มไหลออกมา ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะได้กอดมันมั้ย
"กูรักมึงนะแชมป์ นี่มันจะเป็นอุปสรรคสุดท้าย
 กูรอมึงมาเป็นปี เราจะผ่านมันได้แล้ว" จอนมันพูดเสียงสั่นๆ
"แต่..."
"มึงไม่ต้องห่วงแล้ว" มันบอก
“แม่กูคงเต็มใจช่วยแล้ว”

มันเป็นบทสนทนาธรรมดาๆที่ดูน่าสนใจมากไหมละ...
กับการที่คนที่เคยปฏิเสธเรื่องแบบนี้ยอมที่จะช่วย
มันเป็นการบอกว่าต่อไปนี้ จอน จะไม่เดียวดายอีกแล้วในบ้านหลังนั้น
จอนจะมีผู้หญิงอีกคนที่พร้อมจะช่วยในเรื่องนี้เข้ามาอีกคน นอกจากป้าที่บ้าน
แต่กระนั้นในประโยคที่ถูกพูดออกมานั้นเราจะเห็นว่า
จอนไม่ได้เอ๋ยถึง กร(โต้) แต่อย่างใด...
มันตีความได้นะว่า เรื่องที่จอนป่วย แล้วแม่ของจอนไปพบแชมป์
กร อาจจะไม่รู้เลยก็ได้ และสังเกตจากอีกสิ่งหนึ่งที่ นิคได้นำมาสปอยล์ไว้
"ไว้แชมป์ค่อยคุยกับโต้ทีหลังละกัน" (แม่เฮียจอนพูด)
มันดูมีความหมายนะจริงหรือเปล่าละ....

แทค...
เพื่อนที่รู้สึกผิดหวังจากการกระทำของแชมป์คนนี้ก็เข้าใจในที่สุด
ว่าหลังจากที่ตนเดินออกมา เรื่องราวเป็นเช่นไร
สิ่งที่น่าตลกก็คือมีการยกเรื่องจูบออกมาพูดให้อายเล่นกันอีก
นอกเหนือจากนี้ แทค คงจะดีใจที่เรื่องเป็นไปในทางที่ดี
และความเป็นเพื่อนรักยังคงอยู่ แชมป์ไม่ได้เปลี่ยนไป และไม่เคยเปลี่ยนไปเลยสักนิด...

ในความคิดของ นิว จอนกลับมาคบกับแชมป์อีกครั้ง
เป็นเรื่องที่อยู่ในความคิดอยู่แล้วละ แต่อ่านแล้วชอบจังประโยคที่บอกว่า
“แล้วกูตกลงเป็นแฟนมึงอีกทีเมื่อไหร่” จอนมันแซว
“จอน” ผมทำเสียงคาดคั้น
“กูไม่มีอารมณ์เล่น มึงจะยอมเป็นแฟนกูอีกทีมั้ยล่ะ ให้ตอบครั้งเดียวนะ”
“กูยังไม่เคยเลิกการเป็นแฟนมึงเลยนะ แชมป์”
เราหัวเราะกันภายใต้บรรยากาศที่หายไปเกือบสองปี

อ่านแล้วมันเต็มตื้นนะในความรู้สึกอะว่าความรักของคนทั้งคู่ไม่เคยเลยที่จะเปลี่ยนไป
หัวใจของทั้งคู่ยังอยู่ที่กันและกันเสมอมา
หากแต่เพียงถูกปิดบังเอาไว้ภายใต้การแสดงออกต่างๆ

สิ่งที่จะขอบอกเป็นสิ่งสุดท้ายปัญหายังไม่จบจนกว่า พ่อของจอนจะยอมรับ...
แชมป์ต้องให้เหตุผล และกล้าที่จะทำในสิ่งที่ไม่เคยทำให้ได้
ส่วนในเรื่องของพี่ฮัทจะขอไม่พูดถึงเพราะ
ที่มั้งเอามาสปอยล์ไว้มันแทบจะไม่บอกอะไรเลย นอกจาก
พี่ฮัท ต้องการเวลา เพื่อทำใจยอมรับความจริงที่ว่าตนเองเป็นได้เพียงพี่ชาย
และที่พักในยามที่แชมป์ต้องการกำลังใจเท่านั้น นอกนั้นก็ไม่มีอะไร
สุดท้ายเรื่องราวจะเป็นอย่างไรก็คงต้องรออ่านดู อิๆ
แต่เรื่องคงไม่จบลงง่ายๆหรอกไม่งั้น
มันจะเกิดเป็นเรื่องราวอันยาวนานจนถูกนำมาเล่าได้อย่างไร...
                                                                                             นิว



