กาลกีรตี บทที่ 22
ไม่ใช่ญาติ ภัทร แน่ ก็โครงหน้าคมแบบยุโรปผสมเอเชีย กับแววตากล้าดี ที่ส่งมาให้ มันยังไม่น่าโมโหเท่า ปลายนิ้วที่เริ่มจะลากไล้ไปตามไหล่ และสาบเสื้อของมือกลองที่ไม่สนใจอะไรเลยนอกจากจังหว่ะดนตรี... ไหนจะแขนที่โอบรอบคอนั่นอีก มันเหมือนประกาศเลยว่า 'อย่ามายุ่งกับของๆฉัน ' หึ! ของใครกันแน่ !!? ถ้าไม่ใช่ของผม ภัทร ก็ไม่มีสิทธิ์จะเป็นของใครอีกแล้ว !!
เสียงเพลงหยุดลงไปแล้ว... แต่สายตาที่ท้าทายนั่นยังไม่หยุด ดวงตาคมคู่นั้นสว่างวาวก่อนริมฝีปากอิ่มจะประทับจูบที่ คนของผม!!
'เพล้ง!'
แก้วเหล้าที่ ภัทร ผสมให้มันแตกคามือผมหลุดไปแล้ว... กับภาพที่เห็น ....คนรอบข้างที่น่าจะเป็นเพื่อนกับ ภัทร ต่างหันมาสนใจผม จะมีก็แต่ ภัทร ที่กำลังสนใจบางอย่างบนเวที ไม่ได้หันมา รอยยิ้มเยาะ จากผู้หญิงคนนั้น ส่งตรงมาให้ผมจากบนเวที ใครสักคนพาผมมาที่ห้องน้ำหลัง เคาว์เตอร์ แล้วแยกตัวออกไป ...
กระจกแผ่นยาวที่ติดไว้ และการตกแต่งที่ต่างจาก คลับทั่วไป นี่น่าจะเป็นห้องส่วนตัวของร้านที่แยกส่วนให้คนใน มีผู้หญิงเอชียร่างเล็กคนหนึ่งเดินสวนผมออกไป ห้องน้ำนี่น่าจะไม่ได้แยกชายหรือหญิง ....ผมไม่ได้สนใจจะล้างเหล้าที่เลอะไปทั่วตัว .. น้ำเย็นๆจากก็อกถูกผมรองแล้ววักใส่หน้า...ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะดับร้อนหรือยิ่งทำให้ร้อน ...
"Vattene....." [ออกไปให้พ้น...]
เสียงนั้นเอ่ยเรียบๆ ข้างๆผม เธอคนนั้นหยิบลิปสติก สีส้มขึ้นมาทาย้ำอีกครั้งที่ริมฝีปากอิ่ม ดวงตาสีมรกต ที่ผมเพิ่งสังเกตุเห็นผ่านกระจก จดจ้องมาที่ผมเหมือนกัน เหมือนมองตัวเองผ่านกระจก .....
"perché?..." [ทำไม?]
"Sapete. Droga,Pericolo. " [นายก็รู้ยาเสพติดมันอันตราย *หมายเหตุ การเล่นคำของนามสกุลเอล Drogo แปลได้สองความหมาย มังกร//ยาเสพติด*]
ชัดเจนในสำเนียงและน้ำเสียง....หึ! ไอ้คำประชดประชันนั้น ...รู้สินะว่าผมเป็นใคร ?
......................
....................................
ประตูห้องน้ำปิดสนิท มันถูกล็อคจากด้านใน ฝีมือ 'เธอ' สินะ ชั่วอึดใจ เสียง 'กิ๊ก' สับไกปืนมันก็ดังขึ้นซ้อนกันสองเสียง ปากกระบอกปืนต่างจ่อเข้าที่ขมับของอีกคน เหมือนมันเป็นการทักทายปกติ...
" Andate via da Phat! " [ไปให้ห่างจาก ภัทร!!]
" Andate via da Dear! " [ไปให้ห่างจาก เดียร์!!]