อ่านแล้วประทับใจในตัวแทคเหลือเกินอะ ต่างฝ่ายต่างก็คงรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้
“ทำไมกูไม่เคยอยู่ในตัวเลือกของมึงเลย” แทคมันถามผม
“มึงดีกับกูที่สุดไงแทค มึงรู้มั้ยตอนนี้กูกลัวเสียมึงที่สุด กูไม่อยากให้อะไรก็ตามต้องพรากมึงจากกูไปอีก มึงจะเอาอะไรจากกูก็ได้ ขอแค่อย่าเปลี่ยนความสัมพันธ์ของเรา”ผมพูดด้วยสายตาที่จริงจัง ผมซุกหน้าลงที่คอแทคนี่คงเป็นคำตอบที่ชัดเจนที่สุดจนไม่ต้องบรรยายอะไรเพิ่มเติม
เราก็คงต้องเข้าใจด้วยว่า แชมป์คิดกับแท็คแค่เพื่อนที่ดีที่สุดเท่านั้นจะไปเป็นอื่นไม่ได้
แล้วยิ่งการที่แท็คคบอยู่กับแป้งอยู่แล้วด้วยซึ่งเราเองก็ลืมในจุดนี้ไปเลยก็อาจมีส่วนในการตัดสินใจของแชมป์เช่นกัน
กระนั้นแล้วการที่แชมป์บอกว่าจะคบกับพี่ฮัท ก็ยังคงต้องขอบอกอีกครั้งว่าเป็นการตัดสินใจที่ไม่ได้อาศัยความจริงเข้ามา
ช่วยในการตัดสินใจเลยอาศัยแต่เพียงแค่ว่า เค้ารักเราแม้จะพยายามบอกว่ามันไม่ใช่โดยการคบกับเชอรี่ก็ตามแต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับความจริงว่าคงไปไม่รอดก็ดูจากเหตุผลที่พี่ฮัทเอามาอ้างว่า ขนาดจะมีอะไรด้วยยังไม่มีอารมณ์เลยแค่นี้ก็
ยืนยันได้แล้วว่ารักแชมป์แน่นอน ส่วนที่เคยบอกไปว่า ความรู้สึกที่แชมป์มีมันอาจจะดูเหมือนเป็นรักแรกจากจิตใต้สำนึกคงจะบอกตัวเองอย่างนั้นมาตลอดแม้แต่ในปัจจุบันก็ตาม แต่อยากจะบอกว่าตามความคิดของนิวแล้วนะความรู้สึกที่มีให้พี่ฮัทก็คือพี่ชายใจดีใกล้บ้านที่ดีกับเราทุกอย่างจนกลายเป็นความประทับใจในแบบเด็กๆว่าคนๆนี้ดีกับเราทำนู้นทำนี่ให้เราเราก็คงจะรักเค้าอะสินะอันที่จริงแล้วมันก็แค่ความคิดแบบเด็กที่ฝังใจมา จนเมื่อมาเจอจอนถึงรู้ว่าความรักจริงๆมันไม่ใช่ความประทับใจอย่างที่เคยรู้สึกกับพี่ฮัทอาจจะเพราะอีกเหตุผลนึงที่ยิ่งทำให้แชมป์หลงปักใจเชื่อมาตลอดอาจเพราะตอนที่เผอิญเจอกันที่สระว่ายน้ำครั้งนั้นแล้วได้ช่วยเหลือซึ่งกันและกันพูดง่ายๆว่าเหมือนจะสอนแชมป์ช่วยตนเองยิ่งเป็นอีกหนึ่งเหตุการณ์ที่ทำให้ฝังใจจนตกผลึกเป็นความคิด
ส่วนการตัดสินใจที่คบกับ พี่ฮัทนั้นก็ยังบอกไม่ได้ว่าจะเป็นไงพี่ฮัทจะคบด้วยไหม หรือว่าถ้าคบกันจริงก็บอกคำเดียวว่า
เป็นได้แค่พี่ชายที่ดีคนนึงเท่านั้นหลังสานความสัมพันธ์กันไประยะนึงจนสุดท้ายความเป็นพี่เป็นน้องในแชมป์จะยิ่งชัดเจน
และเป็นการตีตราว่า แชมป์กับจอนเป็นสิ่งที่ตัดกันไม่ขาด แต่ถ้าเอาเข้าจริงตามความคิดนะ พี่ฮัทก็คงรู้อยู่แล้วว่า แชมป์รักจอนมากจนอาจบอกไม่อาจให้พี่ฮัทมาแทนที่ได้ ซึ่งก็คงต้องรอดูต่อไปในตอนหน้า