Sith

  • บุคคลทั่วไป
ขี้เกียจอ่านวิจารณ์อะยาวเกิน - -"

ออฟไลน์ kunkai

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3734
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +229/-2
:z13:พี่นิว
 :กอด1:พี่นิค
 :กอด1:พี่Manji+
 :L1:พี่แชมป์กะพี่จอน
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-02-2009 23:28:06 โดย kunkai »

Manji+

  • บุคคลทั่วไป
นิว มันก็ไม่แน่เสมอไปว่าต้องมีอปสรรคในความรักอะไรมากมายขนาดนั้น

ชีวิตคนบางทีจะเน่าก็เน่าซ้า แต่เวลามันจะเข้าขาขึ้นอะไรมันก็ฉุดไม่อยู่.....อิอิ

แต่ชอบประโยคเดียวกับนิวอ่ะ ที่ว่า “กูยังไม่เคยเลิกการเป็นแฟนมึงเลยนะ แชมป์”



เพื่อเป็นการตอบแทนขอลงตอนต่อปาย จริงๆกะจะมาเย็นก่อนวาเลนซะหน่อย

เห็นแกนักวิเคราะห์นะเนี่ย :กอด1:



หลอดไฟคับ ยิ่งตอนสนุกควรดองนานๆไม่ใช่เหรอ จะได้ตื่นเต้น หรือเอาแบบตัดจบกลางฉาก


โดนประชาทัณฑ์ :z6: แน่เลย

Manji+

  • บุคคลทั่วไป
บทที่ 18 Love emergency





“มึงคบกับพี่ฮัท” เสียงตะโกนที่ผมต้องรีบตะครุบปากมัน อยู่ในโรงพยาบาลนะเว้ย
“เอ่อ เบาๆหน่อย แต่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันซักหน่อย” ผมอ้าง จริงๆผมน่ะนึกว่าเป็นไปแล้ว ถ้าพี่ฮัทเขาไม่แก้ให้อ่ะ ผมต้องนั่งเล่าเรื่องให้มันฟัง

“กินข้าวหน่อยนะ จอน มึงผอมไปเยอะเลย” ผมเปลี่ยนเรื่อง

“กินไรดี เดี๋ยวกูไปซื้อมาให้”
“ไม่เอา กูอยากอยู่กับมึงมากกว่าอ่ะ” มันบอก

“มึงต้องกินจะได้รีบออกจากโรงพยาบาล” ผมพูด
“งั้นให้กูกินมึงตอนนี้เลยได้มั้ย” มันยิ้ม

“มึงไปจูบใครที่ไหนก็ไม่รู้ กูลงโทษ ไม่ให้มีเรื่องอย่างว่า เดือนนึง” ผมพูด
“หา ไหนมึงว่ามึงไม่โกรธไง แล้วทีมึงอ่ะ ทั้งจูบทั้งไปคบคนอื่น” จอนมันท้วง

“ไม่โกรธ ก็แค่ลงโทษทั้งสองคนไง ไม่ให้ทำอีก แล้วมึงกับกูอยู่ในช่วงพักเว้ยตอนนั้นน่ะ” ผมพูด
“แชมป์อ่ะ...กูไม่เอากะมึงด้วยนะ” จอนมันยืนยัน หน้าตามันเหมือนเด็กซนที่ไม่ยอมแพ้ ผมพูดไปงั้น ตัวผมเองก็อยากจะตาย ผมไม่ได้มีอะไรกะใครเลย วันๆต้องนั่งจินตนาการถึงแต่ไอน่ารักคนนี้ ตอนนี้มีตัวเป็นๆอยู่ แต่ผมกลับทำอะไรไม่ได้






..................................


“อ้าม” ผมป้อนข้าวต้มใส่ปากจอนที่นั่งยิ้มกริ่มอยู่
“เป่าให้ก่อนดิ” จอนมันบอก

“อือๆ” ผมดึงช้อนกลับมาเป่า แล้วป้อนไปที่ปาก
“ป้อนด้วยปากแทนได้มั้ย” จอนมันถาม ดูจอนมันคงมีอารมณ์มากเป็นพิเศษ ผมวางถ้วยข้าวลงข้างๆ

”ปล่อยให้เย็นแปบละกัน” ผมพูด มือผมลูบไล้ลงไปตามตัวของจอน
“แชมป์ นี่มันโรงพยาบาลนะ” จอนมันพูด แต่มันกลับเอามือมาโอบผม

“ ผมเอาลิ้นไล่ที่หน้าท้อง มือผมค่อยๆสัมผัสได้กับสิ่งที่แข็งตัวรออยู่แล้ว”
“แฮก ๆ” เสียงไอจอนหายใจที่ดังขึ้น ดูอารมณ์เริ่มเอาไม่อยู่ ผมถอนปากออก

“เดี๋ยวข้าวต้มเย็นหมด” ผมพูดพร้อมหยิบข้าวต้มกลับมาเป่าใหม่
“แชมป์” เสียงตวาดจากไอจอนที่ทำให้ผมกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่

“อย่าทำให้กูอยาก    แล้วปล่อยให้ค้างอย่างนี้ดิ” จอนมันท้วง
“มึงอยากหน้าหนา มามีอารมณ์ตอนคนป้อนข้าวทำไมอ่ะ ถ้ามึงยังลวดลาย กูจะทำให้มึงลงแดงตายก่อนจะกินข้าวเสร็จเลย เอามั้ย” ผมถามพร้อมยื่นหน้าไปถาม ตัวผมเองก็ไม่ต่างกันหรอก เป้าผมคับไปหมดแล้ว แต่ผมอยากแกล้งมันมากกว่า


“กูทำเองก็ได้” จอนมันล้วงลงไปในกางเกง ดูมันจะคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้ว
“เหรอ” ผมหยิบปุ่มเรียกพยาบาลมาอยู่ในมือ ไอจอนถึงกับทำหน้าแหย


“ถ้ากินข้าวเยอะๆ และไม่ซน เดี๋ยวกูจะช่วย” ผมบอก หน้าไอจอนเปลี่ยนไปยังกะหมาติด..
“จิงนะ” มันถาม

“พร้อมกินยัง” ผมถาม
“พร้อมๆ          เร็วๆ กูพร้อมกินเสมอ” ดูไอจอนมันน่ารักได้ใจผมจิงๆ






...







“เป็นข้าวต้มที่อร่อยที่สุดเลย” จอนพูดหลังจากมันซดน้ำซุปจนเกลี้ยง

“ต่อเลยนะ” มันบอก
“เอาเพิ่มเหรอ” ผมถาม

“แชมป์อ่ะ จอนจะบ้าตายอยู่แล้ว อย่าแกล้งจอนอีกได้มั้ย” จอนมันบ่นยิกๆ
“เอาแบบไหนดี” ผมถามกำลังเดินจะไปล็อกประตู

“แบบไหนก็ได้ เร็วๆ” เป็นเสียงตอบจากไอจอน พร้อมกับที่นางพยาบาลเดินเข้ามา





“ถึงเวลาให้คนไข้ต้องพักผ่อนแล้วค่ะ” เสียงที่เหมือนผลักไอจอนตกลงไปนรก
“ผมยังไม่ง่วง” จอนมันท้วงขึ้น ผมได้แต่ขำกับเหตุการณ์ที่ช่างพอเหมาะพอเจาะ



“ไม่ได้ค่ะ ร่างกายจะได้แข็งแรงเร็วๆ ไงคะ” พอพยาบาลพูด ดูหน้าไอจอนผมก็เริ่มสงสาร




“ไม่เป็นไรคับ งั้นผมนอนเฝ้าในห้องได้ใช่มั้ยคับ” ผมถามพยาบาล
“ได้ค่ะ” พยาบาลตอบ ไอจอนนี่หน้ากลับมาบานอย่างเก่า


“งั้นขอตัวก่อนนะคะ” ผมเดินตามไปส่งพร้อมล็อคห้องอีกครั้ง



“ไง พ่อตัวดี ไหนว่าไม่อยากไง” จอนมันถามผม
“งั้นไม่ทำก็ได้ ไปทำเองดีกว่า ให้เห็นคุณชายต้องช่วยตัวเองบนเตียงคงขำพิลึก” ผมว่า

“แชมป์ นะนะ อะไรก็ได้ จอนยอมแล้ว” มันพูดพร้อมชูมือยกธงขาว
“ไม่แกล้งและ สงสารคนป่วย” ผมพูด พร้อมเอาปากลงไปประกบ ที่ไอจอนดูจะดิ้นอึกอักอยู่ชั่วครู่ ก่อน
จะผ่อนตัวไปตามอารมณ์