ส่วนทางด้านจอน การที่ตัดสินใจประชดแชมป์ด้วยการ คบกับเด็กหนุ่มรุ่นน้องนั้น แล้วยังมาจูบประชดโชว์แชมป์ต่อหน้าต่อตาอีกมันก็เหมือนเป็นอะไรที่ฝังใจเราเข้าไปอีกอย่างว่าพอจอนรู้สึกไม่พอใจในการกระทำอะไรของแชมป์ก็จะทำการประชดอย่างตอนที่เข้ามหาลัยใหม่ๆอีกที่ทำเป็นตีสนิทกับแป้งก็ทีนึงละ แล้วยิ่งหลังจนมารู้ควมจริงจากปากแทคเรื่องของแชมป์ แล้วยังมารับฟังคำพูดที่คงไม่อยากจะได้ยินที่สุดจากแชมป์แล้วด้วยนั้น
“แชมป์” จอนเดินเข้ามาหาผม มันเขยิบเข้ามาใกล้ แต่ผมผลักมันออกไป
“มึงจะทำอะไร” ผมถามมัน ตัวเริ่มสั่น
ความรู้สึกที่ไม่เคยเกิด
กลัว หรือ....ขยะแขยง
“เราเริ่มกันใหม่ได้มั้ย” จอนมันถามขึ้นเสียงสั่นพร่า
“กูไม่อยากให้ทุกสิ่งที่กูทำมันสูญเปล่า” ผมยันตัวลุกขึ้น ค่อยๆถอยห่างออกจากจอน
“มึงอย่ายุ่งกับกูอีกเลย แล้วมึงอย่าประชดกูด้วยการจูบกับผู้ชายอื่น ทางที่ดีมึงไปจูบกับผู้หญิงให้กูดูดีกว่า
กูไม่อยากร้องไห้ที่สมเพชความโง่เง่าที่มึงมีอยู่ไม่เคยเปลี่ยน” พอมานั่งคิดดูแล้วจอนก็คงเจ็บปวดใจในการกระทำของตัวเองมากถึงมากที่สุดแล้ว
ทางออกที่ดีที่สุดมีอยู่ทางเดียวคือการที่จอนไปพูดตรงกับพ่อและแม่ก็เพียงเท่านั้นแต่ก็บอกได้อีกว่าคงยังเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้ที่กำลังดำเนินอยู่ในเรื่องที่จอนจะกล้าตัดสินใจทำในสิ่งที่ทำร้ายจิตใจพ่อแม่ของตนเองในขณะนั้น
แต่ถ้าถามตามความคิดของ นิว แล้วละก็ตัวเลือกที่ดีที่สุดที่หลายคนอาจมองข้ามไปก็คือ วิน ที่ห่างหายไปนานที่พบกับแชมป์ตอนที่หนีไปอยู่ที่ชายทะเลแห่งหนึ่ง และดูจากรูปประโยคแล้ว วิน ก็มีท่าทีสนใจแชมป์ไม่ใช่น้อยอยู่รวมถึงอาจจะมีการติดต่อกันอยู่บ้างด้วยจากที่สังเกตเห็น
“ว่าแต่มึงไม่คิด หามั่งเหรอวะ วิน”
“ห่า ไม่ใช่ไม่คิดเว้ย”
“ไม่ใช่ไม่หาแต่หาไม่ได้ จะเจอซักที ก็ชวดมีแฟนแล้วอีก 55”
“................พูดอย่างนี้ ................หรือมึงจะมาเป็นแฟนใหม่กู วิน”
“...............”
“กูไม่ได้อยากพูดหรอกนะ แต่กูก็พอดูออกว่ามึงอ่ะ....”
“ห่า อย่าพูดนะ”
“เออหน่า กูเข้าใจ ไม่บอกใคร สัญญา”
“เอี้ยนี่ เพิ่งเจอกู กูดูออกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ”
“คงไม่ ถ้ามึงไม่ ให้ท่า กูซะขนาดนั้น”
“เชี่ยนี่ หลงตัวเองชิบหาย” มันหัวเราะขำๆ
“อยากอยู่คุยกับมึงนะ แต่กูกลับไปหาแม่กูก่อนดีกว่า”
“กูอาจจะใกล้กลับกรุงเทพแล้วเหมือนกัน ไว้โทรหาละกัน” ผมยิ้มให้วินที่บอกว่าที่คิดว่าเป็นวินก็เพราะว่าเป็นคนที่ไกลตัวที่สุดในขณะนั้น และแปลกใหม่ด้วยกันทั้งคู่
หากจะคิดว่าจะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนก็คงเป็นคนนี้แหละที่พอจะดูเป็นไปได้กว่าในหลายๆทาง
แต่ที่สุดแล้วคนที่ตัดสินใจก็ย่อมต้องเป็นตัวแชมป์เองเท่านั้น เราก็เพียงทำได้แค่อ่าน คาดเดา ตีความ และประเมินจากสิ่งที่รับรู้ร่วมกันมาตลอดแต่เพียงเท่า จากนี้ก็คงได้แต่ เฝ้าเป็นกำลังใจให้ พี่แชมป์ และพี่จอนต่อไป