“เอาเหล็กลงก่อนนะ” ผมขยับเหล็กกั้นลงจากเตียงด้านนึง แล้วขึ้นไปคร่อมจอนข้างบน” ผมไล่ลิ้น กระตุกกระดุมออกตามลิ้นที่ไล่ก่อนจะหยุดที่ยอดอกที่ชูชัน แข็งรออยู่ เพิ่มเริ่มไล่ลิ้นไปรอบๆ พยายามขบ ไอจอนไม่กล้าส่งเสียงใดๆ ทั้งที่มันบิดผ้าห่มเหมือนจะให้ขาดซะให้ได้

“ตื่นเต้นอ่ะ แชมป์ ไม่ได้ทำอย่างนี้มาตั้งนาน” จอนมันพูดขึ้น
“ครั้งนี้อาจจะรู้สึกเหมือนครั้งแรกอีกก็ได้นะ” ผมใช้มืออีกข้างหนึ่งบี้ พร้อมขบลงไป ไอจอนถึงกับสะดุ้ง

“แชมป์ ไม่ได้ไปฝึกที่ไหนมาอีกใช่มั้ย” จอนมันถามเสียงกัดฟัน
“เพื่อมึงโดยเฉพาะเลย” ผมไล่ลิ้นต่อลงมาที่ จนต้องตกใจเมื่อดึงผ้าห่มออก กางเกงที่ตอนนี้มันชุ่มไปด้วยน้ำนำท่อ อย่างโชก

“มึงเงี่ยนขนาดนั้นเชียว” ผมถาม
“สัด” มันกดหัวผมลงไปที่เป้ามัน

“มึงจะไม่ถอดกางเกงก่อนเหรอ” ผมพูดพร้อมกระตุก เชือกที่เอวกางเกงมันหลุด
“กูเขินอ่ะ” จอนมันพูด

“เดี๋ยว มึงจะเสียวแทนเขิน” ผมเอาลิ้นวนไปรอบๆโคน ที่ห่างหายไปนาน

“ว่าไงเจ้าตัวดี ไม่เจอกันตั้งนาน” ผมแซวทันทีที่มันหลุดออกมาจากกางเกง
“แชมป์ อย่าเล่นดิ” จอนมันขำ

“เบื่อมือพี่ชายตัวเองรึยังคับ” ผมถามต่อ
“กูทนไม่ไหวแล้วนะ” จอนมันดึงผมขึ้นไปบนเตียง มันรูดซิปผมออกอย่างเร็ว มันดึงกางเกงผมออก แล้วเอาปากครอบ ให้ผมสะดุ้งสุดตัว

“มึงจะรีบไปไหน จอน” ตอนนี้เราต่างคนต่างทำภารกิจ ผมคงแกล้งมันต่อไม่ได้ ในเมื่อของผมก็อยู่ในกำมือมันเหมือนกัน ผงยังขำตังเองอยู่เลยที่กล้า ทั้งที่นั่นเป็นเตียงในโรงพยาบาล


ผมเริ่มดูดแรงขึ้น มือก็สะเปะสะปะ ลิ้นลากไปทั่ว จนดูไอจอนมันคงจะใกล้สุดเต็มที่ ผมเลยลากลิ้นยาวต่อไปข้างหลัง
“ทำความสะอาดรอไว้แล้วอ่ะดิ” ผมถาม ไอจอนได้แต่หน้าแดง ผมเอาลิ้นเลียกวาดไปรอบๆ เสียงครางแสดงความพึงพอใจของเจ้าของ ผมเลยห่อเกร็งลินแล้วค่อยๆใส่เข้าไป แรงบีบรัดมันเหมือนครั้งแรก ท่าทางจะห่างหายกันนานไปจริงๆ ผมค่อยเริ่มเปิดทางด้วยนิ้วที่เอาน้ำเจ้าของมาเป็นสารหล่อลื่น
“นี่โรงบาลนะ แชมป์ เสื้อกันฝนก็ไม่มี มึงกล้าเหรอ” จอนมันถามเสียงหวั่นๆ



“หรือมึงว่าไง” ผมถามกลับ ดูหน้าจอนมันปราดเดียวก็รู้แล้ว ตื่นเต้นชิบหาย ครั้งแรกในโรงพยาบาล ดีนะเตียงไม่พัง



(ช่วยจินกันเองนะค้าบ ผมมันไม่ถนัดเล่าบทอย่างนี้อ่ะ ห้าห้า แต่ว่าเหมือนครั้งแรกจริงๆคับ ใครอยากลอง ลองไม่มีอะไรกับแฟนซักสองปีแล้วลองใหม่ดูนะค้าบ ห้าห้า)




ว่าแต่โรงพยาบาลนี่ เก็บเสียงป่ะคับ




...................................







“ขอบใจนะ แชมป์” แม่จอนบอกผม หลังจากที่จอนหลับไปแล้ว แม่จอนคงคิดว่าผมมาช่วยเฝ้าตอนจอนนอน แต่คงเหนื่อยหนักกว่าเดิมนะจอนจ๋า

“ไม่เป็นไรคับ แต่แม่กับพ่อคงต้องกลุ้มใจกับสิ่งที่ทำวันนี้แล้วล่ะคับ” ผมบอก
“ยังไง” แม่จอนถาม

“ผมคงจะไม่ยอมเลิกกับจอนอีกแล้ว ไม่ว่าจะเพื่อใครก็ตาม” คำตอบที่ทำให้แม่จอนหัวเราะ
“ถ้าแม่ยังมีความคิดอย่างนั้นอยู่ แม่คงไม่พาแชมป์มาเจอจอนหรอก”


“แม่ขอโทษนะที่ทำให้แชมป์ต้องเป็นทุกข์ขนาดนี้ แต่จอนเป็นคนที่แม่รักมาก ถ้าแชมป์ไม่ได้รักจอนจริง แม่ก็จะไม่ยอมให้ลูกคบกันหรอก”

“แม่หมายความว่ายังไงคับ” ผมถาม
“พ่อจะเป็นคนอธิบายให้ฟังทีหลัง แชมป์กลับไปพักก่อนเถอะ แม่จะให้คนไปส่ง”




ผมกลับบ้านอย่างสบายตัว ในใจยังคงตื่นเต้นกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสดๆร้อนๆ





“หมดอุปสรรค” ผมกระโดดโลดเต้นบนเตียงอย่างดีใจ ถ้ามีคนเห็นคงพาผมไปส่งศรีธัญญาได้ล่ะ





 
TBC

zilveria

  • บุคคลทั่วไป
เย่ ๆ มาแล้ววว

มีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นซะทีนะคับ หลังจากที่หม่นหมองประคองอารมณ์มานาน เหอๆ

 :man1: :man1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-02-2009 00:26:35 โดย zilveria »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Mint

  • นิสัย!!
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +881/-17
 :mc4: :mc4:

ได้กันแร้ว เอ๊ยยย ดีกันแร้ววว  :laugh:

 :o8: :-[


ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
 :z13:
จิ้มพี่สาวรีบน อิๆ
อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขจัง
ไม่มีอะไรที่ต้องวิตกกังวลแล้วละสินะ
ดังนั้นตอนนี้จะไม่พล่ามอะไรให้ยืดยาว
แต่จะขอเร่งเร้าให้มั้งรีบมาลงต่ออิๆ
อยากอ่านต่อแล้วอยากรู้ว่ามันจะเป็นไงต่อไป
จากที่อ่านดูนี่เป็นไปได้ว่าทั้งพ่อและแม่ของจอนคงได้คิดตรองกันมาดีแล้วทั้งคู่สินะ
ส่วนเรื่องที่ว่าให้ไปคุยกับพ่อของจอนอีกทีอันนี้อาจจะเป็นไปได้ว่าให้คนทั้งคู่
ไปเรียนต่อต่างประเทศ ประเด็นเหล่านี้ก็น่าสนใจ
อีกประเด็นที่น่าคิด คือ แล้วพ่อแม่ของแชมป์ละจะว่าไงบ้าง หรือว่า
ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจะคุยกันแล้ว อันนี้ก็ดูจะมีความเป็นไปได้อยู่นะ
สุดท้ายก็คงต้องรออ่านต่อไป ประเด็นที่อยากรู้เพิ่มเติมแต่ยังค้างคา
- แทค แบะแป้งจะเป็นไงต่อไป
- พี่ฮัทละที่บอกว่าจะไปต่อที่อเมริกาจริงแน่หรือ
- แล้ววิน ละจะไม่โผล่มาให้เห็นในเรื่องอีกแล้วหรอ ดูจะสร้างสีสันได้นะนั้นเรื่องจะได้ยาวขี้น
และก่อนจะพล่ามจบ ดูท่าเรื่องนี้คงใกล้จะจบจริงๆแล้วสินะ
เพราะเหมือนจะจำได้ว่า มั้งเคยบอกจะลงให้จบพอดีวาเลนไทน์นะ
                                                                                                          นิว
แล้วจะรอดูว่าจะจริงอย่างที่คิดรึเปล่า

Sith

  • บุคคลทั่วไป
ตอบนิว   ยังไม่จบหรอกนะ  ยังอีกยาว  ตัวละครหลักยังมาไม่ครบเลย  แต่ก็ใกล้จะมาแล้วละกับหนุ่มเท่ห์สุดเอาแต่ใจ  :laugh:  เอ สปอยล์มากไปเป่าหว่า

ปล. ชอบเฮียแชมป์ตอนนี้นะ กวนได้ใจดี   :laugh:

ปลล เฮียมั้งไม่ต้องห่วงนะ  ถ้าเกิดไนขึ้นเดี๋ยวนิควิ่งไปหลบหลังให้เอง  :oni1:


C2U

  • บุคคลทั่วไป
 :mc4:  กลับมาดีกันแล้ว   

ไม่รู้ต่อไปจะเป็นยังไง   แต่ตอนนี้ มีความสุขที่สุดพอละเนอะ   :กอด1:

ออฟไลน์ woradach

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 717
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-1
กว่าจะผ่านทุกข์ยากมาได้ สุดท้ายก็ได้กลับมาเจอกันอีก น่ารักจิงๆ ขอให้รักันตลอดไป ซึ๊งๆๆ ซิกๆๆ   :impress3:

imageriz

  • บุคคลทั่วไป
ตอนนี้แชมป์กับจอน น่ารักกันจริง  :-[
ดีใจที่กลับมาคืนดีกันได้สำเร็จ รพ.  :laugh:


ออฟไลน์ M@nfaNG

  • ชีวิตคือการตรวจสอบ...
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +847/-18
ขัดใจอ่ะทำไมตัดฉับมาที่แม่เลยล่ะ :sad4:

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
ตอบนิว   ยังไม่จบหรอกนะ  ยังอีกยาว  ตัวละครหลักยังมาไม่ครบเลย  แต่ก็ใกล้จะมาแล้วละกับหนุ่มเท่ห์สุดเอาแต่ใจ  :laugh:  เอ สปอยล์มากไปเป่าหว่า
ปล. ชอบเฮียแชมป์ตอนนี้นะ กวนได้ใจดี   :laugh:
ปลล เฮียมั้งไม่ต้องห่วงนะ  ถ้าเกิดไนขึ้นเดี๋ยวนิควิ่งไปหลบหลังให้เอง  :oni1:
อ่านแล้วขอ  :กอด1: นิคน๊า ดีใจอย่างแรงชอบเรื่องนี้มากงะ
ไม่อยากให้จบไว อิๆ แล้วจะรอดูว่าคืนนี้เฮียมั้งแกมาลงให้รึเล่า
แต่ไอ้ที่สปอยล์มาอะมันไม่ค่อยช่วยเลยนะเพราะพอจะเดาได้ว่าไม่นาน วินสุดกวน จะต้องโผล่มาแน่

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
แอร๊ยยยส์ มีความสุข  :m3: แต่ว่าสงสัยอะคืออ่านแล้วไม่รู้ตกหล่นที่ไหนไป เรื่องนี้ใครรุกว่ะเนี่ย  :jul3: ใครตอบข้อสงสัยให้หน่อย

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
แอร๊ยยยส์ มีความสุข  :m3: แต่ว่าสงสัยอะคืออ่านแล้วไม่รู้ตกหล่นที่ไหนไป เรื่องนี้ใครรุกว่ะเนี่ย  :jul3: ใครตอบข้อสงสัยให้หน่อย
มาบอกให้ก็ดะ อิๆ แชมป์รุกตลอด
เพิ่งมีแค่ครั้งเดียวที่จอนได้แชมป์ก็อีตอนก่อนที่แชมป์จะหนีไปหลบที่ชายทะเลแล้วเจอเฮียวินอะนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
:จุ๊บๆ: แต้งๆนิว
กระจ่างแระ  :laugh: แต่ที่พี่เข้าใจนะ คือตอนแรกคิดว่า จอนเป็นรุก แชมป์รับ ตรูคิดผิดนี่เอง  :jul3:

Sith

  • บุคคลทั่วไป
คำตอบคือผลัดกันตะหาก

ตัวละครใหม่  ไม่ใช่เฮียวิน นะ บอกก่อน


ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
 :m16:
มาสปอยล์ให้กลุ้มอีกละนะ นิคนี่

imageriz

  • บุคคลทั่วไป
 :z13:รีบน อ่ะ
มาว่าคนอื่น ตัวเองก็ สปอยส์ เหมือนกัน  :laugh:

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
 :m16:
เค้าไม่ได้สปอยล์นะก็แค่ มาเขียนเว้นที่เล่นก็แคนั้นละ อิๆ

Sith

  • บุคคลทั่วไป
คัดส่วนหนึ่งมาสปอยล์

"เป็นแฟนเรามั้ย  เราทั้งหล่อทั้งรวยกว่าจอนอีกนะ"

-----------------------------------

สุขสันต์วันวาเลนไทน์  ขอให้ทุกๆคนมีความสุขมากๆนะคับ  รักตัวเอง ครอบครัว เพื่อนพ้องพี่น้องและคนรอบข้างมากๆนะคับ

 :L2:   :L1:


ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22

ออฟไลน์ [N]€ẃÿ{k}uñĢ

  • ~ῲเจ้าแม่Dramaῴ~
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +740/-5
ขอให้มีความสุขในวันแห่งความรักมากๆนะคราบ

Manji+

  • บุคคลทั่วไป
บทที่ 19 สิ่งสำคัญ






ชีวิตผมกลับมามีความสุขอีกครั้ง มันเหมือนเกิดใหม่ แล้วความรักก็ยังคงต่อจากช่วงที่ขาด แล้วที่ผมสัมผัสได้คือ อารมณ์ขี้หึงของไอจอนหนักกว่าเดิมและผมเองก็ใช่ย่อย ผมคุยกับอาร์ ซึ่งน้องเขาก็เข้าใจและยอมถอยออกไปเอง โดยที่จะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร เพราะเขาเองก็รู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ดูมันจะปลื้มที่ได้จูบเทพบุตรอันดับหนึ่งของโรงเรียน ผมล่ะอยากล้างสมองมันนัก



“แล้วผม จะเอาพี่เป็นตัวอย่างนะครับ” มันพูดก่อนจะเดินจากไป นี่มันคิดถูกหรือผิดนะ ที่จะเอาตัวอย่างแย่ๆอย่างนี้

ผมมาเซอร์ไพรส์จอนหลังจากที่จอนกำลังจะออกจากโรงพยาบาล มันกลับมาเป็นเหมือนลิงเริงร่า ที่ดูไม่มีเค้าอาการป่วยหลงเหลืออยู่เลย ผมเพิ่งดูมิวสิคอันนึงในทีวีที่โคตรซึ้ง เลยกะจะเอามาใช้ ผมขออนุญาตแม่จอน เพื่อเตรียมการในห้องของจอน


“พ่อกับแม่ให้จอนได้มีอภิสิทธิ์ตามใจตัวเองในห้องนอนของจอนเท่านั้น แชมป์ได้เห็นอะไรในนั้น ก็รู้ไว้นะ นั่นคือสิ่งที่จอนคิดมาตลอด” แม่บอกผมตอนที่ผมขออนุญาต ซึ่งมันทำให้ผมงง
แต่ผมได้มารู้ตอนที่เปิดประตูเข้าห้องนอนจอน มันกลายเป็นว่าผมกลายเป็นคนถูกเซอร์ไพรส์เอง




ห้องทั้งห้องมีรูปของผมติดเต็มไปหมด ทั้งรูปเล็ก รูปใหญ่ บางรูปเป็นรูปคู่ ที่เราเคยไปเที่ยวมาด้วยกัน อยู่ด้วยกัน การ์ดหรือจดหมายที่ผมเคยให้จอน ถูกแปะติดไว้ยาวบนแถบหัวเตียง

ปฏิทินที่เริ่มขีดไล่วันตั้งแต่วันที่เราเลิกกัน ทุกๆอย่างไอจอนมันต้องคิดถึงผมไม่น้อยกว่าที่ผมคิดถึงมันเลย  มิน่ามันถึงไม่ยอมให้ผมเข้าห้องมัน วันนั้น



มีไดอารี่เล่มนึงวางอยู่บนโต๊ะ ผมเดินไปเปิด น้ำตาผมไหลอาบแก้มลงมา จอนเขียนทุกๆอย่างหลังจากวันที่เราเลิกกัน สิ่งที่มันทำ ความเศร้าและเรื่องที่มันได้ยินเกี่ยวกับตัวผม มันทำให้ผมเข้าใจความรู้สึกของจอนได้อย่างดี ทุกๆวัน มันจะเขียนจบไว้ด้วย


“ไม่ว่ายังไง จอนก็ยังรักแชมป์” สมุดเป็นเล่มๆ มันดูไม่มีอะไรที่เป็นช่วงแห่งความสุขเลย ผมยังได้ออกไปพบเจอผู้คน ได้เที่ยว แต่จอนมันไม่ใช่แบบนั้น มันนั่งอยู่แต่ในห้องนี้ ใช้ทุกเวลาคิดถึงแต่เรื่องนี้



ผมรู้ว่าเวลาอย่างนั้นมันเจ็บแค่ไหน



“แชมป์ทำผิดกับจอนจริงๆ” ผมดึงไดอารี่มากอด ผมสัญญากับตัวเองไว้ว่า ผมจะไม่ยอมให้ใครมาพรากผมกับจอนอีก





ผมจะไม่ยอมให้จอนเจ็บไปมากกว่านี้ อีกแล้ว



ผมเริ่มลงมือจัดห้องตามที่ผมเตรียมแบบมา








...................................






“จอนกลับมาแล้วเหรอ” ผมทักพอจอนเดินกลับมาบ้าน ผมไหว้พ่อแม่จอน ซึ่งพ่อแม่จอนก็รับไหว้
“ได้ยินว่าแชมป์ไปเฝ้าจอนตลอดเลย ขอบใจนะ” พ่อจอนบอกผม

“ไม่เป็นไรคับ” ผมตอบ
“ไป พาจอนไปพักหน่อย” พ่อจอนบอกพร้อมขยิบตาให้ผม ผมล่ะงงเลย ท่าทางแม่จอนคงบอกที่เตี๊ยมไว้ จอนเองมันก็คงงงกับที่พ่อมันเปลี่ยนไปขนาดนั้น

“มึงว่าพ่อกูแปลกไปมั้ย” จอนมันถามผม
“เขาว่าฟ้าจะใสก่อนพายุจะเข้า” จอนมันจ้องผม


“ล้อเล่น พ่อมึงคงเข้าใจแล้วละมั่ง” ผมบอก

“ง่ายอย่างนั้นเชียว” มันพูดหน้าซื่อๆ จนเรามาหยุดหน้าห้องนอน
“แชมป์  ขอจัดห้องก่อนนะ กลับไปก่อนได้มั้ย” มันลุกลี้ลุกลน

“ไม่ต้องหรอก อยู่เฉยๆ” ผมปิดตามัน แล้วดันมันเข้าไปในห้องนอน  ในห้องยังมืดไร้แสงไฟ ผมกดสวิตช์ที่เตรียมไว้ ไฟหิ่งห้อยส่องประกายไปทั่วห้องผมนั่งขดมันทั่วห้อง พร้อมเพลงที่บรรเลงขึ้น จอนมันคงตกใจ สายไฟที่เดินรอบผนังห้อง มันดูเหมือนท้องฟ้ายามค่ำคืน ผมขดมันเป็นรูปหัวใจใหญ่ที่มีรูปผมกับจอนอยู่ข้างใน



“แชมป์” ฟังเสียงก็รู้ จอนมันร้องแล้ว  ผมกอดจอนจากข้างหลัง พร้อมร้องเพลงเบาๆข้างหูมัน เวลามันเหมือนค่อยๆผ่านไป ท่ามกลางบรรยากาศที่สุดโรแมนติกสำหรับผม




“ขอบใจนะ” จอนมันบอกผมหลังจากเพลงจบลง

“ขอโทษนะ” ผมพูด
“เรื่องอะไร” จอนถาม

“เรื่องที่แชมป์ทำจอนเจ็บ แชมป์อ่านไดอารี่ของจอนไป ขอโทษจริงๆ” ผมบอก
“มันไม่ได้เจ็บเท่าไหร่หรอก ถ้าเทียบกับที่แชมป์ได้รับ จริงๆทั้งหมดมันเป็นความผิดของจ..” ผมเอามือปิดปากจอน

“บอกแล้วไง ว่ามันไม่ใช่ความผิดใคร อีกอย่าง สิ่งสำคัญคือ ตอนนี้เราก็อยู่ด้วยกัน” ผมกอดจอนจากข้างหลัง
“อือ” เราต่างพูดอะไรไม่ออก



“ต่อจากนี้ จอนจะใช้เวลาที่เหลือให้มีค่าที่สุด ไม่ปล่อยให้มันต้องหลุดลอยไปอีกแล้ว” จอนย้ำความรู้สึกที่เป็นความรู้สึกเดียวกับที่ผมตั้งมั่นไว้แล้วในใจ





ต่อบทที่ 20 การเดินทางไปโตเกียว





งให้สดๆร้อนๆ ยังกรึ่มๆอยู่เลย

ขอพักก่อน มาตอบเม้นท์อีกทีก๊าบบบ

StopLove

  • บุคคลทั่วไป
การเดินทางไปโตเกียว

ใครไปอ่ะ :serius2:

 :z3:

 :เฮ้อ:

 :o12: :z13:จิ้มๆ รอ ร๊อ รอครับผม

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด